GEKOCHT BIJ WIE ifcTTEZW. ierEMG DERDE BLAD De groote St. Nicolaas Prijs vraag is op komst. DRAIS HKSOoaoKSonaoooononononoi ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 20 NOVEMBER 1936. No 47. Hoeveel Kindermonden Hoeveel Kinderoogen Hoeveel Kinderharten rijn weer in de Komende St. Nicolaas-beest- dagen vervuld van de veie groute en kleine QaueaiLv üie de groole Kiauervnend door zijn vermaarue guile goeugcelschheid kwis tig zal uitdeelenV Cadeau- die aitijd groot gijn in de Heerlijke verbeelding van de jeugd, wier fantasie ons juist in deze da gen zoo heeriijK prettig aandoet. Cadeaus.. Gekocht, bij wie? Het is niet aneen de jeugd die vol ver wachting in deze aagen ues jaars verlan gend uitzien, o, nee, ook de Uuderen in jaren, hetzij rijkere jeugu, hetzij verdoolden, gehuwden, measchen in 's levens-opgang, zij die üe miuaagiioogte bereikten Ox r>_eus lang achter zien lieten, ja tot in hoogen ou- deruom, altijd weer deed en doet het hun goed te mogen geven oi te mogen ontvangen. Jaar in jaar uit ondergaan zij üie heexHj- ke gewant woruing en aandoeningen ouai- sclieidenjk geviocnten aan uit leestgedj der jeugd. Het is de tijd van geven en ontvangen. De periode van ue kunst der poezie om -met de kinderen weer eenmaal kind te zijn. De tijd van de SL. iMcoiaas gescuenken, verrassingen uie soms de meed Hardvochti ge ijzige nurks wist ie ontdooien. De tijd waarin Viienusciiap en genegenheid menige overwinn.ng op ontevreuenneid en onvoldaanheid weten te behalen. Gelukkig de mënsch die daarvoor nog toegankelijk is en blijft. Die menseti inzonderheid zal met volle genieting en opgewektheid oeeinemen aan de ophanden zijnde St. Nicolaasviering. Hij of zij bemoeien zich met de vele ge schenken aanbiedingen ook in de adverten ties van Zeeuwsch Nieuwsblad. En s.raks zijn ze gekocht, of besteld. Bij wie? Het is met een tweeledig doel dat wij Uw belangstelling en meuewerwi g vragen voor de aanbiedingen in ons blad. Ten eerste omdat U zelf en onze adver teerders zoo'n groole voldoening zouden smaken van het ieit, dat, indien U eens niet weet wal te moeten geven, U in de veeltïeid der artikelen die worden geadverteerd juist het begeerde en geschiks.e cadeau zou kun nen aantreffen. Daarvan zoudt U inzonderheid dan toch wel de grootste genoegdoening smaken, doch daarnaast kan dit nalezen U van gemak zijn indien U mee wilt doen aan onze groole Prijsvraag voor dit jaar. Gekocht? Bij wie?? Daarom scherp Uw speurzin «in lees in zonderheid de Zeeuwsch Nieuwsblad adver- tenties dit jaar eens extaa nauwkeurig na. Volgende week drukken wij die prijs vraag af. Docli lees reeds nu het wellicht ook voor U belangrijke en goede nieuws dat de advertenties kunnen bevatten. Het is heusch de moeite waard! Opdat eindelijk Uw cadeau kan komen als vervulde wensch Na veel tobben en droomen. Zooals steeds zijn er weer vele mooie prijzen voor de oplossers beschikbaar. Naast de waardevolle geldprijzen die ons blad be schikbaar stelt volgt hierbovendien een ee- re-lijst van onze adverteerders die graag ook U een welverdiende en genoeglijke over winning willen bezorgen. Tot voor hel ter perse gaan deze week kunnen wij daarvan met groole ingeno menheid vermelden: PRIJZEN VLISSINGEN. Speciaalzaak P. I. HAMMING, Walstraat 1 PAAR DAMESKOUSEN. GEBR. WEIJENS, Bellamypark. Horloger, juweliers, opticiens. EEN WEKKERKLOKJE. Fa. D. J. DE JONG, Groenewoud. EEN THEEMUTS. J. DE BAKKER, „De Concurrent", Groenew. 10 VOETBALLEN. Fa. J. GOETHEER, Walstraat, Kruideniers waren en Comestibles: 3 FLESSCHEN VRUCHTENWIJN. Fa. DEKKER, de heer J. PRINS, Walstraat EEN FLUITKETEL. W. VAN WESTEN, Walstraat, Meubelh. EEN COURANTENHANGER. Fa. N. ZANDEE, Walstraat 104, Kruideniers- en Grut ter swaren EEN NAAM IN CHOCOLADELETTERS maximum 8 a 10 letters. M. J. VAN VESSE1M, St. Jacobsslraat, in Fijne Vleeschwaren 1 POND le soort GELD. ROOKWORST, TWEEMAAL 2 paar KNAKWORSTJES. VAN St. Nicolaas ontmoette op straat eens drie jongens. „Zwarte Piet", zei hij, „breng jij die jongens eens 17 oliebollen". „Komt in orde, Sint Nicolaas',' zei Piet, „maar hoe moet ik die onder die drie jon gens verdeelen?" „Geef de jongste de helft", zei Sint Nico- is, „de tweede krijgt een derde gedeelte en de oudste een negende deel. En als je daarmee klaar bent," besloot de goedgeef- sche man, „dan mag jij ook een oliebol hebben". Zwarte Piet holde weg en haalde de olie bollen. Maar toen hij ze bij de jongens bracht, wist hij geen raad. Hoe konden die 17 oliebollen nu verdeeld worden, zooals Sint Nicolaas dat verlangde. Maar Wim, de oudste van de drie jon gens wist al raad. Hij nam den oliebol van Zwarte Piet erbij, zoodat er nu achttien oliebollen waren. En nu kreeg ieder zijn deel, 9 plus 6 plus 2 is 7 oliebollen. Nu gaf Wim den oliebol van Zwarte Piet weer aan hem terug. Alles klopte als een bus. Zwarte Piet, die niet verder nadacht, vond Wim een vreeselijk geleerde jongen en probeerde niet zijn geheim le door gronden. Maar voor dengeen, die goed kun nen rekenen, zooals dat bij Wim het geval was, was 't zoo ondoorgrondelijk niet. i Viert Sinterklaasfeest* Er zijn mopjes gemaakt over het Sinterklaas feest, dat van 't jaar niet door zou gaan omdat de schimmel van de goede Sint door een der strijdende partijen in Spanje wordt vastgehouden omdat hij tot de witten behoort. Of omdat de Sint vanwege zijn roode mantel niet door de gelederen üer nationalisten kan wegkomen en dus genoodzaakt is in zijn paleis te blijven. Flauw? Nou ja een mop is een mop. Zij zijn niet slechter of beter dan de mopjes, dat het feest niet doorgaat, omdat alle zwarte Pieten in Spanje van den schrik over den oor log vaalbleek zijn geworden en Sinterklaas toch moeilijk met een vaalbleeken nikker als knecht op stap kan gaan. Een mop is maar een mop. Het Sinterklaasleest van 't jaar gaat natuurlijk door. Kijk de kinderen maar eens aan, als zij zich voor de ramen der speel goedwinkels of voor de uitstalkasten der banketbakkers ver dringen, druk pratend en snaterend over al het moois en lekkers. Hun oogen glinsteren vol verwachting van de blijde dingen, die eerstdaags zullen komen. Eerstdaags ja. Over veertien dagen is het al weer zoo ver. Morgen Zaterdag over twee weken is het strooiavond. Vijf December. Denk eens aan op ZaterdagavondEn den volgenden vrijen Zondag het eigenlijke feest. Wat een prachtdag voor de kinderen om van de gekregen heerlijkheden te genieten. Zaterdag over twee weken strooiavond. Huisvaders en huismoeders, zorgt dan niet met leege handen te staan. Het Sinterklaasfeest is een echt, ouderwetsch Hol- landsch familiefeest, dat wij in eere moeten houden. Doet mee aan het Sinterklaasfeest, geeft Uw goede gaven aan de kleinen en de grooten! Het behoeven niet allemaal groote en dure geschenken te zijn. Een kleinigheid met liefde geschonken, heeft grooter waarde dan een kostbaar cadeau uit plicht. Laat ook anderen deelen in de feestvreugde. Koopt Uw geschenken in eigen omgeving. De win kelier in de eigen streek, die een vol jaar voor U gereed stond, kan ook al Uw wenschen bevredigen voor Sinterklaasgeschen ken. Zijn voorraad is even gesorteerd zijn prijzen zijn niet hooger (ja soms zelfs lager) dan in de groote stad. En U wordt netjes en beleefd behandeld hoe veel anders dan in de krankzinnige drukte van het grootestads warenhuis rond deze weken 1 Is de keuze moeilijk? Maak dan bij een wandeling door stad of dorp eerst een lijstje op en maak daaruit de keus. Of anders kijk de advertentiekolommen van ons Sinterklaasnummer eens door. U vindt er vast wat bij En koopt vooral tijdig. Wie het eerst komt, heeft de mooiste en ruimste keus voor dezelfde centen. Inkoopen doen is ook een kwestie van handigheid, weet U. .KiMB OEY4 BIJ 't Was nog nooit zoo druk geweest in 't paleis van St. Nicolaas als in den winter van 't jaar 1583. En geen wonder ook. St. Nicolaas had dat jaar twaalf van z'n ge trouwe Bramapoetra's verloren. Ze waren allemaal aan de Spaansche griep gestorven en de slag was voor den goeden Sint zóó groot geweest, dat zijn baard, die toen nog blond was, ineens heelemaal grijs werd. Wat moest Sint Nicolaas nu beginnen? Tot nog toe had hij 't bakken van al die- fijne chocolade-bruine borstplaat en marse pein gerust aan z'n gestorven knechten over kunnen laten; nooit had hij er iets over hoeven te zeggen, maar nu stond Sint Nicolaas met z'n handen in z'n grijze haren... veel tijd mocht er echter niet verloren gaan, anders zou alles niet op lijd klaar komen, en daarom riep St. Nicolaas al zijn knechten bijeen, zocht er vijf uit, die voor 't speelgoed moeslen zorgen en nam de rest (en dat waren er veel) mee naar de keuken. Daar deed St. Nicolaas zelf een groote witte jas aan, verwisselde zijn mijter voor een hagelwitte koksmuts en begon zijn knechten le onderrichten hoe ze marsepein en suikerharten moeslen ma ken. Nou, zoolang St. Nicolaas erbij was, ging alles van een leien dakje, in één dag en nacht waren er tien kisten lekkers klaar gekomen, maar toen St Nicolaas 't werk aan z'n knechten overliet, was 't mis hoor. Al die jonge Zwarte Pielen waren eigen lijk maar ondeugende bengels. De eerste dagen aten ze al de lekkere, versch ge bakken harten en marsepein zelf op en toen ze eindelijk allemaal ziek er van wa ren en buikpijn en kiespijn hadden, begon nen ze pas voor de kinderen van de heele wereld te bakken. Dat had je moeten zien, hoe vlug zij zich daar van af maakten. Hier vergaten ze suiker in een hart te doen en smaakte 't als turf, daar weer was 't hart heelemaal van suiker. En leelijke vormen, die die harten hadden. Nee, hoor, 't leek er niet op. Toen Sint Nicolaas dan ook eenigen tijd daarna eens in de bakkerij ging kijken hoe 't er mee stond, trof hij daar een stel letje Zwarle Pieten en slecht gebakken har ten aan. Hij schrok er van. Eerst deed St, Nicolaas alsof hij niets merkte van al die opgezwollen wangen, maar toen hij 't sui kergoed keurde en ontdekte, dat 't alle maal verknoeid was werd hijvreeeslijk boos. ,,'t Is genoeg", zei de Sint streng, „ga je kielen in 't waschhuis brengen en kom om 6 uur bij me op mijn kaDtoor". En toen ze allemaal vertrokken waren, ging St Ni colaas zelf aau 't bakken en rook 't in een paar uur weer net in de bakkerij als vroeger. Zou hij echter nog met alles klaar komen? Om zes uur 's avonds ging Sint Nicolaas naar zijn kantoor. Z'n knechten waren er al, en toen moesten ze daar vernemen dat ze fc.llemaal gestraft zouden worden. Twee maauden werden m opgesloten, in een hok en ze kregen niets dan wal er en brood Zondags alleen kregen ze een stukje marsepein, maar de meesten beliefden 't niet eens; zóó kregen ze hun straf,. Veel nachten werkte Si. Nicolaas in de

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1936 | | pagina 9