Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland
33e Jaargang.
Vrijdag 3 October 1919.
No. 40
UIT HET WOORD.
Redacteuren Ds. L. BOÏÏMA te Middelburg en Ds. G. F. KERKHOF te Oost-Souburg,
luti lidiwirkirs0.0. R. J. v. i VEEI, J. 0. WIELEIGA, F. J. i. d. EIOE, 0. MEIJER. H. P. H. 6. DE WALLE id F. 1. j. WOLF.
PERSVEREBN1G1NG ZEEUWSCHE KERKBODE.
Adres tm de Administratie
Firma LITTOOIJ ÜLTHOFF, Middelburg.
DE VOORWAARDE, OM EEN
LEVENDE HOPE TE KOESTEREN.
Da Christelijke hoop is krachtig en
rust op een vasten grond. Ze is verge
leken bij een anker, dat hecht in den
bodem van Gods onwankelbare beloften.
Die hoop geeft veerkracht aan ods leven,
maakt ons moedig en sterk in lijden van
druk en benauwing. Het leven eischt
voortdurend eene zelfverloochening, waar
toe wij uit ons zeiven onbekwaam zijn
een geestelijke kracht moet ons daartoe
in staat stellen, een kracht van boven
moet ons bekwamen om de dingen be
neden, dezer tegenwoordige wereld los
te laten. Dat doet de hope, die vast
grijpt het zalige leven der heerlijke toe
komst, waaruit wij nu reeds kracht putten
in dit aardsche leven. Die hope klemt
zich vast aan Christus als Verlosser, die
niet ten halve maar geheel zijn volk
zal zaligen en verheerlijken.
Die hope vestigt het oog op de toeko
mende algeheele verheerlijking der kin
deren Gods. Dat is de openbaring
door Petrus bedoeld in bovenstaanden
tekst. De dag van Christus' wederkomst
om te oordeelen wordt de dag der vol
komen verlossiüg van Gods volk, want
eeuwig wel en eeuwig wee brengt Hij in
Zyn weegschaal mee. Langzaam aan na
dert die dag. Die openbaring van Christus
in heerlijkheid wordt ons toegebracht,
gelijk de trein die 't station nadert uw
vriend welken gij verwacht naderbij breDgt.
De teekenen der tijden spellen het Mara-
natha. De grootst denkbare genade, die
alle vorige ontvangen genade, verre over
treft, wordt ons dan, in dien dag der
toekomst, geschonken in volle heerlijk
heid van ziel en lichaam zullen wij mogen
schitteren ter eere Gods, die Zich over
ons ellendige zondaren ontfermde, en in
de glansen des eeuwigen lichts zullen wij
Hem ongestoord mogen aanbidden en
verheerlijken. Niets zal ons belemmeren
in de genieting der gemeenschap Gods,
noch in het wijdon van alle geschapene
dingen aan Zijn dienst en lof.
»Die hoop moet al ons leed verzachten.
Komt, reisgenooten, 't hoofd omhoog
Volkomenlijk kunnen wij op die
genade hopen. Ze rust in Gods trouw,
in Christus' algenoegzaamheid ais Zalig
maker we hebben een onderpand in onze
harten door den Geest, die Christus ons
gegeven heeft.
De oefening dier hoop mag en moet bij
ieder Christen in dit leven gevonden
worden.
Die oefening is afhankelijk van zekere
voorwaarden, door den apostel hier ge
noemd in de woorden«daarom opschor
tende de lendenen uws verstands, en
nuchteren zijnde».
Het lange opperkleed, dat den Ooster
ling hinderlijk werd bij het loopen, werd
over den gordel om de lendenen heen ge
trokken en zoo opgeschort, opdat hij zich
gemakkelijk en vrij zou kunnen bewegen»
Aan dat kleed gelijk, zijn onze aardsch-
gezinde overleggingen en gedachten. Die
maken ons het reizen naar het Sion daar
boven vaak moeilijk. Wij moeten losser
worden van de aantrekkingskracht der
aarde, minder gehecht aan de stedelijke
dingen goed en geld, rijkdom en eere.
Ons zieleleven hangt vaak te laag neder,
en dan is dat geweldig hinderlijk op on2e
pelgrimsreis naar het hemelsch Kanaati.
Onze aardsche begeerten moeten we dan
opschorten, opbinden, om de Christelijke
hope naar behooren te kunnen koesteren.
Bedenkt de dingen die boven zijn, niet
die beneden zijn 1 Dat de moed van velen
zoo verflauwt, hun kracht zoo afneemt,
komt het niet daar vandaan dat hun ziele
kleed teveel afhangt naar beneden? Is
niet hun geldzucht of eerzucht een sta-
in-den-weg om met levendige hope voor
waarts te wandelen Vooral ook in onzen
tijd van moeite en zorgen, van ingespannen
denken en arbeiden past voor ons de ver
maning Schort op de lendenen uws ver
stands en Weest nuchteren I
Dit laatste wil zeggenZorgt, dat gij
niet komt onder de geestelijke bedwelming
van den tijd waarin gij leeft. Het wereld
leven oefent krachtigen invloed ook op de
gemeente des Heeren. Wij bevinden ons
midden in den stroom van het volle rijke
menschenleven, maar moeten dan waak
zaam zijn, dat wij niet geraken onder de
bedwelming van den tijdgeest die in onze
kringen rondwaart.
Satan gebruikt juist het wereldleven van
onze dagen om een verdoovenden invloed
uit te oefenen op de zielen der geloovigen.
De geest van materialisme en socialisme
werkt krachtig op alle gemoederen in,
't valt niet te ontkennen. Daartegen
nu moeten wij waken, bidden, strijden,
opdat wij nuchtere Christenen zouden
blijven, niet bedwelmd door den socia-
listischen zwij meidrank, maar die een
eigen onbevangen blik hebben op de dingen
dezer aarde, alles beziende bij het licht
van Gods heilig Woord. Weest nuchteren
Laat u niet van de wijs brengen door de
geestelijke boosheden in de lucht 1 Dat
zij geen vat hebben op uw zieleleven om
dat te bedwelmen of te verderven.
Waakt, broeders, dat gij niet in ver
zoeking komt.
Het rijk der duisternis tracht u in zijn
stikkende atmosfeer te ontvangen. Blijft
buiten die sfeer. Blijft ademen inden
zuiveren geestopwekkenden dampkring
van Gods Woord. Dat zal u kracht en
moed geven om elk kruis te dragen, alle
moeiten te weerstaan. Al komen er dan
nog zulke moeilijke en drukkende tijden,
dan zult gij den kluts niet kwijt raken,
maar geloovig standhouden, hopende
op de genade die u toegebracht wordt in
de openbaring van Christus Jezus.
Dat die hope steeds levendiger in u
worde. Dan zult gij gaan van kracht tot
kracht, en straks voor God in Sion ver
schijnen. Kerkhof.
De Theologische School.
Voor de Gereformeerden in Duitschland.
Abonnementsprijsper kwartaal bp vooruitbetaling 75 cent.
Afzonderlijke nummers 6 cent.
Advertentieprijs10 cent per regel bp jaarabonnement van
minstens 500 regels belangrpke reductie.
UITftAVK VAN DE
Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot
uiterlpk Vrp dagmorgen te zenden aan de Drukkers
LITTOOIJ OLTHOFP, Middelburg.
Daarom opschortende de lendenen
uws verstands en nuchteren zijnde,
hoopt volkomelijk op de genade die
u toegebracht wordt in de openbaring
van Jezus Christus.
1 Petr. 1 3.
KfiBKBLIJK LETEN.
De handelingen der negen-en-zeventigste
vergadering van de Curatoren der Theologische
School verschenen dezer dagen en ik dacht bij
me zelfis het nu reeds veertig jaar geleden,
dat een der toenmalige studenten by gelegen
heid van het literarisch examen een opstel
voordroeg over het aanstaand jubilé der Theol.
School en het is zoo. De school heeft straks
vgf-en-zestig jaar bestaan en wel mag de
emeritus-predikant W. Diemer schrijven Al
leen overgebleven, want hij is nog de eenige,
die bij de openiug tegenwoordig is geweest.
Op de eerste bladzijde wordt herinnerd aan
het overlijden van ds. G. Elzenga, die de beide
groote feesten der School heeft meegevierd en
die wat nog beter is onderscheiden jaren als
Curator mede voor de School heeft mogen
zorgen. Hij heeft menig goed woord voor haar
mogen spreken, menig uur aan haar welzijn
mogen wijden. Door zijn heengaan werd de
lijst weer langer, waarop de namen van de
overleden verzorgers eu Hoogleeraren ingevuld,
worden en welke bij ons weemoedige herinne
ring wekt.
Het aantal studenten neemt gestadig toe.
Het klom van 48 tot 58. Het is een verblij-
„dend verschijnsel, want het getuigt dat de
Sehool vernieuwde belangstelling heeft gewekt
en dat zij door haar degelijk onderwijs steeds
meer jongelieden trekt. Maar ook voor de
kerken, want scheen het enkele jaren geleden,
dat de lust om vOor predikant te studeeren
afnam, het blijkt nu, dat er nog velen zgn,
die het ambt van herder en leeraar begeeren.
Daarmede is ook de vrees weggenomen, dat
er straks een aanzienlijk tekort aan predikanten
zal z\jn, en dat het stoffelijke enkel den door
slag gaf in de keuze van de toekomstige loop
baan. We hebben, geljjk bekend kan zijn,
nooit die bijzondere zorg gedeeld, maar het
doet ons toch ook goed, dat veler vrees werd
beschaamd.
Dat er ijverig gestudeerd werd, blijkt dui
delijk uit den goeden uitslag, waarmede meestal
de examens gekroond werden en het getuigt
mede, dat de Piofessoren werk maakten van hun
colleges. Het is ook goed, dat de heer Men-
sink, die reeds in 1914 caüdidaat was geworden
aan de Theol. School te Embden en vier jaren
in het Duitsche leger had gediend, nog een
jaar wilde studeeren te KampeD, want daar
door wordt de band versterkt, welke er bestaat
tusschen de kerken van Oost-Friesland en de
Graafschap van Bentheim en de onze en daar
aan bestaat na de ineenstorting van het groote
rijk aan onze Ooster grenzen nog meer be
hoefte dan voorheen.
Waardeering verdient het besluit van 't Col
lege van Hoogleeraren om het gebouw van de
Theol. School alleen open te zetten voor Ge
reformeerde sprekers. Te betreuren is het
echter, dat sommige onrustbarende verschijn
selen, die zich in den kring van de N. C. S. V.
voordeden er de aanleiding toe waren.
De lijst der lessen doet ons zien, hoe uitge-
breid het onderwijs is, dat aan de studenten
gegeven wordt. Dit kan trouwens ook niet
anders met het oog op de eischen, welke tegen
woordig aan het predikambt gesteld moeten
worden.
Verblijdend is ook deze mededeeling„De
Bibliotheek verkeert in bloeienden staat, zoo
wel in toename van het aantal werken, als in
vermeerdering van bezoek en uitleening. Het
aantal uitgeleende boeken ging met 45
vooruit. Ook uit de Zendingsbibliotheek wer
den veel werken uitgeleend.
Als we er nu nog aan toevoegen, dat de
inkomsten ruim de uitgaven dekten, dan kan
ieder uit het bovenstaande nagaan, dat het de
School inderdaad wel gaat, en dat er voor
allen, die belang in haar stellen, ruime stof
is om den Gever aller goeds te danken voor
al wat Hij steeds aan haar en in haar aan de
kerken heeft verleend.
Wat we nog zouden wenschen Dat het
aantal abonné's op „De Bazuin" nog toenam,
een Blad, dat het eigendom der School is en
dat tegenwoordig zoo uitnemend geredigeerd
wordt. Het is waard, dat het in een breederen
kring van lezers komt. Er is weer vooruit
gang, maar er moet nog verbetering komen.
Laten we ook niet vergeten, dat, al hebben
we een bloeiende school, God alleen de Pro
fessoren en de studenten voortdurend bekwamen
kaü, opdat het gebed niet verflauwe. Wie
eenigermate beseft, hoeveel er voor de toe
komst onzer kerken van afhangt, dat we ont
vangen Schriftgeleerden onderwezen in 't ko
ninkrijk der hemelen, die uit den schat nieuwe
en oude dingen voortbrengen, zal ook in zgn
gebed een plaats gunnen aan de Theol. School.
Bouma.
Aan de Kerkeraden is verzonden bet Verslag
van den geestelijken arbeid in Rgn-Pruisen en
Westfalen onder de Nederlanders in 1918.
Daaraan ontleenen wg het volgende:
„Het rapport, dat Deputaten van de Classe
Arnhem voor den geestelijken arbeid onder de
Nederlanders in Rgn-Pruisen en Westfalen U
volgens opdracht ditmaal uitbrengen, staat in
bet teeken van rouw.
Werd er reeds een vorig jaar gewag van
gemaakt, dat ds. W. B. Renkema door ernstige
krankheid een tijdlang verhinderd was zgn
arbeid te verrichten, zoodat hem op medisch
advies een rusttijd was toegestaan, er kon toen
nog bijgevoegd worden dat Z Eerw. aanvan
kelijk was hersteld en althans ten deele zgn
arbeid weer had opgenomen.
Helaas, dit herstel was niet van bljgvenden
aard. Het bleek slechts een korte opflikkering
van de levensvonk, die spoedig weer doofde.
Nsjaar 1918 verminderde ds. Renkema zien-
deroogen. En nog beleefde hij de jaarwisseling,
maar om reeds den tweeden Januari de eeuwig
heid in te gaan.
Het was der familie en Deputaten, die Br.
Renkema op zgn krankbed bezochten, tot groo-
ten troost, dat onze broeder bereid was heen
te gaan, ja, begeerte had om ontbonden te
worden en met Christus te wezen.
Van ds. Renkema mag getuigd, dat hg gear
beid heeft zoolang het voer hem dag was.
Werken was zgn lust. Welk een strgd kostte
het hem zgn arbeid te moeten loslaten. Maar
Gods genade heeft hem gewillig gemaakt en op
zgn krankbed, dat hem tot stervenssponde
werd, getuigde hij in big geloofsvertrouwen van
de hope, die hem vervulde.
Stelde het heengaan van Br Renkema Depu
taten voor ernstige moeilijkheden, daar de
kleine Duitsche Kerken nu van haar herder en
leeraar waren beroofd en de onderscheiden ver-
eenigingen haren raadsman hadden verloren, de
staatkundige beroeringen maakte het bovendien
onmogelijk voor Deputaten om het arbeidsveld
te bezoeken. Wel hebben zg door de Classe
Arnhem gemachtigd a's consulenten, op te
treden een samenspreking gehad met een
ouderling van Duisburg en een van Ruhrort.
Na ernstige samenspreking meenden Dep dat
de arbeid niet mocht worden opgegeven. Alle
band onder de broeders daarginds zou ver
dwijnen, de kinderen zouden verwaarloozen, de
gebouweD, die nu tegen billijken prgs gehuurd
zgn, zouden later allicht niet meer te bekomen
zgn.
Er zijn op ons terrein zoowel in de kerken
te Heiligenhaus, te Duisburg en te Ruhrort,
alsook wel elders eenige goede krachten, die
er door Gods genade, trots de moeilijke tijds
omstandigheden, den moed hebben ingehouden
en die de hoop op herleving van wat dreigt
te versterven niet hebben losgelaten.
De Deputaten verlangen vurig naar gunstiger
dagen, dat de woelingen zich zullen hebben
neergelegd om door persoonlijk bezoek zich een
oordeel te vormen en dan te beraden en vast
te stellen op welke wijze het werk behoort te
worden voortgezet.
Bij herstel van den vrede zullen zich allicht
weder een groot aantal Nederlanders in Rgn-
Pruisen en Westfalen vestigen en zullen onze
Kerken daar weer veel te arbeiden hebben.
Deputaten verkeeren dus in toestand van
afwachting. In dezen overgangstoestand kunnen
zij echter den steun der Kerken niet missen.
Verzwakke niet ons aller gebed voor onze be
proefde broeders en zusters in den vreemde.
Blgve uw stoffelijke steun aan Deputaten ver
zekerd en geve de Heere in Zgn gunst voor
de zwakke Kerken en Yereenigingen op ons
arbeidsveld verlichting van druk en mee daar
door opbloeiïog van het kerkelijke leven, velen
Nederlanders in den vreemde ten zegen, Gods
naam tot eer!"
En we voegen er nog dit bg
Uit het fioantieel overzicht blgkt, dat de
meeste Classes in ons land voor dit belang
