Voorraad op - dan sluiten vij 2e BLAD DE OPERATIE. Nog slechts korten tijd krijgt U bij elke 3 pakken Presto Zeeppoeder een fraai glazen gebakschaaltje cadeau! Indien U hiervan nog geen gebruik hebt gemaakt doe het dan nu dadelijk want zulk een welkom voordeeltje moet geen enkele huisvrouw zich laten ontgaan en de voorraad raakt uitgeput. Presto Zeeppoeder komt in huis altijd te pas en kost maar 772 ets. per pak. Dus gauw naar Uw winkelier voor het te laat is. ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 31 MEI 1935, No. 22. IETS OVER ZAAIBLOEMEN Wanneer we het hebben over zaaibloe men dan willen wij eens hespreken de tweejarige en vaste planten, dit mede naar aanleiding van een ui'.gaaf en beschrijving van Turkenburg's Zaadhandel te Bodegra ven. In deze prachtige uitgave, valt bij het doorbladeren op, dat vele bloemen, die men als vaste planten in den tuin kent uit zaad te kweeken zijn, ook in de nieuwere varië teiten. Wat er alles aan tweejarige of vaste plan ten gezaaid kan worden het is te veel om op te noemen, maar wij willen toch op en kele hier even wijzen. Daar zijn b.v. de prachtige lupinen in tal van kleuren, de Co reopsis, Delphinium, Dianthus, Erigeron, Gaillardia, Heli inlhus, Pyretrum, Salvia, Pa paver en zooveel andere planten, die gezaaid kunnen worden, om dan niet te vergeten de verschillende stroobloemen, die de meest kleurrijke winterbouquetten kunnen leveren. Wij willen nog enkele speciale soorten noe men en wel, de Chrysanlheum maximum, in tal van variëteiten, zijn prachtige vaste plan ten, die mooie snijbloem èn leveren. De laatste nieuwigheid is de Chr. max. Esther Read, met dubbele bloemen als van een dubbele pyretrum, dit wordt een snijbloem van den eersten rang, maar van deze is momenteel nog geen zaad ver krijgbaar. De bloeitijd van deze laatste is Juli-Augustus. De Helinium bigelowi is één van de mooiste specimen van een geslacht, waar in mten thans veel variatie aantreft. Het zijn alle prachtig snijbloemen. Deze groeit slechts 60—80 c.M. hoog, is daardoor zeer geschikt voor een border, waarin men in den nazomer een gele plek wil hebben, evenals voor bouquetten Men zaait weer eind April tot eind Juni in den vollen grond. Het worden mettertijd groote planten, zooals alle heleniums, zoodat men ze op 50 c.M. afstand kan zetten, al kan men ze natuurlijk eerst op 25 c.M. afstand plaatsen en later dunnen. Dan hebben we nog de Rudbeckia pur- perea, die in Juli tot September bloeit met purperrose bloemen. De Rudbeckia levert prachtige snijbloemen, er zijn ook nog meer donkerroode nieuwere varia:ies die als vasle plant bestaan. Al deze soorten en vele ander© zaait men van eind April tot eind Juni. Meer zullen wij er niet van vertellen, gezien wij over tuigd zijn dat iedere bloemenliefhebber en zij die in den bloementuin belang stellen, deze ui'gave hij Turkenburg zullen bestellen, mooier uitgave op het gebied van Bloemen is wel niet denkbaar. DE VOORDEELEN VAN LIKSTEENEN In een vorig artikel schreven wij reeds over de behoefte aan mineralen. Over de voorziening in de juiste mineralen hopen wij later meer uitvoerig te kunnen meedee- len. Het was een feestje van jongelui en het ging er gezellig en vroolijk naar toe. Hoe ik door een ingewikkelde familierelatie in dat clubje verzeild raakte, zal ik niet uit eenzetten. Ik was er en ik genoot. Ik had ge legenheid op te merken, dat er een alge- heele wijziging is gekomen in de manier van feestvieren van vroeger en thans. Vroeger werd er alcohol gedronken als water en was het hoogtepunt van het feest gekomen als de meeste gasten het laagste punt van den vloer gevonden hadden. Bij dit feestje van jongelui was geen druppel alcohol en toch volop vroolijkheid. Vroeger huurde men voor het amusement een pianist en een „ceremoniemeester", die dan tegelijk humorist en dansmeester was; het was zijn taak de vroolijkheid te brengen, wat niet al tijd lukte en wel eens aanleiding gaf tot hel tegendeel: ruzie en familieveeten, die ja ren duurden, iets wat den ceremoniemees ter Siberisch liet, want zijn loon was safe. De principieele fout zat natuurlijk in het feit, dat men niet zelf zorgde voor de vroolijkheid. Daar waren mijn jongelui beter achter; die waren stuk voor stuk ceremoniemees ter en humorist en de radio zorgde voor de muziek. Ik heb opgemerkt, dat er onder de huidige jeugd meer gevatheid en geest schuilt dan vroeger; misschien is dat een gevolg van de vrijere opvoeding. Onze voor ouders werden teveel als kasplanten groot gebracht in „netheid" en „fatsoen". Zoo kwam op dit feestje een leuk jog van even in de twintig op het ongare idee, om een wedstrijd te houden in het vertellen van on mogelijke verhalen. Hoe idioter, hoe on mogelijker, hoe beter. Degene die het meest krankzinnige en toch aardigste verhaal ver werd. winnaar en kreeg van iedereen een consumptie. Wel, beoordeeld naar hun capaciteiten tot fantaseeren, waren alle feestgangers jour nalisten in den dop. Nog nooit heb ik zoo veel nonsens gehoord en er zoo hartelijk om gelachen. Winnaar werd een jong stu dent, die op onnavolgbare manier het ver haal van de verkeerde operatie vertelde: Mijn oom, die dokter in Parijs was, werd eens te hulp geroepen bij een stel journa listen, die aan het duelleeren gingen. Jullie weten, dat was heel gewoon in Frankrijk. Als journalisten in Holland ruzie hebben schrij ven zij de krant vol en vervelen hun lezers; in Frankrijk dagen zij elkaar uit tot een duel. Aan den uitgedaagde was de keuze der wapens en... wel, als mij zooiets te wach ten stond wist ik wel, wat ik zou nemen. „Een mittrailleur?" Neen, een scheepskanon van 36 cM. Daar mee kan je een geweldig groot gat in de lucht schieten. Enfin, de twee Parijsche journalisten zouden duelleeren op het flo ret, jullie kent ze wel, die smalle, dunne en scherpe hakmessen, waarmede onze voorou ders zoo graag meeningsverschillen recht zetten. 's Morgens vroeg, ergens in het Bois de Boulogne, was de gansche firma aanwezig. De beide heethoofdige penneridders in hun overhemd, hun getuigen, een scheidsrechter en mijn oom als dokter. Vreeselijk nerveus was die oom van mij, want hij had nog nooit een duel meegemaakt. De twee krantenjongens gaan aan het bakkeleien en heusch maar niet zoo'n beet je voor het oog van „la Grande Nation", Gedurende den zomer vinden de dieren voldoende mineralen in het gras, vooral wanneer de boden behoorlijk mineraalhou dend en het seizoen niet bijzonder droog is. Veelal blijkt echter dat de dieren nog een groote behoefte hebben aan zout. Evenals bij de menschen de behoefte aan zout niet evenredig is, dit ook bij de dieren het geval. Daarom verdient het altijd aanbeveling eenige zoutliksteenen ter beschikking van het vee te' stellen. De behoef;e aan zout illustreert zich bij de dieren door lusleloosheid, weinig eetlust, likken en knagen aan allerlei voorwerpen (speciaal aan hekken of palen) ruwe beha ring enz. Indien er liksteenen ter beschikking van de dieren staan dan worden ze in staat ge steld hun behoefte aan zout instinctmatig te regelen. Deze toediening van zout be vordert de omzetting van het voedsel waar door zij tot hoogere productie in staat zijn. Afgezien hiervan komen de dieren in een beteren welstand en wordt hun weerstands vermogen versterkt. Liksteenen werken bovendien ontsmettend op de mondholte en kunnen medewerken ter voorkoming van mond- en klauwzeer. Wat de uitgaven betreft deze zijn al zeer gering en wij meenen dan ook dat de enkele centen die hiervoor per maand worden uit gegeven, zeker ruimschoots vergoed worden. De productie wordt er door verhoogd ter wijl de gezondheidstoestand van het vee er door verbeterd. Elk dier heeft zout ia zijn voedsel noo- maar echt meenens. Zij vielen elkaar aan, weerden elkanders slagen af met een ver schrikkelijke woede. Mjjn oom, zenuwach- tig als hij was, dacht aan de meters zwach tel, die hij straks noodig zou hebben en aan de lange rekening, die hij zou kunnen schrij ven. Enfin, ten langen leste weet de oudste journalist zijn tegenstander te raken. Hij mepte het floret van zijn vijand op zij"1 en terwijl deze het hoofd even afwendt slaat de ander toe... De jaap over het vijande lijke facie heeft den neus er gladweg afge sneden. Cyrano de Bergerac zei een waar woord door te declameeren: „Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht." Het aan- geilaat van den journalist was leelijk ge schonden en bovendienwat is een kran tenman zonder neus? Hij is precies als een verkouden hond zijn speurzintuig kwijt. Nou jullie begrijpt wel, dat de rtian er niet blij mee was. Met een gekreun van pijn en van spijt over zijfn neus laat hij zijn floret vallen... precies op de punt van zijn schoen. Het vlijmscherpe wapen gaat door het leder heen en amputeert keurig netjes de groote teen van het slachtoffer. Zonder neus en zonder groote teen, bloedend als een varken, was de journalist volgens het oordeel der secondanten niet meer tot vech ten in staat. Hij werd hors de combat ver klaard. Toen kwam mijn oom in actie. De jour nalist ging vreeselijk te keer en dreigde met een nieuw duel; zijn tegenstander had wel recht gehad hem dood te steken, maar niet om hem verschillende lichaamsdeelen te amputeeren. „Kalm aan, kalm aan nou maar", suste mijn oom gejaagd", ik zal alles precies op zijn plaats hechten en dan ben je met een beetje rust over veertien dagen weer het ventje". Mijn oom gaat aan het werk, maar in zijn zenuwachtigheid verwisselt hij de li chaamsdeelen en naait de groote teen op de plaats, waar eerst de neus zat en dus de neus op het plekje waar voorheen een groote teen krulde. Alles moest ook zoo gehaast gaan, de journalist bloedde en schreeuwde en schold en mijn oom was zoo vreeselijk nerveus. Hij bindt dikke zwachtels om de wonden en laat den man npar bed brengen. Veertien dagen later krijgt hij een tele foontje. Van den journalist. „Mooie dokter ben jij. Kom eens naar mijn neus kijken. En naar mijn groote teen.** Mijn oom ging er heen en schrok zich natuurlijk een scheel aapje. Het was geen gezicht, die groote teen gekruld boven het kleine zwarte snorretje van den krantenman, die van woede niet wist wat hij zeggen moest Maar er was niets aan te doen; de wonden waren dicht gegroeid en het was niet raad zaam, ze opnieuw open te maken. Zoo bleef de groote teen op de plaats van den neus en omgekeerd de neus op de plek van de groote teen. Het was vreeselijk lastig voor den armen kerel, dat vat je. Als hij eens wilde niezen was hij verplicht, eerst zijn schoen uit te trekken en als hij verkouden was dan kon hij eenvoudig de straat niet op. Je kunt toch niet op een schoen en een bloote voet op de boulevard flaneeren al leen omdat je je neus vrij moet houden? PLEUN ZEELAND. dig en het ware gewenscht dat iedere vee houder eens overtuigd werd van het nut der zoutvoeding, welke altijd een gunstige werking uitoefenen zal op onze huisdieren. De totale schuld van Australië be droeg aan het einde van verleden jaar 1200 millioen pond sterling. De wereldhandel in wapenen cn mu nitie is in het afgeloopen jaar met rond twaalf procent gestegen. In 1865 waren 24 van de 100 dienstplich tigen langer dan 1.70 M. In 1933 was dit aan tal tot 64 gestegen. De eerste vrijwillige ruilverkaveling is te Bodegraven tot stand gekomen. Zij werd gedaan ten behoeve van den nieuwen weg den Haag—Utrecht en omvatte 21 boerde rijen met totaal 430 hectare grond. Voor den opbouw van nieuwe wapen fabrieken hebben de Japansche marine 130 millioen yen en het ministerie van oorlog 207 millioen yen voor dit jaar uitgetrokken. De oogst van Sumatratabak bedroeg verleden jaar 178.000 pakken, waarvan meer dan 100 000 oakken in Duitschland werden afgezet. a|) 1|

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1935 | | pagina 5