5
Aspirin
DE VLOEK DER MISDAAD
Vd 0
de prijs
van Edelweiss
FEUILLETON
BURGERLIJKE STAND
Hoogwater te Vlissingen op:
WIELRIJDERS, LICHT OP:
Apotheken geopend te Vlissingen:
Zondag is geopend
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 7 MAART 1936. No. 10.
m
'CEHT^j
en haar oog niet over alles
gaat is 't net of het huis
houden tweemaal zoo duur
is. Maar voor de wasch be
hoeft ze geen zorg te heb
ben. Wij doen het net als
zij met Edelweiss zeeppoe
der. Vlug, helder en goed.
U.Zaepfalmrt tfl. Pi Bas iBrwo, Hpeltoora
gaarden we een kennis die ternauwer
nood onder de kroon van onze Lange
Jan opgestapeld kon worden.
Kris: Noem eens wat?
Kras: Deze toren in 1729 afgebrand en
in 1737 volgens haar oorspronkelijk as
pect weer opgebouwd, is een eeuwen
oud bezit van monumentale afmeting
en zeer groot architectonisch schoon.
Hel is, alsof zij van den grond af, sy
stematisch omhoog rijst.. Deze toren,
waar vanaf men het geheele eiland kan
overzien, bestaat volgend jaar 200 jaar.
Zy is van groote waarde voor het na
geslacht en werd steeds bewaakt door
een torenwachter. Vroeger was er ook
een onweerswachter in dienst, wiens
taak het was om bij onweer vanaf de
trans uit te zien over het eiland of er
gens ook de bliksem ingeslagen was. Die
toren nu is ruim 80 Meter hoog. Haar
exterieur en inhoud zijn /verzekerd
voor 900000 gulden tegen een premie
van 20 cent pro mille of wel f 180
per jaar, daarin is de steenen onder
bouw niet begrepen.
Kris Kerel dat lijkt op een lyrische-acte
voor een opera-comique getiteld „den
lof der Toren".
Kras: Eerlijk gezegd kreeg ik ook zoo'n
gevoel. Maar wat heeft dat nou met een
restauratie-crediet te maken? Dan ont
spon er een breedvoerige gedachten-
wisseling over de kwestie van brand
beveiliging, of die al dan niet automa
tisch zou moeten worden, en ook daar
van wilde onze raadsleden gaarne de
definities bestudeeren.
Kris: Da's prachtig, maar zijn het dan al
lemaal brandweerspecialisten?
Kras: In spé, zeer zeker. Eindelijk hebben
allen tot aanneming van het voorstel
besloten (wat ze voor het debat al van
plan waren) al is de f 5000 voor de
automatische brandpomp tót een vol
gend dessert bewaard.
Kris: Zijn B. en Wl daar dan zulke on
mondige krachten?
Kras: Integendeel, maar wel menschen met
engelengeduld, die hun raadsleden stuk
voor stuk kennen. Een der persmen-
schen had tijdens de discussie steeds
naar boven zitten turen.
fcKrisZeker om de hoogte te krijgen:
van het voorstel?
Kras: Mis, om met een ontdekking naar
beneden te komen.
Kris: En dat was?
Kras: Dat hij de raadsleden een afschrik
wekkend voorbeeld voor welsprekend
heidsbeveiliging boven het hóófd wilde
stellen.
Kris: In welk opzicht?
KrasHij maakte me opmerkzaam op de
fraaie plafondornamenteering van de
raadszaal, waarbij hij in elk der vier
hoeken een pracht ongebruikt medail
lon had ontdekt. Wlanneer we nu eens
voorstellen om daarin de afbeelding
te laten aanbrengen van het raadslid,
die in elk der komende 4-jarige zittings
periode hebben uitgemunt, door het
minst te spreken en het meeste voor
de gemeente te hebben gedaan.
Kris: Dat was een reuze idee.
Kras: En of, want dan hadden de leden
allen tijd om zich hierin te gaan bekwa
men en zou tegen ons pensioen deze
plaag de wereld uitgeholpen zijn.
Kris: En nu de Vlisssingsche raad.
Kras: Daar gaat het veel vlotter. Bij de
laatste zitting durfde de voorzitter niet
eens te beginnen, omdat hij bang was
klaar te zijn voor alle raadsleden binnen
waren. De agenda bevatte 9 punten, over
de benoeming van de Gemeente-ontvan
ger ging de Raad een half uurtje met
gesloten deuren over. En verder bracht
het maken van een electrische pomp-
installatie voor de waterleiding te Bigge-
kerke eenige tongen in beroering.
Kris: Moest dat dan niet doorgaan?
Kras: Zelfs met algemeene stemmen, doch
de heer Anker braK een lans voor par
ticuliere aanbesteding inplaats van uit
voering in eigen beheer.
Kris: En wat was beter?
Kras: Dat hebben de drie wethouders den
heer Anker even duidelijk gemaakt.
Kris: Dus die ving bot?
Kras: Nee, eed walvisch. Overigens hield
de heer Post er een spurt in voor
de bouwplannen van nieuwe arbeiders
woningen.
Kris: Dat is noodig ook.
Kras: Daarom zei de voorzitter ook dat
B en Wl er met alle kracht achter
heen zitten. En zoo stonden we met
alles en alles weer binnen 5 kwartier
op de Houtkade.
Kris: Heb je het Huishoud-Kasboek al ge
zien?
zijn bij Aspi rin-tabletten
steeds constant, want een
38-jarige fabricatie-erva-
ring, een pijnlijk nauw
keurig en regelmatig on
derzoek door eersteklas
deskundigen tijdens de
fabricatie, waarborgen de
steeds gelijkblijvende kwa
liteit en werkzaamheid der
Aspirin-tabletten.
Het produet
artrouwen.
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranja-bandbulsjes 1
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 6 10
van
ets*
Kras: Daar heb ik iets over gelezen in
de ,*,Pennekras" verleden week, maar
gezien nog niet.
Kris: Kerel daar moet je om vragen. Een
pracht-cadeau voor je vrouw in het
huishouden. Als je eens op een avond
weg moet is zij er al die tijd zoet mee?
Kras: Is dat zoo iets bijzonders?
Kris: Nou een beetje wel. Mijn vrouw is
er bijzonder mee ingenomen, ze heeft
het er steeds over tegen alle kennissen
en als ze er één ontmoet die dit week
blad niet leest, zegt ze steeds wordt
abonné dan krijg je er ook éen.
Kras: Hoe zijn die dan in de wereld ge
komen?
Kris: Wiel een groep wakkere zakenmen-
schen hebben advertenties opgedragen.
De krant legde er zooveel bij en de
drukpersen, de zetterij, de Binderij, kort
om de heele staf van personeel van de
fa. Wiegeling kwam in actie, met als
gevolg dat bij wijze van proef nu
reeds 2000 Vlissingsche huismoeders van
dit pracht-cadeau profiteeren.
Kras: Dan zal ik op jouw advies mijn
vrouw eens voorstellen ook zoo'n boek
aan te vragen.
Kris: Daar zul je plezier van hooren,
zien en staan te beleven. Zoo organiseert
„Zeeuwsch Nieuwsblad" een massa
aanpassing in practijk, dank zij de boek
houding in het gezin, door de huis
vrouw.
OOSTKAPELLE over de maand Febr. 1936.
Ondertrouwd: Jacobus Aarnout de Lange
Johz. 21 j. jm, en Maatje Adriana de Voogd
Ld. 24 j. jd.
GetrouwdJacobus Aarnout de Lange
Johz. 21 j. jm. en Maatje Adriana de Voogd
Ld. 24 j. jd.
Geboren: Christiaan, z. van Wl Maljaars
en S. Brakman Herman us, z. van J. Wlon-
dergem en S. C. Flipse.
Overleden: Maria Kesteloo 75 j. wed. van
Andries Boogaard Leintje den Hollander
65 j. vrouw van Melis Coppoolse Christin*
Besuijen 76 j. wed. van Cornells Schoe.
BIGGEKERKE over de maand Febr. 1936,
Geboren: Jacomina d. van Willem de Wit
te en Cornelia Labruijère Cornelis z. van
Gillis Stroo en Pieternella Provoost Cor
nelis z van Cornelis Vos en Adriana Wiele-
maker
Ingekomen: Willem de Voogd in B 20
uit Koudekerke Willem Marijs en gezin
in B 28 uit Meliskerke
Vertrokken: Pieter Willem Wisse uit B
75 naar Ritthem.
DOMBURG over de maand Februari 1936
Geboren: Leendert Gravendeel Jan, A-
driaan Passenier Adriaan, Johannes Corré.
Overleden: Andries Baard.
Ingekomen: Willemina, Catharina Triel-
Ier Dirk Nes.
Vertrokken: Johanna Wisse Zoetje
Steijn Pieternella Steijn Joost, Marinus
Wisse Tannetje Francke Johannes Corn
Derksen Machtilda Maria van Lint Ma
ria Wllhelmina Kusters Machtilda Maria
Kusters Cornelia Elis Derksen Suzanna
Corn. Minderhoud.
MAART
ZON
Op Onder
Zaterdag
7 Maart
6.35
5.49
Zondag
8
1»
6.32
5.50
Maandag
9
6.30
5.52
Dinsdag
lü
it
6.28
5.54
Woensdag
11
1t
6.26
5.56
Donderdag
12
li
6.24
5.58
Vrijdag
13
II
6.21
5.59
Zaterdag 7 Maart v.m. 1.08 n.m. 1.31
Zondag 8 1.35 1.59
Maandag 9 2.03 2.25
Dinsdag 10 2.29 2.50
Woensdag 11 3.— 3.21
Donderdag 12 3.31 3.51
Vrijdag 13 4.02 4.24
Zaterdag
7
Maart
te
6.19
uur
Zondag
8
it
te
6.20
Maandag
9
te
6.22
Dinsdag
10
n
te
6.24
Woensd.
ll
it
te
6.26
Donderd.
12
te
6.28
Vrijdag
13
it
te
6.29
H
OCKENBURG, Singel.
door Ernst Wiehert.
20.
Hij geeuwde: „Zooals je wilt. Ik ben sla
perig. 't Wlas eén moeilijke dag vandaag. We
hebben veel gedronkenHij schoof de bil
jetten weer bij mekaar en schik.e ze in de
portefeuille. Aan den eenan muur was een
geraamte van planken opgesteld, dat een bed
vormde. Er lag stroo in, daarover een ge
scheurd laken, daarop een hoofdkussen.
Kraupat legde de portefeuille onder liet kus
sen aan den muurkant. Toen ging hij slapen
en weldra snorkte hij luid.
Tóen hij den volgenden morgen wakker
werd, stond Ilsze bij het haardvuur in den
half vervallen schouw en zette koffie. De ster
ke geur kwam hem in den neus. „Dat zal
smaken", zei hij, zich uitrekkend. „Ik heb
honger ook".
„Er is brood en boter", verzekerde zij.
Toen zij het bruine vocht in twee aarden
schaaltjes goot, ging hij opstaan en naast
haar zitten. „Bij jou is !t wel uit te houden",
zei hij, haar op den schouder kloppend.
„Dat zou ik ook denken", antwoordde zij
glia.lachend.
„Wil je brood snijden?"
„Geef hier".
„Smeren doe ik zelf".
Hij at met veel smaak. „Als ik bedenk hoe
onvriendelijk mijn vrouw tegen me is
„Bederf me m'n eetlust niet, Endrik. Het
is net zoó goed alsof je geen vrouw hebt".
Maar ik heb wél een vrouw". Hij zuchtte.
„Ze weet wat ik gedaan heb".
Ilsze sloeg haar armen Om zijn hals. „Ik
weet het Ook, maar het kan me niet sche
len. Als je echt van iemand houdt
„Kat. Jij hebt er al velen gehad".
„Maar nou heb ik alleen jou zoo lang
je me trouw blijft. En ik weet, je blijft me
trouw. Je moet wel".
„Als mijn vrouw zich maar van me
wou laten scheiden
„Ze is slecht. Wlat heeft ze nog aan je?
Wat wil ze van je? Ze plaagt je onnoodig.
Zoo wraakzuchtig zou ik niet kunnen zijn,
Endrik".
„Zij is niet goed bij 't hóófd".
„Dan moet je haar opsluiten. Wie weet
wat ze nog allemaal rondbazuint".
„Ja, men is geen minuut zeker. Maar hoe
moet je dat aanpakken? Ik zal eens met den
schrijver praten".
„Praat liever met mij. Ik kan je beter
raad géven".
De katjes waren onder de kist té voor
schijn gekropen en miauwden om haar heen.
Zij nam het een na het ander op den
schoot en gaf het melk te drinken. Kraupat
keek toe, de ellebogen op de knie gesteund.
„Vooral als ik nu bouwen ga wil ze,
dat ik het geld niet zal aannemen".
„Wil je dan bouwen gaan?"
„Eigenlijk liever niet. 't Molenaarsbedrijf
staat me tegen. En met zoo'n vrouw in
Amerika kon ik wat beters beginnen met
het geld", 't Viel hem in dat hij de porte
feuille nog niet weer bij zich gestoken had,
en daarom stond hij op en ging naar het
bed om haar te halen.
Hij tilde het hoofdkussen op. „Waar is
de portefeuille?" Hij woelde in liet stroo,
hij woelde er onder, hij trok het uit elkaar,
strooide het op den grond. „Wlaar is de por
tefeuille?" riep hij, vuurrood in 't gezicht.
„Die heb ik bewaard", zei Ilsze heel kalm,
terwijl ze een spelend katje op den grond
zette en een ander op den schoot nam.
Kraupat wist blijkbaar op dat óogehblik
niet hoe zij het bedoelde. Half opgelucht,
half weerbarstig, staarde hij haar aan en
bromde: „Bewaard? Wlat beteekenl dat? Die
was onder mijn hoofd goed genoeg be
waard".
„Blijkbaar niet", antwoordde Ilsze glim
lachend. „Anders had ik ze er niet onder
weg kunnen trekken. En dat zou een ander
allicht ook kunnen, als je zoo zwaar slaapt".
„Geef hier", beval hij. ,,'t Is een flauwe
aardigheid".
,,'t Is heelemaal geen aardigheid", ant
woordde zij.
„Geef me de portefeuille hier, zeg ik je".
Ze schudde het hoofd. „Zoek haar dan".
„Waarom zou ik mijn eigendom zoeken?
Vlug, geef hier, of
Zij zag hem met listig flikkerende oogen
aan. „Of?"
„Waar heb je de portefeuille, Ilsze?"
„Verstopt. Ik zeg niet waar. Ze is goed
verstopt".
Hij sperde de oogen open. „Wat? Ver
stopt? Ook voor mij? Wat beteekent dat?
Maak me niet woest. Hier met de portefeuil
le. Of ik zeg, dat je me 't geld ontstolen
hebt".
„Zeg dat toch wat harder, dat men het
hoort op den landweg".
Een vreeselijke verdenking kwam bij hem
op. „Beest", schreeuwde hij, Jij wilt het
geld houden. Maar het gerecht zal
„Klaag me maar aan", antwoordde zij*
gelaten. „Ik heb ook wat aan te klagen".
„Ah Hij balde de vuisten en knarste
met de tanden.
„Wlees niet dwaas, Endrik", zei ze, hem
met uitgebreide armen tegemoet gaande.
„Wat moet ik met het geld doen zonder jou?
Hij stiet haar onzacht van zich.
„Denk toch eens goed na", vervolgde zij,
zonder zich van de wijs te laten brengen.
„Gisteren had ik zoo veel kunnen nemen,
dat ik je in langen tijd niet meer noodig had
en je vandaag had kunnen laten loopen. Heb
ik 't genomen?"
„Maar waaróm dan?"
,,'t Is niet goed, dat je met al dat geld in
je jaszak rondloopt, Endrik. Dat is gauw be
kend. Je bent dikwijls dronken en dan
weet je niet wat je doet. Iemand kan je de
portefeuille ontfutselen, en dan weet je
zelfs in de verste verte niet wie het gedaan
zou hebben. Ik vertrouw dien bochel ook
niet hij kijkt zoo valsch. By mij is 't geld
heel veilig".
(Wordt vervolgd.)
