„Vrederust". Karakter en Genade. Een dreigend gevaar. Saldo Zendingsdag. Kerk- en Hchoolnienwi. OfileiëelQ Berichten. staan er echter op, dat als menons bestrijdt, dat bet geschiedt met behoorlijke bewijzen. Alle bitse woorden en scherpe aanvallen brengen ons over en weer niet verder, maar veroorzaken noodelooze verbittering. Kritiek is voor niemand verkeerd en allerminst voor een kerk, doch bil lijk is het, dat zij een opbouwend karakter heeft en niet uit eerzucht voortkomt. Tot de vol maaktheid is niemand ook geen kerk nog ooit gekomen en een recht en levendig besef daar van zal ons bewaren voor een hooghartig en liefdeloos veroordeelen. Op deze wijze kunnen we elkander dienen en de persoonlijke gevoeligheden zullen ons niet verleiden om na te laten wat onze roeping is, vooral niet in onze dagen, waarin de afval van God en Zijn Woord zoo ontzettend groot is. Ofschoon het papier tegenwoordig duur is, tcch zond „Vrederust" ons haar Twaalfde Jaar verslag. Laten we nu dezen arbeid waardeeren door het met nauwgezetheid te lezen. Het is bovendien de moeite waard. De voorzitter, ds. J. H. Donner en de secretaris de Kru\jter heb ben zich beijverd om dit werk góed te doen. Verslagen worden vaak terzijde gelegd, omdat men denkt: wat heb ik aan die dorre optelling van feiten en cijfers en het zou me spijten wan neer dit ook gebeurde met dit verslag. Wan neer men eenig belang stelt in de vereeniging, welke uit barmhartigheid voor onze krankzin nigen zorgt, dan wil men toch ook weten, hoe het met dezen arbeid der liefde gaat. Welnu, lees dan, wat u hier voorgelegd wordt en ge zult u verheugen, dat God het in 't afgeloopen jaar zoo welgemaakt heeft met onze stichting. Ge ziet, dat de Heere de gebeden verhoort en met Zijn zegen kroont, wat in Zijn Naam is begonnen. Het woord van den voorzitter en de verslagen van den secretaris en den penning meester zeggen het u duidelijk. De inhoud is zelfs aangenaam en stichtelijk. Opgenomen werden de woorden, welke de heeren van Selms van Grijpskerke en Sybesma van Zierikzee spraken tot inleiding van het gebed en we hebben ze met groot genoegen gelezen. Het zijn goede woorden, zeer geschikt om u een hoogere achting in te boezemen voor onzen Heiland, die zich ontfermt ook over de ellendigen. Dan is er ook nog de rede van den geeste lijken verzorger ds. Aalders die het onderwerp „De geestelijke verzorging aan krankzinnigen" heeft behandeld Reeds had ik daarover met lof hooren spreken en bij de lezing ervan werd ik zelf overtuigd van de voortreffelijkheid. De rede is inderdaad degelijk en zeer leerzaam. Zij legt getuigenis af van een ernstig nadenken over dit teedere en moeilijke werk en zij stemt tot erkentelijkheid, dat mede aan zulk een man, die ernstig zjjn taak opvat, de zorg voor onze krankzinnigen is toevertrouwd. Twee mededeelingen zijn er in het verslag, welke mij leed deden. De eerste betrof het heengaan van den directeur, die met groote toewijding op onze stichting heeft gearbeid. Nu hij heelemaal in zijn werk inzat, ging hp weg. Dit is jammer. Doch er valt niet aan te veranderen. We zullen met dankbaarheid blijven gedenken wat hjj voor „Vrederust" is geweest. En de tweede was deze. Het geld voor de nieuwe kerk is er nog niet. Er is heel wat ingekomen, maar die som is niet voldoende. Nog onderscheidene afdeelingen bleven in .ge breke. Zij zullen misschien wel een inzameling gehouden hebben, maar zij zonden nog niets. Dat zjj niet langer op zich laten wachten Die nieuwe kerk moet er komen. Dan zijner mannen in Zeeland, die nog al extra-winsten hebben gemaakt. Zouden zij nu ook niet eens een extra-gave voor dit schoone doel kunnen afzonderen? We vragen dit met eenigen na druk. Dit zou zoo goed zijn. Het kan beter van een stad dan van een dorp. Velen hebben reeds geofferd, maar we zpn er neg niet. Mag dit nu zoo halverwege blijven steken? Het geldt onze kranken van geest. Voor hen is een eenvoudig, doelmatig bedehuis toch geen weelde. Het leven van Simon van Velzen. Het is wel teekenend, dat de levensbeschrij ving van Simon van Velzen in het werk „De Afscheiding" door J. A. Wormser gegeven werd onder liet motto „Karakter en Genade", want waarlijk deze man was een karakter en de ge nade heeft in zijn leven uitgeblonken. Bp dezen strijder voor de waarheid en het recht was het karakter zoo duidelijk uitgebeeld, dat niemand lang in 't onzekere behoefde te verkeeren, met wien hp te doen had. Hp had een zeer vrp- moedigen geest en hp was steeds gereed, als het noodig was om uit te komen voor den Naam van Jezus. Ik herinner mp, dat we eens na de vacantie met hem reisden uit Friesland naar Kampen en we zaten nauwelijks, of vader van Velzen kreeg het woord naar aanleiding van een uitdrukking, welke een jongmensch zich liet ontvallen, van wien spoedig bleek, dat hp pre dikant wilde worden. „Van praat komt praat" zegt men weieens en zoo was het toen ook. Het gesprek werd weldra algemeen en eindelijk maakte een bejaard heer allerlei bedenkingen tegen wat hp als zpn overtuiging met groote warmte uitsprak. Daardoor kwam hp geheel op dreef en nooit heb ik vergeten de ernstige vermaning, welke hij tot zijn medereiziger richtte. Ik geloof ook, dat alle aanwezigen onder den indruk kwamen, wpl er niemand meer was, die het waagde tegen te spreken. Dit was het oogen- blik, waarop hp met klem wee3, hoe er alleen verlossing was in Christus Jezus, en hoe nood zakelijk het was om Hem te zoeken, nu het nog de welaangename dag der zaligheid was. Zelden heb ik zulk een duidelijke prediking in een trein gehoord en toot we er aan dachten waren we in Zwolle. Hij was een man, die niet van weifelen hield. Onbeschroomd drong hp bp ieder aan om be slist te zijn. Vau halfheid had hp een afkeer. In den grond was ieder vóór of tegen den Christus en hp had met heel zpn hart voor den Koning, door God over Sion gezalfd, gekozen en hij verklaarde voor ieder, die het hooren wilde, dat hp daarvan nooit eenigen spijt had gehad. Welnu, wie zpn levensbeschrijving leest, zooals zp hier ons gegeven wordt, merkt het, dat hp overal zichzelf gelijk bleef. Van schip- peren had hp een grondigen afkeer en lip hield dan ook het meest van allen, die zeideD, waar het op stond. Een der predikanten, die als student nage noeg dagelijks bp van Velzen aan huis kwam, beschrijft hem zooals hp op lateren leeftijd was Als mensch had hp een streng voorkomen, bp het norsche af, maar bp dat stroeve gelaat, bezat hp een zacht, teergevoelig hart. Hp was zoo echt goedhar ig en bezat daarbij een rechtscha pen karakter. Wat zpn omgang met de studenten aangaat, daarvan mag getuigd, dat hp daarmede steeds op zeer vriendschappelpken voet leefde. Hp had de studenten hartelijk lief en de studenten hem. Niemand zou het ooit gewaagd hebben, hem onaangenaam te zpn. Men droeg hem daartoe zonder onderscheid te veel achting, liefde en waardeering toe. 't Was weelde voor zpn hart, temidden zijner leerlingen te verkeeren. Ook was hp er zeer op gesteld, dat studenten hem Zondagsavonds kwamen bezoeken. Dan kwamen de lange gouwenaars voor den dag en in minder dan geen tpd was niemand meer te zien vanwege de rookwolken, waarin alle waren gehuld. Klokke tien moest een Psalm gezon gen worden en in blijde stemming ging men huiswaarts. Wat kon hp dan verhalen van de dagen der Afscheiding. Maar ook den Heere danken voor Zpn uitreddingen." Die teekening is juist en onder het lezen worden oude herinneringen weer levendig. On willekeurig zien we weer die ruime kamer en den bejaarden professor, die allen boeit door wat hp uit zpn rpke ondervinding mededeelt. Toen was hp nog groen en frisch en verkon digde aan het komend geslacht, dat de Heere recht en goed is. Tot welk een zegen is hp reeds daardoor geweest voor zoovelen, die later als Schriftgeleerde uit den schat nieuwe en oude dingen verkondigden. Zpn beeldtenis hebben zp bewaard en zpn liefde tot God en Zpn.dienst spoorde 'hen aan om evenals hp trouw te zpn in het benaarstigen. Als de ruimte het toeliet, zou ik nog veel meer overnemen uit deze levensbeschrijving, welke door haar juistheid treft en ons verplaatst in dagen, waarin God zooveel goeds heeft ge werkt door een man, die van de eerste dagen der Afscheiding af in de voorste gelederen heeft gestaan. Het is maar een bladzijde uit dat rpke boek, dat ons verhaalt de leidingen, welke God met zpn volk heeft gehouden, maar het is een welke niet ongelezen mag blijven. Zonder haar te kennen, verstaan we veel van wat er om ons heen is niet, en daarom laat elke belangstellende het onderzoeken. Misschien zegt iemand Maar ge hebt reeds meermalen de aandacht op dit werk van Wormser gevestigd en er op aangedrongen om het aan te schaffen, waarom blijft ge aanhouden. Wel omdat ik dit boek zoo hoogacht en er wellicht nog zpn, die het nog niet hebben gelezen. Gaarne zou ik willen, dat het in geen enkel gezin ontbrak. Het geheel verschijnt onder den titel„Een sch -t in aarden vaten" en wordt uitgegeven bp E. J. Bosch Jbzn. te Npverdal. Bouma. ZENDING. In het September-nummer van de Mac'dodiër heeft dr. H. W. Prups, directeur van het Petronella-hospitaal te Djocja, een zeer belang rijk artikel: „De missionaire arts en de parti culiere practpk". Met belangstelling en harte lijke instemming hebben wp er kennis van genomenonze kerkeraden, (die toch allen op de Macedoniër geabonneerd zpn zullen goed doen, dit artikel met aandacht te lezen het betreft het levensbelang van den medischen dienst. Ook ons was het reeds eenigen tijd ter oore gekomen, dat sommige zendende kerken in ons land niet den goeden weg bewandelden inzake den medischen dienstdoch wp wisten niet, of wp van de gegevens, in vertrouwen ons ge schonken, in het publiek gebruik mochten makeD. Nu dr. Prups, die met de zaken zoo uitnemend op de hoogte is, er over geschreven heeft, behoeven wp het zwijgen niet langer te bewaren. De nuttigheid, wenschelpkheid en betrekke lijke noodzakelijkheid van het oprichten van een hospitaal ook op ons Zendingsterrein heb ben wp reeds meermalen betoogd. Doch wp hebben het ook noodig geacht op de bezwaren, met name op de hooge kosten, te wijzen. Wel vergoedt de regeering door een buitengewoon hooge subsidie 3/4 der onkosten maar ook dan blpven de lasten nog zeer zwaar, in elk geval zoo zwaar, dat slechts een voorzichtig en krach tig finantieel beheer voor een debacle kan be waren. Dr. Prups deelt mede, dat niet minder dan drie zendende Kerken in hun groot verlangen om een Zendings-hospitaal te bezitten, en niet in staat zijnde om de hooge kosten te betalen, hun doctoren hebben vergund bp hun dienst in het hospitaal ook particuliere practpk uit te oefenen, en dat in hun eigen voordeel. Het tractement van een docter moet hoog zijn, anders bieden zp zich niet voor Indië aaD. De regeering geeft f3500 per man en per jaar; doch dan moet de zendende Kerk daar nog zooveel bp doen, dat drie zendende Kerken hebben gezegd wp zpn niet in staat er zooveel bp te doen, dat gij er genoegen mee neemt tracht dus door particuliere practpk er wat bp te verdienenNaar de gegevens in het artikel van dr. Prups zpn deze kerken Utrecht (voor Utrecht en Gelderland), Heeg (voor Friesland) en Delft (voor de drie classes den Haag, Leiden en Woerden). Maar is de uitoefening eener particuliere practpk dan zoo verschrikkelijk? vraagt ge. Ja, otn verschillende redenen. Immers, de mis sionaire artsen worden uitgezonden om het hos pitaal te verzorgendaaraan hebben zp hun krachten te gevenmaar als zp er wat bp ver dienen moeten door de behandeling van zieken buiten 't hospitaal dan zal dat noodwendig er schade onder lijdende kerken zpn verplicht, als zp er een hospitaal op na willen houden, ook den arbeiders een behoorlijk tractement te geven de zendelingen worden toch ook niet uitgezonden met de opdracht, hun inkomsten te vermeerderen door het oprichten van een winkel of iets dergelijks? Ook werkt de uitoefening van de particuliere practpk slecht op de publieke opinie. Dr. Prups schrijft ervan „Op het oogenblik is ze nog zeer gunstig. Men mag ons dwaas vinden, ons streven naar kerstening zelfs afkeuren, maar men eert onze personen en toont dit ondubbelzinnig. Met Job kunnen wp zeggen„Ouden van dagen rijzen voor ons op in de poort." De hoogste en de laagste ambtenaren hebben altijd tpd voor ons en verleenen steeds welwillende medewerking. De rijke landhuurders verleenen ons steun in den meest hoffelpken vorm, zóó dat wp er soms verlegen onder worden. Dit alles komt aan ons werk ten goede, moreel en materieel. Hoe die gunstige gezindheid ontstaan is, heb ik reeds meer gezegd en herhaal het ook nu. De vorstelijke belangeloosheid van onze voor trekkers, een Bervoets, een Scheurer en anderen heeft in onze materialistische maatschappij de harten stormenderhand veroverd. Men was overtuigd dat zp afstand deden van eigen voor deel, dat zp zich vergenoegden met een vast doch bescheiden salaris en dat al wat zp ver dienden in de hospitaalkas ging. Men weet tevens, dat de miss. arts een op leiding heeft genoten, die hem iederen dag in staat stelt om een meer bezoldigden werkkring te kiezen Zoo lang hp in dezen strijd over winnaar blijft, zoo lang zal de publieke opinie over hem dezelfde blpven. Gaat hp over in een anderen werkkring, soit, dat is zpn zaak. Maar hoe nu, als hp miss. arts wenscht te heeten, te zpn en te blpven De eere van een miss. arts oatvangt? En als hp dat dan toch niet geheel, slechts ten deele is Als men hem kan roepen en voor zpn diensten betalen Als men hem gaat narakenen, hoeveel op het altaar en hoeveel in zpn eigen zak terecht komt Zoolang het publiek dit niet weet, verkeert hij zelfs in valsche positie." Zelfs dreigt het gevaar, dat de regeering de subsidie van f 3500 voor iederen doctor zal ver minderen, als zp hoort, dat hp al zpn tpd niet aan het hospitaal geeftwant alleen met het oog op het hospitaal wordt die belangrijke subsidie verleend. En ook het ondergeschikt personeel ziet er een slecht voorbeeld inde loonen zijn in dien arbeid laag, in menig opzicht te laag de arbeiders kunnen overal elders meer verdienen dan de Zending hun geven kan maar als zp zien, dat hun chef, de docter, er eenige bijverdiensten bp heeft, is voor hen de ver zoeking groot, om zulk een bijverdienste ook op een of andere wijze te gaan zoeken. Hoe men de zaak ook beziet, het uitoefenen van de particuliere practpk is uit den booze, en moet zoo streng mogelijk worden afgekeurd. Maar, zoo zal men vragen, geldt hierin niet het spreekwoord: „een half ei is beter dan een leege dop" Een hospitaal, niet in volle krachts ontplooiing, met een docter, die zpn tpd ver deelt tusschen de zieken in het hospitaal en daarbuiten, is toch beter, dan in het geheel geen hospitaal en in het geheel geen docter Met het oog op de genoemde bezwaren die dr. Prups in den breede uitwerkt, moeten wp zeg gen in dit geval gaat het spreekwoord niet opbeter geen medische dienst dan zulk een, die de Zending zeker zedelpke en geestelijke schade aanbrengt. Bovendien, vergeten wp het niet, al achten wp, ook voor Zeeland, de medische dienst hoogst begeereuswaardig en zelfs betrekkelijk noodza kelijk, absoluut noodzakelijk is de medische dienst toch nietwp kunnen, desnoods, zonder hospitaal; de medische dienst is en blijft hulp dienst. En wp hopen dat Zeeland's kerken er voor bewaard blpven, om het kwade voorbeeld te volgen, hierboven geschetst. Zelfs het feit, dat een zendende kerk bepaald heeft, dat de helft van de opbrengst der particuliere practpk in de kas van het hospitaal moet worden gestort, brengt geen verandering in ons oordeel brengen de omstandigheden het, bp uitzondering, mede, dat de missionaire arts zich een enkele maal aan de particuliere practpk geeft, dan moet de geheele opbrengst gestort in de hospitaalkas. Wp bidden van God, dat nog eens de tpd aanbreke, dat ook Zeeland te Magelang een Zendingshospitaal oprichtdoch het zp dan, omdat wp het gansche benoodigde salaris van een docter boven de subsidie kunnen betalen, en tevens de andere onkosten kunnen dragen. Wp eindigen met het aanhalen van het oordeel van onzen zendeling ds. Merkelpn, die in zpn laatsten brief o. a. schreef: „Dat onze doctoren goede tractementen krijgen is mooi en noodza kelijk, maar ze moeten betaald kunnen worden uit de gelden, die voor het hospitaal worden gegeven kan men dit niet, dan is het beter j om niet met een Zendingshospitaal te beginnen. H 'tKan er de Zending niet om te doen zpn, om 8 maar een hospitaal te hebbenals wp voor die j hospitalen geen toegewijde persoonlijkheden kunnen krpgen, die zich geheel geven voor hun taak als missionair-arts, dan is de beteekenis voor de Zending al heel geriDg en de moeite van het oprichten niet waard." J. D. Wielenga. De ontvangsten op den Zendingsdag, 19 Juli gehouden onder Koudekerke, bedroegen f306.86V2. Daaronder behoort ook wat de can- tine, die ditmaal onder eigen beheer stond, heeft opgebracht. Het totaal der uitgaven be- broeg f 266.40, waaronder begrepen zpn de voorraden voor de cantine aangeschaft. Het batig slot bedroeg alzoo f 40.46 l/s. Zeer zeker, een mooi overschot, als in aan merking genomen wordt, dat de toegang slechts tien cents kostte en de prp'zen der consumptie laag gesteld waren. Kebkhof. TWEETAL te Hendrik-Ido-AmbachtDr. D. J. v. Katwijk te PpnackerNootdorp; G. D. Scheepsma te Roodeschool. te OenkerkS. W. Bos te Koudum G. D. Scheepsma te Roodeschool. te ArnhemJ. P. Klaarhamer te Wommels J. G. Kunst te Barendrecht. DRIETAL te ZutphenJ. Koelewpn te Dedemsvaart H. A. Munnik te Bunschoten J. Waterink te Appelscha. BEROEPEN te EchtenJ. Post cand te Sexbierum te Schettens c.a.J. Post cand. te Sexbierum; te Zuilichem: G. de Jager te Wolfaartsdpk te Bodegraven J. Waterink te Appelscha te BunschotenJ. H. Rietberg te Koudekerke a.d. Rpn te SliedrechtF.W. H. Bramer te Heinkenszand; te WateringenL. M. Wynia cand. te Npe- mirdum. AANGENOMEN naar Anjum Tj. Petersen te Purmerend; naar Roden H. Haspers te N. Weerdinge naar Ylaardingen (A)K. Schilder te Ambt- Vollenhove (A). BEDANKT voor Nieuw-DordrechtJ. Voerman te Warns voor WezepN. Postema te Beilen voor GrijpskerkeW. H. Bouwman te Neder- horst den Berg. Afscheid van Stavoren ds. R. Haitsma, met 1 Petr. 1 24 en 25, en van Hindeloopen dezelfde, met Ef. 3 1417. Ds. B. A. Knoppers hoopt 29 Oct. afscheid van Kapelle-Biezelinge te nemen, en 5 Novem ber intree te doen te Almelo, na bevestigd te zpn door Prof. Dr. H. Bouwman van Kampen. Weer eenDe Geref. kerk te Kamerik besloot aan de classe Breukelen toestemming te vragen om ds. R. de Jager van Seherpenzeel voor de tweede maal te mogen beroepen. Wegens overspanning had ds. H. Bui tenhuis van Vreeswijk emeritaat aangevraagd. De classe meende dat het beter was een jaar verlof te geven, terwijl de predikanten de kerk van Vreeswijk om de 14 dagen zouden dienen. De kerk van Amsterdam heeft voor haar arbeid op Midden-Java nog een Dienaar des Woords noodig; te Djocja arbeidt ds. Zwaan en te Solo dr. v. Andel. De kerken in de classe zullen overwegen of deze uitbreiding der taak op de schouders kan worden genomen. Ook van andere Zendingsterreinen, o. a. van Wonosobo, kwam aanvrage om uitbreiding aan het werk te mogen geven naar men verklaarde in de vergadering der deputaten „dat wij er op dit oogenblik niet aan kunnen denken." Men komt alzoo voor een groote moeilijkheid te staanals men bidt om de komst van Gods Koninkrijk op het Zendingsterrein en de Heere verhoort het gebed, dan moet het werk uitge breid worden en dat geeft meerdere kosten en als het zoover komt, ontbreken de middelen om van den zegen des Heeren gebruik te maken Moet men dan ophouden te bidden voor den komst van Gods Rijk? Of hebben wij te ge- looven, dat, als de Heere ginds zegent, Hij ook hier de noodige middelen schenkt? Er schijnt goede hoop te zijn, dat er spoe dig te Laren (classe Amsterdam) tot instituee- riug der kerk kan worden overgegaan. De Geref. kerk te Oosterland heeft het z.g. „hooge huis" met daarbij behoorende wo ningen gekochtna slooping zullen daar een kerk en pastorie worden gebouwd. Intree te Gaast c. a. ds. R. Haitsma, over gekomen van Hindeloopen, met 2 Cor. 4 7, na bevestigd te zijn door ds. Prins van Bols- ward met Hoogl. 5 16. Te Bleiswijk zal een nieuwe Geref. kerk gebouwd worden. Droevige statistiekin de Geref. kerken zjjn 119 vacatures; in de Herv. kerk 121. Ds. H. v. Dijk te Nes en Wierum her denkt zijn 25-jarig ambtsjubileum. De lessen aan de Vrije Univ. zijn geopend met een toespraak van prof. van Gelderen over Heinrich Ewald. KORT VERSLAG van de vergadering der classe Zierikzee, gehouden 13 Sept 1916. 1. De vergadering wordt door ds. F. Staal geopend met gebed nadat gezongen was Ps. 84 3 en gelezen Ps. 84. 2. De credentialen worden nagezien door D.D. Z. Hoek en A. Taal. Alle kerken zijn wettig vertegenwoordigd. Ds. G. Klumper van Nieuwerkerk was verhinderd door krankheid in zijn gezin. Nieuwerkerk vaardigde een diaken af, aan wien keurstem wordt verleend. 3. Moderamen ds. F. Staal, praeses, ds. C. Staal, scriba, ds. J. Sybesma, assessor.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1916 | | pagina 2