AKKERTJES
HARTEN DRIE
nare Hoofdpijn
Voor onze Vrouwen.
FEUILLETON
MUZIEKNIEUWS
te
OCKENBURG, Walstraat.
VRIJDAG 14 JUNI lu3S. No. 24
Di0..
behoeft Uw dag niet te vergallen.
Neem een "AKKERTJE" en ge zijt
er van af. Géén last met Uw maag!
Prettig innemen en onschadelijk.
AKKER-CACHETS verdrijven spoe
dig Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn,
Vrouwenpijn, rheumatische pijnen,
gevatte koude, Influenza, Griep, enz.
jVe^r/ws^SmaakloQ* ouwel-omhuliel om
Product poeder. Ge proeft daardoor
niets. Ze glijden naar binnen.
Per 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.
Volgens recept i/an Apotheker Dumont
Vraagt ook: „Laxeej-Akkertjes", de nieuwe
vinding van Apotheker Dumont tegen vet>
stopping, hardlijvigheid, ena. Werken sacht.
KALK.
In alle bouwgronden, zoowel gras als
akkerland is goed kalkgehalte van zeer groot
belang. Er zijn gronden, die voor de goede
ontwikkeling der gewassen te weinig kalk
bevatten.
Hier dient gekalkt te worden om daar
mee de planten te voeden.
De korensoorten onttrekken per H.A. 22
tot 40 K.G., de vlinderbloemige gewassen
(klaver wikken, erwten, boonen, aerradella,
luzerne 120 tot 240 K.G. de hakvruchten 80
tot 90 K.G.
Uit deze cijfers die gemiddelden zijn van
het driejarig onderzoek, blijkt dus, dat kalk
een noodzakelijke planten voedingsstof is.
Ook ziet men dat de vlinderbloemigen het
meest aan den grond ontrekken en bijzonder
voor deze kalkvoorziening van groot belang
is. Nu vele bedrijven de inrichting min of
meer veranderen tengevolge van de Regee-
ringsmaatregelen en in de vruchtwisseling
meer plaats zullen geven aan de vlinderbloe-
migen, dient men hiermee wel rekening te
houden.
Maar kalk dient niet enkel tot voeding der
planten, kalk is ook het middel om den
grond geschikt te maken voor den groei
Vooral op zure lage gronden is het van
het grootste belang, dat deze worden gekalkt,
men kan deze gronden wanneer de ontwa
tering tevens goed is, veel verbeteren en
kan ook deze grond een normale opbrengst
geven.
Ook klei en leemgronden, die men in ons
land veel aantreft, hebben licht gebrek aan
kalk, waardoor de bewerking dikwijls zeer
moeilijk is en de vruchtbaarheid geringer.
Men ondervindt meermalen dat ze taai
en dicht zijn en licht korsten. Als na een
fjinken regen de zon komt hebben ze spoe
dig een dichte harde kost, die geen l icht
meer doorlaat en dit is toch wel zeer na-
deelig voor goeden plantengroei.
Zorgt men hier voor goed kalkgehalte,
vooral in de bovenlaag, dan blijft deze los
en kruimelig en laat zich bovendien gemak
kelijk bewerken.
Meestal wordt er tegelijk bemesting met
fosforzuur of kali toegepast, om een mo
gelijk tekort aan planten voedsel te voorko
men. Tegenwoordig is er ook in den han
del de kalkkali-meststof-Kencica welke kali
ook in een juisten vorm geheel ter beschik
king van de planten komen.
Dit heeft dus het voordeel dat en kalk en
kali tegelijkertijd, dus zonder extra werk
uitgestrooid wordt.
Onze gronden hebben beide voedingsstof
fen beslist noodig, zoodat het wel de aanbe
veling verdient, met bovenstaande rekening
te houden bij de altijd noodige bemesting.
ZOUTELANDE.
Programma Concert 18 Juni, te geven
door het Fanfarecorps „Luctor et Emergo"
te Zoutelande des avonds 8 uur. Directeur
de heer André J. Geijsen.
1. „Zum Défifé Marsch
W. Lemke.
2. „Corbeille d'Eté", Ouverture G. Gadenne.
3. „Le Val de 1'Amblève", Fantaisie
P. D. Belleflamme.
4. „Fantaisie J. Werkman.
5. „St. Caecilia's Feestmarsch"
6. „Jugendzeit", Marsch J. Brandje.
7. „La Fee des Eaux", Fantaisie Alf. Beriot
8. „TAttente fait Mourir", Fantaisie
G. Gadenne.
9. „Sarie Marais'*, Marsch C.J.N. Cori
JUNI
Zaterdag
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
DonderdJTg
Vrijdag
15
16
17
18
19
20
21
uni
ZON
Op Onder
4.39
4.39
4.39
4.39
4.39
4.39
4.39
9.21
9.22
9.22
9.23
9.23
9.23
9.24
Hoogwater te Vlissingen op:
Zaterdag
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag 20
Vrijdag 21
15
16
17
18
19
juni v.m. 1.15 n.m. 1.
131 2.01
2.20 2.43
3.07 3.26
3.49 4.06
4.35 4.50
5.26 5.41
WIELRIJDERS, LICHT OP:
Zaterdag
15
[uni
te
9.51
uur
Zondag
16
te
9.52
Maandag
17
te
9.52
N
Dinsdag
18
9.53
w
Woensd.
19
te
9.53
M
Donderd.
20
te
9.53
II
Vrijdag
21
te
9.54
W
Apotheken geopend te Vlissingen
Zondag is geopend
MI D DAGJAPON.
Het afgebeelde model fs nu juist zoo ge
schikt om *s middags gedragen te worden.
Het is zeer eenvoudig en kleedt aardig.
Het dubbele kraagje, dat van zijde of ba
tist gemaakt kan worden is met smal valen*
cienne kant afgezet, hetgeen, evenals de
knoopgarneering tot de laatste modesnuf-
jès behoort.
Gemakshalve wordt het kraagje met een
smal reepje afgewerkt, waardoor het mo»
gelijk is, -het in de japon te rijgen, waardoor
het zonder moeite uitgenomen en gewas
schen kan worden. De mouw is glad en
aangesloten, terwijl de japon links met druk-
knoopen sluit. Het bovenstuk bestaat aan
de voorzijde uit drie gedeelten, waarvan het
middelste op de zijstukken is gestikt; de
rug bestaat uit één pand. Zesbaansrok en
smalle ceintuur met knoopen.
Knippatronen kan men aan onze bureaux
bestellen tot en met maat 48, onder No.
1492. Kosten f 0.60.
JURK VOOR MEISJES VAN 7-10 JAAR.
Een jurk met lange mouwtjes is voor de
killere dagen zeer practisch, want vaak is
het in het voorjaar nog zóó koud, dat de
armen „kippenvel" vertoonen. Het lijfje
heeft zich aan die nieuwe eischen aangepast,
nJ. de bolerovorm, die rond geknipt wordt
en opgestikt op het rokje, dat in het mid
den een smalle reep heeft, die tot aan de
hals doorloopt.
Smal boordje, knoopgarneering en sluiting
met split in den rug.
Knippatronen kan men aan onze bureaux
bestellen voor den leeftijd van 7—10 jaar,
onder No. 1508. Kosten f 0.50.
JURK VOOR MEISJES VAN 10-14 JAAR.
Het geruite jurkje van zephir, linnen of
ander goed waschbaar materiaal leent zich
zeer goed voor slanke figuurtjes en doet de
ze door de eenvoud van het model zeer goed
uitkomen.
Geen andere garneering dan een paar lich
te revers en dito ceintuur wordt aange
bracht. Sluiting middenvoor met knoopen en
knoopsgaten, die op een opgestikte palle zijn
aangebracht, zesbaans rokje, waarvan de
baantjes naar beneden toe wijder worden.
Knippatronen kan men aan onze bureaux
bestellen voor den leeftijd van 10—14 jaar,
onder No. 1507. Kosten f 0.60.
DOOR BERTA RUCK.
52.
Het meisje was werkelijk aardig genoeg.
Hij vertrouwde, dat dit even goed zou uit
vallen als zooveel andere huwelijken. Hij her
innerde zich een uitdrukking van een cy
nicus (toen hij nog op de militaire académie
was): „Elk meisje is het ware meisje niet,
zoodra je haar getrouwd hebt".
Indien Nora buiten zijn bereik lag, wat
voor belang had hij dan bij een keuze?
Ja, hij zou 't zaakje maar in orde maken.
Twee dagen voor dezen avond zat de
vrouw van Jim Hallett den adjudant, in
haar keurig salonnetje te Kensington te
schrijven. Zij woonde nu als betalende logé
blij tantes zij had haar huishoudentje op
gebroken en Jim was ergens in Frankrijk.
bij tantes die vonden, dat zjj zich niet erg
benauwd maakte om Jim, want zij besteedde
veel geld aan nieuwe schoenen, maakte on
ophoudelijk origineele grappen en scheen
geregeld brieven te schrijven aan geheel an
dere jonge mannen dan haar echtgenoot. De
brief welke zij schreef, scheen haar nogal
▼roolijk te maken. Zij beet op het achtereind j
van haar penhouder, glimlachte en leunde
achterover. Het lange epistel, dat Billy haar
üiad gezonden, lag voor haar. Zij keek er op
nieuw naar, doch nu barstte zij, zeer tot er
gernis van tante, die in een hoekje zat te
haken, in schaterlachen uit.
„Anne huwelijkspeculantzei mevrouw
Hallett harop. Met plotseling getaar greep
zij naar het spoorboekje. Bij zichzelf zei ze:
„Ik moet per slot van rekening toch naar
dat verhuurkantoor gaan, om te zien of mijn
kleine leuke huisje nog te huur is. Mogelijk
vang ik wel twee vliegen in een klap. Ik kon
dan tegelijkertijd van de gelegenheid gebruik
maken, om die revue bij de Gansenhursten,
waar hij over schrijft, te gaan zien. Wat zal
Jim lachen, als ik hem over dit avontuur
schrijf'.
Dus schreef de vrouw van Jim geen brief
vol raadgevingen aan Billy, maar zond een
telegram aan Hotel Sport te Ditchwater,
met verzoek een kamer voor haar te willen
reserveeren.
„Pa" Gansenhurst had zijn dochterschaar
en zijn aangenomen zoon beloofd, dat hij
een oogenblikje naar de revue zou komen
kijken, als hij tijd over had. Hij had zich
in zijn nieuw ingericht kantoor in „Huize
Rustenburg" opgesloten, zoover mogelijk bui
ten het bereik van het rumoer der revue-
repetilies en het telefoongeschel dat den ge-
heelen dag klingelde. Daar zat de rentenier
die niet rentenieren kon, met een glans van
verrukking in zijn oogen het bestek voor de
barakken te maken.
In sirengeren militairen zin, werd de ou
de kolonel alleen gelaten, om de zaken af te
doen. Hij glimlachte onder zijn witten kne
vel toen hij besloot het vanavond maar
zelf le doen.
HOOFDSTUK XVI
NACHTELIJKE FEESTVREUGDE
Feestklanken en vreugdetonen vulden „Hui
ze Rustenburg". De best geslaagde revue
waarin Nellie Hunter (zoo stond het op 't
programma) ooit was opgetreden, was bijna
ten einde.
Een half dozijn prachtige gordijnen uit
verschillende vertrekken van het groote huis
gerequireerd, scheidden het nog steeds ap-
plaudisseerende publiek in de grootste helft
van het reuzensalon, van het tooneel. De
acht gezusters Gansenhurst gichelden ze
nuwachtig en fluisterden elkaar moed in,
voor het volgende en slotnummer, dat door
hen zou worden uitgevoerd. De jonge me
vrouw Millbanke in haar vuurroode marke-
tensters-costuum, liep vlug langs de meis-
jesgroep en maakte met haar vingers een
spleetje tusschen de twee gordijnen, die als
voorscherm dienst deden. Zij tuurde naar
het auditorium en vroeg zich nieuwsgierig
af, wie die dame was, die op de tweede rij
naast dien knappen luitenant Somers zat en
zoo ernstig met hem praatte. Mevrouw was
er zeker van, dat zij een lach hoorde en
een: „Wees nu niet dwaas, Billy", maar of
hij zich al of niet dwaas wilde aanstellen,
lachen deed hij zeker niet. Vlak by hem zat
de familie Halliday; Lorne was in haar
verpleegsteruniform. Verderop zaten alle ma
ma's en tantes uit Ditchwater en alle jonge
officieren, die niet in de revue mee deden.
Nellie voelde een tikje op haar schouder.
Het was luitenant Orpington (Buff Orpington
noemde zij hem famiiiaar)., de militair-im-
pressario, lang en schraal met kaken zoo
rechthoekig als een sigarenkistje, de man die
door woord en daad geweest was, wat ma
ma Gansenhurst noemde „de ziel van het
feest".
„Kom mee, 't is tot nu toe prachtig van
stapel geloopen. Laten wij voor de slotscè
ne bellen. Vooruit".
Een minuut later gingen de gordijnen
plooiend van elkaar naar rechts en link»
en staarde het publiek over een rij van e-
lectrische voetlichten, door den eenigen
Dilchwaterschen electricien voor het glans-
nummer van den avond aangebracht: „De
militaire dames parade", uitgevoerd door
de acht gezusters Gansenhurst en gebaseerd
op de wijs: „It is a long way to Tipparary".
Daar aanschouwde het auditorium achter
het voetlicht een rij van allerliefste meisjes
in volgorde van lengte naast elkaar. Ze had
den allen blonde krullen (echte) en gouden
schoentjes (geen echte) en waren voor de
rest een wolk van witte gazigheid. Zij bloos
den door het rouge heen en hun porcelein-
blauwe oogen schitterden van opwinding
en kwamen nog sterker uit door het cobali-
blauwe schmink dat op hun onschuldige O'
leden was gesmeerd.
(Wordt vervolgd.)
