w
voorkomen
is
HARTEN DRIE
'n Dorstende Hoofdpijn
AKKERTJES
Sorteer,^
Lange Delft
MIDDELBURG
Tel. 371
0. W. SOUBURG
B A L J E U
BURGERLIJKE STAND
FEUILLETON
AKKER-CACHETS
Hoogwater te Vlissingen op
De bijzondere zorg welke wij
aan onze collecties besteden,
maakt het koopen tot een genot
voor iedereen: de keus in onze
magazijnen is grooter dan waar
ook, terwijl onze prijzen iedere
concurrentie tarten!
Wij zouden U gaarne per
soonlijk eens een en ander laten
zien: Wanneer schikt het U?
FIRMA J, Goedbloed Zonen
"RATTEN en MUIZEN
LENTE!
2EEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG Z2 MAART 1935. No. li
die U kwelt en belet te werken?
Neem een "AKKERTJE" en binnen
een kwartier voelt Ge de hoofdpijn
wegtrekken als mist voor de zon.
Heb steeds AKKER-CACHETS in
huis. Vannacht kunnen ze te pas
komen bij Hoofdpijn. Kiespijn, Ze
nuwpijn, Spierpijn of gevatte kou!
Hederbndsch Smaakloos ouwel-omhulsel om
Product poeder. Ge proeft daardoor
«zterm niets. Ze glijden naar binnen.
Per 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.
Volgens recept van Apotheker Dumont
Vraagt ook: „Laxeer-Akkertjes", de nieuwe
vinding van Apotheker Dumont tegen ver
stopping, hardlijvigheid, enz.Werken zacht.
MAART
ZON
Op
Onder
Zaterdag 23 Maart
5.59
6.16
Zondag 24
5.57
6.18
Maandag 25 M
5.54
6.19
Dinsdag 26
5.52
6.21
Woensdag 27
5.50
6.23
Donderdag 28
5.47
6.24
Vrijdag 29
5.43
6.26
Zaterdag 23 Mrt, v.m.
2.58
n.m.
3.19
Zondag 24
n
3.30
tt
3.52
Maandag 25
tt
40/
tf
4.31
Dinsdag 26
M
4.47
t*
5.15
Woensdag 27
tt
5.36
tt
6.08
Donderdag 28
ft
641
tt
7.15
Vrijdag 29
11
8.08
809
WIELRIJDERS, LICHT OP:
Zaterdag
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensd.
Donderd.
Vrijdag
23 Maart
te
6.46
uur
24 pp
te
648
tt
25
te
6.49
tt
26
te
6.51
tt
27 ff
te
6.53
tt
28
te
6.54
tt
29
te
6.56
Apotheken geopend te Vlissingen
Zondag is geopend
OCKENBURG, Walstraat.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten
u
Werkhout, zoals Vlotdelen,
Planken, Ribben, Tuinlatten,
Tengels, Paaltjes, Panlatten
lang 4Y2 M. per bos van 10
stuks 85 ct. Damborden, enz
Kistenfabriek en Houthandel
Veerse Singel, Telefoon 277
Middelburg
H 5»
50en90
ct.p dooi
Bij all«
Orogisten
Voor Advertenties,
Drukwerk en Abon
nementen naar
Schoenmakerij Marnix-
plein 52 en Nieuwe Vlis-
singsche weg 313
reeds lang, maar dit cijfer, gepaard met
eec j&arlijksche vermindering van inko
mens ten bedrage van f 11 millioen doet
de vraag rijzen of het geen tijd wordt voor
bijzondere, ja, drastische maatregelen. Daar
mee doelen we niet in de eerste plaats op
de strijd tegen de zgn. wilde bussen. Van de
zijde der directie heeft men zelfs dezer da
gen andere oorzaken voor den geweldigen
achteruitgang genoemd, welke ieder voor
zich v«n veel meer invloed zijn, dan het
passagiersverlies aan de wilde bussen. Men
moet toch niet uit het oog verliezen, dat ve
len, die thans per bus reizen, de hooge
spoorwegtarieven eenvoudig niet kunnen be
talen, en dus in 't geheel niet reizen. De al-
gemeene malaise is uiteraard de hoofdfac
tor, welke de abnormaal groote inkomsten
vermindering op zijn geweten heeft. Dan is
daar de post: buitenlandsch reizigersver
keer. De belemmerende bepalingen van bui-
tenlandsche regeeringen voor hen, die in Ne
derland, hun vacantie willen doorbrengen,
zijn oorzaak geweest, dat dit bedrag in vier
jaar tijcis slonk van f 5.70r.i»n tot f 3.700.0CO
d.L 3/5 van het oorspronkelijk inkomen..
Weg nevelig duister
Verdwijn en ga heen;
Kom heerlijke zonne
Scheur wolken uiteen.
Zend koest'rende stralen
Op de aarde neer;
Geef door uw warmte
De vreugde ons weer.
Ontvlucht nu de steden
Wie 't leven begeert;
En leer te genieten
Als lente regeert. J. v. d. K.
OOST EN WEST SOUBURG van 13—19
Maart 1935.
Geboren: Adriaan, z. v. W. Ovaa en van
F. J. Sturm Cornells, z. v. C. Corbijn en
van C. Clarisse Cornelis, Job, z. v. L. de
Kam en van J. de Nooijer.
Getrouwd: J. J. van Overbeeke, 25 j.
en A. J. Verhage 22 j.
Overleden: L. M. Wondergem, 43 j. vrouw
van W. Melis.
DOOR BERTA RUCK.
40.
„O, ja best hoor", antwoordde miss Gan-
spnhurst, geheel kuiltjes en pareltandjes.
„Hij vindt het eenig, dat al die officieren
in huis zijn. Hij zegt, dat hij er zich nu een
denkbeeld van vormen kan, hoe het zou
zijn als wij meisjes allemaal jongens waren
niet dat hij ons zou willen omruilen, neen,
dat niet. Maar hij is zoo met hen ingeno
men, vreeselijk en nu heeft hij de kleine
zijkamer en de bibliotheek bij elkaar laten
trekken, zoodat zij nu een extra rookkamer
hebben. Je zal het wel zien als je komt.
iMaar nu moet ik heusch weg".
Zij nam het stuur ter hand en keek spie
dend over den weg. „Zeg", zei ze, „heb je
l»ms luitenant Orpington niet gezien, Bil
ly? Je kent hem toch wel is het niet? Ja,
want hij zei, dat hij je had ontmoet en dat
je zoo vreeselijk stil was. Ik kon me niet
inhouden om te lachen. Hij zei ook nog,
dat je een echte geluksvogel was. Ik zou
wel eens willen weten waarom (dit met
een schalksch glimlachje). Hij heeft zoo'n
prachtige stem! Je moet hein eens hooren
in onze revue I" Zij keek rond, alsof zij
dat wonder van zangkunst zocht. „Zooals je
weet hebben wij al onze auto's, op de groo
te en deze na, aan de officieren afgestaan,
Want er zijn er maar drie, die een eigen wa
gen hebben. Misschien wacht Orpington mij
bij het hospitaal wel op. Nu, dagl Kom je
gauw?"
„Dag", groette Billy terug. Hij had een
draaierig gevoel over zich en terwijl hij
zijns weegs ging', ratelde haar stem nog in
zijn ooren na, en hielden zijn oogen het
rose, wit, blauw en goudgeel van het dar
tele kind in zich opgenomen.
Nog geen honderd meter verder bij de
opening in de heg tusschen den weg en de
'breede strook grond met rijen witte ten
ten, ontmoette hij een ander lid der familie
van blonde schoonheden. Dit was papa Gan-
senhurst in eigen persoon, op dezelfde wij
ze uitgedost, zooals hij hem bij den notaris
in de uitgebrande keuken had gezien.
Met dezelfde onstuimige jovialiteit groette
hij den naderenden jongen man reeds op
twintig meter afstand.
„Zoo, Billy, zoo m'n jongen, hoe maak jij
het?'
Dit ging vergezeld van een schouderknij-
pen, dat hij in vlagen van hartelijkheid steeds
op zijn slachtoffers toepaste. „Te druk om
een oogenblikje vrijaf te nemen hé? Zelfs
geen tijd om je verloofde een oogenblikje
le komen opzoeken? Neen hé?" (Weer een
schoudermarteling.) „Nou ik beklaag je
niet. Ik ben het gloeiend met je eens, dat
je in dezen crisistijd de zaken voor het
meisje moet laten gaan. Opsteken?"
Hij hield hem een koker Zeppelinbabies
voor. „In je werk moet je niet afgeleid
worden", verklaarde hij, terwijl hij wijd
beens over een diep wagenspoor stond en
zijn sigaar aanstak. „Aan welk karwei ga
je nu eerst beginnen?"
Billy nam zijn muts van zijn gloeiend,
verward hoofd en legde hem uit, dat de
linnen tenten opgeruimd zouden worden
en er barakken gebouwd moesten worden
en dat de maatregelen daartoe hem heel wat
hoofdbreken bezorgden.
Buitengewone belangstelling glansde In de
islimme blauwe oogen van mijnheer Gan-
senhurst.
„Barakken" herhaalde hij. „Barakke 1 voor
de soldaten om in te wonen. Uitstekend!"
Hij liet zijn oogen over de tenten dwalen,
welke opgeruimd zouden worden.
„Op dezen grondslag" hij plantte zijn
hak in het diepe wagenspoor „laat eens
kijken" hij liet zijn blikken over het land
schap weiden „waar zouden de barak
ken moeten komen?"
Billv vertelde hem, dat den volgenden
morgen eenige stafofficieren te Dichtwater
zouden komen, inzake de plaats der barak
ken een beslissing te nemen.
Opnieuw belangstelling op het gelaat van
den ouden man, die voor hem stond.
„O, komen ze hier? Allemachtig, ik zou
wel eens willen hooren wat zij er van den
ken. Ik voor mij zou het wel weten! (Als
Billy geen stap achteruit gegaan was, had
zijn schouder het weer moeten ontgelden).
„Als vakkundige zou ik die generaals wol
eens willen hooren. Niet dat ik bedoel, dat
zij er geen verstand van hebben", voegde
hij er vriendelijk bij, toen Billy hem vra
gend aankeek. „Maar elke grondslag heeft
zijn eigenaardigheid en ik ken hier eiken
iduim gronds. Mijn persoonlijk idee zou
zijn dit". Ter verduidelij ring wees hij met
zijn onafscheidelijke rijzweep in een be
paalde richting. „Je trekt een lijn van hier
tot ginds. Begrepen?'
De jonge officier knikte en dacht terug
aan een zekeren opleidingssergeant, toen
hij nog in Sandhurst was. Die eindigde ook
elke aanwijzing met „Begrepen".
„Van hier tot ginds. En dan zou mijn
advies zijn, om den bovenkant van de lijn
aan te houden. Dat zou een hoop trans
portkosten besparen
„Ja, ja", zei Billv, die op heete kolen
stond. „Maar eh
Van onderbrekingen nam mijnheer Gan-
senhurst geen notitie. Met stemverheffing
vervolgde hij. „Je zou er draineerbuizen mee
sparen. Je zou er een beieren weg hebben
nog een hakstoot in het wagenspoor
als het nat weer is".
„Ja, dat is zoo. Ja, zeker",, viel Pi Iv ge
jaagd in, „maar ik moet nu werkelijweg".
Als een molensteen hing mijnheer Han
sen hurst aan zijn arm. „Ik 1 >op een eindje
met je op", zei hij, ter ijl zij 1/j het bin
nenkomen op het ter ei 1 door een s: 111-
wa-cht werden gesaloe u-d, helleen door
Billy met een weder. eerig aanslaan v.erd
beantwoord.
(Wordt vervolgd J
l
