Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland
33e Jaargang
Vrijdag 13 Juni 1919.
No. 24
UIT HET WOOKl),
RedacteurenDs. L. BOÜMA te Middelburg en Ds. G. F. KERKHOF te Oost-Souburg.
Vuti ItdiwirkiraD.D. R. J. v. d. VEER. J. 0. VIELEIGA, F. J. v. d. EIDE, B. MEIJER, H. P. M. (L DE WALLE tn F. WJ. WOLF.
Abonnementsprijsper kwartaal bp vooruitbetaling 75 cent.
UIT&AY1 TAN DE
PBRSVBREENiGING ZEEUWSCHE KERKBODE.
Adres van de Administratie
Firma L1TTOOIJ OLTHOFF, Middelburg.
L)E KINDERWET.
In den Brief aan de Galaten zet de
apostel Paulus uiteen, dat de mensch voor
God alleen gerechtvaardigd wordt door
het geloof in Jezus Christus, en n i e t door
de werken der Wet, noch door het
houden van de zedewet, de 10 geboden,
noch door het bewaren van de ceremo-
nieele wet. Die laatste had met het in
treden der nieuwe bedeeling zelfs afgedaan.
De Wet was een tijdlang geweest »p a e-
d a g o g o s" d.w.z. een meester, aan wie
de opleiding van kinderen toevertrouwd is.
Doch nadat Christus Zijn Geest had uit
gestort in de gemeente, was die gemeente
niet meer als eene school met kinderen,
die nog opgevoed moesten worden, maar
als eene bijeen vergadering van volwassen
zelfstandige menschen. Zij, die Christus
aanhangen met 'n waar geloof, ontvingen
den Geest des Zoons, en zijn als vrije
zonen, die zelfstandig optreden en han
delen, staande in de vrijheid, waarmee
Christus hen heeft vrijgemaakt. Maar zoo
was het niet onder de oude BedeeliDg,
toen de geloovigen nog werden aange
merkt als onmondige kinderen, want toen
stonden zij onder de voogdij en 't zeggen
schap der wet.
In dat verband komt bovenstaand tekst
woord voor, dat we thans buiten het ver
band om, enkele oogenblikken gaan be
schouwen een vrijheid, die zeer zeker
geoorloofd is, omdat er slechts in uitgedrukt
wordt een algemeene regel, en juist
zulk een, als in onze dagen wel eens in
herinnering mag gebracht worden, omdat
ze uit veler gedachtenwereld uitslijt.
Het gaat hier over de dienstbaarheid,
en daarvan wordt door den apostel terecht
gezegd, dat ze volstrekt niet ongepast is
voor iemand: »Zoo langen tijd als de
erfgenaam een kind is, zoo verschilt hij
in niets van een dienstknecht". De geest
van den tijd acht het beneden de waardig
heid en eere van een mensch om te
dienen: Is niet vrij en zelfstandig zijn
het hoogste voorrecht van den mensch?
Is gebonden te zijn niet eene vernedering?
Vergeten wordt, dat de mensch geschapen
is om te dienen. Als dienstknecht Gods
werd hij in de wereld gezet. Gehoorzamen
is zijn levenswet. Hij staat onder een
Hoogeren Wil en moet daaronder willen
staan en buigen. Voor alle werk is de
mensch gebonden aan den wil van zijn
Meester. Hij kan niet gelukkig leven, ten
zij hij zich gezeggen late door die hoogsre
macht, door den Souvereioen God. Elk
kind, dat geboren wordt, is van stonde aan
een dienstknecht of dienstmaagd van zijne
ouders, omdat het Gode belieft dat kind
door die ouders te regeeren, omdat het
Hem belieft het onder hun gezag te stellen.
Het is geen vrijwillige dienstbetrekking,
die het pasgeboren kind voor een zeker
aantal jalen met zijn ouders aangaat,
maar het wordt door God gezet onder
den wil van zijne ouders en heeft niets
anders te doen dan te gehoorzamen. Een
kind kan en mag zijn dienst niet opzeggen,
maar moet (zonder ooit loon te kunnen
eischen) doen alwat zijn ouders van hem
eischen. En de ouders zijn in het eiscben-
stellen ook niet vrij en mogen niet naar
pure willekeur te werk gaan, maar als
gezaghebbers over hun kinderen hebben
zij ook weer aan God te vragen, wat zij
doen moeten als opvoeders hunner
kinderen.
Het dienen van het k i n d is in over
eenstemming met zijn ingeschapen natuur.
Daarin staat een kind hooger dan 't
jong van een dier. Een jonge hond behoeft
zijn verwekkers niet te gehoorzamen, niet
te dienen. Het gaat zijn eigen gang en
zoekt z|jn eigen fortuin. Het jonge vogelke
vliegt de ruime wereld in en trekt zich
van de oudjes, die 't uitbroedden niets
meer san. Het pas ontpopte insect flad
dert ongebonden van bloem tot bloem.
Dat niet-gehoorzamen, niet-dienen, dat
geheel onafhankelijk zijn van degenen, die
't verwekten, is een zeer laag stand
punt. Wanneer dan ook kinderen geheel
vrij willen zijn van den band hunner ou
ders, zich onafhankelijk willen bewegen,
weigeren te gehoorzamen aan het ouder
lijk gezag, dan is dat heuscb geen hooger
standpunt, maar een lager; een afdalen
tot de natuur der dieren. Weet ge wat
er wordt, van kinderen die zich al vroeg
aan de zeggenschap hunner ouders ont
trekken ze worden den beesten
gelijk.
Wat bij een dier geoorloofd en natuur
lijk is, is 't daarom nog niet bij een mensch.
Dat redelijke en zedelijke wezen, van zoo
veel fijnere geaardheid, moet worden op
gevoed als beeld Gods, en daarvoor is
noodig het staan onder ouderlijk gezag,
want die ouders zijn de van God aange
wezen opvoeders, die te zorgen hebben
dat hunne kinderen worden menschen
Gods, tot alle volmaakt werk bekwamelijk
toegerust.
Ouders, die dat verstaan, laten hun
kinderen niet verwilderen, Diet eigen gang
gaan, niet eigen fortuin zoeken, maar ge
ven hun leiding in alle zaken, in tij
delijke zoowel als in eeuwige dingen.
En kinderen, die als gedoopten door
hun ouders worden opgekweekt, mogen
't zich een voorrecht achten onder zulk
ouderlijk gezag van Godswege geplaatst
te zijn. Zij verlagen zichzelven, als zij
terstond alles beter meenen te weten dan
hunne ouders; zij zijn dieren gelijk, als
zij niet hunnen ouderen gehoorzam zijn
zij verwilderen inplaats van veredelen,
zoo zij zich te hoog achten om hun ou
ders te dienen.
Zoo langen tijd als de erfge
naam een kind is, zoo verschilt
hij niets van een dienstknecht.
De geest der tegenwoordige wereld gaat
vlak in tegen den geest van de Schrift.
In de eeuw van het kind maakt men de
ouders tot slaven van de kinderen. Men
spreekt van de rechten der kinderen en
de plichten der ouders. Het doet ons den
ken aan het kinderboek van de omgekeerde
wereld, waarin plaatsjes bijv. met een man
vóór den wagen en een paard er in. De
doorwerking der revolutiebeginselen leidt
dan ook eerst tot ondermijning, daarna
tot verdwijning van het ouderlijk gezag en
straks tot verdierlijking van de kinderen.
Dat de gemeente des Heeren zich niet
late bedwelmen door dien tijdgeest 1 Dat
onze ouders waken en het hun van God
gegeven gezog met ernst handhaven, hun
nen kinderen tot heil
Als de geest der wereld doorwerkt, dan
zijn de ouders nog wel baas over hun vee
en huisdieren, maar niet meer over hun
eigen kroost. Het vee wordt veredeld. De
menschen-kinderen ontaarden dan. Is 't
niet diepzondig, als Christen-ouders, die
bij den Doop hunner kinderen zoo dure
roeping op zich namen, deze geheel ver-
waarloozen en hun kinderen niet leeren,
dat zij allereerst hebben te gehoor
zamen en te dienen.
God-zelf plantte den kinderen liefde tot
hunne ouders, en den ouders liefde tot
hunne kinderen in het hart, opdat deze
verhouding van gezagoefenen en gehoor
zaamheid bewijzen, van heerschen en die
nen door de liefde zou worden instand
gehouden.
De liefde maakt het den kinderen tot
eene behoefte om den wil hunner ouders
te doen, en die liefde maakt het den ou
ders mogelijk hun kinderen in den weg
der gehoorzaamheid en dienstbaarheid op
te leiden tot de ware vrijheid en zelfstan
digheid, die een gelukkig leven aanbren
gen.
Het kind leere van jongs af aan gehoor
zaamheid en dienen. Worden zoo de jeug
digen in het huisgezin gewend en opge
kweekt, dan is er ten eerste een gelukkige
saamleving in het gezin, en bloeit er uit
dien wortel later op de gewenschte saam
leving in de maatschappij, waarbij ieder
geleerd heeft te dienen en te gehoor
zamen.
Veler gedachten zijn tegenwoordig heel
anders, maar dan ook in strijd met de
ordinantiën des Heeren.
Men prijst wel dienstvaardigheid in de
menschen. Maar dat is een eigenwillig
willen dienen, ais 't met zijn zin overeen
komt. Dat is geen gehoorzamend dienen.
Als er in 't dienen geen gehoorzaam
heid als element schuilt, is het iets eigen
willigs, iets dat afhangt van willekeur en
zelfzucht. Maar 't ware dienen is een
dienen om Gods wille, in gehoor
zaamheid aan God en aan allen d:e God
over ons gezet heeft. Dat is de grondwet
voor de saamleving, die van de wieg af
aan den kinderen moet ingeprent worden.
Ouders, leert dan uwe kinderen dienen
in gehoorzaamheid, en gij zult een hechten
grondslag leggen voor de toekomstige
maatschappij.
Wie niet dienen wil in gehoorzaamheid,
om Godswilie, die berokkent zichzelven
schade en betreedt het pad dat tot de
rampzaligheid voert. Zie het maar aan
satan. Dat is de dwaasheid geweest van
dien hoogbegaafden geest uit de engelen
wereld, dat hij niet heeft willen gehoor
zamen en dienen op de plaats waarop God
hem stelde, en zoo is hij zelf de oorzaak
geworden van zijn eeuwige rampzaligheid.
Het gehoorzamen en dienen om Gods
wille geeft tijdelijk geluk en leidt op den
weg, die tot de eeuwige zaligheid voert.
Daarom zij 't kind een dienstknecht. Dat
is de wet voor het kind.
K£BM£L1J& LBVfiJV.
„Yrederust".
Pastorale Conferentie.
Zeenwscne
Afzonderlijke nummers 6 cent.
Advertentieprijs10 cent per regel bp jaarabonnement van
minstens 500 regels belangrijke reductie.
Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot
uiterlpk Vrijdagmorgen te zenden aan de Drukkers
LITTOOIJ OLTHOFF, Middelburg.
Doch ik zeg, zoo langen tijd als
de erfgenaam een kind is, zoo ver
schilt hij niets van een dienstknecht,
hoewel hij een heer is van alles.
Galaten 4 1.
Kerkhof.
Te Middelburg in 't Schuttershof wordt de
jaarvergadering van de vereeniging tot ver
pleging van krankzinnigen in Zeeland gehou-
ded. De groote zaal was thans weer beschik
baar en de treinenloop maakt de hoofdstad
van ons gewest thans tot de meest geschikte
plaats.
Als naar gewoonte wordt des voormiddags
een bidstond gehouden, waarin ds. Veen van
Meliskerke en ds. Koldewjjn van Domburg
zullen voorgaan. We dringen er op aan, dat
velen vooral uit Middelburg en omstreken
deel nemen aan de gebedsure voor onze Stich
ting, welke zoozeer de hulp van den eenigen
Heelmeester Israels van noode heeft. Wie iets
weet van 't ljjden onzer zielekranken, verstaat
dit. Zelfs onze beste artsen staan hier zoo
machteloos en alleen de barmhartigheden van
onzen grooten en medelijdenden Hoogepriester
kunnen hier uitkomsten beschikken welke tot
innige erkentelijkheid nopen.
Ook de namiddagvergadering lokke een
menigte naar de ruime zaal. De jaarverslagen
zullen getnigenis afleggen van den moeilijken
en gezegenden arbeid, welke op Vrederust
verricht wordt. De tijdsomstandigheden waren
ongunstig en hebben veel hoofdbrekens gekost.
De uitgaven overtroffen de inkomsten, zoodat
allerlei middelen moesten aangewend worden
om het te kort niet al te groot te doen worden.
Daarbij kwam de moeilijkheid om de noodige
voorraad levensmiddelen en brandstoffen mach
tig te worden, opdat er geen gebrek zou ge
leden worden. J£lke huismoeder weet, hoe
duur en hoe schaarsch alles was, en kau dus
zich een voorstelling maken van wat er om
ging op een stichting, waar enkele honderden
patiënten verpleegd worden.
Professor Aalders van Groningen zal een
lezing houden over het onbewuste in het ziele-
leven, een onderwerp, waarover ieder wel eens
een deskundige zal willen hooren.
De Voorzitter verstaat de kunst om in zijn
openingswoord het juiste standpunt aan te
wijzen en de rechte stemming te wekken.
Is de jaarvergadering van Vrederust in den
regel belangrijk, we twijfelen er niet aan, of
ook thans zal dit het geval zijn.
Laat de opkomst het uitwijzen dat onze
stichting blijft deelen in de liefde van het
Zeeuwsche en Brabantsche volk.
De Zeeuwsche Pastorale Conferentie, welke
zoovele jaren reeds, elk jaar eenmaal samen
kwam en zich verheugen mag over een blij
vende belangstelling, wordt Dinsdag 11 Juni
e.k. te Vlissingen in het Gereformeerde kerk
gebouw gehoudeo.
In de eerste vergadering, welke te tien uur
begint, zal D. V. ds. K. Veen van Meliskerke
een referaat leveren over de vraag, wat de
kerk te maken heeft met de sociale kwesties.
Hjj wil daarover het licht der H. Schrift doen
opgaan en als het anderen als ons gaat, dau
zien we verlangend uit naar wat hjj ons aan
bieden zal. Met zekerheid kau nu reeds ge
zegd worden, dat daarna een drukke en leer
rijke discussie vo'gen zal, want er bestaat ook
in onze kringen onzekerheid, of de Christelijke
beginselen wel genoeg gekend en in de prac-
tjjk geeerbiedigd worden.
In de namiddagvergadering wil ds. Vollen
hoven van Oostkapelle ons inlichten over
Bergson en zijn ideeën en we kunnen er op
rekenen, dat dit referaat interressant zal zjjn.
W|jl de invloed van dezen geleerde groot is
en nog toeneemt, en zjjn werken allerwege dë
aandacht trekken, kan er een vruchtbare ge-
dachtenwisseling volgen.
Overbodig is 't onze predikanten op te wek
ken om ter vergadering te komeD, want zij
bleken het steeds op prijs te stellen, dat de
