Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland. 29e Jaargang. Vrijdag 17 September 1915, No. 38. UIT HET WOORD. Redacteuren Ds. L. BOUMA te Middelburg en Ds. G. F. KERKHOF te Oost-Souburg. Vaste MedewerkersD.D. R. J. v. d. VEEN, J. D. WIELENGA, F. J. v. d. ENOE, A. D. C. KOK, J. H. LAMMERTSMA, L. v. LOON, 0. POL en F. W. J. WOLF. PERSVEREENIGING ZEEUWSCHE KERKBODE. LEVENSMYSTIEK. Het duidt op een onzichtbare gemeen schap, die niet verklaard kan worden. Van de werkingen dier gemeenschap wor den we wel iets naar buiten gewaar, maar het gaat innerlijk zoo geheimzinnig toe, dat de verborgen werkingen niet kunnen ontleed en verklaard worden. Het nieuwe leven der kinderen Gods is mystiek. Hun leven is niet te verklaren. Hun geloof is niet te doorgronden. Hun liefde is niet te begrijpen. Op de vraag Wat dat bij hen is? kunnen zij zeiven geen bevredigend antwoord geven. Maar het is de verborgen levenseenheid met Jezus Christus, eene bovennatuurlijke verbinding gewrocht door den Heiligen Geest, die woont in Christus als het Hoofd en in alle geloovigen als leden van het geestelijke Lichaam. De Heere Jezus sprak van dat mystieke leven, toen Hij zeide: Dik ben de ware wijnstok en gij zijt de ranken zonder Mij kunt gij niets doen". En Paulus spreekt er hier van met deze woorden Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Het leven van Paulus wortelt in het leven van Christus, of wilt ge, Paulus' leven is niet als dat van een zelfstandige plant, maar als dat van een tak, in den stam: Christus vast gehecht zijnde. Zóó volkomen is de levens eenheid die Paulus' geloof tusschen hem en Christus aanbond, dat Christus' kruis dood ook voor Paulus was de verbreking van zijn leven in de wereld, dat hij te voren geleid had. Daarom schrijft hij Ik ben met Christus gekruisigd. De natuurlijke mensch vindt zulk eene taal dwaasheid. Hij moet wel denken, dat Paulus en alle kinderen Gods die zoo spreken, niet wel bij 't hoofd zijn. Sommige krankzinnigen kunnen ook redeneeren alsof zij twee Dikken" hebben. En dat komt omdat zij door de krenking van hun geestvermogens zich niet meer zichzelf gevoelen. 't Lijkt, alsof Paulus in zijn vervoering ook over zijn twee Dikken" bazelt. Maar de wedergeborene verstaat den apostel zeer goed. Er is eene kentering in zijn leven gekomen op den weg naar Damascus. Eerst leefde hij voor eigen besef een geheel zelfstandig bestaan en hij leefde uit en voor zichzelven naar den regel van het werkverbond, om als een volbloed eigengerechtige Farizeeër ijve rende naar de wet zichzelven Gode aange naam te maken en de zaligheid te ver dienen. Dat pogen leed schripbreuk bij Damascus' poorten. Dat leven en werken op eigen houtje werd afgebroken. Trouwens Paulus zou zich doodgewerkt hebben en doodgeleefd. Dat eerste leven is dan ook voor hem af gesneden in de ure zijner bekeering. Het behaagde toen God den Vader het leven van Zijnen Zoon Christus in Paulus te openbaren. Toen kwam Paulus te staan als een tak in den stam Christus. Toen was het niet meer Paulus' eigen eerste leven dat in hem werkte, maar het leven van Christus be gon in de stek Paulus te werken. En dat tweede leven was pas het echte leven. En Christus in Paulus. Op dat leven kon de dood geen vat meer hebben. Zijn leven van nu veronderstelt dan ook een sterven van het leven van voorheen. Het eerste leven op eigen houtje is voorbij. Het tweede leven op den stam Christus is begonnen. Leefde er dan een andere Paulus? Weineen, evenmin als er een andere Christus opstond uit het graf dan er ge storven is aan het kruis. Het was dezelfde Paulus. Maar nu levende uit de gemeenschap aan Christus. Die mystieke band deed hem zeggenlk leefdoch niet meer ik maar Christus leeft in mij. Het oude leven der eigengerechtigheid was afgekapt, het nieuwe leven des geloofs en der genade, dat uit den wortel Christus opkomt, ging Paulus doordringen en in zijn levenswandel zich openbaren. Het Adamsleven in Paulus is gedood, het Christusleven in Paulus ontwaakt. DChristus leeft in mij" dat is de taal van alle wedergeborenen, die zich van hun veranderden staat zijn bewust geworden. De bekeerde zondaar leeft niet meer op eigen stam, maar staat in verborgen levens gemeenschap met Christus als zijns levens Wortel. Als wij tot waarachtige bekeering ge komen zijn, dan leven wij niet meer in onszelven, maar het leven van Christus voelen wij ons bestaan doordringen, en sprekende van die verandering, mogen wij als de apostel getuigenDChristus leeft in mij". Dat is gezonde mystiek. Werd die maar meer gevonden bij allen die Christus als hun Heiland belijden. Dan zou de heerlijke uitwerking in het dage lij ksche leven daarvan meer aanschouwd worden. In ons moet iets aanwezig zijn, van dat leven, dat Christus in den staat zijner vernedering op aarde temidden der men- schenkinderen heeft geopenbaard. Het was Zijne dagelij ksche spijze te doen den wil Zijns Vaders in de hemelen. Zijne werken getuigden van liefde en barmhartigheid. Zijne woorden waren vol van genade en waarheid. Hij was rein in Zijn doen en laten, in Zijn spreken en denken, in Zijn bedoelingen, ja tot in Zijne innerlijkste zieleroerselen. Daarom roept de apostel Johannes alle kinderen Gods opEen iegelijk reinigt zichzelven, gelijk Hij rein is. Is van dat leven, althans bij den aanvang, ook iets bij een iegelijk uwer te vinden? Zeker, de nawerkingen van onze verdor ven natuur raken wij vóór onzen jongsten snik niet kwijt 1 Maar, de werkingen van het leven van Christus in ons mogen wij niet ten eenen- male missen. Bespeurt men aan u de openbaringen van het nieuwe leven Zien dat uw huis- genooten, uw kameraden, uw metgezellen, de menschen in uwe omgeving Zóó moet 't toch zijnDe Joden konden aan Paulus wel zien, dat er met hem wat gebeurd was en zij haatten hem deswege. Zoo zal de wereld ons ook haten, als het leven van Christus bij ons werkt en doorwerkt en naar buiten uitkomt. Gij staat voor een keuze. Geen moeielijke, maar wel noodzakelijke keuze. Wee u, zoo gij het laatste doet. Zalig zijt ge, zoo uw eigen ik door u wordt verloochend. Hebt ge met het zondeleven in beginsel gebroken? Wordt de ongerechtigheid en eigen gerechtigheid in u door u veroor deeld Als gij die vragen met ernst uzelven stelt, dan zal daarin een geduchte spoor slag voor u liggen om voortaan niet meer het genadeleven in u te verloochenen, maar veelmeer uzelven met het leven uwer oude natuur te verloochenen. In dien weg alleen wordt ge opgeleid tot het naspreken van de stoute roemtaal Ik leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Kerkhof. KEBKËLIJK LËTËN. Amerikaansche toestanden. Abonnementsprijsfranco aan huis per half jaar 70 cent. Afzonderlijke nummers 3 cent. Advertentieprijs 1—5 regels 30 centiedere regel meer 5 cent Familieberichten 10 cent per regel. UITGAVE VAN DE Adres van de AdministratieA. D. L1TTOOIJ Az. Middelburg. Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot uiterljjk Vrijdagmorgen te zenden aan den Drukker A. D. LITTOOIJ AMiddelburg. Ik ben met Christus gekruisigd; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mijen hetgeen ik nu in het vleesch leef, dat leef ik door het geloof van den Zone Gods, die mij liefgehad heeft en ziclizelven voor mij overgegeven heeft. Galaten 2 20. Mystiek beteekentiets verborgens. Mystiek is niet een soort dweepend ge voel voor Jezus. Het bestaat niet in ge- voelsaandoeningen. Paulus in Christus. Watwien zult ge verloochenen Uw eigen ik of de genade van Christus? „Allen stemmen op de volgende punten over een dat zy in hunne vroegere kerken niet de geestelijke hulp kregen, waaraan zy behoefte hadden, dat zij door de predikanten niet ge holpen werden God te vinden of Jezus Christus te begrijpen en dat Christian Science hen ten volle bevredigt." Wij hebben bovenstaande woorden ontleend aan een artikel, dat eens verschenen is in een Amerikaansch Tijdschrift en ieder bespeurt er uit, welk eene beschuldiging ingebracht wordt tegen de kerken en de predikanten van Amerika en welk een lof gegeven wordt aan Christian Science. Doch welke waarde moet aan een dergelijk getuigenis gehecht worden We willen eerst den schrijver daarover hooren. „Het is niet meer dan billijk te onderstellen, dat hunne beweringen waar zijn, daar hun woord nooit in twijfel getrokken werd, toen zij nog wer kende leden hunner vroegere kerken waren en hun uittreden uit de kerk moeilijk als een be wijs van ontaarding beschouwd kan worden, te minder, omdat zij zich niet bewust zijn dichter by den Christus te wezen dan voorheen. In dien zij, niettegenstaande hunne liefde voor de herinneringen hunner kindsheid en vele heilige banden, toch van kerk veranderden, uitgedreven door onvoldaanheid, omdat hunne ziel gebrek leed en aangetrokken door een gemeenschap, waarin zij onmiddelijk gevoerd werden, met de helpende en levende waarheid en wier lid maatschap hen hooger en reiner geluk leerde kennen dan ooit te voren, dan is het duidelijk, dat, wat hen betreft, de kerk iets belangrijks mist, wat in Christian Science gevonden woidt en wat de kerk zal moeten aannemen om der gelijke leden te behouden. Indien de meesten dezer menschen alle hulpmiddelen der medische wetenschap te vergeefs beproefd en alle hoop verloren hadden, toen zij hoorden, dat er niets meer voor hen gedaan kon worden en zij met tegenzin en zonder veel er van te verwachten, tot Christian Science kwamen en door het be grijpen van de waarheid genezing vonden, dan is voor hen deze godsdienst dezelfde als het oorspronkelijke christendom. Hun getuigenis bewijst, dat zij niet tot Christian Science zou den zijn overgegaan, indien de kerk even Chris telijk en even wetenschappelijk geweest was." Wy zullen niet opkomen voor de kerken in Amerika, omdat we gelooven, dat er wel iets aan ontbreken zal, maar wij willen toch op merken, dat wat deze schrijver er van verlangt, onbillijk genoemd mag worden. De kerk is niet een inrichting tot genezing van allerlei kranken en bij al wat hij aanvoert om het ge wicht van veler ervaring te laten uitkomen, overtuigt hij ons niet. We gevoelen ook nog geen lust om hem te weerleggen, maar we deelden het mede om even op het merkwaardig verschijnsel, dat zich in de nieuwe wereld voordoet te wijzen. Deze nieuwe leer vindt ook aanhangers in ons eigen vaderland, maar in ons gewest worden zij bijna nog niet ge vonden. Ons trof verder het volgende„Een groote menigte in de kerk voelt heden ten dage de zelfde onvoldaanheid over het materialisme, de zelfzucht en het gemis aan Godsbesef" en een weinig verder: „De kerk vraagt zich jamme rend af, waarom zoovelen haar verlaten voor agnosticisme, socialisme en stoffelijke genietin gen, terwijl alleen zij de woorden des levens bezit. Om zichzelf te behouden, tracht zij op allerlei soms onzinnige wijzen de belangstel ling der menschen te trekken. Zy versnippert hare machten in maatschappelijke, economische en politieke hervormingen, stelt sociale kom missies in, dringt aan op een Bond der natio nale Kerkgenootschappen, schildert aanlokke lijke voorspiegelingen van éénheid in de kerk en stelt dwaze plannen voor om aan de geheele wereld het evangelie te prediken. De kerk schijnt bevreesd om zich tot het zuiver gees telijk leven te begeven, waarnaar alle menschen hunkeren. Zoo iemand den Geest van Christus niet heeft, die komt Hem niet toe, geldt even zeer van de kerk als van de personen". Welk een beklagelijk beeld van de kerk wordt ons hier geteekend. Zy is in vrees voor haar bestaan, omdat zoovelen haar verlaten en in het agnosticisme, socialisme en stoffelijke genietingen zoeken, wat hun begeerten ver vullen kan. Zoo treurig is haar toestand, dat zy alles verzint om haar invloed te behouden. Zy houdt de menschen aanlokkelijke bespiege lingen voor om haar doel te bereiken. Indien dit waar is, dan staat zy gelijk met de houders van een kermistent, welke alle middelen ge bruiken om de menschen tot zich te lokken. Zeker hier geldt het woord dat wie den Geest van Christus niet heeft, er ook geen aanspraak op maken kan en mag. Wy mogen niet vergeten, dat de schrijver hier generaliseert. Het kan wel zyn, dat zyn kras oordeel vele kerken in het verre Westen geldt, maar er zyn Gode vy dank ook nog wel andere welke heur eerstgeboorterecht niet ver kocht hebben kerken die zich helder bewust zyn van heur roeping en die arbeiden aan de komst van het onbeweeglijke koninkrijk. Er is dan ook arbeid genoeg. De kerk moet de volkeren de waarheid brengen en let er nu eens op: „Dertien millioen kinderen groeien op tot burgers van de Yereenigde Staten en zullen een invloed uitoefenen op het bestuur daarvan, zonder Zondagschool-onderricht ont vangen te hebben en een nog grooter aantal verwijdert zich in hunne ontwikkeling steeds verder van de kerk. Ongeveer vijftig millioen menschen staan buiten den direkten invloed van onze kerken." Wy zullen niet meer afschrijven. Het is reeds genoeg, meer dan genoeg om ons te doen verstaan, hoe het er in Amerika uitziet. Ge slachten komen, die van alle christendom zyn afgestorven en die zonder kennis van den eeni- gen Zaligmaker leven en sterven. Nu kan men gemakkelijk zeggen: de kerk moet het land bevrijden van alles wat onwaar, liefdeloos en vernederend is, maar zulke eischen brengen geen enkele bate. By het vele goeds, dat daar ginds nog gevonden wordt, ziet het er inderdaad treurig uit en het belooft voor de toekomende tyden niet veel. Hoe ver is het Amerikaansche volk reeds

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1915 | | pagina 1