bediening des Woords en het inwendig leven der
kinderen Gods, door ds. F. Kramer te Bever
wijk, Het Sabbatisme, door ds. G. Kunst van
Schipluiden.
In September daagt ook nog de Centrale
Diakonale Conferentie, die als gewoonlijk m
het zoo uitnemend centrale Amersfoort zal
worden gehouden.
Verblijdend voor allen, die den dag des Hee-
ren liefhebben is deze tyding: De Minister
van Binnenlandsche Zaken heeft aan de Com
missarissen der Koningin het volgend schrijven
geB°y dKok. besluit van 3 Juli 1.1., No. 50, is
bepaald, dat op Zondagen en algemeen erkende
Christelijke feestdagen geen militaire oefeningen
zullen plaats hebben, of wapenschouwingen
worden gehouden, tenzij zulks door de Koningin
in bijzondere omstandigheden wordt bevolen,
en dat dientengevolge, wanneer de parade ter
eere der herdenking van Harer Majesteits ge
boortedag of van dien van een der leden van
het Koninklijk Huis zou moeten plaats hebben
op een Zondag of een algemeen erkenden
Christelijken feestdag, die parade zal worden
gehouden op den eerstvolgenden werkdag.
Hierom zal het Vorstenhuis en volk wel gaan,
want, zegt de HeereDie Mij eeren zal Ik
eeren.
Niet minder verblijdend is een verzoek van
den Minister van Binnenl. Zaken, dat ons
hieronder wordt medegedeeld.
De Minister van Binnenlandsche Zaken heelt
tot de Commissarissen der Koningin in Fries
land, Groningen, Overijssel en Zeeland, het
verzoek gericht, hem van advies te willen
dienen aangaande de maatregelen, die zouden
te nemen zijn, om de misleiding te keer te
gaan, waaraan dienstboden, die uit de Provincie
in groote steden een dienst komen zoeken, nog
maar al te dikwijls blootstaan.
Deele het christelijk Ministerie veel m onze
liefde en in ons gebed.
De heer J. van der Steur, wegens zijnen
arbeid onder verwaarloosden en gevallenen
bij velen in ons vaderland bekend, vertrok in
1892 op eigen gelegenheid naar Indië, bewo
gen met het lot der door velen gesmade Koloni
alen. Te Magelang stichtte hij een militair
„Te Huis", dat zeer gunstig bekend staat. Ook
bezocht hij hospitalen en kazernen, stond
Europeanen en Indo's met raad en daad by,
en werd de verzorger van 850 weezen, die in
verschillende gestichten opname vonden.
Op dringende aanmaning van zijn genees
heer tijdelijk in Nederland gekomen, zond hij
aan predikanten eene Circulaire, waarin hij
vraagt om hoognoodigen steun voor zyn arbeid.
Giften kan men zenden aan Gravinne van
Randwijk, Kanaalstraat 16, of aan Mevrouw
van Idsinga, Surinamestraat 2 te 's-Graven-
hage. Van der Steur zelf vertrekt 13 Augustus
weder naar Indië.
In de Friesche Kerkbode verklaart K. jr.
alle plaatsen waar van wederbaring door het
Woord wordt gesproken aldus, dat Woord hier
beteekentde Zoon. Maar is het niet de Hei
lige Geest, door wien de wedergeboorte ge
schiedt? In Johannes 5:25: „Voorwaar, voor
waar zeg Ik u, de ure komt en is nu, wan
neer de dooden zullen hooren de stem des
Zoons Gods, en die ze gehoord hebben zullen
leven", ziet K. jr. niet de opwekking uit den
geestelijken dood, maar die uit den lichame-
kistje, zagen ze daarin een enveloppe en die
opengemaakt hebbende vonden zij een bank
biljet van vijfentwintig gulden met nog een
enkelen gulden er bij. Dat was een gift die
niet zoo dagelijks voorkwam, want onder de
„afgescheidenen" te Kleidorp was het ook al
gelijk bijna overal„Niet vele edelen, niet vele
rijkenNiemand kon begrypen van wie die
gift kwam, want er was geen letter schrift bij,
dan alleen een opschrift op de enveloppe:
„voor de kerk''. Er werden gelyk dat bij
dergelijke verrassingen altoos het geval is,
wel gissingen gemaakt doch daarbij kwam
men ook al niet verder, en vooreerst bleef
het een geheim.
Intusschen werden bij Van der Schraap alle
meubelen ingepakt, want des Woensdags zou
de schipper komen, die aangenomen had Van
der Schraap voor „een koopje" te verhuizen.
Doch wat gebeurt
Des Dinsdagsavonds kwam een boodschap
van den schipper, waarin bericht werd dat hij
onmogelyk kon komen, want zijn schip was
lek gevaren. Hij moest nu eerst naar de hel
ling om het schip weer in orde te laten bren
gen, en daarmee zouden eenige dagen heen
gaan, dus moest de verhuizing een week wor
den uitgesteld. Toen Van der Schraap deze
boodschap ontving begon hij te schelden op
de domheid van den schipper, die juist nu niet
lijken dood aangewezen. Maar wat beteekenen
dan de woorden: En is nu. Heeft dan de
lichamelijke opstanding nu reeds plaats
In de Noord Holl. Kerkbode lezen wij
„Te Grijpskerke (Walch.), waar het Geref.
onderwijs bloeit, heeft de vereeniging tot stich
ting en instandhouding van Scholen met den
Bybel besloten een derde lokaal aan de be
staande school te bouwen. Het steeds toene
mend getal kinderen noodzaakt daartoe."
Waarom moet dit bericht ons over Amster
dam geworden
Om het weinige toezicht, dat in groote ge
meenten over de leden kan worden uitgeoefend,
wordt wederom vooral in de Rotterdamsche
Kerkbode op Kerspelvorming in zulke gemeen
ten de aandacht gevestigd. Dit is een zeer
gewichtig punt.
Onder onze visschers op de kusten van
Schotland (Lerwich), die een zeer ongunstig
seizoen hadden, hebben dezen zomer de pre
dikanten van Veelo en Wielinga niet zonder
zegen gearbeid.
De Geref. Kerk te Delft heeft tot de Zending
der Classes 's-Gravenhage, Leiden en Woerden
voor den missionairen dienst te Wonosobo
beroepen: Ds. L. Netelenbos, te Hijlaard.
INGEZONDEN STUKKEN.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Ondergeteekende had de eer door de jongste
Prov. Synode tot scriba te worden benoemd.
In die qualiteit is hij geroepen de notulen
dezer vergadering te 'stellen en D.V. aan de
volgende Prov. Syn. aan te bieden.
Om dit goed te doen acht ik het noodzakelijk
ook den geest" der Prov. Besluiten te kennen.
Daarom zond ik een stukje ter plaatsing in
„Zeeuwsch Kerkblad". De Redactie nam dit
stukje om verschillende redenen niet op, maar
beantwoordde het met een broederlijk schrijven,
waarvoor ik haar dank zeg.
Mijn bezwaar is echter niet weggenomen
mag ik de Redactie van „Zeeuwsch Kerkblad"
in de eerste plaats verzoeken mij even te willen
antwoorden, wanneer ik hier nogmaals mijn
bezwaar uitspreek En vervolgens haar opmer
ken dat zy zich vergist, wanneer zy denkt, dat
ik beleedigd ben? Waarde Broeders, ik ver
zeker u van het tegendeelpersoonlijk heb ik
van u nooit anders dan de meeste welwillend
heid ondervonden, en als Redactie hebt u nooit
iets aan of tegen mij géschrevenhoe zou ik
dan kunnen beleedigd zijn? Bij alle hoog
achting, die ik u toedraag, spreek ik toch uit,
gelijk de meesten uwer waarschijnlijk lang
wisten, dat ik uw optreden zeer betreur en in
geen enkel opzicht kan goedkeuren of billijken.
En nu mijn bezwaar.
De Redactie van „Zeeuwsch Kerkblad" zegt
dat haar optreden is „in den geest van het
Prov. besluit". Nu ken ik maar één besluit in
deze zaakn.l. om aan den Uitgever van de
Zuider-Kerkbode namens de Synode een con
tract aan te biedenmocht hij dit aanvaarden,
dan zouden met Januari 1904 D.V. Ds. Littooy,
Ds. Hulsebos en Ds. Bouma als Redactie van
de „Ztiider-Kerkbode" optreden.
Meer is niet beslotenen ook niet besproken.
Er is door de Synode volstrekt niet te kennen
gegeven, dat zij verlangde, dat de H.H. Hulse-
gezorgd had, dat zijn schip goed was geble
ven. En wat een verkwistingWant „dat grapje
op de helling" zou zeker wel niet goedkoop
zyn. Maar het was nu eenmaal zoo, dus moest
Van der Schraap nog maar een week op Klei
dorp blyven.
Het schip werd hersteld, en toebereidselen
werden gemaakt voor de reis. Doch nu kwam
weer een boodschap, thans door de vrouw van
den schipper dat haar man ongesteld was,
zoodat hij niet varen kon, waarom dus de reis
weer moest worden uitgesteld.^.ls de schipper
beter werd, zou het dan de volgende week
gebeuren.
Nu begon Van der Schraap opnieuw uit te
vallen tegen die vrouw. Hij noemde haarman
„een dommen kerel", die niet zorgde dat hij
en zijn schip goed in orde waren. Doch er
was niets aan te veranderen, en weer moest
de verhuizing maar een week worden uitge
steld, maar dan ook geen dag langer, want
anders zou hij wel een anderen schipper zoe
ken. De schippersvrouw lachte echter en zeide
„Dat moet ge maar doen, want er is voor ons
aan Uwe verhuizing toch niets te verdienen".
Nu werd het nog erger. Een domme kerel,
die eerst zijn schip liet lek varen, en daarna
zelf ziek werd, en dan zulk een brutaal wijf,
die durfde zeggen, dat ze niets aan hem ver
dienen konden Dat werd "V an der Schraap te
bos, Littooy en Bouma een nieuw blad zouden
uitgeven, wanneer het ontworpen contract door
den uitgever van de Zuider-Kerkbode niet werd
aanvaard. Wel is door Ds. Littooij op de Synode
herinnerd aan de mogelijkheid, dat er een nieuw
blad zou komen, als dit contract werd afgeslagen.
Ook is door enkele broeders uitgesproken
dat de Synode meer zeggenschap over de Pers
zou behooren te hebben. Ook is daar gezegd,
dat de ééne richting (n.l. de A-richting) werd
achteruit gezet!
Maar wat door enkele broeders, door zeer
enkele maar, ter synodale vergadering is gezegd,
is nog niet een offtcieele uitspraak door de
Synode. En ook nog niet „de geest van de
Synode".
Nu is mijne vraag dezeIs op 5e Synode
besproken de wenschelykheid, en door de Sy
node uitgesproken, om een nieuw blad op te
richten als de Zuider-Kerkbode niet volledig
onder haar zeggenschap kwam. Is er een zoo
danig besluit genomen
Als scriba is het mij ten eenenmale onbekend.
Uit mijne breede aanteekeningen blijkt er niets
van, totaal niets.
Nu kan ik mij vergissen; dit geef ik gaarne
toe, maar laat dan de Redactie van Zeeuwsch
Kerkblad dit aantoonen. 't Gaat niet om eenig
vermoedenook niet om een persoonlijke opvat
ting van het besluitook niet om wat deze
of gene broeder heeft gemeend of gedacht,
maar om een feit.
Om dit feitIs door de Synode officieel
uitgesproken, of is in den loop der discussie
door de meerderheid der afgevaardigden gezegd,
dat „de geest van het besluit" deze is„bij
weigering van den Uitgever der Zuider-Kerk
bode om het contract te aanvaarden, zoodat de
Zuider-Kerkbode niet officieel onder zeggenschap
van de Prov. Synode komt, zal de Redactie, by
voorbaat door de Synode voor de Zuider-Kerk
bode benoemd, volgens het verlangen der Prov.
Synode met een ander blad tegenover de Zuider-
Kerkbode optreden?"
Ik ontken dit beslisten noem daarom onjuist
en in strijd met de feiten 't schryven van de
Redactie van „Zeeuwsch Kerkblad" dat zij
optreedt in „den geest van het Prov. Besluit."
Nogmaalsik kan mij vergissenmocht dit
zoo zyn, dan hoop ik dat de Redactie van
Zeeuwseh Kerkblad dit zal aantoonen.
Ons optreden zou dan zyn tegen „den
geest van het Prov. Besluit", en als dat zoo
ware, dan zou het zekerlijk af te keuren zyn.
Mag ik aan de Redactie van „Zeeuwsch
Kerkblad" verzoeken, dit stuk te willen over
nemen? 't Is er my om te doen de lezers van
ons nieuwe blad te bereiken.
Daaronder zijn er velen, die de verklaring
van de Redactie verkeerd hebben gelezen, en
inderdaad meenen dat dit blad een officieel
karakter draagt. En ik vertrouw dat de Redac
tie haar lezers wel beter zal willen inlichten.
Axel.
R. V. D. KAMP.
Gedachtig aan het spreekwoord: „Diezwijgt
consenteert", zyn zij, die in hun doen of laten
minder gunstig beoordeeld, ja, aangevallen
worden, soms ondanks zichzelven verplicht zich
te verweren.
Hebben zij met kwaadwilligen te doen, dan
kan het ook gebeuren, dat het 'tbest is, om,
zooals eenmaal Dr. Kuyper, te zeggen„Laster
maar toe".
Doch dewijl Ds. v. d. Kamp een broeder is
en wij aannemen, dat het hem alleen om recht
en waarheid te doen is, geven wij ons woord
tegenover het zijne en antwoorden wij gaarne
op zijne vragen.
Vooraf ga de opmerking, dat wij het vóór
erg. Hij wilde dreigen met zijn stok, maar
toen zijn kleine grijze oogen den lachenden
blik van de schippersvrouw en tevens
hare onverschrokkenheid zagen, deed hij dit
niet, maar zich op de lippen bijtende sprak
hij „Nu, gy weet het nu, vrouw ik wacht niet
langer hoor! De volgende week dus".
Een paar dagen daarna werd echter Van
der Schraap zelf ziek of dit nu ook dom
van hem was? en nu moest er een bood
schap naar den schipper, dat de verhuizing
voor onbepaalden tijd moest uitgesteld worden.
Een geruimen tyd moest Van der Schraap
zijn kamer houden, zoodat hij geheel niet kon
uitgaan, tot groot verdriet van zijne vrouw, die
nu geheele dagen zyne murmureeringen moest
hooren. Doch na verloop van eenigen tijd
herstelde hij weer, en verscheen weer in
zijn bruine jas in de dorpsstraat, terwijl hy
zijne schreden richtte naar de pastorie van Ds.
de Vries. Dit was wel iets vreemds, want hy
had bij dezen dominé nog nooit een bezoek
gebracht.
(Wordt vervolgd.)
