WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN WOENS DAG 24 DECEMBER 1930 No. 51.
KERSTMIS IN DE KINDERKAMER.
Wanneer men een kinderfeestje geeft op
Kerstmis, moet men de kinderen zooveel mo
gelijk aan zichzelf overlaten. Als men de leiding
van het feest, voor'durend in handen der vol
wassenen laat, zullen deze er zelf even gauw
genoeg van krijgen als de kinderen. Het is dus
beter, slechls mee te doen, om het ijs te bre
ken en de feestvreugde aan gang te kr'jgen,
en daarna alleen toezicht Ie houden om kibbel
partijen te voorkomen en te zorgjen, dat alle
kinderen in het spel worden opgenomen. Ver
der zal men niets behoeven te doen, zeker niet
Wanneer de gastjes ouder dan zes jaar zijn.
Het is dus een goede regeling, de kinderen
samen piet de volwassenen te laten lunchen
en hen verder in de kinderkamer t a en spe
len. Daar wordt er ook thee voor hen ge ahon-
ken, terwijl slechls een kinderjuffrouw een
oogje in het zeil houdt en de gastvrouw af en
toe even komt kijken. Ook een zu je of nichtje
van een jaar of veertien kan zeer veel doen
voor het bezighouden der ki ideren, meer dan
de mee,te volwassenen.
Ook al hebben de kinderen zoo juist een
flinken maaitijd gehad, bij een feest behoort
voor hun besef snoepgoed en daarvan moet er
dan ook een goede hoevce.h id aanwezig zijn.
„Beter één keer goed da twee keer kwalijk"
geldt zeker voor een kinderfeest. Men geve
echter niel le veel zoetigheid, doch bijv.
kleine soepbroodjes met verschi lende dingen
belegd, geroosterd brood en zoele beschuitjes.
Ook met jam gevulde platte Bakjes van feuil-
letédeeg zijn welkom.
Verder staal er in de kinderkamer een groot©
tafel met verschillende gezelschapsspelletjes,
waarondt r ook ceni ?e ze^r gemakkelijke. Ook
legkaarten b hoe en nel a ijd moeilijk le zijn
er zijn zeer ge.rakke ijke onder. Op een der
wanden is een ezel zonder staart ge'eekend,
waarop de kind (-ren geb inddoel t een staar
mo 'ten prikken. Voor on ens is e n schijf
schietspel mei ïubberpro ec ie en het aange
wezen spel; als men met hagelkorrels laai
schieten, komen er te lich! ongelukken van.
Verder wordt het pro jee'iel met een lang,
dun touwtje vastgebonden, om te voorkomen,
dat het telkens wegraakt.
Bovendien is er ook in de kinderkamer een
Kerstboom opgesteld, waaraan o.a. kleine ca
deautjes voor de kinderen hangen. Pistaches
zijn ook zeer geliefd bij kinderen en vormen
een aardige tafelversiering. Tens'otle'nog iets:
men heeft met hel eten en het snoepgoed het
meeste succes. wanneer men de kinderen tevo
ren niet te veel laat eten, terwijl ook op den
grooten dag zelf niets te eten wordt gegeven,
wat voor de jonge kindermaagjes slecht ver
teerbaar kan zijn. Vooral door de drukte en de
opwinding wordt de kans, dat het een of an
der hen slecht bekomt, nog groot er. Verder
worden de kinderen met verstand gekleed,
d.w.z. men trekt ze geen warm goed uit, omdat
de kleertjes bij dunner ondergoed meer tot hun
recht komen, terwijl men hen ook niet plaagt
met kleeren, waar zij bijzonder voor moeten
oppassen. Tenslotte hebben zij op Kerstmis
evenveel behoefte aan frissche lucht en slaap
als op een anderen dag, daarom is het aan te
bevelen, de kinderen althans éénmaal een flin
ke wandeling te laten doen, terwijl de kinder
partij niet te laat afge'oopen mag zijn. Als men
vroeg genoeg begint, is dat ook geen bezwaar.
(Nadruk verbod enl
KERSTBOOM.
Guus Beftam Jr.
KERSTMIS IN HUIS.
Aantrekkelijke Versieringen.
Toen het leven eenvoudiger was, ging men
even naar buiten, naar het bosch, om le halen,
wat men voor 'de Kerstversiering van hel huis
noodig had. Daar hakte men Kerslboomen om
en plukte auwerlakken of ander groen. Tegen
woordig verstaai men onder deze versiering
dikwijls een overvloed van veelkleurige elek
trische gloeilampjes, en hoe geschikt zij ook
zijn voor versieringen, soms maakt men er
Werkelijk een te overdadig gebruik van. Boven
dien is het omdraaien van een schakelaar op
24 December wel een heel fantasielooze ma
nier om het feest tn Te leiden.
Wij geven dan ook voor ons gevoel de voor-
ksur aan e#n versiering met het nooit «fg#-
O, heerlijke Boom, mef je stra.ende pracht,
Je vroolijke kaars jesgef lonk er,
Wat sta je daar rustig, als Toonbeeld van
Fèl afstekend tegen he> donker. [Kracht,
J*ij brengt bij de inenschen, hoè slecht ze
Het goede toch altijd naar boven, [ook zijn,
Door jou wordt de Mensoh in een stemming
Van vredig en rustig gelooven, [gebracht,
O, heerlijke Boom, met je kleurigen tooi,
Vol prachtige siers'len beladen,
Je takken met sneeuwige vlokken bedekt.
Omslingerd door zilveren draden....
En als dan de Kerstklok te luiden begint:
„Er werd eens een kindje geboren
Dan voelen we 't heilige „Vrede op Aard"
Weer sterker, dan ooit nog te voren.
zaagde groen. Al halen wij het gewoonlijk niet
cieer uit heL bosch, op de markt kunnen, wij
het te kust en te keur krijgen; denne-,. sparre-,
ceder-, hulst en Lauriertakken zijn alle zeer
goed tot kransen en slingers samen te binden.
Hulst en andere besjes staan ook vroolijk, ter
wijl men hier en daar het effekt kan verhoógeai
door druiven, granaatappelen of andere vruch
ten. Men kan ook de oude Italiaanscihe mees
ters navqjgen en komkommers gebruiken als
onderdeel van de decoratie. Stroobloemen en
denneappels staan ook mooi; de laatste kunnen
desgewenscht of verguld worden. Eén punt
wordt bij de meeste versieringen uit het oog
verloren, n.l. dat zij „architectonisch" moeten
zijn, m.a.w. een bepaalden vorm moeten ver
tonnen en deze ook overal moeten herhalen.
Niets is smakeloozer, dan een bos takken, die
van een deur afhangt, of naast een schoorsteen
mantel staat, zonder dat ze eerst zorgvuldig ge
rangschikt zijn. Heeft men Iets moois in de
kamer, bijv. een deooratieven schoorsteenman
tel, dan legt men er den nadruk op door een
spaarzame versiering, waardoor de lijnen niet
verdoezeld worden. Ik zag eens een zeer goede
versiering, bestaande uit twee "kleine dennetjes
in potten met rood papier ter weerszijden van
den schoorsteenmantel en twee vazen met losse
takken groen er op.
Een andereaardige decoratie was gro oten -
deels uitgevoerd met kleine denneboompjes van
30 40 oM. hoogte, in roodgeverfde potjes.
Een groene schaal met roode appels stond op
den schoorsteenmantel en roode kaarsen vol
tooiden het .geheel. Verder kan men elke deco
ratie afmaken met slingers: deze leggen echter
bijzonder den nadruk op deurposten, enz., en
het hangt dus van het huis en zijn inrichting af,
of men er gebruik van kan maken. Ook een
mooie trap kan zeer goed met slingers versierd
worden.' Deze slingers behoeft men ook niet
altijd met rood af te wisselen; gewoonlijk staan
vergulde palmbladeren en sterren van vergulde
sparappeltjes er wèl zoo mooi bij.
Groen met 16nee naaMen staat meestal mooier
dan met kor+e naalden, vooral voor het ver
sieren van deuren en trappen. Ook een hek
kan er mede onnetuigd worden. Een origineel
'dap was h^t Violen /xpn
d<*n in een tuin door een onzichtbaar opgiestel-
den schiiuw^rner- men kan er zich neen voor-
stellino van maken hoe mooi dat staat in een
donkeren tuin. De oude En^elsdhe gewoonte
van kaarspn fn <\p vensterbank plaatsen Is ook
zeer decoratief Waar men de verslering ge-
deelfe'n'V door middel van Mrht wil aanbrengen,
rfin kaarsen bf>t°r dan eiec+r'sehe gloeilamp-
Ine 7Ü ge ven niet zoo'n fel licht, wernen een
warmen glans over de gezichten en passen ook
moor b?i hef karakter van het feest.
Hetzelfde betref' het zingen van Kerstliederen
door abe aanwezigen. Ook hier is de natuurlijke
stem verre te verkiezen boven de gramofoon
of de radio vox. Tegen het gebruik van 'kaarsen
wordt dikwijls het brandgevaar aangevoerd;
d't wordt belangrijk verminderd door altaar
kaarsen te nemen, terwijl ook kandetaars het
brandgevaar grootendeels onheffen. Toch heb
ik eens een 7<*er smaakvol1© vprsiering gezien,
waarbii on epn balcon vier snarreties in roode
tonnp-n stoudpn dfp met enkele wittp electri-
srhp crloebamTvies waren verliest Ik heb ook
wp! eens epn zeldzaam mooie Kerstboom mét
rlpotrisch'p fftoeilampies gezien; deze was bijna
uitsluitend versierd met een overvloed van
«tnvpndraden. z.g. „engelenhaar", dat in de
verlichte kamer en doer da tnsfeala
gloeilampjes in 'den boom schitterde, alsof de
l>oom een zilveren pyramide was. Verder was
de boom versierd met zilveren bollen en lelies.
Het effect was veel mooier, dan van de ge
kleurde en dikwijls bonte Kerslboomen, die
men gewoonlijk ziet.
Toch moet men ook bij het versieren van een
Kerstboom wel over zeer yeel smaak beschik
ken, om de kaarsjes te kunnen vervangen door
electrischlicht, zonder het effect te verstoren
door te fel of onoordeelkundig aangebracht
licht.
(Nadruk verboden).
ONZE KERSTMAALTIJD.
Russische eieren
Filets van tong
Wlitte wijnsaus
Gekookte Aardappelen
Ossenhaas
met verschillende groenten, purée van aard
appelen
Gebraden kip met ingelegde vruchten
Kerstpudding
Noten en fruit.
Wij geven U hierbij een menu voor een
Kerstmaaltijd. Wilt U zich echter liever vast
houden aan de gebruikelijke gans of kalkoen,
dan volgen hieronder nog eenige redeptem
daarvoor. Men neme dan bijv. Voorgerecht,
Soep, Gans, Kerstpudding, Noten en fruit.
Ingrediënten1 gans, 250 gram boter, 12
zure appelen, wat zout.
Toebereiding: De gans wordt van binnen en
van buiten goed gewasscfaen, gezouten en met
gesnipperde zure appelen gevuld. Daarna wordt
de vogel dichtgenaaid en nadat men de boter
in een braadpan lichtbruin heeft gemaakt,
gedurende drie uur gebraden. Zorg vooral, dat
alles zachtjes braadt en de boter niet te bruin
wordt. Keer de gans van tijd tot tijd om en
voeg nu en dan wat water er bij. Presenteer er
appelmoes bij of inge'egde vruchten. De kal
koen wordt op dezelfde wijze klaargemaakt,
doch inplaats van met gesnipperde appelen
met kastanjes gevuld. Men neme 6 k 7 ons
kastanjes; deze wascht en kruist men; 15 mi
nuten koken, daarna van de buitenste schil en
het bruine velletje ontdoen. Hiermede vult
men de kalkoen. (Nadruk verboden).
KERSTKINDEREN.
Van oudsher gelooft men, dat kinderen, die
op Kerstmis geboren worden, een zeer geluk-
ku lot hebben. In Engeland werden de ouders
van zoo'n kind door alle inwoners van hun
dorp gelukgewenscht en met geschenken over
laden. In Ierland hebben kerstkinderen Zelfs
7 kere voorrechten in hel-bestuur der gemeen
te, omda' men hoopte, dat hun eigen geluk
ook de gemeente tot zegen zou zijn.
De geschiedenis verhaalt ons echler van drie
kerstkinderen, die juist zeer ongelukkig waren.
Keizerin Elisabeth van Oostenrijk zag haar
naaste bloedverwanten öp tragische wijze van
haar zijde weggerukt, terwijl zij zelf na een
innerlijk eenzaam leven te Genève vermoord
werd. Goethe's zoon August werd eveneens op
Kerstmis geboren en had een ongelukkig leven,
omdat Wj voortdurend leed onder hot lot, dw
zoon van een groot man le zijn. Tenslotte heeft
Peter Cornells, de componist van de vroolijke
opera „De Calief van Bagdad" zijn on lang
te strijden gehad tegen teleurstelling en tegen
werking, terwijl hij het succes van zijn werk
niet meer beleefde en in biltere armoede gé-
storven is.
KERSTGESCHENKEN IN HET OUDE
ROMEINSCHE RIJK.
Ter gelegenheid van den winterzonnesstil-
stand vierde men ook in het oude Rome een
feest, de Saturnalia, dat evenals het Germ aan-
scfae joelfeest door Kerstmis verdrongen is.
De Saturnalia waren feesten van uitgelaten
vreugde; alle standsverschillen hielden op en
de meesters dienden hun slaven op dien
Tot de gebruiken behoorde ook het wisselen
van geschenken; bij voorkeur gaf men poppen,
waskaarsen en noten; deze gebruiken zijn dus
niet speciaal met het Kerstfeest verbonden.
Ook nuttige zaken werden ten geschenke ge
geven; zoo spreekt Martialis van notitieboek
jes uit citroenhout of ivoor, schrijftafels, een
ivoren kastje voor het bewaren van gouden
munten, tandenstokers, gouden haarspelden, pa
rasols, pruiken en gekleurde zeep.
VOOR ELCK W1AT WILS.
KERSTVARIA.
DE KERSTBOOM VAN DEN GOUDGRAVER.
De kostbaarste Kerstboom, die ooit gemaakt
is bjj ons weten, tooide eenige jaren geleden
de s alon van een million air, Clement geheeten,
in Hotel Lafayette te New-York. Hij begon
zijn carrière als remmer op de spoorwegen en
ging naar Klondyke, toen hij de eerste berich
ten hoorde van de goudmijnen in Alaska. In
betrekkelijk korten tijd verwierf hij een ver
mogen van vele millioenen. Hij heeft voor
den Kerstboom 180.000 gulden uitgegeven. Elk
takje van den reusachfigen Kerstboom was met
den boom was bedekt door een hoop goudstuk-
klompjes goud belegd, terwijl 48 kaarsen beves
tigd waren in gouden houders. De voet van
den boom was bedekt door een hoop goudstuk
ken van 20 dollar elk.
KERSTAVOND VAN DEN VOGELAAR.
De „fügeler" zoo noemden de dorpsbewoners
hem altijd met hun Frieschen tongval. Zelfs
de jongeren kenden den juisten familienaam
van ouwen Teun niet eens.
Sedert de laatste jaren woonde hij rlftk bij
het vriendelijke dorpje in midden Friesland,
tfvfaaf-aohter zich de eindelooze weidefveldfen
uitstrekken, doorsneden met talrijke breede
boezemwateren en smallere slooten. Hier en
Baar, heel in de verte, verhief zich het 'spitse
torentje van een dorp - verder staken wijd
verspreid de boerenhoeven boven de vlakte uit.
Wanneer Vriezeman kwam en heel die on-
dergeloopen vlakte in wintertijd met den glad
den ijsspiegel bevloerde, dan juichten de dorps
jongens, haalden hun schaatsen voor den dag
en yeden her- en derwaarts uren aaneen,
ln het voorjaar, als de talrijke watermolens
de „mieden" droogmaalden, zoodat langzamer
hand het vochtige gras kwam bovenkijken,
streken er duizenden moerasvogels neer van
diverse pluimage, om er in lentetijd hun broed
plaatsen te kiezen. Hierin deze vredige
landouwe, stond het huisje van den, „fügeler",
waar hij woonde met Berber, zijn vrouw en
Marieke, hun kleinkind.
Weelde hadden ze nimmer, nimmer gekend,
de beide oudjes. Als boerenarbeider was hij
getrouwd in den tijd, toen "de loonen ln het
boerenbedrijf nog zeer laag waren. Al die
jaren was het hard werkenneenZwoe
gen geweest om er te komen van het geringe
weekloontje. In 't begin van hun huwelijk
moest de frissche, roodwangige Berber, een
goudappel gelijk, al den dag nog meehelpen
op het groote bedrijf van jlen boer met zijn
dertig stuks melkvee. Dat verruimde de in
komsten nog iets.
Tot daar al spoedig in, het kleine arbeiders-
huiske achter de knotwilgen bij de boerderij
een kleine wereldburger werd geboren, die de
moeder grootendeels in beslag nam. Wat waren
ze gelukkig met hun kleine Marieke, hun
schat. Teun werkte wat hij kon, was krachtig
en sterk en Berber had heur huisje proper in
orde, waar vóór het Veine raam, door klim
op omgeven, de wieg stond voor hun ïeivelrag.
Totna twee jaar een donkere wolk
over het kleine arbeidershuiske kwam varen.
Marieke werd ziekzwaar ziektwaalf
dagen later klepte de klok in het dorpje zoo
droef, toen ze him grootste bezit voerden naar
de stille plek, waar de treurwilgen zich buigen
ter a?rde.
Zekerprachtig had de Dominé gespro
ken in het kleine sterfhuisontroerend
schoondoch het wiegje bleef leegen
somberheid woonde in 't klimophuisjen te
midden van de verre velden.
Berber hielp weer regelmatig mee op de
boerderij, vooral in den hooitijd, wanneer er
op de plaats handen te kort kwamen. Ze kon
het best vinden met den boer en de boerin,
die menigmaal een kop boter, wat melk of
karnemelk meegaven aan de arbeidzame vroufw.
En Teun bleef de trouwe gedienstigede
stoere robuste werker, die lange dagen maakte
in het veelomvattende bedrijf.
Een jaar of drie later deed andermaal een
kleine Marieke heur intrée in de armoewoning.
Berber straalde weer van geluken Teun,
liep hij niet fier.... als het sterkste werk
paard van den boer?
(23# v#rw>lg pagina „Voor eau» Vrouwn")
