Uraagen£anbott
Belangrijk Bericht.
DRUKKERIJ H. WEGELING
DRUKKERIJ DE LANGE JAN
Ie BLAD
Gevatte Koude 4"
V I C E-V E R S A
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
Woensdag 31 December a.s.
Van Week tot Week
36e JAARGANG
WOENSDAG 24 DECEMBER 1930
DRUKKERIJ
H. WEGELINQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT RER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
No. 51
DRUKKERIJ
H. WEGELING
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Uitgave H. Wegeiing, Noordstr. 44, Telef. 130, Vilssingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
Dit nummer besta
10 pagina's
Zij die zich met 1 JAN.
op dit Blad wenschen te
abonneeren, krijgen de vóór dien
datum verschijnende nummers
GRATIS. De Uitgever
Mi|ntiard«"s Poeders
Noordstr. 34 Middelburg
(Woadt vervol0l\
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijf behoeften
zijn wij goed en
goedkoop I
Wegeiing sHi
Wij zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs
Het Oudejaarsnummer van Wegeling's
Nieuwsblad verschijnt mei he! oog op de
Nieuwjaarsadvertcnlies en gelukwenschen op
Wij verzoeken onzen adverteerders en onze
Agenten met het toezenden der advertenties
hier vooral rekening mede te houden.
De advertenties voor dit nummer moeten uiter
lijk Dinsdagmiddag 30 December In ons bezit
zijn. DE UITOEVER
BINNENLAND.
Zeldzaam staaltje van brutaliteit. De
uitbarsting van den Merapi. 100e Sterf
dag van Simon Bolivar. Het nieuwe
Amsterdam-Rijnkanaal. Heibel in de A.
V. R. O. De verklaring van den heer
Duijs. Malaise in de diamantindusirie.
Een verbluffend staaltje van brutaliteit werd
in de afgeloopen week geleverd door de dieven
welke onlangs bij den heer Wilton in Voorburg
hebben ingebroken. Zooals men weet, hebben
zij zich meester gemaakt van een groot aantal
mantels van effecten, waaraan ze per slot
van rekening niets hebben, maar wier gemis
den heer Wilton vele onaangenaamheden ver
oorzaakt. De dieven hebben nu besloten deze
effectenmantels nog wel door tusschenkomst
van een advocaat den bestolene voor f25.000
te koop aan te bieden. Men begrijpt, dat de
advocaat iich met het geval heelemaal niet
heeft willen inlaten. Echter heeft hij zich ver
plicht den naam van zijn cliënt niet te zullen
noemen. Het gilde der advocaten is nu aan het
uitzoeken, of het ambtsgeheim in dergelijke ge
vallen mag en ook dient te worden geschonden,
terwijl de politie zich ook reeds met het geval
bemoeid heeft.
De uitbarsting van den Merapi op Java heeft
weer verschillende menschenlevens geëischt.
Het schijnt, dat de lava-stroom, welke een
lengte heeft van 6 K.M., een breedte van 200
M. en een hoogte van 25 M., de bevolking zoo
plotseling verrastte, dat van hen, die in de
nabijheid van het dorp aan den arbeid waren,
vijftien niet in staat waren te vluchten, en
in den lava-stroom door verbranding den dood
vonden. Volgens latere berichten bedraagt het
aantal dooden reeds meer dan honderd. Alle
voorteekefien van een naderende uitbarsting
aardbevingen en onderaardsohe geluiden
waren anders aanwezig. Maar de bevolking
nam de zaken nogal logisch op. Totdat haar
op ruwe wijze werd kenbaar gemaakt, dat het
den Merapi ernst was.
In Den Haag is op grootsche wijze de 100e
sterfdag van Simon Bolivar, den bevrijder van
Venezuela, herdacht. Prins Hendrik, vele mi
nisters en bijna hel voltallige corps diploma
tique waren aanwezig. Eerst ia zijn vaderland
Venezuela, later in Columbia, Peru en Bolivia
(dit is naar h m genoemd) heeft hij den strijd
tegen de Spaans-che overmachi gevoerd. Boven
al is hij echter een groot e figujir geworden
door zijn streven na,ar eenheid van Latijnsch-
Amerika. Wan zijn plan tot vorming eener uni-
verseele Spaansch-Amerikaansche confederatie
is echter niets gekomen. Zijn droom tot een
vereeniging van Venezuela, Columbia, Panama
en Ecuador is vervlogen; zelfs de zoozeer voor
de hand liggende aaneensluiting der kleine
staatjes op de Landengte is mislukt.
Eindelijk zal dan Amsterdam het zoozeer be
geerde moderne kanaal naar den Rijn krijgen.
De Tweede Kamer heeft het wetsontwerp aan
vaard en de Eerste Kamer zal het voorbeeld
der volksvertegenwoordigers zeker volgen. Door
den nieuwen waterweg zal de hoofdstad thans
haar belangen in het zich steeds meer uitbrei
dende achterland op een veel intensiever en
uitgebreider wijze kunnen behartigen en, be
driegen niet alle voort eekenen, dan wordt een
nieuw tijdperk van b'oei voor Amsterdam in
geluid.
Tn de radiowereld is het onrustiger dan ooit.
Zooals wij weten werd Mr. van Doorne wegens
zijne handelingen in strijd met de belangen
der A.V.R.O., geroyeerd als lid, terwijl de be
kende heeren medewerkers van „Vrij Neder
land", Dr. Max Juda, F. Westerling en W.
Bij gevatte Koude in hoofd en ledematen, Rheu-
matische pijnen, Griep en Influenza, Hoofdpijn,
Kiespijn, Aangezichtspijn en vastzittende Hoest, ge
bruike men
Deze werken genezend en nemen de pijnen
weg. Prijs per poeder 8 cent en in doozen
van 6 stuks 45 cent. Alleen echt wanneer doos
en poeders voorzien zijn van den naam Mijn-
hardt. Let hieropVraag ze Uw Drogist
Hulstjijh, resp. voorzitter, secretaris en lid
van het gewestelijk bestuur „Noord-Holland"
in verband^met dit royement zooals trouwens
met de geheele door het algemeen bestuur van
de A.V.R.O. gevoerde politiek, als lid van de
A.V.R.O. bedankten.
De kwestie waarover al die ruzie ontstond,
loopt over de vraag van al of geen samen
werking tusschen A.V.R.O. en V.A.R.A. Mr. van
Doorne en „Vrij Nederland" nu moeten van 'n
samenwerking met de V.A.R.A. niets hebben
terwijl bijv. de heer Vogt onder bepaalde om
standigheden wel tot een acicoord met de Vara
bereid is. Uit een en ander is een sterke per-
[Visitekaarten
Groote Inkoopan
Stijgende Omzet
UW VOORDEEL
soonlijke veete tusschen de heeren v. Doorne
en Vogt gegroeid, welke laatste op een be
stuursvergadering den heer van Doorne het
woord „socialistenvreter" heeft toegevoegd.
Naar het schijnt heeft nu Mr. van Doorne
dingen gedaan, welke beoogden de samenwer
king tusschen A.V.R.O. en V.A.R.A. onmogelijk
te maken en ging daarmede lijnrecht in tegen
de politiek van het algemeen bestuur der
A.V.R.O. Volgens de aanklacht heeft de heer
van Doorne zelfs deel uitgemaakt van eene
samenzwering, die ten doel had den heer
Vogt benevens den voorzilter, secretaris en
penningmeester uit het zadel te lichten en
hun plaatsen in te nemen. Door Mr. v. Doorne
wordt nu eene commissie van onderzoek ga
eischt en in „Vrij Nederland" van deze week
vonden Wij de acht eischen, waaraan dit on
derzoek zal hebben te voldoen.
Naar bekend, mag wórden verondersteld,
zijn de socialisten warme voorstanders van een
openbare school. In den Haagschen raad had
een der raadsleden den heer Duijs er een ver
wijt van gemaakt, dat hijzelf zijn dochtertje
naar een bijzondere (neutrale) school stuurde.
Naar „Het Volk" mededeelde had de verklaring
van den heer Duijs „dat in zijn gezin ook de
vrouw een woordje mede te spreken had" geen
algemeene bevrediging geschonken. Het blad
meldt nu, „dat uit nadere informaties geble
ken Is, dat ook Duijs' echtgenoote een groot
voorstandster van de openbare school is en
hun bMdrr dooM^rh'e dan nok. voordat zij
verhuisd waren. dri° jaar lang de onenhare
school b^zocM heef1. Na de verhuizing was
dit aanvankelijk eveneens het ge^al, maar het
meisje moest toen, om de school te bereiken,
twee drukke kruispunten passeeren. Alleen uit
angst hiervoor is toen tot verplaatsing naar
een hözondere neutrale school beslo'en'* en
waarmede de heer Duijs geheel gerehabiliteerd
is.
De diamantindustrie heeft van den malaise-
toestand al biizonder veel te lijden. Zoo lazen
wij. dat de Internationale Commissie voor den
Diamanthandel en Nijverheid In hare vergade
ring te Amsterdam besloten heeft met alge
meene stemmen de productie van geslepen
diamant vanaf Januari 1931 met niet minder
dan ^0 net +e beperken. Hetgeen al een bij-
zinn^r-r somber beeld geeft van de vele moei
lijkheden. waarmede de diamantindustrie te
Vpmnon beeft Overwogen is. da+ gedurende
ppn >»pif 'aar af'vf^o'end veertien da^eïi ge-
vt'nrd<m D° fwee andere- w^ken zou
-ï- rtV-beeto 'n'tn^tri0 dan worden s'opgezet.
BUITENLAND.
Scheepsramp in het Kattegat. Poolsche
oppositieleiders mishandeld in de gevan
genis te Brest-Litowsk. Italiaansch vlieg-
eskader naar Zuid-Amerika. Treurige toe
standen in Hongarije. Ontvoerders van
ex-president Stëhlberg veroordeeld. De
dranksmokkelaars in Amerika. Revolu
tie in Spanje.
In het Kattegat, ons wel bekend uit den we
reldoorlog, heeft een noodlottige scheepsramp
plaats gehad. Door den mist zijn de Finsche
schepen „Oberon" en „Arcturus" met elkaar
in botsing gekomen, in de „Oberon" werd een
groot gat geslagen, waardoor het schip on
middellijk na de aanvaring begon te zinken.
De catastrophe werd nog vergroot, doordat een
(Vrij naar het Engelsdh).
11.
Alle jongens werden uit hun dommel gewekt
om te luisteren naar en zicih te verbazen over
deze verraderlijke gevoelens, die uit den mond
van iedereen behalve van een medeleerling' hun
bittere vijandigheid en verachting zouden opgei-
wekt hebben. Daar ze uitgesproken werden
door een kameraad, veranderde hun verbazing
in geestdriftige bewondering en wachtten zij
de gevolgen van deze uitspraak met een ang
stige en geheime vreugde af.
Het duurde eenigen tijd, voordat de docitor
zichzelf weer werd; toen zei hij met een boos-
aardigen lach: „Je gevoelens, indien ze ernstig
zijn, Blindeeston ik herhaal, indien ze ern
stig zijn zijn zeer prijzenswaardig. jMaar
toch ben Ik zoo vrij ze' met achterdocht te
beschouwen". Vervolgens om van dit twijfel
achtige onderwerp af te komen, vroeg hij in
't algemeen: „En hoe hebben jullie je vacan-
tie doorgebracht?"
Niemand deed eenige moeite om antwoord
op deze vraag te geven, daar er gevoeld werd
dat ze bedoeld was even als het 'conventioneele:
Hoe maakt 'U het? waarop evenmin een ant
woord verlangd of verwacht wordt, vooral
daar de doctor bijna onmiddellijk vervolgde:
„Ik nam mijn zoon Tom mee naar de stad,
een Week voor Kerstmis om de voorstelling
van Agamemnon te gaan zien in St. George's
Hall, dat, zooals de meesten van jullie wel
zult weten, een drama van "Aeschylus is, een
hakend Grifcksche dichter.
Ik vond het prettig, dat Tom de voorstelling
Waardeerde. In den loop van de dialoog her
kende hij verscheidene woorden van zijn Griek-
sche grammaire".
Niemand vond iets om hier op te zeggen,
blejbalve mijnheer Blinderston, die. zei: „Ik
mag misschien ouderwetsch zijn, maar ik keur
het af kinderen mede te nemen naar zulk
soort dramatische voorstellingen. Het maakt
ongeschikt voor hun werk, mijnheer".
Dr. Grimby gaf geen antwoord, maar hij
legde een hand op elk van zijn knieën en keek
zijn jeugdige criticus eenige oogenblikken aan,
waarna hij zich weer met zijn krant bemoeide,
terwijl hij onheilspellend kuchte.
„Ik heb hem nu beleedigd", dacht Paul.
„Ik moet voorzichtiger met mijn woorden zijn.
Maar ik zal hem weer in 't gesprek halen".
Zoo begon hij„U heeft het avondblad,,
zooals ik zie. Geen belangrijke telegrammein
naar ik veronderstel?"
„N,een, mijnheer", zei de doctor op korten
toon.
„Ik zag een bericht in de „Times" vandaag",
zei de arme mijnheer Blinderston, „dat de
kamferproduetie dit jaar een mislukking zou
zijn. Nu is het bijzondere met de kamfer, dat
de Japanners", (hij hoopte het gesprek op kolo
niale producten te brengen en aldus de oogen
van den doctor te openen voor de uitgebreide
ketnnis, die hij omtrent dit onderwerp had).
„Ik ken de methode, hoe men kamfer ver
krijgt reeds, dank je Blinderston", z:ei de dok
ter angstig beleefd.
„Ik Wilde opmerken, toen TJ mij in de rede
viel", zei Paul, „en dit is Werkelijk iets, waar
aan ik twijfel of dat U weet, dat de Japanners
nooit
„Wel, wel", «ei de doctor «enigszins onge
duldig, „waarschijnlijk doen zij het nooit, maar
ik zal wel gelegenheid hebben om te kijken
wat je nog meer van de Japanners gelezen
hebt".
„Hij is hoogst onbeleefd" zei mijnheer
Blinderston in zichzelf „bijna beleedigend
maar ik ga verder. Ik zal zijn nieuwsgierigheid
opwekken, ik maak vorderingen met hem; hij
ziet alreeds een -v^erscnil. En zoo deed hij
weer een poging.
„U rookt zeker, mijnheer Grimby?" begon
hij. „Wij houden obderweg nergens op geloof
ik, en ik moet zeggen, een paar trekjes na 't
tniddagmaal ik geloof, dat ik een sigaar
heb, die U zal bevallen".
„En hij voelde naar zijn sigarenkoker,, hee
lemaal vergeten zijnde, dat het daarmee ge
gaan was evenals met alle andere dingen, die
hij in zijn vroegere gedaante bezat, terwijl Jol-
land van pret zat te giechelen over zulke on
beschaamdheid.
„Als ik niet wist, jongeheer", zei de doctor,
„dat dit alles een misplaatste grap was en
geen vooropgezette belëediging zou ik zeer boos
zijn. Maar ik kan die uitgelatenheid begrijpen,
die te vergeven is, wanneer het hoofd vol
vreugde is over de terugkeer naar de vroolijke
drukte en levendigheid van het schoolleven.
Maar je moet niet te ver gaan met je grapjes".
„Hij behoeft niet zoo boos te zijn", dacht
Paul, „hoe kon ik nu weten, dat hij niet rookt?
Haar ik ben bang, dat bij nog niet weet, wie
ik eigenlijk ben".
Zoo begon hij weer: „Hoorde ik niet den
naam Kif fin noemen onder uw leerlingen hier?
Ik dacht het. Toch niet de zoon van Jordan
Kiffin, van College Hill? Ja? Wel mijn jongen,
je vader en ik waren vrienden in den tijd,
voordat jij geboren was. Hij had toen een heel
onaanzienlijke betrekking maar Dr. Grimby
voelt U zich niet goed?"
„Ik doorzie, waarop je zinspeelt, jongeheer.
Je wenscht mij duidelijk te maken, dat ik je
verkeerd behandelde".
„Dat was heel zeker mijn plan", zei Paul,
erg in zijn schik.
,,'t Verheugt, me, dat u mij begrijpt, doctor".
„Ik zal je onder handen nemen op een wijze,
die je niet zoo dadelijk zult goedkeuren, als dit
too doorgaat", zei de doctor buiten adem.
„Als het zoover is, weet ik hoe ik met je han
delen zal. Wees zoo goed, tot dien tijd je mond
te houden".
„Het is geen beleefde wijze van zeggen", zei
Paul in zich zelf. Maar in elk geval, ziet hij
nu hoe de zaken staan. En misschien spreekt
hij zoo, opdat de jongens er niet achter zullen
komen. Als dat zoo is, vind ik het buifénge-
woon vriendelijk en bedachtzaam van hem. Ik
zal niets meer zeggen. Maar het open raampje
was oorzaak, dat hij zijn besluit veranderen
moest. „Het spijt mij U lastig te moeten val
len, Dr. Grimiy, zei hij, met het voorkomen
van iemand, die gewend was zijn eigen zin te
doen, maar ik moet beslist vragen, mij toe
te staan het raampje dicht te doen, of met mij
van plaats te veranderen. De avondlucht in de-
Zen tijd van het jaar is niet goed voor mij,
mijnheer de dokter, heel slecht voor iemand
met mijn gestel".
De dokter trok het raampje met een boozen
blik op, en toch met een eenigszins verwarde
uitdrukking in zijn gezicht.