de laatste jaren voor deze Kerk steeds een
getal van 6 Bedienaren des Woords is noodig
geoordeeld.
Ten andere; de kerkeraad beroepe niet
in combinatie met eene genabuurde kerk,
aangezien een gecombineerd beroep in den
grond der zaak onbestaanbaar is, daar iedere
Kerk haar eigen Dienaar des Woords be
hoort te hebbel?; bovendien zou door een
dergelijk beroep eene onbillijkheid ontstaan
tegenover tal van andere genabuurde her-
derlooze Kerken.
De Kerkeraad besluit na ernstige discussie
overeenkomstig het advies.
Wegens het gevorderde uur wordt de
verdere behandeling van dit voorstel uitge
steld tot de volgende vergadering, en wordt
deze met dankzegging gesloten.
De Kerkeraad der Ned. Ger. Kerk te
Vlissingen bericht dat hij uit het gestelde
viertal, het volgende tweetal van Bedie
naren des Woords heeft opgemaakt, nl.
Ds. J. v. d. Velden te Buitenpost en Ds.
J. Hulsebos te Zuidwolde. Zij noodigt de
stemgerechtigde leden uit om van dit twee
tal een Bedienaar des Woords voor deze
Kerk te beroepen en wel op Donderdag
13 Juni a. s. des avonds van 79 uur
lokaal Bierkade.
De laatste onzer algemeen erkende chris
telijke feestdagen is dus weêr gekomen.
De gedenkdag, waarop de Christelijke
Kerk zich opmaakt, om in 't bijzonder te
gedenken het feit van de uitstorting van
den Heiligen Geest.
Hiertoe heeft de Gemeente des Heeren,
d. i. het lichaam van Christus, ook over
vloedige reden.
Vooreerst in het feit zelf, en ten andere
in de roeping, de taak waartoe de Heere
Zijne Kerk verkoren en gemaakt heeft.
Dit volk heb ik Mij geformeerdzij zul
len Mijnen lof vertellen
Indien dus des Heeren gedoopte Kerk
een der van Hem haar geschonken rust
dagen gebruikt, om in 't byzonder over
de komst des H. Geestes, haren Trooster,
haren Leidsman in de waarheid, haren
Heiligmaker, den naam van haren Bond-
God groot te maken, dan volbrengt zij
hierin hare roeping, dan openbaart zij
daarin, dat zij Gods volk is.
Hoe goed zou 't geweest zijn zoo de
Christelijke Kerk zich ook altijd in 't stuk
harer gedenkdagen gehouden had aan de
ordonnantiën des Heeren, en nu nog naar
dezelve zich in deze zaak regelde.
Immers dat willen houden van twee
feestdagen is ten slotte niets anders dan
een overblijfsel van den joodschen-room-
schen zuurdeesem van werkheiligheid en
eigengerechtigheid en dan eene poging, om
hier op aarde reeds eenigermate te heb
ben, wat in den hemel alleen kan.
Daar zal het eeuwig sabbath zijn, daar
is geen verschil meer van werkdagen en
dag des Heeren, daar is voor 's Heeren
aangezicht, aan de bruiloft des Lams, de
feesthoudende menigte.
Hier op aarde echter is des Heeren in
zettingdat er zullen zijn zes dagen, om
al uw werk te doen, en één dag des Hee
ren, welken dag de Kerk moet noemen
s> eene verlustigingopdat de Heere geheiligd
worde, die te eeren is." Op dien dag
zult gij niet uwe wegen doen en niet uio
eigen lust vinden, ja daar zelfs geen woord
van spreken.
De heiliging des Heeren, dat is dus de
lust der Kerk op 's Heeren dag.
Dat maakt haar dien dag tot een zeer
gewenschten, een zeer zoeten en lieflijken,
en ook zeer troostelyken dag.
Op den dag van het Pinksterfeest dus,
wenscht de Gemeente den naam des Drie
eenigen te heiligen, te eeren, door te ge
denken wie de derde Persoon der Drie
eenheid voor haar is, en wat Hij in haar
doet.
Hierdoor toch zal zij recht de waarde
leeren verstaan, van het feit, dat de Hei
lige Geest iu haar als in het lichaam Chrïsti
kwam wonen.
In haard. niet alleen om in enkele
harer leden zooals vóór den Pinksterdag,
maar om in haar als één geestelijk lichaam
è>n geestelijk volk des Heeren te zijn en te
blijven, en zijn werk niet alleen van buiten
af maar van binnen uit aan haar te doen.
Hierdoor toch kan pas de Kerk ervaren
en openbaren, dat zij was en is het eigen,
het verkregenhet geheiligde, het priesterlijke
en het koninklijke volk des Heeren.
Dit volk heb ik Mij geformeerdzegt
de Heere. Hiertoe is noodig, dat Hij dit
verkoren volk doet geboren worden, dat
Hij het opvoedt, dat Hij het schenkt wat
hetzelve noodig heeft om Zijn volk te kun
nen zijn.
Dit laatste nn vooral ving aan met de
komst des Heiligen Geestes.
Toen Israël aan Sinaï stond wierd het
niet pas geboren of bekeerd, neen, dat was
reeds geschied of aangevangen, maar toen
ving de Heere aan het te maken tot een
bepaald en afgezonderd volk, dat. zich van
toen af, als het besneden bondsvolk van
Jehova had te gedragen, dat als geheel volk
's Heeren knecht en getuige onder de vol
keren zijn moest, toen schonk de Heere
het wetten en gaven en ambten welke tot
die taak noodig waren, van toen af was
de Heere met Zijü volk, met het Woord
in hetwelk Hij met hen een verbond maakte,
en stond Zijn Heiligen Geest in het midden
van hen.
Zoo ging het ook met de Kerk, het
volk, het lichaam des Heeren, nadat de
Borg als haar Hoofd aan de rechterhand
Gods des Vaders verhoogd was. Op den
Pinksterdag werd de Kerk niet pas gebo
ren, neen, dat was al voor eeuwen geschied,
maar toen kwam de H. Geest in het lichaam
wonen, gelijk Hij in het Hoofd was, om
niet aan enkele leden, maar aan de geheele
Gemeente die gaven en krachten en goede
ren des levens mede te deelen, welke noo
dig zijn om 's Heeren bondgenoot onder
de volken der aarde te zijn, om te kunnen
wezen het licht der wereld, het zout der
aardeom door de innigste vereeniging met
Christus, in Zijne zalving deelende, een
'profetisch en priesterlijk en koninklijk volk
te kunnen zijn.
t> Zij zullen mijn lof vertellenzegt de
Heere. Jezus Kerk moet dus een Nazireër
zijn.
Maar om een ware Nazireër te kunnen
"zijn, moet men vol des H. Geestes wezen,
moet Hij ons hebben levend gemaakt, moei
Hij ons den eenigen waarachtigen Goden
Zijne deugden en daden hebben leeren
kennen, moet Hij ons den dienst des Hee
ren hebben onderwezen.
Daarom is het voor het arme en ellen
dige volk des Heeren zoo'n onuitsprekelijk
heerlijke ure, als de H. Geest, nog anders
dan in Israël onder hetzelve komt wonen
en werken, als de levendmakende, de in-
dachtiginakende en onderwijzende, de hei-
ligmakende Geest.
Daarom ook is het voor het ontledigde
en ontbloote volk zulk eene troostvolle
ure als door do almachtige werking van
dien komenden Geest des Heeren, hun in
Christus hergeven wordt, meer dan zij in
Adam verloren hebben.
Zonder My kunt gij nietsdoen," zeide
de Meester.
Alleen door de verborgen vereeniging en
gemeenschap met Christus haar Hoofd kan
de Gemeente en kan elk harer leden vrach
ten voortbrengen.
Maar daarom is het dan ook zulk een
uitnemend heerlijk en troostrijk feit, dat de
H. Geest in de Gemeente kwam, want door
Hem komt die wondere, die onbeschrijfelijke
eenheid tusschen Christus en Zijn Kerk als
tusschen Hoofd en lichaam tot stand.
Uit wat Jezus voor de Zijnen verworven
heeft neemt het de H. Geest en deelt het
de Kerk en de geloovigen mede. In die
nauwe vereeniging met Christus giet de
H. Geest de hemelsche gaven in de geloo
vigen als in de ledematen van Christi lichaam
uit, doet hen opstaan met Christus tot een
nieuw leven, en doet hen zoeken de dingen
die boven zijn, waar Christus is.
Gelijk naar Hebreen 9 4 Christus zich
zelf Gode onstraffelijk opgeofferd heeft door
den eeuwigen Geest, zoo ook werkt deze
zelfde H. Geest in Christi lichaam en des-
zelfs ledematen, dat zij in een nieuwe ge
hoorzaamheid en in heiligmaking Gode
welbehagelijk wandelen.
Er is dus inderdaad voor de Gemeente
des Heeren overvloedige reden, om op den
aanstaanden rustdag de groote daden des
Heeren te gedenken en Zijn naam te heiligen,
omdat Hij gedachtig is geweest aan Zijn
verbond en beloften.
Zoo dus de gedoopte deden der kerk op
dien dag spreken van hun wegen te doen
en hun eigen lust, te vinden, dan bezondigen
zij zich schrikkelijk en betoonen metter
daad, dat zij nog natuurlijke menschen zijn,
die niet onderscheiden de dingen, die des
Geestes Gods zijn.
En hoewel nu de natuurlijke mensch niet
anders kan, zoo is toch de gedoopte van
God vermaand en verplicht tot de ook op
dien dag geëisehte nieuwe gehoorzaamheid.
Zalig de mensch die het ook op het a.s.
Pinksterfeest mag ervaren, dat het hem
uit genade vergund wordt den Heere te
heiligen, die te eeren is, ook door een le
vendige. en toegepaste overdenking van het
ambt en het werk des H. Geestes.
Voor dien zal het dan in waarheid
Pinksterfeest zijn.
Lezer hoe denkt gij het Pinksterfeest te
