UIT DE PERS.
KERKNIEUWS.
Officiëele Berichten.
door Zijn Goddelijke kracht onderhoudt en het
volk Israël in de woestijn gespijzigd heeft.
Naar de onderwijzing van den catechismus
in Zondag 46, moet de aanspraak van het gebed
dienen om van stonde aan in het begin van
ons gebed in ons de kinderlijke vreeze en
toevoorzicht tot God te verwekken.
Hoe leent zich daartoe dan deze aanspraak,
die de gedachten des bidders heenleidt naar
dien God, die de almachtige is, die alles onder
houdt, die dat ook getoond heeft te kunnen en
te willen, als Hij het volk Israel in de woestijn
let welde woestijn gespijzigd heeft. Hoe
mogen de bidders dan verwachten dat Hij ook
in hun lichamelijke nooddruft zal kunnen en
willen voorzien,
Hoeveel rijker is deze aanspraak dan die in
den bedezang voor het eten. Daar„o Vader,
die al 't leven voedt." Hier ook die verwijzing
naar het vaderschap Gods, als iets verder in
de bede staat„opdat wij bekennen, dat Gij
onze vader zijt." Zoo ook in het gebed na het
eten: „Heere God, hemelsche Vader." Maar in
het gebed vóór het eten vindt ge ook een
verwijzing naar Gods almachtigheid en een
pleiten op Gods daden in de geschiedenis van
zijn volk Israel. Hier beluistert ge dengebeds-
toon, die past in een Christelijk gezin. Bij dat
Christelijk gezin behoort immers de belijdenis
Ik geloof in God den vader, den almachtige,
schepper des hemels en der aarde. En van die
belijdenis hoort ge in dit gebed den weerklank.
Nog meer komt uit dat in deze gebeden een
Christelijk gezin zich tot God wend, wanneer
we verder zien, hoe deze bidders zich voor
God stellen.
Ze doen dat als uwe arme dienaarsals
dezulken, wien het eeuwige leven bereid is door
het bloed van uwen lieven Zoon, onzen Heere
Jezus Christus; als dezulken, die uitspreken
„wij danken u inzonderheid, clat Gij ons weder
geboren hebt tot de hoop van een beter leven
(zie het gebed na het eten).
Hoeveel rijker is ook hier de aanduiding van
de bidders. In bedezang en dankzang alleen
„ons" en dan in den bedezang met een een-
toonige afmattende herhaling van dat woord. In
de bedezangkroon onze tafel met uw zegen
En spijs en drenk ons met dit goedLeer ons
voor overdaad ons wachtenDat w' ons ge
dragen, als 't behoortDoe ons het hemelsche
betrachten; Sterk onze zielen door uw woord.
Heel anders hier. Hier behoeft niet gevraagd
te worden, wie die „ons" zijn. Ze dienen zich
zelf aan als, arme dienaren Gods, als erfge
namen van het eeuwige leven, als weder
geborenen.
Bij zoo duidelijke taak blijkt wel dat hier
een Christelijk gezin bidt. Heij.
V Opkomend CJericalisme
In de Amsterdamsche Kerkbode van 4 Jan
j.l.schreef B. W.(ielenga) een artikeltje„Wees
Gereformeerd", om daarin te betoogen
dat, nu de kerkeraad besloot als Kerk het
Woord Gods aan de afgedwaalden te brengen,
alle leden verplicht zijn aan de uitvoering van
dat besluit mee te werken.
Hij volgt daarbij deze redeneering
,In de Gereformeerde Kerk heerscht slechts
één gezag, namelijk de autoriteit van Koning
Jezus, geopenbaard in Zijn heilig Evangelie.
Wat volgt hieruit?
Dit: wanneer een Kerkeraad, onder aanroeping
van Gods Naam en onder afbidding van de
leiding des Heiligen Geestes, een besluit ge
nomen heeft, dan moeten wij ons allen daaraan
onderwerpen, erkennende in deze beslissing de
leiding van onzen Koning.
Zeker, de Kerkeraad kan zich vergissen.
Maar, tenzij gij hebt aangetoond, dat de
Kerkeraad op het verkeerde pad is, of van u
iets vraagt, dat ingaat tegen uw geweten, ge
biedt de bescheidenheid en voorzichtigheid, ja
juist de teederheid van consciëntie, dat ge u
niet afzijdig houdt, nog veel minder sabotage
pleegt, maar van harte u geeft aan de gemeen
schappelijke taak.
Wie dit weigert, wie door zijn kritiek de
actie ondermijnt, of door onthouding de actie
verzwakt, toont daarmede, dat hij geen besef
heeft van gezond gereformeerd kerkelijk leven.
Laat ons dan ook nu, ten opzichte van het
besluit des Kerkeraads, om als Kerk het Woord
Gods aan de afgedwaalden te brengen, alzoo
als Gereformeerde menschen handelen.
Misschien behoort gij tot degenen, die gan-
schelijk niet enthousiast staan tegenover het
Kerkeraadsbesluit.
Wellicht hebt ge een heele reeks bezwaren,
het ééne al wichtiger dan het andere.
Als het aan u gelegen had, dan zou de Ker
keraad nooit tot deze nieuwe daad gekomen
zijn.
Welnu, als dit zoo is, dan hebt juist gij een
prachtige gelegenheid om te toonen, dat ge
werkelijk een Gereformeerd Christen zijt, name
lijk door het offer van uw eigen opinie te leggen
op het altaar van de Kerk, die gij liefhebt, en
wier welvaart gij zoekt.
Dan komt het er juist voor u op aan, uiting
te geven aan het diep liggende beginsel, dat
wij leven in een gemeenschap, waar de één
den ander uitnemender moet achten dan zich-
zelven.
Dan wordt speciaal van u geëischt, het ver
trouwen, dat de Heere Zijn Kerk regeert, en
haar leidt naar Zijn raad, ook al gaat het niet
precies en alles naar uw zin".
In deze redeneering schuilt naar het ons
voorkomt, een bedenkelijk element, dat wat
begint te gelijken op clericalisme.
Zeker wordt er in erkend, dat een kerkeraad
zich vergissen kan. En daarom wordt ook het
recht gevindiceerd om dat te mogen aantoonen.
Maar het mogen aantoonen is nog niet hetzelfde
als het kunnen aantoonen.
Wellicht zoo wordt betoogd hebt ge
een heele reeks bezwaren, het één al wichtiger
dan het andere. Toch mogen die bezwaren, die
ook principieele bezwaren kunnen zijn, niet
gehandhaafd. De eigen opinie moet geofferd
op het altaar van de kerk.
Naar den regel door hem hier gesteld, heeft,
dunkt ons dr. Wielenga indertijd zelf, bij zijn
benoeming tot hoogleeraar aan de Theol. School
te Kampen, niet gehandeld.
Daar was een Synode, die onder aanroeping
van Gods Naam en onder afbidding van de
leiding des Geestes een besluit nam, dat dr.
Wielenga hoogleeraar moest worden.
Aan zulk een besluit zegt dr. Wielenga
moeten wij ons allen onderwerpen, erkennende
in aeze beslissing de leiding van onzen Koning.
Hebt ge bezwaren, gewichtige bezwaren, dan
hebt ge een prachtige gelegenheid om te toonen,
dat ge werkelijk een Gereformeerd Christen
zijt, door het offer van uw eigen opinie te leggen
op het altaar van de Kerk.
Alzoodr. Wielenga had die benoeming
moeten aannemen.
We weten echter allen dat hij dat niet deed.
Hij oordeelde daar anders overhad bezwaren
en heeft die niet op het altaar der kerk geofferd.
Dat is ook niet noodig, zoo zegt dr. Wielenga,
wanneer ge maar aantoont dat een kerkeraad
(of Synode) zich vergist heeft, want een ker
keraad kan zich vergissen.
Heeft dr. Wielenga intertijd aangetoond dat
de Synode zich vergiste met die benoeming?
Hij heeft een poging gedaan om dat aan te
toonen, een krachtige?poging. Maar is hem dat
ook gelukt? Wie maakte dat uit? En heeft
met autoriteit verklaard, dat de Synode zich
vergiste Heeft de Synode dat zelve erkend en
dr. Wielenga van de opvolging der benoeming
ontslagen Of heeft dr. Wielenga dat tenslotte
persoonlijk beslist naar zijn eigen consciëntie
Het recht daartoe willen we dr. Wielenga
allerminst ontzeggen, maar als hij dat recht
voor zichzelf opeischt meenen we dat hij ook
niet mag redeneeren zooals hij deed in het
artikel: „Wees Gereformeerd".
Heij.
De Standaard van 10 Jan. jl. bevatte een
uitvoerige Letterkundige Kroniek, tot aankondi
ging en tevens aanprijzing van het boek van
dr. Dijk „Om 't eeuwig Welbehagen".
Alleen betreurde de schrijver dezer recensie,
dat aan het historisch gedeelte in het werk van
dr. Dijk nog niet een exegetisch deel vooraf
ging, ook al behandelt dr. Dijk in het leerstel
lig deel en passant enkele Schriftplaatsen.
Waarom hij dit betreurt wordt dan gemoti
veerd met een beroep op de geschiedenis en
een paar aanhalingen van wat ds. Gispen Sr.
daarover indertijd schreef.
Dat stuk lijkt ons belangrijk genoeg oin het
ook hier nog eens een plaats te geven.
„Dat nu betreuren we, omdat juist met be
trekking tot dit dogma der praedestinatie meer
malen het verwijt is gehoord, dat het zich
exegetisch niet laat rechtvaardigen.
We denken hier b.v. aan het referaat over
.de leer der verkiezing volgens het Nieuwe
Testament", door dr. Isaac van Dijk, toen nog
predikant te Kollum, gehouden op de jaarlijk-
sche vergadering der Ned. Herv. Predikanten-
Vereeniging te Utrecht op 24 April 1878. Hij
beweerde toen den exegetischen weg te be
wandelen. Waarom dan ook docent H. de Cock
en ds. S. A. van den Hoorn in de Vrije Kerk
van 1878 gepoogd hebben om langs den exe
getischen weg zijn stuk te weerleggen. Zij deden
dat toen, mede op aandrang van ds. W. H.
Gispen, die in genoemd tijdschrift reeds had
opgemerkt „Is de exegese van dr. Van Dijk
de ware, dan kunnen wij gerust aannemen, dat
het Calvinisme uit een schriftuurlijk oogpunt
vernietigd is. Wij hebben ons dan alleen te
verwonderen, dat de grootste kerkvaders, de
machtigste Hervormers en de vermaardste
godgeleerden vóór de revolutie zóó stekeblind
zijn geweest, bovenal dat Calvijn zelf zoo
heeft moeten wurmen om zijn stelsel in de
Schrift te vinden of te brengen, en zulk een
onhoudbaar stelsel zoo diep in de consciëntie
van zeer machtige volken doorgedrongen is,
en een bron heeft kunnen worden van zede
lijke kracht en grootheid, die de bewondering
opwekken van alle geslachten."
Dr. Isaac van Dijk had o. m. ook beweerd
de leer der praedestinatie rust op een onbe
wezen dualisme in het resultaat der wereld
ontwikkeling. Hieromtrent merkte Ds. Gispen
op: „En nu het dualisme in het resultaat der
wereldgeschiedenis; wij verklaren, dat het ons
ontroert. Maar wij matigen ons niet aan de
bevoegdheid, om uit te maken, wat voor God
al of niet rechtvaardig, al of niet met zijn
heilig en heerlijk wezen overeenkomende is.
Wij verklaren daarenboven, dat de ethische
theologie voor de vraag van het persoonlijk
leven, voor de vraagwaarom ben Ik Ik en
niet een andervoor de vraagwaarom men-
schelijke individuen in het eind dorre bladeren
worden, die de liefde Gods zelfs niet redden
kan, evenzeer blijft staan, en het dualisme, dat
ze met zooveel geleerden zwier de voordeur
uitzond, door de achterdeur weer binnen laat
komen? En wij herinneren de geleerde voor
standers dier theologie het woord van Christus
„De ure komt, in welke allen, die in de graven
zijn, Zijn stem zullen hooren, en zullen uitgaan,
die het goede gedaan hebben tot de opstanding
des levens, en die het kwade gedaan hebben,
tot de opstanding der verdoemenis."
Echt-Gispiaansch is voorts wat Gispen ten
slotte schreef: „Als men in een kring geboren
en opgevoed is, waar het populaire calvinisme
den toon aangeeft; als men gezien en onder
vonden heeft, wat dat populaire calvinisme in
de handen van onkundige en dweepachtige
menschen worden kanals men door jaren-
langen Evangeliearbeid het ontzaglijk misbruik,
dat van de leer der vrije genade door sommigen
gemaakt wordt, van nabij heeft leeren kennen;
als men zelf, in naam van dat calvinisme, door
enkele verdacht wordt van fijn Remonstrant te
zijn, en dus niet geheel zuiver in het stuk van
de verkiezing en de onmacht te staano, dan
is er somtijds veel noodig, om met hart en
ziel te zeggenIk ben een calvinist, eens
calvinisten zoonDan luistert men met een
heilbegeerig hart naar mannen, wier geleerd
heid en Christelijken levensernst, ongeveinsde
hoogachting en eerbied inboezemen. Maar als
gij u dan door deze mannen hebt laten onder
richten, en geboeid zijt door zooveel schoons
en waars, doch in 'teind ontdekt, dat zij u
niet verder brengen, dan waar de semi-Pela-
gianen vóór eeuwen reeds waren, en om het
groote vraagstuk fladderen als de duif om Noachs
arke, dan gaat gij weder tot uwe oude leer
meesters terug. In de kritiek over het calvinisme
vindt gij het een en ander, dat u juist en waar
voorkomtmaar in het het kritiekste blijft gij
staan aan de zijde van het arme en ellendige
volk, dat het calvinisme nog met geheel het
hart aankleeft. Den smaad van dat volk aan
vaardt gij, omdat het uw volk en hun God uw
God is."
De recensent voegt er dan nog aan toe
„We bevelen dit woord van den ouden Gis
pen ter overdenking aan, in 't bijzonder aan de
jonge menschen in onzen tijd, die door de
ethische theologie bekoord worden. Tot de
behandeling toch van het leerstuk der prae
destinatie drongen dr. Dijk vooral ook de be
zwaren. die telkens in onzen kring tegen deze
belijdenis oprijzen, en waarmede met name onze
jonge menschen te kampen hebben. Zelfs uit
den"|kring| derjGereformeerde 'kerken ontving
de schrijver immers brieven met de vraagwat
baat het u, dat gij al deze dingen onderzoekt
en gelooftwat geeft?ons'vdie"uiteenzetting van
de dogma's, we hebben de ervaring van Jezus
noodig.
Hiertegenover leze men nu wat dr.* Dijk zoo
schoon zegt van de beteekenis*der praedesti
natie voor het persoonlijk leven. Over de'eerste
vrucht!van de belijdenis der uitverkiezing voor
het leven van den geloovige, nl. dat 's Heeren
kind alleen van genade leeft, zegt hij„Een
kind des Heeren, dat van genade leeft, denkt
klein, denkt niets van zichzelf. De genade Gods
maakt nederig, en stempelt het geestelijk leven
tot een ootmoedigen wandel met den Heere.
En daaraan voegt zich terstond een tweede bate
toe. De belijdenis der praedestinatie draagt ook
deze zegenrijke vrucht, dat de geloovige zich
niet vermoeit om God tegen te komen met aller
lei goede' werken, om daarmede nog iets te
verdienen. Hij pijnigt zich niet met de vraag
wat moet ik nu weer doen om mijn schuld te
betalen. Hij laat zijn leven niet opgaan in
allerlei bedrijvigheid, die hij als verdienste
rekent, doch hij rust alleen in Gods liefde en
genade, in Zijn werk. En dat bewaart ten
derde voor onrust. Dat geeft aan het leven
vrede. Dat maakt het geestelijk leven stil en
kalm, en alleen hij, die roemt in het eeuwig
welbehagen, en zich vastklemt aan Gods lief-
desbestel, kan in der 'waarheid betuigen
Immers is mijn ziel stil tot God, van Hem is
mijn heil (Psalm 622). En in die stilheid
neemt hij eiken dag weer uit eigen zwakheid
en onwaardigheid de toevlucht tot Hem, Die
ons eerst heeft liefgehad, en Die de eenige
Springader is van vergeving en ontferming,
van barmhartigheid en trouw."
Moge de bestudeering van .'dr. Dijks' boek
inderdaad bevorderlijk zijn aan zulk een „leven
uit vrije genade".
DRIETAL TE
Doetinchem C. J. Goslinga te Oosthem,
D. Chr. Karssen to Hattem en
W. L. Korfker te 13 am e veld.
BEROEPEN TE
Oldekerk (Gr.): R. Haitsma cand. te Oosterliolt (bij
Kampen).
ScheemdaII. Boswijk te Gaast.
Hendrik-Ido-AmbachtR. Haitsma. cand. te Oosterliolt
St. Lanrens L. E. Smilde, cand. te Utrecht.
Zutfen II. Hummelen te Bedum.
AANGENOMEN NAAR
VledderA. A. v. Opstal, cand. te Nijensleek (gem.
Vledder).
ZwammerdamG. J. Wissink te Velseroord.
BEDANKT VOOR
Kampen W. H. den Houting Jr. te Huizen.
Ulrum J. D. Heersink te Oude-Pekela.
Driesum W. v. Gelder te Langeslag.
BierumJ. Bosch te Westbroek.
Afscheid en Intrede.
Krabbendijke. Zondag 18 Januari werd ds. A. Andree.
van Werkendam overgekomen, bevestigd door ds.
A. P. Lanting, van Wolphaartsdijk, met als tekst
Efeze 4 vers 11 116.
Des namiddags deed ds. Andree intree met een
predikatie over Col. 1 27 b en 28. Beide malen,
vooral 's middags, was de nieuwe kerk vol. De con
sulent, ds. Dej Boeft van Kruiningen. was bij de
intree aanwezig. Deze hield van November af de
catechisaties, waarvoor hem dank werd gebracht.
De naburige kerk van Rilland-Ba' h hield 's middags
geen godsdienstoefening, zoodat ook de leden dier
kerk de intree van ds. Andree bij konden wonen. De
gebruikelijke toespraken werden gehouden door
ouderling Schwartz, ds. Den Boeft en ds. Lanting.
Haamstede. I)s. W. Goedliuys nam Zondagmiddag
18 Januari afscheid van zijn gemeente met een leer
rede over Deut. 33 27. Na verschillenden toespraken
nam ouderling Van der Linde het woord, om namens
kerkeraad en gemeente den scheidenden leeraar
hartelijk dank te zeggen voor den ambtelijken arbeid
hier verricht, hem en zijn gezin toevvenschend Gods
zegen. De gemeente zong Ps. 134 3. Hierna sprak
ds. v. Tol, de consulent, namens de classis Zierikzee.
Het kerkgebouw was overvol. Tegenwoordig waren
de beide Herv. predikanten, de beide Burgemeesters
en verdere autoriteiten. Staande zong men bij het
scheiden Ps. 1214
Hoek. Zondag 18 Januari werd cand. J. B. Vanhaelen
alhier in zijn ambt bevestigd door ds. A. Lau-
wers van Brussel met een leerrede over 1 Tim. 4 16.
Ds. Vanhaelen deed 's middags zijn intrede. Hij ver
bond zich aan de gemeente met een leerrede over
Joh. 4 3138. Aan het slot van den dienst werd hij
hartelijk toegesproken door ouderling D. de Putter,
namens kerkeraad en gemeente, door ds. S. Groene-
veld namens de Classis Axel en door zijn bevestiger
als vriend en als vertegenwoordiger der Geref. Kerk
van Brussel.
Kollum. Zondagnamiddag 18 Januari nam ds. J.
Dekker afscheid van Kollum met een predikatie
over Openb. 3 11.
Aan liet. slot richtte hij hartelijke woorden van af
scheid tot kerkeraad en gemeente en catechisanten.
Onderling l. Bakker sprak namens kerkeraad en ge
meente eenige hartelijke woorden van afscheid tot
den scheidenden leeraar en wenschte hem en zijn
gezin des Heeren zegen toe. Hij verzocht te zingen
Ps. 121 4 en Ps. 1381. Namens de Classis Kollum
werd ds. Dekker op hartelijke èn zeer waardeerende
wijze toegesproken door ds. H. Knoop. Nadat. ds. D.
dank gezegd had voor de gesproken woorden en ge
uite wenschen, ging|hij£in dankgebed voor. De kerk
was overvol.
Ds. J. W. Gunst, te Woerden, die eenigen tijd
rust moest nemen, hoopt Zondag 1 Febr. a.s. weer
voor zijn gemeente op te treden.
De datum van de 25-jarige ambtsbediening van ds
Joh. Jansen te IJmuiden is niet zooals het Jaarboekje
der Gereformeerde Kerken en ook eenige bladen
reeds abusievelijk meldden. 10 Febr. 1925. maar 10
Febr. 1926.
Zondagmorgen hield ds. O. de Roos, te Rinsu-
mageest, bij zijn 35-jarig ambtsjubileum een herden
kingspredikatie over Psalm 71 17 en 18.
Ds. A. C. Sonneveldt. De door zijn emigratie-
plannen in ons land niet onbekende predikant, ds.
A. C. Sonneveldt, denkt Woensdag 21 Jan. a.s. weder
naar Argentinië te vertrekken, om er zijn herderlijk
werk te hervatten.
Meer dan VJt jaar heeft hij nu in het vaderland
doorgebracht met lezingen te houden over Argentinië
en de emigratie daarheen, en met vó.or verschillende
Kerken op te treden in de bediening des Woords.
Vooral de Geref. Kerk van Aalsmeer, die door het
overlijden van ds. Fokkinga nog steeds herderloos is,
beeft hij menigmaal gediend. Aan de predikatie van
Zondagmiddag voegde de leeraar 'n kort woord van
afscheid toe, waarna ouderling De Ruig namens Ker
keraad en Gemeente den vertrekkende hartelijk dank
bracht voor het hier verrichte werk.
Hierna werd ds. Sonneveldt toegezongen: „DeHeer
zal u steeds gadeslaan", waarna in de consistorie
gelegenheid was om afscheid te nemen.
In den korten tijd, dat hij hier was, had ds. Son
neveldt door zijn ernstige en1 warme prediking de
achting en genegenheid van vele gemeenteleden ver
worven.
VERGADERING van de classis Axel op 15 Januari
te Neuzen.
1. Namens de roepende kerk van Zaamslag opent
ds v Dijk de vergadering. Hij laat zingen Ps 25 2,
leest Matth 5 112 en gaat voor in gebed
2. Alle kerken blijken wettig vertegenwoordigd.
3. Moderamen ds. Moene praeses ds. Groeneveld
scriba en ds. van Dijk assessor.
4. Notulen worden gelezen en goedgekeurd.
5. Ingekomen stukkena) Een schrijven van de
classis Z. dat ds. H. weer beroepbaar is.
b) Een droeve mededeeling van de classis H. Beide
voor kennisgeving aangenomen.
6 Inzake het voorstel van de kerk van Hoek tot
regeling der classicale quota wordt een commissie
benoemd die een alzijdig onderzoek instellen zal en
op een der volgende vergaderingen van de classis
met een voorstel zal komen.
Die commissie zal bestaan uit de brs. Groeneveld,
Sietsma en De Ruiter.
7. In verband met. een voorstel Schoondijke neemt
de classis het besluit, dat zij verzoeken zal, dat de
Partic. Synode er bij alle classes op aandringen, dat
ook inzake de Zending alle classes tenminste het
bedrag opbrengen dat zij naar verhouding harer quota
verschuldigd zijn.
8. De Zendingsdeputaat ds. Gr. dringt er op aan
dat voor Blondo en voor het hulphospitaal Yan
Parakan in alle kerken der classis met, de bekende
middelen wat gedaan zal worden.
9. Inzake art. 10 der Hand. Partic. Syn. Yan
Zeeland 1924 wordt aan de kerken een voorstel mede
gegeven.
10. Aangaande art. 14 al. 4 dier Handel, spreekt
de classis als haar oordeel uit, dat voor alle kerken
de regeling van art. 13 in onze provincie terstond
bij overlijden of emeriteering in werking b hoort te
treden.
11. Brs Scheele en Hamelink rapporteeren dat
liet boek van den class, quaestor in orde is. De
praeses dankt hem voor zijn beheer.
12. Bij de rondvraag naar art. 41 wordt aan de
kerk van A. advies gegeven in een tuchtzaak.
13. De steun door de Kerk van H. voor 1925 aan
gevraagd wordt verleend
14. De volgende classicale vergadering zal zijn
D.V. 3en Donderdag in Mei te Neuzen Roepende
kerk Axel.
15. Korte notulen worden gelezen en goedgekeurd.
16. De praeses gaat voor in dankzegging en sluit
de vergadering.
Op last der classis,
P. v. Dijk, assessor.
VERGADERING der Classe I Tholen D.V. op
Woensdag 4 Februari a.s., in de Geref. Kerk te
Bergen-op-Zoom.
Agenda:
1. Opening dei' vergadering.
2. Nazien der Credentiebrieven.
3. Lezen en vaststellen der notulen.
4. Zaken uit de notulen.
5. Ingekomen stukken.
6. Behandeling instructies.
7. Bapporten.
8. Rondvraag naar artikel 41.
9. Aanvraag vacature-beurten.
10. Rondvraag.
11. Lezen persverslag.
Mede te brengen collecten,
a. Hulpbeh. Studenten, b. Theol. School.
Namens de Classe,
E. Tange, Scriba.
De Classis Zierikzee zal D.V. vergaderen op
Woensdag 18 Februari. Punten voor 't agendum
s.v.p. vóór 8 Februari.
Namens de roepende Kerk.
C. J. Wielenga, Praeses.
D. Mulder. Scriba.
Middel b u r g. De vergadering van de Com
missie van Beheer zal niet plaats hebben Vrijdag 31
Januari a.s. maar Vrijdag 6 Februari, plaats en tijd
als gewoon. De secretaris.
M i d d e 1 b u r g. Verhooging vrijwillige bijdragen.
Zitting der commissie tot 't, in ontvangst nemen dei-
resultaten Woensdag a.s. 8.30 —9.30 uur, consistorie
Noorderkerk,
