Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland.
43e Jaargang.
Vrijdag 31 Mei 1929.
No. 22.
RedactearenDs. P. VAN DIJK te Serooskerke (W.) en Ds. A. C. HEIJ te Koadekerke.
Persvereeniging Zeeuwsche Kerkbode.
UIT HET WOORD.
DE HEERE IS DE GEEST.
Kerkelijk en Geestelijk Leuen.
Jubileum Theologische School.
DADERS PES WOORDS.
Geref. Meisjesbond.
Ruime kleeren.
ZEEUWSCHE KERKBODE
Vast® medewerkers D.D. L. BOUMA, F. J. v. d. ENDE, B. MEIJER, F. STAAL Pzn., en R. J. v. d. VEEN.
Abonnementsprljsi
Ady e r t e n 11 e pYI| s i
per kwartaal bg vooruitbetaling f 1,—
Afzonderlijke nummers 8 oent.
15 oent per regelj; bg jaarabonnement van
minatena 500 rogela belangrijke reduotie.
UITGAVE VAN DE
Adres van de Admini stratie
Firma LITTOOIJ OLTHOPP, MlddelburB.
Beriohten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot Vrijdag
morgen 9 uur te zenden aan da Drukkers LITTOOIJ OLTHOFF
Spargaardatraat, Middelburg.
TELEPOON 2 3 8. GIRONUMMER 42 260
De Heere nu is de Geest.
2 Cor. 3 17a.
In 2 Cor. 3 betoogt de apostel Paulus de
heerlijkheid van het Nieuwe boven die van
het Öude Testament. En hij doet dat door
beide telkens uit een ander oogpunt te ver
gelijken. I.
Naar die gTOOtere heerlijkheid van de
Nieuw-testamentische boven de Oud-testamen-
tische bedeeling verwijst nu ook' het hierbo
ven geplaatste woord de Heere nu is de
Geest. i
Dit is een heel ongewone uitdrukking. Geen
wonder dus dat er van dit woord verschil
lende uitleggingen zijn.
Uit de b'iji de kantteekenaars vermelde op
vattingen, memoreeren we hier een drietal.
Allereerst die van de kantteekenaars zelf
dit beteekent, dat Jezus Christus is de levend
makende Geest, die door de kracht des H.
Geestes en door de predicatie des heiligen
Evangelies het deksel wegneemt en de har
ten krachtig tot God bekeert.
Maar dan ook deze de Heilige Geest is de
Heere, door Wien wij bekeerd en in vrijheid
gesteld worden.
En dan ook nog deze Christus is het
geestelijk wezen en gelijk als de ziel van
de ceremoniën der wetgelijk dit woord
Geest ook genomen wordt in Joh. 6:63:
de geest is het die levend maakt, het vleesch
is niets nutde woorden, die Ik tot U spreek
zijin geest en zijin leven.
Van die uitleggingen is de eerste wel de
juiste.
Het gaat niet aan, wanneer er staat„de
Heere is de Geest" die woorden om te kee-
ren en te zeggen de Geest is de Heere.
En het heeft een flauwen zin om te zeggen,
dat Christus de ziel van de ceremoniën is en
dat, zoo,als het lichaam zonder de ziel niets is,
alzoo ook de wet der ceremoniën niets is
zonder Christus. Dit is op zichzelf wel waar
maar wanneer de apostel dat bedoeld had,
zou hiji dat wel anders en duidelijker uitge
drukt hebben.
De bedoeling van den apostel was wel om
te zeggen zooals ook de kantt. leeren de
Heere is de Geest.
Zoo stelt dit woord dan voor een moei-
lijikheid.
Het kan toch niet de bedoeling van Pautus
geweest zijn om Christus en den H. Geest
te vereenzelvigen. Dan zouden er in het God
delijk wezen niet drie maar twee personen
zijn de Vader en de Zoon, die dan tegelijk
de H. Geest zou zijn. Een dergelijke voor
stelling is bij Paulus buiten gesloten.
Ook heeft Paulus er niet mee willen zeg
gen dat Christus als Gods Zoon Geest is.
Dat is natuurlijk zoo. God is een Geest. Ook
de Zone Gods is Geest. Maar daarop 'kan de
apostel hier ook niet doelen, want hij spreekt
hier van den Zone Gods als Christus, als
Heere, als Middelaar. En van den Heere, die
Middelaar is, zegt hij die Heere is de Geest.
Niet die Heere heeft den Geest. Dat
zou geen moeilijkheden mee brengen. Dan
zou dit woord passen in de breede lijst van
Schriftuurplaatsen, die alle de waarheid uit
spreken, dat Christus den H. Geest ontvan
gen heeft.
Maar de Heere is de Geest.
Tot recht verstaan van dit woord is dien
stig op te slaan 1 Cor. 15 45. Daar zegt Pau
lus de eerste mensch Adam is geworden
tot een levende ziel, de laatste Adam tot
een levendmakende Gees t. Een tegenstel
ling maakt hij daar tusschen ziel en geest.
Van de ziel nu staat in Lev. 17 11 want
de ziel des vleesches is in het bloed. En om
dat de ziel in het bloed is, daarom werd het
bloed (van een dier) op het altaar gegeven
om voor de zielen verzoening te doen.
De ziel is in het bloed. Adam was een ziel,
een levende ziel. In die uitdrukking ligt dan
dit, dat Adams leven in z'n bloed rustte. Ver
loor hij z'n bloed, dan verloor hij1 z'n leven.
Adams leven was nog niet te scheiden van
z'n bloed. Dat bloed was in het lichaam,
zoo vond Adams leven z'n steun in het li
chaam. Daarom kon Adami sterven. Met z'n
bloed ging z'n leven van hem. Adam was wel
levend, maar hij was een levende ziel.
Van Christus kan nu de apostel in 1 Cor.
15 45 zeggen, dat Hij werd tot een levend-
makenden Geest. Bij den Heere is het nu
niet zoo, dat Zijii leven gebonden is en rust
in Zijn bloed. Niet zoo, dat Zijn leven rust
in het lichaam. De Heere heeft ook een
lichaam. Zijn opstanding uit de dooden was,
dat Zijn ziel en lichaam weer met elkander
vereenigd werden. Zijn hemelvaart geschied
de voor de oogien Zijner jongeren. Met Zijn
zichtbaar lichaam werd de Heere in den he
mel opgenomen.
Maar bij den Heere in den hemel is het
dan niet zoo, dat Zijn leven rust in Zijn li
chaam. Het is bij Hem juist omgekeerd. Zijn
lichaam' rust op Zijn leven. Zijn Geest on
derhoudt het lichaam. Daarom kan Hij. niet
meer sterven. Zijn lichaam kan Hemi op
geenerlei wijze"ontnomen worden. Hij is niet
meer een ziel maar de Geest.
Zoo was het echter niet altijd met Christus.
Zoo was het met Hem niet vóór Zijn op
standing. Toen droeg Jezus liet beeld van
den aardschen mensch. Hij moest miensch
worden om Middelaar te kunnen zijn. Toen jj
was Jezus ook een levende ziel en Ziijn ziel i|
was in Zijn bloed. Toen kon Zijin bloed op j
het altaar Gods komen en in dat bloed was
Zijn ziel. Toen offerde Hij Zijn ziel. Hij had
toen wel den Geest, maar was niet Geest.
Maar datgene, dat was ging voorbij. Heelt
Jezus het offer gebracht, heeft Hij aan den
eisch der wet voldaan, wordt Hij om Zijn
gehoorzaamheid door den Vader verheerlijkt,
dan wordt Hij die ziel was tot Geest. De
laatste Adam is geworden tot een levendma
kenden Geest.
Dan staat zijn menschelijik lichaam en zijn
menschelijke ziel Hem niet meer belemmerend
in den weg. Dan heeft Hij de volkomen vrij
heid. Hier op aarde was Jezus de gebonden®.
Nu is Hij vrij van alle banden, die niet bij
Zijn natuur hoor en.
En is Hij de Geest, Hij is dan de levend
makende Geest. Hij deelt het leven mee. Hij
maakt al de Zijnen levend en onderhoudt heil
bij het leven. In Hem is het leven.
Maar daarin komt dan ook uit de meerdere
heerlijkheid der nieuwe bedeeling boven de
oude.
De Heere is het Hoofd van Zijn Kerk,
die Hij kocht tot den prijs van Zijn bloed.
En die Heere is nu de Geest. Hij kan niet
meer sterven. Zijn leven is onvergankelijk.
Zijn leven rust niet meer in Zijin bloed.
En van dien H.eere kon Paulus ook schrij
ven in 1 Cor. 15 gelijk wij het beeld1 des
aardschen gedragen hebben, alzoo zullen w'ij
ook het beeld des hemelschen dragen. Wordt
er voor hen een natuurlijk lichaam gezaaid,
een geestelijk lichaam zal opgewekt worden.
Dat is voor die Christus toebehooren de
troost der Nieuwtestamentische bedeeling.
HEIJ.
ii.
Door de oprichting van de ééne gemeen
schappelijke school kwam er een einde aan
de bijzondere opleiding.
Al was men op de Synode te Zwolle nog
niet eenstemmig geweest voor de oprichting
Z. Holland had zich onthouden het
bleek spoedig, dat de School der Kerken van
groot en zegen was voor de eensgezindheid
onder de leeraars en in de gemeenten.
De Kerken werden voorzien .van bekwame
Dienaren des Woords, die allengs grondiger
werden toegerust om in overeenstemmling met
de eischen van den tijd ook tegenover aller
lei bestrijders op te treden.
De school werd ook in het buitenland met
eerc genoemd'.
Het aantal Docenten nam toe.
Ook zij heeft de crisis der jeugd en niet
alleen die der jeugd moeten doorworstelen.
Die tijden behoorden in het leven der Kerken
niet tot de beste.
Maar het bleek wel, dat de liefde voor de
School in duizenden harten van Gereformeer
den diep had post gevat.
De kerkelijke hemel is na die crisis met be
trekking tot de opleiding veelszins opgeklaard.
Onze Theologische Schooldagen zien tal
rijke Universiteitsmenschen naar Kampen op
gaan, en onze Universiteitsdagen worden be
zocht door trouwe vrienden van Kampen.
Dat is gelukkig
Hoe nauwer we aaiieenstaan, hoe beter dit
is voor den bloei onzer Kerken.
De Kerken hebben een uitnemend belang
bij den welstand van de Theologische School.
Het is haar School.
Op de benoeming van hare professoren,
op den gang van het onderwijs, op haar fi-
nantiëel beheer hebben de Kerken den meest
rechtstreekschen invloed.
Het is daarom te verstaan, dat wij als Ker
ken van heeler harte meeleven in de blijde
herdenking van Gods groote gave deze reeks
van jaren in onze School geschonken.
Laat de o p w e k k i n g tot een feest
gave een gul onthaal biji alle Ker
ken vinden.
Moge het gebed voor haren bloei in deze
dagen in veler harten oprijzen.
De Kerken zijn ten zeerste gebaat wan
neer zij degelijke mannen heeft in het ambt
der bediening des Woords.
Voor die degelijkheid in leer en leven is
de deugdelijkheid van hun opleiding een eer
ste vereischte.
Kampen staat om haar opleiding in heel
ons vaderland zeer gunstig bekend. Maar de
Theologische School zal zonder den geeste
lijken en stoffclijken steun der Kerken die
gunstige positie niet kunnen handhaven.
Daarom wenschen wij op haar schoone 75-
jarige jubileum onze Theologische School van
harte toe, dat zij ook bijl den voortduur ge
dragen moge worden door de liefde en het
gebed van alle Gereformeerde Kerken in ons
Vaderland en de Koloniën.
Moge 's Heeren zegen rusten op haar cu
ratoren, professoren en studenten, opdat het
onderwijs daar gegeven tot in lange jaren
vruchtbaar zij voor het behoud en de uit
breiding onzer uitgeleide, vrije kerken, waar
uit zij in moeilijke omstandigheden werd ge
boren. v. D.
Niet minder dan over den bloei onzer Ge
ref. Jongelingsvereenigen verheugen we ons
over den blakenden welstand van den Bond
van Meisjesvereen. op Geref. Grondslag.
Van dien welstand getuigde de Bondsdag,
die Woensdag 22 Mei te Haarlem gehouden
'werd'.
Dat de Bond genade vond ook bij de men-
schen, blijkt wel hieruit, dat de Groote of
St. Bavokerk, door welwillende beschikking
van de kerkvoogden, kon gebruikt worden als
vergaderplaats. We begrijpen, dat men daar
zeer over verheugd was, ook omdat nu alle
vergaaerden onder één dak konden saamko-
men.
Verder kon van veel goeds gerapporteerd
worden. De Bond kreeg een eigen Bondshuis.
Het Bondsblad „Bouwen en bewaren" werd
van af 1 April een weekblad. De Bond is
ook in het bezit gekomen van een Zomerhuis
te Wijk aan Zee, waar de Bondsleden reeds
dezen zomer tegen geringen prijs van kun
nen gebruik maken.
De presidente, Mej. Torenbeek van Zuid
laren, hield een uitnemende openingsrede,
waarin zij wees op den geestelijken strijd,
die nog altijd moet gevoerd worden. Een
rede, die met kostelijke inventie, de hoofdge
dachte vastknoopte aan een tweetal gegevens
ontleend aan de plaats van samenkomst
n.l. de damiaatjes en de scheepjes in de kerk,
herinnerende aan den kruistocht van 1219 en
de inneming van Damiate. En de kanons
kogel in den muur, die spreekt van de ne
derlaag bij het beleg van Haarlem'. Spre
ken zoo w'as haar gedachtengang de
scheepsmodellen in de Kerk van een over
winning, die een nederlaag werd, de kanons
kogel in den muur spreekt van een nederlaag,
die een overwinning werd.
Dat de geest van verdwazing, die velen
doet denken, dat eenzijdige ontwapening liet
einde van den oorlog zal zijn, onze meisjes
nog niet misleidde, kwam uit toen nnet geest
drift een van Vaderlandsliefde getuigend lied
werd aangeheven.
En dat de z.g.n. nieuwe idealen van het
huwelijk, die leiden tot vernietiging van liet
huwelijk en dus ook vaii het echte huwelijks
geluk, door onze meisjes nog met kracht
worden verworpen, bleek uit de instemming
met het referaat van oud-minister van Diik
over „Dnze huwelijkswetgeving".
Op twee punten, waaropi in onzen tijd
zoovelen derailleeren, werd en dat zij
met groote dankbaarheid opgemerkt kloek
positie genomen, vasthoudend aan de begin
selen van Gods Woord.
Moge de herinnering aan de beteekeinis
van het Bondsinsigne, door Ds. van Arkel,
ook verder vrucht dragen om' den Meisjes-
bond tot verderen zegen te stellen.
We mogen daarvan wel spreken, omdat
ook de presidente van den Meisjesbond daar
van sprak, in haar openingsrede, als ze het
had over het Bondshuis. De nieuwe 'Bonds-
kleeren zooi zei ze zijn heerlijk ruim.
Over heerlijk-ruime kleeren zouden we met
het oog op onze meisjes ook wel eens wat
willen zeggen, dat woord dan echter niet
genomen in figuurlijken maar in letterlijken
zin.
We hadden niet het voorrecht de verga
dering te Haarlem bij1 te wonen, die dooi
den ex-excellenten en nog excell enten oud
minister van Dijk even geestig als keurig
een „bloementuin" genoemd' werd.
We hebben dus niet kunnen zien of alle
meisjes daar heerlijk-ruime kleeren droegen.
We willen gaarne aannemen dat liet zoo was.
En als we dat dan ook hadden inogen zien,
dan zou ons dat nog temeer een reden van
groote dankbaarheid en vreugde geweest Zijn.
Maar we zien wel eens ook Gerefor
meerde meisjes, die niet al te ruimi kiee-
ren dragen. Het gebeurt nog al eens dat ze
niet voldoende zijn om de armen tot beneden
den elieboog te bedekken. En die kortheid
bij den arm schijnt dan ook zeker voor de
symmetrie te eischen een soortgelijke kort
heid' bij het been, zoodat ze niet tot onder
de knie reiken. Ja, het komt wel voor maar
dat is ongetwijfeld alleen bij meisjes, die niet
Gereformeerd zijn dat van de mouw zelfs
het laatste rudiment verdwenen is en de biik
zoo maar vrijen toegang krijgt in den oksel
onder den arm.
Hoe verderfelijk, wijl verleidelijk dat alles
is, is al menigmaal betoogd en behoeven we
hier dus niet in den breede te gaan aanwijzen.
Maar wel willen we daaraan herinneren
er den wensch bijvoegend, dat van onzen Ge
ref. Meisjesbond een krachtige actie moge
uitgaan om dat kwaad te weren en waar
het is uit te drijven.
We willen herinneren, dat eens door een
vrouw er op gewezen is, hoe groot kwaad
de jonge meisjes daarmee de jongelingen doen
en hoe zij; alzoo< hun strijd verzwaren.
Dat onze meisjes een insigne hebben vin
den we kostelijk. Maar meer beteekenis dan
zoo'n insigne heeft een kleeding, in over
eenstemming met de eischen der eerbaarheid.
En als de wereldsche menschen dan voort
gaan zoo onvoegzame kleeding te dragen,
dan moge het de eere der Geref. meisjes zijn
daaraan op geenerlei wijze mee te doen. En
moet het dan zoover komen, dat de Geref.
meisjes door haar eerzame kleeding reeds uit
komen als Geref. meisjes, dan zal dat tege
lijk haar bondsinsigne zijn, dat beter nog
doet uitkomen, dat zij in heel haar leven
en optreden zich willen laten leiden door de
ordinantiën Gods en willen strijden den gees
telijken strijd des geloofs.
Zij dan het Geref. meisje te herkennen aan
haar heerlijk-ruime kleeding.
Het Bonds-meisjc zij niet minder bedeeld
dan het Bondshuis.
HEIL
