BLUE BAND PRIJSVRAAG! BLAD Voor Triplex en Ferrocal A. C. JULIANUS UITSLAG VAN DE 1 BURGERLIJKE STAND wai een pijn! AKKERTJES en alle bekleedingsmaterlalen Zcals bekend, stelden wij 1000. 250. en 5 X 50. als prijzen in bovengenoemde prijsvraag beschikbaar. Van de ingezonden versjes kwamen er vijf gelijkelijk voor de hoofd prijs in aanmerking. In verband hiermede heeft de Jury na rijp beraad beslist de prijs van 1000.— en die van 250.— gelijkelijk te verdelen onder de inzenders dier vijf versjes en de 5 prijzen van 50. toe te kennen aan de vijf inzenders wier versjes daarna het best geoordeeld werden. Hier volgen de namen van de gelukkigen! 250.- werd gezonden aan onderstaande Dames en Heren: ƒ50 •- aan de Dames en Heren: NAASTENLIEFDE. ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 5 JULI 1935. No. 27. DE BESTRIJDING VAN BLOEDLUIS Een van de grootste plagen waartegen onze fruitkweekers te strijden hebben is wel de bloedluis. Dit is een parasiet welke groote schade aan onze vruchtboomen kan teweeg brengen, en bovendien moeilijk te bestrijden is. Verschillende middelen zijn hiertegen aangewend, maar het succes der bestrijding bleef steeds achterwege. De onderzoekingen staan evenwel nooit stil en dank zij de vele chemische stoffen, waarover men tegenwoordig beschikt, won den ook steeds hiermee weer nieuwe proe ven genomen. De bestrijding van bloedluis is nu niet zoo gemakkelijk, toch meent men er in ge slaagd te zijn een preparaat gevonden te hebben, waardoor de bloedluis, alsmede an dere insecten volkomen kunnen worden ver nietigd. Wij bedoelen hier het middel Poli- flor, waarmee reeds bij de bêhandeling, van vruchtboomen, met bloedluis bezet, zeer gun stiige resultaten heeft verkregen. Ook op bekende Nederlandsche vr.ucht- boomkweekerijen wordt genoemd middel veel gebruikt en met succes tegen verschil len die insecten aangewend. Zeker zal ook dit jaar de gevreesde parasiet z.jn verwoestend werk weer aan onze vruchtboomen verrich ten. Zoodra deze op de boomen verschijnt moet er worden gespoten en zou het wel gewenscht zijn dat eens wat meer proeven met genoemd middel werden genomen. Voor al voor den kleinen bezitter van vruchtboo men zal het een uitkomst zijn; men heeft immers niets te maken met de ingewikkel de mengingsmelhode, zooals deze bij andere middelen noodzakelijk is. Dit is werkelijk toch van groot belang; hoevelen zouden graag hun enkele boomen bespuilen, wan neer er een middel gevonden was waardoor ze meerdere ziekten en insecten ineens zou den kunnen voorkomen. Dit heeft men ge tracht in bovengenoemd middel te vereeni gen, zoodat. een proefneming in het belang van de fruitteelt" kan worden geacht. Door een doelmatige meer rationeele bestrijding (Gewapende Asbest Cementplaat) naar Lange Viele K 217-18 Tel. 448 Middelburg der parasieten zooals bloedluis e.a. zou dit de fruitoogst zeker ten goede komen, wat te vens ook noodig is om tegen het buiten- landsch fruit te kunnen concurreeren. Vele goede fruitkweekers hebben dan ook reeds ervaren, dat door een meer oordeel kundige goede bestrijding veel te bereiken is. Maar ook zij die maar enkele vruchtboo men hebben en waar zeer dikwijls de ziek tebestrijding nog totaal ontbreekt, zal het ook in hun eigen belang zijn met boven staande eens rekening te houden. Geheel onwillekeurig wordt dit nummer van Zeeuwsch Nieuwsblad een tentoonstel lingscourant. Elders in dit nummer vindt de lezer uitvoerige mededeelingen over de ko mende eerste West-Zeeuwsche tentoonstel ling, welke over enkele weken in Vlissingen zal worden gehouden als een geste van ac tieve bestrijding der crisismoedeloosheid. .Wij hebben voorts met voldoening kennis genomen van het bericht, dat in 1937 te Am sterdam waarschijnlijk een wereldtentoon stelling zal worden georganiseerd, waarbij vooral de aandacht zal vallen op de ont wikkeling van het verkeer. Met voldoening lazen wij dat, omdat er uit blijkt, dat ook anderen in Nederland met ons van oordeel zijn blijkbaar, dat het geen zin heeft bij de pakken neer te zitten. De bijzonder goed opgezette tentoonstelling te Brussel bewijst, dat er zelfs in dezen crisistijd voor hen, die durven aan te pakken, nog wel wat te doen is. Het stroomt bezoekers naar Brussel en het is begrijpelijk, dat velen in ons land heb ben gezegd: „Waarom doen wij dat ook niet?" Welnu, volgens dat bericht zullen wij het doen en het is te hopen, dat het plan met succes bekroond wordt. Als wij echter over twee jaar vreemde lingen naar ons land willen trekken zal het zaak zijn te zorgen, dat wij hen redelijk Kunnen ontvangen. Want op het oogenblik staat de zaak zóo, dat vele buitenlanders niet naar Nederland komen omdat het te P, Geluk, Tomatenstraat 182, Den Haag J. Kreft, Spoorstraat 18, Boxtel L. Dolle, Dorpstraat 51, Zoeterwoude P. v. d. Pol-Schrave, Van Swietenstraat 5, Gouda J. J. Kuyper-Zwanenburg, Barentszstraat 5Amsterdam C F. van Beek, Kostverloren 22, Veenendaal W. Lange, Pastoriestraat 4, Eindhoven H. Walburgh Schmidt, Schroeder van der Kolkstraat Utrecht A. van Wijmeren, B 169, Dorst N.B. A. Korthuys-van Es, Vlaggemanstraat 36, Rotterdam Alle overige inzenders, die op No. 23 hebben gestemd, ontvan gen in de loop van deze maand de toegezegde verrassing. BLUE BAND Ziet hier, wat er in onze samenleving te recht komt van het groote gebod van den Grootsten aller menschen: Hebt Uwe naas ten lief: Van de week kwam er een jongeman bij mij op visite. Even in de dertig, getrouwd, vader van drie kinderen. Was veertien jaar bij1 denzelfden patroon in dienst geweest en bad steeds trouw zijn plicht gedaan. Hij had eerlijk gestreden voor de zaak van zijn werk gever alsof het zijn eigen zaak was. Hij had meer dan zijn plicht gedaan. De crisis had echter de winstmogelijkheid opgepeuzeld en de patroon, bang voor verdere verliezen, had de zaak verkocht. En mijn jongeman, in ze keren graad nog een familielid van mij zelfs, was niet met de zaak naar den nieu wen eigenaar overgegaan. Stond op straat. „Gaat dat zóó maar?" vroeg ik, ietwat ont nuchterd. „Ja oom, dat gaat zoo maar. Ik was in loondienst. Hij kon mij dus met een maand opzeggen". „Alles goed en wel, jongen, maar dat is toch geen methode, vooral in dezen tijd, nu het zoo moeilijk is, ergens anders een baan te krijgen". „Methode of geen methode, het is ge beurd", zuchtte mijn verre neef. „En wat nou?" „Precies. Wat nou. Ik weet het niet", klonk het moedeloos. „Voorloopig heb ik nog te eten, maar dan..." „Je zult moeten probeeren, wat anders te vinden. Je hebt nog wel relaties niet waar? Vraag eens of ze je helpen willen". „Heb ik al gedaan". Ja, hij had het al gedaan. Hij had de men schen, die hem en zijn werk door en door kenden, over dat abrupte, hartelooze ont slag ingelicht. De menschen waren vol be langstelling. Zij schudden meewarig het hoofd en zeiden: „Het is toch wat" of „Het is onbehoor lijk", of „Zooiets most niet magge". En verder niets. Zij gaven hem een hand en wenschten hem het beste, blij dat zij zelf nog een baan en een boterham hadden en dat niet zij door dat ongeluk getroffen waren. Het is in de tegenwoordige samen leving precies zooals opgemelde patroon zei, toen hem op het meedoogenlooze van zijn handelwijze was gewezen: „Wat kan ik er aan doen? Ieder moet maar voor zichzelf zorgen". Precies: ieder voor zich en de kolonel voor ons allemaal. De moraal van het wil de dier in het oerwoud. Vecht met handen en voeten voor jezelf en je gezin en trek er je niets van aan, als dat ten koste moet gaan van een ander en zijn gezin. Doe een beetje aan liefdadigheid, als je je die weel- de kunt veroorlooven en breng daarmee je geweten in slaap, maar laat overigens een ander ploeteren. Ieder voor zich, nietwaar? Zoo zijn de menschen. Zij vinden het jam mer, dat een hunner op den rand van den afgrond is geraakt, betuigen hun spijt met het behagelijk gevoel, dat zij zelf nog van dien afgrond verre zijn. Zij praten onder el kaar over het ongeluk, dat dien man ge troffen heeft en kijken, hoe hij zich eron der houdt. Glijdt hij naar beneden of ziet hij kans het hoofd boven water te houden. En is er wellicht nog een kansje om iets aan hem te verdienen? Hij zal zijn huis nu wel uit moeten: misschien kan ik het hu ren of voordeelig koopen. En als hij van het dorp weggaat komen er misschien nog een paar bijbaantjes open. Zou ik...? Zoo zijn de menschen, op de zeer bij zondere uilzondering na, die daadwerkelijk wil helpen. Het typische is echter, dat die goedwillenden meestal niet bij machte zijn iets te doen. Het is geen prettig beeld van liet mensch- dom. Maar hel is het beeld, dat honderden, duizenden medemenschen in den lande thans eiken dag zien. Zij schrijven zich blauw en loopen zich de schoenen stuk om werk, dat hen en de hunnen in het leven moet houden. En zij krijgen dat werk niet. Waar om niet? Omdat er geen werk is, dat geld oplevert. En het geld is voor den mensch van meer belang dan het welzijn van zijn soortgenoot. Van het groote gebod: „Hebt l Uwe naaste lief gelijk Uzelven" hebben de menschen gemaakt: „Hebt Uwe geldzak lief gelijk Uzelf". In de beleefde omgangstaal heet dat: „Zaken zijn nu eenmaal zaken". En een medemensch op den rand van den afgrond is geen zaak of een zeer beroer de zaak, waaraan weinig te verdienen is. Ik heb dit alles aan mijn neef gezegd, die stom van ja knikte. En ik heb toen mij zelf uitgescholden omdat ik dat alles zei. Wat heeft de jongen aan die woorden? Van woorden woorden van medelijden, van ergernis en zelfs van hoop kan hij zijn ge zin niet onderhouden; daar geeft geen bak ker brood en geen slager vleesch op. Al leen voor geld krijg je dat vleesch en dat brood. En dat geld krijgen onze werkelooze men schen alleen dan als er werk is. Voor den mensch, die zichzelf respecteert, is alleen het geld goed, dat hij zelf verdiend heeft. Het geld van de steun levert brood, dat wrang smaakt omdat het slechts gekregen is. Zoo ziet men, dat het geld, vele dingen Tqan doen. Maar er is een ding, dat het /liet kan, n.l. naastenliefde schenken. Dat kan alleen het hart. PLEUN ZEELAND. -< duur is voor lieden met gedeprecieerde munt. Hiermede staan wij midden in het vraagstuk van den dag: deflatie-politiek van de regeering en de devaluatiepolitiek van hen die meenen, dat de regeering op den ver keerden weg is. Uit de memorie van ant woord is gebleken, dat de landsoverheid stel liger dan ooit overtuigd is van de juistheid barer politiek van aanpassing en dat zij op den ingeslagen weg wil voortgaan. Aan critiek hierop zal het wel niet ontbseken en als straks de bezuinigingswet in de Ka mer behandeld wordt zal er eveneens nog wel een stevig woordje over gezogd worden. Wij zijn gekomen aan een belangrijk punt in de vaderlandsche economische poli tiek uit de parlementaire behandeling van het wetsontwerp zal blijken, in welke rich ting Nederland straks verder geregeerd wordt. WESTKAPELLE over de maand Juni 1935. Geboren: Willemina Maria d. v. Willem Toutenhoofd en Jerina Slabber Jakob, z. v. Jakob van Vaardegem en Lourina, Johan na van Rooijen Pieter, z. v. Lambertus Ga- brielse en Johanna Sanderse Dingeman, Johannes, z. v. Pieter Verhage en Pieternel- la Lievense Leendert, z. v. Kornelis Min- derhoud en Lourina Wouters Lourus, z. v. Hendrik Cijsouw en van Jakomina Minder- houd. Gelrouwd: Jafiis Westerbeke 19 j. en Johan na Willemina Roelse 18 j. Andries Hui- bregtse 28 j. en Adriana Faasse 21 j. Overleden: Aarnoud Joosse 73 j. echtge noot van Elizabeth Gabriclse. Ingekomen: Pieternella Verhage, dienst bode van Zoutelande. Vertrokken: Kornelis Sanderse, opzichter naar Wassenaar. o DOMCH'U HG over de maand Juni 1935. Ondertrouwd. A. J. Westenburger, 28 j. en A. J. Fokker 24 j. G. Wisse, 29 j. en -VIKesteloo 33 j. Neem daar nu toch eens een paar "AKKERTJES" voor en tot Uw ver bazing en welbehagen zal de pijn verdwijnen, want AKKER-CACHETS helpen uitstekend bij Rheumatiek, Rheumalische zenuwpijn, Lendenpijn Spil, Spierpijn, Gevatte Koude, enz. NedertandschSmaakloos ouwel-omhulsel om Product 't poeder. Ge proeft daardoor niets. Ze glijden naar binnen. Per 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct. Volgens recept van Apotheker Dumont - ÖB 16O-.0»J Vraagt ook: „Laxeer-Akkertjes", de nieuwe vinding van Apotheker Dumont tegen ver stopping, hardlijvigheid, enz.Werken zacht. Getrouwd: A. P. J. Westenburger, 28 j. en A. J. Fokker 24 j. G. Wisse 29 j. en M. Kes teloo 33 j. Overleden: J. Houmes weduwe L. Geert- se 81 j. Vervolg le kolom nag. 3.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1935 | | pagina 5