Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland.
Onder Redactie van: Os. L. BOUMA, Ds. B. W. LAMAH en Os. i. UTTOOIJ.
6e Jaargang.
Vrijdag 30 October 1908
No 19.
UIT HET WOORD.
Met medewerking van onderscheidene Predikanten.
ABONNEMENTSPRIJS
Drukker-Uitgever
A. D. LITTOOIJ Az
MIDDELBURG.
PRIJS DER ADYERTENTIEN
In Memoriam.
Aan de jeugdige Militairen.
KERK, BELIJDENIS, ZENDING.
Niet besloten.
per half jaar franco per poet 70 cent.
Enkele nummers3 cent.
van 15 regels 30 cent, iedere regel meer 5 cent.
FAMILIEBERICHTEN van 5 regels 50 cent, iedere
regel 10 cent meer.
HET LICHT IN DE DUISTERNIS.
En God zeide* Er zij licht en
er was licht.
Gen. 1 3
Duisternis was op den afgrond. Wie zou
over deze woeste en ledige aarde het machtwoord
laten weerklinken, waardoor aan die dikke
duisternis de heerschappij werd ontnomen Dit
kon Hfl alleen, die door Zfln wil aan den hemel
en de aarde het aanzijn gegeven had. Hij roept
de dingen, die niet zijn, alsof zij waren. Te
midden van die drukkende donkerheid luidt
het bevelEr zij licht, en opeens straalde het
licht in zijn glans en heerlijkheid uit en de
schaduweü van den nacht vloden als verschrikte
vogelen.
Zulk een macht noopt ons tot eerbied en
diep ontzag en wij buigen ons in het be
wustzijn van onze zwakte en geringheid.
Weder kwam er duisternis over de aarde,
een duisternis, die met haar looden zwaarte
alle leven benauwde en verstikte en die bij
name over den mensch een eeuwigen nacht
zou brengen. Onder ons geslacht was er nie
mand, die haar verdrijven kon. Geen enkele
straal konden wij samen verwekken. Zal deze
geestelijke duisternis nu de aarde blijven be
dekken zal zij de heerschappij hebben over
alles, wat bestaat, zal zij al het leven der schep
ping doen wegzinken in eeuwige donker
heden Neen, dat duldt de heerlijkheid van
den Machtige Jacobs niet en opnieuw klinkt
Zijn woord: Er zjj licht en nu verrijst het
licht in deze duisternis, totdat in de Zon der
gerechtigheid de volle dag aanbreekt, welke
overgaat in een morgen, waarop geen nacht
meer volgen zal.
Is het wonder, dat menigeen aan deze woor
den gedacht heeft, als hij zich herinnerde, wat
eens gebeurde in het begin van de zestiende
eeuw. Duisternis had de aarde bedekt en don
kerheid de wolken. De waarheid van het
woord was geblekenwaar de profetie ont
breekt, wordt het volk ontbloot. De donker
heid der onkunde heerschte over de breedten
der Christelijke erve en het gaat schier onze
voorstelling te. boven, wanneer wij lezen, hoe
het er in dien tijd uitzag. Het scheen wel,
dat de duisternis voor altijd heerschen zou en
dat er nimmer verandering zou komen. Het
oude heidensche bijgeloof was weder ontwaakt
en drong alle kringen binnen. Geringen en
aanzienlijken allen waren in de macht van de
ongelooflijkste denkbeeldende grofste dwa
ling had allen bijna in haar net gevangen.
Het pharizeïsme zat op den troon en zwaaide
zijn schepter over voorgangers en leden.
Zou de duisternis geheel triumpheeren over
het licht en zou het oude Evangelie voor altijd
zijn invloed verliezen over ons geslacht Neen,
dat zou niet gebeuren, want Hij die gezegd
had, dat het licht schijnen zou in de duister
nis, deed het licht opgaan in de ziel van een
Luther, van een Zwinglie, van een Calvijn en
van zoovele anderen en opnieuw werd de kaars
op de kandelaar geplaatst, zoodat zij haar
schijnsel gaf aan allen die in het Christelijk
huis waren. Welk een wondere uitwerking
had ook nu weer het licht, want de dwaling
die eeuwen achter elkander al dieper wortelen
had geschoten en ,als een geweldigen boom
heel de christenheid overdekte kon zich niet
langer staande houden, moest het afleggen en
lag weldra in al haar fldelheid en schande voor
aller oog ten toon. Daarom gedenken de na
geslachten na bijna vier eeuwen nog altijd het
woord, door de Reformatie gepredikt en de
groote daden, welke de Almachtige in die
dagen verricht heeft. Zfl weten het toch, dat
Hij alleen het was, die de Kerk uit de doo-
delijke omknelling heeft verlost en voor haar
een weg heeft gebaand, langs welken zjj voort
trekken kon tot een rijken zegen van de vol
keren.
Het is waar, dat het bijgeloof niet opge
houden heeft en ook nog in onzen hoogge-
roemden tijd voortgaat met haar te bestrijden
en vooral, dat het ongeloof een ontzachlijke
macht is geworden, die als een groot leger
onophoudelijk haar aanvalt e.n haar poogt te
overweldigen, maar hoe krachtig deze tegen
stand ook wezen moge, nog straalt het licht
uit in de donkerheid der volken en al breeder
wordt de kring, waarin net zfln schijnsel ver
spreidt. Wij waardeeren het als een voorrecht,
want welke liederen men ook aanheffen ter
eere van de ontwikkeling en vooruitgang onzer
eeuw, wij kunnen de lamp voor den voetniet
missen, welke God ons ontstoken heeft in het
woord der profeten en Apostelen.
Er is ook geen oorzaak van vrees dat de
macht der duisternis thans in haar opzet zal
slagen. Geenszins willen wij voorbijzien, welke
een groote menigte zich van het licht afkeert;
waartoe zou het dienen maar het behoeft
de minnaars van het licht niet te verontmoe-
digen, wijl zij er op rekenen kunnen, dat het
licht altijd weer schijnen zal in de duisternis.
Er is geen macht welke dit beletten kan, geen
vijand die het kan blusschen.
Zorgen moet gij echter, dat het u niet slechts
bestraalt, maar dat het tot u doordringt. Wfl
kunnen toch in het licht leven, zonder dat wij
zelf licht zijn en dit geval zou de duisternis,
welke in ieder van nature haar zetel heeft,
ons in haar macht hebben en houden en wij
zouden bij al de weldaden welke wij genieten,
behooren tot hen, die verblind zijn, van verre
niet ziende. Wanneer evenwel het licht in u
opgegaan is, dan hebt gij u zelf als een arm,
schuldig zondaar gezien en zflt gfl gevloden
tot Hem, onder Wiens schaduwen er genezing
is voor de heidenen. Wandel dan in het licht,
verheug u over dit heerlijke en zalige schijnsel,
laat elke donkerheid in u voor dit licht wflken,
en laat uw woord en uwe daad beide getuigenis
afleggen, dat God ook u getrokken heeft uit
de macht der duisternis tot Zijn wondervol
licht. Bouma.
VARIA,
Uit het strijdperk van dit leven werd Zondag
1.1. op het alleronverwachts verlost ds. W. Doorn,
bedienaar des Goddelijken Woords, te 's Gra-
venhage. Hfl is nu reeds de derde, die sinds
de pas te Amsterdamgehoudene GeneraleSynode
onzer Kerken zoo plotseling werd opgeroepen.
Gelijk wy in ons nommer van 2 October 1.1.
hebben meegedeeld, stierf, nadat de Synode
slechts eenige dagen was uiteengegaan, in de
kracht van het leven, ds. F. ten Hoordaarna
de vriend mjjner jeugd, W. dte Leeuw, ouder
ling der Gereformeerde Gemeente te Almkerk
en nu op den laatsten rustdag, dien we ge
noten, onzen broeder Doorn, dien wij, als vice-
praeses dezer Synode op het podium zagen zit
ten en werkzaam zijn en met wien we toen nog
verscheidene malen over de dingen van Gods
Koninkrijk gesproken hebben. Hij had, naar
ons werd medegedeeld, zich voorbereid en ge
reed gemaakt om op te gaan met en het Woord
te bedienen aan het deel der gemeente, dat in
de Oosterkerk te 's Gravenhage dien morgen
samenkwamdoch de Heere had het anders
gedacht, Zijne wegen en uren zfln vaak de onze
niet, want in plaats van met de strijdende ge
meente op te gaan en haar te dienen, legde
hfl schier als op eenmaal het tfldelflke leven
af en nam de Heere hem tot zich op in Zflne
vreugde en heerlijkheid. Hfl behoorde evenzeer
tot de vrienden mflner jeugd.
Tegelflkertfld toch waren we te Kampen aan
de Theologische School onzer Kerken en met
hetzelfde doel, n.l. ons voor te bereiden voor
den dienst des Woords. Ook waren we in het
zelfde tehuis en bfl dezelfde menschen in de
kost, dus zaten altfld aan een tafel. We hadden
ook bflna denzelfden ouderdom. Hfl toch was
slechts één jaar jonger dan ik. Op ruim 72-
jarigen leeftfld is onze geliefden broeder in den
Heere, W. Doorn, heengegaan naar het huis
zflns Vaders.
Immers zfln leven was Christus en dus was
zfln sterven gewin. De gemeente echter verliest
in hem een getrouwen en zeer werkzamen
leeraar en zflne kinderen, die wfl bfl dezen con-
doleeren een liefderijken en altoos zorgzamen
Vader. Voor zflne gemeente en de Kerken heeft
hfl gewerkt zoolang het dag was. Zalig zfln de
dooden, die in den Heere sterven van nu aan,
zegt de Geest, want zfl rusten van hunnen
arbeid.
Tegelflkertfld ongeveer met de zooeven be
sproken doodstfldinge werd ons van Prof. Rut
gers en zflne kinderen het bericht van het
overlflden zflner geliefde echtgenoot en hunner
moeder. Zfl bereikte slechts den leeftfld van
53 jaren en ontsliep „in haren Heere en Hei
land". Is er daarom reden van dankzegging,
dewfll Z.H.G. en de zflnen niet alleen mogen
gelooven, dat zfl in den Heere gestorven is,
maar tfldens haar leven zooveel in haar ont
vangen en genoten hebben, om dezelfde reden
kunnen we beseffen, dat er oorzaak van diepe
droefenis is met het oog op het onvergetelijk
verlies en bang gemis, dat thans doorleefd moet
worden. Wfl condoleeren daarom van ganscher
harte den professor, onzen broeder, en zflne
kinderen. We weten het bfl ervaring, dat om
in het heneugaan zalig en heilig te kunnen
berusten en uit 's harten diepsten grond als
eenmaal Job te kunnen zeggen de Heere heeft
gegeven, de Heere heeft genomen, de naam
des Heeren zfl geloofd, vermenigvuldigde ge
nade noodig is. De Heere geve ze opdat onze
professor dit nog kan en mag te boven komen,
zóó zelfs, dat Z.H.G. zfln gewichtigen arbeid
nog met opgewektheid en ten zegen voor velen
kan verrichten Littooij.
We ontvingen „Onze Gids", uitgegeven door
de Nat. Chr. Onderofficierenvereeniging voor
de militairen van Land- en Zeemacht. Het is
reeds de tweede uitgave. We verblijden ons zeer
over dezen arbeid en over dezen aftrekook
hopen wfl van ganscher harte, dat Gods onmis-
baren en rflken zegen er over geschonken
worde. Vele hooggeachte mannen zooals Dr. A.
Kuyper, Jhr. Mr. A. F, de Savornin Lohman,
Dr. Bavinck, Gen. van Marie, F. L. Duymaer
van Twist en vele anderen, hebben op verzoek
van de Onderofficiersvereeniging er stukjes in
geschreven de ondergeteekende schreef er in
David sterkte zich in den Heere
zijnen God".
Een gids, dien wfl in eiken weg, ja in leven
en sterven vertrouwen en onvoorwaardelijk
kunnen en moeten volgen, is eeniglflk en alleen
de Heere onze God. Hfl heeft Zich door en in
Zfln Woord aan ons, arme zondaren, geopen
baard, overeenkomstig onze nooden en behoef
ten, in Christus Jezus, Zflnen Zoon. David
zocht, volgde, vertrouwde en diende Hem van
zflne jeugd af. De Heere was zijn God." Hfl
is de God, Schepper en Verzorger van ieder
mensch. Uit en door Hem bestaat en leeft elk
schepsel. Wfl, zelfbewuste schepselen, moeten
Hem, gelflk David, kennen, eeren, liefhebben,
vertrouwen en volgen als onzen God. Dat is,
door Gods genade, mogelflk. Toen de Filistij
nen met Goliath vooraan, zfln volk aanvielen
en zfln land veroveren wilden, sloeg hfl het
oog naar Boven, kwam voor de eere Gods, die
gehoond was, op, en ging in den Naam en in
de kracht des Heeren ten strflde en overwon.
David was niet alleen, hfl was vriend en
metgezel van allen, die het gezag dat van God
afdaalt, erkenden en eerbiedigden en in de
vreeze des Heeren voor vaderland en volk op
kwamen, ja als het noodig was den strfld aan
bonden. Jonathan was zfln bflzondere, zfln boe
zemvriend deze, zoo lezen wfl, „versterkte zflne
hand in God." Dit deed hfl, toen Saul hem
wederrechtelijk naar het leven stond. Zfln Gids
was zfln Herder, zfln Toevlucht, zfln Hoogver-
trek, de God zflner Sterkte en zflner goeder
tierenheid. Geen wonder, dat hfl van Hem
zong, Hem in en van alles de eere gaf. Dat
wilde en geloofde hfl eeuwig te zullen doen.
Nadat hfl eeuwen geleden ons een voorbeeld
was, hoe Gods kracht, in zwakheid wordt vol
bracht, roept hfl ons nog toe„Wacht op den
Heere, zflt sterk, en Hfl zal ulieder hart ver
sterken, ja, wacht op den Heere".
Gaarne en met instemming ondersteunen we
ook het verzoek, dat in het hiervolgend schrij
ven wordt gedaan.
„Het correspondentschap Middelburg van de
NationaleChristen-Onderoffieieren-Vereeniging
wenscht U bfl Uwe intrede in den militairen
dienst dit boekje aan te bieden. Wfl verzoeken
U dit steeds gedurende Uwen diensttfld te be
waren en het na volbrachten dienstplicht mede
te nemen naar Uw buis. Wanneer het boekje
U een „Gids" mag zfln, dan is de moeite en
zorg van het samenstellen ruimschoots beloond.
Bfl moeielflkheden die gfl voorzeker zult onder
vinden in Uwen nieuwen werkkring, bfl de
vele en velerlei verleidingen waaraan gfl bloot
staat, wendt U dan tot een der ondergetee-
kenden, zfl bidden er U om, opdat het doel
waarmede dit boekje U wordt gegeven, moge
wordeu bereikt, dit is, U te wflzen op het
„Rechte pad"; U voor afdwalingen te behoeden
of op het goede spoor terug te brengen.
Richt Uwe schreden al dadelflk naar het
„Tehuis voor Militairen." Gfl kunt daar alles
vinden wat wfl U allen zoo gaarne willen
geven huiselflkheid, gezelligheid, goede kame
raden bezoek getrouw de kerk en sluit U aan
bfl de Militaire Jongelings-Vereeniging, in het
Tehuis gevestigd. Gods zegen ruste op U".
Namens het correspondentschap
Middelburg, van de Nat.
Chr. Onderoff. Ver.
A. W. v. Keulen, Sergt. Infie.
J. Lukas, Huisvr. Mil. Tehuis.
Hebben leden de vrflheid om van de eene
gemeente naar de andere in dezelfde plaats
over te gaan volgens het besluit van de Gene
rale Synode inzake het protest van eenige leden
uit Zaamslag A genomen Dit schflnen som
migen te meenen. Doch deze meening is on
juist. Daarvan staat niets in het desbetreffend
besluit, zooals ieder straks zien kan, zoodra de
acta dezer Synode in druk verschflnen.
Heeft een kerkeraad volgens ditzelfde besluit
het zedelflk recht om zonder den betrokken
kerkeraad -te raadplegen zulke leden over te
nemen? Dit is evenmin het geval. Dit als
inlichting op een vraag, ons gedaan.
Wanneer het noodig mocht zfln, wat wfl
niet hopen, dan zullen we op deze zaak terug
komen. Het wordt tfld, dat er ook in dat deel
van ons gewest aan alle onedele beweging een
einde komt. Bouma.
