DE GEMEENTERAAD,
DE UNIE
2e BLAD
Effiu^fiouclnAeuuAS iscun,
KOFFIE BLAADJES
7k
TIJDELIJKE AANBIEDING
Het persoonlijke element trekt
belangstelling bij de
verkiezingen.
Ondank is des raadslids loon.
F
VAN 6 TOT EN MET 18 MEI
VS
VS
VZ
SEN HEERLIJK KOEKJE
c&n l
Ipjp fjtr "Ml pand /- - -J
MET 1b n>T!NG
FiliaalVLISSINGEN, SCHELDESTRAAT 37
an varder filialen door het gehele land.
SERENADE.
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 10 MEI 1935. No. 19.
In den loop van deze en van de volgen
de maand worden overal in Nederland de
verkiezingen gehouden voor de gemeente
raden. Nogmeer dan die voor de Provinci
ale Staten trekken de e raadsverkiezingen
de aandacht der burgerij, hetgeen wel zal
zijn toe te schrijven aan het persoonlijk
element, dat bij die communale stemmin
gen onwillekcu ig een rol speelt. Dat per
soonlijk element wordt sterker naarmate
de gemeente kleiner is omdat de mensehen
elkaar dan ve l be er persoonlijk kennen,
doordat men nader staat tot de zaken van
het gemeentelijk bestuur en dus de han
delingen zijner vertegenwoor/i ers gemak
kelijker kan beoordeelen dan van die in
het Parlement en de Stalen. Dat persoon
lijke element komt ook tot uiting in het
optreden van z iver plaatselijke „partijen"
(bij voorkeur „Gemeen ebelang" gedoopt en
het deelnemèn aan de verkiezingen van
groepen burgers, die een eigen lijst hebben
ingediend, onafhankelijk van landelijk-po-
litieke stroomi g n.
In de zorgvolle tij'.en, welke wij thans
beleven is het ambt van Raadslid geen on
verdeeld genoegen. Aan den gemeenteraad
moet krachtens artikel 1-14 van de Grond
wet, de regeling en het bestuur van de
huishouding der gemeente worden over
gelaten. De gemeente is autonoom, d.w.z.
dat zij bevoegd is om onder toezicht van
het hoogere gezag de gemeentelijke huis
houding naar eigen inzicht te besturen, zou.
der dat daaraan een machtiging of op
dracht van het hoogere gezag voorafgaat.
Vooral in de laatste jaren is die gemeen
telijke autonomie in sterke mate aangetast.
Een berucht voorbeeld is het opzenden
der gemeentelijke begrooting aan het Col
lege van Ged. Staten der Provincie, dat
haar beoordeelt alvorens zij in den Raad
in behandeling wordt genomen. Het Pro
vinciale bestuur geelt daarbij aanwijzingen
en regelingen, waarvan het voor een ge
meenteraad welhaast niet doenlijk is af te
wijken, wat tot gevolg heeft, dat die be
grotingsbehandeling in den Raad is ge
worden zooals menig raadslid het heeft
uitgedrukt een „wassen neus".
SLAPELOOZE NACHTEN DOOR SPIT.
Na drie weken Rruschen werd het beter
„Een jaar lang heb ik gesukkeld met spit
in den rug en hevige pijnen in de beenen.
Zelfs zoo erg. dat ik 's nachts niet kon sla-
tien. Ik heb hiervoor alle middelen aange
wend, maar niets liielp, totdat ik er ein
delijk toe overging om eens Kruschen Salts
te gebruiken. En ik had het nog geen drie
weken gebruikt, toen kon ik al weten, dat
het gaande weg beter werd. En nu kan
ik er beslist niet meer buiten, want ik
had het een week niet gebruikt en de pij
nen kwamen weer terug. Daarom heb ik
dan ook weer een potje aangeschaft. Ik kan
Kruschen Salts dan ook ten zeerste aan
bevelen". B. J. \V. te B.
Indien de afvoerorganen niet behoorlijk
funclionneeren, ontstaat in het li haam een
ophooping van schadelijke afvalstoffen en
urinezuur, wat de ondragelijke rheumati-
sche pijnen kan veroorzaken. Dc zes ver
schillende zouten in Kruschen drijven de
ze afvalstoffen en urinezuur langs den na
tuurlijken weg zachtjes en volkomen uit het
lichaam; de „dagelijksche dosis" Kruschen
zal daarna de afvoerorganen blijven aan
sporen om alle schadelijke stoffen geregeld
uil het lichaam te verwijderen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten a f 0.90
en f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbe
grepen. Let op, dat op het etiket op de
flesch, zoowel als op de buitenverpakking
de naam Rowntree Handels Maatschappij
Amsterdam voorkomt.
Aan den anderen kant staat echter, dat
vele gemeenten door de economische om
standigheden gedwongen worden, finanei-
eele bijstand te vragen van het Rijk en waar
„regeeren" gelijk staat met „vooruit zien" is
liet verklaarbaar, dat het Rijk te voren
maatregelen treft om te voorkomen, dat
een gemeente financieel in den kelder te
recht komt. Daarnaast staat, dat uiteraard
aan het verleenen van Rijkssteun voorwaar
den worden verbonden, waardoor het hoo
gere gezag een rechtstreeksche invloed ver
krijgt op den gang van zaken in de ge
meente.
Het gevolg hiervan is echter, dat de
bestuursbevoegdheid van deij Raad prac
tisch is beknot; vaak moet de Raad be
slissingen nemen en zijn goedkeuring ge
ven aan maatregelen, die hij in het geheel
niet goed vindt, doch die van „hoogerhand"
worden voorgeschreven. Voor een gemeen
teraadslid, dat zich verantwoordelijk gevoelt
tegenover de burgerij die hem heeft afge
vaardigd, is dat niet prettig. Het groote pu
bliek, dat lang niet altijd in de gelegenheid
is, zich een juist beeld te vormen van het
„hoe" en „waarom" van bepaalde maatre
gelen, is vrijgevig met zijn critiek op het
raadslid of den wethouder, die door zijn
'v.' Wi.
Leidse Kaas Jonge
van
voor
12
ct. p. pond
Leverpastei 1 e soort
van
20
voor
16
ct. p. blik
Leverpastei 2e soort
van
1-5
voor
12
cb p. blik
Pinda-Kaas
van
voor
12
ct. p. po»
Paneermeel
van
voor
12
ct. p. pak
Nootmuskaat, Peper,
Kaneel, Kruidnagelen S
van
voor
10
ct.p. strooibus
Tafelazijn, Hoogstfijne
van
voor
9
ct. p. (les
Chocolade-repen
van
voor
10
ct. p. 4 stuks
en tóch 15 °/o korting
Uitsiui-.end vi-»or kopers <ar« koifie er: thee
Mevrouw Ivlaassen was jarig en er was
dien avond zitting van de soos. De rest
laat zich denken. De verjaring van des
voorzitters wederhelft werd op gepaste wij
ze, in alle eer en deugd, gevierd. Er wer
den ontelbare redevoeringen gehouden en
Ober Karei kreeg een steeds langer worden
de rij van rondjes op zijn blocnota. Een
uurtje na sluitingstijd het liep al tegen
twaalven waren de eertijds geslagen vij
anden Klaassen en de kleine kleermaker
Prikkels ware boezemvrienden.
Neef Jansen stelde voor een lied te zin
gen ter eere van de jarige. „Je bent een bes
te jongen Jansen", verklaarde ambtenaar
Vlierhout ernstig, „maar... maar je stem
is uilsluitend geschikt tot het kloppen van
steenkolen. Zing niet, m'n waarde".
„Luister vrienden", zei neef Jansen. Hij
haalde diep adem en sperde zijn mond o-
pen. De ambtenaar stond op, trok een wei
nig wankelend zijn jasje uit en begon de
mouwen van zijn overhemd op te rollen.
Ja heusch, dat deed de deftige ambtenaar.
„Jansen", waarschuwde hij, „ik ben een
man van weinig woorden".
De mond van den neef sloeg met een
klap dicht.
„Ik gaapte, maar een beetje", zei hij. „Ik
heb er dorst van gekregen".
„Je praat daar over zingen", begon Prik
kels. „Jullie hadden mij vroeger eens moe
ten hooren, toen ik de tenorpartij zong in
het mannenkoor".
„Ja ja vroeger", bibberde ambtenaar
Vlierhout.
„In mijn fóijd was ik een van de beste
bassen", riep voorzitter Klaassen.
„Ik zou mijn stukkie uit de „Paljas" nog
wel kunnen halen".
„Beslaat niet, voorzitter", zei Prikkels
hoofdschuddend, „bestaat niet meer. sinds
dat jijzelf Paljas bent geworden. Maar luis
ter eens, vrienden, ik heb een voorstel".
Wij luisterden naar het voorstel. Het
duurde eenigen tijd eer Prikkels precies had
verteld wat hij wilde. En het duurde nog
eenigen tijd eer wij er achter waren, wat
zijn voorstel inhield. Nietwaar, het was een
feestje en het was over twaalven.
Wel, vriend Prikkels stelde voor, aan de
jarige mevrouw Klaassen een serenade te
gaan brengen.
„Je houdt toen nog van je vröuw, niet
waar Klaassen?"
De praeses bleek een hart vol liefde te
hebben. Het viel hem alleen wat moeilijk
dat lichaamsdeel op gepaste poëtische wij
ze uit te storten.
„Dan brengen wij je vrouw een serenade
op z'n Spaansch, begrijp je? Jij zingt de
baspartij en ik val in".
„Waarin?"
„Klets niet. Zullen wij gegaan zijn, vriend
voor... voorzitter?"
„Voorwaarts marsch", zei Klaassen vast
beraden.
De vrienden hielden zich bij hun wande
ling niet aan het axioma, dat de rechte
lijn de korste verbinding is tusschen twee
punten. Klaassen stond er beslist op, dat
zij in zijn tuin zouden belanden omdat de
slaapkamer der Klaassens op de eerste ver
dieping aan de achterzijde van het huis
was gelegen. Zij moesten door een poortje
en struikelden over het hoildehok.
„Dat is niet erg", zei Prikkels. „Het pad
der ware liefde is niet altijd even glad. Welk
lied zullen wij zingen, zoet... zoete brood
jes bakker?"
Klaassen, staande in den tuin, krabde
zich achter oor.
„Ik... ik ben het vergeten", fluisterde hij.
„Nou, vooruit", besliste Prikkels, „dan
zingen wij van zoete lieve Gerrilje".
Daarvan wou de bakker niet hooren. Zijn
vrouw heette niet Gerritje, dus kon hij niet
van Gerritje zingen. Wiedes, bij een sere
nade aan je jarige vrouw zing je bij voor
keur niet over een ander meisje. Om die
reden was ook „Carmen" taboe.
„Dan zingen wij van Pa... Paljas", be
sloot Prikkels. ..Klaar?"
„Ja, daar gaat-ie", commandeerde de bak
ker". „Eeen, twee, drie!"
De stilte van den nacht werd plotseling
verscheurd door een bulder- en krasduet:
„Lach dan Pailiejassóóóó...
Al is je hart ook gebroohookèèè...'*
Het klonk afgrijselijk. De snerpende stem
van den kleermaker werd log en dik on
derstreept door het loeiende geluid van
den bakker. De vrienden deden hun bestj
al zingende kregen zij plezier in het geval.
Langer en luider werden hun uithalen. Het
toppunt kwam, toen zij geen maat meer
hielden en de kleermaker met tien zang-
malen aan den kop was. De buurt werd
verontrust. Honden begonnen te blaffen,
in kippenhokken ontstonden panieken. De
rest van de soos stond in het poortje dubbel
van den lach.
Galmend klonk het in den nacht:
Laat ik mijn liehiefde verklaahaare...
Want ihik buhhèn vei*... oowoowoow!"
Het gezang versmoorde plots in een ge
huil van den praeses, die den inhoud vjin
een lampetkan in zijn gezicht had gekre
gen. Even later gierde de kan doof dé
lucht, scheerde rakelings langs het hoofd
van den kleermaker en spatte tegen een
boom in scherven. „Het wordt hier gevaar
lijk", constateerde Prikkels nerveus. Een
vrouwestem ergens uit hoogere regionen
krijschte: „Als jullie nachtbrakers nog in
den tuin zijn als ik beneden kom..."
Een kwartier later op het stille, verla
ten dorpsplein constateerde Prikkels mis
moedig:
„De Hollanders zijn veel te nuchter. Zij
hebben geen sikkepitje gevoel voor ro
mantiek".
PLEUN ZEELAND.
blik achter de schermen de motieven van
den maatregel wel kent en er volgens zijn
eerlijke overtuiging in het belang van de
gemeente handelt door het publiekelijk be-
critiseerde besluit te nemen ook al is hij
het er in wezen niet mee eens.
o—
Men mag er zich dan ook tot op zekere
hoogte over verwonderen en men dient er
ronduit respect voor te hebben, dat er al
tijd nog menschen zijn, die zich bereid ver-
toonen, onder die weinig goeds belovende
omstandigheden zitting te nemen in den
gemeenteraad. Een gemeenteraadslid is ie
mand, die zich veel zorg op zijn hals haalt,
die in menigvuldige commissie- en raadsver
gadering veel van zijn vrijen tijd moet ge
ven en die tot dank voor dit behartigen van
het openbare welzijn vrijwel voortdurend
critiek mag slikken en somwijlen zijn repu
tatie door den modder ziet gehaald. Maar
een goed gemeenteraadslid is ook iemand
wiens gemeenschapsgevoel zoo sterk ont
wikkeld is, dat hij deze negatieve dingen wil
dragen teneinde voor de bevolking in posi
tieven zin iets te bereiken.
o—
Om lid van den gemeenteraad te kunnen
zijn moet men Nederlander of door de wet
als Nederlandseh onderdaan erkend zijn,
in de gemeen'e wonen en den leeftijd van
23 jaar bereikt hebben. De verkiezing ge
schiedt op den grondslag der evenredige
vertegenwoordiging; iedere kiezer (die Ne
derlander of Nederlandseh onderdaan, in
gezetene der gemeente en minstens 25 jaar
oud moet zijn) brengt een stem uit. Onder
„kiezer" en „raadslid" worden, sedert het
woord „mannelijke" uit de wet is geschrapt,
ook de dames begrepen. De raadsleden
hebben vier jaar zitting en treden den eer
sten Dinsdag van September af. De aftre
denden zijn dadelijk herkiesbaar. Wie tus-
schentijds verkozen wordt treedt af op het
tijdstip waarop het raadslid, in wiens plaats
hij is gekozen, anders had moeten aftreden.
EEN VOLLEDIGE MESTSTOF IS IN VELE
GEVALLEN GEWENSCHTI
Ieder zal moeten erkennen, dat in de
practijk bij de bemesting nog ai eens fou
ten worden gemaakt, vooral bij bezitters
van kleine tuinen, die dikwijls niet precies
weten, welke bemesting moet worden toe
gediend. Daar zal een volledige meststof
uitkomst geven.
Want men weet, dat bij de bemesting
nog wel eens één of meer plantenvoeden-
de stoffen worden vergeten, hetzij stikstof
of fosforzuur of kali. Dit nu is bij een goe
de volledig samengestelde meststof niet
mogelijk. Op het gebied der bemesting is
zulks dan ook in vele gevallen als een voor-
uilgang te beschouwen.
De mengmeststoffen worden reeds jaren
door de tuinders-goede- vakmenschen ge
bruikt. De bemesting met volledige voedings
stoffen die een juiste verhouding van stik
stof, fosforzuur en kali bezitten, is hier
door veel vereenvoudigd, terwijl mede is
uitgesloten, dat ook maar één van de nood
zakelijke voedingsstoffen ontbreekt Fouten
door eenzijdige bemesting met slechts één
of twee voedingstoffen worden vermeden
en het resultaat bij het gebruik van een
volledige meststof is veel zekerder dan bij
het zoo nu en dan nog ondoordachte en
onvolledige gebruik van enkelvoudige
meststoffen.
Gemak en zekere werking gaan gepaard
Vervolg le kolom pag. 3.
