Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland
31e Jaargang.
Vrijdag 2 Maart 1917.
No. 9.
UIT HET WOORD.
Redacteuren Ds. L. BOUMA te Middelburg en Ds. G. F. KERKHOF te Oost-Souburg.
Kaste MedewerkersD.D. R. J. v. d. KEEN, J. D. WIELENGA, B. MEIJER, F. J. v. d. EMOE, D. POL, A. A. v. SCHELVEN en F. W. J. WOLF.
Abonnementsprijsfranco aan huis per half jaar 80 cent.
UITGAYE YAN DE
PERSVERBBN1G1NG ZEBUWSCBB KERKBODE.
Adres van de Administratie: A. D. LITTOOIJ Az.
- Middelburg. -
GODS BEDOELING MET BEZOEKINGEN.
Door ieder wordt in onze dagen de druk
en nood der tijden gevoeld. De gemeente
des Ileeren zonderde zich zelfs op een
werkdag af tot een bedestond. Want wij
weten het: God brengt ons in
eiken nood, opdat wij gemeenschap
pelijk ook uit den nood tot Hem om ver
lossing zouden roepen. De meeste men-
schen blijven helaas in tijden van kommer
en ellende alleen en uitsluitend het oog
vestigen op de t w e e d e oorzaken. Zij
meenen in hun dwaasheid, dat die omstan
digheden het kwaad over ons brengen, en
dat wij dat maar in stilheid moeten on
dergaan.
Het is goed, dat wij in zulke gevallen
naspeuren de tweede oorzaken. Het is ook
onze plicht alle middelen te gebruiken om
te verzachten of kwaad af te weren. God
legde in de middelen die kracht en 't is
den mensch gegeven die krachten te ont
dekken, maar dan ook zijn roeping die te
gebruiken. Evenwel, met erkenning van
de beteekenis der tweede oorzaken, mogen
wij nimmer de Eerste Oorzaak
voorbijloopen.
Wij gelooven met het hart en belijden
met den mond, dat onze God en Vader in
de hemelen alle dingen alzoo regeert, dat
loof en gras, regen en droogte, vruchtbare
en onvruchtbare jaren, spijze en drank,
gezondheid en krankheid, rijkdom en ar
moede, en a 1 le dingen niet bij geval,
maar van Zijne Vaderlijke hand ons toe
komen.
Alle dingen, dus ookhet gebrek
aan levensmiddelen, brandstof; de benau
wing, die door naburige groote mogend
heden over ons land en volk gebracht
wordt.
Als ten gevolge van stopzetten van den
in- en uitvoer over zee gebrek aan voedsel
dreigt, als door gebrek aan grondstoffen
straks op menige fabriek werkloosheid
komt, dan moeten wij niet naar bene
den blijven staren om op de tweede oor
zaken louter de schuld te werpen, maar
dan moeten wij oog en hart omhoog
heffen, tot Hem, die alle dingen regeert
en buiten Wiens voorzienig bestel geen
haar onzes hoofds kan worden gekrenkt.
Is er een kwaad in de stad, hetwelk de
Heere niet werkt?
God heeft ;over ons land en volk ge
bracht al den tegenwoordigen nood, waarin
wij verkeeren.
Op God moeten daarom onze oogen zich
richten. Hij brengt den honger over een
land, ja over heel de wereld, zoo 't Hem
behaagt.
Tegenover bezoekingen als ons heden
ten dage treffen, staat een kind Gods heel
anders dan een kind der wereld.
Alle dergelijke dingen behooren tot het
lijden in dit jammerdal, dat vol van raad
selen blijft voor ieder menschenkind dat
buiten Gods Woord om met peinzen en
naspeuren tot eene verklaring zoekt te
geraken.
De Schrift is ook hier de lamp voor
onzen voet. Temidden van de duisternissen
van 't aardsch bestaan s c h ij n t het pro
fetische woord als een helder licht, waarop
wij acht hebben te geven. Gods Woord
ontraadselt voor zoover dat mogelijk is
voor ons de moeilijkste problemen. En
met het licht, dat de Schrift ontsteekt,
moeten wij op ons levenspad winste doen
om vredig en getroost te kunnen
leven, om Gode altoos de eere te kunnen
geven, die Hem toekomt.
Bezoekingen Gods zijn een genade-arbeid
aan u ten koste gelegd, zoo leert het
getuigenis, dat eeuwig zeker is.
Bepeins maar eens Amos' profetisch
woord, aan het Israël van zijn dagen ge
bracht, dat hierboven afgedrukt staat.
Het spreekt duidelijk genoeg.
De ossenherder van Thekoa had 's Ileeren
oordeelen verkondigd aan Israël, dat God
den rug toekeerde.
De oordeelen waren ook gekomen. Maar
te vergeefs Het volk bleef op doolpaden
wandelen en verkoos niet tot den Heere
terug te keeren. Eén van die oordeelen
was een honger, gezonden in het land
maar ook al was er geen spijze te eten
en bleven de tanden rein omdat er niet
te kauwen viel, Israël bleef voortgaan op
zijn zondepad. En die honger was het
gevolg van een langdurige droogte,
die de Heere onder Israël bracht. De
vroege en spade regen, voor vruchtbaar
heid des velds zoo gewenscht, bleven uit.
Men kon wel bevroeden, waarom dat
zoo geschiedde maar ook al geschiedde
dat kennelijk door 's Heeren hand, men
wentelde zijn smart en zorgen niet op
Hem, den goedertierenen Verbonds-God.
Ongetwijfeld, Gods hand was in het leed,
dat toen over Israël kwam, en Zijn hand
is in alle bezoekingen, zware of geringe,
die zijn kinderen op aarde overkomen.
Hij is als de pottenbakker, die het leem
kneedt tot een sierlijk vat, en dan met de
pen groeven maakt in de klei om ze te
fatsoeneeren naar zijn welgevallen.
Groote of kleine ongevallen, ze staan
nooit buiten Gods bestel. Wij zijn in
Gods hand, en Gods hand is in al wat ons
wedervaart. Het is geen toeval, geen blind
noodlot, geen natuurnoodwendigheid, die
ons dagelijksch leven afbakenen evenmin
brengen de duivelen allerlei kwaad over
ons, want indien ze al de hand mogen
hebben in sommige verdervende invloeden
(gelijk ons Gods Woord leert), zij kunnen
zich toch nooit roeren of bewegen zonder
den wil des Almachtige.
Dus van elke teleurstelling moet beleden
De Heere doet het. Hij bezoekt
ons dan. Deels in zijn gramschap over
onze zonde, maar deels ook in liefde tot
ons, om ons te behouden, te beteren, tot
bekeering te leiden. Elke bezoeking heeft
hare wijze bedoeling.
Een klein kwaad, dat ons overkomt,
wordt soms middel om veel grooter kwaad,
dat anders over ons komen zou, te weren.
Wij, kortzichtige creaturen, klagen soms
al spoedig over klein-leed, dat ons genaakte.
En dat kleine leed brengt ons tot buigen
der knieën voor God, terwijl wij 't anders
zouden nagelaten hebben. Hoe was er
reden God te danken voor de bezoeking,
waarmee Hij ons tegemoet trad.
Door enkel voorspoed raakt ge zoo licht
van God vervreemd, wordt het leven een
gedachteloos genieten van weldaden, als
hadden wij recht op zoo iets.
Wil God de Heere u nu voor onver
schilligheid, voor af zwerving, voor zelfge
noegzaamheid bewaren, dan zendt Hij u
die bezoekingen. De vraag is maar
Merkt gij er nu Z ij n hand in Dan
komt 't bij u tot bekeering. Dan werpt
de kastijding een gezegende vrucht af voor
tijd en eeuwigheid. Elk leed werpt eens
af een eeuwige vrucht der heerlijkheid,
als Gods hand er ootmoedig in werd er
kend. Om de heerlijkheid, die ons zal
geopenbaard worden moeten wij het lijden
dezes tegenwoordigen tijds dan ook ge
duldig en dankbaar dragen. Om de vreugde,
dat zij straks een kind aan haren boezem
mag drukken, draagt de moeder de bange
barenssmarten met lijdzaamheid en in
stilheid. Om het genadeloon, dat ons
wacht, kunnen wij ook de bezoekingen
geduldig dragen.
Daar wordt in sommiger leven soms een
diepe insnijding gemaakt door den Heere;
maar het was niet Zijn lust om te wonden,
maar arbeid der genade om te vormen
voor Zijn hemelsch Koninkrijk.
Bezoekingen komen over ons, opdat
wij ons zouden bekeeren. Hetzij
bekeeren in den zin vanSatan, de
wereld en zonde vaarwel zeggen en ons
keeren tot Godhetzij bekeeren in
den zin vandagelijks meer onze oude
natuur dooden en afsterven aan onze
zondige neigingen en hebbelijkheden.
De Heere wacht op onze bekeering
als op een antwoord, dat volgen moet op
de vraag, die Hij ons deed in de be
zoeking »Wilt gij uwen weg wentelen op
Mij en op Mij alleen vertrouwen?"
Soms lang wacht de Heere, want Hij
is lankmoedig en verdraagzaam. »Veracht
gij den rijkdom zijner goedertierenheid en
verdraagzaamheid en lankmoedigheid, niet
wetende, dat de goedertierenheid Gods u
tot bekeering leidt zoo vraagt ons Paulus
in Romeinen 2 4.
Doch stelt uwe bekeering niet uit. Laat
de Heere niet te lang wachten op uw
antwoord, want dan komt Hij met ver
zwaring van zijn oordeel. Gelijk in
Amos' dagen straks ook zwaardere oor
deelen over Israël kwamen, omdat het zich
niet bekeerd had.
»Nochtans hebt giju niet be
keerd tot Mij", spreekt de Heere.
In die woorden ligt een klacht, dat
Zijne liefde werd versmaad, Zijne genade-
arbeid miskend, Zijne lankmoedigheid werd
getard.
Daarin ligt ook een v e r w ij tWant
Gods volk weet uitnemend wel, dat de
smarten hen nader tot God moeten bren
gen.
Daarin ligt ook nog een dringende
roepstem Zoo gij u n g bekeert,zal
Ik u genadig zijn, want de Heere heeft er
een welgevallen in barmhartigheid te kun
nen bewijzen.
Door elke bezoeking roept de Heere ons
opnieuw tot bekeering. En Hij, die tot
bekeering roept, eischt nooit iets van ons
of Hij wil het ons ook gaarne geven.
Daarom is te veroordeelen alle ij delheid
daarom is verfoeilijk dat zeggen»Ik kan
mezelven toch niet bekeeren". De Heere
hoort het gebed om bekeeringen nog
nimmer wees Hij het af.
Geen enkele bezoeking, hoe klein
ook, mag ons onverschillig of lauw laten.
Veeleer hebben wij opmerkzaam na te
speuren Zou de Heere ook daarin iets tot
ons te zeggen hebben
Ook al kunt gij Gods leiding niet vat
ten, dat zij u verootmoedig e. Eens
komt de dag, waarop u 't klaar zal wor
den, welk verband er lag tusschen die
bezoeking en uwe zondige neigingen.
De Heere heeft er altoos Z ij n e bedoe
lingen mee. 't Is nooit bij ongeluk, dat Hij
ons treft't is altijd met voorbedachten
rade. Hij legt aan op een tevoren gekozen
doel. Dat de Heere 't dan bij ons bereiken
moge, want dat zal zijn tot onze zaligheid.
En wordt dat doel gemist, omdat wij
ons hart verharden tegen Zijne roepstem
men in, dan wordt 't tot verzwaring van
't oordeel over ons.
Dat nooit over onze hoofden als eind
vonnis klinke: nochtans hebt gij u niet
bekeerd tot Mij.
Dan is 't onherroepelijk.
Nu is het nog het heden der genade.
Dat de genadearbeid des Heeren dan niet
tevergeefs aan ons worde besteed.
»Is ons zielverdervend eigen
Nog zoo dikwerf ongezind
Om zich naar Uw wil te neigen,
Waar ons hart slechts rust in vindt,
Werp die trotschheid dan, oHeer!
Door Uw Geest in ons ter neer!"
Kerkhof.
KERKELIJK LDTKS.
Psychologie en Catechese.
Afzonderlijke nummers 4 cent.
Advertentieprijs 1—5 regels 80 centiedere regel meer 5 cent
Familieberichten 10 cent per regel.
Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot
uiterlijk Vrijdagmorgen te zenden aan den Drukker A. D.
LITTOOIJ Az., Middelburg.
Daarom lieb Ik ulieden ook reinheid
der tanden gegeven in al uwe steden en
gebrek van brood in al uwe plaatsen,
nochtans hebt gij n niet bekeerd tot Mij,
spreekt de Heere.
Amos 4 6.
Ia het laatste deel wordt aangewezen, waarin
de Psychologie de catechese van dienst kan z\jn.
Allereerst wordt duidelijk gemaakt op wel
ken leeftijd de kinderen op de catechesatie
moeten komen en hoe lang zij dit onderwijs
moeten genieten. De Professor oordeelt, dat de
kinderen op hun tiende jaar moeten beginnen
en tot hun twintigste jaar ongeveer moeten
blijven. H\j geeft de gronden aaD, waarop dit
zijn gevoelen rust. Dit was wel noodig, omdat
de Gereformeerden vroeger algemeen van ge
dachten waren, dat de gedoopte leden eerder
belijdenis des geloofs moesten afleggen. Wjj
kunnen ons wel vinden in z\jn voorstelling.
Ook geeft de Psychologie aan, hoe de cate-
chesaties ingedeeld moeten worden. Over 't
algemeen is de praetijk wel in overeenstem
ming met wat hfj ons hier voorhoudt. De een
houdt zich strenger aan een bepaalden regel
dan een ander en de omstandigheden nopen
dikwerf, om uitzonderingen te maken. Doch
denkelijk zal, wat hier staat, bij niemand over
wegend bezwaar ontmoeten.
De Psychologie maakt het ons verder moge
lijk om een nadere bepaling van het doel der
catechese te maken, waaruit dan weer voort
vloeit, dat we den aard van het onderwijs dui
delijk kunnen aangeven. Hier jaagt de Profes
sor op zijn beurt ook even op de driebekende
kleine vossen het Intellectualisme, het Mora
lisme en het Mysticisme en weet heel goed,
dat hij ze ook nog niet onschadelijk maken
zal. Maar we twijfelen niet, of ook wat h\j op
deze bladzijde neerschreef, zal goed werken.
