s*Jieuwjaar$wensclien
DE VLOEK DER MISDAAD
FEUILLETON
RUWE
HU/O
„ZEEUWSCH NIEUWSBLAD"
BURGERLIJKE STAND
MARKTBERICHTEN
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 13 DECEMBER 1935. No. 49.
67 JAAR EN LENIG ALS EEN KAT.
Hoewel zij stijve gewrichten had, toen
zij 57 jaar was.
Kunt ge Uw teen en aanraken, zonder Uw
kniêen te buigen? Zoudt ge dit kunnen doen
als ge 67 jaar zijl? Er is geen enkele reden
waarom ge dit niet zoudt kunnen, indien
ge dezelfde methode als deze dame volgt
om „fit" te blijven. Zij schrijft: „Toen ik 56
jaar was begonnen polsen en enkels op te
zwellen. Ik was niet meer in staat mijn
hoofd te draaien. Waar ik er niets voor
voelde een „echte oude dame" te worden,
besloot ik een proef met Kruschen Salts te
nemen. Ik heb het nu regelmatig 1U jaar
lang genomen en ik ben volkomen gezond.
Ik wandel dagelijks 3 k 4 K.M. of zelfs
meer en kan gemakkelijk mijn teenen aan
raken, zonder mijn knieën te buigen, wat ik
een prachtig resultaat vind, want in twee
maanden ben ik 67 jaar. Vandaag vroeg men
mij nog hoe ik het klaar speelde er zoo uit
stekend te blijven uitzien. Mijn antwoord
was: Ik ben een „Kruschenist".
Mevr. E. M. P.
Er is een zekere, veilige weg om „fit" te
blijven: „De kleine dagelijksche dosis"Kru
schen is èe.i wetenschappelijke samenstelling
van zes minerale zouten, die Uw afvoeror-
ganen in prima conditie houden, zoodat al
le afvalstoffen, die Uw bloed verontreini
gen en Uw gezondheid in gevaar brengen,
langs de natuurlijke wegen volkomen wor
den verwijderd. Stralende gezondheid voor
één cent per dag.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten 5 f 0.90 en
f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen.
Let op, dat op het etiket op de fleseh zoo
wel als op de buitenverpakking de naam
R own tree Handels Maatschappij voorkomt.
Immers het staatstoezicht op de Spoor
wegen voerde den strijd en die strijd
moest, coute que Coute gewonnen wor
den.
Ieder voelt dat hier een wrong is en
een leemte bestaat die honderden
slachtoffers heeft gemaakt en nog
steeds maakt.
Het devies van Keizer Ferdinand I
„Wat recht is geschiede, al vergaat de
wereld", wordt ook thans onverkort
toegepast al zou de geest van de wet
een andere uitleg toestaan dan de
letter. Intusschen zij niet zonder bit
terheid gevoeld, dat zóó nieuwe candi-
daten worden gekweekt voor de dage
lijks in lengte toenemende faillisements-
Jijsten.
In de dagen van haar monopolie wa
ren de Spoorwegen practisch onbereik
baar voor „het publiek".
Thans heeft men er alles voor over,
nu het te laat is; en met geweld waar
alles voor wijken moet, bestrijdt ze
het personenvervoer thans, wat natuur
lijk het meest opvalt, om daarna, zoo
mogelijk nog heviger, ook de vracht
en espeditie ondernemers ten onder
te brengen. Voor deze concurrentie
methode kan ik alles behalve waardee
ring hebben.
Kris: Je bent hard Kras, maar ik kan het
ook niet anders zien en betreur het dat
onze overheid, die toch reeds zulke
zware omstandigheden moet doorwor
stelen ook van deze zorgen haar por
tie nog krijgt.
Kras: Ik wou dat zij die Spoorwegen eens
radicaal de noodïge bepalingen opleg
de ook al verwisselden er dan eens en
kele Directies, en de gedane onbillijkhe'
den aan het particulier initiatief weer
op billijker basis terug bracht.
Kris: Dat blijft een vrome wensch, mak
ker.
Kras: Heb je gezien dat de Souburgsche
Kermis afgeschaft is?
Kris: En of. Eerlijk gezegd kan ik dat
zoozeer geen ramp vinden. De kermis
sen, in de afgeloopen jaren gaan steeds
meer achteruit. Het schijnt dat het als
een soort verouderd volksvermaak zijn
beste dagen heeft gekend.
Kras: Men zal er wel weer wat voor in
de plaats weten te stellen. Die veree-
niging „Nemidso", in Souburg wil nog
al actief zijn. Misschien slaagt zij er
wel in een soort afwisseling te bren
gen wat meer aan den geest des tijds
zal beantwoorden en op een belangrij
ker en beschaafder peil staat.
Kris: Ik geloof dat de folkloristische waar
de van kermissen ook op Walcheren
alleen nog maar nut heeft, om als- „ge
schiedenis", te gaan dienen, waarmede
we ons op een kouden achterwintera
vond in een gezellig verwarmde zaal
eens leuk gaan vermaken, om dan te
gen elkaar te zeggen: Heb je wel ge
zien hoe raar of die daar toen deden?
Kris: En dan de toegangsprijs stellen op
een ouwe bietenketel net als in Italië.
Kras: Ben je dronken.
Kris: Nee dat meen ik. Als gevolg van
de sancties heeft de offerkoorts daar
de bevolking aangegrepen. Alles slepen
ze uit huis tot heil van dé staat en op
het altaar van den oorlog.
Kras: Zoo zijn de menschen en in dit ver
band Jas ik dezer dagen een aardige
tip voor Mr. Trip. Daar gaven ze in
overweging dat alle Nederlanders hun
trouwringen zouden offeren bij de Ne-
derlandsche Bank, voor den strijd tot
handhaving van onzen gulden. Zoodoen
de zou men de door minister Colijn
gewraakte onvaderlands licvende schob-
bers een danige afstraffing bezorgen
en het disconto van de Nederlandsche
Bank zou tot een ongekende laagte kunnen
zakken tot groote verlichting van on
zen handel en Nijverheid. Wat denk
je daarvan?
Kris: Een pracht idee. Als het zoover
komt ben ik, met toestemming van
mijn wederhelft, de eerste om te offe
ren.
Kras: Goed, dan zal ik je waarschuwen.
Zeg hoe vindt je de Mica uitslag.
Kris: Eerlijk gezegd viel ze mij veel te
gen. Het is een pover resultaat. Onge
veer 190 gulden aan prijzen aan een
20 tal personen.
Kras: Ja, mij is het ook tegengevallen.
Het is jammer van al het werk dat
er voor gedaan is. Enfin de deelnemen
de winkeliers hebben er een welver
diend voordeeltje mee gehaald.
Kris: Dat is zoo, en daarom zou ik vol
gend jaar weer mee dpen, maar of
het publiek dan weer zoo zal meewer
ken?
Kras: Dat betwijfel ik ook. Ja man 't is
niet al botertje tot den boom. Het is
het beste maar er weinig van te zeg
gen een scherp opmerker zal wel meer
denken
Schra/e Lippen
Gesprongen Handen
gaan verder dan ge
meentelijke grenzen.
Doe Uw gelukwensch
ook Uw familie, vrien
den of kennissen in
de andere Walcher-
sche gemeenten toe
komen. Dat is één
moeite en één kosten
U bereikt ze met één
blad. Plaats ze dus in
Coöp. Veilingsvereeniging
„Walcheren".
VEILING van 6 Dec. 1935
Veldsla 13-22, Spinazie 6-11, Postelein 6-8,
Wagenaarsboonen 43, Spruiten 7-19, Witlof
8-16, Schorseneeren 8-15, Koolrapen iya-
21/2» Wijnpeën 1-4, Bruine boonen 7, Peen
2-4, Uien 2-3, Kroten ll/j-3 per kilo. Chrij-
sanlen 2-4 per bos. Peterselie 3-10 per chip.
Peen 2Va-5, Rapen 21/2-41/2, Kroten 2-31/2,
Prei 3i/a-6l/2, Selderie 2l/a-4i/j, Knolselderie
3-4, Rammenas 2-21/2 per bos. Savoye kool
2-8, Roode kool 3-7, Boere kool 2-5, Witte
kool 3-5, Bloemkool 2-25, Andijvie I/2-I1/2,
Kropsla 1/2-I, per stuk. Tomaten 4-12, Blau
we Druiven 21 per Kilo.
o—
FRUITVEILING van 9-12-1935.
Peren: Bergamotten 3-5, Gieser Wildeman
7-13, Kieipeer 5-7, Winterlouwtje 5-6, Ponds
peer 4-8, Contesse de Paris 12-17, Kweepeer
18, St. Remy 6-7, Winters Suikerij 6, Brede-
rode 7, Tomaten 8. Mispels 10-11, Appels:
Goudreinetten 11-20, Sterappel 5-12, Zure
Bellefleur 8-13, Zoete Bellefleur 6, Rode Rib-,
bing 8-11, Reine d'Or 5-6, Bismarck 3-5, Erm-
gaarde 8-10, Framboosapp. 12, Signe Tillish
3, Cilroenappel 3, Hondsmuil 6-10, Baldwin
6-7, Grauwzoet 3-7, Campagnez 5-8, alles
per K.G.
KLEINE VEILING van 10-12-'35
Veldsla 7-18, Spinazie 11-19, Postelein 6-8,
Spruiten 6-16, Witlof 10-15, Schorseneeren
13-16. Koolrapen 1-2, Wijnpeën 2-21/2,' Peen
2-3, Uien 11/2-21/2, Kroten 11/2-3, per Kilo.
Chrijsanthen 6-10, per bos. Cyclamen 21-22
p. p. Peterselie 3-13, per chip. Peen 21/2-4,
Rapen 2-4, Kroten 1-3, Prei 3-61/2, Selderie
11/2-41/s, Rammenas 2-31/2 per bos. Savoye
kool II/2-6, Roode kool 21/2-61/2, Boere kool
2-4, Witte kool 5-6, Bloemkool 2-16, Andij
vie 1/2-11/2, Kropsla l/2-l, per stuk.
LOOP DER BEVOLKING in OOST- EN
WEST SOUBURG IN DE MAAND NOVEM
BER 1935.
Ingekomen: M. Breel van Vïissingen naar
Dijkstraat 32 J. J. Mijnsbergen en gezin
van Vjissingen naar Kanaalstraat 46 A.
Jacobse en gezin van Koudekerke naar Ka
naalstraat 82 P. J. Kohn van Den Hel
der naar Nieuwe Vlissingsche weg 329 C.
J. M. Janssen en gezin van Den Helder naar
Nieuwe Vlissingsche weg 329 G. Wierin-
ga en gezin van Den Helder naar Nieuwe
Vlissingsche weg 361 J. Geertse van Den
Helder naar Abeelsche weg (W.) 18 S. van
der Weele en gezin van Vïissingen naar Vlis
singsche weg 191 C. Rijkers eu gezin van
Vjissingen naar Vlissingsche straat 99 H.
Polderman van Middelburg naar Nieuwslraat
28 C. A. Priester van Middelburg naar
Kanaalstraat 86 A. van Rijswijk en gezin
van Vïissingen naar Nieuwe Vlissingsche
weg 183.
Vertrokken: J. C. Minderhoud van Deius-
vlietweg 4 naar Den Helder, Marinekazerne
D Blom van Bermweg 25 naar Ned. In-
dié Wed. P. Daane geb. Huibregtse van
Kanaalstraat 29 naar Vrouwepolder Seroos-
kerksche weg 523 C. van Kogelenberg
van Kanaalstraat 86 naar Vïissingen, Aag
je Dekenstraat 81 A. van Sluijs en gezin
van Noordstraat 3 naar Vïissingen, Wijn-
bergschekade 29 J. Roelse van Ritthem-
sche straat 71 naar Vïissingen Dijsktraal 129
P. M. A. Minnaard en gezin van Nieuwe
Viissingscheweg 361 naar Vïissingen Nieuw
slraat 37 - C. van Schaik van Weststraat
6 naar Vïissingen Kanaalstraat 108 J. de
Visser van Middejburgsche straat 109 naar
Ritlhem, Houtweg 88 M. Wouters van
Vrijburgstraat 40 naar Qinge 's Graven
straat F. Jacobs en gezin van Vrijburg
straat 39 naar Vïissingen, Evertsenstraat 33
Wed. E. Arends geb. Burgers van de
Deckerslraat 4 naar Enschede, Calisstraat
12 G. J. Barneveld en gezin van Nieuwe
Vlissingsche weg 301 naar Vïissingen, Paling-
straat 14 J. Jongepier en gezin van Vlis
singsche straat naar Koudekerke, Koude-
kerkscheweg B 253 F J de Pagter van
Burchtstraat 10 naar Eindhoven, Gelder
landplein 35 J. M. Koole van Dijkstraat
41 naar Aardenburg, Heerendraf 134 J.
M. Vreeke van Dijkstraat 49 naar Koude
kerke Tramsingel 251 J. Sonius en gezin
van Buteuxstraat 20 naar Koudekerke,
Nieuwe Vlissingsche weg E 176 K Bak
ker van Vlissingsche straat 41 naar Vïissin
gen, Hellebardiersfraat 2.
DECEMBER
Op
Onder
Zaterdag 14 Dec.
8.04
3.45
Zondag 15 M
8.05
3.45
Maandag 16
8.06
3.45
Dinsdag 17
8.07
3.45
Woensdag 18
8.08
3.46
Donderdag 19
8.09
3.46
Vriidag 20
8.09
3.47
Hoogwater te Vïissingen op
Zaterdag 14 Dec, v.m. 3.39 n.m. 4.10
Zondag 15 M 4.23 4 53
Maandag 16 5.05 5 36
Dinsdag 17 5.50 6.21
Woensdag 18 6.41 7.27
Donderdag 19 7.36 M 8 22
Vrijdag 20
8.44
9.26
WIELRIJDERS, LICHT OP:
Zaterdag
14
Dec.
te
4.15
uur
Zondag
15
te
4.15
H
Maandag
16
H
te
4.15
M
Dinsdag
17
ti
te
4.15
H
Woensd.
18
it
te
4.16
tl
Donderd.
19
it
te
4.16
it
Vriidag
20
it
te
4.17
%t
Apotheken geopend te Vïissingen:
Zondag is geopend
OCKENBT TRG.f Sm^el.
door Ernst Wjchert.
9.
Welke fatsoenlijke vrouw verdraagt dit?
En men kent me immers als een fatsoenlij
ke vrouw als de Duitsche vrouw. En zeg
hu, hoe je alles geregeld wilt hebben. Dit
huis is klein. Ik heb voor mij slechts deze
kamer en de slaapkamer voor mij en Mare.
Het overige heeft je moeder noodig. Ik weet
niet, of zij je wil opnemen en of het jou
aanstaat bij haar. Maar als je hier intrekt,
ïnoet ik gaan. En als je daartoe besluit, ga
ik nog vandaag."
Kraupat, voorover gebogen, had met wis
selende verbazing naar haar geluisterd. Zijn
oogen staarden haar aan. Hij scheen in 't
geheel niet te begrijpen, wat zij eigenlijk
meende. Waarom zou ze hem niet moeten
gelooven? En als ze hem niet geloofde, wat
was dan de reden? Hij voelde een snelle
zenuwtrekking door zijn hersenen. Zou hij er
op aandringen, dat zij zich nader verklaar
de? Het was, of iemand, onzichtbaar, hem
den mond snoerde, opdat hij het er niet uit
brengen zou. Hij overzag snel zijn toestand:
een minnelijke schikking was niet te ver-
wactlsn, ten minste niet in den eersten tijd.
Het kon hem niet baten, nog verder den be-
rouwvolleü zondaar te spelen. Het was al
leen nog de kwestie, hoe hij zich als man
kon doen gelden.
„Zoo zoo zoo", bromde hij, „zoo
staat dus de zaak. Je loopt wel alle Zondagen
naar de kerk, maar van christelijke verge
vensgezindheid moet je niets hebben. Goed,
goed. Het zij zoo. Ais jij1 Hn je eigen vleesch
wilt snijden ga je gang. De rest zal wel
geschikt worden op de een of andere
manier. Maar luister eens. Zoo'n gezicht
wil ik niet zien, en als je me geen goed
woord geven kunt, een kwaad woord duld
ik niet. Ik ben hier in den molen de baas
en verjang dat ik als zoodanig beschouwd
wordt door alle huisgenooten. Ook door
mijn vrouw. Hou je daaraan".
Hij wachtte nog een paar seconden, of
zij daarop iets te zeggen had. Maar zij zweeg
en draaide niet eens haar hoofd naar hem
toe, maar nam het gezangboek van de tafel,
sloeg het blad op, waarbij een teek-en ge
legd was en las stil het lied. Op zijn gezicht
trokken de spieren samen; hij beet de tan
den stijf op elkaar om uiterlijk rustig te blij
ven; zijn hand scheen een voorwerp te zoe
ken om beet te pakken en fijn te knijpen.
„Heb je me niets meer te zeggen, Bertha",
vroeg hij eindelijk.
„Neem het geld niet", antwoordde ze, zon
der van het boek op te zien.
„Dan moest ik gek zijn", riep hij, trok de
deur open en s]oeg die kwaad achter zich
dicht. „Zij wil het zoo",' sprak hij halfluid
tot zichzelf, terwijl hij de steenen sloep voor
het huis afging. „Goed dan moet zi? ook
de verantwoordelijkheid dragen voor 't geen
er uit voortvloeit". Nu sprak het van zelf,
dat hij naar de kroeg ging.
Daar trof hij al de goeie vrienden. Zij ont
vingen hem met jubelend gebrul. Daaronder
waren er velen, met wie de molenaar anders
niet gedronken zou hebben. Het was zijn
gewoonte, altijd binnen te gaan in het kleine
kamertje van den herbergier, achter de
gelagkamer, waarin slechts de voornaamste
gasten toegelaten werden. Nu was het hem
onverschillig, wie naart of tegenover hem
zat. „Bier", riep hij, op de tafel slaand.
„Breng een vaatje. En wie liever een glas
sterke grog lust, die mag 't zeggen. Alles op
kosten van den molenaar".
Nu was hij eerst recht hun man. Van 't
eene aatje kwamen drie; ieder die de
kroeg binnenkwam dronk mee op het wel
zijn \an den molenaar. Kraupat moest met
ieder aanstooten. De gebochelde schrijver
hield toespraken, die eerst met applaus be
groet daarna overschreeuwd werden.
Toen hij op tafel klom en daarbij eenige gla
zen omverwierp en stuk trapte, werd hij er
af gegooid, zoodat hij zich een gat in het
hoofd viel. Kraupat was sedert zoo'n langen
tijd nuchter geweest, dat hij reeds na het
derde of vierde glas met dubbele tong sprak
en waggelde. Toen de kleermaker-herbergier
Letzkies, dien hij noo.it mocht lijden, in dron
kenschap op de ongelukkige gedachte kwam
de mooie Ijsze Balnus lang te laten leven,
nam hij dat kwajijk en sloeg hem het glas
uit de hand. Daaruit ontstond een twist, die
slechts met moeite door den herbergier
bijgelegd kon worden. Tegen elf uur 's a
vonds werd het lawaai zoo hevig, dat de
veldwachter door het venster stilte gebood.
Kraupat vond het vervelend, dat die nog
rondspionneerde. Daar Schulze hem ook in
Biet oor zei, dat het tijd werd, ging hij er
stilletjes van door, in de hoop zijn huis in
ieder geval nog alleen te kunnen vinden
Buiten echter, in de frissche lucht raakte hij
reeds na eenige waggelende passen zijn gan-
sche bezinning kwijt. Hij struikelde over
steenen, stoote tegen boomen en schimpte
in de meest harde woorden tegen het lan
terfantende, dronken volk, dat hem niet rus
tig zijns weegs wilde laten gaan. Eindelijk
bereikte hij toch het molenaarshuisje, kroop
de steenen treden op en wou de deur ope
nen. Zij was gesloten, en toen speelde hem
vaag door het brein, dat het voor hem wel
eens verboden toegang zijn kon. Daarover
verloor hij zijn evenwicht, tuimelde omver
en viel de drie treden af. Daar bleef hij be
wusteloos liggen.
Toen hij den volgenden morgen vrij laat
wakker werd, lag hij op een stroozak in een
laag, klein kamertje, waarvan de smalle ach
terwand met kieeren behangen was. Op
een bont-beschilderde houten kist dicht bij
den uitgang aan de andere zijde zat de ou
de Ensikat, de voeten op een krukje, en
rookte uit een korte pijp, die uit zijn mond
hoek neerhing. Zoo scheen hij te wachten
op het ontwaken van zijn meester. Kraupat
richtte zich op, keek, nog half in den dom
mel, om. herkende derf 011de en schreeuwde
hem toe: „Vervloekte hond, wat wil je van
me? Ik laat me niet opsluiten".
(Wordt vervolgd.^