Hulp voor den Zeeuwschen Tuinbouw
iEiïËLS
2e BLAD
HARTEN DRIE
FEUILLETON
Op Fok- en Vermeer-
deringsbedrijven
Bertels' Kunstkorrel
P0ESJESD00D
ZEEUWSCH NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 18 JANUARI 193^ No. 3.
Ook de Zeeuwsche tuinbouw krijgt klap
pen. Ook de Zeeuwsche tuinbouw moet
door de crisis heengeholpen worden, zegt
het rapport, dat is opgesteld door de Pro
vinciale commissie uit de veilingen in sa
menwerking met de gewestelijke landbouw
organisaties.
De tuinbouw is voor Zeeland van be
lang. In tal van Zeeuwsche dorpen wordt
arbeidsgelegenheid en welvaart in hooge
mate beheerscht door den verbouw van
fruit en groente. Als door onvoldoende steun
en te sterk doorgevoerde inkrimping de tuin
bouw in dorpen als b.v. Kapelle zou moe
ten verdwijnen, dan beteekent dit verdwij
nen van werk voor de talrijke bevolking.
Zeer hooge bedragen aan werkloozensteun
moeten dan uitgegeven worden, want al
leen in Kapelle wordt reeds f 30.000 be
taald voor het plukken van vruchten.
Het rapport geeft vervolgens enkele cij
fers omtrent opbrengst der producten. De
prijs voor Kruisbessen b.v. daalde van
f 12.17 in 1929 tot f 2.42 in 1934; roode bes
sen zakten van f 12.64 tot f 4.62, zwarte bes
sen van f 23.07 tot f 9.31, Frambozen van
f 36.58 tot f 10.67 en aardbeien van f 60.91
tok f 16.79.
De kruisbessenteelt is wel het zwaarst
getroffen. Verleden jaar heeft 40 pet. van
den oogst minimumprijs niet opgebracht
en moest vernietigd worden.
o
Wat moet hiertegen gedaan worden? Het
rapport noemt drie middelen: steunverlee-
ning, teeltbeperking, prijsregeling.
De steun moet verhoogd worden. De steun
wordt nu bepaald naar gelang gelden daar
voor beschikbaar zijn gesteld, inplaats dat
geld gegeven wordt naarmate steun noodig
is. Rij dit systeem zijn de lage richtprijzen
nooit bereikt en kon slechts 50o/o van het
verschil tusschen richtprijs en gemiddelde
opbrengst worden uitgekeerd. Het tegen
woordige principe van steun is juist;
immers, het bedrijf moet worden gesteund
en niet de persoon. Meer steun is echter
ook noodig, nu door de teeltbeperking de
productiekosten zullen stijgen.
Veel aandacht wijdt het rapport aan het
vraagstuk der teeltbeperking. Zeeland heeft
zeer ernstige bezwaren tegen het tot nog
toe gevolgde systeem.
Oogenschijnlijk mag het een oplossing
schijnen, dat men in de groote en ge
mengde bedrijven de verbouw van tuin-
bouwgewassen, met behulp van de z.g.n. pro
gressieve schaal en betekening van het be
perkingspercentage naar de totale opper
vlakte van het bedrijf, in zeer sterke mate
gaat beperken (tot 75<>/o toe), doch men
heeft onderschat de groote beteekenis van
het groot en gemengd bedrijf voor den ge-
heelen Nederlandschen Tuinbouw, vooral
wat het instandhouden van den export be
treft, terwijl ook de belangen van de ar-
DOOR BERTA RUCK.
30.
Liefde was het eenige onderwerp, dat de
moeita waard was in de wereld en hij was
nieuwsgierig of het hem ooit gegeven zou
worden of dat hij gedoemd zou zijn voor
het overige van zijn leven toeschouwer te
moeten zijn. Ook haalde hij aan, dat nooii
een vrouw belang in hem had gesteld, se
dert zijn moeder was gestorven en hij als
klein jongetje was achtergebleven. Nellie
natuurlijk uitgezonderd Beste meid
Zusterlijke genegenheid voldoet 't hart
niet.
Kapitein Hunter beeldde z'n gedachten
steeds uit in uitgestooten, korte, afgebroken
zinnen, die hij door een blik uit zijn glan
zende Spaansche oogen de noodige kracht
bijzette.
De mannen hadden op 't eerste gezicht
over het algemeen een afkeer van hem en
de. vrouwen hadden een vaag gevoel, dat zij
ook een afkeer van hem behoorden te heb
ben, hetgeen gedeeltelijk daaraan is toe te
schrijven, dat dit soort mannen vrij fami-
lair met vrouwen is of, zooals mevrouw
Hallett gewoon was te zeggen: „Dit type
heeft de zeldzame gave van te weten wan
neer een vrouw attentie noodig heeft en
wanneer zij werkelijk verlangt alleen gela
ten te worden bij haar kopje thee. De man
die dit weet en overeenkomstig handelt, kan
Hoogere steunbedragen, doelman
tiger teeltbeperking, aangevuld
door een prijsregeling bij verplicht
veilen zijn de middelen, door de
organisaties aangegeven ter sa
neering van den Zeeuwschen
Tuinbouw,
beidskrachten in de groote en gemengde
bedrijven zijn verwaarloosd.
Dat men in verband met de groote moei
lijkheden voor den intensieven tuinbouw
een verdere ontwikkeling in de richting
van het grootbedrijf niet in'de hand werkt
en tracht het kleinbedrijf zooveel mogelijk
tO helpen en de terugkeer tot den verbouw
van landbouwgewassen waar mogelijk be
vordert, is zeer begrijpelijk.
Dit mag echter niet gaan ten koste van
een ontwrichting van de bestaande bedrij
ven.
In Zeeland heeft men dan ook ernstige
bezwaren, tegen het willen stabiliseeren van
de productie van de grovere tuinbouwge
wassen in een bepaald type van bedrijf met
uitsluiting van andere producenten, hoewel
deze laatsten tot nu toe ook aan de pro
ductie deelnamen, op den verbouw van de
ze tuinbouwge wassen zijn aangewezen en
ze goedkoop en iiv de allerbeste kwaliteit
kunnen voortbrengen.
Deze bezwaren betreffen in het bijzon
der de aardbeienteelt.
o
Terwijl de teelt van aardbeien in de goe
de bedrijven in 1934 loonend is geweest en
ook in voorafgaande jaren de verliezen
hierop het geringst waren, wordt voor dit
gewasi een sterking inkrimping voorgeschre
ven
Ook voor frambozen waarvoor nog pers
pectieven aanwezig zijn, mogen niet aan
geplant worden. Kruisbessen en roode bes
sen, die zeer lage prijzen te zien gaven
vallen buiten de teeltbeperking.
Zeer goed is men er zich in Zeeland van
bewust, dat men de verschillende maatre
gelen landelijk moet bezien en dus de aard
beienteelt in Zeeland niet los staat van die
in andere streken van het land.
In 1934 is echter ook over het geheele
land genomen, de teelt loonend geweest,
waar géén kunstverlichting
mag worden toegepast kan
in géén geval gemist worden. Bertels
Kunstkorrel voorkomt het ontijdig in den
rui vallen van Uw jonge hennen en be
vordert den winterleg. Bestelt bij Uw
plaatselijken handelaar of coöperatie.
Oliefabrieken N.V. - Amsterdam
4
iedereen trouwen; na zijn huwelijk spreekt
hij heel medelijdend over haar als: „Mijn
vrouw; het aardigste vrouwtje op de aar
de. Allemachtig wat verveelt ze me".
Het instinct van kapitein Hunter toonde
hem op dit oogenblik het verlangen van No
ra naar attentie, ofschoon hij de ware be
weegreden daartoe niet kende. Daarom too-
verde hij een atmosfeer van attentie om
haar heen en wel even onafgebroken als de
warme zomerlucht welke haar omringde.
Dit wekte bij Nora de hoop erg ondank
baar dat dit alles tot een ander huwe
lijksaanzoek mocht leiden.
Het is jammer, om de woorden van tante
Hallett te gebruiken, dat de goede gaven
van intuïtie en doorzicht in den regel ge
schonken zijn aan mannen die de menscnen
een bedrieger noemen.
Op het hierboven genoemde zielkundige
moment doorzagen de donkere oogen van
kapitein Hunter, dat zijn oogenblik was
aangebroken. En hij nam de kans waar. Op
dramatische manier brak hij een van zijn
korte zinnen af en zei vrij luidruchtig, ter
wijl hij zijn zuidelijke oogen in de hare
trachtte tfe priemen. „Wat heeft het eigen
lijk voor nut, om over dit alles te rede
neeren? U heeft mij reeds lang geleden,
lang voor het bal gezegd, dat er absoluut
geen hoop voor mij bestond. Maar als een
man werkelijk bemint, dan kan hij dat idee
niet van zich afzetten."
„Ik! had er wel spijt van", mompelde No-
ra met een gevoel van schuldige triomf.
Bedenk echter, hoe diep zij gekrenkt was.
En ieder meisje weet, dat er slechts één
overheerschende balsum is voor een ge
wond hart van een meisje, dat door den
„Moeder, de poes hèt jongen gekreöhege,
Troelaadiejeé troelaadiejoo..."
Het kwam uit mijn onderbewustzijn op,
dit deuntje, telkens als ik in de schuur-
hoek Miepsie met haar vier kindertjes zag.
Vi l* kleine dotjes, wriemelend dierenleven,
blfhd eerst, daarna met van guitigheid en
levensjolijt glinsterende oogjes. En een Miep
sie met de volledige airtjes van een trotsche
mama.
„Ach, wat een doddige hondjes", riep
mijn nichtje Tops, toen zij het stel de eer
ste keer zag.
„Het zijn katjes, Tops", verbeterde ik.
Nichtje haalde haar neus op. Wat een
fossiel, die oom Pleun. Snapte niet eens,
dal zij de katjes hondjes noemde, omdat
het zulke honde-doddige katjes waren.
„Ik bedoel natuurlijk: wat een hondjes
van een katjes, oom", zei ze geduldig, als
tot een niet begrijpend kind.
„Hoe boks je dat bij mekaar, Tops", plaag
de ik, „een hondje, dat een katje is of een
katje dat een hondje is?"
„Lieverdjes, hè?" zei Tops, vrouwelijk
mijn vraag negeerend. Ik nam wraak.
„Nou en of. De lieverdjes gaan straks de
vaart in. Een twee drie plomp",
sprak ik met voorgewende hardvochtigheid.
Tops keek mij verbijsterd aan. Ik werd
nog ha rdvochtiger.
„Ze gaan met 'n enkele reis naar het
poesenwalhalla, Tops. In een zak met een
steen en..." „Oom Pleun" riep het lieve
kind met snuivende neusgaten, „als... als
U dat durft te doen".
Haar oom grijnsde. „Waarom niet?"
„Als U dat durft te doen, dan... dan kijk
ik U nooit meer aan. Daar".
Daar stond ik nou met een waar poe
senprobleem. Het is met de jonge poesen
als met de kruisbesssen, de sla en de to
maten: er is geen afzet voor. Toen Miep
sie ons met haar vierling verraste, velde
mevrouw Amelia Zeeland, geboren Koren-
stengel onmiddellijk een viervoudig dood
vonnis. Maar omdat de beul dat was
ik staakte, behield Mieps haar kinde
ren. Ik kon het niet over mijn hart ver
krijgen, dit mooie jonge leven te vernieti
gen. Noem het sentimentaliteit, noem het
kinderachtig ik voelde het als een slag
tegen het Leven zelf, het abrupt vernietigen
van hetgeen de Natuur met zooveel kunst
zinnigheid, met zulk een vaardige, schep
pende hand en met zooveel moeite had
voortgebracht. Het is iets leelijks, dat le
ven willens en wetens in den dood terug
te slaan.
Ik ben op zoek gegaan naar huiselijke
haarden voor Miepsie's kleuters. Maar de
iwereld heeft absoluut geen interesse in
jonge poesjes. De markt was zeer gedrukt.
„Is-ie zindelijk?" vroeg een vrouwelijke
kennis twijfelend.
„Elk dier is van nature zindelijk"., be
weerde ik. Dit bleek verkoop-technisch geen
inslaand argument, want ik kreeg een ver
haal over de onzindelijke misdragingen van
wijlen Maupje, dat mij de haren te berge
deed rijzen. Tjonge als Maupje zich in
de zalige jachtvelden der katten evenzoo
man dien zij bemint is afgedankt en dat die
souvereine balsem de hulde van een ande
ren man is. liet komt er zoo precies niet
op aan wie hij is, mits hij maar presentabel
is. Al wat zij in de omstandigheden noodig
heelt is, deze overwinning zoo uitdagend rno
gelijk voor haar vorigen minnaar ten toon
te spreiden. Natuurlijk wilde Nora dit in
haar gekwetst eergevoel, woede en harteleed
zichzelf niet bekennen. Meisjes zijn in dit
opzicht zelden eerlijk tegenover zichzelf
dit ligt aan hun opvoeding. Generaties van
dit opvoedkundig systeem hadden het No-
ra ingeblazen, dat zij kapitein Hunter veel
aardiger vond dan vroeger, toen hij ook
toevallig gelijk met haar bij zijn zuster
(haar oude schoolvriendin) logeerde. Kapi
tein Ilunter begon haar te peilen, door het
uitstooten van klanken als: „Misschien
ten slotte U mij beter kende dan
Terwijl hij deze peilmethode toepast, kun
nen wij een vluchtigen blik werpen op de
menschen in wier landhuisje aan de zee
kust Nora logeerde (terwijl Billy te mid
den van zijn drukke werkzaamheden over
haar zat te piekeren.)
De echtgenoot van haar gastvrouw, oud
schoolvriendin, mijnheer Milbanke was een
gewezen makelaar in effecten, een klein,
dik, kaalhoofdig, zeer vriendelijk mannetje.
Hij zat absoluut onder de pantoffel van
vrouw, die hem cheques aanbood met een
vriendelijk: „Wil je dit even afteekenen?"
Hij was met Nellie Ilunter getrouwd om
dat zij, zooals hij het noemde „kranig" was.
In werkelijkheid was zij voor haar hu
welijk een meisje uit een provinciestadje.
Zij was dol op tooneel uitvoeringen en hield
zich (geregeld op de hoogte, wat er in die
gedraagt, gaat ze vast en zeker het concen
tratiekamp in.
Overigens blijkt zindelijkheid een voor
jlonge poesen onontbeerlijk diploma. Er
zijn trouwens vele dingen, die een sollici-
teerende kat plechtig moet beloven na te
laten. Zij moet de kanarievogel in leven
eu met rust laten, een zeer zware opgave
als zoo'n lekker hapje telkens voor je wa
tertandende snuit heen en weer huppelt;
zij mag de bloempotjes niet omgooien,
moet het servies, het vleesch in de keuken
en Opa's lichtgeraakte zenuwen ontzien. Zij
mag geen kleine springertjes op haar vel,
en geen mannelijke soortgenooten in Maart
najagen. Zij moet zich desnoods door Wim-
pie voor een karretje laten spannen of
zich door Zusje als pop laten aankleeden.
Zij moet tenslotte haur ziel in lijdzaamheid
bezitten als de 1(X) KG. wegende Pa op
een harer pootjes trapt of de ondeugende
bengel van een Ilenkie haar aan heur
staart een zesdubbele salto laat maken.
In dat alles schoten Miepsie's nazaten
hopeloos tekort. Ik ben mismoedig naar
huis gegaan, peinzend over de Natuur, die
maar raak produceert en zich aan het afzet-
probleem niet gelegen laat liggen. Zou Ame
lia te vermurwen zijn? Ik zag tegen de vier
dubbele moord op als een bolsjewiek te
gen Hitier.
Er was geen hooger beroep op het dood
vonnis. „Wat moet ik met vijf katten doen
vroeg mijn wederhelft kort en bondig. „Ik
heb hier een' fatsoenlijk burgermans-huis-
houden en geen katten-asyl. Vort d'r mee,
Pleun".
Dat was de lijkrede voor Miepsie's kroost
Met een bezwaard hart ben ik beul ge
weest. In een emmer water schoon lei
dingwater, want als je toch moet verdrin
ken kan je het nog beter doen in gezui
verd water dan in een moddersloot
heb ik in een oude zak kattekind na kat-
tekind verdronken. Bij de derde ix>es walg
de ik van mezelf en alleen met de groot
ste wilskracht heb ik mij kunnen dwingen
tot voltooiing van het lugubere werk. Ik
ben er twee dagen gederailleerd door ge
weest.
Per saldo was het een doodnuchter ding:
het om zeep helpen van vier jonge katten.
Vier stomme, redelooze beestjes, overcom
pleet in dit leven en daarom beter dood.
Maar ik kan mij na deze ervaring heel,
héél vaag voorstellen wat een Moeder moet
voelen, die haar kinderen voor een oor
log moet afstaan. En daarom kan ik mij
niet voorstellen, dat menschen, die over een
oorlog praten als een onvermijdbare en
derhalve te aanvaarden, plaag, volkomen
juist beseffen, witar zij over praten. Der-
gelijkq menschen zouden er baal bij vinden
als hun poes eens te rijk met nazaten
werd bezocht ik durf het geijkte woord
„gezegend" in dit krasje niet te gebruiken.
PLEUN ZEELAND
Mijnhardt's Zenuwtabletten75 ct.
Mijnhardt's Laxeertabletten60 ct.
Miinhardt's Maagtabletten75 ct.
Mijnhardt's Hoofdpijntabletten60 ct.
„Wat Mijnhardt maakt is goed."
wereld omging. Zelf was zij ook een der
beste krachten van een plaatselijk tooneel-
verecnigingetje. Vervolgens was zij in haar
kleeding nogal modern voor een provinci
ale; dit als gevolg van een abonnement op
een Londensch damesmodeblad. Zij wist
precies te vertellen, welk soort likeur mo
menteel het meest in trek was en met welk
soort sigaretten men „bij" was. Parasitee
rend op den titel van haar broer den offi
cier van gezondheid, stelde zij zich voor als
behoorende tot jlen militairen stand. De
nieuwste deuntjes, slagwoorden en moppen
werden door haar gelanceerd, hetgeen haar
goed afging, want verlegenheid en onbe
spraaktheid waren haar hoofdgebreken niet.
Begrijpelijk, dal mevtouw Milbanke, die een
zeer opgewekt humeur had, een passende
gastvrouw1 voor Nora was, die juist zoo ie
mand noodig had, om haar voldoende af
leiding te bezorgen, teneinde zooveel moge
lijk te vergeten.
Kapitein Hunter, die een andere beschou
wing had, vermoedde den gemoedstoestand
van het meisje niet. Hij feliciteerde zich
zelf, terwijl hij iets dichter naast haar voort
wandelde, dat hij door zijn persoonlijke
aantrekkelijkheid Billy Somers den loef had
afgestoken. Het was niet noodig geweest
het jonge luitenantje bij den kolonel ver
dacht te maken, (hetgeen trotsch zijn ver
giftig mengsel niet gelukt was). Want nu
liep het meisje naast hem, dat hem veer
tien dagen geleden een blauwtje had la
ten loopen, met neergeslagen oogen naar
zijn hernieuwd huwelijksaanzoek te luiste
ren.
(Wordt vervolgd.)
