Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland.
42e Jaargang.
Vrijdag 17 Februari 1928.
No. 7.
RedactearenDs. P. VAN DIJK te Serooskerke (W.) en Ds. A. C. HEIJ te Koadekerke.
UIT HET WOORD.
GETROUW TOT IN DEN DOOD.
Kerkelijk en Geestelijk Leuen.
Weinig waardeering.
De Rudolph8tichting.
Ziekentelefoon.
ZEEUWSCHE KERKBODE.
Vaste medewerkersO.D. L. BOUMA, F. J. v. d. ENDE, B. MEIJER, P. STAAL Pin., en R. J. v. d. VEEN.
Abonnementsprijs! per kwartaal by vooruitbetaling f 1,—UITGAVE VAN DE Beriohten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiên tot Vrgdag-
Afzonderlijke nummers 8 oent. PefSVereemging ZeeUWSCHe Kerkbode. morgen 9 uur te zenden aan de Drukker» LITTOOIJ Sc OLTHOFF
Advertentieprijs! 15 oent per regelbg jaarabonnement van Adres van de Administratie: Spar\jaardstraat, Middelburg.
minstens 500 regels belangrjjke reduotie. Firma LITTOOIJ 4 OLTHOFF, Middelburg. TELEPOON 2 3 8. 6IR0NUMMER 4 22 80.
Thomj s dan, genaamd Didymus,
zeide tot zijne medediscipelen Laat
ons ook gaan, opdat wlijl met Hem
sterven.
Johannes 11 16.
Men heeft zivh van Thomas meermalen
een verkeerde voorstelling gemaakt. Hij heeft
daardoor den bijnaam van ongeloovige ver
kregen en steei's weer ziet men hem hét
liefst als den twijfelaar, als den man, die
maar niet tot een beslist geloof in den Hei
land kan komen Toch is deze beschouwing
eenzijdig en daardoor onjuist. Want hij' is
de discipel die aan den Heere verbonden is
'door een oprechte liefde door zulk een
liefde die voor het grootste persoonlijke of
fer niet terugdeinst.
Christus zal iijn vriend Lazarus gaan op
dekken uit de dooden. Maar daartoe' moet
Hij zich begeven naar Judea, Waar de vijand
schap het allersterkst is en men Hem reeds
heeft gezocht te dooden. De jongeren heb
ben dan ook gepoogd hun Meester terug-
te houden van dien schijnbaar roekeloozen
stap. Dat was toch veel te gevaarlijk Het
zou toch onverantwoordelijk zijn Moet dat
niet heeten God verzoeken Evenwel zulke
bedenkingen mag geen volger van Jezus je
gens Hem koesteren. Zijn arbeidsdag is dooi
den Vader bepiald en geen menschelijke
haat zal Hem dooden voor dat Zijn wlil ge
komen is. Dc ure des Vaders moet groot
gemaakt worden, de vijanden zullen hun
machteloosheid beseffen de discipelen heb
ben met het oog op het wienkende kruis
versterking van hun geloof noodig. De Hei
land heeft Gods werk te doen en daarom
gaat Hij naar Belhanie.
En merk nu op de groote trouw van Tho
mas. Hij neemt het woord van Jezus over
en geeft er een echo o.p. Zijne bedoeling is
om den schroom van zijne medediscipelen
te overwinnen. Waar Jezus gaat daar gaan
zijne vólgers ook, want Hij is de Herder die
leidt, Hij weet den weg en Hij moet worden
gehoorzaamd. Bij Zijn jongeren mag geen
afkeer bestaan. Zij moeten Hem volgen, on
voorwaardelijk. Thomas kent den eisch van
het discipelschap goed. Hij heeft zich aan
Christus toevertrouwd Hij is Zijn onderdaan
'geworden en wie zou het wagen Hem te
wieerstreven die koninklijk gebiedt
Welk een beschamend voorbeeld Zwijgen
kan hij niet als hij merkt op den stillen v\ 'eer-
zin bij zijn medejongeren. Hij vermaant hem
en spoort hen aan. Zoo handelt de liefde tot
Jezus. Zij merkt op en voelt fijin en als an
deren achter willen blijiven, als anderen zich
mogelijk wel willen onttrekken, dan gaat het
hart van den overgegevene aan den Heiland
spreken. Moet gij soms tegenover Thomas,
op wien gij wat laatdunkend neerziet, de
oogen neerslaan Veroordeelt Hij niet me
nig zoogenaamd Christendom, dat er niet toe
komt om op de anderen toe te zien tof op
scherping der liefde Wat is uw! gemeen
schap met Christus Zijt gij trouw aan Hem,
die u greep, die u aan Zich verbond T)oet
gij Zijn wil, zonder morren, zonder tegenspre
ken Schijnt het u, dat anderen, die ook bij
He n behooren, den Heiland niet trouw: zijn,
in elk geval allerlei bezw'aren hebben Helpt
gij hen heen te komen over hunne bedenkin
gen door zelve het goede voorbeeld te ge
ven, maar ook door bij de daad het woerd
te voegen Practised Christendom is oek
een getuigend Christendom, is een spreken
tot den naaste, al zal 't misschien onze aard
en begeerte zijn om liever te zwijgen. Er
zijn tijden waarop gij niet zwijgen moiogt cn
ook niet zwijgen kunt omdat uw hart u t >t
spreker, dringt. Doet het dat niet, dan ziit
gij ontrouw' aan Hern die u riep om Zijnen
naam te belijden, ontrouw aan Hem die u
gaf het heerlijke ambt van profeet.
o
Maar toch Thomas vergist zich. Hij is
een man van een groote liefde en een sterke
trouw. Doch het volgen van Jezus waartoe
hij opw'ekt, zal den Meester en Zijne disci
pelen brengen in den dood. Christus zal in
Bethanie in de handen van Zijne vijanden
vallen. Thomas w*eet zeer wel hoe bitter
de harten in Judea tegen Hem zijn. En als
Hij dan volgt den w'eg Zijner roeping, zal
Hij sterven als slachtoffer van Zijn plicht.
Thomas vergist zich in den Heiland, want
deze zal geen martelaar Zijn. Niemand zal
Hem overweldigen en geen mensch zal Zijn
levenslamp blusschen.
Thomas hij heeft wiel gezien de won
deren w'elke de Heiland deed. Hij is getuige
er van geweest, hoe de dood moest wijken
Voor het woord van den Machthebbende.
Maar dat alles kan hem zijn vaste overtui
ging niet ontnemen. Christus mijn Meester
zal moeten zwichten vOor menschelijke over
macht. Hij beschouwt Zijn Heiland niet als
Middelaar maar ais martelaar, niet als Red
der, maar als een onredbare niet als
Overwinnaar, maar als overwonnene niet als
Koning, maar als onttroonde niet als Heer-
scher, maar als overheerscher. Zijn liefde tot
den Heere is ongeveinsd, wij mogen er
niet aan twijfelen maar hij denkt niet
recht van Hem.
Evenw'el „zonder Jezus is zijn leven duis
ternis". Als Jezus sterven moet, welaan, dan
zal hij met Hem sterven. Hij zal Hem niet
alleen laten gaan den donkeren wieg van
lijden en smart, Hij zal Zij'n lot deelen en
zijn hoofd medebuigen in den dood. ZOO
trouw is hij, dat, waar Jezus niet te redden
is uit de handen van Zijne vijanden, hij met
Hem wil sterven. Hij heeft alles voor Jezus
over zelfs zijn leven. Zelfs 't allerzwaarste
wil hij voor Hem doen want met Hem ver
gaat toch al zijn hoop, met Hem toch sterft
't verwlachte Godsrijk. Hij zal zijn leven ver
loochenen, voor Hem dien hij niet missen
kan.
O, hoe droevig is ditZeer zeker, de Le-
vensvorst zal sterven gaan. De macht dei-
hel zal triumfeeren tenminste zoo schijnt
het. Maar die dood zal zijn de offerdood van
het Lam Gods, dat de zonden der wereld
draagt, dat den vloek wegdraagt. De doiod'
zal Hem niet overvallen, maar Hij zal hem
roepen. Koninklijk zal Hij: heerschen, ook
over het oogenblik van Zijn scheiden van
(deze aarde. En die aood zal brengen de
verzoening van de Zijnen. Die dood zal hun
het leven geven Wat wil Thomas Met
Hem sterven Hoe zal hij dat ooit kunnen
hij de zondaar met den Heilige hij de be
zoedelde met den Vlekkelooze hij de straf
waardige met den Onbestraffelijke
Ja, hij zal met Hem sterven, als hij geloo-
ven blijft in den grooten Hoogepriester van
het huis Gods. In diens dood sterft hij en
de vrucht van Christus lijden en gehoor
zaamheid wiordt zóó zeker de zijne alsof HIJ
Gode genoeg gedaan had, als er levensge
meenschap is en blijft met het Slachtoffer
dat Zichzelve vrijwillig Gode geeft. Het ster
ven van Christus voor de Zijnen, is HET
sterven van Zijne geloovigen.
Zonder Jezus geen zaligheid, geen le
lden, geen Koninkrijk Gods. Staat dat u dui
delijk voor den geest als gij in de komende
lijdensweken den Smartenman volgen gaat
,van stap tot stap Wat is Hij voor U
Is Hij Uw Borg En is uw| bepeinzen van
dat lijden een dieper indringen in de vreese-
lijkheid van Uwe zonde, die Hem al die jam
meren aandeden Wat heeft uwl verlossing-
Hem niet gekost
Maar hier is toch voor wanhoopsgedach
ten geen plaats. Hij die stierf is opgestaan
en Zijne kracht is niet gebroken. Hij leert
•de Zijnen met Hem sterven, maar in dezen
zin „dat de oude mensch met Hem gekrui
sigd, gedood en begraven wlordt opdat wij
onszelven Hem tot een offerande der dank
baarheid opofferen". Zijt gij zoo met Hem
gestorven gestorven aan de wereld, ge
storven aan dc zonde gestorven aan uzelf
Zoo neen, dan is al uw bemoeiing met den
Kruiseling op Golgotha een roove van Zijne
eere dan is al uw medelijden wel erg op
pervlakkig dan is al uw' eerbiedige groeten
van den Kruiskoning al zeer oneerbiedig
dan zijt gij dubbel schuldig. Weet gij u zon
daar van God Dan hebt gij Hem noodig,
opdat gij leven moogt en kunt door Hem,
die U kocht. Zullen uwe lijdensoverdenkingen
vrucht hebben, zie dan zal deze zich hierin
openbaren, dat gij de zonde afbreekt door
gerechtigheid. En wie zoo sterft eer hij sterft,
zal niet sterven als hij sterft, maar altoos
met den Heere wezen. Weest dan getrouw
tot den dood en Hij zal u geven de kroon
des levens.
Oostkapelle. E. DOUMA.
Het Was de laatste Zondagmorgen van Ja
nuari. Het licht w'as er, doch de lucht was
donker. De boomen staken hun nog kale tak
ken naar boven. Een enkele heester had
groene bladeren. Het gras had reeds veel van
zijn dorre kleur verloren. De natuur w'as uit
haar winterslaap ontwaakt. Het was duidelijk,
dat in haar een nieuwe w'erking zich deed
gelden. In de lucht waren er nieuwe verwach
tingen. De geluiden van de stad drongen'
niet tot mij door. De dagelijksche arbeid'stond
stil. Scherp teekende zich een vogel tegen
de sombere wOlkcn af. Er kwam meer be
weging op de straten. Het liep tegen kerk
tijd. Niet allen verlieten hun wOning. Doch
er Waren toch velen, die naar het een of an
der bedehuis gingen. Welk een rijke w'eldaad
is 't, dat de verhoogde Christus voortgaat
alom zijn gemeente door Zijn Woord cn
Geest te vergaderen en te regeeren en dat
de bediening van 't Woord Gods en der
Sacramenten haar plaats heeft in 't midden
van 't leven. Weldra heeft elk zlijin plaats
in 't midden der gemeentelijke samenkoimtet
ingenomen. Hier zit een bejaard man, aan
wien het te bemerken is, dat hij het grootste
deel van zijn levensreis achter den rug heeft.
Veel is voorbijgegaan. Hij heeft de frischheid
cn blijheid der jeugd gekend, het leeft nu
alleen nog in zijn herinnering. Maar het
Woord Gods is gebleven en de beloften heb
ben geen einde genomen. Het is nog zijn
lust om te verkondigen, dat de Heere recht
en goed is. In den weg van pijnlijke erva
ring heeft hij geleerd, dat het zichtbare ont
valt en niet bevredigt en daarom' is het zijn
begeerte om zijn roeping en verkiezing vast
te maken, w'ant hij zou gaarne een ruimen in
gang willen genieten in het heerlijk Ko
ninkrijk van Jezus Christus. Daar zit een
vrouw uit een nog al talrijk gezin, dat haar
vele verplichtingen oplegt. Eiken morgen
'wachten haar nieuwe zorgen en heeft zij een
drukke en moeielijke taak. Hoe dankbaar ge
voelt zij zich als zij op den eersten dag dei-
week met de gemeente mag opgaan, en 't
is haar welkom, als er gezongen wiordt
Laat ons verheugd van zorg onslagen Hem
roemen, die ons blijdschap geeft. De predi
kant leest als text voor de geschiedenis van
de beide zusters Maria en Martha. Zij luis
tert en heeft haar kerkboek open voor zich.
Hoe treft haar de vermaning tot Martha
Gij bekommert U over vele dingen. Eén ding
is noodig. Ja zegt zij, dat mag ik wel ter
harte nemen, want het gaat mij ook menig
maal zoo en hoe weinig versta ik nog, dat
één ding noodig is. Er komt zoo weinig van
dat zitten aan de voeten van Jezus. Er is
zooveel, (waardoor ik mij laat afleiden, terwijl
ik er toch van overtuigd ben hoe zalig het
is, (wanneer wij naderen tot Hem en Zijrn
heilstem hooren. Dikwerf heb ik mij voor
genomen, dat het anders zal worden, doch
fwat is er van terechtgekomen. In stilte
schaamt zij zich en er klimt een bede uit
haar hart omhoogTrek mij, opdat ik U
(zoeken moge met mijn gansche hart. De
slotzang wordt gezongen. Heel de vergade
ring rijst na het dankgebed op' en de be
kende woorden van de apostolische' zegen
bede worden uitgesproken. Ieder gaat heen.
De vrouw verlaat ook haar plaats en gaat
stil naar haar woning. De indruk van de pre
diking blijft en telkens moet ziij weer denken
aan 'wat zij gehoord heeft, en het is haar
tot een blijvenden zegen. Later zou Zij mis
schien niet durven zeggen, 'dat er veel in
haar leven veranderd is, maar het Koninkrijk
der hemelen werkt toch als een zuurdee&em
door in haar hart en er komen meeroogenblik-
ken dan voorheen, dat haar begeerte toch uit
gaat naar Dien Eéne. Meermalen wordt er ge
klaagd, dat de eeredienst in onze Kerken zoo
arm is en weinig aantrekkelijkheid bezit. En er
wOrden pogingen aangewend om verbetering
aan te brengen. Verre zij het van mij om het af
te keuren. Ik juich alles toe1, wat onze eere
dienst op hooger peil kan brengen. Voor
onzen Koning is niets te goed. Doch het
komt mij voor, dat wij dikwtijïs onze onder
linge samenkomsten niet beschouwen in 't
rechte licht. Ik geef toe, dat er uiterlijk vaak
veel ontbreekt. Maar al is het bedehuis vaak
niet, (wat het wezen moet. Al zou het gezang-
beter kunnen beantwoorden aan1 de eischen,
Iwelke men er aan stellen mag, en al laat de
aandacht menigmaal te wenscTien over, 3
kan men het schoone beeld van Salomo niet
op elke prediking toepassen van de gouden
appelen op sierlijk gebeeldhouwde schalen.
En al is er nog veel meer, waarop' men te
recht aanmerking kan maken. Wij blijken toch
met opgewektheid zingen Ik ben verblijd,
wanneer men mij godvruchtig opwekt, zie
wie staan, gereed om naar Gods huis te gaan,
iw'ant daar vergadert de gemeente, van
eeuwigheid uitverkoren, welke de Christus
door Zijn bloed heeft gekocht en die Hem
eenmaal in volmaaktheid zal dienen en die
uit ondervinding mag zeggen Hier wlordt
de rust gesmaakt. Daarbij komt dan nog de
heerlijke belofte Waar twiee of drie in Mijn
Naam vergaderd zijn, daar ben Ik in 't mid
den. Wij Weten wel, dat we dit niet altijd
even duidelijk merken, maar wij twijfelen er
toch niet aan. Hij zelf is daar en maakt Z'ijh
volk bekw'aam om eenmaal deel te hebben
aan de erve der heiligen in 't licht. Wanneer
We dit overwegen, dan zullen we ook de
geringste samenkomst der geloovigen hoog
achten. BOUMA.
Een en ander maal hebben de lezers in
onze advertentierubriek de aankondiging ge
lezen van de Geldleening ten laste van deze
genoemde stichting. Zooals wie weten is de
verzorging van de verpleegden op „De Glind-
hjorst" overgenomen door de nieuw!e Ru-
dolphstichting.
Waarom deze stichting zoo heet, is voor
kenners van het doel van wiijlen Ds. Rudolph
van Leiden geen geheim.
Hij gaf den voornaamsten stoot tot de
stichting van De Glindhorst, en het is een
goede gedachte geweest om in een nieuwe
Vereeniging zijn ideaal te w'illen verwerkelij
ken, Welks realiseering bij de eerste proefne
ming zoo jammerlijk in 't honderd liep.
We bevelen de nieuWe leening bij onze ge
goede lezers aan.
Risico is er niet aan verbonden, wanneer
men er op let, dat de wiaarde van de onroe
rende goederen, blijkens deskundige taxatie
door experts buiten het Bestuur om', onge
veer gelijk staat met het bedrag van de lee
ning.
Wie over haar soliditeit nog nader wil in
gelicht Worden, zal wijs doen naar de namen
van het Bestuur te kijken, w'aarvan we al
leen noemen de Oud-Ministers Van Dijk en
Idenburg en de bekende ex-wethouder uit
Rotterdam Dhr. J. Schouten.
We twijfelen er niet aan, of deze leening
zal slagen het is echter wenschelijk, dat
uit alle deelen van Gereformeerd Nederland
door inschrijvingen vertrouwen geboden
Kvordt in de mannen, die een naam te verlie
zen hebben, doch niet aarzelden ter wille
van deze noodige zaak der Christelijke op-
Voeding onzer verwaarloosde jeugd, dien
naam aan de Rudolphstichting te verbinden.
In de Geref. Kerk van Rotterdam en naar
(we meenen ook in die van Middelburg is
korten tijd geleden een z.g. ziekentelefoon
aangebracht. Wat dit eigenlijk is vertelt de
Kerkbode van Rotterdam op de volgende
manier (verkort)