Een Meisje tusschen
hemel en aarde.
Iets over de geschiedenis
van het parfum.
De dappere pilote werd geëerd met den
Hindenburg-beker!
verwijdering van alle huidbestanddeelen,
met een beetje zout, giet het in helder wa
ter en verwijdert door middel van kneden
met de handen alle onzuiverheden eruit.
Nu wordt het vet met welriekende wijn
soorten gekookt! Zóó dikwijls kookt men
dit mengsel, tot het vet elke reuk verloren
heeft!
De parfumeurs hebben nooit een gemak
kelijk vak gehad. „Ieder mensch heeft een
eigen neus én... een éigen reuk"! De eigen
lijke werkzaamheid van den parfumeur be
gint bij het mengen van de verschillende
extracten tot hou cru ets Maar niet ieder
houdt van bepaalde parfums. Keizer Ves-
pasianus zei eens tegen een officier, die
naar muskus rook: „Ik wilde, dat je naar
knoflook rook En Napoleon I kon geen
enkel parfum verdragen; toen eens een
sterk-geparfumeerde actrice hem naderde,
viel de, overigens toch krachtige en gezon
de man, in onmacht. Bij velen veroorzaakt
de reuk van zekere bloemensoorten hoofd
pijn en de schadelijke werking van muskus
op het zenuwstelsel is reeds lang vastge
steld! Maria van Medici kon geen roos in
haar nabijheid verdragen, Jacobus I werd
ziek van tabaksreuk...
Later werd het gebruik van welrieken
de middelen overdreven. De veldheer Otho
trok met een heel arsenaal van parfume
rieën te velde. De galante legeraanvoerders
van den Zonnekoning Lodewijk XIV de
den niet voor hem onder! Als in Nero's
eetzaal een regen van parfumstraaltjes op
de gasten neerdaalde, als de gasten van
Trimalchio met geurende olieën begoten
werden, zoodat zij doornat waren, als de
kostbare zalven hen in de oogen druipen,
dan vinden wij dat thans vreemd. Het is
nu eenmaal geen gewoonte meer de gas
ten te parfumeeren. Maar de warmte van
de meer Oostelijke streken en de daardoor
veroorzaakte grootere uitwaseming van het
lichaam, was de oorzaak van de snelle on-
bloei van de parfumfabricage. Byzanti-un
was het groote doorgangsstation voor het
verkeer tusschen Avondland en Orient.
De Kruisvaarders brachten voor hun vrou
wen kostelijke Arabische zalven mee. Me
nig schip zeilde destijds naar de Roor?e
Zee en menige kameel werd heiaden rrnt.
welriekende vrachten. Men vulde moo'e
schelpen met welriekende watertjes of ver
vaardigde er schoone vazen van albast
voor. Weldra voorzag de Ttaliaansche han
del op den Levant de apothekeriien van de
Middeleeuwen van allerlei parfumerieën,
badzouten, enz. Met rozenwater wies men
gezicht en handen, in het badwater strooi
de men rozehladeren. Later parfumeerde
men de handschoenen en kousen, nóg ia-
ter de zakdoeken en handdoeken. De laat-
sten ondergingen soms een beele bewer
king en werden dan „Venus-dóeken" ge
noemd. die heel duur waren! De ge'-f-4e
recenten ontstonden daarvoor. ArehiV-^e
gom. kwikzilversublimaat, loodwit. ter* "n-
tijn. eierstruif, azijn, amber, kamfer. onn
aantal slakken, een genlukfe. versche ;n,
citroen en kandijsuiker werd erin ver
werkt! Hier werden de doeken zeve--" a!
in gedoopt! ..Dan zijn zij goed toebero5- on
geschikt voor koninginnen en and -re kos
telijke vrouwen
De volgende creatie was parfum-balie-;es
die men in den gordel droeg en in de i-'oer
kasten legde. Lavendel, sandelhout, roze
marijn, muskaat, kaneel, amber enz
er voor dienst Reukkaarsen waren
lang bekend - Kleine reukarmba- >n.
die men om de polsen droeg, volgden Toon
begon men de gebruiksvoorwerpen te
fumeeren, hoofdzakelijk een Rococo
hebberij: briefpapier, juweeienk'^'tep bos
leggers, enz. Later werd he* to-
water uitgevonden, de Fan de Cologne
de hedendaagsche parfums kende n
vrijwel uitsluitend de rozenolie en b~'
zenwater, doch geen van de overï™ ■*-'
vak van parfumeur is zeer omvangrijk go
worden.
staan. 1200 Kilometer over oerwouden,
door streken, die nog geen blanke betre-
cen had. Vijf uur lang zonder grondzicht
over een gebied, waarop niets groeit, niets
als een paar verschrompelde struiken!
Zandstormen overvielen verscheidene ma
len de kleine machine, speelden ermee als
niet een blad, dat van een boom waaide.
Maar ditmaal wist Elly Beinhorn Afrika
te bedwingen!...
Kort rlaarop weer naar Amerika Daar
hield zij, in opdracht van den „Reichs-
sportführer" in tal van steden lezingen met
lichtbeelden over de aanstaande Olympi
sche Spelen! Zesmaal per dag sprak zij
dikwijls.
„Ik begrijp niet, waarom jullie mij zoo
eert overal ii\ nel» mijn werk gedaan als
ieder ander... en vorder niets
Dat zei Elly Beinhorn eens bij een schit
terende ontvangst. Waarschijnlijk waren
die woorden geenszins „pose". Want vast
en zeker vliegt zij niet om gevierd en ge
ëerd te worden. Haar prestaties vinden
hun oorzaak in een zuiver genot van het
nieuwe, het onbekende, het avontuurlijke
misschien zelfs een eigenschap, die
Elly Beinhorn gemeen heeft met de jonge
generatie van tegenwoordig!
Als het óver haar komt", móet zij de
stuurknuppel weer in de hand voelen en
de hemel boven zich zien en do aarde vér.
héél ver onder zich Zoo verrasscncj als
haar „tour" in 1930, zoo stil startte zij in
Gleiwitz. Bij haar landinc in Berliin. na
haar succesvolle Gleiwitz-Stamboel-Berhjn
tour was het gejubel en gejuich nog véél
sterker, dan ooit tevoren bij haar landin
gen... Gleiwitz-Stamboel-Berlijn. 3100 kilo
meter tusschen zonsop- en zonsondergang,
binnen 24 uur! In een Duitsche sportmachi-
ne een afstand, die overeen komt met
Gleiwitz-Bagdad, als men rechtuit vliegt!
ELLY BEINHORN MAAKT EEN
RECORDVLUCHT!
T :n zonsopgang en zonsondergang
3100 K.M. gevlogen!
EEN VROUWELIJK RECORD, DAT ER
MAG ZIJN!
„Elly Beinhorn werd in het jaar zooveel
geboren en..."
Met deze woorden is men gewoon een
levensbeschrijving in te leiden. Maar hier
past dat eigenlijk niet. Het klinkt te ern
stig en té officieel voor dit jonge meisje,
dat liever heelemaal niet ernstig en offici
eel wil zijn. Daarom zij hier slechts ver
klapt, dat haar geboortestad Hannover is.
Zij was in haar prilste jeugd reeds een
sportliefhebster, dat bewijst haar zwem-
leerares-diploma, dat zij bezit!
In 1928 luisterde zij naar een lezing van
den oceaanvlieger Hermann Köhl. Men
zegt, dat zij daarbij voor het eerst op het
denkbeeld is gekomen, ook te leeren vlie
gen! Maar dat is nauwelijks aan te nemen.
Ik weet niet of de astronomen een sterre-
beeld kennen, dat bijzonder van invloed is
op het vliegtalent, maar als er wérkelijk
zooiets bestaat dan heeft dat sterrebeeld
beslist op den geboortedag van Ellv Bein
horn gestraald!
In den strengen winter van 1928 nam op.
het BerJijnsche vliegveld een klein meisje,
Elly Beinhorn genaamd, ijverig les in de
vliegkunst! Énkele maanden later had zij
haar brevet en was óvergelukkig! En en
kele maanden later was zij een uitstekende
kunstvliegen ierster!
Tenslotte kreeg zij zelfs een eigen ma
chine. Toen zij het doopen moest, gaf zij
het den naam „Kiek in die Welt". Geen
naam kon juister zijn. dan deze. Het vlieg
tuig met zijn dappere pilote zagen overal
de wereld, waar deze het mooist is... èn
het gevaarlijkst.
Duitschland was haar weldra te klein
geworden. Nu zij kon vliegen, moest zij
ook op avontuur uit! In Maart 1930 onder
nam zij voor het eerst een grootere „tour"
Zij startte voor een vlucht naar Rome en
was daarmede de eerste vrouw, die over
de Alpen vloog! Nu was zij reeds bekend
geworden. De Italiaansche luchtvaartmi
nister van dat jaar, Balbo, was enthousi
ast over haar prestatie en schonk haar het
gouden piloten-insigne van Italië, een bui
tengewone eer!
Duitschland was te klein! Europa wérd
te klein. De verre verten lokten... De
onbekende verten. En het groote avontuur
begon, de vlucht naar Afrika, die haar we
reldberoemdheid bracht en die nog heden
ten dage door luchtvaartdeskundigen als
ce meest zinlooze onderneming der nieuwe
vlieggeschiedenis wordt beschouwd! Een
kleine, voor deze tour absoluut niet ge
schikte machine, weinig voorbereidselen,
weinig geld... Maar wat geeft dat allemaal
als men jong is en wat wil beleven...
Elly Beinhorn heeft altijd geluk! Me' 250
Mark in haar zak startte zij in Stuttgart
naar Barcelona en vandaar uit naar Ma
drid. Een avontuurlijke woestijnvlucht
bracht haar in drie weken over Dakar naar
Bolama in Portugeesch-Guinea, 7000 K.M.
lang was de afstand.
Daarna kwam de retourvlucht. In Tim-
boektoe wachtte men vier dagen achter
een op haar. Vier dagen lang was zij als
van den aardbodem weggevaagd. Totdat
het bericht kwam, waarop allen heradem
den: de pilote was te Timboektoe geland.
Maar niet in een vliegtuig, doch... te voet!
Tengevolge van een breuk in de olielei
ding had zij midden in de woestijn, 70 ki
lometer van haar doel verwijderd, moeten
landen, Onbeschadigd zette zij haar toestel
aan den grond! Maar aan verder vliegen
viel riet te denken! En daarom moest zij
marcheeren, vier dagen lang door gloeiend
Vkoestijnzand! De kranten schreven toen:
„Arme Elly Beinhorn, zoo eindigt dus je
In één dag naar Stamboel en terug. Elly
Beinhorn na haar aankomst te Berlijn.
heldhaftige onderneming. Inplaats van een
woestijnvlucht, een woestijnmarsch...!"
Veertig paardekrachten bezat haar mo
tor. Met deze motor vloog een jong meisje
naar Afrika. Voor haar sportieven moed
en dapperheid kreeg zij het Gouden pilo
ten-insigne en de groote plaquette van de
Aero-club! Al was de vlucht dan betrekke
lijk zinloos geweest, haar aviatische pres
tatie bleef bestaan. En die werd door ieder
een erkend!
Elly Beinhorn bleef echter niet teren op
haar roem. Juist nu niet! Zij had veel ge
leerd van haar eerste vlucht in vreemd
land! Reeds in December van datzelfde
jaar startte zij goed uitgerust en voorbe
reid voor een vlucht naar Indië. Over
Perzië en Calcutta vloog ze, langs den
Mount Everest naar Siam; zij zag de „ge
lukkige" Zuidzee-eilanden en was ook op
Bali. Als eerste Duitsche vliegenierster, die
Australië aandeed, werd zij in Sidney het
voorwerp van een enthousiaste ovatie! Een
jaar later zonden Australische studenten
baar in Berlijn een geweldige bloemen
mand, die men in een groot ijsblok had in
gevroren! En het fraaiste van het heele ge
schenk waren niet de schitterende bloe
men, maar een klein briefje, dat bij het ge
schenk was aangekomen: Australische stu
denten boden haar het eerelidmaatschap
van hun corps aan!
Met een stoomschip ging zij van Austra
lië naar Zuid-Amerika. Over oerwouden en
de Cordillera's draagt de brave motor
haar...
Voor deze geweldige lange-afstandsvlucht
kreeg de pilote in 1933 de Hindenburg-be
ker. Het zal wel een der schoonste oogen-
blikken van haar leven zijn geweest, toen
de stoere, grijze staatspresident haar ont
ving en met haar over haar vluchten
sprak! Dat had het meisje in Staaken zich
niet kunnen droomen, toen zij door haar
vliegleeraar werd afgesnauwd... En dat
was toch nog maar vijf jaar geleden!
Nu wilde zij beslist nog eens naar Afri
ka! Er was geen tegenhouden aan! Eere
zaak, vond zij het! Maar ditmaal ging zij
met een machine, die 210 K.M. per uur
vloog. Dat was wat anders dan de vorige
keer! En nu had zij „naam"!
Tal van gevaren moest zij daarbij door-
Geparfumeerde helden Maar Napoleon
viel flauw, als hij parfum rook.
Het parfum in onzen, vloeibaren vorm
kende men in de Oudheid niet. Toen werk
te men hoofdzakelijk met olieën en zalven.
De olieën, die wel dun vloeibaar waren,
die zonder alcohol waren samengesteld,
doch zuiver welriekende eigenschappen
hadden en verder niets, werd een groote
luxe-handel gedreven. Deze was zelfs zóó
groot, dat de consuls Licinius Cras&us en
Julius Caesar den verkoop van buitenland-
sche parfums verbood 1 Waarschijnlijk was
de bedoeling van dit verbod om de inheem-
sche parfum-fabricage te beschermen. Men
kende rozen uit Cyrene, viooltjes uit Athe
ne, nardus en vetiver uit den Orient, Cy-
pre uit Egypte (Kopher, hennabloesem) en
vele andere; deze werden weer onderling
gemengd en de beste recepten daarvoor
werden even zorgvuldig behoed als de re
cepten van een hedendaagsche parfum
composé.
De provincienaam of firmanaam deed
ook toen reeds opgeld! De namen van
verschillende beroemde parfumeurs zijn
ons door overlevering bekend: Cosmus, Ni-
cero, Aurelian zijn de Atkinson en Piver
van vroeger. De olieën werden in een wa
terbad verwarmd en dan verscheidene ma
len met versche bloemen bewerkt Een me
thode, die tegenwoordig nog gevolgd wordt
De Ouden wisten ook, dat tal van teere reu
ken slechts houdbaar waren, wanneer zij
door een sterkere reuk werden onder-
si eund. Rozenolie kreeg als toevoeging an-
dropogon schoenanthus, lelie-olie calamus
en myrrhe. De alcohol als zoodanig, kende
rnen niet, doch men prepareerde wijn met
verschillende aroma's, waarna die wijn als
parfumerie dienst deed. Dioscorides geeft
ons in zijn Materia media een aantal op
merkelijke recepten; voorél zijn recepten
voor zalven zijn buitengewoon fijn: hij
smelt namelijk herten- of rundervet, na
Op haar vlucht naar Indië: landing in BagdadI
