groot getal volks geboden? Geenszins. Hy merkte die geheele macht als onnut aan, de wijl zij van God niet bijgestaan werd. Hierom wendde hy zich tot Hem en strekte zyne ban den uit naar deze heilige plaats, die gij door zoovele misdaden verontreinigd hebt en de onoverwinnelijke kracht des Almachtigen was de eenige toevlucht welke hy in dien oorlog zocht. Hoedanige uitwerking bracht dit geloot niet voort? Zond deze Koning twee dagen daarna zijne gemalin niet weder zoo zuiver als hij toen hy haar eerst wegvoerde? Hier stelt hij het dus zoo voor Abraham had over zulk eene krijgsmacht te beschikken, dat hy gemakkelijk het wagen kon den Ko ning, die Sara weggevoerd had, aan te vallen, maar hy dacht er niet aan, want dan zou hy de hulp ®ods hebben verworpen. Daarvoor wendde hy zich tot God, die zyn schild was en zonder een zwaard te trekken verkreeg hy, al wat hy begeerde. Wie tot de wapenen de toevlucht neemt, verloochent den Almachtige, en wie zijn vertrouwen vestigt op den Aller hoogste kan geen wapenen gebruiken. Het geloof sluit het gebruik der wapenen uit. Beide kunnen niet samengaan. Men moet of het een of het ander kiezen. Hoe zyn de lieden toen en later tot die ge dachte gekomen Bouma. UIT DEMPERS. De Gereformeerde Kerkbode schrijft uit 's Gra- venhage Onze eerste samenkomst. Wat was die Oosterkerk vol, verleden Woens dag. Wel verbazend. Daar was geen staan plaats meer over. De gemeente had tot onze groote blijdschap kennelijk de behoefte ver staan dankzegging en gebed bij dezen nieuwen mijlpaal van haar leven. En de Heere heelt ons, naar veler getuigenis dat wij opvingen, daarby willen zegenen. Voor wie er niet konden wezen, voor onze kranken en ouden van dagen bovenal, wil ik heel in het kort vertellen, wat er zoo al ge sproken is» Zij moeten maar eens beginnen, met Ezechiël 37 te lezen, van vers 15 tot het einde. Dat is Woensdagavond ook voorgelezen, na het zingen van Psalm 951. En daaruit sprak Ds. Doorn, n.l. over de verzen lb en 17. Gij kunt begrijpen, dat wy daarmede ineens aan'het doel waren. De hereenigmg van Israels beide deelen, Juda en Ffraïm, onder Rehabeam door de zonde vaneengescheurd en sinds lange jaren door de zonde vaneen gehouden, ze bracht het woord des Heeren aanstonds over voor onze hereeniging als Gereformeerde Kerk. De ver deeldheid was hier nimmer zoo scherp als wel elders, maar toch werd het onderling verkeer dikwijls meer gekenmerkt door de Haagsche hoffelijkheid, dan door waarachtige broeder liefde. En dat thans de twee houten tot een eenig hout geworden zyn, dat is alleen ge schied, doordat men heeft leeren buigen voor het Woord des Heeren, dat uitwendige eenheid eischt, als openbaring onzer innerlijke gemeen schap, tot een getuigenis voor de wereld. „Een nieuw gebod geef ik u, dat gy elkander lief hebt." Aan deze vermaning des Heilands uit Johannes 13:34 en 35 herinnerde ons daarna Ds. Brouwer, nadat gezongen was rs. 1331. Met verwerping van de opvatnng, alsof hier het oude voorschrift der naastenliefde zou herhaald zijn, stelde hij ons uit dit Schnft- woord den Nieuw-Testamentischen liefde-eisch voor de gemeente des Heeren voor oogen. Be halve. liefde voor onzen naaste zij er in ons midden zeer bijzonderlijk liefde voor onzen broeder en zuster, opdat wij ons waarlijk be kennen als leden van éénzelfde lichaam, naar het levenskenmerk van den waren discipel. Dan zullen wij ook een gezegend leven hebben, gelijk wij voorts zongen uit Psalm 133 2 en 3. Dat is evenwel alleen bereikbaar aan den voet van het Kruiszoo riep ons Ds. v. d. Lin den toe, met een beroep op Romeinen 152a. Alleen in gemeenschap met dien Christus, die Zichzelven niet behaagd heeft, doch in onna speurlijke liefde de krachteloozen, de godde- loozen, de vijanden gezocht heeft, is het te leeren, maar wordt het dan ook geleerd, eens gezind te wezen onder elkander. En gelyk Paulus de gedeelde Christusbelijders uit Rome, waarvan sommigen, de zwakken, de Joodsche Joodsche ceremoniën wilden bij behouden, en anderen, de sterken, de Christelijke vrijheid wisten te genieten, samenriep naar den voet van het Kruis, om daar te verstaan, hoe men eendrachtiglijk, met éénen mond, mocht ver heerlijken den God en Yader van onzen Heere Jezus Christus zoo riep ook hy ons op, om elkander aan te nemen tot de heerlijkheid Gods. Nadat de gemeente gezongen had Ps. 119 83, sprak ik ten laatste een enkel woord over Joh. 85—14. Wy hebben de vereeniging aange sloten, blind in de uitkomst, ziende in het gebod. Maar in die toekomst vol vragen en niet zonder bezwaren, inzonderheid met het oog op de grootte der gemeente en de klein heid harer geestelijke krachten, bemoedigt ons dit Godswoord. Christus zelf blijft de Overste Herder en Opziener zyner gemeente, die zyne discipelen bekwaamt, om met weinige kracht nochtans te voorzien in de nooddruft eener groote schare. Alleenlijk, laat ons dan niet vergeten, onszelven te onderzoeken, hoe wy persoonlijk in het midden der gemeente ver- keeren, of wy met God vereenigd zyn, Hem liefhebben en hongeren naar Zijne gunst.Want dan alleen zal de kerkelijke samenleving vrucht baar wezen, wanneer zij voertuig is van gees telijk leven ter glorie Gods. Na de dankzegging zongen wij nog uit den Morgenzang de verzen 4 en 6 werd de ge meente met den zegen gescheiden. Oranje. Bloemen aan tie buitenkant. Iedere tijd heeft zyn eigen karakter. Voor eenige jaren hoorde men gedurig spreken over den hartstocht der werkelijkheid." In allerlei boeken en romans werden de vuilste en meest zedelooze dingen maar platwet by den naam genoemd. Dat was naar den laatsten smaak. De schry vers doopten hunne pennen in modder en slyk. En die boeken werden door duizenden ver slonden. Prachtig vond men ze! Tegenwoordig doet zich naast wat wy noem den weer een ander verschijnsel op. Men zou het den hartstocht der uitwendigheid kunnen heeten. Een der voornaamste afgoden der eeuw is de schijn. Tallooze en zeer kostbare offers worden hem gewijd. Een grooten dunk van zich te geven, groot vertoon te maken is het levensdoel van zeer velen. Men besteedt al zijn kracht aan den buitenkant van het leven. Mooie huizen met sierlyk bewerkte gevels en slechte grondslagen. Boeken in prachtband en verguld op snee, en de bladzijden vol flauwiteiten, vol nietigheden, dikwijls bezwad derd met vuile woorden en zedelooze gedach ten. Flesschen met veelkleurige etiquetten, maar vol vergif, dat ziel en lichaam verwoest. 't Zijn alle sodomsappelen, van buiten gaaf en blozend, maar als gij de schil er afneemt, stuift een giftige poeder u tegen. Doch dat doet er niet toe, als de buitenkant maar prachtig is. Die hartstocht der uitwendigheid vervult het leven met ijdelen schijn en valsch bedrog. Dat kunt gy overal zien. Tegenwoordig is alles verguld, verzilverd, verkopert of vernikkeld. Inwendig hol en leeg, maar van buiten gepo lijst, beschilderd met vele kleuren. Oogver blinding overal. Aan den buitenkant slechts schitterende bloemen, maar om de onreinheid, om het ver derf, om de doodsbeenderen van binnen be kommert men zich niet. Heel het leven gaat hoe langer hoe meer op in het wufte spel eener ijdele pralerij En de wereld is gelyk aan een zaal met een prachtig tapijt, waaronder een vuile en ver molmde vloer zich verbergt. Zoo is alles geheel het tegendeel van wat God eischt in zyn Woord! De By bel legt steeds den nadruk op het inwendige, op 's men- schen hart. De Heere heeft lust aan waarheid in het binnenste. Die in den hemel woont, de Heilige Israels, waardeert den mensch niet naar de uiterlijke vertooning, maar naar de inner lijke gesteldheid van het hart. In de weeg schaal Gods geworpen, weegt die wereld met al haar vertoon, met al haar pracht en praal lichter dan de ij delheid zelve. Lezer, wien wijdt gy uw hart en leven toe. Aan den afgod van den valschen schijn? Of aan den God der trouw en der waarheid? Weesp. J. P. Tazelaar. Kerk- en Schoolnieuws. Tweetal te Schildwolde H. J. Heida, te De Leek en G. J. v. d. Yegt te HarenTe Nieuwe- Pekela N. IJ. van Goor te Halweg en C. Lindeboom te Bolnes. Beroepen te Alfen a/d Rijn C. B. Schoema- kers te Groningen; te Nieuw-Buinen R. J. Schoemakers te Ambt-Vollenhoven (A)te Schouwerzijl (Gr.) W. J. Geerds Cand. te Ap- pingepam. Zondag 20 Maart j.l. deed de heer W. J. Goedbloed intree in de Geref. kerk van Cubaard (prov. Friesland) naar aanleiding van 2 Thess. 3 vers la. Des morgens was hij tot zyn dienstwerk ingeleid door zyn vader, ds. A. J. Goedbloed van Nieuwendyk naar aanleiding van Ezech. 3 vers 17. De classis Haarlem heeft in hare verga dering van 22 Maart jl. praeperatoir geëxa mineerd en met algemeene stemmen beroepbaar gesteld in de Geref. Kerken den candidaat in de Theologie, den heer H. Mulder van Haarlem. Zondag jl. werd cand. R. de Jager te Schipluiden in het ambt bevestigd door Ds. G. van Setten te Bussum. De bevestiger had tot tekst 2 Tim. 215, terwyl Ds. de Jager zyne intrede deed, prekende over 2 Cor. 46. Met Mei a.s. hoopt men het kerkgebouw der Geref. kerk van IJmuiden in gebruik te nemen. Het ontwerp Hooger Onderwijs is door de Tweede Kamer aangenomen met 56 tegen 41 stemmen. Van de rechterzijde stemde tegen de heer dr. De Visser. Mr. Schokking motiveerde nog zijn stem voor het ontwerp. Alle leden van de linkerzijde stemde tegen. Niet aanwezig waren wegens familieomstan- heden de heeren van Kaalte en Marchant, ter wijl aan de rechterzijde één vacature (Eist) is. Tot Doctor in de Wysbegeerte en Lette ren is aan de Vrye Universiteit gepromoveerd de heer Robert Herman Woftjer, oudste zoon van Prof. Dr. J. Woltjer, Öffietëele Berichten. KORT VERSLAG van de buitengewone Vergadering der Classis Middelburg, op 16 Maart 1904, 's namiddags half drie. Namens de Kerk van Middelburg opent ds. Littooy deze vergadering. ZEw. laat zingen Ps. 97 7, leest Efeze 4 1—16 en gaat voor in gebed. De credentiebrieven worden door de di. Boeyenga en Koopmans nagezien en in orde bevonden. Praeses dezer vergadering is ds. Visser, die tot scriba aanwyst ds. Boeijenga, tot assessoren ds. Koopmans en Van den Hoorn. Op voorstel van een der broederen besluit de Classis, dat voortaan de koster der kerk zich zal belasten met het in orde brengen der presentielijst. De notulen der vorige vergadering worden gelezen en goedgekeurd. De zaak, waarvoor de Classis in buitenge wone vergadering is saamgeroepen de verzor ging van emeriti-predt., weduwen en weezen, wordt behandeld volgens de missive, die bij de Classis is ingekomen van de Deputaten Syn. inzake eene regeling voor de uitvoering van Art. XIII D. K. Op de door de Deput. Syn. gestelde vragen besluit de Classis het volgende te antwoorden Ad. I dat, ofschoon de bedoelde verzorging in de Classis zelve nog geen bedrag eischt, de kerken dezer Classis voor deze zaak jaar- lyk f 800.bydragen. Ad. II dat de meerderheid dezer kerken eene nieuwe regeling voor de verzorging gewenscht de helft der kerken ze ook noodzakelijk acht. Ad. III dat een ongeveer gelyke meerder heid zich wèl vereenigt met de gedachten een onderlinge Kas te hebben, om te voorzien in bestaande en ontstane verplichtingen, doch er zich niet mede vereenigt, dat elke kerk naar dm maatstaf van het predikantstractement in die kas eene jaarlyksche bydrage stort. Door Middelburg B wordt hierby voorge steld Deze storting geschiede naar den maatstaf van het aantal belydende lidmaten. Door Arnemuidennaar den maatstaf van het inkomen eener kerk. En door Vlissingen B Iedere kerk drage by een gelijk quotum. Heeft zy meerdere predi kantsplaatsen, dan betaalt zij evenzooveel maal dat quotum, als zy predikantsplaatsen heeft. Hulpbehoevende kerken worden in het betalen van dit quotum op de gewone wijze door de andere kerken geholpen. Ad. IV dat de Classis wel zoo goed wil zijn, eene opgave te doen toekomen van de tracte- menten, die door onderscheidene kerken wor den uitbetaald. Ad. V dat de meeste kerken niet by machte zyn, het door de Deput. Syn. genoemde per centage op te brengen. Kerken, die een eigen regeling en fonds voor de verzorging naar Art. XIII D. K. hebben, zijn er in deze Classis niet. Aan het verzoek der Dept. Syn. om opgaaf van het aantal Kerken vóór of tegen by de vragen II en III zal worden voldaan. Nog besluit de Classis, de aandacht der Deput. Syn. te vestigen op de idee, door den quaestor br. 't Hart aangegeven. Roepende kerk voor de volgende vergadering eersten Woensdag in Mei is Oostkap- pele. De vergadering eindigt met dankzegging by monde van ds. Koopmans. Namens de Classis B. B. v. d. Hoorn, Scriba, ass.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1904 | | pagina 3