Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland. Tweede Blad Geen Radio en tochbijgeluiden 42e Jaargang. Vrijdag 21 September 1928. No. 38. RedactearenDs. P. VAN DIJK te Serooskerke (Wf) en Ds. A. C. HEIJ te Koadekerke. Persvereeniging Zeeawsche Kerkbode. UIT DE PERS. BOEKAANKONDIGING. ZEEUWSCHE KERKBODE Vaste medewerkers D.D. L. BOUMA, P. J. v. d. ENDE, B. MEIJER, P. STAAL Pzn., en R. J. v. d. VEEN. Abonnementsprijs! per kwartaal bfj vooruitbetaling f 1,— Afzonderlijke nummers 8 oent. AdvertentleprIJsi 15 oent per regelbjj jaarabonnement van regel8 belangrijke reduotie. UITGAVE VAN DE Adros van de Administratie: Firrra IITTOOIJ OLTMOPF, Middelburg. Beriohten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot Vrijdag morgen 9 uur te zenden aan de Drukkera LITTOOIJ OLTHOFF Spanjaardstraat, Middelburg. TELEFOON 2 3#. GIRONUMMER 42 2 8 0. Onderstaand stukje van Ds. J. II. C. K. troffen we aan in de Nieuwe Zondagsbode. We bieden het om de pittige toepassing hier eenigszins verkort onze lezers niet alleen Radiobczitlers ter overweging aan Ik zat op 'n Zondagavond bij' 'u vriende lijke familie om mee te luisteren naar 'n Radiopreek. Met graagte had ik die invitatie aangenomen. 't Begon. En ik hoorde de mij zoo b'ekendie woorden „In den naam dies Vaders enz.". Even keek ik rond. 'n Gezellige huiskamer, 't Theelichtje brandde. Mijnheer pookte stil, rustig z'ni plijfp en Mevrouw' zat aandachtig luisterend, met de handen gevouwen in haar schoot, 'n Paar jongelui £aten ietwat meer naar het raam' en combineerden daar dieze twee werkzaam heden kijken naar wat passeerde op straat en luisteren naar wat Huizen uitzenden zou. De psalm was afgegeven en het gezang der gemeente yverd gehoord!. Ik maak' niet uit of het lag aan de loudspeaker, aan die entenne ot aan Huizen, maar het klonk zoo bewasemd zou, ik zeggen, zooi he esc h. Maar ineens, daar hoorde ik hopge, schril le, fluitende geluiden er tusschen door en weer keek ik eens rond. 't "Was allemaal hetzelfde nog van zooeven alleen, we ke ken wat onthu,tst en de jongelui lachten eens. Toen het gebed. Met geen enkel woord zeg ik kwaad van de Radio. Heel goed kan ik me de blijdschap voorstellen- van hen, die door langdurige ziekte ot wat dan ook, verhinderd zlijn naar de kerk te gaan en nu door de Radio: toch weer 'n preek' kunnen hooren. Maar voor m'iji wjas. er iets minder verkwikkends in, toen ik uit dien geopenden hoorn, aldoor 'n ietwat scheurende stern hoorde bidden. Ik kan mie' z'oiO mioeilijik in denken, diej™ verspreide luisteraars als begee renden naar het Woord. O, in d'e kerk luistert ook niet alles wat maar neergezeten is, maar ik wist ik had het elders gezien: dat er ook geluisterd w:crd in 'n prieel, terwijl het schuimende bier met stil en toch' ken nelijk behagen genoten w;erd. Ik wist dat onder het preekluisteren menig keer het ge- klok' van een zich uitgujpend bierfleschje werd gehoord. Maar hier was aandachtigheid, totdat het onverwacht begon te knetteren en het over ging in 'n continu, geluid van allemaal scher pe „ch"s. „Nog al storing van avond" merkte mijn heer op. \Mevrouw vond het erg jammer en de jongelui wuifden vriendelijk lachend tegen eenige kennissen die voorbij gingen. En toch was die prediker steeds aan het bidden nog Ot was de preek al begonnen 't Was niet uit te maken, want het knisterde, knet terde, tuterde om: beurte of soms van: alles tegelijk van uit dien strakken, onbewogen hoorn. Ik draaide me wat opzij ,onr niet steeds dien irriteerenden luidspreker te moe* ten zien. Ha, daar werd het stil en ja, die preek jwas al begonnen. Waarover Dat wist ik nog niet. Aandachtig luisteren, dan zou, het wel duidelijk worden. Maar alweer mis. Hoo- ge fluitgeluiden, wat langer of korter aan gehouden! „Dat zijn scheepsseinen", zei me neer. Ik waagde de opmerking dlat ik op die manier, niet makkelijk de tekst zou te weten komen. Weer ander geluid. „Bepaald1 on- \veer" werd er gezegd dlaar van; den kant van het raam, dat uitzicht gat op het vrien delijkste zomerlandschap dat je je maar den ken j<an. Hooge boom en links en ietjwat naar rechts wijde velden waar de haver al in schoven stond en waar het stoppelveld wonder mooi kleurde in avondzonnieschijn. Met dat al, scheepsseinen of onweer, de kamer werd oversproeid met krijschgelujden. Daardoorheen groeide de conversatie wat aan en Mevrouw wijdde zich aan verzorging van de theetafel. Meneer savoureerde 'n nieu we pijp. Weer enkele zinnen verstaanbaar. Het ging over de gelijkenis van, den Ver loren Zoon en mijn. gewillige aandacht wias aanstonds bezig om het verhaal van Luk. 15 in te denken. Ik zag dien strompelenden jon gen man moeizaam gaan, in z-n lompen cin in z'n schamelheid. Ik zag de huurlingen, en in 'en bij hen was verzadiging. Ik zag 'den Vader en in z'n oogen schrei de §til 'het weemoedig verlangen naar het kind, dat Van hem w>as weggegaan. Mevrouw had thee geschonken (cn met vriendelijk gebaar 'de kopjes gedistribueerd, die stil-dampend op tafel stonden. Een der jonge dames kwam op spits voeten om' twee kopjes. Plotseling weer onverstaanbaar. Een geweldig lawaai scheurde uit dén loudspeaker. Of heel de Nederlandsche vloot aan het 'seinen was en alsof het onweerde van Groningen 'tot Maastricht. Het waren allerbeminnelijkste menschen, bij wie ik dien avond op Rad'i o b e zoek was. want heel geduldig hebben ze een tijdlang naar dat infernaal gekrijsch geluisterd. Heel even, kwam telkens, bij wiijize van hik, de preekstem te voorschijn. Totdat met reso luut gebaar meneer tenslotte opstond en zei: ,,'t is heel jammer, maar van avond treft U het bijzonder slecht" en hij sloot de radio at. We 'hebben toen heel genpeg'fijk nogi wat nagepra,at en eindelijk ben ik naar huis gegaan. Dat was Radio en dat was bijgeluid'. o Maar in zoo'n avondwandeling naar huis kunnen zulke wonderlijke gedachten opko men bij 'n mensch. Ik had tweemaal gepreekt dien dag. Radio- preektragmenten bijgewoond en toch ik zat weer in de kerk. Ook al rpischten de boomen hoog boven me en al liep ik rustig voort over hoogen dijk, waar rechts en link's de polder vergrauwde in avonddonker. Ik zat weer in de kerk. En weer hoorde ik, als zoovele malen In den naam des Vaders. Nou heel eerlijk. Was er geen enkel bijge luid dat er doorheen klonk Was er niet even lichte, ietwat spottende verwondering over de bijzondere a klank in d'at „des Va ders" Was er niet even 'n ironisch vragen of hij thuis ook zoo' praten zou Bijgeluid Ook zonder RadioDe kerk zag ik vol menschen zitten, zoo in m'n gedachten. En 'n klein beetje weet ik toch, wat er in menschen kan omgaan, ook en zelfs in de kerk. Daar wordt gebeden En veel oogen zijn gesloten en veel handen hebben zich gevou wen. jVUarhet zijn schrille fluitgeluiden in eens en het gebedj wordt niet gehoord. Fluitgeluiden, zoo snerpend' door je hoofd. Want ineens hoor je weer de dingen, die heel .de week al smartelijk door je hebben heengegonsd, maar nu ineens is het veel feller van geluid. Ik sprak van onweer zooeven. Inderdaad'. Ook in de kerk kan „onweer" oorzaak'zijn, dat de boodschap des heils niet wordt ver nomen. Daar kan 'immers toorn: weer wak ker worden en heel de hemel kan, van bin nen vol 'dreigende 'wolken zijn en ongedacht flitst door je brein het zengende, wondende fwoord en ratelen de verwijten;. En vani wat je eigenlijk hooren moest, versta je gaiische- lijk niets. Scheepsseinen noemde ik ook. En werke lijk ook seinen kunnen zo:o hinderlijk zijn in de kerk, zoo absoluut storend inwerken op de prediking, die wordt gebracht. Ik bedoel dat plotse invallen van wonderbare gedach ten, aan 'n boek, 'n persoon:, 'n gesprek. Kortere of langere stooten, som's o,ojk' aan groeiend .tot continu geluid precies als met die scheepsseinen en de prediking Wordt .niet verstaan. Mevrouw .had mij dien avtond! .verzekerd dat .het 's winters veel beter was. Dan ge beurde het meermalen, dat heel de avond zonder eenige storing, verliep ;en. prachtig! kon je dan luisteren. Jammer, maar van de storingen die ik bedoel, kan je niet zeggen dat ze aan een bepaald seizoen eigen zijn. Ot 't Was donker geworden pp dien dijk'. At ;en toe kwant een autol me voorbij, met z'n felle lichten de duisternis van den: polder omwoelend. .Enkele fietsers keerden van de stad weer naar huis. Neen, aan een. bepaald seizoen, is die storing, js: dat bijgeluid niet gebonden. .Dat weet ik' wel. Maar, als voor de Radio de winter heel gunstig is, dus om goed te verstaan, geen zomertij, zou het m'et die bijgeluiden, waarvan jk sprak, ook niet zóó zijn, dat ze het minst ons] plagen als de ziel in .donkerheid' wandelt, als het hart pok de duistere dagen verstaat Wordt dan niet het allerzuiverst de boodschap van heel ver en van .heel £i'o:o<g toifc. ons over gebracht Mijnheer had dien avond1 ook1 gesproken over entennes en hij had me verteld, dat ze hem hadden 'gezegd, dat de entenne vooral hoog hangen moest. Hoe hooger de entenne hing, hoe beter eigenlijk'. Je ontvangstation moest niet hangen in de lage luchten maar daar ver boven uit. Weer zag ik de kerk. Weer zag ik de men schen. Maar nu zag ik heel duidelijk den kansel en ook mezelf en zooi velen die met mij op dien kansel staan en brengen de boodschap .Gods. De entenne moet hoog hangen1. Boven de lage luchten uit. 't Luistert immers alles zoo nauw Ze moet hangen boven de ijdel- heidjes. van het dagelijksche leven, wiant hangt .ze daar n iet boven, dan hoort d'e gemeente niet de hemelstem, maar ze hoort klanken die gansch vreemd zijn aan Gods Koninkrijk, ook al 'zijn het altemaal nog kerk woorden en woorden 'die je in! den Bijbel ook leest. De entenne moet hoog handen. Boven de sfeer van het menschenbehagen uit, wiant hangt ze daar in, o dan kuu.iten do oor-en misschien wel beluisteren geliefde spraak, maar de waarachtige naar God verlangende ziel, hoort wellicht alleen het onweer Gods over zoo'n Evangelie dat geen Evangelie is ot ;wezen kan. Ze moet hoog hangen de entenne. De kerk vol menschen. Ik zelf op den kan sel. Wat een mogelijkheden Vooir bijlgeluid •Voor hen 'die luisteren, voor mij die spreken moet. Neen, ik wil niet denken aan /alles Wiat mij dien avond nog is. verteld van geladen accu's, 'van anode-batterij, van elee* trische lampen en zoo voort. Ik denk alleen hieraan Als ;W'ij in de kerk te samen (zlijln, dan komt .er muziek van heel verre tot ons dan is er te' beluisteren 'n sliern uit den hemel en toch ook weer van zoo heel nabij. Dan is 'er gevaar voor storing, voor bijgeluid. Gevaar bij hoorder en bij' spreker. Maar «en ik wias heel blij; toen dit weten mijTn ziel vervulde waar de Radio bezitters machteloos staan ten opzichte van de sto ringen en de bijgeluiden, daar kunnen zij', wier ziel naar God verlangt en die hijgen naar Zijn heil, toch bidden om het onge stoorde luisteren naar Zijn stem, om toe sluiting van alles wat naar de Wiereldkant nog open staat, bidden om 'n hart dat niet wordt afgeleid. En zóó biddend, wordt de Boodschap' wiel het zuiverste verstaan. Maranatha, Chr. Scheurkalender 1929. J. H. Kok, Kampen. We ontvingen het prospectus van den bekenden bij Kok uitgegeven Scheurkalender. De uitgever en de schrijver ds. J. J. Knap waar borgen voor degelijkheid naar vorm en inhoud. Het premieboek heet Rust gevonden. Het schild stelt Elia op den Kar mei voor Het is een mooi schild, al vind ik de rookkolom te zwaar en de Oostersche staf te veel op een moderne bergstok gelijkend. Menigerlei Genade, 18e Jaargang. No. 1119. J. H. Kok, Kampen. Van deze predikatiën handelen er vijf over een stof uit het Oude en vier zijn er over het Nieuwe Testament. Uit gemeenten waar bij onstentenis van den predi kant een preek wordt voorgelezen verneem ik soms ook uit den mond van nog jonge menschen wat een mooie preeken er in die Leesdiensten uit Menigerlei Genade worden voorgelezen. Ik vind dat een groote aanbeveling. Bij ervaring weet ik hoe de zieken er ons naar vragen. De preeken zijn niet alle even treffend, maar ze zijn goed Gereformeerd en geven ook ernstige levenswenschen. Als voorbeeld noem ik de preek van ds. Mr. De Vries in No. 12, hoewel ik over de wettig heid van de 0. T. huwelijken met twee vrouwen nog wel eens met hem van gedachten zou willen wisselen. Durft ds. De Vries de consequentie aan dat Jozef een bastaard was 24e Jaarverslag Vrederust. We volstaan voor dit jaar met de bloote vermelding van de ontvangst van dit Verslag. We herinneren al leen aan het treffend woord over den overleden Voor zitter; het optreden van onzen nieuwen praeses, den heer J. J. C. van Dijk en aan de rede door dr. K. Dijk ter jaarvergadering gehouden. Men vergunne ons de opmerking dat het op een onzer Walchersche dorpen (zie blz. 19) zeer onjuist gezien is van en kele leden om voor hun lidmaatschap te bedanken omdat zij contribuant werden van het suppletiefonds. Als dit algemeene navolging vond, dan bestond de mogelijkheid dat de Vereen iging grootendeels te niet ginggeen bestuur van Chr. beginsel meer gekozen kon worden als gevolg daarvan geen Chr. verplegingspersoneel meer werd aangesteld enz. Men bedenke toch dat de Vereeniging, dat is dus de corporatie der gezamenlijke leden, voor het werk der Christelijke Verzorging onzer Krankzinnigen als lastgeefster staat. Wil men lid worden van het Suppletiefonds, het is goed, maar niet ten koste van het Lidmaatschap der Vereeniging. 't Laatste is voornamer en noodzakelij ker. Ik houw geen vruchttak van mijn notenboom om er de bovenste noten mee uit te knuppelen. Derde Conferentie. Verslag van Voordrachten enz. Van Lonkhuijzen, Zeist. We ontvingen het verslag van de Voordrachten op de 3e Conferentie van den Geref. Bond van Vereeni- gingen van Barmhartigheid gehouden. Dit is een belangrijk verslag. Behalve het openingswoord van prof. L. Lindeboom staan er niet minder dan vijf voordrachten in. Van dr. Blanken over de T. B. C.-bestrijding. Dr. C. J. Honig over de Bestrijding van ziekte van medisch standpunt, terwijl ds. Remme die bestrijding theologisch-religieus beziet. Ds. J. v. d. Berg behan delt de Wijkverpleging als taak van de Chr Barm hartigheid en dhr. G. Aldus spreekt over De zorg voor de onvolwaardige arbeidskrachten bij hun terug keer in de maatschappij. De discussies daarbij gevoerd zijn ook opgenomen. Voor wie dit lezenswaardige verslag zich aanschaf fen wil zij vermeld dat er nog ex. tegen 75 cent bij den uitgever verkrijgbaar zijn. Cijfers en Feiten. No. 10 Juli 1928. De Graafschap—Aalten. Een schat van uitknipsels over politiek, godsdienst, school, arbeidsverhoudingen enz. In dit No. zijn vooral de gegevens over Rusland ontroerend. Een nuttige gids. Verslagen van Jachin; van de Vereeniging tot Opvoeding van Idioten enz van Scheurers Hospitaalvan Edokia. We vestigen op de belangrijke verslagen van deze vereenigingen de aandacht onzer lezers. In Jachin staat het opstel over de waarde van de Film bij het Onderwijs op de Zondagsschool. De drie andere bieden allerlei gegevens omtrent verpleging, finantieel beheer e.d. Jaarverslag 1927 der Vereeniging tot Chr. Verz. van Krankzinnigen in Nederland. Dit lijvig verslag geeft den toestand aan van de gedichten die door deze Vereeniging worden onder houden. Het zijn: Veldwijk, Bloemendaal, Dennenoord, Wolfheze en Vogelenzang en de Kliniek. De balans der Vereeniging bedroeg op 31 Dec. 1927 ruim vier millioen galden. Op denzelfden datum werden in al de stichtingen verpleegd het groote aantal van 2807 krankzinnigen. v. D.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1928 | | pagina 5