üraagenrfanbod Ie BLAD VI CE-VERS A Van Week tot Week Hierop letten 37e JAARGANG DRUKKERIJ H. WE0EL1N0 VLISSINGEN VRIJDAG 81 JULI 1931 No. 30 DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT RER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF WEEKBLAD VOOR WALCHEREN ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Dit nummer bestaat 10 pagina's „Dat Is »*er verdacht", zei de doctor, „als Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijf behoeften zijn wij goed en goedkoop i en zijn toch het laagst In prijs i r* J V 1 J11 BINNENLAND. Huurstaking in Amsterdam en Rotter dam. Een ,groot ongeluk voorkomen. De malaise in Nederland. Beperking koleninvoer in Frankrijk. Brand de Heemvliet. De internationale vierdaags sche afstandsmarschen van den N. B. v. L. O. Boycot van Italiaansche artike len. Het eerste Nederlandsche studen ten-Werkkamp. De begrafenis van prof. Treub. Het Was iets nieuws, het publiek is nieuws gierig en dus trok de huurdersstaking in Am- Sterdam, maar vooral die in Rotterdam bui tengewone belangstelling. "Wiel tienduizend men- schen Waren naar de Aert van Nesstraat ge trokken. Daaronder natuurlijk een hoop opge schoten jongens, belust op relletjes. Waar schijnlijk hadden de politieautoriteiten wijs gedaan, geen politiemannen naar de verzamelde menigte te zenden. Zooals later bleek zou het geheele geval spoedig zijn doodgebloed. Nu echter stond de politie bloot aan een bom bardement met steenen. Er moest worden op getreden. Een 52-jarige variéténartist, iemand die misschien met de geheele zaak niets te ma ken had, Werd de dupe. Een afgevuurde kogel Was rechts tusschen de oogen binnengedrongen de man was op slag dood. In Amsterdam heeft de bemiddeling van het gemeente-bestuur bewerkt, dat de huurdersstaking aldaar geëin digd is. Is dat in Rotterdam ook niet mogelijk? Een brugwachter van de spoorbrug over de Moerdijk redde vele menschenlevens. Het gje- vaar Was groot, dat de trein uit Parijs op een uit Rotterdam zou rijden. Wat er precies ge beurd is, is nhans nog niet bekend, maar in ieder geval bevonden zich beide treinen op hetzelfde spoor en reden naar elkaar toe. Door het zwaaien met een roode vlag kon de op merkzame bruglwachter den Parijschen trein tot stilstand brengen en de noodsignalen van dezen Waarschuwden den machinist van den anderen trein voor het gevaar. Veel opleving valt er in het industjrieel'e leven van Nederland nog niet op te merken. De jongste berichten luiden, dat Philips in de afgeloopen Week niet minder dan negen hon derd personen heeft moeten ontslaan. W'el heeft de directie der fabriek het getal 900 tegenge sproken, maar in ieder geval zijn er toch een massa ontslagen. En in de mijnstreken hangt velen arbeiders ook het zwaard van Damocles boven het hoofd. Dit staat in verband met de beperkende be palingen, Welke de Fransche staat op het oo- genblik voor den koleninvoer heeft opgesteld. Het toegestane quota voor Nederland bedraagt 20 pCt minder dan het gemiddelde invoercij- fer over de jaren 1028, 1920 en 1930. Nu bedroeg onze kolenuitvoer in 1930 ruim' 2 millioen ton, terwijl het gemiddelde over de drie laatste ja ren niet meer is dan li/g millioen. Dus zal Ne derland slechts kunnen exporteeren 80 pCt. van 1 Va millioen of 1,2 millioen ton kolen, hetgeen dus 800.000 ton minder is dan in 1930, dus 40 pCt. Het ligt Wel voor de hand, dat hieruit on verbiddelijk vergrooting der Werkeloosheid moet voortspruiten. De brand in een boerderij te Heemvliet, waar bij drie kinderen jammerlijk in de vlammen omkwamen, verwekte, groote consternatie. Te meer w'aar bet vermoeden bestaat, dat de oud ste zoon van de Weduwe, die het huis bewoon- jde, de boel zelf in brand heeft gestoken. Pas eenige Weken geleden Was er ©ene verzekering gesloten, het gezin zat diep in de schuidf.„a De rest behoeft niet meer gezegd te worden. Evenals vorige jaren hadden de vierdaagsche afstandsmarschen plaats onder buitengewone groote belangstelling der Nijmeegsche bevol king, geheel Nederland, ja zelfs het buitenland, volgde nauwkeurig de prestaties der loopende schare. Onder de loopers bevonden zich zelfs verscheidene Noren. De Mohammedanen zijn de overwinning in 1912 nog steeds niet vergeten. Altijd nog voelt den Mohammedaan den smaad hem aangedaan, hetzij hij dan Woont aan de poorten van Her cules dan wel aan de monden van den Hoang- ho. In Palembang liepen er geruchten dat een moskee ergens in Tripolis verbouwd werd ten einde deze te gebruiken voor Katholieke Kerk. De geheele Arabische en Mohammedaansche gemeenschap te Palembang werd er door in beroering gebracht. In verband hiermede Wor den alle Italiaansche goederen geboycot. Onmo gelijk is het echter niet, dat van eenigerlei oneerbiedigheid jegens den Mohammedaansche godsdienst van de zijde der Italianen geen sik kepit Waar is, doch dat de machtige Arabische handelsstad in Palembang finantieel 'nadeel Ondervindt van den import der Italiaansche goederen en daarom maar een leugen de werolü in heft gezonden. In Havelte werd het eerste Nederlandsche studenten Werkkamp geopend. De bedoeling van dit kamp is drieërlei: Hulp te verleenen aan de arme gemeenschap door onbetaald en noodig werk, dat anders niet zou worden ver richt, intellectueelen met handenarbeid ver trouwd te maken en studenten goedkoop een vacantiegelegenheid te verschaffen. Zeer veel giften zijn binnengekomen: van schoencreme tot limonade, van verbandtrommels tot ontbijtkoek toe. Het Werkobject van het kamp is het aan leggen van een rijwielpad tusschen Havelte en Wasperveen. Onder groote belangstelling van vooraan^ staande personen uit het economische en politieke leven van Nederland, werd j.l. Dins dag begraven het stoffelijk overschot van wijlen proi Treu.b. Men kan zich de oorlogsjaren niet indenken, zonder te denken aan hetgeen mi nister Treub in die dagen voor N ederl&nd heeft gedaain. Wanneer ooit van iemand ge bezigd kan Worden, dat hij niet voor niets gqleeïÜ heeft, dan is het zeker vajn wijlen prof. Treub. Poeders en tabletten zijn alléén echt, als de verpakking voorzien is van den naam Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal op, want dit alleen garandeert U de echtheid BU I TEN LAND. De Conferentie te Londen. De partici patie va|n Nederland. De nood van Duitschland. De onttrekking van goud aan Engeland. Spionage. Vreeselijkq brand in Pittsburg. Te slim af. Afschaf fing der slavernij in Abessinië. De Zep pelin naar de Noordpool, De conferentie te Londen is alweer teneinde Als resultaten kunnen geboekt worden de ver lenging van het crediet van 100 millioen dol lar met drie maanden na 16 Augustus en het besluit tot vorming van een „Stillhaltfe"-oon- sortium; buitenlandsche credietgevende banken Verplichten zich Wederkeerig credieten niet op te zeggen. Maar ook in Londen bleken de Franschen niet bereid Duitschland er finanti eel bovênop te helpen dan tegen het acoeptee- ren van voor Duitschland en de overige sta ten onaanvaardbare „garanties". Ook in cre- dietverleening op korten termijn, zonder meer, hadden zij geen lust. "Wiaarvan het geVolg is geweest, dat de overige staten hoogstwaar schijnlijk een beroep op Nederland zullen doen om deel te nemen aan de leening groot honderd 'millioen pond sterling, Welke tot redding van onzen oostelijken nabuur zial wor den uitgegeven. „De Haagsche Post" Is over dit aanbod tot participatie alles behalve te splreken. Het blad schrijft: „Zooals Wij verleden week uiteenzet ten, heeft ons land sedert den oorlog reeds zeshonderd vijftig millioen in Duitsche Jeenin- gen gestoken en door de koersdaling zit hierop reeds een verlies van honderd-vijftig twee honderd millioen gulden. Dan is er nog het zoogenaamde crediet B, door onze regeering verstrekt, dat op 15 Juli j.l. acht-en-negentig millioen overschreed. Verder zijn er natuurlijk nog bank- en particuliere credieten, waarom trent geen statistieken beschikbaar zijn, zoodat het zeker gewettigd is te beweren, dat ons fi nantieel belang bij Duitschland op het oogen- blik minstens achthonderd millioen bedraagt. Daaraan thans wederom een groote som toe te voegen, lijkt ons niet minder dan lichtzinnig. "Wij spreken ip het geheel niet van de paar milliarden guldens, die ons land bij de valuta- débacle erbij inschoot. "Wij hebben alle sympathie voor het naburige volk in zijn dagen van beklemming, maar wij moeten ook aan onze eigen belangen denken, en maar ons oordeel gaat het ten spijt van de tegenwoordige geldruimte niet aan, nog verder op groote schaal liquide middelen af te voe ren, die Wij straks zelf dringend noodig zullen blijken te hebben, Wanneer de lang verbeide opleving in het zakenleven komt". Vanzelfsprekend is er tegen deze redeneering niet veel in te brengen. De Nederlandsche cre- dietgevers zullen zich dan ook Wel eens be denken alvorens hun geld in een misschien wel failliete boedel te steken. EvenWel lijkt het ons te optimistisch de „latng verbeide opleving in het zakenleven" te verwachten, nog voordat het Duitsche economische leven grootendeels hersteld is. De nood van Duitschland is immers Voor een belangrijke deel de nood van de Werld De 'gebeurtenissen, die in de laatste dagen in Duitschland hebben plaats gevonden, beteeke- nem nieuwe en ernstige hinderpalen op den weg naar economisch herstel. Om het evenwicht der economische verhoudingen te herstellen, zijn er meer moeilijkheden te overwinnen dan ooit te voren. Het heeft de aandacht getrokken, dat er in den laatsten tijd zooveel goud van Engeland naar Frankrijk verzonden Wordt. Zulke goud- verschepingen staan doorgaans iu verband met den stand der Wisselkoersen. Zijn b.v. in Enge land zeer moeilijk cheques op Frankrijk te krijgen, dan stijgt de chequekoors. Het gevolg daarvan is, dat Engeland vgoud naar Frankrijk moet verschepen. Nu kan zoohi behoefte aan cheques door Frankrijk kunstmatig te voor schijn worden geSroepen. En er ziji mjvelen in Engeland, die meenen, dat dit thans het geval is. Het zou dan zijn een Fransche poging om aan de Britsche regeermg en banken te verhin deren Duitschland hulp te verleenen zonder toe medewerking van Frankrijk. Men ziet het erg frisch is de toestand niet te noemen. Neen, bepaald frisch, zijn de verhoudingen allerminst. Dat blijkt ook Wel uit de telkens gesignaleerd Wordende gevallen van spionnage. De Russische spiomnagedienst is beter georga niseerd dan zelfs in den tijd der Csaren. En dat zegt veel. Maar We stonden toch even te kijken, toen We lazen, dat thans in Leipzig twee Polen Worden vervolgd, omdat zij de groote bijeenkomst van den Stalen Helm te Breslau zouden hebben begluurd. Is deze vervolging nu geen volle erkenning van het militaire karak ter dezer organisatie. "Wlelk een domheid ove rigens dat proces, 't Schaadt natuurlijk Dultsch land honderd maal meer dan de heele spion nage gedaan zou hebben. Een vreeselijke brand Woedde in Pittsburg (Ver. St.) in een gesticht voor ouden van dagen. Zusters en broeders hielpen dapper mede bij het blusschingswerk en trotseerden den vuur gloed om hun beschermelingen jle redden, 't Mocht niet gelukken allen van den dood te reddenvelen kwamen jammerlijk in de vlam men om. In Bochum moet het gebeurd zijn. De eigena res van een buitenhuisje vind voor haar deur een doos met een duif en een brief, waarin zij gesommeerd werd de duif op te gooien met 200 Mark onder haar vleugels. Anders zou het buitenhuisje dezer dagen in vlammen opgaan. De dame ging naar de politie, die zich in ver binding stelde met de Essen-Oberhausen Luft- verein. Twee sportvliegers stelden zich beschik baar om de dief te volgen. Hét dier kreeg een rood lint als herkenningsteeken. fTWeemaal cirkelde de duif boven het plaatsje, toen onder nam het dier de reis en streek neer in Bochum op een duivenhok. De vliegers waren neerge- J/logen. Eén fotografeerde dat moment, de ander schetste de situatie. Snel keerden zij terug naar het vliegveld, Waar een motorbrigade der politie gereed stond. De politie trof twee mannen, die juist bezig 41. „Luister eerst naar mij u moe' ee--t rrnr mij luisteren. Zeg, riat die andere s he m viie (mag binnenkomen. Hij wil me ruineeren". „Ik was van plan te zeggen, dat ik verhinderd was" zei de doctor, „maar hier steekt iets achter, idat ik wil weten. "Wie j© ook bent, kom maar binnen". De deur ging langzaam open, en ChaW- ner kWam nederig binnen; hij was bleek en ademde snel, doch was overigens geheel kialm. „Welnu, Chawtner", zei d© doctor op ongedul- digen toon, „Wat is er? Heb jij ook iets op het hart?" „Mijnheer, zei Chalwtoer, heeft Blind er- ston u al iets verteld?" „Neen, Waarom dat?'' „Blinderston hou je mond. Ik wil nu eerst naar Chawner luisteren en niet naar jou". „Omdat mijnheer", zei Chawner „hij wist dat ik vast besloten Was u iets te vertellen, dat u volgens mij omtrent hem behoort te Weten. Hij dreigde dus het eerst naar u te gaan en u een leugen over mij te gaan vertellen, maar ik weet absoluut niet welke leugen. Mij dunkt dal ik ook hier moet zijn." „Dat is een leugen", schreeuwde Paul. „Wlat Is die jongen een s helm. Doc or Giimby, u 'moet geen woord geloovtn van h. .een hij zegt; het is alles onwaar ailes". je geweten zuiver was Blinderston, zou je geen reden kunnen hebben om te voorkomen dat ik het eerst naar Chawner luisterde. Ik wil nu eerst naar hem luisteren". „Wél. mijnheer", zei Chawner met een zijde- Iingschen blik van triomf naar Paul, die zich verlegen op zijn stoel liet va'en, ik vond hel mijn plicht u r it le laten zien" Ik heb hei van daag in he kerkboek van Blinderston gevon den." Hierbij overhandigde hij hel ongelukkige briefje van Dick aan den doctor, en deze hield het bij de lamp en las het haastig door. Hierna was er een oogenblik van doodsche stilte; toen zag de doctor weer op, en zei kortaf: „Het was goed, dat je me dit verteld hebt, Chawmer, je kunt gaan". Toen zij Weer alleen waren, begon hij op woedende en verachtenden toon tegen den spra- keloozen Paul uit te varen. „Verachtelijke leu genaar, huichelaar", bulderde hij, in zij'n op- Winding de kamer rusteloos op en neer loopen de, „je bent ontmaskerd, nu ben je ontmas kerd, Je deed me denken, dat even boos en gekwetst was als ikzelf, dat dit meisje aan je schreef. Je hebt het zeer terecht, vrijpostig ©n onbehoorlijk genoemd; je deed alsof je haar niet de minste aanmoediging had gegeven, dat je haar naam zelfs nog nooit had gehoord, vóór vandaag. En hier heb ik een briefje eeni- gen tijd geleden geschreven, waarin je haar aanspreekt als Connie Davenam, en waarin je de onbeschaamdheid hebl je benadering' te kennen te igeven door den hoed, dien je den vorigen week droeg. Als ik aan zulke dubbelharligheid, aan zulke onbedorvenheid denk, ril ik. Ik sta er verstomd van. Mijn verstand staat er bij stil Paul maakte een zachte en onduidelijke opmerking, dat hij een gezin had, dal hij altijd heel correct was ge weest, en gelukkig werd de opmerking niet gehoord. „W'ai moet ik met je doen?" vervolgde de doctor, „hoe moet ik zulk schandelijk gedrag straffen?" „U moet het mij niet vragen, mijnheer", zei Paul in wanhoop, „maar zoirg u er in 's hemels naam voor dat het gauW afgedaan is." „Als ik wacht", antwoordde (de doctor", dan komt het omdat ik er erg aan twijfel of je Wangedrag enkel door een pak slaag kan ■worden gestraft, dat is misschien ook wel een lichte straf". „Hij kan mij onmogelijk willen martelen", dacht Paul. Ja, de twijfel heeft het gewonnen. De rotting zou geen blij vend en invloed maken op zoo'n verhard gemoed. Mijn besluit staat vast, Wat het mijzelf ook moge kosten, hoezeer het je goede vader ook moge bedroeven en smarten, daar hij er zoo op gesteld is, dat je hem tot eer strekt. Ik moet mijn plicht doen tegenover de vader van de jongens, die aan mijn zorg zijn toevertrouwd. Ik zal je niet af ranselen, want ik ben er van overtuigd dat het niet zou baten. Ik zal ja van school sturen". „Wat, riep Paul ongeloovig uit. „Mij weg sturen? Hoor ik het goed, Dr. Grimby, wilt u mij wegzenden?" „Dat zei ik", zei de doctor ernstig; „en geen tegenwerpingen kunnen mij nu van mijn besluit doen veranderen" (alsof de heer Blinderston graag tegenwerpingen zou willen maken). Me vrouw Grimby zal er voor zorgen, dal de kof fers morgen vroeg gepakt zullen zijn en ikzelf zal ie naa'* he station b engen en je naar huis zcm'en, da' je met schande overladen bent, met - en trein van 9.15 en vanavond zal ik een brief schrijven om ze te verklaren, waarom ik je weggestuurd heb. Mijnheer Blinderston bedekte zijn gelaat met zijn handen, niet om zJijn schaamte en wanhoop te verbergen, maar zijn overgroote blijdschap. Het leek haast te mooi om waar te zijn. Hij! zag zich al thuis op zijn gemak en in veiligheid. Hij behoefde nu geen vervolging meer te vree zen. De kans bestond nu niet dat hij weer naar zijn gevangenis teruggestuurd zou Worden, daar den brief van den doctor Dick de onmogelijk heid daarvan zou doen inzien; en wat het beste van alles was, dit groote geluk had hij verkregen zonder de schande en de pijn van leen pak ransel te moeten ondergaan. Zelfs zonder de onplezierige noodizakelijkheid van zijn vreemd geheim te moeten vertellen. Maar daar hij gedurende zijn kort verblijf op da school ©enige ondervinding had fvjagedaata, moest hij doen alsof hij Wanhopig snikte. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1931 | | pagina 1