üraagen£anbod Ie BLAD V I C E-V E R S A WEEKBLAD VOQR WALCHEREN Dit nummer besfaat:riij| 8 pagina's Van Week tot Week Uw Zenuwen komen tot rost>kal* 37e JAARGANG VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1931 No. 33 DRUKKERIJ H. WEGEL1NQ VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT RER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg DRUKKERIJ H. WEGELING VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Ook op het gebied van Kantoor- on Schrijf behoeften zijn wij goed en goedkoop Wegelingsïlieutvsblad Wij zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst in prijs I L BINNENLAND. Tiendaagsche veldtocht. De Limburg- sche tocht van de „Dageraad". Hoe het niet moet. Hartjesdag. Eindelijk. Iets over de Radio. Eigenaardige verkiezing gen. Nachthuwelijk. Bezoek van Willi am Hearst. Hier en daar werd de Tiendaagsche veld tocht herdacht. In den Haag' legden vertegen woordigers der vier officiersvereenigpigen een krans op het standbeeld van Koning Willem II, terwijl aldaar ook de fascisten eenïg'e activi teit aan den dag legden. Het feestvieren zit de Nederlanders nu eenmaal in het bloed. En dat kwam o.i. ditmaal bijzonder goed uit. Veel uiterlijk vertoon had wellicht kwaad bloed kunnen zetten. En er is momenteel genoeg brandstof in de wereld om licht ontvlambare naturen in lichten!aaie te zetten. Daar is b.v. de Limburgsche tocht van de „Dageraad". Het is natuurlijk kinderlijk te meenen, dat deze actie voor de vrijdenkers eenig effect zou hebben gesorteerd. Eer het tegendeel is waar. Ze heeft de Limburgsche Katholieken wakker geschud en aanleiding ge geven tot eene krachtige tegenactie. Welke funeste gevolgen de Dageraadsactie bij' onvol doende maatregelen der regeering zou kunnen gehad hebben werd ons duidelijk bij het lezen van het bericht, dat de burgerwacht eener plattelandsgemeente bij' de rcgecring geprotes teerd heeft tegen het innemen van de aan haar leden verstrekte geweren, terwijl volgens haar zeggetn de leden van de „Dageraad" in het bezit van wapenen werden gelaten. Het is aan gerechten twijfel onderhevig of zonder de re- geeringsactiviteit de pfropagandisten der vrije gedachte er zonder kleerscheuren zouden zijn afgekomen. Wanneer dus hulde moet-^worden gebracht aan onze regeering voor het door haar getoon de inzicht, ook door degenen, die van meening zijn, dat het veel beter ware gjeweest wanneer de met zooveel bombarie aangekondigde tocht ware verboden, rest de vraag, of dan Limburg voor andersdenkenden geheel afgesloten moet blijven. We weten maar al te goed, dat dit voor velen een vraag van belang is en dat ook vele niet-Dageraad-menschen zoo gaarne eens een aanval op dit bolwerk van katholicisme zou den willen doen. Een onbloedige, wel te ver staan. Zou het, zoo luidt ons antwoord, niet veel beter zijn dat gezocht werd naar mogelijk heden om de Nederlandsche bevolking te ver binden dan dat steeds den nadruk) wordt ge legd op hetgeen haar scheidt? Vooral in den tegen woo rdigen tijd. En dan, voor degenen die hiervan niet willen weten de Katholieken zelf zien in eene actie gelijk die van de „Dage raad" in het geheel geen gevaar komt, ge lijk het weekblad *,De Nieuwe Eeuw" schreef, het gevaar voor de Katholieken niet van buiten maar van Pinnen. Een slechte katholieke werk gever sticht voor de katholieken meer onheil dan honderd Dagenaadsacties. In Amsterdam werd op de gebruikelijke wijze „Hartjesdag" gevierd. Op de gewone Wijze, d.w.z. er werd weer een massa vuurwerk afge stoken. Op zichzelf beteekent dit niets, maar, wie op Hartjesdag wel eens in Amsterdam geweest is, weet dat dit afsteken niet veel minder beteekent dan een aanval op het pu bliek. 't Verwondert niemand dat er op zoo'n dag nog zoo weinig ongelukken gebeuren. Bo vendien heeft men dan nog de twijfelachtige aardigheid waar mogelijk brand te veroorzaken. Ook dit jaar weer moest de politie verschil lende malen krachtdadig optreden. Eindelijk dan is de staking aan de Chamotte- fabriek in Geldermalsen opgeheven. Ze heeft niet minder dan veertien maanden geduurd en 't kjomt ons voor, dat tenslotte eigenlijk nie mand meer wist, waarover de kwestie in oor sprong liep. Slechts wrok blijft over en dat zal bij deze staking wel bijzonder het geval zijn, doordat zij aanleiding' gaf tot schietpartij en, zelfs tot het afbreken van het huis van een Werkwillige. Het gnoote nut der „verplichte arbitrage" treedt bij zulke gevallen wel bij zonder sterk aan den dag. De Canadeesche regeering, die veel invloed op den radio-omroep uitoefent, heeft eene ver- sordening' uitgevaardigd, dat gedurende den zendtijd van 19.30 tot 24 uur, wekelijks öiet meer dan 31/2 uur gramafoonplatenm 11 ziek' mag wprden gegeven. Voor den overigen zend lijd van den dag' bestaat de verplichting, dat eenzelf de gramafoonplaat niet meer dan eenmaal per dag mag worden gespeeld, 't Is om de werke loosheid onder de musici te bestrijden en om de muziek-appnociatie niet in gevaar te bren gen. "Wie zouden Wel eens willen weten, hoe zoo'n maatregel hier in Nederland Werd ont vangen. Wanneer deze letteren onder de oogen onzer lezers komen, is het nieuwe Nederlandsche paviljoen in Vinoennes reeds ingewijd. „Het staat thans ieder vrij, schrijft de Parijsche cor respondent van de „N.R.C.", „dit paviljoen met het vorige te vergelijken en leemten te betreuren. Wie ook' maar bij benadering op de hoogte is van wat door alle instanties moest worden verricht in de weinige weken, sinds den brand verloopen, Ziet de dingten anders. In stee van te jammeren over de afwezigheid van torens en den sob'eren tooi van den hoofd ingang, denkt hïj' met erkentelijkheid aan het stalen geheugen van den leider, dat hem ïn staat stelde de beelden op Bali, die voor het oorspronkelijk paleis moesten worden afgegoten schriftelijk aan een vertrouwde ter plaatse aan te Wijzen: sla in dit of dat dorp den laatsten zijweg richts in Westelijke richting in, volg dien tot het derde zijpad links', loop dezen af tot een bankje aan je rechterhand, ga daarna tot je links enz." Bij de verkiezingen voor het college van ge delegeerden uit den Volksraad in Ned. Indië schijnen rare dingen te gebeuren. Van verschil lende zijden hoort men, dat het hierbij niet gaat om principes, maar om het baantje, dat een minimum van f 1000,— per maand oplevert. UW C.CIIUWCII meeren en worden daarbij tevens gesterkt door het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Droglsien Een en ander bracht den heer van Lonkhuizen die in de Volksraad zitting heeft voor de Chr.- Staatkundige Partij, ertoe voor te stellen het geheele ooilege maar af te schaffen. In Ooster-Nljkerk iets nieuws, een nadht- huwelijk, dus een huwelijk midden in de nacht gesloten. Dat kwam, doordat, gevolg eener ver gissing het paar nog niet den ck>o(r de wet ge stelden termijn in ondertrouw had gestaan toen het gereed stond naalr het gemeentehuis te Notslawier te vertrekken. De trouwplechtigheid moest tot den volgenden dag worden uitge steld. En zoo gebeurde het, dat het bruilofts feest tegen 12 uur even moest worden onder broken om zich naar het gemeentehuis en naar de Geref. Kerk te begeven waar midden in den nacht het Wettelijk huwelijk kerkelijk werd voltrokken resp. bevestigd. Vermelden wij nog, dat ons land bezoek Kreeg van den Amerikaansehen krantenkoning Wlilliam Hearst, die tot de rijkste en machtigl- ste mannen van de U.S. behoort. H'ij is in het bezit van meer dan twintig kranten en de pu blieke opinie in de Vereenigde Staten wordt voor een niet gering gedeelte door de Hearst- pers „gemaakt". Sensatie is het eerste en laat ste parool van dezen krantenkoning. Hij' weet zijn lezers op alle mogelijke wijzen een sensa tie te verschaffen, ook al komt h'ij1 daarbij in botsing met wet of autoriteit. BUITENLAND. Van alles teveel. Het Pruisische refe rendum. De meening van Dr.' Vos. De toestand in Engeland. Een voorbeeld. De Russische reis van Bernard Shaw. Spoorwegongelukken. Ierland. Er is een nieuwe ramp over de wereld ge komen; het jaar 1931 zal een buitengewoon goeden katoenoogst opleveren. De oogst wordt geschat op 15 millioen balen. Deze gevoegd b'ij de 9 millioen balen, welke nog van de vo rige oogsten voorradig zijn, geven een hoe veelheid ruwe katoen, voldoende om aan de wereld behoefte van twee jaar te voldoen. Een geweldige prijsdaling is natuurlijk het gevolg geweest van deze oogstschattingen. New-York noteerde 8 Augustus katoen nog 8,05, 10 Aug. niet meer dan 6,90 en dat tegenover een prijs van 17,30 op 2 Januari 1930. De United States Federal Farm Board heeft thans plannen niet minder dan het derde van den Amerikaansehen katoenoogst t e vernietigen. Eenige maanden ge leden wierp de Braziliaansche regeering ette lijke tienduizend e balen koffie in zee. Er is een teveel van alles; van graan, van suiker, van rubber, van katoen en van wat al niet meer. Fabrieken worden gesloteh, alom werkeloos heid. Somber zijn de vooruitzichten van den komenden winter Wanneer men dan in het oog houdt, dat eco nomie en politiek ten nauwst met elkaar in verband staan, dan verwondert men er zich niet over dat het politieke leven allesbehalve gezond is. Wel is de actie van fascist en com munist om de Pruisische regeering ten val te brengen doodgeloopen, maar de partijen die thans de t overwinning behaalden zijn toch allesbehalve gerust. „Staart u dus niet blind op den uitslag van de volksstemming in Pruisen", verklaarde de leider van de Duitsche sociaal-" democratische Breitscheid in een onderhoud met een verslaggever van „Het Volk". En hïj voegde er veelbeteekenend aan toe: „Een volks stemming niet voor de onteigening van de voormalige vorstenhuizen. Het is niet zoo ge makkelijk om de menschen naar de stembus te krijgen en de partijen, die het parool uit geven van thuis blijven hebben al bij voorbaat geen geringe kans om te winnen". In dit licht bezien, is het door fascisten en communisten verzamelde stemmen aantal al bijzonder groot te noemen. Onder deze omstandigheden verwondert men er zich niet over, dat de geldbezitters eenigs- zins huiverig zijn aan Duitschland credieten te oontinueeren. Toch zijn er gelukkig maar altijd mqg ✓menschen, die den toestand in DuitschlanjT niet zoo souiber inzien. Onder deze bevindt zich het liberale kamerlid Dr. Vos. Hij maakt een studiereis door Duitschland en doet daarvan verslag in „Het Vaderland". De economische toestand van onze oostelijke bu ren noemt hij weliswaar niet gunstig, doch tevens „stellig beter dan in Engeland en zelfs niet slechter dan ten onzent." en hij belooft deze bewering met cijfers en beschouwingen te zullen staven. Wlat men cijfers al niet aflezen kan. Dat de economische toestand in Engeland allesbehalve rooskleurig is, is zeker. Enge land eens de werkplaats van d e wereld, onder vindt zware concurrentie eu gaat zwaar ge bukt onder de werkeloosheid. Ook zijn positie van finanlieel middelpunt der wereld is danig verzwakt. Met kunst en vliegwerk moet de be grooting sluitend gemaakt worden, waarvoor de vorming eener nationale regeering een regeering gevormd uit labour, conservatieven, en liberalen wordt overwogen. Of daarmede de zaak gered is? Wil Engeland niet alle con trole over de geldmarkt verliezen het goud vliegt de grenzen over dan is het verkrijgen eener sluitende begrooting noodzakelijk. Men kan er dan ook wel van verzekerd zijn, dat alle pogingen om daartoe te geraken, zullen worden aangewend. Wie zal het gelag betalen. Het bekende liberale orgaan „Manchester Guardian", dat ook door vele Nederlanders gelezen wordt, vermeldt een treffend staaltje van den nood in Wlales. Nog nooit werd er, sedert den oorlog, in de kerken en kapellen van het mijndistrict Rhos in Wales gebeden als de vorige week. Dit district van 12.000 inwoners leeft geheel van de mijn Hafod. De vorige week kondigde de directeur aan, dat 2000 mijnwer kers moesten worden ontslagen wegens gedeelte lSj'ke stopzetting van het bedrijf. Daarop Werden in de 25 kerken van het district extra bidston den gehouden, waarin gesmeekt werd om de ramp af te wenden en een verzoekschrift aan de directie overhandigd om het besluit uit te stellen. De arbeiders waren ervan overtuigd dat betere tijden in aantocht zijn en „dat de directie later dankbaar zal zijn wanneer zij ge hoor mocht geven aan de wenschem van 12.000 44. De dokter had hem niet vergeten zag hij, want de huisknecht kwam binnen en kondigde hem aan, dat de 'dokter hem nu „graag wilde zien, als het hem behaagde". Hij strompelde de trappen af in een halfbe- wusteloozen toestand. De hüisknecht deed de twee deuren open, die toegang gaven tot het klasselokaal en Paul wankelde meer dood dan levend naar binnen, vol schaamte. De geheele school was vertegenwoordigd: de leerlingen zaten op hun plaatsen, ze hadden geen boeken voor zich en zaten ulsof ze maar een lezing gingen luisteren en vestigden allen hun aandacht op mijnheer Blinderston, toen hij in de deuropening verscheen. „Blijf daar staan, jongeheer," zei de doctor, die bij zijn schrijftafel stond; „daar in het mid den, waar alle jongens je kunnen zien. Paul ge hoorzaamde en ging%staan waar het hem gezegd werd, terwijl, hij er uitzag, alsof hij ieder 00- genblik flauw zou vallen. Daar verscheen de huisknech', een blad pre- senleerend met een kaartje De doctor keek er eenige seconden naar en wende zich 'oen tot Paul, lerWijl hij het kaartje aan hem overgaf. Er hing een doodelijke stilte, die het eerst door den doctor verbroken werd: „Ik geef je verlof, het eerst naar hem toe te gaan om je de gelegenheid te geven hem je gedrag mede te deelen. Doe dit op een voor zichtige. manier, zoodat je hem niet te veel schok!, want ik weet hoe het zijn vaderhart zal smarlen." Met een gemengd gevoel van schaamte, angst en ongeduld, draaide Paul de knop van de eet zaaldeur om. Hij zou Dick van aangezicht tot aangezicht zien. De eindstrijd moest hier tus- schen beide uilgevochten worden. "Wie zou de overwinnaar zijn? Het was een vreemde gewaar wording bij zijn binnenkomen de afspiegeling te zien, staande bij den schoorsteenmantel, van wat hij vroeger geweest was. Het gaf hem een schok. Het scheen zoo iets onmogelijks, dat die zware krachtig© lichaamsgestalte werkelijk Dick zou zijn. Een ©ogenblik wist hij werkelijk niet wat hij zeggen moest en stond er bleek en sprakeloos tegenover zijn zoon. Wat Dick betreft, deze scheen op zijn minst even verlegen te zijn. Hij gichelde onrustig en deed een zwakke poging, om een verontwaar digende houding aan se nemen. Toen Paul keek, zag hij duidelijk da' zijn zoon's naboofsing van zijn vaderlijke verschij ning in vele opzichlen slechter was geworden, sinds dien ongelukkigen avond, loen hij hem lie laatst gezien ha Toen was hij een nauw keurige oopie van zijn vader, tot in de kleinste bijzonderheden toe. Nu was hij bijna een kari katuur. De gelaatskleur was haast ziekelijk met uit zondering van de neus, die een donkerroode kleur gekregen had. De huid was slap en de oogen waren dof en een weinig met bloed door- loopen, maar de grootste verandering bestond toch misschien wel in zijn kleeding'. Dick, droeg een oud, kort licht jasje van hem en een broek van blauw serge; terwijl hij in de plaats van de zwarte halsdoek, die zijn vader een kwarteeuw geleden gedragen had, een groote sjaal om zijn nek had van de een of andere opzichtige kleur en de conventioneel e zijden hoogen hoed was vervangen door een ouden vilten hoed met een breeden rand. Alles tesamen genomen was het heelemaal geen costuum, dat een Britsche koopman met eenig zelfrespect, zou uitkiezen. En aldus ont moetten zij elkaar zooals wellicht nog nooit een vader en een zoon elkander ontmoet hadden. HOOFDSTUK XIV. Pa ijl was de eers e die de pijn) ij ke stilte ver brak. Jij jonge schelm?" zei hij, met onder- drukie wrede. Wat drommel, wal sta je daar te lachen? Het is heelemaal niel iets om te lachen, ral za ik je wel vertel en." Ik kan er nie s aan doen, dat ik moei lachen, zei Dick, U ziet er zoo raar uit". „Raar. Ik zal er zeker wel raar uilzien. Ik zeg je, dat ik nog nooit nooit in mljin heele leven zoo'n helsche week als deze doorgemaakt heb" Oh, merkte Dick op, „ik dacht wel' dat u het niet alles koek en ei zou vinden. En nu schijnt u uzelf te vermaken", zei hij met een Trljnslaeh zooals uit dien brief blijkt, dien u schreef". .Wat deed ie hier komen? Kon Je al niet tevreden zijn met je ellendige overwinning; moest je ine nu hier ook nog komen uitlachen; „Dat is het niet", zei Dick. „Ik ik dacht dat het wel aardig zou zijn de jongens te zien en eens te kijken,, hoe u het maakt, weet u". Dit waren echter niet zijn eenigste en voor naamste beweegredenen. Hij was gekomen om een blik van Dulcie op te vangen. „Wel mijnheer", .zei mijnheer Blinderston sarcastisch, „het zal je verheugen te hooren, dat het mij ongewoon goed gaat.. Je vroolijke jonge vrienden slaan mij de meeste avonden met hun pantoffels in slaap, en, als een heel gewoon ie's, schoppen ze mij overdag als een voetbal En gisterenavond mijnheer, zou ik wp'tges'uurd woipden, maar vanmorgen zijn ze van plan veranderd en ben ik veroordeeld om in egenwnordigheid van de geheele school af- ■eransel 'e worden. Het zou juist gebeuren, ion 'Si kwapi en ik heb alle reden te gelooven, a d t r aa 1 i stel is". (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1931 | | pagina 1