Ze BLAD TUINBOUW. Ingezonden Stukken BURGERLIJKE STAND Over nieuwere inzichten In de Plantenvoeding. onmiddellijk verdwijnen de pijnen met AKKER's KLOOSIERBALSEM P.Z.E.M. NIEUWS Heet Water. Centraal Vredes Bureau. TIMMEREN. ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1936. No. 36. Op de landbouwwintercursus leerden we, dat voor het leven der hoogere planten on ontbeerlijk, maar ook voldoende was een tiental elementen te weten; koolstof, water stof, zuurstof, stikstof, fosfor, zwavel, kalium, calcium-magnesium en ijzer. Zoo eerwaardig werd genoemd tiental in den loop der jaren, dat wel niemand meer dacht dat dit nog voor uitbreiding vatbaar zou zijn. Weliswaar werd gewezen en gede monstreerd, dat van sommige elementen o.a. ijzer zeer geringe hoeveelheden noodig was en tevens dat deze luttele hoeveelheid toch volstrekt niet kon worden gemist, zon der dat de plant ten gronde ging, zoodra maar het reserve voedsel van het zaad was opgeteerd. Wie niet gegrepen werd door het wonde re en in zijn wezen, onnaspeurlijke van de levensverschijnselen, intresseerde dit alles intusschen al heel weinig. Immers bij be- mestingleer werd het altijd goed ingeprent dat het tenslotte maar vier stoffen waren, waarover we ons hadden te bekommeren, n.l. stikstof, fosforzuur, kali en kalk. Wel werd er ook geleerd dat b.v. in plantenasch nog andere elementen konden worden aan getoond, zooalsi natrium, kiezel, jodium, kb- per, mangaan en nog meer andere, maar we hadden maar te zorgen voor het eerst ge noemde viertal en de rest kwam dan van- ielf in orde. In de laatste jaren in hierin evenwel ver andering gekomen, en is een aantal niet alleen in de wetenschap, maar ook in de landbouwpraktijk van genoemde elemen ten, in het middelpunt der belangstelling komen te staan. Het is gebleken, dat vele der hier ge noemde stoffen volstrekt niet moeten wor den beschouwd als een soort ballast voor de planten, maar integendeel voor hare volle levensontplooiing van de allergrootste be- teekenis zijn. Dat het een kleine eeuw ge duurd heeft, voor dat de wetenschap hier in eenigermate inzicht kreeg, kan worden verklaard uit het feit, dat deze stoffen vrij wel zonder onderscheid slechts in zeer ge ringe concentratie kunnen worden toege diend, omdat ze eenigszins sterker gecon centreerd als vergiften werken. De giftige werking van sommige elemen ten is daarbij geheel afhankelijk van het voorkomen van andere stoffen in de voe dingsoplossing. Bekend is allang, dat plant jes gekweekt op zuiver water, vergiftigings verschijnselen gaan vertoonen, als alleen ka lium of magnesium wordt toegevoegd, dus elementen, die reeds een vorige eeuw ons leerde kennen als voor het plantenleven on misbaar, een feit dat door elke eenvoudige proef kan worden bevestigd. De hier genoemde elementen verliezen dan ook hun giftigheid volkomen, zoodra ze voor komen in een geschikte volledige voedselop- lossing. Niet alleen een kwestie van groote- re of kleinere opbrengst, maar vooral ook het optreden van bepaalde ziekten, is van het al of niet voorkomen van deze elementen afhankelijk. Dit zullen wij in een volgend ar tikel nader uiteenzetten. Met het concert, dat „Crescendo" Vrij dagavond in de Willem III-tuin gaf, heeft zij veel succes geliad. Niet alleen, dat de bo langstelling goed was, maar er werd ook met aandacht geluisterd, wat ten goede kwam, aani de uitvoering der nummers. Op deze plaats is het tenminste mogelijk, dat onruststokers geweerd kunnen worden. We zagen de politie enkele malen jeugdige druk temakers verwijderen, zeer tot genoegen van vele aanwezigen. Naast de populaire muziek, waren er vele composities van den heer Ventevogel, direc teur der vereeniging. De een bekoorde meer dan de andere. Het beste nummer vonden we wel de „Zonnegloren"-Ouverture, welke met een unisone-inzet majestueus verkondigd de heerlijkheid van het onvolprezen hemelli chaam. In het middendeel een satz in drie kwart, welke illustreert een dans van het fladderend gedierte, alzoo het zonlicht be groetend. Een allegro slot-deel sluit het geheel af met een climax van vreugde en dankbaarheid. Het zou te ver voeren stuk voor stuk te bespreken, maar kunnen hier mede volstaan, omdat „Crescendo" in dit nummer wel het best was. De kwaliteit van het corps is in stijgende lijn. Natuurlijk is er ten opzichte van fijn heid meer te bereiken. Er waren meerma len ruwe plekken en ook dissonanten, die niet in de muziek stonden. Hoewel het moei lijk is zoo'n instrument te bespelen en we respect hebben voor hen, die den weg we ten tusschen al die rijen dopjes, neemt het Onverwachts overvallen U de venijnige steken. Wrijf dadelijk mei Kloos terbalsem, welke tot diep in de weefsels door dringt. omdat de stoffen die de pijnen ver oorzaken er door wordén verdreven. Doosje 35 ct. Polten 62'/2 ct. en f. 1.04 niet weg, dat we meer fijnheid mogen ver langen. Juist nu de directeur met zijn mu zikale verrichtingen zulk een vruchtbaar werk doet, moeten de leden van „Crescendo" alle zeilen bijzetten, om deze muziek uit te voeren met alle ijver. „Tot wederziens" was de slotmarsch voor dezen avond en zeker ook bedoeld als laat ste openluchtconcert voor dit seizoen. L. Het laatste Marktconcert heeft plaats gevonden. Onder de kundige leiding van den heer Caro speelde het Middelburgsch Mu ziekkorps een programma van goede mu ziek. Deze concerten, welke in de maanden Juli en Augustus hebben plaats gevonden, zijn een proefneming geweest. Zeer zeker zijn deze in den smaak gevallen; of ze het volgend jaar weer plaats zullen vinden is nog niet bekend. Maar wel willen we even zeggen, dat er daar op de Markt van genie ten van de muziek niet veel komt, het is er zeer rumoerig bij zoo'n uitvoering. Dat doet vreemd aan, temeer daar we dit in Mid delburg niet gewoon zijn. L. Het Mannenkoor „D. O. U." zong in de tuin van de Willem III. Een groep ijverige dilettanten, welke hun zang met liefde die nen. Van een mannenkoor gaat altijd een zekere kracht uit. Dicht aaneen zoeken zij eikaars tegenstemmen en vormen alzoo een geordend geheel. Om a capella dit te ver krijgen, moet men wel muzikaal ontwikkeld zijn, wil het koor op juiste stemming blij ven. Hoewel „D. O. U." zich er flink door heen sloeg, kon men niet ontkomen aan een onreine stemming in enkele liederen. Dit vooral aan de kant van de melodie-partijen, welke onzuiverheid ook de overige partijen deed wankelen. Overigens heeft directeur A. Hollaers den wil tot zingen bij de leden van D. O. U. aangewakkerd. Moge dezen zich gesterkt voelen in zoo'n goede leiding opdat men met alle elan op den ingeslagen weg blijft voortgaan. De huidige techniek maakt het mogelijk dat men tegenwoordig zonder moeite en zonder veel omslag, den geheelen dag volop heet water in voorraad kan hebben. Dat kan, als men een electrisch heetwater- apparaat gebruikt, dat op nachtstroom werkt Heet water ïs iets wat overal en dage lijks noodig is, Men heeft het noodig voor de afwasch, voor de koffie, voor de thee, voor het kuipbad, in de spreekkamer van een dokter enz. Heet water voor dit, heet water vodr dat zoo gaat het den gehee len dag door. De P.Z.E.M. in haar streven, om hare verbruikers van deze gemakken zooveel mo gelijk te laten profiteeren, heeft speciaal ten behoeve van de heetwatervoorziening haar nachtstroom tarief verlaagd tot den bijzon der lagen prijs van 2 cent per K.W.U. Dit beteekent, dat men, bij gebruik ma ken van een electrisch heetwaterapparaat, 10 Liter water voor slechts twee centen tot b'ij het kookpunt kan verhitten. Genoemd apparaat werkt des nachts; des morgens be vindt zich voor den geheelen dag heet wa ter in het toestel. Doordat de wanden van het reservoir warmte-isoleerend zijn, ver liest het water maar heel weinig aan tem peratuur, zoodat men zelfs 's avonds nog over heet water kan beschikken. Zooals men begrijpen zal, werkt een elec trisch heetwaterapperaat zonder vlammen, geheel reukloos en geruischloos en desge- wenscht geheel automatisch. „Indien gij den vrede wilt, bereid U ten vrede", Landgenooten, De ondragelijke toestand, waarin de we reld verkeert door de voortdurende oorlogs dreiging en de toenemende bewapeningen, die het economisch le en ontredderen, maakt steeds meer krachtige vredesaclie door de burgers van alle landen noodzakelijk. Niet alleen de regeeringen, óók de bur gers zélf zijn mede verantwoordelijk voor ei gen wel en wee en de toekomst van vader land en menschheid. Mogen wij daarom Uw belangstelling en Ik heb nooit eerder begrepen, dat er zoo veel waarheid kan schuilen in onze spreek woorden en bij gelegenheid ga ik eens on derzoeken, hoe onze gezegdes eigenlijk in de wereld komen. Dat moet hoogst interessant zijn. Intusschen heb ik kunnen ontdekken, hoe het spreekwoord van den schoenmaker, die zich bij zijn leest moet houden is ont staan. Luistert, dat ging zoo: „Och Pleun", zei Amelia Zeeland, gebo ren Korenstengel op zekeren morgen", sla jij straks eens een spijkertje in de muur in de gang, dan kan ik daar dat schilderstukje ophangen, dat nicht Betsie uit Duitschland heeft meegebracht". „Komt voor mekaar, vrouw", beloofde Pleun. Eerst heb ik het een paar dagen vergeten, zoodat Amelia haar verzoek een paar maal moest herhalen, ten slotte met een min of meer scherpe toevoeging: „Of moet ik het zelf weer doen? „Dat uitstellen was natuur lijk verkeerd; dingen die je vandaag kunt doen moet je niet tot morgen uitstellen, want van uitstel komt afstel. Men ziet, ik vloei over van de streekwoorden. Toen ik vanmorgen mijn krantje uit had ben ik aan het karweitje begonnen. Aller eerst was mijn spijkerkistje afwezig. Hel stond niet op zijn gewone plaats in de schuur, noch ergens anders. Dat maakt een man al een beetje kregelig. Ik zocht en zocht en kon het nergens vinden, zoodat ik de assistentie van moeder de vrouw weer noodig had. „Suffie". wees Amelia terecht", dat heb je vorige week op den zolder laten staan". Weer gaf ik mezelf een afkeuring. Eers tens omdat ik het kistje niet op zijn plaats had teruggezet, tweedens omdat ik vergeten had waar het was. Nou enfin, jk naar den zolder. Rommelend in mijn over het ge heel ietwat armoedige spijkerverzameling (ik bewaar alle oude, kromme, roestige, kop- looze en puntmissende spijkers) kon ik geen geschikt nageltje voor de muur vin den. Hoe gaat dat. Nieuwe spijkers kosten een paar centen, maar van het halen komt meestal niets, als je er maar één noodig hebt. Dan probeer je het met een ouwe, hoewel je veel heler, ook voor toekomstige gevallen, een handjevol nieuwe kan koopen. Wel, na lang zoeken vond ik een spijker tje, dat nog wel kon dienen. Het was roestig en krom en de punt was verdwenen, maar nou ja. Je slaat het recht en je bent klaar. Lezer, hebt U ook al geleerd, dat het recht slaan van kromme spijkertjes een vak is? Neen? Nou ik wel. Je moet het boogje in de hoogte op den grond zetten en dan voorzichtig tikken. Da's logisch. Maar toen ik tikte, gleed het boogje onder mijn vingers vandaan en bleef even krom. Ik pro beerde het twee keer, vijf keer, tien keer, kreeg er zeere vingers van en de spijker bleef krom. Ik begon op mijn tanden te bij ten en te transpireeren. Ik werd nijdig en heb het spijkertje woedend weggegooid. Dan maar een grootere spijker, die niet krom is. Opnieuw zocht ik in de spijkerkist. De eenige spijker, die na langdurig wikken en wegen goedgekeurd werd was een draad nagel van behoorlijke afmeting. Een ding waaraan je een zwaar schilderstuk kon op hangen. Was die niet een beetje te zwaar voor het dingsigheidje in den gang? Was het niet een beetje zot, een onnoozel' schilder stukje aan zoo'n kanjer op te hangen? Ei genlijk wel maar toen dacht ik aan mijn mislukte pogingen om recht le maken wat kroin was en dat deed de schaal doorslaan ten gunste \an den kanjer. Vooruit maar; als ik hem een beetje diep in den muur sloeg zou niemand erg hebben in zijn groot te. Met hamer en spijker toog ik ten aanval. Een muur is een nuttig ding, maar het is een martelwerktuig om er een spijker in te slaan. De steenen zijn bedekt met een kalk- laag, waardoor je maar moet gissen, waar een voeg zit, die je de beste kans geeft om je spijker vast te krijgen. En aangezien ik in zulke dingen een ongeluksvogel ben, raad de ik naar de voeg steeds mis. Ik begon te tikken. Na een paar millimeter sprong een groot stuk kalk van den muur en viel lp gruizel op het zeil. Dat begon goed; ik krab de eens achter mijn oor en keek schuin naar de keukendeur. Enfin, vooruit maar, het was nu eenmaal gebeurd. Ik tikte verder. Toen ik de kalklaag doorboord had, wilde de spijker niet verder. Ik tikte harder en de spijker boog krom; ik zat op de steen. Zwaar zuchtend ging ik naar buiten, tik te het boogje er uit en begon een paar cen timeter hooger op den muur. Weer een stuk kalk eruit weer krom. O, wat een ellende. Mijn verhaal mag niet eentonig worden. Laat ik volstaan met le zeggen, dat ik liet hoe langer hoe warmer kreeg van het heen en weer loopen, van liet recht tikken van den als-maar-krom groeienden spijker en van de neerruischende kalkregen. Ik kon ner gens de voeg vinden hoewel ik die volgens menschelijke berekening zeker al vijf keer had moeten treffen. Maar ik ben in die din gen nu eenmaal een ongeluksvogel. Eureka. Bij de zevende poging ging de spijker een ietsje dieper en trok hij niet krom. Gevonden. Nu een paar flinke tik ken en... Bens au. De laatste flinke tik was min der juist gemikt. Zij kwam niet op den kop van den spijker maar op het topje van mijn duim terecht. En die tik was raak geweest. Ik danste van pijn. Amelia kwam toeloopen op de bons van den vallenden hamer. Met een ondoorgron delijk gezicht stond ze de herrie in den gang en mijn piassengedans aan te kijken. „Ik sloeg op mijn duim", verklaarde ik, volmaakt overbodig. „Zoo", zei het pand mijner liefde met een uitgestreken gezicht", was er geen plaats naast?" Toen zei ik natuurlijk een onvriendelijk woord, waarop mijn ega begon te grijnsla chen. Dat krijg je. Als je in dienst van het huis gewond raakt wordt je nog uitgela chen ook. „Kom mee", zei Amelia ten laatste", dan zal ik je duim verbinden. En ik zal Greelje wel even naar baas Geursen sturen". Heeft iemand wel eens een mooier brevet van onbekwaamheid gehad? De timmerman had met een steenboor tje en een plugje in tijd van een wipje een spijkertje op de uitgekozen plaats zitten. Vak werk, nietwaar? Je moet als schoenmaker bijl je leest blijven. PLEUN ZEELAND offervaardigheid vragen voor het werk van het sinds 20 Juli 1936 te 's Gravenhage ge vestigde CENTRAAL VREDES BUREAU. Dit bureau toch stelt zich in dienst van de vredesbeweging van iedere richting. Zij, die deel willen nemen aan het vredeswerk, kunnen zich ter informatie wenden tot dit bureau. Inlichtingen van allerlei aard, de vredesbeweging betreffende, worden gaarne aan belanghebbenden verstrekt. Hel bureau beschikt over documentatie-, studie- en pro pagandamateriaal (bibliotheek, archief, licht beelden, films, tentoonstellingswerk etc.) ten dienste van het practische vredeswerk. In de Raad van Toezicht hebben de vol gende leden zitting: Mr. F. M. Baron van Asbeck, Mevr. Mr. G. Bakker-van Bosse, Prof. Dr. D. van Embden, Mr. M. J. van der Flier, Prof. Dr. G. J. Heering, Ds. H. C. Ilogerzeil, Ds. J. B. Th. Ilugenholtz, Mr. P. J. de Kanter, Mevr. Mr. B. J. A. de Kanter-van Hettinga Tromp, Mevr. C. Ramondt-Hirschmann, Mevr. H Roland Holst-van der Schalk, Mr. H E. Scheffer, Mevr. P. Smit-Schuckink Kool, Mr. PI. Will em se, Dr. J. C. Wissing. Het Bestuur is als volgt samengesteld A. Elffers Azn., Mr. M. J. van der Flier, K. Heroma, Ds. J. B. Th. Hugenholtz, Mr. P. J. de Kanter, Mevr. Mr. B. J. A. de Kanter-van Hettinga Tromp, Mr. IP. E. Scheffer, Drs. G. J. de Voogd, dir-secr. Het Centraal Vredes Bureau is te 's Gravenhage gevestigd in het Vredeshuis, Laan van Meerdervoort 19. Het is geopend van 8.305.30. Zaterdags van 8.3012 uur. Daar aan de arbeid van het Centraal Vredes Bureau vele kosten verbonden zijn, doen wij een dringend beroep op U allen, het bureau te steunen door als vaste contri buanten (tot wederopzeggens toe), met een jaarlïjksche bijdrage van minimum f 0.50 toe te treden. Giften en contributies storte men op de girorekening van „De Vredeskamer", No. 174536, 's Gravenhage, met vermelding: „Voor het Centraal Vredes Bureau", 's Gravenhage, 29 Augustus 1936. Het Dagelijksch Bestuur. AAGTEKERKE over de maand Aug. 1936. Ondertrouwd: Lourens Dekker en Maatje Johanna van Eijzeren. Getrouwd: Lourens Dekker en Maatje Jo hanna van Eijzeren. Ingekomen: M. Overweg, onderwijzer, van Amersfoort. v,

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1936 | | pagina 5