üraagenrfanbod
Ie BLAD
VI CE-VERS A
Van Week tot Week
Hierop letten
37e JAARGANG
DRUKKERIJ
H. WE0EL1N0
VLISSINGEN
VRIJDAG 81 JULI 1931
No. 30
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT RER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Dit nummer bestaat
10 pagina's
„Dat Is »*er verdacht", zei de doctor, „als
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijf behoeften
zijn wij goed en
goedkoop i
en zijn toch het
laagst In prijs i
r* J V 1 J11
BINNENLAND.
Huurstaking in Amsterdam en Rotter
dam. Een ,groot ongeluk voorkomen.
De malaise in Nederland. Beperking
koleninvoer in Frankrijk. Brand de
Heemvliet. De internationale vierdaags
sche afstandsmarschen van den N. B.
v. L. O. Boycot van Italiaansche artike
len. Het eerste Nederlandsche studen
ten-Werkkamp. De begrafenis van prof.
Treub.
Het Was iets nieuws, het publiek is nieuws
gierig en dus trok de huurdersstaking in Am-
Sterdam, maar vooral die in Rotterdam bui
tengewone belangstelling. "Wiel tienduizend men-
schen Waren naar de Aert van Nesstraat ge
trokken. Daaronder natuurlijk een hoop opge
schoten jongens, belust op relletjes. Waar
schijnlijk hadden de politieautoriteiten wijs
gedaan, geen politiemannen naar de verzamelde
menigte te zenden. Zooals later bleek zou
het geheele geval spoedig zijn doodgebloed.
Nu echter stond de politie bloot aan een bom
bardement met steenen. Er moest worden op
getreden. Een 52-jarige variéténartist, iemand
die misschien met de geheele zaak niets te ma
ken had, Werd de dupe. Een afgevuurde kogel
Was rechts tusschen de oogen binnengedrongen
de man was op slag dood. In Amsterdam
heeft de bemiddeling van het gemeente-bestuur
bewerkt, dat de huurdersstaking aldaar geëin
digd is. Is dat in Rotterdam ook niet mogelijk?
Een brugwachter van de spoorbrug over de
Moerdijk redde vele menschenlevens. Het gje-
vaar Was groot, dat de trein uit Parijs op een
uit Rotterdam zou rijden. Wat er precies ge
beurd is, is nhans nog niet bekend, maar in
ieder geval bevonden zich beide treinen op
hetzelfde spoor en reden naar elkaar toe. Door
het zwaaien met een roode vlag kon de op
merkzame bruglwachter den Parijschen trein
tot stilstand brengen en de noodsignalen van
dezen Waarschuwden den machinist van den
anderen trein voor het gevaar.
Veel opleving valt er in het industjrieel'e
leven van Nederland nog niet op te merken.
De jongste berichten luiden, dat Philips in de
afgeloopen Week niet minder dan negen hon
derd personen heeft moeten ontslaan. W'el heeft
de directie der fabriek het getal 900 tegenge
sproken, maar in ieder geval zijn er toch een
massa ontslagen. En in de mijnstreken hangt
velen arbeiders ook het zwaard van Damocles
boven het hoofd.
Dit staat in verband met de beperkende be
palingen, Welke de Fransche staat op het oo-
genblik voor den koleninvoer heeft opgesteld.
Het toegestane quota voor Nederland bedraagt
20 pCt minder dan het gemiddelde invoercij-
fer over de jaren 1028, 1920 en 1930. Nu bedroeg
onze kolenuitvoer in 1930 ruim' 2 millioen ton,
terwijl het gemiddelde over de drie laatste ja
ren niet meer is dan li/g millioen. Dus zal Ne
derland slechts kunnen exporteeren 80 pCt. van
1 Va millioen of 1,2 millioen ton kolen, hetgeen
dus 800.000 ton minder is dan in 1930, dus 40
pCt. Het ligt Wel voor de hand, dat hieruit on
verbiddelijk vergrooting der Werkeloosheid moet
voortspruiten.
De brand in een boerderij te Heemvliet, waar
bij drie kinderen jammerlijk in de vlammen
omkwamen, verwekte, groote consternatie. Te
meer w'aar bet vermoeden bestaat, dat de oud
ste zoon van de Weduwe, die het huis bewoon-
jde, de boel zelf in brand heeft gestoken. Pas
eenige Weken geleden Was er ©ene verzekering
gesloten, het gezin zat diep in de schuidf.„a
De rest behoeft niet meer gezegd te worden.
Evenals vorige jaren hadden de vierdaagsche
afstandsmarschen plaats onder buitengewone
groote belangstelling der Nijmeegsche bevol
king, geheel Nederland, ja zelfs het buitenland,
volgde nauwkeurig de prestaties der loopende
schare. Onder de loopers bevonden zich zelfs
verscheidene Noren.
De Mohammedanen zijn de overwinning in
1912 nog steeds niet vergeten. Altijd nog voelt
den Mohammedaan den smaad hem aangedaan,
hetzij hij dan Woont aan de poorten van Her
cules dan wel aan de monden van den Hoang-
ho. In Palembang liepen er geruchten dat een
moskee ergens in Tripolis verbouwd werd ten
einde deze te gebruiken voor Katholieke Kerk.
De geheele Arabische en Mohammedaansche
gemeenschap te Palembang werd er door in
beroering gebracht. In verband hiermede Wor
den alle Italiaansche goederen geboycot. Onmo
gelijk is het echter niet, dat van eenigerlei
oneerbiedigheid jegens den Mohammedaansche
godsdienst van de zijde der Italianen geen sik
kepit Waar is, doch dat de machtige Arabische
handelsstad in Palembang finantieel 'nadeel
Ondervindt van den import der Italiaansche
goederen en daarom maar een leugen de werolü
in heft gezonden.
In Havelte werd het eerste Nederlandsche
studenten Werkkamp geopend. De bedoeling
van dit kamp is drieërlei: Hulp te verleenen
aan de arme gemeenschap door onbetaald en
noodig werk, dat anders niet zou worden ver
richt, intellectueelen met handenarbeid ver
trouwd te maken en studenten goedkoop een
vacantiegelegenheid te verschaffen. Zeer veel
giften zijn binnengekomen: van schoencreme tot
limonade, van verbandtrommels tot ontbijtkoek
toe. Het Werkobject van het kamp is het aan
leggen van een rijwielpad tusschen Havelte
en Wasperveen.
Onder groote belangstelling van vooraan^
staande personen uit het economische en
politieke leven van Nederland, werd j.l. Dins
dag begraven het stoffelijk overschot van wijlen
proi Treu.b. Men kan zich de oorlogsjaren niet
indenken, zonder te denken aan hetgeen mi
nister Treub in die dagen voor N ederl&nd
heeft gedaain. Wanneer ooit van iemand ge
bezigd kan Worden, dat hij niet voor niets
gqleeïÜ heeft, dan is het zeker vajn wijlen
prof. Treub.
Poeders en tabletten zijn alléén echt, als
de verpakking voorzien is van den naam
Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal
op, want dit alleen garandeert U de echtheid
BU I TEN LAND.
De Conferentie te Londen. De partici
patie va|n Nederland. De nood van
Duitschland. De onttrekking van goud
aan Engeland. Spionage. Vreeselijkq
brand in Pittsburg. Te slim af. Afschaf
fing der slavernij in Abessinië. De Zep
pelin naar de Noordpool,
De conferentie te Londen is alweer teneinde
Als resultaten kunnen geboekt worden de ver
lenging van het crediet van 100 millioen dol
lar met drie maanden na 16 Augustus en het
besluit tot vorming van een „Stillhaltfe"-oon-
sortium; buitenlandsche credietgevende banken
Verplichten zich Wederkeerig credieten niet
op te zeggen. Maar ook in Londen bleken de
Franschen niet bereid Duitschland er finanti
eel bovênop te helpen dan tegen het acoeptee-
ren van voor Duitschland en de overige sta
ten onaanvaardbare „garanties". Ook in cre-
dietverleening op korten termijn, zonder meer,
hadden zij geen lust. "Wiaarvan het geVolg is
geweest, dat de overige staten hoogstwaar
schijnlijk een beroep op Nederland zullen
doen om deel te nemen aan de leening groot
honderd 'millioen pond sterling, Welke tot
redding van onzen oostelijken nabuur zial wor
den uitgegeven.
„De Haagsche Post" Is over dit aanbod tot
participatie alles behalve te splreken. Het blad
schrijft: „Zooals Wij verleden week uiteenzet
ten, heeft ons land sedert den oorlog reeds
zeshonderd vijftig millioen in Duitsche Jeenin-
gen gestoken en door de koersdaling zit hierop
reeds een verlies van honderd-vijftig twee
honderd millioen gulden. Dan is er nog het
zoogenaamde crediet B, door onze regeering
verstrekt, dat op 15 Juli j.l. acht-en-negentig
millioen overschreed. Verder zijn er natuurlijk
nog bank- en particuliere credieten, waarom
trent geen statistieken beschikbaar zijn, zoodat
het zeker gewettigd is te beweren, dat ons fi
nantieel belang bij Duitschland op het oogen-
blik minstens achthonderd millioen bedraagt.
Daaraan thans wederom een groote som toe te
voegen, lijkt ons niet minder dan lichtzinnig.
"Wij spreken ip het geheel niet van de paar
milliarden guldens, die ons land bij de valuta-
débacle erbij inschoot.
"Wij hebben alle sympathie voor het naburige
volk in zijn dagen van beklemming, maar wij
moeten ook aan onze eigen belangen denken,
en maar ons oordeel gaat het ten spijt van de
tegenwoordige geldruimte niet aan, nog verder
op groote schaal liquide middelen af te voe
ren, die Wij straks zelf dringend noodig zullen
blijken te hebben, Wanneer de lang verbeide
opleving in het zakenleven komt".
Vanzelfsprekend is er tegen deze redeneering
niet veel in te brengen. De Nederlandsche cre-
dietgevers zullen zich dan ook Wel eens be
denken alvorens hun geld in een misschien wel
failliete boedel te steken. EvenWel lijkt het
ons te optimistisch de „latng verbeide opleving
in het zakenleven" te verwachten, nog voordat
het Duitsche economische leven grootendeels
hersteld is. De nood van Duitschland is immers
Voor een belangrijke deel de nood van de Werld
De 'gebeurtenissen, die in de laatste dagen in
Duitschland hebben plaats gevonden, beteeke-
nem nieuwe en ernstige hinderpalen op den weg
naar economisch herstel. Om het evenwicht
der economische verhoudingen te herstellen,
zijn er meer moeilijkheden te overwinnen dan
ooit te voren.
Het heeft de aandacht getrokken, dat er in
den laatsten tijd zooveel goud van Engeland
naar Frankrijk verzonden Wordt. Zulke goud-
verschepingen staan doorgaans iu verband met
den stand der Wisselkoersen. Zijn b.v. in Enge
land zeer moeilijk cheques op Frankrijk te
krijgen, dan stijgt de chequekoors. Het gevolg
daarvan is, dat Engeland vgoud naar Frankrijk
moet verschepen. Nu kan zoohi behoefte aan
cheques door Frankrijk kunstmatig te voor
schijn worden geSroepen. En er ziji mjvelen in
Engeland, die meenen, dat dit thans het geval
is. Het zou dan zijn een Fransche poging om
aan de Britsche regeermg en banken te verhin
deren Duitschland hulp te verleenen zonder
toe medewerking van Frankrijk. Men ziet het
erg frisch is de toestand niet te noemen.
Neen, bepaald frisch, zijn de verhoudingen
allerminst. Dat blijkt ook Wel uit de telkens
gesignaleerd Wordende gevallen van spionnage.
De Russische spiomnagedienst is beter georga
niseerd dan zelfs in den tijd der Csaren. En
dat zegt veel. Maar We stonden toch even te
kijken, toen We lazen, dat thans in Leipzig twee
Polen Worden vervolgd, omdat zij de groote
bijeenkomst van den Stalen Helm te Breslau
zouden hebben begluurd. Is deze vervolging nu
geen volle erkenning van het militaire karak
ter dezer organisatie. "Wlelk een domheid ove
rigens dat proces, 't Schaadt natuurlijk Dultsch
land honderd maal meer dan de heele spion
nage gedaan zou hebben.
Een vreeselijke brand Woedde in Pittsburg
(Ver. St.) in een gesticht voor ouden van dagen.
Zusters en broeders hielpen dapper mede bij
het blusschingswerk en trotseerden den vuur
gloed om hun beschermelingen jle redden,
't Mocht niet gelukken allen van den dood te
reddenvelen kwamen jammerlijk in de vlam
men om.
In Bochum moet het gebeurd zijn. De eigena
res van een buitenhuisje vind voor haar deur
een doos met een duif en een brief, waarin zij
gesommeerd werd de duif op te gooien met
200 Mark onder haar vleugels. Anders zou het
buitenhuisje dezer dagen in vlammen opgaan.
De dame ging naar de politie, die zich in ver
binding stelde met de Essen-Oberhausen Luft-
verein. Twee sportvliegers stelden zich beschik
baar om de dief te volgen. Hét dier kreeg een
rood lint als herkenningsteeken. fTWeemaal
cirkelde de duif boven het plaatsje, toen onder
nam het dier de reis en streek neer in Bochum
op een duivenhok. De vliegers waren neerge-
J/logen. Eén fotografeerde dat moment, de
ander schetste de situatie.
Snel keerden zij terug naar het vliegveld,
Waar een motorbrigade der politie gereed stond.
De politie trof twee mannen, die juist bezig
41.
„Luister eerst naar mij u moe' ee--t rrnr
mij luisteren. Zeg, riat die andere s he m viie
(mag binnenkomen. Hij wil me ruineeren". „Ik
was van plan te zeggen, dat ik verhinderd was"
zei de doctor, „maar hier steekt iets achter,
idat ik wil weten. "Wie j© ook bent, kom maar
binnen". De deur ging langzaam open, en ChaW-
ner kWam nederig binnen; hij was bleek en
ademde snel, doch was overigens geheel kialm.
„Welnu, Chawtner", zei d© doctor op ongedul-
digen toon, „Wat is er? Heb jij ook iets op het
hart?" „Mijnheer, zei Chalwtoer, heeft Blind er-
ston u al iets verteld?"
„Neen, Waarom dat?''
„Blinderston hou je mond. Ik wil nu eerst
naar Chawner luisteren en niet naar jou".
„Omdat mijnheer", zei Chawner „hij wist dat
ik vast besloten Was u iets te vertellen, dat
u volgens mij omtrent hem behoort te Weten.
Hij dreigde dus het eerst naar u te gaan en u
een leugen over mij te gaan vertellen, maar ik
weet absoluut niet welke leugen. Mij dunkt
dal ik ook hier moet zijn."
„Dat is een leugen", schreeuwde Paul. „Wlat
Is die jongen een s helm. Doc or Giimby, u
'moet geen woord geloovtn van h. .een hij
zegt; het is alles onwaar ailes".
je geweten zuiver was Blinderston, zou je geen
reden kunnen hebben om te voorkomen dat ik
het eerst naar Chawner luisterde. Ik wil nu
eerst naar hem luisteren".
„Wél. mijnheer", zei Chawner met een zijde-
Iingschen blik van triomf naar Paul, die zich
verlegen op zijn stoel liet va'en, ik vond hel
mijn plicht u r it le laten zien" Ik heb hei van
daag in he kerkboek van Blinderston gevon
den." Hierbij overhandigde hij hel ongelukkige
briefje van Dick aan den doctor, en deze hield
het bij de lamp en las het haastig door. Hierna
was er een oogenblik van doodsche stilte; toen
zag de doctor weer op, en zei kortaf: „Het
was goed, dat je me dit verteld hebt, Chawmer,
je kunt gaan".
Toen zij Weer alleen waren, begon hij op
woedende en verachtenden toon tegen den spra-
keloozen Paul uit te varen. „Verachtelijke leu
genaar, huichelaar", bulderde hij, in zij'n op-
Winding de kamer rusteloos op en neer loopen
de, „je bent ontmaskerd, nu ben je ontmas
kerd, Je deed me denken, dat even boos en
gekwetst was als ikzelf, dat dit meisje aan je
schreef. Je hebt het zeer terecht, vrijpostig ©n
onbehoorlijk genoemd; je deed alsof je haar
niet de minste aanmoediging had gegeven,
dat je haar naam zelfs nog nooit had gehoord,
vóór vandaag. En hier heb ik een briefje eeni-
gen tijd geleden geschreven, waarin je haar
aanspreekt als Connie Davenam, en waarin je
de onbeschaamdheid hebl je benadering' te
kennen te igeven door den hoed, dien je den
vorigen week droeg.
Als ik aan zulke dubbelharligheid, aan
zulke onbedorvenheid denk, ril ik.
Ik sta er verstomd van.
Mijn verstand staat er bij stil Paul maakte een
zachte en onduidelijke opmerking, dat hij een
gezin had, dal hij altijd heel correct was ge
weest, en gelukkig werd de opmerking niet
gehoord.
„W'ai moet ik met je doen?" vervolgde de
doctor, „hoe moet ik zulk schandelijk gedrag
straffen?"
„U moet het mij niet vragen, mijnheer", zei
Paul in wanhoop, „maar zoirg u er in 's hemels
naam voor dat het gauW afgedaan is."
„Als ik wacht", antwoordde (de doctor",
dan komt het omdat ik er erg aan twijfel of
je Wangedrag enkel door een pak slaag kan
■worden gestraft, dat is misschien ook wel
een lichte straf".
„Hij kan mij onmogelijk willen martelen",
dacht Paul. Ja, de twijfel heeft het gewonnen.
De rotting zou geen blij vend en invloed maken
op zoo'n verhard gemoed. Mijn besluit staat
vast, Wat het mijzelf ook moge kosten,
hoezeer het je goede vader ook moge bedroeven
en smarten, daar hij er zoo op gesteld is, dat
je hem tot eer strekt. Ik moet mijn plicht doen
tegenover de vader van de jongens, die aan
mijn zorg zijn toevertrouwd. Ik zal je niet af
ranselen, want ik ben er van overtuigd dat het
niet zou baten. Ik zal ja van school sturen".
„Wat, riep Paul ongeloovig uit. „Mij weg
sturen? Hoor ik het goed, Dr. Grimby, wilt u
mij wegzenden?"
„Dat zei ik", zei de doctor ernstig; „en geen
tegenwerpingen kunnen mij nu van mijn besluit
doen veranderen" (alsof de heer Blinderston
graag tegenwerpingen zou willen maken). Me
vrouw Grimby zal er voor zorgen, dal de kof
fers morgen vroeg gepakt zullen zijn en ikzelf
zal ie naa'* he station b engen en je naar
huis zcm'en, da' je met schande overladen
bent, met - en trein van 9.15 en vanavond zal
ik een brief schrijven om ze te verklaren,
waarom ik je weggestuurd heb.
Mijnheer Blinderston bedekte zijn gelaat met
zijn handen, niet om zJijn schaamte en wanhoop
te verbergen, maar zijn overgroote blijdschap.
Het leek haast te mooi om waar te zijn. Hij! zag
zich al thuis op zijn gemak en in veiligheid.
Hij behoefde nu geen vervolging meer te vree
zen. De kans bestond nu niet dat hij weer naar
zijn gevangenis teruggestuurd zou Worden, daar
den brief van den doctor Dick de onmogelijk
heid daarvan zou doen inzien; en wat het
beste van alles was, dit groote geluk had hij
verkregen zonder de schande en de pijn van
leen pak ransel te moeten ondergaan. Zelfs
zonder de onplezierige noodizakelijkheid van
zijn vreemd geheim te moeten vertellen. Maar
daar hij gedurende zijn kort verblijf op da
school ©enige ondervinding had fvjagedaata,
moest hij doen alsof hij Wanhopig snikte.
(Wordt vervolgd)