MUZIEKNIEUWS
MIJNHARDTs
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Kiespijn-Tabletten 60 ct.
Laxeer-Tabletten 60 ct
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Maagtabletten 75 ct.
WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN WOENSDAG 31 DECEMBER 1130 No.
■sa-
er strak* aan Paul te zeggen, dat we hot hem
bier heel plezierig zullen maken." De heer
n mevrouw Van den Oever begaven zich weer
het feestvertrek. Mevrouw wisohte een traan
•weg, maar zij en haar man lieten door niets
merken, dat het telegram iets heel onplezierigs
had vermeld. Zij deden hun best opgewekt en
vroolijk te zijn. Daar het al laat was geworden,
was het feest spoedig afgeloopen. De jongens
gingen hun kamers opzoeken. Aan Frits en
Paul werd verzocht even te wachten. Toen
•He andere jongens waren vertrokken zei me
vrouw: „Paul en Frits, ik zal jullie op je
slaapkamer brengen. Ik moet jullie iets ver
tellen". Op de slaapkamer aangekomen, verlel-j
de mevrouw zoo voorzichtig mogelijk, dat er
van Pa en Moe bericht giekomen was, dat het
beter was, dat hun beide jongens dezie vacan-
tie niet naar huis kwamen. Mevrouw had, toen
ze begonnen was, den kleinen Paul bij zich
genomen. Hij keek haar verwonderd aan, toen
hij vernam, dat hij niet naar huis zou mogen.
„Waarom niet", vroegen zijn oogen. En me
vrouw vertelde nu, dat hun kleine broertje
ziek was geworden en dat de dokter rust en
stilte in het geheele huis had aanbevolen.
Broertje was wel niet zoo heel erg ziek, daöht
ze, maar hoe rustiger het was in huis, zooveel
te vlugger zou hij weer beter zijn. Frits hield
zich bij het vernemen van de leleurstellende
tijding heel dapper, maar Paul's oogen ston
den vol trainen. Hij niet naar huist En broertje
ziek? „Wat broertje dan had" was zijn vraag.
„Dat weten we heusoh niet, beste jongen",
antwoordde mevrouw. „Maar, morgen of over
morgen zal er wel een brief komen. Dan zul-
leta we meer weten. Misschien is broertje
dan al weer beter". Mevrouw Van den Oever
liet Paul even uil huilen en sprak allerlei troost
woord ies tot hem. Ze kleedde hem uit en
legde hem te bed. Toen gng z° bij hem zitten,
rtirt zijn handle in de bare. Ook Paul ging te
b'-d zich voornemende tp helpen zorgen, dat
h» t Pau' 'n dn komend1 da^en ni°' aan aflei
ding zou n"tbr ken. Tom h:j Paul hartelijk
goeden nac' t wmsch e. zei Frits ,Wie weet
Paul. of de br'ef geen goede tijding zal bren
gen. De vacantia duur' nog zoo lang en mis
schien gaan we dan toch nog. naar huis". Ge-
ruimen tijd bleef mevrouw nog bij het bedje
van Pau! z't'on. Eindelijk werd het snikken
toch minder en sliep het ventje in. Mevrouw
had hem beloofd, dat ze den volgenden avond
nog eens d" lichtjes aan den Kersboom zou
latm branden Ze bad gesr>rok°n over schaat-
sHhrliden en over de nieuwe, schaatsen, die
«e voor Paul koopen zou. En, dacht ze, toen
■e op de teenen de slaapkamer van de jongens
verliet, ik zal nog wel meer weten te verzinnen
om hem over de teleurstelling heen te helpen.
Meneer van Daten, de leeraar in het Neder-
landsch zou gedurende de vacantiedagen ook
niet uitgaan en zooals de directeur tegen zijn
vrouw zei „op dien kunnen we rekenen". Hij
houdt veel van Paul en zal zeker al het moge
lijke willen doen om hem te roosten. En zoo
deden alle huisgenooten van Paul in de vol
gende dagen hun best hel hem aangenaam te
maken. Het ijs was sierk genoeg, de nieuwe
schaatsen voor Paul werden gekoch;. De dagen
gingen nogal pretig voorbij. Ook de avonden
waren gezellig. Er werden spelletjes gedaan,
er werd muziek gemaakt, er werd gezongen
enmocht Paul het soms even te kwaad
krijgen, mevrouw Van den Oever wist hem
telkens door haar vrïende'ijke, hatelijke woord
jes te kalmeeren. Zoo werd het Oudejaarsdag,
Oudejaarsavond. De avond, waarvan Paul zich
zoo heel veel van had voorgesteld. De avond,
waarop zijn moeder, de gewoonte van haar
ouderlijk huis getrouw, oliebollen liet bakken.
Hoe echt gezellig hadden Frits en Paul zoo
lang hun heugde dien oudejaarsavond thuis
altijd doorgebracht. En Paul's Moe had
peniqe dagen voor Kerstmis geschreven, dat
Paul dit jaar ook tot twaalf uur zou mogen
opblijven. A's Paul daaraan dacht. Vroeg in
den avond "zat hij te lezen in een mooi boek,
maar telkens weer dwaalden zijn gedachten
af naar het ouderlijk huls. 't Zou daar, dacht
hij, wel niet zoo heel prettig zijn. Wie weet
Was broertje n;ef erger geworden, want, de
brief, dïp in het telegram beloofd werd, was
nog nfet gekomen. De brief, waarnaar door
allen zoo verlangend werd uitgekeken, eiken
dag. Dp directeur had gezegd: Misschien is het
wel een goed toeken, dat de brief er nog niet
is Misschien is broertie al haast weer beter.
Ma er d't bar? d'* dtredeur meer gezegd om
Paul "•'•rust 'e sfe'len Eigenlijk wist hij zelf
ook niri. wat riff van het uitblijven van den
brief moest denken.
Zoo gezellig mogelijk werd de Oudejaiar»-
avond doorgebracht Er werd weer chocolade
melk gedronken, er waren gebakjes, er werd
gezongen en gespeeld en Paul deed aan •Hes
mee. Hij zon ook tot twaalf uur mogen-.opb'ij-
ven Toen het le^en twaalven liep zette me-
<touw Van den Oever zich aan het orgel en
dadrdik daarop klonken de Plechtige tonen
door het ver'rek. Allen werden stil. Paul was
rit'«n in een fauteuil in een ho"k van
d<* kamer Hij zat er in weggedoken. Hoe hij
toch aan buis daeh*. En. toen de eerste orgel
ton <*n door dr kamfer klonken toen werd het
h<*m f" maoh+fg, en hij barstte plotseling in
tranen uit, jk wfl naar huis Tk wil naar huis.
fraer T>a Moe en broertie" riep hij uit.
rmmMdppiik ^<5 mevrouw Van .den Oever
b!; h'-m. sloeg haar armen om zijn hals en
frnch'tn *>em met vriendelijke woordjes tot
fo brengen „Bes'e jongen" zei ze
..Tri kunt 'och nu onmogelijk naar huis. Mor-
een ~ds*chifT! hé Paul. misschim ts ar mor
DEZE WAGEN LAAT DE fa. VAN ROSSEM DOOR NEDERLAND
F TDEN ALS RECLAME VOOR HAAR NIEUWE MERK TROOST
gein wel een brief van Pb en Moe". Frits
nam Paul's hand in de zijne en zei: „Toe Paul
kom, huil nu niet zoo, je zult zien, dat we
morgen of overmorgen nog naar huis mogen.
Ik geloof het zeker hoor. En 'dan, dan4
Frits sprak niet verder. Ook hem stokte de
stem in zijn keel. Toen Paul weer een beetje
bedaard was, werden de jongens naar bed
gebracht en terwijl mevrouw bij Paul's bed
zat, vertelde hij haar nog van de pret, die hij
thuis gehad zou hebben en. dat oom Frans
uit Engeland ook thuis zou zijn en dat hij voor
hem een stoommachine mee zou brengen. Met
de gedachten aan rhuis, aan zijn ouders, aan
Wim zijn broertje, aan oom Frans en aan de
stoommachine viel Paul eindelijk in slaap.
Den anderen morgen waren ze laat wakker,
't Was al over tienen toen ze aan de ontbijt
tafel verschenen. „Goed geslapen. Paul?" vroeg
de directeur. Hij zag Paul onderzoekend aan.
„Nu, dan maar dapper aan 't eten hoor". En
da n gaan We na 't on'bijt n aar buiten. Er is
vannacht een pak sneeuw gevallen. Rustig werd
er ontbe'en. Het vooruitzicht van de sneeuw-
prri stemde Paul opgewekt. „Nog een kopje
time. Paul?" vroeg mevrouw. Graag mevrouw"
antwoordde Paul en reikfe zijn kopje aan. On
willekeurig wendde hij toen het hoofd even
om en keek naar het groo+e zijraam. Wat was
dat? Stond daar iemand door de ruifen naar
binnen te gluren? Was dat niet....7 Neen, dat
kon toch zeker niet, dacht Paul. Dat kon
oom Frans nM zijn. Daar kwam het gezicht
nog dichter bn de rui'en. „Oom Frans" riep
Paul ,7a toch Is oom Frans". In een paar
sprongen was hij de kamer uit den tuin in
en daar nam oom Frans hem al In de armen.
Pocte 5nnrtif*n" Spra,ft oom, hier ben ik nu
hz Tk ba<i al een poos ie door het raam &aan
VifVo-n maj>r Iff bad het te druk met ie boter-
?v mnpndo beu^ch weer weg tè gaan.
to"" 'e —ft jra"- ,Kom oom. naar binnen",
7of -Pon1 pp toen htj met oom de kamer in
kwam htf ,HIer is nu oom Frans". Toen
de beoroettng( bad plaats gehad, werd oom
Frans m<-f vragen bestormd „Hoe is het nu
met broertie? Is Wim al beter7 Mogen we
nu thuis komen?" -Ta. jongens, sprak oom,
broertie ts 'bijna geheel herrie1 d en daarom
kom ik hier om fulMe mee naar huis te ne
men" Oom Frans vertelde, dat riff den vorieen
avond heel laaf nog in het dorpie G. was aan
gekomen. maar dat hij het beter gevonrlen had
de jongens op Nieu/wfaarsmorgen te komen
verrassen.
.Fn nu gauw inpakken, Ton gem s, ais meneer
f»n mevrouw het goed vinden" „Zeker", zri de
directeur „nu moet er ook 'voortgemaakt wor
den Tk breng lull'e naar den trein hoor". En
- "en uur la far zat oom Frans met Frits en
Paul fn dmi trefn. die naar Paul's meeofag
""aar niet wie! <*enoeg reed Na*r huts, dacht
hif en broertie weer brier. Wat zullen Pa
°rt Moe harteliik retukwen^chm m«t het nleu-
w* ffl*r Oom Frans kort'e den tijd met aar-
d!rrp verhalen over Engeland en over zün
rdzan en vertelde, dfft hit nog we! twee weken
fn Holland dacht fa blijven ,.ïk moet toch
mof fuüfe ""aan schaatsenrijden, niet waar ion-
on "sneeuwballen?" Zeker oom", 'zeli
ifaul nn. en de sfaom machine oom?" ,Dfa.
0+»»+ thu's ai on ie te wachten longen en wat
«en moofe hoor" Paul en Frits verbeurden
rich al bii voorbaat in de nret, dien ze met
dien besten oom Frans zouden hebben. Fn
toen rit e'ndelfik 'huis w»rnrn en Pa en Moe
hen bnrfelïfk omhelsd hadden, was "de pret
nnt nrnnfor dfl-n p rich hadden voorgrrieM,
wnnf pven voor hun aankomri was de dokter
nrnv^Aef die bad verieid. dat broertie bin
nen enkele dagen geheel hersteld zijn bed'e
zou kunnen verfafan Of bet een prettÜge
Vieuwiaar^ag werd voor allen;.
ONTVANGEN KALENDERS,
De Staatsspoorwegen geven een schitterende
kalender in boekvorm uit. Op elke Iwee naast
elkaar liggende bladen komen üe cijfers eener
week voor met daarnaast een groote ruimte
voor notities. Boven deze weekcijfers zijn fraaie
foto's van s'atiomsemplacementm, goederentrei
nen, luchtfoto's, en landschappen opgenomen.
De reclame, die er naast staat, is zeer beschei
den gehouden, zoodat het kalenderboek een
fraai geheel geworden is. Een kalender, waar
aan kosten noch moella gespaard «ja.
De Nationale Levensverzekerlngs Bank te
Rotterdam geeft een groote in twe«e kleuren
uitgevoerde maandkalender uit. Naast de dui
delijke cijfers is nog ruimte gela en voor no
tities, wat zeer practisch *is. Een flinke kan
toorkalender.
De maandkalender van Douwe Egberts te
Joure en Utrecht: is al zeer practisch inge
deeld. Een duide'ijke maandkalender m t ruim
te voor aanteekeningen en met opgave van
zonsop- en ondergang is beve tgi op een
schild, waarop nogmaals de twaa f maanden
zijn aanggegeven en bovendien de f e :tdagen
en de post arïeven. Dit laatste in verbond met
de wisselende tarieven zeer gemakke ijk. Een
tnooie duidelijke en bovenal practische ka
lender.
Ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan
van het Mannenkoor „D. O. U.", d rea eur de
taeer Adriaan Hollaers, wordt Za'erdag 10
Januari 1931 een feest-uitvoering gegwen in
het Con eer! gebouw, Emmastraat Vlissingen.
Welwillende medewerking verleent de Man-
doline-vereemiging „Apollo" en de Gemengde
Zangver een iging „Zang Veredelt" van Koude-
kerke.
Apotheken geopend te Vlissingen:
Nieuwjaarsdag is geopend de Apotheek van
OCKENBURG, Badhuisstraat»
Zondag a.s. is geopend de Apotheek van
ENGERING, Nieuwstraathoek Hendrikstraat.
STRUISVOGEL-POLITIEK.
Er komen momenten in hel leven, dat wij
gedwongen worden, de werkelijkheid onder de
oogen te zien, hoe wij er óns ook tegen, ver
zetten. Het is, alsof ons een plotseling „halt"
wordt toegeroepen en met een schok
zien wij de dingen, zooals ze werke'ijk zijn.
Heel vaak brengt ons dat de pijnlijkste ge
waarwordingen, meermalen ondervindt ons in
nerlijk een vernietigenden schok. Het Is, a'sof
wij onbezorgd in een dikke mist hebben rond-
geloopen, ons niet bekommerend om de om
ringende voorwerpen, welke zich slechts vaag
en in zonderlinge vormen aan ons vertoonden,
tot plotseling een windvlaag het mistgordijn
vaneen scheurde en ons het gevaar deed zien,
dat vlak voor onze voe'en dreigde, 'n Schok
van ontnuchtering en wij zégen de werkelijk
heid.
In ménig leven heeft een totale omkeer plaats
gehad door het eindelijk onder de oogen dur
ven zien van de werkelijkheid. Bij menigeen
Is er een ontstellend gebeuren, een smartelijke
ondervinding, welke den mensch tot in het
diepste zijner ziel beroer!, noodig om hem den
weg van dwaasheid en lichtzinnigheid te doett
verlaten en dien van hef gezonde verstand te
doen inslaan. -Ouderwetsche menschen spraken
gewoonlijk van bekeering; het woord heeft te
genwoordig zijn eigenlijke beteekeuis voor 'n
groot deel verloren, maar bekeering beteekent
een omkeer, oen absoluut terugkeeren op zijn
schreden. Tot op een zeker 00 gen blik heeft
men niet anders gedaan dan als een zorgeloos
wandelaar zonder eenig vast doel ronddwalen,
doch daar opeens komt de schokde om
keeren ons leven wordt er een van. doel
bewustheid wij durven de werkelijkheid
onder de oogen te zien.
Hoe vaak gebeurt het niet, dat een zakenman
maar steeds voortgaat ,.het beste ervan te ho
pen", denkende, dat ten slotte zich wel iets
zal voordoen, dat hem over zijn 'egens'ag, de
malaise in zijn zaak, zal héénhelnen. Doch ein
delijk opent het ranport van zijn accountant
hem de oogen: hij ziet zijn eigen de^orahe'em
toestand door de oogan van den man, d'e uit
sluitend naar ïei'en kiikt en zich aan „ver
wachtingen" nie's gelegen laat liegen.
Zulk een ondervinding is een gefwe'ifige
krachtproef voor het karakter. Is de man een
zwakkeling, dan zal hij den sdhok n'et kunnen
doorstaan eri liegt: ,.Ik heb mijn best gedaan;
méér kam ik niet doén". Maar de s'erke, met
„merg in zijn knoken", zal uit het zien van de
werkelijkheid juiri kracht putten. ,.Tha'>8weet
ik het ergste". **i hij z^geo, „uu ul ik mij a
beet doe©".
Bij Apoth. en Drogisten.
De werkelijkheid is onopgesmukt, zij kan
veelal weinig aantrekkelijks bieden. Doch hoe
dan ook, het éllerbesle is en blijft, de harde
werkelijkheid te willen zien. Het is heel gemak<
kelijk, zich in een mist van verwachting en
verbeelding te verbergen, maar beter, véél be
ter is, zich daaraan te onttrekken en het pro*
bleem, waar tegenover ge U geplaatst vindt,
aan een nauwkeurige en diepgaande studie te
onderwerpen. Het kan iets in uw betrekking
zijn, of in uw finantieele omslandigheden, pf
in uw huiselijk leven. Wlat het ook zij, treedt
het moedig tegemoet en herinnert U, dat alleen
de wèrkelijkheid er iets toe doet en al het
andere geen gewicht in den schaal legt.
Ik was eens in gezelschap van een groot za-
kefnman op het moment, dat hij een telegram
ontiving, dat zijn grootste fabriek in brand
stond. Lammen1 eeren deed hij n'et, doch zond
een telegram terug: „Seint vo'ledige bijzonder
heden laat het ergste weten", onmiddellijk
voorbereidingen treffende voor den herbouw
der vernielde fabriek. Deze man durfde dfl
werkelijkheid onder de oogen te zien en han
delde.
De oogen te sluiten en te weigeren de dingen
te zien, welke onaangenaam of pijn'ijk voor
ons zijn, is h'd nabootsen van den slr iisvo^l.
Het dwaze dier verbergt zijn kop in het zand
en wordt zoodoende door den jager gegrepen.
Te weigeren, de feiten in het gezicht te zien
beteekent, dat de een of anderen dag de harde
bittere werkelijkheid U als een vloedgolf zal
overweldigen.
DE ZONKANT.
Alle dingen hebben hun zonnige kant en
ook hun schaduwzijde, en het ligt er nu maar
aan, van welke kant we komen, of we oordee-
len, dat iets er teelijk uilziet, of mooi.
Komen v^e van den schaduwkant, dan zijn
we pessimistisch, komen we van den zonkant
dan oordeelen we optimistisch over de zaken.
De bekende Esperantist Bul huis vertelt In
zijn voorwoord van den roman „Idoj de Orfeo"
het volgende verhaal:
Twee monniken gingen ter bedevaart Haar
omdat hun zonden vele waren, moesten ze
c-rwten in hun schoenen doen, en zóó dan
toch den tocht volbrengen. Daar gingen ze, vol
*noed, op weg. Na een poosje begon de een
fcast van de erwten te krijgen, en hij liep
steeds moeilijker en zwaarder, doch de ander
was nog zoo frisoh als een hoentje, en toen
ze na een 'warmen dag 's avonds pleisterden,
was de een uitgeput, terwijl de ander nog
frisch was. De vermoeide trok dadelijk zijn
schoenen uit en liet de erwten kletteren op
den vloer, en hij zuahtte diep.
Toen nu de ander ook zijn schoenen uittrok
en omkeerde, kletterde het niet, doch met een
doffe plomp viel een platte koek van gekookt#
erwten op den grond, en de monnik Lachte.
Want, al moesten ze nu erwien in hun schoe
nen doen, er was toch niet bepaald, ia welken
toestand die erwien moesten z(jn?
Zie daar een voorbeeld, hoe men een 'en de-
zeldfe zaak kan bekijken. Vat men het levea
tragisch op, denkt men somber, ja. dan is alles
fewart en duister, maar als men de zaken een
beetje optimistisch wil bezien, dan valt er él-
tijd nog wel een zonnetje te vinden, w*af
eerst alles rwart leek.
WELK VERSCHIL IS ER TUSSCHEN PAD
DEN EN KIKVORSCHEN?
Padden onderscheiden zich van kikvorschea
o.a. door de mindere lengte der ach Ier pooien,
zoodat zij maar weinig springen kunnen, ea
meer kruipen. Ook verdient aandacht hun wrat»
tige huid en het gemis aan tanden in de bo*
venkaak.
De gewone pad is van boven bruin met rood»
achtige wratten en blijft overdag verborgen.
Zij gaat des nachts Qp voedsel uit, bestaande
uit inseclen en slakjes. Door deze laa ste om
standigheid is zij in de tuinen zeer nuttig.
Nog een verschil, waardoor zij zich van den
fcikvorsch onderscheidt, is, dat "haar eieren
niet zooals bij dezen in k'ompen, maar in &em
soort snoeren in het water aangetroffen wor
den.
HET VERWIJDEREN VAN VLEKKEN UIT
BOEKEN.
Heeft men vuile of ve te vlekken gemaakt
op de bladzijden van een boek, dan bestaat
er een mogelijkheid, die snel te verwijderen
Men legt op de vlek een slukje goed vloei
papier, waarover men met een warm strijk
ijzer eenljen tijd strijkt. Het vloeipapier zal
dan zondi r twijfel de ve tige of waterige vlek
ken geheel absorbeeren.
Heeft deee behandeling geen onmiddellijk
succes, dan moet men eerst een weinig zui
vere petroleum of benzine op de vlekken sme
ren u:t de nabijheid van vuur blijven «a
waarna b t strijken vermoedelijk wol aai hel
pen.
Inktvlekken verwijdert men op bijn* deoelLio
manier, echter dient men dan in plaats van
petroleum of benzine een mengsel van. zout
qn water (1 deel zout of 8 deden water) te
gebruiken. De behandeling daarna met e«a
warm strijkijzer heeft dan zoadssr twijfel »u<S~
cm.
