Weekblad voor de Gier eformeer de Kerken in Zeeland.
In Memoriam Ds. G. F. Kerkhof.
37e Jaargang
Vrijdag 16 Maart 1923
No 11
RedacteurDs. L. BOUMA te Middelburg.
Va^te medewerkersD.D. P. VAN DIJK, F. J. d. ENDE, A. C. HEIJ, B. MEIJER, F. STAAL Pzn en R. J. d. VEEN.
PER8YEREEHI6IH6 ZEEUWSCHE KERKBODE.
Abonn«ment8prQsper kwartaal bfl vooruitbetaling f 1,
Afzonderlijke nummers 8 cent.
Advertentieprijs 15 cent per regel bfl jaarabonnement van
minstens 500 regels balaügrjjke reductie.
UITGAVE VAN DE
Adres van de Administratie:
Firma LITTOOIJ OLTHOFF, Middelburg.
Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiëa tot
uiterlpk Vrijdagmorgen te zenden aan de Drukkers
LITTOOIJ OLT0OFF, Middelburg.
TELEFOON 238. GIRONUMMER 42280.
Een maand is kort, maar kan ook lang zijn.
Als de kastijding eiken morgen op ons wacht, en
ons in den avond niet verlaat. Met welk ver
langen kan men uitzien naar den morgen, wan
neer men een nacht waakt bij een zieke, want
het aanbrekend licht geeft altijd eenige verrui
ming. Welke maanden van lijden zijn het geweest
in de pastorie van Souburg. Begin September
werd onze broeder ds. Kerkhof op het leger
neergelegd en eerst verleden Maandag kwam
het einde. Ja, veel vroeger is het eigenlijk reeds
begonnen. Hoe menigmaal hebben mijn vrouw
en ik, als hij des Donderdags een poos gezeten
had en weer weggegaan was, gezegd, het gaat
niet goed. Hij wilde het wel niet weten, dat
het hem te veel werd, maar het was toch zoo.
Wie weet, welk smartelijk lijden het geweest is,
want bij het lichamelijke kwam de innerlijke strijd
over den weg, welken God met hem hield. Hij
wou nog gaarne eenigen tijd leven om zijn ge-
wichtigen arbeid te kunnen voortzetten en hij
merkte, dat de krankte hem niet verliet, maar
doorwerkte en zijn krachten ondermijnden. Het
gaat niet gemakkelijk om zijn eigen wil te ver
zaken en van harte te zeggen Uw wil geschiede.
Daartoe echter is 't naar we gelooven bij hem
gekomen en de familie kon berichten dat hij in
Jezus ontslapen is.
Het was hard voor hem, het was hard voor
de zuster, die zijn huis voor hem aangenaam en
aantrekkelijk maakte, hard voor zijn vader en voor
de overige verwanten het was ook hard voor de
Kerk, welke hij reeds ruim twintig jaar diende»
hard voor den breeden kring waarin hij zich be
woog en werkte. Nadat hij beroepbaar gesteld
was, kwam hij meermalen naar Zeeland en preekte
ook onderscheiden keeren in Middelburg. Toen
reeds was het duidelijk, dat hij een uitnemend
prediker zou worden Hij had een heldere en
klankrijke stem, zoodat ieder hem gemakkelijk
kon verstaan en daarbij gaf hij zijn gedachten in
een goed verzorgden vorm. Hij verklaarde het
Schriftwoord, waarover hij sprak, degelijk en
duidelijk en hij ontleende er wenken aan voor 't
leven. Souburg intusschen vacant geworden door
het vertrek van ds. Schoemakers, beriep hem en
hij volgde deze roeping op. Bij zijn peremptoir
examen kwam het uit, dat hij o a. aan de voeten
van Professor dr. Kuyper Sr. had gezeten, wiens
gedachten hij had opgenomen en hij kon ze
keurig weergeven. Allen kregen den indruk, dat
hij ver boven het middelmatige was en ieder ver
wachtte, dat hij onder den zegen des Heeren een
goed arbeider in den wijngaard zou zijn.
Een Rotterdammer van geboorte en opvoe
ding begreep hij niet aanstonds het dorpsleven
en niet alle bewoners van Souburg begrepen hem.
Hij heeft mede daardoor wel eens moeielijke dagen
gekend, maar op den duur veranderde het. Allen,
die hem geregeld hoorden moesten erkennen,
dat hij voortreffelijk predikte en als catecheet
gaf hij onderwijs in de goddelijke waarheden,
zooals het vruchtbaar kon zijn. Menige cateche-
sant heeft in latere dagen ingezien, hoeveel hij
aan de catechesaties van ds. Kerkhof te danken
had. Zoo kreeg hij steeds meer voeling met zijn
gemeente, welke onder zijn leiding tot bloei is
gekomen. En als men daarbij bedenkt, dat er in
den loop van die jaren velen van buiten inge
komen zijn, dan zal men nog beter verstaan, wat
hij heeft kunnen doen, om de gemeente tot zulk
een vastheid te brengen, gelijk ze van liever
lede verkregen heeft. Zijn naam zal nog lang in
gezegende gedachtenis blijven.
Een man van zijn gaven en van zoo besliste
overtuiging kon ook op de Classikale vergade
ring niet onopgemerkt blijven. In den eersten
tijd zei hij nooit veel, maar als hij sprak, bleek
het aan ieder, dat zijn woord van grondige ken
nis getuigde. Naarmate de jaren voorbijgingen
en mannen als Hulsebos, Littooij en Wagenaar
ons ontvielen, naar die mate werd de plaats,
welke hij innam steeds grooter. De classis vaar
digde hem steeds af ter Particuliere Synode,
waar hem meermalen het praesidium toevertrouwd
werd. Met vaste hand leidde hij zulke vergade
ringen en zijn adviezen werden zeer gewaardeerd.
Hij heeft dan ook op het kerkelijk leven in ons
gewest een grooten invloed uitgeoefend en hij
stond bij de kerken aangeschreven als een man
van helder verstand, een vasten wil en onwrik
bare overtuiging. In onderscheiden hoedanighe
den heeft hij de kerken gediend en hij deed het
altijd met ijver en toewijding.
Het is niet mogelijk in een kort bestek alles
te noemen, wat hij als Deputaat van Classis en
Particuliere Synode heeft gedaan, maar op één
punt willen we toch even wijzen. Van meetaf
heeft hij medegearbeid om Zeeland tot eigen
Zending te brengen, en sedert den dag,'waarop
hij naar aanwijzing van de afgevaardigden van
Zeeland door de Generale Synode benoemd werd
tot Deputaat voor de Zending, heeft hij in ruime
mate zijn deel gehad in den arbeid der Zending,
welke de liefde van zijn hart had. Hij ontbrak
nooit, als er voor hem gelegenheid was iets voor
de Zending te doen en het was een lust te zien,
hoe hij altijd vooraan stond om haar belangen
te bepleiten. Zijn openingswoord op eiken Clas-
sikalen Zendingsdag sprak van zijn warm hart en
onvergetelijk blijft mij de toespraak door hem ge
houden over het onderwerp Gods veelvuldige
wijsheid geopenbaard aan de Engelen in den
arbeid der Zending. Zonder "overdrijving kunnen
we zeggen, dat de Zending in hem een man ver
liest, die niet licht vervangen kan worden.
Er zou nog veel meer van te zeggen zijn,
doch ik moet mij beperken. Het zij mij vergund
nog te herinneren aan zijn persarbeid. Niet zoo
heel lang was hij hier of hij begon te schrijven
in de Zuider Kerkbode, waarvan ds. L H. Wa
genaar destijds redacteur was. Het waren pittige
artikelen over verschillende zaken. Het meest
was hij in zijn kracht, als hij reeksen van artike
len kon schrijven over een of ander bepaald
onderwerp. Nadat de beide kerkelijke Bladen in
ons gewest vereenigd waren, trad hij mede op als
Redacteur. Alle jaargangen bevatten artikelen,
welke nu nog het lezen waard zijn. Wat hij over
het Indepententisme schreef, is later in brochure
vorm verschenen. De laatste artikelen over de
H. Schrift dragen gelijk zoovele andere het ken
merk van degelijke studie en geven voorlichting,
welke betrouwbaar is. Het is dan ook niet
vreemd, dat vaak artikelen van zijn hand in an
dere Bladen een plaats waardig gekeurd werden.
Op deze wijze heeft hij meegewerkt om het ker
kelijke leven in goede banen te leiden en over
kwesties, welke aan de orde waren, heeft hij
menigmaal een helder licht doen opgaan.
Het is bekend, dat karakters als het zijne
weieens den indruk maken van zekere koelheid,
te meer, omdat hij als hij meende te moeten
kritiseeren niet malsch was. Op verschillend
gebied heb ik met hem mee mogen werken, en
meermalen verschilden we van meening, maar
het is me gebleken, dat hij rechtschapen was en
een gevoelig hart had Van het laatste slechts
een bewijs. Bij mijn ambtsjubilé was het eerste
bouquet van hem en het ging vergezeld met een
eigenhandig geschreven wensch. Het trof ons
diep en er zouden meerdere voorbeelden bij te
brengen zijn. Wijl ik weet dat menigeen hem in
dit opzicht verkeerd beoordeelde, gevoelde ik
mij verplicht om daarop met een enkel woord
te wijzen.
Ds. Kerkhof heeft niet mogen verkrijgen de
begeerte om nog langer te arbeiden, doch daar
over klaagt hij niet meer en wij vertrouwen, dat
zijn arbeid nog geruimen tijd tot een rijken zegen
zal zijn.
De Heere trooste heel de familie, vooral de
zuster, die hem bovenal missen zal.
Boüma.
