„Van den hak op den tak"
Zoo'n Migraine?
7 1
BLUE BAND
2e BLAD
door KRIS en KRAS
TOEBACK SUIJGHEN.
DRAISMA-VANVALKENBURG'S--
ft A -jLEVERTR;
LEELLWAPDEr*
De morgenstond heeft
in den mond!
(- en avondrood: Blue Band op 't brood!)
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 18 OCTOBER 1935. No. 42.
Kris: Zoo Kras, dat ik jou hier zoo aan
tref?
Kras: Vindt je dat zoo vreemd?
Kris:' Ja natuurlijk, ik dacht dat jij nooit
een krant wilde lezen omdat het tocl?
maar nonsens is wat daar in staat.
Kras: Ben je dwaas kerel, nonsens?, in de
krant? Man hoe kom je er bij?
Ik vind haar juist heel belangrijk, van
alles staat er in, er wordt nooit iets in
verzwegen, niemand wordt er gespaard,
alle zaken worden er even openhartig
en eerlijk in besproken. Iedere krant
is heusch altijd onpartijdig en eerlijk
en heeft alleen het zuivere algemeene
belang op het oog. Nooit denkt ze aan
zichzelf, kortom ik ken niets idieelers
en eerlijkers op de wereld als de krant.
Daar heb je nou bijvoorbeeld die co-
caïnesmokkelarij, waarover voor een
paar weken heel Middelburg op stelten
werd gebracht.
Kris: Cocaïnesmokkelaars? Man nooit
van gehoord.
Kras: Kerel, hoe heb ik het nou met je?
In de plaatselijke kranten stonden el
lenlange verhalen over het geval. Tot in
de finesses werd het publiek voor- en
ingelicht. Je weet de berichtgeving op
Walcheren laat niets te wenschen ovei;
We hebben er van gesmuld, vooral toen
al die namen van het smokkelgilde be*
kend werden gemaakt, allemaal nette
menschen hoor!
Kris: Och vent, hou nu op met dat gezwam,
ik weet er geen letter van, en boven*
dien, wat geeft dat nou, of er wel oj
niet over geschreven wordt? Het doet
aan de feiten niets af of toe. Je bewaart
het publiek een zooveelste strafrechter*
lijke sensatie en daarover hebben we
toch bij ons niet te klagen, denk maar
aan Oss.
Kras: Die sensatie kan me ook gestolen
worden, maar zonder sensatie ware
meer en betere publiciteit zondej*
aanziens des persoons in dit geval
wel van belang geweest.
Kris: Waarom Kras?
Kras: Omdat er nu, door het publiek, da/
op de dwaaste geruchten getracteercf
werd, namen van tal van personen
werden genoemd, die waarschijnlijk
ternauwernood ooit van het bestaai?
van dit verdoovende goedje iets hebbey
afgeweten en nog minder ooit iets voor
smokkelen hebben gevoeld. Toch waren
er onder hen wier reputatie of per
soonlijke belangen met zulke verhalen
het slechtst werden gediend, en voor
dezen dienst dan ook, in het bijzondr
hun „vrienden", dankbaar kunnen
blij ven.
Kris: Ik geloof dat je gelijk hebt. Maar
Kras, wat zeg je wel "an de Vlissin-
gers? Vallen die niet uit hun rol?
Kras :Geweldig gewoon. Als je daar door
de straten loopt, kun je vanwege de
vlaggenzee, de blauwe herfstlucht niet
meer zien.
Kris: Nu overdrijf je toch.
Kras:Helaas wel, want als je op Koninginne
dag in Middelburg langs de Burgt wan
delt, wapperen daar alleen net zooveel
driekleuren als nu in de geheele Schel-
destad, waar de winkelstand dit jaar
voor het eerst het Micafeest viert.
Kris: Wat is dat nou weer, Micafeest?
Kras: Weet je dat niet? Heb je dan maan
den geslapen? Ieder kind op Walche
ren hield je zelfs weken geleden op
de dorpen al aan om te vragen: „heb je
Micaatje voor me, meneer?"
Dank zij de landelijke actie en de
geduchte voorbereiding, wist iedereen
precies waar het omging.
Kris: Nou eerlijk gezegd, m'n vrouw en
ik weten er niets van.
Kras: Dat is onmogelijk, dan hebben jul
lie beslist buiten de gemeenschap ge
leefd, maar bij een volgende gelegen
heid zal dat niet meer gebeuren.
Kris: Vlaggen ze voor die Mica al op
het Stadhuis ook?
Kras: Nee kerel, dat heeft een andere
gelukkige reden. Deze week is er na
maanden van overleg een beslissing
gevallen over den bouw van een
nieuw groot passagiersschip voor de
Holland-Amerikalijn. De werf „De Schel
de" mag een groot deel van de hoofd
machines bouwen en nu er eindelijk
weer eenige werkverruiming komt is
het bestuur der Gemeente Vlissingen
al even verheugd als allen die daarbij
betrokken zijn.
Kris: Natuurlijk Want als men eens
wist hoe er steeds gerekend, gecon
fereerd, gespeurd en gezocht wordt
naar werk, zoowel van de zijde der
Schelde-directie als van andere orga
nen, valt het te begrijpen dat na zoo
veel mislukte pogingen, een enkel sue-
Dus weer een ellendige dag in het voor
uitzicht. Heusch niet noodigl Neem een
"AKKERTJE" en binnen 'n kwartier voelt
Ge U weer frisch en opgewekt en zijt Ge
Uw hoofdpijn kwijt. AKKER-CACHETS
helpen verrassend snel bij Hoofdpijn, Kies
pijn, Zenuwpijn, Rheumatiek, Griep. Per
12 stuks slechts 52 cent. Overal verkrijgbaar
ces des te dankbaarder wordt gewaar
deerd. Ik heb gehoord dat over enkele
dagen ook de „Zeelandia" van de
Kon. Pakketvaart Mij. hier wordt ver
wacht, die haar passagiers in de
Vlissingsche haven zal afzetten en dan
voor grondige vernieuwing ook op
„de Schelde" onderhanden wordt geno
men.
Kras: Mooi zoo, dan komt er weer wat
leven in de brouwerij. Het is nu lang
genoeg stil geweest.
Kris: Ja er is de laatste 15 jaar wel wat
verandert.
Kras: Inderdaad. Werklieden, die vroeger
met tegenzin naar hun werk sjokten,
zouden thans wel de fabriekspoorten
willen binnen vliegen.
Kris: Ja, 't is een harde les geweest, maar
zoo ging het overal in L*. wereld.
Kras: Intusschen zal dan de afdeeling
Sociale Zaken van het Gemeentebestuur
nu weer eenigszins verlicht worden
van een aantal werkeloozen. Die mee
valler kan voor de gemeente niet groot
genoeg zijn.
Kris: Gelukkig wel. Daar zit anders heel
wat werk aan vast.
Kras: Man, schei uit. Maar gezegd moet
worden, dat alles er tot in de puntjes
verzorgd is, hoe moeilijk de dienst
van zoo'n bureau ook is. Het is op
merkelijk hoe waardig de Vlissing
sche werkeloozen hun omstandigheden
weten te dragen.
Kris: Bedoel je dat ze niets te wenschen
zouden hebben?
Kras: Natuurlijk niet. Maar je hoort hier
gelukkig nooit dat afmattende altijd
durende gekanker, waar de menschen
meestal toch me'.s vt r ^e komen,
zooals elders het geval is.
Kris Dat is zoo. En juist omdat zoo is,
kan er soms nog meer dan elders voor
ze gedaan gekregen worden. Ik geloof
dat dit wel voor een goed deel ook
aan de uitstekende organisatie van So
ciale Zaken te danken is
Kras: Daarvan ben ik overtuigd. Als de
menschen nu zelf maar zoo verstandig
blijven om zich daarnaar te schikken,
dan zal er nog voldoende voor hen
bereikt kunnen worden.
Als mevrouw Amelia Zeeland, geboren
Korenstengel het bij een of ander debat,
hoewel zeer ter tale Zijnde, door gebrek
aan bewijskracht van haar argumenten het
gesprek niet van mij kan winnen en voorts
als zij, in deze herfstige dagen, last begint
te krijgen van haar winterhielen en teenen
zoodat haar humeur niet direct „je dat" is,
dan weet zij het gesprek steeds een dusdani
ge wending te geven, dat mijn ouwe vriend
mijn trouwe levenskameraad, mijn pijp op
de pijnbank wordt gedeponeerd. Korter ge
zegd: als mijn wederhelft haar zinnetje niet
kan krijgen begint zij te foeteren op het
rooken. Dat gaat ongeveer zoo:
„Houdt die smerige rook toch een beet
je bij je. Ik krijg er pijn in m'n oogen van.
En wat slobbert die pijp weer. Zeker in geen
maand schoon gemaakt. M'n arme gordijnen,
wat zullen ze d'r weer uit zien. Verschrik
kelijk. Ze vinden tegenwoordig zooveel gek
ke dingen uit, waarom komt er nu niet
eens een uitvinder die iets tegen het roo
ken ontdekt.? Hij zou schatrijk worden".
„Ik denk dat alle uitvinders rooken, lie
ve. En vrouwelijke uitvinders zijn er bij mijn
weten niet". Poedel, je zit. Een nul.
Amelia's neusje kronkelde van minachting
„En wat een zonde van al dat geld. Hoe
veel verrook jij wel per jaar? 'k Maak me
sterk, dat je 't niet eens weet. Maar je
dampt den heelen dag als een schoorsteen,
sigaren, tabak, toe maar, 't kan niet op. Dat
moesten wij, arme vrouwen eens probee-
ren: zooveel geld te versnoepen. De man
nen zouden gaten in de lucht stompen o-
ver zoo'n verschrikkelijke verkwisting. Maar
zelf den langen dag geld de lucht in bla
zen, dat mag wel, daar wordt niets van
gezegd, daar mag je, als vrouw zijnde, niet
eens veel van zeggen, want dan krijg je nog
ruzie ook".
„De mannen zjjn zoo slecht, vrouw" zei
ik huichelachtig.
„Spot jij d'r maar mee. Ik vind het
treurig, ronduit treurig. Ik heb gelezen
dat de vrouwen in Amerika een bond heb
ben gesticht tegen het rooken. Als er hier
in Holland een afdeeling komt word ik di
rect lid. Reken maar." En met een ferm
knikje liep zij naar het theeblad.
De vrouwen in mijn lezerskring zullen
ongetwijfeld hebben begrepen, waarom ik
zoo zwijgzaam was. Nietwaar, mannen-broe-
ders-toeback-suijghers, laat het ons onder el
kaar eerlijk erkennen, dat een vrouw ook wel
eens gelijk kan hebben en dat zij au fond
gelijk heeft als zij onze groote ondeugd be-
critiseert. Wij geven geld per man meer
of minder geld uit ter wille van een ge-'
not waaraan wij verslaafd zijn geraakt. En
dat wij voor geen geld zouden willen mis
sen, ik ten minste niet, al kan ik geld best
gebruiken. De argumenten, pleitende voor
het rooken zijn niet zoo bijster groot in aan
tal en nog minder bijster sterk. Er zijn man
nen, die zich verdedigen met: „Wees blij
vrouw, dat ik mijn pijp rook en m'n centen
niet in de jajem beleg". Een goede vrouw
zwijgt dan, want voor haar bestaat geen
grooter schrikbeeld dan een drankzuchtig
echtgenoot. Maar, lieve vrienden, erg sterk
is deze verdediging niet: een fout wordt niet
verontschuldigd door het niet begaan van
een nog ernstiger fout.
Voordeel van rooken hebben wij niet.
Het kost ons geld en als wiji het te veel
doen een hoofdpijn en een protesteerende
maag. En kom mij niet aan boord met het
economische argument, dat de tabaksindus
trie toch ook moet leven. Ik vind mijn si
garenhandelaar een beste vent, maar ik ben
niet geroepen hem in het leven te houden.
Maar waarom rooken wij dan?
„Niks as 'n gewoonte, anders niet", zegt
moeder de vrouw.
Daar zit waarheid in. Wij leeren rooken
omdat vader het ons heeft verboden.
Denk eens terug, lezer aan je bengeltijd
van 13—14 jaar: waarom rookte U stiekum
een sigaretje, een klein sigaartje of een aken
lig pijpje apenhaar? Wel, iedere man rookt
en U wilde mannelijk doen. Den eersten
keer werden wij allemaal zoo misselijk als
een poes met een muize-kater, maar den
volgenden keer ging het beter. En zoo ble
ven wij rooken, tot wij het niet meer kun
nen laten.
En toch kan ik U, voor het geval Uw
echtgenoote haar boosheid over het uooken
lucht, een prachtig argument geven. Zeg een
heelen tjjd niets en dan nog eens niets. Zeg
dan rustig, zelfvoldaan, bedaard, genietend,
plus de bijpassende gelaatsuitdrukking:
„Waarom ik rook, vrouwlief? Mijn pijp
of: mijn sigaar maakt mij in jouw bij
zijn gelukkig en tevreden".
Daar kan geen vrouw tegenop. Zij zal ge
vleid glimlachen en je een kop thee geven
zonder dat je er om vraagt. Als je pas ge
trouwd bent, vliegt zij om je hals. Maar
denk vooral om de gelaatsuitdrukking en
de intonatie van de stem. Want als daar
aan ook maar een sikkepit mankeert zal je
vrouw de verklaring op de andere wijze
opvatten. En dan...
PLEUN ZEELAND.
Kris: Heb je gezien dat de Gemeentebe-
grooting van Koudekerke in den Raad
al aangenomen is?.
Kras: Ja met deze eerste begrooting is
de nieuwe Burgemeester er in zijn Raad
flink doorgekomen. Het deed me ook
drommels veel plezier dat bij de Rond
vraag toegezegd is, dat de verlichting
van de N, Vliss.weg de aandacht van
het college van B en W. heeft. Van
harte hoop ik, dat dit college nu met
spoed het goede licht zal verkrij
gen om op de juiste wijze deze ver
lichtingskwestie af te werken. Reeds
t e lang is de toestand langs dat weg-
vak hoogst gevaarlijk.
Kris: De weg vanaf Souburg tot Abeele
is nu prachtig geworden.
Kras: Zoo is het Kriss een eeresaluut
aan de instanties, die deze weg zoo
prachtig hebben opgeknapt en mijn
gelukwensch aan Souburg's gemeente
bestuur.
Kris: De mijne ook.
Kras: Ik hoop nu maar, dat ze even spoe
dig de Oude Vliss.weg eens onderhan
den nemen, ook voor een rijwielpad,
want de toestand daar is nog absoluut
middeleeuwsch. Een reuze weg voor
een historisch openluchtspel-opvoering.
Daarvoor zou je hem bewaren.
Kris: Heb je het nieuws van Zoutelande
al gehoord? Daar krijgen ze een berg
spoor.
Kras: Een wat?
KrisEen bergspoor, zoo'n rupsbaan, waar
mede je vanaf de Duinweg in een lo
kaaltje linea recta naar de hoogste top
van Walcherens duinen wordt vervoerd
De toestemming van het Gemeentebe
stuur hebben ze al.
Kras: Dat zal wel?
Kris: Daar heeft Gemeentebelang voor ge
zorgd.
Kras: Dat zal wel, een goeie voor 1 April
zeg. Maar wel hoorde ik dat ze van
plan zijn om daar de windhondr.isport
te gaan beoefenen.
Vervolg le kolom pag. 3.
