Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland. 42e Jaargang. Vrijdag 17 Februari 1928. No. 7. RedactearenDs. P. VAN DIJK te Serooskerke (W.) en Ds. A. C. HEIJ te Koadekerke. UIT HET WOORD. GETROUW TOT IN DEN DOOD. Kerkelijk en Geestelijk Leuen. Weinig waardeering. De Rudolph8tichting. Ziekentelefoon. ZEEUWSCHE KERKBODE. Vaste medewerkersO.D. L. BOUMA, F. J. v. d. ENDE, B. MEIJER, P. STAAL Pin., en R. J. v. d. VEEN. Abonnementsprijs! per kwartaal by vooruitbetaling f 1,—UITGAVE VAN DE Beriohten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiên tot Vrgdag- Afzonderlijke nummers 8 oent. PefSVereemging ZeeUWSCHe Kerkbode. morgen 9 uur te zenden aan de Drukker» LITTOOIJ Sc OLTHOFF Advertentieprijs! 15 oent per regelbg jaarabonnement van Adres van de Administratie: Spar\jaardstraat, Middelburg. minstens 500 regels belangrjjke reduotie. Firma LITTOOIJ 4 OLTHOFF, Middelburg. TELEPOON 2 3 8. 6IR0NUMMER 4 22 80. Thomj s dan, genaamd Didymus, zeide tot zijne medediscipelen Laat ons ook gaan, opdat wlijl met Hem sterven. Johannes 11 16. Men heeft zivh van Thomas meermalen een verkeerde voorstelling gemaakt. Hij heeft daardoor den bijnaam van ongeloovige ver kregen en steei's weer ziet men hem hét liefst als den twijfelaar, als den man, die maar niet tot een beslist geloof in den Hei land kan komen Toch is deze beschouwing eenzijdig en daardoor onjuist. Want hij' is de discipel die aan den Heere verbonden is 'door een oprechte liefde door zulk een liefde die voor het grootste persoonlijke of fer niet terugdeinst. Christus zal iijn vriend Lazarus gaan op dekken uit de dooden. Maar daartoe' moet Hij zich begeven naar Judea, Waar de vijand schap het allersterkst is en men Hem reeds heeft gezocht te dooden. De jongeren heb ben dan ook gepoogd hun Meester terug- te houden van dien schijnbaar roekeloozen stap. Dat was toch veel te gevaarlijk Het zou toch onverantwoordelijk zijn Moet dat niet heeten God verzoeken Evenwel zulke bedenkingen mag geen volger van Jezus je gens Hem koesteren. Zijn arbeidsdag is dooi den Vader bepiald en geen menschelijke haat zal Hem dooden voor dat Zijn wlil ge komen is. Dc ure des Vaders moet groot gemaakt worden, de vijanden zullen hun machteloosheid beseffen de discipelen heb ben met het oog op het wienkende kruis versterking van hun geloof noodig. De Hei land heeft Gods werk te doen en daarom gaat Hij naar Belhanie. En merk nu op de groote trouw van Tho mas. Hij neemt het woord van Jezus over en geeft er een echo o.p. Zijne bedoeling is om den schroom van zijne medediscipelen te overwinnen. Waar Jezus gaat daar gaan zijne vólgers ook, want Hij is de Herder die leidt, Hij weet den weg en Hij moet worden gehoorzaamd. Bij Zijn jongeren mag geen afkeer bestaan. Zij moeten Hem volgen, on voorwaardelijk. Thomas kent den eisch van het discipelschap goed. Hij heeft zich aan Christus toevertrouwd Hij is Zijn onderdaan 'geworden en wie zou het wagen Hem te wieerstreven die koninklijk gebiedt Welk een beschamend voorbeeld Zwijgen kan hij niet als hij merkt op den stillen v\ 'eer- zin bij zijn medejongeren. Hij vermaant hem en spoort hen aan. Zoo handelt de liefde tot Jezus. Zij merkt op en voelt fijin en als an deren achter willen blijiven, als anderen zich mogelijk wel willen onttrekken, dan gaat het hart van den overgegevene aan den Heiland spreken. Moet gij soms tegenover Thomas, op wien gij wat laatdunkend neerziet, de oogen neerslaan Veroordeelt Hij niet me nig zoogenaamd Christendom, dat er niet toe komt om op de anderen toe te zien tof op scherping der liefde Wat is uw! gemeen schap met Christus Zijt gij trouw aan Hem, die u greep, die u aan Zich verbond T)oet gij Zijn wil, zonder morren, zonder tegenspre ken Schijnt het u, dat anderen, die ook bij He n behooren, den Heiland niet trouw: zijn, in elk geval allerlei bezw'aren hebben Helpt gij hen heen te komen over hunne bedenkin gen door zelve het goede voorbeeld te ge ven, maar ook door bij de daad het woerd te voegen Practised Christendom is oek een getuigend Christendom, is een spreken tot den naaste, al zal 't misschien onze aard en begeerte zijn om liever te zwijgen. Er zijn tijden waarop gij niet zwijgen moiogt cn ook niet zwijgen kunt omdat uw hart u t >t spreker, dringt. Doet het dat niet, dan ziit gij ontrouw' aan Hern die u riep om Zijnen naam te belijden, ontrouw aan Hem die u gaf het heerlijke ambt van profeet. o Maar toch Thomas vergist zich. Hij is een man van een groote liefde en een sterke trouw. Doch het volgen van Jezus waartoe hij opw'ekt, zal den Meester en Zijne disci pelen brengen in den dood. Christus zal in Bethanie in de handen van Zijne vijanden vallen. Thomas w*eet zeer wel hoe bitter de harten in Judea tegen Hem zijn. En als Hij dan volgt den w'eg Zijner roeping, zal Hij sterven als slachtoffer van Zijn plicht. Thomas vergist zich in den Heiland, want deze zal geen martelaar Zijn. Niemand zal Hem overweldigen en geen mensch zal Zijn levenslamp blusschen. Thomas hij heeft wiel gezien de won deren w'elke de Heiland deed. Hij is getuige er van geweest, hoe de dood moest wijken Voor het woord van den Machthebbende. Maar dat alles kan hem zijn vaste overtui ging niet ontnemen. Christus mijn Meester zal moeten zwichten vOor menschelijke over macht. Hij beschouwt Zijn Heiland niet als Middelaar maar ais martelaar, niet als Red der, maar als een onredbare niet als Overwinnaar, maar als overwonnene niet als Koning, maar als onttroonde niet als Heer- scher, maar als overheerscher. Zijn liefde tot den Heere is ongeveinsd, wij mogen er niet aan twijfelen maar hij denkt niet recht van Hem. Evenw'el „zonder Jezus is zijn leven duis ternis". Als Jezus sterven moet, welaan, dan zal hij met Hem sterven. Hij zal Hem niet alleen laten gaan den donkeren wieg van lijden en smart, Hij zal Zij'n lot deelen en zijn hoofd medebuigen in den dood. ZOO trouw is hij, dat, waar Jezus niet te redden is uit de handen van Zijne vijanden, hij met Hem wil sterven. Hij heeft alles voor Jezus over zelfs zijn leven. Zelfs 't allerzwaarste wil hij voor Hem doen want met Hem ver gaat toch al zijn hoop, met Hem toch sterft 't verwlachte Godsrijk. Hij zal zijn leven ver loochenen, voor Hem dien hij niet missen kan. O, hoe droevig is ditZeer zeker, de Le- vensvorst zal sterven gaan. De macht dei- hel zal triumfeeren tenminste zoo schijnt het. Maar die dood zal zijn de offerdood van het Lam Gods, dat de zonden der wereld draagt, dat den vloek wegdraagt. De doiod' zal Hem niet overvallen, maar Hij zal hem roepen. Koninklijk zal Hij: heerschen, ook over het oogenblik van Zijn scheiden van (deze aarde. En die aood zal brengen de verzoening van de Zijnen. Die dood zal hun het leven geven Wat wil Thomas Met Hem sterven Hoe zal hij dat ooit kunnen hij de zondaar met den Heilige hij de be zoedelde met den Vlekkelooze hij de straf waardige met den Onbestraffelijke Ja, hij zal met Hem sterven, als hij geloo- ven blijft in den grooten Hoogepriester van het huis Gods. In diens dood sterft hij en de vrucht van Christus lijden en gehoor zaamheid wiordt zóó zeker de zijne alsof HIJ Gode genoeg gedaan had, als er levensge meenschap is en blijft met het Slachtoffer dat Zichzelve vrijwillig Gode geeft. Het ster ven van Christus voor de Zijnen, is HET sterven van Zijne geloovigen. Zonder Jezus geen zaligheid, geen le lden, geen Koninkrijk Gods. Staat dat u dui delijk voor den geest als gij in de komende lijdensweken den Smartenman volgen gaat ,van stap tot stap Wat is Hij voor U Is Hij Uw Borg En is uw| bepeinzen van dat lijden een dieper indringen in de vreese- lijkheid van Uwe zonde, die Hem al die jam meren aandeden Wat heeft uwl verlossing- Hem niet gekost Maar hier is toch voor wanhoopsgedach ten geen plaats. Hij die stierf is opgestaan en Zijne kracht is niet gebroken. Hij leert •de Zijnen met Hem sterven, maar in dezen zin „dat de oude mensch met Hem gekrui sigd, gedood en begraven wlordt opdat wij onszelven Hem tot een offerande der dank baarheid opofferen". Zijt gij zoo met Hem gestorven gestorven aan de wereld, ge storven aan dc zonde gestorven aan uzelf Zoo neen, dan is al uw bemoeiing met den Kruiseling op Golgotha een roove van Zijne eere dan is al uw medelijden wel erg op pervlakkig dan is al uw' eerbiedige groeten van den Kruiskoning al zeer oneerbiedig dan zijt gij dubbel schuldig. Weet gij u zon daar van God Dan hebt gij Hem noodig, opdat gij leven moogt en kunt door Hem, die U kocht. Zullen uwe lijdensoverdenkingen vrucht hebben, zie dan zal deze zich hierin openbaren, dat gij de zonde afbreekt door gerechtigheid. En wie zoo sterft eer hij sterft, zal niet sterven als hij sterft, maar altoos met den Heere wezen. Weest dan getrouw tot den dood en Hij zal u geven de kroon des levens. Oostkapelle. E. DOUMA. Het Was de laatste Zondagmorgen van Ja nuari. Het licht w'as er, doch de lucht was donker. De boomen staken hun nog kale tak ken naar boven. Een enkele heester had groene bladeren. Het gras had reeds veel van zijn dorre kleur verloren. De natuur w'as uit haar winterslaap ontwaakt. Het was duidelijk, dat in haar een nieuwe w'erking zich deed gelden. In de lucht waren er nieuwe verwach tingen. De geluiden van de stad drongen' niet tot mij door. De dagelijksche arbeid'stond stil. Scherp teekende zich een vogel tegen de sombere wOlkcn af. Er kwam meer be weging op de straten. Het liep tegen kerk tijd. Niet allen verlieten hun wOning. Doch er Waren toch velen, die naar het een of an der bedehuis gingen. Welk een rijke w'eldaad is 't, dat de verhoogde Christus voortgaat alom zijn gemeente door Zijn Woord cn Geest te vergaderen en te regeeren en dat de bediening van 't Woord Gods en der Sacramenten haar plaats heeft in 't midden van 't leven. Weldra heeft elk zlijin plaats in 't midden der gemeentelijke samenkoimtet ingenomen. Hier zit een bejaard man, aan wien het te bemerken is, dat hij het grootste deel van zijn levensreis achter den rug heeft. Veel is voorbijgegaan. Hij heeft de frischheid cn blijheid der jeugd gekend, het leeft nu alleen nog in zijn herinnering. Maar het Woord Gods is gebleven en de beloften heb ben geen einde genomen. Het is nog zijn lust om te verkondigen, dat de Heere recht en goed is. In den weg van pijnlijke erva ring heeft hij geleerd, dat het zichtbare ont valt en niet bevredigt en daarom' is het zijn begeerte om zijn roeping en verkiezing vast te maken, w'ant hij zou gaarne een ruimen in gang willen genieten in het heerlijk Ko ninkrijk van Jezus Christus. Daar zit een vrouw uit een nog al talrijk gezin, dat haar vele verplichtingen oplegt. Eiken morgen 'wachten haar nieuwe zorgen en heeft zij een drukke en moeielijke taak. Hoe dankbaar ge voelt zij zich als zij op den eersten dag dei- week met de gemeente mag opgaan, en 't is haar welkom, als er gezongen wiordt Laat ons verheugd van zorg onslagen Hem roemen, die ons blijdschap geeft. De predi kant leest als text voor de geschiedenis van de beide zusters Maria en Martha. Zij luis tert en heeft haar kerkboek open voor zich. Hoe treft haar de vermaning tot Martha Gij bekommert U over vele dingen. Eén ding is noodig. Ja zegt zij, dat mag ik wel ter harte nemen, want het gaat mij ook menig maal zoo en hoe weinig versta ik nog, dat één ding noodig is. Er komt zoo weinig van dat zitten aan de voeten van Jezus. Er is zooveel, (waardoor ik mij laat afleiden, terwijl ik er toch van overtuigd ben hoe zalig het is, (wanneer wij naderen tot Hem en Zijrn heilstem hooren. Dikwerf heb ik mij voor genomen, dat het anders zal worden, doch fwat is er van terechtgekomen. In stilte schaamt zij zich en er klimt een bede uit haar hart omhoogTrek mij, opdat ik U (zoeken moge met mijn gansche hart. De slotzang wordt gezongen. Heel de vergade ring rijst na het dankgebed op' en de be kende woorden van de apostolische' zegen bede worden uitgesproken. Ieder gaat heen. De vrouw verlaat ook haar plaats en gaat stil naar haar woning. De indruk van de pre diking blijft en telkens moet ziij weer denken aan 'wat zij gehoord heeft, en het is haar tot een blijvenden zegen. Later zou Zij mis schien niet durven zeggen, 'dat er veel in haar leven veranderd is, maar het Koninkrijk der hemelen werkt toch als een zuurdee&em door in haar hart en er komen meeroogenblik- ken dan voorheen, dat haar begeerte toch uit gaat naar Dien Eéne. Meermalen wordt er ge klaagd, dat de eeredienst in onze Kerken zoo arm is en weinig aantrekkelijkheid bezit. En er wOrden pogingen aangewend om verbetering aan te brengen. Verre zij het van mij om het af te keuren. Ik juich alles toe1, wat onze eere dienst op hooger peil kan brengen. Voor onzen Koning is niets te goed. Doch het komt mij voor, dat wij dikwtijïs onze onder linge samenkomsten niet beschouwen in 't rechte licht. Ik geef toe, dat er uiterlijk vaak veel ontbreekt. Maar al is het bedehuis vaak niet, (wat het wezen moet. Al zou het gezang- beter kunnen beantwoorden aan1 de eischen, Iwelke men er aan stellen mag, en al laat de aandacht menigmaal te wenscTien over, 3 kan men het schoone beeld van Salomo niet op elke prediking toepassen van de gouden appelen op sierlijk gebeeldhouwde schalen. En al is er nog veel meer, waarop' men te recht aanmerking kan maken. Wij blijken toch met opgewektheid zingen Ik ben verblijd, wanneer men mij godvruchtig opwekt, zie wie staan, gereed om naar Gods huis te gaan, iw'ant daar vergadert de gemeente, van eeuwigheid uitverkoren, welke de Christus door Zijn bloed heeft gekocht en die Hem eenmaal in volmaaktheid zal dienen en die uit ondervinding mag zeggen Hier wlordt de rust gesmaakt. Daarbij komt dan nog de heerlijke belofte Waar twiee of drie in Mijn Naam vergaderd zijn, daar ben Ik in 't mid den. Wij Weten wel, dat we dit niet altijd even duidelijk merken, maar wij twijfelen er toch niet aan. Hij zelf is daar en maakt Z'ijh volk bekw'aam om eenmaal deel te hebben aan de erve der heiligen in 't licht. Wanneer We dit overwegen, dan zullen we ook de geringste samenkomst der geloovigen hoog achten. BOUMA. Een en ander maal hebben de lezers in onze advertentierubriek de aankondiging ge lezen van de Geldleening ten laste van deze genoemde stichting. Zooals wie weten is de verzorging van de verpleegden op „De Glind- hjorst" overgenomen door de nieuw!e Ru- dolphstichting. Waarom deze stichting zoo heet, is voor kenners van het doel van wiijlen Ds. Rudolph van Leiden geen geheim. Hij gaf den voornaamsten stoot tot de stichting van De Glindhorst, en het is een goede gedachte geweest om in een nieuwe Vereeniging zijn ideaal te w'illen verwerkelij ken, Welks realiseering bij de eerste proefne ming zoo jammerlijk in 't honderd liep. We bevelen de nieuWe leening bij onze ge goede lezers aan. Risico is er niet aan verbonden, wanneer men er op let, dat de wiaarde van de onroe rende goederen, blijkens deskundige taxatie door experts buiten het Bestuur om', onge veer gelijk staat met het bedrag van de lee ning. Wie over haar soliditeit nog nader wil in gelicht Worden, zal wijs doen naar de namen van het Bestuur te kijken, w'aarvan we al leen noemen de Oud-Ministers Van Dijk en Idenburg en de bekende ex-wethouder uit Rotterdam Dhr. J. Schouten. We twijfelen er niet aan, of deze leening zal slagen het is echter wenschelijk, dat uit alle deelen van Gereformeerd Nederland door inschrijvingen vertrouwen geboden Kvordt in de mannen, die een naam te verlie zen hebben, doch niet aarzelden ter wille van deze noodige zaak der Christelijke op- Voeding onzer verwaarloosde jeugd, dien naam aan de Rudolphstichting te verbinden. In de Geref. Kerk van Rotterdam en naar (we meenen ook in die van Middelburg is korten tijd geleden een z.g. ziekentelefoon aangebracht. Wat dit eigenlijk is vertelt de Kerkbode van Rotterdam op de volgende manier (verkort)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1928 | | pagina 1