Uraagen£anbott Belangrijk Bericht. DRUKKERIJ H. WEGELING DRUKKERIJ DE LANGE JAN Ie BLAD Gevatte Koude 4" V I C E-V E R S A WEEKBLAD VOOR WALCHEREN Woensdag 31 December a.s. Van Week tot Week 36e JAARGANG WOENSDAG 24 DECEMBER 1930 DRUKKERIJ H. WEGELINQ VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT RER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT No. 51 DRUKKERIJ H. WEGELING VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vilssingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg Dit nummer besta 10 pagina's Zij die zich met 1 JAN. op dit Blad wenschen te abonneeren, krijgen de vóór dien datum verschijnende nummers GRATIS. De Uitgever Mi|ntiard«"s Poeders Noordstr. 34 Middelburg (Woadt vervol0l\ Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijf behoeften zijn wij goed en goedkoop I Wegeiing sHi Wij zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst in prijs Het Oudejaarsnummer van Wegeling's Nieuwsblad verschijnt mei he! oog op de Nieuwjaarsadvertcnlies en gelukwenschen op Wij verzoeken onzen adverteerders en onze Agenten met het toezenden der advertenties hier vooral rekening mede te houden. De advertenties voor dit nummer moeten uiter lijk Dinsdagmiddag 30 December In ons bezit zijn. DE UITOEVER BINNENLAND. Zeldzaam staaltje van brutaliteit. De uitbarsting van den Merapi. 100e Sterf dag van Simon Bolivar. Het nieuwe Amsterdam-Rijnkanaal. Heibel in de A. V. R. O. De verklaring van den heer Duijs. Malaise in de diamantindusirie. Een verbluffend staaltje van brutaliteit werd in de afgeloopen week geleverd door de dieven welke onlangs bij den heer Wilton in Voorburg hebben ingebroken. Zooals men weet, hebben zij zich meester gemaakt van een groot aantal mantels van effecten, waaraan ze per slot van rekening niets hebben, maar wier gemis den heer Wilton vele onaangenaamheden ver oorzaakt. De dieven hebben nu besloten deze effectenmantels nog wel door tusschenkomst van een advocaat den bestolene voor f25.000 te koop aan te bieden. Men begrijpt, dat de advocaat iich met het geval heelemaal niet heeft willen inlaten. Echter heeft hij zich ver plicht den naam van zijn cliënt niet te zullen noemen. Het gilde der advocaten is nu aan het uitzoeken, of het ambtsgeheim in dergelijke ge vallen mag en ook dient te worden geschonden, terwijl de politie zich ook reeds met het geval bemoeid heeft. De uitbarsting van den Merapi op Java heeft weer verschillende menschenlevens geëischt. Het schijnt, dat de lava-stroom, welke een lengte heeft van 6 K.M., een breedte van 200 M. en een hoogte van 25 M., de bevolking zoo plotseling verrastte, dat van hen, die in de nabijheid van het dorp aan den arbeid waren, vijftien niet in staat waren te vluchten, en in den lava-stroom door verbranding den dood vonden. Volgens latere berichten bedraagt het aantal dooden reeds meer dan honderd. Alle voorteekefien van een naderende uitbarsting aardbevingen en onderaardsohe geluiden waren anders aanwezig. Maar de bevolking nam de zaken nogal logisch op. Totdat haar op ruwe wijze werd kenbaar gemaakt, dat het den Merapi ernst was. In Den Haag is op grootsche wijze de 100e sterfdag van Simon Bolivar, den bevrijder van Venezuela, herdacht. Prins Hendrik, vele mi nisters en bijna hel voltallige corps diploma tique waren aanwezig. Eerst ia zijn vaderland Venezuela, later in Columbia, Peru en Bolivia (dit is naar h m genoemd) heeft hij den strijd tegen de Spaans-che overmachi gevoerd. Boven al is hij echter een groot e figujir geworden door zijn streven na,ar eenheid van Latijnsch- Amerika. Wan zijn plan tot vorming eener uni- verseele Spaansch-Amerikaansche confederatie is echter niets gekomen. Zijn droom tot een vereeniging van Venezuela, Columbia, Panama en Ecuador is vervlogen; zelfs de zoozeer voor de hand liggende aaneensluiting der kleine staatjes op de Landengte is mislukt. Eindelijk zal dan Amsterdam het zoozeer be geerde moderne kanaal naar den Rijn krijgen. De Tweede Kamer heeft het wetsontwerp aan vaard en de Eerste Kamer zal het voorbeeld der volksvertegenwoordigers zeker volgen. Door den nieuwen waterweg zal de hoofdstad thans haar belangen in het zich steeds meer uitbrei dende achterland op een veel intensiever en uitgebreider wijze kunnen behartigen en, be driegen niet alle voort eekenen, dan wordt een nieuw tijdperk van b'oei voor Amsterdam in geluid. Tn de radiowereld is het onrustiger dan ooit. Zooals wij weten werd Mr. van Doorne wegens zijne handelingen in strijd met de belangen der A.V.R.O., geroyeerd als lid, terwijl de be kende heeren medewerkers van „Vrij Neder land", Dr. Max Juda, F. Westerling en W. Bij gevatte Koude in hoofd en ledematen, Rheu- matische pijnen, Griep en Influenza, Hoofdpijn, Kiespijn, Aangezichtspijn en vastzittende Hoest, ge bruike men Deze werken genezend en nemen de pijnen weg. Prijs per poeder 8 cent en in doozen van 6 stuks 45 cent. Alleen echt wanneer doos en poeders voorzien zijn van den naam Mijn- hardt. Let hieropVraag ze Uw Drogist Hulstjijh, resp. voorzitter, secretaris en lid van het gewestelijk bestuur „Noord-Holland" in verband^met dit royement zooals trouwens met de geheele door het algemeen bestuur van de A.V.R.O. gevoerde politiek, als lid van de A.V.R.O. bedankten. De kwestie waarover al die ruzie ontstond, loopt over de vraag van al of geen samen werking tusschen A.V.R.O. en V.A.R.A. Mr. van Doorne en „Vrij Nederland" nu moeten van 'n samenwerking met de V.A.R.A. niets hebben terwijl bijv. de heer Vogt onder bepaalde om standigheden wel tot een acicoord met de Vara bereid is. Uit een en ander is een sterke per- [Visitekaarten Groote Inkoopan Stijgende Omzet UW VOORDEEL soonlijke veete tusschen de heeren v. Doorne en Vogt gegroeid, welke laatste op een be stuursvergadering den heer van Doorne het woord „socialistenvreter" heeft toegevoegd. Naar het schijnt heeft nu Mr. van Doorne dingen gedaan, welke beoogden de samenwer king tusschen A.V.R.O. en V.A.R.A. onmogelijk te maken en ging daarmede lijnrecht in tegen de politiek van het algemeen bestuur der A.V.R.O. Volgens de aanklacht heeft de heer van Doorne zelfs deel uitgemaakt van eene samenzwering, die ten doel had den heer Vogt benevens den voorzilter, secretaris en penningmeester uit het zadel te lichten en hun plaatsen in te nemen. Door Mr. v. Doorne wordt nu eene commissie van onderzoek ga eischt en in „Vrij Nederland" van deze week vonden Wij de acht eischen, waaraan dit on derzoek zal hebben te voldoen. Naar bekend, mag wórden verondersteld, zijn de socialisten warme voorstanders van een openbare school. In den Haagschen raad had een der raadsleden den heer Duijs er een ver wijt van gemaakt, dat hijzelf zijn dochtertje naar een bijzondere (neutrale) school stuurde. Naar „Het Volk" mededeelde had de verklaring van den heer Duijs „dat in zijn gezin ook de vrouw een woordje mede te spreken had" geen algemeene bevrediging geschonken. Het blad meldt nu, „dat uit nadere informaties geble ken Is, dat ook Duijs' echtgenoote een groot voorstandster van de openbare school is en hun bMdrr dooM^rh'e dan nok. voordat zij verhuisd waren. dri° jaar lang de onenhare school b^zocM heef1. Na de verhuizing was dit aanvankelijk eveneens het ge^al, maar het meisje moest toen, om de school te bereiken, twee drukke kruispunten passeeren. Alleen uit angst hiervoor is toen tot verplaatsing naar een hözondere neutrale school beslo'en'* en waarmede de heer Duijs geheel gerehabiliteerd is. De diamantindustrie heeft van den malaise- toestand al biizonder veel te lijden. Zoo lazen wij. dat de Internationale Commissie voor den Diamanthandel en Nijverheid In hare vergade ring te Amsterdam besloten heeft met alge meene stemmen de productie van geslepen diamant vanaf Januari 1931 met niet minder dan ^0 net +e beperken. Hetgeen al een bij- zinn^r-r somber beeld geeft van de vele moei lijkheden. waarmede de diamantindustrie te Vpmnon beeft Overwogen is. da+ gedurende ppn >»pif 'aar af'vf^o'end veertien da^eïi ge- vt'nrd<m D° fwee andere- w^ken zou -ï- rtV-beeto 'n'tn^tri0 dan worden s'opgezet. BUITENLAND. Scheepsramp in het Kattegat. Poolsche oppositieleiders mishandeld in de gevan genis te Brest-Litowsk. Italiaansch vlieg- eskader naar Zuid-Amerika. Treurige toe standen in Hongarije. Ontvoerders van ex-president Stëhlberg veroordeeld. De dranksmokkelaars in Amerika. Revolu tie in Spanje. In het Kattegat, ons wel bekend uit den we reldoorlog, heeft een noodlottige scheepsramp plaats gehad. Door den mist zijn de Finsche schepen „Oberon" en „Arcturus" met elkaar in botsing gekomen, in de „Oberon" werd een groot gat geslagen, waardoor het schip on middellijk na de aanvaring begon te zinken. De catastrophe werd nog vergroot, doordat een (Vrij naar het Engelsdh). 11. Alle jongens werden uit hun dommel gewekt om te luisteren naar en zicih te verbazen over deze verraderlijke gevoelens, die uit den mond van iedereen behalve van een medeleerling' hun bittere vijandigheid en verachting zouden opgei- wekt hebben. Daar ze uitgesproken werden door een kameraad, veranderde hun verbazing in geestdriftige bewondering en wachtten zij de gevolgen van deze uitspraak met een ang stige en geheime vreugde af. Het duurde eenigen tijd, voordat de docitor zichzelf weer werd; toen zei hij met een boos- aardigen lach: „Je gevoelens, indien ze ernstig zijn, Blindeeston ik herhaal, indien ze ern stig zijn zijn zeer prijzenswaardig. jMaar toch ben Ik zoo vrij ze' met achterdocht te beschouwen". Vervolgens om van dit twijfel achtige onderwerp af te komen, vroeg hij in 't algemeen: „En hoe hebben jullie je vacan- tie doorgebracht?" Niemand deed eenige moeite om antwoord op deze vraag te geven, daar er gevoeld werd dat ze bedoeld was even als het 'conventioneele: Hoe maakt 'U het? waarop evenmin een ant woord verlangd of verwacht wordt, vooral daar de doctor bijna onmiddellijk vervolgde: „Ik nam mijn zoon Tom mee naar de stad, een Week voor Kerstmis om de voorstelling van Agamemnon te gaan zien in St. George's Hall, dat, zooals de meesten van jullie wel zult weten, een drama van "Aeschylus is, een hakend Grifcksche dichter. Ik vond het prettig, dat Tom de voorstelling Waardeerde. In den loop van de dialoog her kende hij verscheidene woorden van zijn Griek- sche grammaire". Niemand vond iets om hier op te zeggen, blejbalve mijnheer Blinderston, die. zei: „Ik mag misschien ouderwetsch zijn, maar ik keur het af kinderen mede te nemen naar zulk soort dramatische voorstellingen. Het maakt ongeschikt voor hun werk, mijnheer". Dr. Grimby gaf geen antwoord, maar hij legde een hand op elk van zijn knieën en keek zijn jeugdige criticus eenige oogenblikken aan, waarna hij zich weer met zijn krant bemoeide, terwijl hij onheilspellend kuchte. „Ik heb hem nu beleedigd", dacht Paul. „Ik moet voorzichtiger met mijn woorden zijn. Maar ik zal hem weer in 't gesprek halen". Zoo begon hij„U heeft het avondblad,, zooals ik zie. Geen belangrijke telegrammein naar ik veronderstel?" „N,een, mijnheer", zei de doctor op korten toon. „Ik zag een bericht in de „Times" vandaag", zei de arme mijnheer Blinderston, „dat de kamferproduetie dit jaar een mislukking zou zijn. Nu is het bijzondere met de kamfer, dat de Japanners", (hij hoopte het gesprek op kolo niale producten te brengen en aldus de oogen van den doctor te openen voor de uitgebreide ketnnis, die hij omtrent dit onderwerp had). „Ik ken de methode, hoe men kamfer ver krijgt reeds, dank je Blinderston", z:ei de dok ter angstig beleefd. „Ik Wilde opmerken, toen TJ mij in de rede viel", zei Paul, „en dit is Werkelijk iets, waar aan ik twijfel of dat U weet, dat de Japanners nooit „Wel, wel", «ei de doctor «enigszins onge duldig, „waarschijnlijk doen zij het nooit, maar ik zal wel gelegenheid hebben om te kijken wat je nog meer van de Japanners gelezen hebt". „Hij is hoogst onbeleefd" zei mijnheer Blinderston in zichzelf „bijna beleedigend maar ik ga verder. Ik zal zijn nieuwsgierigheid opwekken, ik maak vorderingen met hem; hij ziet alreeds een -v^erscnil. En zoo deed hij weer een poging. „U rookt zeker, mijnheer Grimby?" begon hij. „Wij houden obderweg nergens op geloof ik, en ik moet zeggen, een paar trekjes na 't tniddagmaal ik geloof, dat ik een sigaar heb, die U zal bevallen". „En hij voelde naar zijn sigarenkoker,, hee lemaal vergeten zijnde, dat het daarmee ge gaan was evenals met alle andere dingen, die hij in zijn vroegere gedaante bezat, terwijl Jol- land van pret zat te giechelen over zulke on beschaamdheid. „Als ik niet wist, jongeheer", zei de doctor, „dat dit alles een misplaatste grap was en geen vooropgezette belëediging zou ik zeer boos zijn. Maar ik kan die uitgelatenheid begrijpen, die te vergeven is, wanneer het hoofd vol vreugde is over de terugkeer naar de vroolijke drukte en levendigheid van het schoolleven. Maar je moet niet te ver gaan met je grapjes". „Hij behoeft niet zoo boos te zijn", dacht Paul, „hoe kon ik nu weten, dat hij niet rookt? Haar ik ben bang, dat bij nog niet weet, wie ik eigenlijk ben". Zoo begon hij weer: „Hoorde ik niet den naam Kif fin noemen onder uw leerlingen hier? Ik dacht het. Toch niet de zoon van Jordan Kiffin, van College Hill? Ja? Wel mijn jongen, je vader en ik waren vrienden in den tijd, voordat jij geboren was. Hij had toen een heel onaanzienlijke betrekking maar Dr. Grimby voelt U zich niet goed?" „Ik doorzie, waarop je zinspeelt, jongeheer. Je wenscht mij duidelijk te maken, dat ik je verkeerd behandelde". „Dat was heel zeker mijn plan", zei Paul, erg in zijn schik. ,,'t Verheugt, me, dat u mij begrijpt, doctor". „Ik zal je onder handen nemen op een wijze, die je niet zoo dadelijk zult goedkeuren, als dit too doorgaat", zei de doctor buiten adem. „Als het zoover is, weet ik hoe ik met je han delen zal. Wees zoo goed, tot dien tijd je mond te houden". „Het is geen beleefde wijze van zeggen", zei Paul in zich zelf. Maar in elk geval, ziet hij nu hoe de zaken staan. En misschien spreekt hij zoo, opdat de jongens er niet achter zullen komen. Als dat zoo is, vind ik het buifénge- woon vriendelijk en bedachtzaam van hem. Ik zal niets meer zeggen. Maar het open raampje was oorzaak, dat hij zijn besluit veranderen moest. „Het spijt mij U lastig te moeten val len, Dr. Grimiy, zei hij, met het voorkomen van iemand, die gewend was zijn eigen zin te doen, maar ik moet beslist vragen, mij toe te staan het raampje dicht te doen, of met mij van plaats te veranderen. De avondlucht in de- Zen tijd van het jaar is niet goed voor mij, mijnheer de dokter, heel slecht voor iemand met mijn gestel". De dokter trok het raampje met een boozen blik op, en toch met een eenigszins verwarde uitdrukking in zijn gezicht.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1930 | | pagina 1