De Poëzie van het Boerenland.
de zorgen van de meesteres in
het witte huis.
record van een russischen
roofmoordenaar.
Toenemende kleurenblindheid ibi
mm&mmmstmmk
Stralende zon golvend koren rijpen
de vruchten helroode papaver... In bloe
men- en vruchtenrijkdom is de aarde ge
huld...
Hoort, hoe de zeisen zingen! Van het
Westen uit worden de velden een voor een
rijp; die rijpheid trekt verder, schrede na
fchrede verder door het boerenland.
De boer slaat dat voorttrekken gade en
wacht zijn beurt af! Het lied van de ar
beid klinkt uit verre verten, het lied van
de plicht dat is een pakkend lied maaier
en maaister, binders en andere hulpkrach
ten.
„Ping-pong ping-pong ping-pong
„klinken de hamers op de zeisen, die niet
icherp genoeg zijn... Het klinkt als het tin
gelen van de klokken, dat door den wind
naar het Oosten wordt gedragen...
Oogst! De inwoners van verschillende
dorpen staan hier broederlijk vereend op
de velden, tot aan de taftdeft bewapend
Ime-t landbouwwerktuigen. Met bloemen
zijn de sikkels en zeisen versierd, met
bloemen omkransd zijn harken en vorken
#n kransen van stroo dragen de meiskens!
Zoo wordt in verschillende deelen van
Europa de oogsttijd ingeluid: een schot
kraakt! Door twee voorrijders gestuurd, zet
een bonte optocht zich in beweging! Een
oude oogstwagen, die over de ongelijke stee-
nen hobbelt, krakend en ratelend, zoodat
de oude boerinnen op de houten banken
wel knikpoppetjes lijken, zóó schudden hun
hoofden heen en weer... Bruine, aarden
"kruiken hebben ze bij zich en groote heng
selmanden, tot teeken, dat zij in de oogst-
weken de mannen en vrouwen, die maaien,
.voorzien moeten van spijzen en drank.
'Achter den wagen loopen de maaiers... De
zeisen en sikkels zijn scherp: de oogst kan
beginnen! De wind blaast in het oude boe-
renvaan. De jongste maaier en de jongste
maaister loopen er naast. Daarop volgen de
schoolkinderen, de hark over den schouder,
de jonge boerinnen en boerenmeiden met
schoofbanden en tenslotte de tros van boe
ren en knechten. Soms ook rijdt de pacht
heer mee... dan is het extra-feestelijk!
Naar het groote roggenveld rijdt de stoet
Het einde van den weg, waar het bosch in
akkers overgaat, lijkt alles wel vloeibaar
j goud! De avondzon zinkt er achter de kim-
tne...
De menschen uit de dorpen staan er bij
In vroome aandacht Een der boeren onder-
f>ekt het graan, wendt zich dan tot de an-
ereni „Het koren is rijp. Het snijden kan
eginnen!"
Uit de maaiers treedt er nu een naar vo
ren en zegt:
j Bet bloed, de vrijheid en de eer
Drie dirigen, die door d'eeuw'gen tijd
Ons heilig zijn, doch evenzeer
De aren, die mijn sikkel snijdt!
Dan maait hij de eerste schoof! Op hem
volgt een der meisjes, dat zegt:
Een schoof helpt uit den nood;
Geeft arbeid ons en brood!
waarbij zij dan eveneens een bundel koren
neermaait! Want de oogstzegen woont ln
de afgesneden aren! Ieder moet eraan
deelnemen, boeren en boerinnen, maaiers
en maaisters, schovenblndsters en andere
oogsters
Allen grijpen zij naar de halmen en ver
sieren er hun landbouwwerktuigen mee.
Zoo gaan zij terug, naar de dorpen. Den
volgenden morgen, in alle vroegte begint 't
oogsten! Ernstig en plechtig, zooals de aar
de dat eischt, ieder een koning op eigen
akker!
Want de boer is een koning. Zijn stam
boom is ouder, dan die van alle vorsten ter
wereld; van den beginne af aan was hij
heer én dienaar tegelijk. De boer is de
„eeuwige mensch" zijn vroomheid is
ou&E, dftü die van kloosters en kerken, zijn
Op den terugweg,..,
zorg voor de aarde is die van de eeuwig
heid, zijn bloed is ouder, dan dat van de
oudste adel, zijn grond ouder dan die van
d6 wereldheerschers...
Zijn kracht en liefde zijn voor de aarde
bestemd. In het boerenvolk ligt de kracht
van het volk besloten.
Er was eens een tijd, waarin het woord
„boer" geen goeden klank had, waarin de
landman het begrip vertegenwoordigde van
een ongevormd, dom mensch, dat gemak
kelijk te bedriegen is.
Thans heeft men de boeren weer recht
laten wedervaren. Het boerenvolk is ook
immers verlost van zijn isolement. De ste
deling is de boeren nader gekomen, de boer
do stedelingen. Achting en eerbied voor
beiderlei prestaties schept een samenwer
king,-die het heele geheim vormt van een
bloeiende welvaart.
Wat zouden de stedelingen zonder boeren
zijn? In den riddertijd waren de boeren 't
slachtoffer van het lijfeigenschap. Het
handen, die de zorg voor het dagelljksch brood kennen....
maakte de eerste dienaars van het volk tot
slaven. Dat bracht nood en ondermijnde de
vaderlandsche geest. Toen kwamen de boe
ren vrij. Het volk kan leven, als de boer
leeft! Als de boer er niet was, hadden wij
geen brood.
Zaaien en oogsten, worden en vergaan
dat zijn de polen, waartusschen zich het
boerenleven, jaar na jaar, afspeelt. De na
tuur regelt het werk der handen. De na
tuur is de opperste chef van den landman.
Groei en verrotting hangen van haar af.
Met de natuur is de boer verbonden, als
een moeder met haar kind.
De drukste tijd van het boeren jaar is
thans aangebroken. Hoop is het levens
evangelie van den boer. Hij hoopt van
vandaag op morgen, hij hoopt van jaar tot
jaar, hij hoopt tot zijn laatste ademtocht.
En deze hoop heeft de boer sterk gemaakt,
heeft hem de macht gegeven om met vlijt
en volharding alles te bereiken, wat het
volk noodig heeft: brood en leven! Doch
ondanks alle hoop laten de zorgen de boe
ren nooit los. En als alles gelukkig achter
den rug is, heeft hij al weer zorgen voor
het volgend jaar. In arbeid en zorgen ver
loopt het boeren leven. Vandaag begint de
oogst, morgen rijden zij dien binnen. En
d&n? Dan gaan al wéér ploeg en egge
over de stoppelvelden en akkers, dan drijft
weer tusschen hemel en aarde het rhyth-
me van de melodie: „Zoolang de aarde hé-
staat... zullen niet ophouden 't^ zaaien en
oogsten...
Als de zon ondergaat, eindigt het werk op het land pas... als de zon opgaat
begint het reeds,., maar de «flle wagens rijden een lust voor 't oog trotsch
het dorp binnen!
Onlangs heeft de vrouw van den Ameri-
kaanschen presid. Roosevelt door de radio
gesproken en den toehoorders wat van haar
zorgen en haar taak als huisvrouw en
meesteres van het Witte Huis verteld. Da
radioluisteraars in de Vereenigde Staten
kregen toen te hooren dat het beroemde
„Witte Huis" reeds 117 jaar oud is en dat
het in orde houden van de vertrekken een
verantwoordelijke en moeilijke taak is. De
muren zijn op vele plaatsen afgebrokkeld,
zoodat de tapijten bijna voortdurend gere
pareerd moeten worden. Ook licht- en wa
terleidingen worden steeds weer onder
zocht, en om de twee jaar wordt de voor
gevel van het Witte Huis opnieuw geverfd.
Het zal voor de huisvrouwen een zekera
troost zijn, dat ook Mrs. Roosevelt van da
ratten en muizen heeft te lijden. Want de
ze plaaggeesten hebben in het Witte Huis,
zooals zijn meesteres vertelt, een vroolijk
leventje, en men maakt voortdurend jacht
op hen. Pas kort geleden, vertelde de presi
dentsvrouw, hebben twee harer vrouwelijke
gasten bij het ontbijt voor een goed door
voede rat de vlucht genomen, en zijn ont
steld van de eerste verdieping naar da
tweede geloopen. De strijd tegen het onge-
dirte wordt in het Witte Huis hardnek
kig doorgevoerd, neemt echter veel tijd en
geld in beslag.
Tien moorden in drie maanden.
Tien moorden binnen drie maanden, zie
daar het record van den roofmoordenaar
Pawel Kotranow. Hij sloeg al zijn slacht
offers dood met een bijl en het motief was
in alle gevallen roof, waarbij de dader iede
re keer slechts zeer kleine sommen kreeg.
Kotranow, die bekend heeft, zal zich bin
nenkort wegens tienvoudigen moord voor
het gerecht moeten verantwoorden. Zijn
slachtoffers waren een man, diens vrouw
en twee kinderen in Pilna in Januari, een
vrouw en haar buurman in dezelfde maand
in Gorki, een man en twee vrouwen in Bo
gorotsk en een huurkoetsier in Moskou.
ENGELAND.
De professor der psychologie aan de uni
versiteit te Edinburgh, Dr. James Prever,
heeft door systematische onderzoekingen
van leerlingen van Engelsche volksscholen
vastgesteld, dat van elke tien één aan kleu
renblindheid lijdt. Volgens opgaven van den
professor beteekent dit een 100 percentage
toename van de kleurenblindheid sedert
de laatste hierover ingestelde onderzoekin
gen.
„Dit verschijnsel kan tragische gevolgen
hebben", verklaarde de professor. „Want
deze schoolkinderen zijn aanstaande be
stuurders van auto's op onze wegen. Het
is zeker een niet luchtig op te nemen zaak,
dat van de 120 jonge menschen 12 niet in
staat zijn, bij verkeerssignalen rood van
groen te onderscheiden, Een middel tegen
kleurenblindheid bestaat nog niet. Brillen
hiervoor hebben verwisseling van andere
kleuren tengevolge."
Voor zoover de wetenschap tot nog toe
kon vaststellen, wordt kleurenblindheid
meer van den vader dan van de moeder
overgeërfd. Ook zijn er minder gevallen
van kleurenblindheid onder vrouwen,
NIEUWE VONDSTEN UIT HET STEENEN
TIJDPERK.
Men heeft kort geleden in een steengroe
ve in de gemeente van Kottenheim, aan
den weg Mayen-Kottenheim, interessante
dingen gevonden. Hierbij werden bij op
graving resten van beenderen, stukken van
aardewerk en oude steenen werktuigen uit
het steenen tijdperk gevonden, benevens
twee bolwoningen, die een interessant do
cument vormen van de vroegere kolonisa
tie geschiedenis van dit district. Het lands-
museum te Bonn heeft nu onderzoekingen
ingesteld, en zal nog meer opgravingen la
ten doen, waarbij met zekerheid op het te
voorschijn komen van andere vondsten uit
het eteenen tijdperk gerekend wordt.
