Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland.
8e Jaargang.
Vrijdag 19 Mei 1911.
No 48.
Onder Redaetie van: Ds. L. BOUMA en Ds. 8 V. L1M4I.
UIT HET WOORl).
Met medewerking van onderscheidene Predikanten.
IBOBHEMENTSPIUS
Drukker-Ditgever
D. LITTOOIJ Az
PB IJS DER ADYERTENTIEM
VALSCH VERTROUWEN.
In de dagen van Jeremia was Juda gansch
zorgeloos geworden. De boosheid des volks
nam zienderoogen en op schrikbarende
wijze toe, maar men bleef er stil en ge
rust bij. Door zijne knechten, de profe
ten, kondigde God wel zijn rechtvaardig
oordeel aan, maar ook hierdoor werd het
volk niet bewogen of bevreesd. Neen,
men sterkte zich tegen dat oordeel, door
zijn betrouwen te stellen op allerhande
dingen.
Nu eens vertrouwde men op de hulp
van vreemde volken, inzonderheid op die
van Egypte, waarmede men een verbond
gesloten hadofschoon de Heere gezegd
had dat Egypte een rietstaf was, die niet
meer vermocht dan iemand die daarop
leunde, de hand te doorboren.
Dan weer zette men zijn vertrouwen op
de sterkte van Jeruzalemdeze stad was
immers oninneembaaren daarom zeide
het volk Wie zal tegen ons afkomen, wie
zou komen in onze woningen?
Maar 't allerliefste hoorde Juda naar
de stem der valsche profeten, die de waar
schuwingen, door Gods getrouwe knechten
gebracht, voor leugen uitkreten. Er zou
een oordeel komen Een oordeel Gods
over deze plaats en over deze stad, waar
in 's Heeren eigen huis en tempel stond?
Leugen, en valsche woorden, die de Heere
niet had gesproken
En Juda hoorde het zóó gaarne, en ge
loofde hunne woorden. Alles mocht niet
precies zoo wezen als 't behoorde te zijn,
zij waren toch Gods volk, verkoren en
bevoorrecht boven andere volken. En ten
teeken dat de Heere met hen was en van
hen niet wijken zou, had men maar naar
den Sionsberg te gaandaar stond de
tempel, Gods eigen huis en woning.
Dit was de ij dele troost der valsche
profeten, die op deze wijze 't volk stijfden
in hunne boosheid. Zij predikten aan ieder
die maar hooren wilde, dat er geen nood
was, dat er geen oordeel komen zou, om
dat de tempel en de tempeldienst onder
hen gevonden werden. En 't volk meende
zoo genoegzaam veilig en bewaard te zijn,
hoe goddeloos en onheilig zij ondertus-
schen ook leefden.
Maar de Heere waarschuwt tegen deze
zelfmisleiding. Door zijn getrouwen Je
remia laat Hij uitroepen Vertrouwt niet
op valsche woorden, zeggende des Hee
ren tempel, des Heeren tempel, des Hee
ren tempel zijn dezeDeze gebouwen
zijn wel des Heeren tempel, God zelf had
deze plaats begeerd tot zijne woning.
Maar als zij voor zijn aangezicht verschij
nen, niet om Hem te eeren in heiligheid
en recht, maar om gruwelen te doen, en
daarbij dan steunen louter op den tem
pel en den uitwendigen tempeldienst, dan
wil de Heere zeggen zal Ik komen
om dezen tempel af te breken en om u
over te geven tot een ban en beschim
ping.
Daarom vertrouwt niet op valsche woor
den, zeggende des Heeren tempelmaar
bekeert u van uwe zonden en boosheden,
maakt uwe wegen en uwe handelingen
goeddan zal Ik ulieden doen wonen in
deze plaatsdan zeker, maar dan ook
alleen.
Ligt hierin ook leering voor ons? Ver
trouwen op uitwendigen godsdienst is een
kruid, dat niet alleen groeien wilde op
Juda's akker, maar dat ook tieren kan in
uw hart. Als er geen waarheid in het
binnenste is, is alle vorm en vertoon tever
geefs. Als wij den Heere niet aanbidden
in geest en waarheid, dan zal het ons niet
baten dat wij met velen Heere, Heere
geroepen hebben.
En ach, in geen strik is de mensch zoo
spoedig gevangen, dan in dien van zelf
misleiding en valsch vertrouwen. Velen
meenen dat het recht met hen is, van wie
toch te vreezen is, dat zij in het oordeel
beschaamd zullen worden. De Joden uit
Jeremia's tijd vertrouwden op den tempel
die onder hen was, maar hun leven was
goddeloos. In den tijd van Jezus omwan
deling op aarde lag Israël het roemen op
de lippenWij zijn Abrahams zaad, maar
zij deden de werken van den geloovigen
Abraham niet. En wie zal zeggen hoevelen
er in onze dagen gerust gaan, ofschoon
het hart niet recht is voor den Heere?
Men roemt het christendom en 't chris
telijke leven, en wil dat toegepast zien in
huis en school, in kerk en staat, in maat
schappij en samenleving. Maar wil en be
geert men dit ook van harte Staat het
niet ter waarschuwing geschreven, dat
sommigen een gedaante van godzaligheid
hebben, maar die de kracht daarvan ver
loochend hebben?
Men strijdt voor de waarheid en ijvert
voor de leeringen, die onze vaderen ons
overgeleverd hebbenalles moet tot in de
puntjes gereformeerd zijn. Maar wordt
daarbij ook wel genoegzaam toegezien of
men in geloof en godsvrucht wandelt in
de voetstappen der geloovige vaderen?
Men belijdt den Heere Jezus Christus
als den eenigen naam, die onder den hemel
den menschen gegeven is, door welken wij
moeten zalig worden. Maar zoekt men bij
Hem ook waarlijk de zaligheidis het de
waarachtige en vurige begeerte des harten
om door Hem van zonde verlost te worden
Of wordt ook niet dikwijls de genade mis
bruikt tot een deksel der boosheid?
Gods oprechte volk wandelt in den weg
des geloofs en der bekeering. Zij belijden
het geloof niet alleen met de lippen, maar
zij betoonen hun geloof ook door een wan
del in goede werken. Maar als bij allen
vorm van godsdienst de waarachtige be
keering uitblijft, dan staat het niet wel
bij ons. Van de zaligmakende genade zegt
de Apostel, dat zij ons onderwijst, dat wij,
de goddeloosheid en de wereldsche begeer
lijkheden verlatende, matig en rechtvaar
dig en godzalig leven zullen in deze tegen
woordige wereld. Tegen de zoodanigen is
de wet niet, want zij doen de werken des
Geestes.
Maar wee den gerusten te Sion en den
zekeren op den berg van SamariaHun
betrouwen zal beschaamd worden zonder
heiligmaking zal niemand den Heere zien.
God verlost de zijnen niet om gruwelen
te doen, maar opdat zij heilig voor Hem
zouden wandelen in nieuwigheid des levens.
Niet een iegelijk die tot Mij zegtHeere,
Heerezal ingaan in het Koninkrijk der
hemelen maar die daar doet den wil mijns
Vaders, die in de hemelen is.
KERK, BELIJDENIS, ZENDING.
Bidstond „Vrederust".
per half jaar franco per post
Enkele nummers
70 cent.
8 cent.
MIDDELBURG.
van 15 regels 80 cent, iedere regel meer 5 cent.
FAMILIEBERICHTEN van 15 regels 50 cent, iedere
regel 10 cent meer.
Vertrouwt niet op valsche woor
den, zeggendedes Heeren tempel,
des Heeren tempel, des Heeren
tempel zijn deze
Van der Veen.
Op Vrijdag den 19en Mei kwam devereeni-
ging „Vrederust" saam om hare gewone jaar-
lijksche vergadering te houden.
Aan die samenkomst ging een bidstond vooraf,
waarin de predikanten Bouma van Middelburg
en Waardenburg van Bruinisse een woord ter
inleiding spraken.
De eerste gaf bet volgende
„Myne bekenden hebt Gij verre van mij ge
daan, Gij hebt mij bun tot een gruwel gesteld,
ik ben besloten en kan niet uitkomen", aan
deze woorden uit den acbt-en-tachtigsten psalm
dacht ik, toen ik mij afvroeg, wat ik op deze
vergadering van „Vrederust" zou moeten zeg
gen. Het is niet vreemd, dat de uitleggers bij
deze uitspraak aan een bepaalde krankte en
wel aan die der melaatschheid hebben gedacht.
Het zal niet noodig zpn om een breede om
schrijving van deze bezoeking te geven, want
elk bijbellezer heeft zich een voorstelling daar
van gemaakt. Het was een krankte, welke heel
het lichaam aantastte en bedekte met etterende
zweren. Zjj maakte den patient geheel afzich
telijk en won van dag tot dag in kracht. Tegen
haar waren er geen kruiden gewassen en zij
spotte met alle menschelpke hulp. Zoodoende
ontnam zij den lijder alle hoop en deed hem
langzaam maar zeker wegkwijnen. Naarmate
de krankte toenam, naar die mate werd hp
hulpbehoevender en was hij een toonbeeld van
de uiterste ellende.
Als iemand verdacht werd dat hij melaatsch
was, moest hij zichzelf aan den priester ver-
toonen, die hem, om voldoende zekerheid te
krijgen, zeven dagen opsloot. Als het nu bleek,
dat het vermoeden gegrond was, werd hij me
laatsch verklaard. Wel kon hij nu zpn gevan
genis verlaten, maar hp mocht niet terugkeeren
tot de zijnen. De krankte sloot hem geheel van
de maatschappij uit en plaatste hem ten eenen-
male buiten alle samenleving. Dit maakte zpn
toestand zoo dubbel pijnlijk, want elke omgang
met familie en bekenden was hem ontzegd.
Hoe diep werd dit gevoeld inzonderheid door
hen, die gewoon waren zich in de maatschappij
te bewegen en een werkzaam aandeel hadden
in de belangen van hun volk. Neen, wij kun
nen ons onmogelijk voorstellen, wat dit geweest
moet zpn voor mannen met een helder hoofd
en een warm hart, wier lust het was te arbei
den tot welzijn van hun omgeving.
Wie zich dit helder voor oogen plaatst, ver
staat dan ook de klacht van den dichter en
gevoelt deernis met hem. Mpne bekenden hebt
Gp verre van mp gedaan, hen, die vroeger in
mpne nabijheid leefden, met wie ik dagelijks
omging en allerlei zaken behartigde. Hoe smar
telijk klinkt ons daaruit tegemoet het verlangen
naar gemeenschap. Zij houden zich op een
grooten afstand, zp zien niet naar mij om, zij
toonen hun medelijden niet, omdat zij een af
keer van mp hebben. Als zp aan mp denken,
overvalt hun een innige walging. Hoe hard
moet het zpn, als iemand terecht de gedachte
koestert, dat zpne bekenden met schrik uit
zpn nabpheid vluchten.
Ik ben besloten en kan er niet uitkomen.
Het is niet noodig om hem achter stevige
muren op te sluiten zpn ziekte is voldoende,
zp is de gevangenis, waarin hp zich bevindt
en waaruit hp niet ontkomen kan. Velen die
in den kerker zuchtten, hebben nog een weg
weten te vinden, langs welken zp ontvloden,
maar voor hem is er zelfs niet de geringste
kans. D e melaatschheid bouwt muren zoo
hoog, dat niemand er over kan klimmenzp
heeft zulke deuren, voorzien van grendels, dat
niemand ze openen kan. Een wereld van wee
moed ligt er in de klachtik ben besloten en
kan er niet uitkomen.
Let ook hier nog op. Hp wpt het niet aan
menschen. Het is mogelijk, dat hp door aan
raking met anderen die smetstof opgenomen
en daardoor de ziekte gekregen heeft hp
weet echter, dat ook deze tweede oorzaak niet
werken kan zonder den wil van Hem, die alle
dingen leidt naar Zpn eeuwigen raad en daar
om ziet hp van de menschen af en vestigt zpn
oog op God en klaagtGp hebt mpne bekenden
verre van mp gedaan, o Hoe zwaar moet hem
dit bewustzijn gevallen zpn. Wat kan Hem,
den Barmhartige en Genadige, bewogen hebben
om hem aan zulk een lijden bloot te stellen
en hem te maken tot een voorwerp van aller
afschuw, zoodat hij geheel verlaten is en in
volstrekte eenzaamheid zpn dagen moet slijten.
Voor hem was die vraag des te benauwender,
omdat het licht van het kruis nog niet opge
gaan was over zijn eenzamen weg. Het behoeft
niet te verwonderen, dat hp meer denkt aan
de dooden dan aan de levenden, en zich niet
begrijpen kan, wat de Alwijze aangespoord
kan hebben hem van de levenden te scheiden
en hem met de dooden te rekenen, want in
het graf kunnen zp Hem toch niet loven.
Bij uitwendig lp den komt derhalve nog in
nerlijke ontroering, welke heel zpn leven doet
schudden en schokken en met die bange vraag
in 't hart kwijnt hij weg en niemand is er,
die hem een bevredigend antwoord kan geven.
Mag ik het er voor houden, dat het eeniger-
mate duidelijk is, wat deze bange klacht ver
tolkt, dan ga ik er toe over om u te wijzen
op hen, voor wier verpleging deze Vereeniging
zich opgemaakt heeft.
Onlangs was ik op uwe Stichting. Hoe rus
tig en schoon ligt zij daar, ver van het woe
len en drpven der menschen. Wat zal over
eenige jaren die breede weg, welke naar haar
gebouw voert, er aantrekkelijk uitzien, als de
boomen hun kruin uitbreiden en fier omhoog
heffen. Welk een vredige rust ademen die
dennebosschen uit, recht geschikt om een
onrustig hart tot kalmte te stemmen. Ook
de woningen aan dien zijweg doen weldadig
aan, en getuigen de paviljoenen niet van smaak.
In gewone omstandigheden zou het geheel een
zeer aangenamen indruk wekken. Maar het
bewustzijn dat hier mannen en vrouwen onder
dak gebracht zpn, die aan geestelijke krankten
lpden, stemt weemoedig.
En als gp hen dan ziet velen nog in de
kracht van 't leven gevoelt gp smart. Niet
omdat zij uiterlijk afkeer inboezemen niet,
omdat hunne verpleging verwaarloosd wordt
maar omdat zp lpden aan een krankte, welke
hun de beschikking over hun geestelijke ver
mogens ontnomen heeft. En is dat niet zeer
droevig
Mijne bekenden hebt Gp ver van mp gedaan
Gp hebt mp hen tot een gruwel gesteld, ik ben be
sloten en kan niet ontkomen, deze klacht komt u
voor den geest, want gp ziet daarvan hier de volle
waarheid. Daar zat een man, die vroeger mee-
