St. Nicolaas-Wandeling
Benauwd
—.berst?
op de
DERDE BLAD
door KRIS en KRAS
Wentel dien last van U af door
intijds Abdijsiroop te nemen.
Thans slechts 75 ct. per fhcon!
SINTERKLAAS.
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 22 NOVEMBER 1935. No. ffl.
Kras: Zoo Kris, dat was me Zondag weer
eens een echt ouderwetsclie storm, hé?
Kris: Zeg dat wel. Het verbaast me dat
er niet meer ongelukken bij gebeurd
zijn. Zoo nu en dan ging het tekeer als
of er geen enkele steen meer op de
andere zou blijven.
Kras: Ja, buitengaats heeft het ook da
nig gespookt, de Granada heeft er haar
heele deklast mee verspeeld.
Kris: Er zullen wel meer schepen het
kwaad hebben gehad, maar waarom
noem je nu juist, de Granada?
Kras: Wel omdat zich aan boord van
die mailstoomer St. Nicolaas met zijn
knecht bevond op weg naar Holland.
En het verspelen van die deklast is de
oorzaak dat de goede heilige ons een
mooie lcarwei heeft opgedragen.
Kris: Ons? Hoe kan dat?
Kras: Wel, luister. Maandag ontving ik
van den Grooten Kindervriend, via
dit blad het volgende Radio-grafische
bericht:
Aan Kris en Kras
van Zeeuwsch Nieuwsblad
Vlissingen
Kris en Kras.
Door hevige storm deklast verspeeld
waarbij alle geschenken en lekkernijen
voor de Walchersche vrienden.
Wil snel inkoopen doen en sorteeren
Wij komen 28 November Vlissinger Ha
ven aan en wenschen alles voor uit-
deeling gereed te vinden.
Koop speciaal bij adverteerders
Zeeuwsch Nieuwsblad
St. Nicolaas.
Kris: Zoo dat is wat moois. En hoeveel
mogen we besteden?
Kras: Dat weet ik ook niet, maar de re
kening volgt later wel, die valt bij de
ze Zakenmenschen altijd mee, laten
we dus maar op stap gaan.
Kris: Ho, Ho, wat maat, niet zoo vlug.
Voor de Heeren en ;Jonge Heeren
zullen wij altijd wel kunnen slagen,
maar hoe staat het met de vrouwen
van het zwakke geslacht? Dvrf jij het
aan om daarvoor inkoopen te doen?
Kiras: Drommels, da's waar ook Kris
dan stel ik voor dat wij ons op deze
rondgang laten vergezellen van onze
wederzijdsche echtgenooten, respectie
velijk meWouw Kris, geboren Zweep
je en mevrouw Kras, geboren, Angel,
(zetter denk er om een A en geen E.)
Kris: Dat is aangenomen makker. Wan
neer gaan we?
Kras: Ik zal eens even in Wcgelings Reis
wijzer kijken. Ja, juist.
Kris: Wat juist?
Kras: Laten we voor deze gelegenheid
eens zoo'n fijne nieuwe Dodge-wagen
van Garage „De Onderneming" pro-
beeren?
Kris: In orde. Steek je genoeg geld bij
je?
Jtfras: We koopen toch op rekening?
Maar enfin, wat kasgeld kan geen
kwaad. Ik zal wel zoo'n busje bij de
Middenstandsbank weghalen.
Kris: Tot vanmiddag, eet smakelijk.
Kras: Ja, maar niet te veel hoor.
En zoo zien we 's middags de beide hee
ren vergezeld van hun dames „op stap"
gaan, St. Nicolaas inkoopen doen.
Zonder een schokje stopte de taxi voor
de deur van de FIRMA H. L. SCHELZER,
„Het Sporthuis", aan de Coosje Buskenstr.
De heer Schmelzer verkeerde, als steeds,
in de beste stemming en leverde vlug een
pracht Damestasch uit zijn enorme leder
waren sorteering, waarvoor zelfs Mevrouw
Kras-angel, wier smaak anders niet gauw
bepaajd kon worden, hoogst tevreden over
was
Mevrouw Kris-zweepje schijnbaar door
haar familienaam daartoe aangetrokken,
meer haar aandacht bepaalde bij de hon
densport-artikelen. Een nieuwe zweep voor
Azor was spoedig besteld en na nóg een
degelijke portemonnaie te hebben gekocht
voer Kras, één die geld hield, werd uit de
groote voorraad een f.i ke b stelling voor
t. N'i olaas gedaan Dat kon spoedig gebeu
ren door de overzichtelijke etalages die in
deze winkel waren ingericht, zelfs sjoelbak
ken kan men daar bestellen.
Om het hoekje in de Noorstraat wej:d
in de smederij van den heer J. GELDHOF
een prachtige Haard, een degelijk fornuis en
een nieuw Petroleumkookstel in bestelling
gegeven, waarna het volgende bez-ek gold,
de zoo rijk voorziene boekhandel van de
firma D'HUIJ in de Badhuisstraat. Terwijl
Kras een critische blik gunde aan de Kunst
verzameling die bij deze firma steeds zoo
waardig en actueel verzorgd wordt deed
Kris een flinke bestelling op het gebied
van jeugd-iectuur waarin deze vakman uit
nemend gesorteerd bleek. Voor haar man
bestelde Mevrouw Kris het juist uitgeko
men en zooveel besproken werk van Pro
fessor Iiuizinga „In de Schaduwen van mor
gen". Dan ronkte de motor opnieuw en
snelde de taxi de Walslraat in.
Bij de FIRMA N. ZANDEE, Walslraa. Ui
bleek St. Nicolaastafel hijzonder rijk ge
vuld en gesorteerd te zijn. Er heerschle een
gezellige drukte en de voorraad chocolade
letters werd inzonderheid druk aangespro
ken. 2 voor 25 cent en de 3e gratis, groote
letters 1 voor een kwarije en bij aankoop
van 2 weer de derde gratis, Kris meende
op een Spaansche Markt te zijn, terwijl Kras
vrouw een Honingzoet pruimemundje trok
van de heerlijke Ronbons. Merkwaardig ge
noeg zag Kras zelf dat niet omdat zijn ken
nersblik juist te gast ging in de Wijnen en
Likeurafdeeling waar de sorteering Advo-
kaat hem danig ontzag inboezemde.
Wilt Ge verlichting in den kortst mogelij
ken tijd? Wilt Ge dat benauwde gevoel, dat
overmatige fluimen doen ophouden, pleeg
dan geen verzuim door te wachten en Uw
hoest ie laten ontaarden in een of andere
gevreesde kwaal. Nog zijn Uw organen ge
zond, laat ze niet ziek worden door het met
ziektekiemen beladen slijm. Weer op na
tuurlijke wijze de ziekteaanval af. Zorg dat
die taaie slijm die U het ademen bemoeilijkt,
wordt verwijderd. Neem Abdijsiroop, die
stopt den hoest, maakt Uw ademhalings
organen gezond, geeft Uw borst de weer
stand die deze noodig heeft en zal U
weer vrij, ruim en diep doen ademhalen.
gpy.(ij iji ,i, 1
Aan de overzijde gold als eerste bezoek
een rondgang in een der vier winkels van
Schoenhuizen DE MAGNEET.
Kris' vrouw herinnerde zi h juist de uit
spraak van de Magneetschoen die beter zal
voldoen. Derhalve* wilde zij de proef op
de som, met een paar pantoffels.
Daarvan was de collectie ongekend groot
dus de keuze gemakkelijk te maken. Terwijl
Merv. Kris-zweepje een snoezig paar van
elegant model had gekozen vroeg Kris aan
zichzelf of hij nu pantoffelheld zou wor
den of dat hij het reeds was.
Kras beweerde met overtuiging dat de
voorraad die hij hier had besteld, gezien
deze zeer goede nieuwe modellen, Sint
daarover wel zeer tevreden zou zijn.
Intusschen was Mevr. Kras reeds aange
land in de speciaalzaak van den heer P. I.
HAMMING, de vroegere winkel van den
wethouder P. G. Laernoes. Van ouds kende
zij dit bedrijf als vertrouwens adres voor
wol, kousen en sokken. Doch de tegenwoor
dige jonge energieke eigenaar, had deze
branche uitgebreid door tricotages, hand
schoenen en corsetten er bij te voegen.
Een gezien de vlotte, prettige en zaakkun
dige wijze waarop hier de client bediend
wordt voelde zelfs mevrouw Kras er zich
geheel thuis. De St. Nicolaasbestelling was
weldra omgedragen onderwijl stonden Kris
en Kras elkaar te verzekeren dat het alleen
reeds voor deze branche goed was dat zij
pemWrïQ'mi
Pietje drukte zijn neus tegen het raam
van de melksalon en trachtte, door een kier
van het gordijn naar binnen te gluren. Daar
binnen was Sint Nicolaas de goede kinder
vriend uit Spanje, waarvan de meester op
school zoo fijn kon vertellen en voor wien
ze nu aan het versjes leeren waren, leuke
liedjes van het maantje, dat door de hoornen
schijnt als de Sint op bezoek! komt, van de
zak, waar stoute kleine jongens ingestopt
worden door zijn zwarten knecht, die ook
Piet heette, net als hij. Sinterklaas zou over
eenige dagen op school komen om te kij
ken of de kinderen hun best gedaan had
den hij het leeren en of zij het heele jaar
zoet waren geweest. En als dat allemaal
klopte en de kinderen hadden netjes gezon
gen, dan zou de goede Sint lekkers en
speelgoed uitdeelen. Maar Pietjes nieuws
gierige hartje had geen tijd om te wachten
tot de Sint op school zou verschijnen; dat
hartje popelde van verlangen om reeds iets
van den goeden man te zien, nu hij in de
ze lunchroom afgestapt was.
Van verlangen en... van vrees. Pietje
was een eerlijk ventje, eerlijk vooral tegen
over zichzelf. En zijn jonge geweten plaag
de hem bij de gedachte aan het antwoord,
dat hij straks zou moeten geven op de groo
te, de ailesbeheerschende vraag:
„En jij, Pietje, ben jij een zoete jongen
geweest van 't jaar?"
Pietje dacht bevend aan de poes van
buurman, die half gek geworden was van
angst door het conservenblik je aan haar
staart, aan de door Pietjes voetbal gesneu
velde ruit van den postdirecteur, aan den
dikken politie-agent op den oever van het
kanaal, dien hij, zwemmend in dat kanaal
met zijn kleeren op een vlotje, uitgelachen
had, aan de vele, vele malen, dat hij op
school in het hoekje had gestaan, aan het
menigvuldige pak rammel, dat hij sedert
December van het vorige jaar van een
kortaangebonden papa te incasseeren had
gekregen... Zou de Sint dat allemaal we
ten? Natuurlijk wist de Sint dat allemaal
de Sint wist alles en alles, had Moeder ge
zegd.
Pietje zuchtte. Alles wel beschouwd, wa
ren zijn kansen op lekkers en speelgoed
niet zoo bijster schitterend. En zie je, daar
om wilde hij zoo graag iets van Sinterklaas
zien vóór deze op school verscheen; dan
wist-ie zoo'n beetje wat voor vleesch hij
in de kuip had. Maar de kier van het gor
dijn was te smal en met een zwaar hart liep
Pietje verder, tobbend over het groote pro
bleem, hoe bij een vette strafstaat toch lek
kers en speelgoed valt los te krijgen.
In de volgende straat hoorde hij plot-
sèling gejuich van kinderstemmen. Hij
schoot er op af. Sinterklaas in een rijtuig.
De Sint, schitterend van goud en kleurige
kleedij, wuifde vriendelijk glimlachend naar
dé joelende kinderschare. De zwar'ë knecht
liet zijn blinkende tanden zien, wierp nu en
dan pepernoten of dreigde plagend met de
gard.
Pietje, diep onder den indruk, met een
hoogroode blos op zijn gelaal, was nog be
leefder als voor den meester en den domi-
né; hij wees maar niet zoo'n beetje met de
wijsvinger naar zijn hoofd, doch nam zeer
nadrukkelijk zijn petje af en zei, stil-eerbie-
dig: „Dag Sinterklaas".
Lang keek hij het verdwijnende rijtuig na.
Zoo op het oog viel die Sint best mee. Een
aardige man, die misschien kleine jongens
het kattekwaad niet al te zwaar zou aanre
kenen. Pietje zag zijn kansen op lekkers
stijgen. En hij nam zich meteen voor, echt,
eerlijk, meenens, zonder flauwsies, om voort
aan geen verkeerde dingen meer te doen.
Hij zou stipt alles doen, wat moeder zei, hij
zou zijn schoolwerk keurig netjes maken,
hij zou zijn vijffie (jongensvoetbal) met
Keessie de Klopper ruilen voor de Indi
sche postzegels. Eigenlijk was het jammer
van dat fijne balletje; als hij den bal niet
meer in eigendom had zou hij in de club
ook niet meer mogen „kiepen dan moest
Keessie onder de lat en daar zouden de
jongens de pé over hebben, want iedereen
wist, dat Keessie een snert-keeper was.
Maar ja... wat kon Pietje er aan doen?
Moeder had een hekel aan zijn voetballen
en Sinterklaas zou vast niet goed vinden,
dat zijn vijffie door de ruiten heenging. En
het was hoog tijd, dat hij met Sinterklaas
op goeden voet kwam.
Pietje zag in de verte Keessie de Klop
per. Hij moest meteen maar over den ruil
beginnen. Hij holde naar Keessie en vroeg:
„Ruil je jouw postzegels tegen mijn vijf
fie?"
Ziezoo, dat was gezégd. In stilte hoopte
hij, dat Keessie neen zou zeggen; het moest
voor Sinterklaas, maar het was jammer
van zijn ba], daar ging niks vanaf.
„Man, ga door", riep Keessie. „Ik heb
jouw vijffie niet noodig. Ik vraag zelf een
nieuw vijffie aan Sinterklaas. Dan word
ik keeper ook".
„Zoo..." zei Pietje. „Jij keeper wie
zegt dat?"
„Ik dat hoor je. De jongens willen
dan jouw afgetrapte bal toch niet meer
hebben".
Pietje werd bleek. Zijn vijffie een afge
trapte bal? Die Keessie kreeg machtig veel
praatjes.
„Ais jij aan Sinterklaas een vijffie durft
te vragen, dan..
„Nou wat dan?"
„Dan timmer ik jou in de goot".
Keessie lachte smadelijk.
„Kom maar op, als je durft. Je moet
niet denken, dat ik bang voor je ben".
Pietje liet het zich geen tweemaal zeg
gen. Als een nijdige jonge hond stormde
hij op zijn tegenstander af. De jongens rol
den over den grond, stompend, vechtend,
schreeuwend. Toen Keessie een blauw oog
en een bloedneus had, kreeg hij er genoeg
van. Huilend van pijn en woede liep hij
weg. Pietje in overwinningsroes schreeuw
de hem na:
„Heb 't lef es om aan Sinterklaas een
vijffie te vragen".
Hij draaide zich om en... bleef als aan
den grond genageld staan. Hij werd doods
bleek en trilde op zijn beenen. Op den
hoek van de straat stond liet rijtuig met
Sint Nicolaas en zwarte Piet. En Sinter
klaas, met een diepen rimpel tusschen de
oogen, hief bestraffend den vinger naar
hem op...
PLEUN ZEELAND
hun dames hadden meegenoijien, wat had
den zij als kerels daar nu verstand van?
Nu kwam het gezelschap bij de FIRMA J.
DEKKER terecht de bekende zaak in Ijzer
waren en Huishoudelijke artikelen. Vanzelf
sprekend werd de voorraad uit dit eldorado
voor de werkzame huisvrouw duchtig be
sproken en een groote verscheidenheid nut
tige artikelen zoowel voor den man knutse
laar als de vrouw-keukenprinses besteld.
Zoo ging het ook in het bekende Meu
belmagazijn van den heer W. v. WESTEN,
op de hoek van de Yr.>>;westraat vanwaar
uit de groote sorteering, Dressoirs, Ligstoe
len en aardige Bijzettafels, een flink aantal
haar bestemming van sieraad voor menige
huiskamer gingen \olgen.
Hierna gold het bezoek aan het wel uit
het centrum gelegen, doch de niet minder
bekende Redden en Matrassen magazijn van
den Heer 1. SINKE in de Palingstraat.
In een plechtige speech huldigde» Kras
den heer Sinke \oor het 10 jarig uitstekend
beheer van zijn zaak waarvoor de roem
van solied werk in het Bedden vak tegen
billijke prijzen over geheel Walcheren be
kend was.
Na deze plechtigheid volgde een mooie
opdracht voor de levari ïg van prima wol
len Dekens, me r'ere e i af^j paste hand
weef Gordijnen, WoT lied natten, alsook
eenige Gezondheidssp ra;en.
Bij GEZUSTERS MOTKé, op de Nieu-
wendijk was als van ouds de afdeeling Da
mesmode weer van de nieuwste snufjes
voorzien. De japonnenafdeeling bleek liet
geliefkoosde show voor de Walchersche da
mes te bevatten, ook de Babv-arükelen voor
de toekomstige St. Nicolaas vriendjes was in
een groote verscheidenheid gearrangeerd
weshalve het keuze maken in deze prettige
winkel nogal eenigen tijd in beslag nam.
Men koopt er ook altijd prettig, het is er
goed en niet duur, en steeds van de laatste
mode.
Kris en Kras gingen onderwijl dus maar
eens een luchtje scheppen en de dorst ver
slaan waarvoor in deze omgeving ruim
schoots gelegenheid bestond.
Nadat de dames zich van haar taak ge
kweten hadden gold nu het bezoek aan de
bekende Goud-, Zilver-, en Uurwerkmagazij
nen der FIRMA GEBRS. WEIJENS. Een be
stelling van die fijne, goede wereldvermaar
de Alpina Horloges was spoedig gedaan.
Met bewondering werden de laatste nieuw
tjes op het gebied der optiek bekeken, waar
na ook de sorteering Barometers van nieu
we adressen werd voorzien. ?>jnigeen zal
straks uit dit vakbekwaam Magazijn zoo'n
nuttig insirument ontvangen, teneinde daar
door op de hoogte van do weersgesteldheid
te kunnen blijven.
Met veel spijt verklaarde de Heer Weij-
ens dat de barometers die het verdwenen
van de crisis zou aangeven nog niet uilge
vonden was. Zonder die barometer zijn
meerdere zakenmenschen dil met hem eens
Mevrouw Kras, Angel begreep er niets
van. Bij haar was het nooit crisis. Dit
