Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland
Onder Redactie vanDs. L. BOUMA en Ds. H. V. LAMAN.
7 e Jaargang.
Vrijdag 6 Mei 1910.
No 46.
UIT HET WOORD,
Met medewerking van onderscheidene Predikanten.
1B0INEMENTSPRUS
Drakker-Dilgever
A. D. LITTOOIJ Az
PRIJS DER 1DYERTENTIEM
'KERK, BELIJDENIS, ZENDING.
Middelburgss classis.
De eerste Ckristeltjke Kweekschool.
per half jaar franco per post .70 cent.
Enkele nummers 3 cent.
MIDDELBURG.
van 1 5 regels 30 cent, iedere regel meer 5 cent.
FAMILIEBERICHTEN van 15 regels 50 cent, iedere
regel 10 cent meer.
L. S.
Op de vergadering van de Pers-vereeniging
8Zeeuwsch Kerkblad" werd geklaagd, dat de
Kerkberichten niet altfld juist waren en ge
vraagd of er geen middel was om daarin ver
betering te brengen. Over de oorzaken van de
klacht kunnen we gevoegelijk het zwijgen be
waren, want waartoe zou spreken dienen, maar
wel doen wij een beroep op al de Kerkeraden
om ons bij het streven naar een meer juiste
opgave te steunen. Wij wenschen het aan de
Kerkeraden gemakkelijk te maken om ons daarin
ter wille te zijn. Onze drukker-uitgever heeft
aan alle Kerkeraden kennis gegeven en tevens
briefkaarten verzouden, waarop zfl met enkele
woorden melden kunnen, hoe de diensten bij
hen ziju geregeld. Het is een kleine moeite,
wanneer er afwijking van den regel voorkomt,
dit even te berichten. Wij koesteren de ver
wachting, dat alle Kerkeraden ons ter wille
zullen zijn.
Voorts werd er besloten, dat als de Kerke
raden geen bericht zenden, er achter den naam
zou ingevuld worden geen opgave ontvangen,
omdat sommige leden van zulke Kerken dit
liefst wilden.
Over 't algemeen hebben de meeste Kerke
raden tot dusver ons trouw op de hoogte ge
houden, waarvoor wij hun vriendelijk dank
betuigen. Db Redactie.
DE VERSCHIJNING VAN JEZUS AAN
PAULUS.
En ten laatste van allen is hij ook
van my, als van een ontijdig geborene,
gezien. 1 Cor. XV 8.
II.
Wij duiden de gebeurtenis op den weg naar
Damascus meestal aan als de bekeering van
Saulus en wij willen geenszins zeggen, dat dit
ten eenenmale onjuist is. Het is waar, dat hij
op dien weg bekeerd is, dat hij daar tot in
zicht van zijn zonde en schuld is gekomen, dat
hij zich met een verslagen hart gewend heeft
tot zijn Heer en Koning en dat Hij van dit
oogenblik af in vernieuwing des harten voor
het aangezicht des Heeren heeft gewandeld.
Daar begint die merkwaardige omkeering in
zijn leven, welke de heerlijkste vruchten ge
dragen en de zaligste gevolgen gehad heeft.
Dwaas zou ieder zijn, die dit wilde tegenspre
ken en gij behoeft dan ook niet te vreezen,
dat wij daaraan tornen zullen. Al wat wij nu
verder zeggen, zal dan ook niet dienen om
deze heuglijke gebeurtenis te verkleinen. Daar
voor hopen we ons te wachten. Maar wij ge-
looven, dat wij het gewicht van Christus' ver
schijning op den weg naar Damascus misken
nen, wanneer wij meenen, dat haar uitsluitend
doel geweest is dezen vijand in een vriend te
veranderen. Reeds het denkbeeld, dat het de
eenige keer geweest is in de geheele geschie
denis, heeft ons in dit opzicht iets te zeggen.
Door Gods wonderbare genade zijn er velen in
vroegere en latere eeuwen tot bekeering ge
komen, zoodat zij juichen kondenwij zijn uit
den dood tot het leven, uit de duisternis tot
het licht gokomen, want het zal eens zijn een
groote schare, welke niemand tellen kan en nu
is het opmerkelijk, dat Christus slechts aan één
uit deze groote menigte verschenen is om hem
van zijn gewaande hoogheid neer te werpen
in het dal der ware verootmoediging. Het feit
staat dus geheel op zich zelf, het is in alles
buitengewoon, het is een middel, dat de Chris
tus bij niemand anders heeft gebruikt en daar
uit kunnen we weer afleiden, dat het gewicht
daaraan ook beantwoorden zal. Om den woe
denden Tarser de wapenen tegen de gemeente
uit de handen te nemen waren er wel andere
wegen en andere middelen.
Het zou ons niet passen op deze wijze te
spreken wfl erkennen dit gaarne wan
neer wfl niets meer zeggen konden. Doch er is
meer. Aan vermoedens behoeven wij ons niet
over te geveD, aan bloot menschelijke opvat
tingen hebben wij geen houvast. Daarom ver
wijzen we dan ook naar de verklaring, welke
de Christus zelf heeft gegeven en het is deze
verklaring, welke de Apostel zelf aan deze ge
beurtenis een buitengewoon gewicht deed toe
kennen. Herinneren zult gij u wel, dat Paulus
toen hy een gevangene te Cesarea was, eens
de gelegenheid kreeg om zich voor den koning
Agrippa te verantwoorden. In de zeer merk
waardige rede, door hem gehouden, beroept hfl
zich ook op de verschijning, welke hem op den
weg naar Damascus te beurt gevallen is. En
nu is het ons te doen om deze woorden, welke
de Heiland toen tot Hem gesproken heeft, welke
luiden Ik ben Jezus, dien gij vervolgt. Maar
richt u op en sta op uwe voeten, want hiertoe
ben Ik u verschenen om u te stellen tot een
dienaar en getuige der dingen beide, die gij
gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschij
nen, verlossende u van dit volk en van de hei
denen, tot wie Ik u nu zend, om hun oogen
te openen en hen te bekeeren van de duister
nis tot het licht en van de macht des Satans
tot God, opdat zfl vergeving der zonden zouden
ontvangen en een erfdeel onder de geheiligden
door het geloof in Mfl.
Met duidelijke woorden wordt hier het doel
der verschijning aangewezen. Is daarin nu
sprake van de bekeering van Saulus Er wordt
niet van gerept. Ganschelijk wordt er het zwijgen
over gedaan. Geen syllabe wordt er aan gewijd.
Maar waarover maken die woorden gewag, waar
op vestigen [zfl het oog? Gfl behoeft er niet
naar te zoeken. Voor ieder kan het duidelijk
zijn. Om u te stellen tot een dienaar en getuige
der dingen beide die gfl gezien hebt en in
welke Ik u nog zal verschijnen. De verhoogde
Christus verscheen hem derhalve met de be
doeling om hem tot een dienaar en getuige te
stellen van die dingen, welke hfl gezien had,
of om het nog korter te zeggen, opdat hfl een
Apostel te zfln. Gelflk Christus zelf gedurende
Zfln omwandeling op de aarde, een Johannes,
Petrus en anderen tot Apostel geroepen en
hen tot Zfln getuigen gesteld had, zoo riep Hfl
thans uit den hemel Saulus tot Zfln Apostel
en stelde hem tot een getuige. Daarop valt hier
alle nadruk. Daarvan wordt uitsluitend mel
ding gemaakt. Dit is het dus, waarop wfl vooral
lekten moeten. Christus heeft het zelf tot Saul
gezegd, zoodat er geen twflfel ontstaan kan.
Bflgevolg handelen wfl verkeerd wanneer we
de bekeering van den Tarzer zoo op den voor
grond plaatsen, dat zfln roeping tot Apostel
bflna uit ons oog verdwflnt. En dit nu is vaak
gebeurd. En daartegen moeten we op komen,
want het is roeping om deze gebeurtenis te
beschouwen in 't licht, dat Christus er zelf op
laat vallen. Wfl verliezen er bovendien niet
bfl, maar wfl winnen. Op deze wflze toch ver
staan we gebeurtenis beter en krflgt zfl ook
voor ons eigen besef meer gewicht.
Gerust kunnen wfl dus zeggen, dat het doel
der verschijning niet is geweest om Saul te
bekeeren, maar om hem te stellen tot een ge
tuige van de dingen, welke hfl gezien heeft.
Opdat Saulus van nu aan onder de Joden maar
inzonderheid onder de heidenen zou kunnen
getuigen, dat Jezus, de gekruisigde, de ware
Messias der vaderen en de Hope Israëls was,
welken de Vader verhoogd heeft boven alle
macht in den hemel en op de aarde, vertoonde
de Christus zich aan Paulus in al Zfln heerlijk
heid. De eerste, de onmiddelflke uitwerking
daarvan was, dat Paulus ter aarde viel, dat hfl
zfln eigen wil verzaakte, dat hfl verslagen van
hart werd en vroegwat wilt Gfl, dat ik doen
zal, maar de bedoeling was om hem te zenden
tot de volkeren om hun te boodschappen het
heil, dat God in Christus der wereld bereid had.
Op dat oogenblik werd hfl afgezonderd^tot het
hoogste en heerlflkste ambt, dat ooit eenig
mensch heeft mogen bekleeden, en werd hem
volmacht en opdracht gegeven om allen op te
roepen, dat zfl zich /bekeeren zouden van de
duisternis tot het licht en van de macht des
Satans tot God.
Wie bflgevolg het gewicht van de verschij
ning van den Christus aan Saulus wil kennen,
richte niet uitsluitend het oog op de bekeering
van den Tarser, maar hfl .zie op de roeping tot
Apostel, welke toen tot hem kwam, want dan
handelen we in overeenstemming met het eigen
woord van den Heiland. Dit wil natuurlflk niet
zeggen, dat we de bekeering als een kleinig
heid hebben te achten wie zou er aan den
ken niemand kan deze weldaad hoog genoeg
waardeeren. Door Paulus zelf was dit de eerste
schrede op den weg, welke hem leiden zou
naar de stad, welke fundamenten heeft, waar
van God zelf Kunstenaar en Bouwheer is voor
de kerk in haar geheel echter is niet de be
keering maar de roeping tot Apostel verre
weg het voornaamste, het gewichtigste en als
u goed duidelflk is, alles wat wfl daaraan te
danken hebben, dan zult ge uit den diepsten
grond van uw hart den Gever alles goeds
loven en prflzen voor de zegeningen ook u
daarin geschonken. Die gebeurtenis begint dan
voor u te leven, zfl krflgt verband met uw
eigen hart, zfl wordt u een bron, waaruit ook
u het verkwikkend water toekomt. Elke be
keering heeft voor de kerk, en als gfl een
levend lidmaat zflt ook voor u, waarde wfl
willen het gaarne erkennen maar hoevele
bekeeringen zfln er geweest, waarvan wfl nooit
iets vernomen hebben en welke dus ook niet
tot ons bewustzfln doorgedrongen zfln. Zfl blfl-
ven buiten ons staan en wfl hebben er voor
ons besef niets aan. Eerst als al wat ten deele
is weggedaan zal zfln, zullen wfl ons daarover
verheugen kunnen en onze blfldschap zal vol
komen zfln. En nu is het wel waar, dat wfl
van Saulus' bekeering hebben gehoord en dat
wfl haar waarde voor ons zelf kunnen nagaan,
maar waar blflft toch, dat wfl inzonderheid
door zfln roeping tot Apostel waardeeren kun
nen ook zflne bekeering,
Hebt gfl ooit uit volle borst Gode eere ge
bracht voor deze roeping van den Pharizeeër
tot een Apostel van Christus Is uw oog open
voor den rflken zegen, welke de Heere door
haar aan Zflne kerk heeft geschonken Stelt
gfl op prfls de weldaden u in deze gebeurtenis
geschonken, en is uw wil reeds vereenigd met
den wil van den Koning, welke God gezalfd
en verhoogd heeft aan Zfln rechterhand Weet
ge wel, hoe betamelflk het is, dat gfl in diepen
ootmoed en in oprechtheid wandelt voor het
aangezicht des Heeren, die u eiken dag om
ringt met Zflne weldaden en die u Zfln woord
steeds voorhoudt Geef uw hand, geef uw hart
aan den Heere, op Wien gfl u alleen verlaten
kunt. Bouma.
Te negen uur in den voormiddag begon
deze Classis j.l. Dinsdag hare vergadering en
de klok had reeds des avonds negen uur ge
slagen, vóór zfl uiteenging. Doch ter harer
verschooning zfl gezegd, dat de voormiddag
zitting geheel in beslag genomen werd door
het praeparatoir examen van den heer C. J. de
Kruflter, dat goed van stapel liep, zoodat geen
enkele der broederen bezwaar had hem toe te
laten. Er waren in de tweede zitting oogen-
blikken, waarin de discussie zeer levendig en
belangrflk was. Graag zou ik er een ander
van vertellen, maar de volgende week misschien
in dit nummer nog komt het persverslag van
de classis zelf, dat de lezer voldoende zal
inlichten. Gewichtige besluiten werden boven
dien niet genomen, want onderscheidene zaken
waren nog niet voldoende voorbereid en daarom
bleef de volledige beslissing uit. Eén ding
kan ik tot mfln blfldschap wel melden: de
classis in haar geheel is er voor, dat met het
werk der Zending krachtig voortgegaan wordt.
Eu het bleek ook, dat de Deputaten van de
provincie met flver arbeiden.
Op het eind van de vergadering dankte de
Praeees de Broederen Kuflper en van Loon
er voor, dat zfl hun arbeid in 't midden dezer
Classis willen blflven voortzetten. Hfl sprak
de erkentelflkheid der Kerken uit voor het
werk, dat ds. Netelenbos enkele jaren in Oost-
kapelle en ook in onze Classis heeft mogen
verrichten en wenschte hem 's Heeren zegen
toe bfl zfln vertrek naar Heerenveen. Nu kreeg
de assessor ds. van Loon gelegenheid om een
hartelflk woord van waardeering te richten tot
ds. Meulink, die de vergadering kranig had
gepraesideerd, voor de toewflding waarmede
hfl de belangen van de Kerk te Meliskerke en
van de Classis had behartigd. Duidelflk deed
hfl uitkomen, dat ds. Meulink bfl lange na
niet een onbeteekend figuur op onze vergade
ringen was geweest. Op zfln verzoek zongen
wfl de beide broeders, welke van ons gingen,
De Heere zal u steeds gadeslaan toe, en ieder
onzer gevoelde, dat wfl aan deze beide mannen
gehecht waren. Bouha.
Het ging voorspoedig. Er is niet lang over
onderhandeld. Eerst werd natuurlflk het denk
beeld geopperd. Dadelflk een menigte bezwaren.
Doch er kwam een voorloopig bestuur. Mfln-
heer Dieleman was voorzitter en hfl houdt van
voortvaren. En nu reeds kwam het plan tot
uitvoering. De reeds jaren lang bestaande en
met eere bekende Christelijke Normaalschool
van Middelburg groeide uit tot de eerste Chris
telijke Kweekschool in onze provincie. Yrfldag
den 29sten April had de opening plaats in de
Bogaardzaal. Het was een schoon gezicht al
die jeugdige leerlingen met opgewekte gezich
ten en glinsterende oogen. De voorzitter hield
eerst een sierlflke en bloemrflke rede. Daarna
ging hfl tot de installatie van den Directeur,
den heer Weeda en de overige leeraren over
en deed het op een passende wflze. Vervolgens
zongen wfl den 134sten psalm.
De waardige Directeur van de vroegere
Christelijke Normaalschool de heer Breebaard,
die grfls geworden is in den dienst van het
Christelijk Onderwfls sprak nu een hartelflk
woord. De wflsheid in den weg der ervaring
verkregen klonk ons tegen uit zfln sympathieke
toespraak. Bfl hem is het hart warm gebleven.
De heer Weeda gaf daarop uiting aan het
geen in hem en de overige opgetreden leeraren
leefde voor het aanvankelijk bereikte ideaal en
zette uiteen, wat zfl met deze Kweekschool be
oogden. Wfl kregen den indruk, dat de leiding
in goede handen is. Nadat Ds. Koopmans, mfln-
heer Tichelman, Ds. De Ligt en andere hun
blfldschap over het verkregen resultaat te ken-
