Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland.
42e Jaargang.
Vrijdag 17 Augustus 1928.
No. 33.
RedactearenDs. P, VAN DIJK te Serooskerke (W.) en Ds. A. C. HEIJ te Koadekerke.
Vaste medewerkers D.D. L. BOUMA, P. J. v. d. ENDE, B. MEIJER, P. STAAL Pin., en R. J. v. d. VEEN.
Persvereeniging Zeeuwsche Kerkbode.
Ds. W. H. Oosten.
DADERS DES WOORDS.
UIT fiET WOORD.
FELIX WIJST HET EVANGELIE AF.
Kerkelijk en Geestelijk Leuen.
Koninklijk voorbeeld.
Zendingsd *g Middelburg.
Walchersche Brieven.
ZEEUWSCHE KERKBODE
Abonnementsprijs) per kwartaal bij vooruitbetaling f 1,
Afzonderlijke nummers 8 oent.
Advertentleprijsi 15 oent per regel; bjj jaarabonnement van
minstens 500 regels belangrijke reduotie.
UITGAVE VAN DE
Adres van de Administratie:
Firma LITTOOIJ OLTHOFF, Middelburg.
Beriohten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot Vrijdag
morgen 9 uur te zenden aan de Drukkers LITTOOIJ OLTHOFF
Spanjaardstraat, Middelburg.
TELEPOON 2 3 8. GIRONUMMER 4 2 2 8 0.
er niet aan ontworstelen. In die w'oorden voe
len zij hun oordeel en een weg blijft er
slechts over, willen zij ontkomen, te vluchten
naar Hem, in wiens naam: Paulus .optreedt.
Felix en Drusilla worden Voor de levenskeuze
geplaatst. Het is hun genadetijd, Jezus giaat
hen voorbij. Een korte strijd wordt er ge
streden. Indien zij Jezus willen volgen, dan
'moeten zij dit leven vaarwel zeggen, een
leven van rijkdom, maar ook van afpersing
en zedeloosheid.
Indien zij Jezus willen volgen, dan is hun
huwelijk veroordeeld. Indien z'ijt Jezus willen
volgen, dan wacht misschien een leven van
ontbering en lijden. Dat kan niet en hun ge
weten, door 's Heeren woord aangevoerd,
weten Zij te verkrachten door Paulus toe te
roepen, ga heen, ter gelegener tijd zal ik
u wederom hooren. Felix en Drusilla willen
geen zondaren worden en daarom venver-
pen z'ij Christus, want hadden zijl zich zon
daren gevoeld, dan had Lucas ons geteekend1
een biddenden Felix, een biddende Drusilla,
roepend om genade en erbarming.
Misschien namen Zij zich Voor in het ver
volg een beter leven te leiden, maar Jezus
verwerpen zij en dientengevolge zullen ook
die goede voornemens op niets uitloopen.
Het Woord des Heeren kunnen zij! ook niet
langer meer aanhooren, tot morgen, tot een
gelegener tijd wordt het uitgesteld, maar
het is voor eeuwig, want als Felix later met
Paulus spreekt, dan is het om een geldsom
te verkrijgen voor Zijlhe loslatingde zonde
heeft in Felix en Drusilla overwonnen.
En nu mag, ons leven, mijn| lezers> uit
wendig niet zoo slecht als Van deze beide
personen zijn, als wij1 Christus niet bezitten
als verzoener onzer schuld, dan korn'en wij
om dan luisteren ook wij; niet naar ,het
Woord des Heeren en zenden Hem, deni Ver
losser der wereld, weigerend heen. Telkens
gaat Christus ons ook voorbij en hooren wij
zijn Woord Is het enkel veroordeeling .of
ook vrijspraak Een vluchtige ontroering
gaat Voorbij en de weg naar de hel is met
goede voornemens geplaveid. Daarom steeds
van noode te onderzoeken, hoe hoor ik' het
Woord des Heeren, en welke kracht is dat
in mijn leven Is het gerechtvaardigd, dan
is het ook geheiligd. Uitstellen is altijd ge
vaarlijk, maar zeker wel hier. Geeft dan acht
op: 's Heeren roepstemmen die telkens tot u
komen en al staat dan, als gij dit door Gods
genade moogt doen, uw leven nog dikwijls
onder de wet des vleesches, na oprechte
belijdenis zal Gods gemeenschap weer wor
den gesmaakt, zoodat Zijn Woord een lamp
is voor uw voet en een licht op uw' pad.
Christus zendt gij, dit kennend ook' niet
heen, maar uw bede is, ziende uwe zonden,
wil mij- van uwen Heiligen Geest niet schei
den. Welke is uwe levenskeuze Is Christus
oiok u voorbijgegaan Zij het dan niet, ge
lijk bij Felix en Drusilla, morgen, morgen,
maar heden is dezen huize zaligheid ge
schied Heden is liet de genadetijd.
men. We denken aan het bekende „Christ
avant .tout", dat zij uitsprak op. het graf
van De Coligny.
De harten, die bij zulke getuigenissen uit
Koninklijken mond, sneller klopten, z'ij!n deze
Week wel zeer teleurgesteld, door wiat te
Amsterdam geschiedde.
Men hoeft eigen m'eer puriteinsche Zon
dagsopvatting niet aan anderen op te dringen,
om het jammer te vinden, dat voor de prijs-
uitdeeling bij de Olympische Spelen door
Hare Majesteit niet een andere dag is uitge
kozen dan de Zondag.
Voor Zondagsrust, noch voor Zondagshei
liging was deze Koninklijke daad bevorder
lijk.
Daarom spijt het ons, dat liet Koninklijk
voorbeeld op dien Zondag een voorbeeld
was, dat niet strookte met de opvatting, die
nog een zeer groot deel van Haar volk om
trent de beteekenis van 's Heeren dag heeft.
Onze liefde voor het Koninklijk Huis neemt
door deze verkeerde daad, die velen in hun
godsdienstige gevoelens krenkte niet af.
Maar onze dankbare waardeering voor zoo
vele blijken in 't verleden van Hare fiere
geloofsovertuiging ontving door deze daar
mee o.i. strijdige prijsuitdeeling op een dag
aan God gewijd, een nog al gievoeligen schok.
Christus boven alles.
Het overlijden van D's. W. H. Oosten te
Scheveningen zal ook in liet hart vani som
mige lezers van dit blad een oogenblik van
ontroering hebben gebracht.
Middelburg herinnert zich nog den ge-
zegenden arbeid, door den toen nog jeugdi
gen predikant van Kerk' B in haar midden,
verricht.
Tijdens zijn ambtsbediening werd de Kerk
in de St. Pieterstraat vervangen door het
nieuwe gebouw op het Hofplein. Velen her
inneren zich nog het woord door D's. Oosten
gesproken over den tekst, die in den voor
gevel boven den ingang staat uitgehouwen:
„Hoe lieflijk zijn uwe woningen
o Heere der heirscharen."
De plaats tusschen Gerechtshof en het Ge
bouw voor Kunsten en Wetenschappen was
voor Ds. Oosten gereede aanleiding om op
de beteekenis van de Kerk' voor wetenschap
en rechtspraak nadruk te leggen.
Men hoorde over 't algemeen de prediking
van Ds. Oosten gaarne.
Ook door de goede onderlinge verhouding
die er tusschen de predikanten van A, B
en C bestond, maar vooral door zijn. toege-
wijden arbeid met name aan de jeugd werd
liet werk van Ds. Oosten'in Middelburg ge
waardeerd.
Bij Zijn plotseling verscheiden was het ons
een behoefte, pok al was hij reeds jaren
uit Zeeland weg, dit woord van herinnering
aan zijne nagedachtenis te wijlden.
Laat ons bij dit sterven ook niet vergeten,
dat het groot aantal jongere en oudere predi
kanten, dat in 1928 reeds wegviel, een roep
stem1 bevat, om van onze tijdelijjke herders,
die maar Zwakke instrumenten zijn al heb
ben ze gelijk wijlen Ds. Oosten groote1 ga
ven, ja'f te zien en als geloovigen in de eer
ste plaats ons oog te richten orp Hem, den
grooten Herder, die blijft tot in eeuwigheid.
v. D.
Voor ditmaal ga heen en als ik
gelegenener tijd zal hebben bekomen,
zoo zal ik u tot mij' roepen.
In den 2den brief aan zijn geliefden Zoon
Thimiotheus schrijft Paulus de ontroerende
Iwoorden, alleen te verklaren uit Zijn alles
overwinnend geloof. Ik heb den goeden strijd
gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb
het geloof behouden voorts is mlij wegge
legd de kroon der rechtvaardigheid, welke
mij de Heere, de Rechtvaardige Rechter in
dien dag geven zal en niet alleen mij, maar
ook allen, die zijn verschijning lief gehad heb
ben. Deze zang op de lippen te kunnen ne
men is heerlijk, maar de kracht ervan treedt
nog duidelijker naar voren, als wij bedenken
dat Paulus een gevangen man was. Fnl
wat nu zijn kracht was bijl Zijin sterven, was
het ook tijdens Zijn leven. Het einde van zijh
gevangenschap was niet anders dan het be
gin, steeds een openlijk getuigen voor Zijn
Heere en Heiland. Over het begin van Zijn
einde, want het Zou voor hem| zijn, Jeruza
lem' Caesarea Rome de kroon der recht
vaardigheid, handelt de geschiedenis, waar
uit het bovengenoemd tekstwoord is geno
men. In Jeruzalem, waarheen hij was gegaan
met de bedoeling om den gemeenschapsband
te sterken en aalmoezen te doen aan het
volk, had men niet veel met den apostel
op, en dit was van dien aard dat men hem
zou gedood hebben, indien niet Lysias, de
bevelhebber van het Rom'einsche garnizoen
tusschen beide was gekomen en hem naar
Caesarea had gebracht om zich te verant
woorden voor den stadhouder Felix.
Felix zou deze zaak moeten beslechten, be
schuldigde en beschuldigers worden gehoord
en het einde is, dat Felix de uitspraak ver
daagt om nog meerder materiaal te verzame
len, maar in den grond der zaak is het angst
Zoowel voor de Joden, als voor Paulus, die
een Romeinsch burger was. Zoo blijft Pau
lus gevangen, omdat de Rechter geen recht
durft spreken, maar bovenal, omdat de Heere
ook aan Felix door Paulus het evangelie
wilde laten verkondigen. God heeft ook1 met
Paulus' gevangenschap: zijn wijze bedoeling.
Felix' vrouw, Drusilla, begeerde Paulus te
hooren en Felix zelf ook! nieuwsgierig, iets
meer van den beschuldigde te vernemen, be
val den apostel in het paleis te laten brengen
en zoo stond dan Paulus vioior dit echtpaar,
voor Felix en Drusilla, waarvan de geschie
denis niet veel goeds weet te verhalen. Dru
silla, uit het geslacht van Herodes, een Jodin
noemt Lucas haar, had haar wettigen man
verlaten, om met Felix te kunnen huwen' en
Felix staat bekend als een der onrechtvaar
digste stadhouders, wiens regeering in het
bijzonder heeft bijgedragen tot den opstand
van het jaar 70. Wie hem tegenstond liet
hij ombrengen en Zijn eenigste begeerte was
Zoo spioedig mogelijk rijk te zijln, om straks
van de verworven schatten in Rome met
Drusilla te kunnen genieten. In. zulk een
goddelooze en zedelooze omgeving komt
Paulus met het Woord des Heeren. Ook z'ij',
Felix en Drusilla hooren spreken over recht
vaardigheid, matigheid en over het toeko
mend oordeel. De weg tot zaligheid wordt
dezen gepredikt, gepaard gaande met het
bekeert u, wordt behouden en leeft. Hun
leven zien z'ij als 't ware in die prediking
geteekend en veroordeeld God, hun schep
per eischt ook van hen matigheid, recht
vaardigheid, liefde en tromv en zoo zij zich
niet bëkeeren, God zal hen oordeelen.
Neen, nu is Paulus geen beschuldigde meer,
maar aanklager, en God zit op den rechter
stoel; en het woord des Heeren is ook hier
scherpsnijdender dan eenig scherpsnijdend1
Zwaard. Ook Felix en Drusilla kunnen zich
Zo,o gij Zijln stem dan heden hoort,
Gelooft Zijn heil- en troostrijk woord
Verhardt u niet, maar laat u leiden.
Middelburg. SCHEELE.
In kritieke dagen, welke ons land door
leefde, zijn het menigmaal de diep-ernstige,
maar geloofsvertrouwen-uitsprekcnde woor
den van onze Koningin geweest, die .ons
Volk hebben bemoedigd.
We denken aan de bekende Koninklijke
Kerstboodschap die nog bij vele geloovige
Christenen omlijst een eereplaats op den
wand der huiskamer inneemt.
In ver van het Christendom vervallen krin^
gen is het somwijlen het Koninklijke woord
geweest, dat een voorbeeld gaf van kloek'
voor de waarde van het geloof op te ko
Tot onze vreugde mocht Ds. Merkelijn in
goeden welstand met zijn gezin in het va
derland terugkeeren. Zijn verblijf in Neder
land dient om nieuwe krachten te verzame
len voor den arbeid, dien hij straks weer opi
Java hoopt voort te zetten. Daarvoor dient
ook de rust. Maar daarvoor kan ook in
hooge mate dienstig zijn, dat hij, bij zijn
terugkeer naar Magelang, mag heengaan in
de overtuiging, dat de kerken van Zeeland
en N. Brabant en Limburg, achter hem staan
om hem te steunen in zijn Zendingsarbcid.
Ds. Merkelijn wil er aan meewerken de Zen
dingsliefde op te wekken en aan te vuren
door over Zijn arbeid te spreken.
De Classis Middelburg vond hem zoo be
reid op te treden op een Zendingssameni-
komst, die D.V. gehouden zal worden Don
derdag 13 September a.s. in 't Schuttershof
te Middelburg, 's namiddags: om half twee.
Voor deze samenkomst werden geen an
dere sprekers uitgenoodigd. Alleen Ds. Mer
kelijn zal dan het woord voeren, oipdat hiji
zoo ruim mogelijk gelegenheid hebbe, uit
voerig over den arbeid te spreken.
Bij de aankondiging van deze Zendings-
samenkomst willen we er onze verwondering
over uitspreken, dat men van Christelijk-
Gereformeerde zijde een Zendingsd'ag heeft
aangekondigd, ook te houden in Middelburg.
Voor zoover ons bekend wonen er op
Walcheren alleen maar Christelijk-Gerefor-
meerden in Vlissingen. Om die mienschen te
bereiken is dan niet noodig eeni Zepdin'gls-
isamenkomst in Middelburg. Men kon het
hun veel gemakkelijker maken, door dan in
Vlissingen zoo'n samenkomst te hebben.
Men moet zich dus met die samenkomst
'wel voorstellen ook anderen dan Christelijk-
Gereformeerden te bereiken en dienstbaar te
maken aan den Zendingsarbcid der Christe
lijk Geref. Kerk.
Nu vinden we het kostelijk dat ook deze
kerk aan Zendingsarbeid doet. Alleen maar
■we vinden het niet noodig dat de leden van
onze Geref. Kerken dien arbeid steunen. Wij
hebben aan de behartiging van ons eigen
Zendingswerk onze handen vol. Het is ook
niet noodig dat iemand, naar die samenkomst
zou heengaan om eens een opwekking tot
Zendingsarbcid te hooren zulk een opwek
king kan hij in eigen kerk beluisteren en
vooral ook' dan, wanneer Ds. Merkelijn daar
over spreken gaat.
We raden dan ook onzen lezers om de
Zendingssamenkomst der Christelijk-Gerefor-
meerden voor hen te laten en te wachten tot
13 September om dan in grooten getale op
te komen naar Schuttershof. De groote zaal
moet vol worden. Als het mooi weer is kun
nen we vergaderen in 'den tuin en dan moet
er een groote schare in d'eini tuin Zijjm, oimi
onzen Missionairen Dienaar des Woords te
doen zien, dat wij; hier op Walcheren met
hem meeleven.
Laat men den datum vast noteeren Don
derdag 13 September. HEIJ.
Amice.
Van Roomsche armoe naast geweldige
Roomsche pracht zag ik in mijn vacantie
.een .merkwaardig en feitelijk in-droevig staal.
Ik rhad de heerlijke St. Janskerk tei 's Her-
iioigenbosch bezocht.
Het wonderschoone geschilderde glas in
de .hooge ramen genoten.
Met verbazing gestaard naar de steigerende
pilaren en de symmetrie in haar verheven
koepels.
Want een buitengewoon bouwwerk is de
St. Janskerk in Den Bosch waarin ge onder
den machtigen indruk verkeert van het kun
nen en den durf onzer bekwame Nederlan
ders uit vroeger eeuw
Door een der zijdeuren treedt binnen; een
reeds ouder wordende vrouw.
Aan haar armen hangt het witte kanten
doopkleed.
Bij het hek van het Baptistarium blijft ze
staan.
In de kerk loopen hier en daar groepen
vreemdelingen.
Haar .wachten bemerkende, vraag ik of
de pastoor van haar komst weet. En of de
vader niet mee kon komen.
Neen, het kind w|as 's morgens geboren,
vader was met den mallemolen in 'een ver-
Iwijderd dorp, en de pastoor had haar, de
grootmoeder, tegen vijf uur besteld. 'Pastoor
kwam niet.
Ze vraagt aan een voorbijkomend gezel
schap even te gaan waarschuwen.
Ik bood een stoel aan, meenende dat de
vrouw moede van het dragen kon zijn.
De kerk-vrouw in zwarte japon met 'witte
schort en de bekende witte plooimuts komt
met haar sleutelbos naar me toe.
Omdat ik nog al dicht bij sta, zegt ze, of
schoon niet onvriendelijk „U hadt wel wat
eerder met uw kind kunnen komen, mieneer,
want jk heb zoo juist gesloten."
'k Maakte haar duidelijk dat 'ik slechts toe
schouwer was.
't Doophek gaat open.
De vrouw krijgt een stoel. De kerkdiena-
res draait een hefboom waardoor het zware
koperen deksel van het doopvont opgetild
wordt. Schept daarna in kleineren schotel
water met een kan, die ze uit een hoekkast
neemt.
Pastoor intusschen genaderd.
Noteert den naam.
Leest het formulier in het bekende snelle
tempo bij Rome gebruikelijk.
