üraagen£anbod
Ie BLAD
V I C E-V E R S A
WEEKBLAD VOQR WALCHEREN
Dit nummer besfaat:riij|
8 pagina's
Van Week tot Week
Uw Zenuwen komen tot rost>kal*
37e JAARGANG VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1931 No. 33
DRUKKERIJ
H. WEGEL1NQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT RER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
DRUKKERIJ
H. WEGELING
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Ook op het gebied
van Kantoor- on
Schrijf behoeften
zijn wij goed en
goedkoop
Wegelingsïlieutvsblad
Wij zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs I
L
BINNENLAND.
Tiendaagsche veldtocht. De Limburg-
sche tocht van de „Dageraad". Hoe het
niet moet. Hartjesdag. Eindelijk. Iets
over de Radio. Eigenaardige verkiezing
gen. Nachthuwelijk. Bezoek van Willi
am Hearst.
Hier en daar werd de Tiendaagsche veld
tocht herdacht. In den Haag' legden vertegen
woordigers der vier officiersvereenigpigen een
krans op het standbeeld van Koning Willem II,
terwijl aldaar ook de fascisten eenïg'e activi
teit aan den dag legden. Het feestvieren zit
de Nederlanders nu eenmaal in het bloed. En
dat kwam o.i. ditmaal bijzonder goed uit. Veel
uiterlijk vertoon had wellicht kwaad bloed
kunnen zetten. En er is momenteel genoeg
brandstof in de wereld om licht ontvlambare
naturen in lichten!aaie te zetten.
Daar is b.v. de Limburgsche tocht van de
„Dageraad". Het is natuurlijk kinderlijk te
meenen, dat deze actie voor de vrijdenkers
eenig effect zou hebben gesorteerd. Eer het
tegendeel is waar. Ze heeft de Limburgsche
Katholieken wakker geschud en aanleiding ge
geven tot eene krachtige tegenactie. Welke
funeste gevolgen de Dageraadsactie bij' onvol
doende maatregelen der regeering zou kunnen
gehad hebben werd ons duidelijk bij het lezen
van het bericht, dat de burgerwacht eener
plattelandsgemeente bij' de rcgecring geprotes
teerd heeft tegen het innemen van de aan
haar leden verstrekte geweren, terwijl volgens
haar zeggetn de leden van de „Dageraad" in het
bezit van wapenen werden gelaten. Het is aan
gerechten twijfel onderhevig of zonder de re-
geeringsactiviteit de pfropagandisten der vrije
gedachte er zonder kleerscheuren zouden zijn
afgekomen.
Wanneer dus hulde moet-^worden gebracht
aan onze regeering voor het door haar getoon
de inzicht, ook door degenen, die van meening
zijn, dat het veel beter ware gjeweest wanneer
de met zooveel bombarie aangekondigde tocht
ware verboden, rest de vraag, of dan Limburg
voor andersdenkenden geheel afgesloten moet
blijven. We weten maar al te goed, dat dit voor
velen een vraag van belang is en dat ook vele
niet-Dageraad-menschen zoo gaarne eens een
aanval op dit bolwerk van katholicisme zou
den willen doen. Een onbloedige, wel te ver
staan. Zou het, zoo luidt ons antwoord, niet
veel beter zijn dat gezocht werd naar mogelijk
heden om de Nederlandsche bevolking te ver
binden dan dat steeds den nadruk) wordt ge
legd op hetgeen haar scheidt? Vooral in den
tegen woo rdigen tijd. En dan, voor degenen
die hiervan niet willen weten de Katholieken
zelf zien in eene actie gelijk die van de „Dage
raad" in het geheel geen gevaar komt, ge
lijk het weekblad *,De Nieuwe Eeuw" schreef,
het gevaar voor de Katholieken niet van buiten
maar van Pinnen. Een slechte katholieke werk
gever sticht voor de katholieken meer onheil
dan honderd Dagenaadsacties.
In Amsterdam werd op de gebruikelijke wijze
„Hartjesdag" gevierd. Op de gewone Wijze,
d.w.z. er werd weer een massa vuurwerk afge
stoken. Op zichzelf beteekent dit niets, maar,
wie op Hartjesdag wel eens in Amsterdam
geweest is, weet dat dit afsteken niet veel
minder beteekent dan een aanval op het pu
bliek. 't Verwondert niemand dat er op zoo'n
dag nog zoo weinig ongelukken gebeuren. Bo
vendien heeft men dan nog de twijfelachtige
aardigheid waar mogelijk brand te veroorzaken.
Ook dit jaar weer moest de politie verschil
lende malen krachtdadig optreden.
Eindelijk dan is de staking aan de Chamotte-
fabriek in Geldermalsen opgeheven. Ze heeft
niet minder dan veertien maanden geduurd en
't kjomt ons voor, dat tenslotte eigenlijk nie
mand meer wist, waarover de kwestie in oor
sprong liep. Slechts wrok blijft over en dat
zal bij deze staking wel bijzonder het geval
zijn, doordat zij aanleiding' gaf tot schietpartij
en, zelfs tot het afbreken van het huis van een
Werkwillige. Het gnoote nut der „verplichte
arbitrage" treedt bij zulke gevallen wel bij
zonder sterk aan den dag.
De Canadeesche regeering, die veel invloed
op den radio-omroep uitoefent, heeft eene ver-
sordening' uitgevaardigd, dat gedurende den
zendtijd van 19.30 tot 24 uur, wekelijks öiet
meer dan 31/2 uur gramafoonplatenm 11 ziek' mag
wprden gegeven. Voor den overigen zend lijd van
den dag' bestaat de verplichting, dat eenzelf
de gramafoonplaat niet meer dan eenmaal per
dag mag worden gespeeld, 't Is om de werke
loosheid onder de musici te bestrijden en om
de muziek-appnociatie niet in gevaar te bren
gen. "Wie zouden Wel eens willen weten, hoe
zoo'n maatregel hier in Nederland Werd ont
vangen.
Wanneer deze letteren onder de oogen onzer
lezers komen, is het nieuwe Nederlandsche
paviljoen in Vinoennes reeds ingewijd. „Het
staat thans ieder vrij, schrijft de Parijsche cor
respondent van de „N.R.C.", „dit paviljoen
met het vorige te vergelijken en leemten te
betreuren. Wie ook' maar bij benadering op de
hoogte is van wat door alle instanties moest
worden verricht in de weinige weken, sinds
den brand verloopen, Ziet de dingten anders.
In stee van te jammeren over de afwezigheid
van torens en den sob'eren tooi van den hoofd
ingang, denkt hïj' met erkentelijkheid aan het
stalen geheugen van den leider, dat hem ïn
staat stelde de beelden op Bali, die voor het
oorspronkelijk paleis moesten worden afgegoten
schriftelijk aan een vertrouwde ter plaatse aan
te Wijzen: sla in dit of dat dorp den laatsten
zijweg richts in Westelijke richting in, volg
dien tot het derde zijpad links', loop dezen af
tot een bankje aan je rechterhand, ga daarna
tot je links enz."
Bij de verkiezingen voor het college van ge
delegeerden uit den Volksraad in Ned. Indië
schijnen rare dingen te gebeuren. Van verschil
lende zijden hoort men, dat het hierbij niet
gaat om principes, maar om het baantje, dat
een minimum van f 1000,— per maand oplevert.
UW C.CIIUWCII meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Droglsien
Een en ander bracht den heer van Lonkhuizen
die in de Volksraad zitting heeft voor de Chr.-
Staatkundige Partij, ertoe voor te stellen het
geheele ooilege maar af te schaffen.
In Ooster-Nljkerk iets nieuws, een nadht-
huwelijk, dus een huwelijk midden in de nacht
gesloten. Dat kwam, doordat, gevolg eener ver
gissing het paar nog niet den ck>o(r de wet ge
stelden termijn in ondertrouw had gestaan toen
het gereed stond naalr het gemeentehuis te
Notslawier te vertrekken. De trouwplechtigheid
moest tot den volgenden dag worden uitge
steld. En zoo gebeurde het, dat het bruilofts
feest tegen 12 uur even moest worden onder
broken om zich naar het gemeentehuis en naar
de Geref. Kerk te begeven waar midden in den
nacht het Wettelijk huwelijk kerkelijk werd
voltrokken resp. bevestigd.
Vermelden wij nog, dat ons land bezoek
Kreeg van den Amerikaansehen krantenkoning
Wlilliam Hearst, die tot de rijkste en machtigl-
ste mannen van de U.S. behoort. H'ij is in het
bezit van meer dan twintig kranten en de pu
blieke opinie in de Vereenigde Staten wordt
voor een niet gering gedeelte door de Hearst-
pers „gemaakt". Sensatie is het eerste en laat
ste parool van dezen krantenkoning. Hij' weet
zijn lezers op alle mogelijke wijzen een sensa
tie te verschaffen, ook al komt h'ij1 daarbij in
botsing met wet of autoriteit.
BUITENLAND.
Van alles teveel. Het Pruisische refe
rendum. De meening van Dr.' Vos. De
toestand in Engeland. Een voorbeeld.
De Russische reis van Bernard Shaw.
Spoorwegongelukken. Ierland.
Er is een nieuwe ramp over de wereld ge
komen; het jaar 1931 zal een buitengewoon
goeden katoenoogst opleveren. De oogst wordt
geschat op 15 millioen balen. Deze gevoegd
b'ij de 9 millioen balen, welke nog van de vo
rige oogsten voorradig zijn, geven een hoe
veelheid ruwe katoen, voldoende om aan de
wereld behoefte van twee jaar te voldoen. Een
geweldige prijsdaling is natuurlijk het gevolg
geweest van deze oogstschattingen. New-York
noteerde 8 Augustus katoen nog 8,05, 10 Aug.
niet meer dan 6,90 en dat tegenover een prijs
van 17,30 op 2 Januari 1930. De United States
Federal Farm Board heeft thans plannen niet
minder dan het derde van den Amerikaansehen
katoenoogst t e vernietigen. Eenige maanden ge
leden wierp de Braziliaansche regeering ette
lijke tienduizend e balen koffie in zee. Er is
een teveel van alles; van graan, van suiker, van
rubber, van katoen en van wat al niet meer.
Fabrieken worden gesloteh, alom werkeloos
heid. Somber zijn de vooruitzichten van den
komenden winter
Wanneer men dan in het oog houdt, dat eco
nomie en politiek ten nauwst met elkaar in
verband staan, dan verwondert men er zich
niet over dat het politieke leven allesbehalve
gezond is. Wel is de actie van fascist en com
munist om de Pruisische regeering ten val te
brengen doodgeloopen, maar de partijen die
thans de t overwinning behaalden zijn toch
allesbehalve gerust. „Staart u dus niet blind op
den uitslag van de volksstemming in Pruisen",
verklaarde de leider van de Duitsche sociaal-"
democratische Breitscheid in een onderhoud
met een verslaggever van „Het Volk". En hïj
voegde er veelbeteekenend aan toe: „Een volks
stemming niet voor de onteigening van de
voormalige vorstenhuizen. Het is niet zoo ge
makkelijk om de menschen naar de stembus
te krijgen en de partijen, die het parool uit
geven van thuis blijven hebben al bij voorbaat
geen geringe kans om te winnen". In dit licht
bezien, is het door fascisten en communisten
verzamelde stemmen aantal al bijzonder groot
te noemen.
Onder deze omstandigheden verwondert men
er zich niet over, dat de geldbezitters eenigs-
zins huiverig zijn aan Duitschland credieten
te oontinueeren. Toch zijn er gelukkig maar
altijd mqg ✓menschen, die den toestand in
DuitschlanjT niet zoo souiber inzien. Onder deze
bevindt zich het liberale kamerlid Dr. Vos.
Hij maakt een studiereis door Duitschland en
doet daarvan verslag in „Het Vaderland". De
economische toestand van onze oostelijke bu
ren noemt hij weliswaar niet gunstig, doch
tevens „stellig beter dan in Engeland en zelfs
niet slechter dan ten onzent." en hij belooft
deze bewering met cijfers en beschouwingen te
zullen staven. Wlat men cijfers al niet aflezen
kan.
Dat de economische toestand in Engeland
allesbehalve rooskleurig is, is zeker. Enge
land eens de werkplaats van d e wereld, onder
vindt zware concurrentie eu gaat zwaar ge
bukt onder de werkeloosheid. Ook zijn positie
van finanlieel middelpunt der wereld is danig
verzwakt. Met kunst en vliegwerk moet de be
grooting sluitend gemaakt worden, waarvoor
de vorming eener nationale regeering een
regeering gevormd uit labour, conservatieven,
en liberalen wordt overwogen. Of daarmede
de zaak gered is? Wil Engeland niet alle con
trole over de geldmarkt verliezen het goud
vliegt de grenzen over dan is het verkrijgen
eener sluitende begrooting noodzakelijk. Men
kan er dan ook wel van verzekerd zijn, dat
alle pogingen om daartoe te geraken, zullen
worden aangewend. Wie zal het gelag betalen.
Het bekende liberale orgaan „Manchester
Guardian", dat ook door vele Nederlanders
gelezen wordt, vermeldt een treffend staaltje
van den nood in Wlales. Nog nooit werd er,
sedert den oorlog, in de kerken en kapellen van
het mijndistrict Rhos in Wales gebeden als de
vorige week. Dit district van 12.000 inwoners
leeft geheel van de mijn Hafod. De vorige week
kondigde de directeur aan, dat 2000 mijnwer
kers moesten worden ontslagen wegens gedeelte
lSj'ke stopzetting van het bedrijf. Daarop Werden
in de 25 kerken van het district extra bidston
den gehouden, waarin gesmeekt werd om de
ramp af te wenden en een verzoekschrift aan
de directie overhandigd om het besluit uit te
stellen. De arbeiders waren ervan overtuigd
dat betere tijden in aantocht zijn en „dat de
directie later dankbaar zal zijn wanneer zij ge
hoor mocht geven aan de wenschem van 12.000
44.
De dokter had hem niet vergeten zag hij,
want de huisknecht kwam binnen en kondigde
hem aan, dat de 'dokter hem nu „graag wilde
zien, als het hem behaagde".
Hij strompelde de trappen af in een halfbe-
wusteloozen toestand. De hüisknecht deed de
twee deuren open, die toegang gaven tot het
klasselokaal en Paul wankelde meer dood dan
levend naar binnen, vol schaamte.
De geheele school was vertegenwoordigd: de
leerlingen zaten op hun plaatsen, ze hadden
geen boeken voor zich en zaten ulsof ze maar
een lezing gingen luisteren en vestigden allen
hun aandacht op mijnheer Blinderston, toen
hij in de deuropening verscheen.
„Blijf daar staan, jongeheer," zei de doctor,
die bij zijn schrijftafel stond; „daar in het mid
den, waar alle jongens je kunnen zien. Paul ge
hoorzaamde en ging%staan waar het hem gezegd
werd, terwijl, hij er uitzag, alsof hij ieder 00-
genblik flauw zou vallen.
Daar verscheen de huisknech', een blad pre-
senleerend met een kaartje De doctor keek er
eenige seconden naar en wende zich 'oen tot
Paul, lerWijl hij het kaartje aan hem overgaf.
Er hing een doodelijke stilte, die het eerst
door den doctor verbroken werd:
„Ik geef je verlof, het eerst naar hem toe
te gaan om je de gelegenheid te geven hem je
gedrag mede te deelen. Doe dit op een voor
zichtige. manier, zoodat je hem niet te veel
schok!, want ik weet hoe het zijn vaderhart
zal smarlen."
Met een gemengd gevoel van schaamte, angst
en ongeduld, draaide Paul de knop van de eet
zaaldeur om. Hij zou Dick van aangezicht tot
aangezicht zien. De eindstrijd moest hier tus-
schen beide uilgevochten worden. "Wie zou de
overwinnaar zijn? Het was een vreemde gewaar
wording bij zijn binnenkomen de afspiegeling
te zien, staande bij den schoorsteenmantel, van
wat hij vroeger geweest was. Het gaf hem een
schok. Het scheen zoo iets onmogelijks, dat
die zware krachtig© lichaamsgestalte werkelijk
Dick zou zijn. Een ©ogenblik wist hij werkelijk
niet wat hij zeggen moest en stond er bleek en
sprakeloos tegenover zijn zoon.
Wat Dick betreft, deze scheen op zijn minst
even verlegen te zijn. Hij gichelde onrustig en
deed een zwakke poging, om een verontwaar
digende houding aan se nemen.
Toen Paul keek, zag hij duidelijk da' zijn
zoon's naboofsing van zijn vaderlijke verschij
ning in vele opzichlen slechter was geworden,
sinds dien ongelukkigen avond, loen hij hem
lie laatst gezien ha Toen was hij een nauw
keurige oopie van zijn vader, tot in de kleinste
bijzonderheden toe. Nu was hij bijna een kari
katuur.
De gelaatskleur was haast ziekelijk met uit
zondering van de neus, die een donkerroode
kleur gekregen had. De huid was slap en de
oogen waren dof en een weinig met bloed door-
loopen, maar de grootste verandering bestond
toch misschien wel in zijn kleeding'. Dick,
droeg een oud, kort licht jasje van hem en een
broek van blauw serge; terwijl hij in de plaats
van de zwarte halsdoek, die zijn vader een
kwarteeuw geleden gedragen had, een groote
sjaal om zijn nek had van de een of andere
opzichtige kleur en de conventioneel e zijden
hoogen hoed was vervangen door een ouden
vilten hoed met een breeden rand.
Alles tesamen genomen was het heelemaal
geen costuum, dat een Britsche koopman met
eenig zelfrespect, zou uitkiezen. En aldus ont
moetten zij elkaar zooals wellicht nog nooit
een vader en een zoon elkander ontmoet
hadden.
HOOFDSTUK XIV.
Pa ijl was de eers e die de pijn) ij ke stilte ver
brak. Jij jonge schelm?" zei hij, met onder-
drukie wrede. Wat drommel, wal sta je daar
te lachen? Het is heelemaal niel iets om te
lachen, ral za ik je wel vertel en."
Ik kan er nie s aan doen, dat ik moei
lachen, zei Dick, U ziet er zoo raar uit".
„Raar. Ik zal er zeker wel raar uilzien. Ik
zeg je, dat ik nog nooit nooit in mljin heele
leven zoo'n helsche week als deze doorgemaakt
heb"
Oh, merkte Dick op, „ik dacht wel' dat
u het niet alles koek en ei zou vinden. En nu
schijnt u uzelf te vermaken", zei hij met een
Trljnslaeh zooals uit dien brief blijkt, dien
u schreef".
.Wat deed ie hier komen? Kon Je al niet
tevreden zijn met je ellendige overwinning;
moest je ine nu hier ook nog komen uitlachen;
„Dat is het niet", zei Dick. „Ik ik dacht
dat het wel aardig zou zijn de jongens te zien
en eens te kijken,, hoe u het maakt, weet u".
Dit waren echter niet zijn eenigste en voor
naamste beweegredenen. Hij was gekomen om
een blik van Dulcie op te vangen.
„Wel mijnheer", .zei mijnheer Blinderston
sarcastisch, „het zal je verheugen te hooren,
dat het mij ongewoon goed gaat.. Je vroolijke
jonge vrienden slaan mij de meeste avonden
met hun pantoffels in slaap, en, als een heel
gewoon ie's, schoppen ze mij overdag als een
voetbal En gisterenavond mijnheer, zou ik
wp'tges'uurd woipden, maar vanmorgen zijn ze
van plan veranderd en ben ik veroordeeld om
in egenwnordigheid van de geheele school af-
■eransel 'e worden. Het zou juist gebeuren,
ion 'Si kwapi en ik heb alle reden te gelooven,
a d t r aa 1 i stel is".
(Wordt vervolgd.)