Uraagen£anbod
Belangrijk voor Adverteer
Ie BLAD
ST. NI COLA AS F EEST
T A»
V I C E-V E R S A
WEEKBLAD VOQR WALCHEREN
21 en 28 Nov. en op Woensdag 3 Dec.
slechts 10 cent per regel.
Kloosterbalsem
36e JAARGANG
VRIJDAG 14 NOVEMBER 1930
No. 45
Uitgave H. Wegeling, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
De venijnige steken
van spit in den rug
,,Ceen goud
zoo goed
DRUKKERIJ
H. WEGELINQ
VL1SSINGEN
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijf behoeften
zijn wij goed en
goedkoop
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Wegeling sïïieuwsblad
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT RER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
DRUKKERIJ
H. WEGELING
VL1SSINGEN
Wij zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs I
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Het op handen zijnde
vraag natuurlijk Uw volle aandacht.
Denkt U daarbij 'ooral ook aan een goede reclame voor deze
gelegenheid en ve- *eet niet, dat bijna 10.000 lezers van ons
blad, de St. Nicolaasadvertentiën raadplegen.
Onze St. Nicolaasnummers verschijnen op
Van de 2 laatste nrs. worden nog 100
Een advertentie voor deze 3 nrs. opgegeve
Deze speciale nummers bevatten St.
oplossing "in de advertenties moet worde
Om iedere winkelier in de gelegenheid
ben wij voor deze nummers de adverten
exemplaren meer verspreid, dus 11.000 ex.
i, dus 3x plaatsen, wordt slechts 2x berekend.
Nicolaasverhalen, Prijsvragen waarvan de
i gezocht, enz.
te stellen, zijn artikelen aan te bieden, heb-
ieprijs gesteld op
ze Administratie, adverteeren tegen contract-
lgemeen verspreid en gelezen wordt.
neer werk kan er van gemaakt worden.
DE UITGEVER.
Zij, die contracten hebben loopen met oi
prijs. Wij garandeeren U, dat ons blad
Geef Uw advertentie tijdig op, des te
DE JEUGD EN DE VREDE.
In het „Geïll. Volksblad," schrijft M. Veren
over bovengenoemd onderwerp en hij schrijft
aldus:
Er wordt in dezen tijd heel wat kwaad ge
zegd, van wat men noemt de rijpere jeugd.
Men spreekt van „botsende" jeugd, van „vlam
mende" jeugd, van jeugd, die zicth op alle
fhanieren en naar iedere zijde wil uitleven.
De jonge mensohen van tegenwoordig kennen1
geen ernst, geen eerbied of ontzag, ze eischein
de Wereld op voor al wat jong en bloeiend'
is, de ouderen hebben afgedaan, moeten Wij
ken naar den achtergrond. Voor 't oogenblik
zullen we deze beschuldigingen onderschrijven
noch weerleggen allerminst willen we gene
raliseeren) en als daar iemand kwam, die ze
tnet bewijzen staafde, zou 't ons zeker niet
moeilijk vallen, de uitzonderingen aan te ge
ven op één dezer uitzonderingen vestigen wie
nu de aandacht 'onzer lezers. Welk verwijt
men den jongeren van tegenwoordig ook maken
kan, niet dat ze onaandoenlijk staan tegen
over het wereldgebeuren, zich liefst opsluiten
in eigen, beperkten kring. De strijd tegen den
alcohol telt zeer vele jeugidgen in de rijen
zijner toegewijde krijgers, in de worsteling om
ontwapening en wereldvrede staan ze in de
voorste gelederen. Een verblijdend, moedge
vend teekenl
Nog maar enkele weken geleden mochten
we een propagand a-a vond der Jongeren-Vre-
desactie bijwonen, en we betuigen graag, dat
het daar gebodene onze onverdeelde sympa
thie had. "Er werd een film opgevoerd: De
grootste Vijand, en de aanschouwelijke voor
stelling van de recente oorlogsgruwelen maak
te blijkbaar op alle aanwezigen een diepen in
druk. Van nog meer belang echter leek mij
de mentaliteit der jonge menschen, die door
defce opvoering uiting gaven aan 't geen er
leefde in hun hart. Wïj, ouderen, o> zeker,
wij haken naar vrede en ontwapening, doch
terwijl onze begeerten en wenschen in die
schier onbereikbaar ver, het doel nog van ons
richting drijven, beseffen wij tegelijk, hoe ver,
driftigen vragen zich soms twijfelend af, öf
zij dat morgenrood des vr^des nog zullen zien
streven is, verwijderd en zelfs de meest geest-
aanbreken.
overvallen U onverwachts. Grijp
dadelijk naar Akker's Klooster bal
sem, welke tot diep in de weefsels
doordringt, de pijn stilt, ophoo-
pende ziektestoffen doet verdwij
nen, snel en grondig verlicht.
■ik
Maar de jongeren kennen geen aarzeling,
geen vrees, geen twijfel aan hun overwinning.
In 't fiere bewustzijn van hun ongebroken
kracht en 't groolsche doel, dat zij voor oogen
hebben, eischen rij de wereld op voor een be
tere rechtsorde, voor een hooger en heerlijker
idea 1. Z:j hebben zoo veel gehoord en gelezen,
ook iets gezien en ervaren van den gruwel
der verwoesting, die oorlog heet welnu 'ze
zullen niet rusten, vóór de menschheid ervan
bevri'd is, mede dóór hun toedoen.
Zij voelen zich een met de jongeren uit
alle deelen der wereld, zie eigenen zich niet
tien naam toe van „Hope 'des Vaderlands",
doch trachten hun beginselen te doen zege
pralen over alle grenzen van taal en naliona-
litéit.
Dat het streven der jongeren rijke, rijke
vrucht drage.
VLISSINGEN. Mej. G. C. Rottier is ten posl-
|an telegraafkantoor te Goes aangesteld als
leerling-telefoniste bij den interlocalen dienst.
Geslaagd voor het voorloopig machinisten-
diploma de heer G. Boot
pe avonddiensten in de Ned. ;Herv. Kerk
zullen gedurende de winteruiaanden om half
zes uur aanvangen.
In de vergadering van radio-distribuiie-abon-
née's was het bestuur opgedragen met de di
rectie van de centrale voor de distribu ie schrif
telij k en mondeling contact te krijgen, hetgeen
niet gelukte. Men zal nu andere wegen mogen
zoeken, om de ontevredenheid ovei de door
zending op de daartoe aangewezen plaats ken
baar te maken. Men zal moe'.en trachten voor
de leden op gemakkelijke afbetalingsvoorwaar
den een eigen toestel aan te schaffen.
Overal worden buurtcommissies gevormd
om de havenfeesten te vieren. In een druk
bezoqhte vergadering van den Chr. Besturen
bond werd besloten geen zitting te nemen in
het uitvoerend comité voor de feesten. Wel
wordt vrijheid gelalen daadwerkelijke mede
werking te verleenen. Ook de Vlissingsche
Bestuurdersbond neemt aan de feestelijkheden
geen deel.
Voor de Afd. Vlissingen van het Instituut
voor Arbeidersontwikkeling was een cursus
vergadering belegd, in welke de heer J. de Meij
het onderwerp inleidde: „De financieele ver
houding tusschen rijk en gemeenten".
Voor de vereeniging C. K. Wl O. hield
Ls. A. de Voogd in de nieuiwe Geref. Kerk
ecu lezing over: „Hoe heeft Rembrandt Jezus
gekend?" wiaarin de 4 perioden in zijn leven
en rijn Christusbescihrijvingen werden oind er
gheid en.
Dinsdag werd door den Chr. Besturen
bond in het Concertgebouw een propaganda-
vergadering gehouden met medewerking van
de Chr. Zangvereeniging „Op Hoop van Ze
gen".
Vanaf Dinsdag is in de voormalige Geref.
Kerk een bazar gehóuden ten bate van de meu
bileering der jeugdgebouwen der Geref. Kerk.
- In een comité ter huldiging van. Ds. J.
B. Netelenbos, bij gelegenheid van zijn 25-jarig
ambtsjubileum hebben voor Vlissingen zitting
de heeren G. van Westen en F. C. Wijsveld,
'vender de heer W. J. Camper (secretaris),
K. Schout (penningmeester), Mr. P. Dieleman,
Mr. R. M. van Dusseldorp en A. Petermeijer
te Middelburg.
MIDDELBURG. De hear A. deNeeling, notaris
alhier, is als zoodanig benoemd te Gorssel.
Bij de Tweed eKamer is ingediend een
wetsontwerp voor den aanleg -en de verbete
ring van een weg van Westkapelle naar Mid
delburg.
In de gehouden vergadering vani „Handels
belang" werd besloten, krachlig actie te voe
ren tegen het vestigen van een raadskelder in
de voormalige vleescihhal. Afgewezen werd een
uitnoodiging van de Chr. Middenstandsver. om
met haar en „de Hanze" een federatie te vor
men. Het bestuur is krachtig in actie voor het
(Vrij naar het Engelsah).
5.
„Ei* is iets met U gebeurd, is het niet? En
dat moet toch door iets veroorzaakt zijn",
argumenteerde Dick.
„Ik hield dat duivelscbe ding vast, dat is
zoo," zei Paul, „hier is het. Maar wat heb ik
gedaan om het in werking te stellen?"
„Ik weet hei" riep Dick uil. „Herinnert U
het zich niet? U zei, dat U wenschue, weer
een jongen zooals ik te zijn. En nu bent U
het, zooals U ziet, precies als ik. *Wat grap
pig, vindt U niet?" zei Dick. „Maar ik wil U
wel zeggen, dat U zoo niet naar het kantoor
kunt gaan. Ik vind dat U beter met mij naar
Grimby kunt gaan en kijken, hoe het U daar
bevalt. Ik zou het er niet zoo naar binden
als U er ook kwam. Wat zou Grimby opkijken
als hij er twee zooals ik zag. Toe ga mee".
„Dat is belachelijke nonsens", zei Paul, „dat
weet je wel. Wat zou ik op mijn leef lijd op
school doen? Ik zei je immers al, dat ik inner
lijk dezelfde gebleven ben, ofschoon ik uiter
lijk in elkaar geschrompeld ben tot een on
deugende jongen. Kortom, het is een ellendige
geschiedenis, Dick. "Waarom kon je ook den
steen niet laten liggen? Kijk nu eens, wat je
veroorzaakt hebt, in welke moeilijkheden je
me gebracht hebt".
„U moest niet gewenscht hebben", zei Dick.
„Gewenscht", echode mijnheer Blinders ton.
„Wel", zei hij, met een glimp van lerugkee-
netnde hoop, „natuurlijk, daar heb ik nog
niet aan gedacht Het is een steen die wen
schen in vervulling brengt. Men heeft hem
maar vast te houden, veronderstel ik, en dan
hardop te zeggen, wat men verlangt en dan
krijgt men het. Als dat zoo is, kan ik spoedig
alles weer in orde brengen, door mijzelf weer
in mijn vroegere gestalte terug te wenschen.
Ik ik zal er later om lachen, dat zal ik
zeker".
Hij nam de steen in de hand en ging in een
hoek van zijn kamer staan, waar hij de woor
den begon te herhalen: „Ik wou, dat ik weer
zooals vroeger was, ik wou dat ik de man van
vijf minuten geleden was, ik wou, dai dit
allemaal niet gebeurd was", en zoo ging hij
verder tot hij zeer opgewonden en rood in
zijn gezicht was gewonden. Hij probeerde het,
terwijl hij den steen in rijn linker- dan weer
in zijn rechterhand had, zittende en staande,
onder alle mogelijke variaties, die hij kon be
denken, maar er gebeurde absoluut niets en
het eind was, dat hij precies zoo jongensach
tig en jeugdig bleef.
„Het helpt niet", zei hij op 't laatst op een
mismoedigen toon. Het schijnt, dat die dui-
velsche uitvinding er op de een of andere
manier uit verdwenen is; ik kan hem niét
meer in werking stellen".
Misschien", zei Dick, die den geheelen
tijd vroolijk was geweest, „misschien is het
een van die talismans, waarbij je slechts één
wensch kunt uitspreken, weet U".
„Dan is alles vergeefsche moeite" bromde
Paul. „Wat moet ik nu in 's hemelsnaam
•doen? Wat zal ik doen? Verzin alsjeblieft
Wat, sta daar niet te lachen. Begrijp jij dan
niet, in wat een vreselijke moeilijkheid ik
ben gekomen? Veronderstel eens, dat je zuster
of een van de bedienden hier binnenkwam en
mij zoo zagen".
Alleen de gedachte al maakte Dick vroolijk.
„Laten we dat eens hebben", lachte hij, „wat
zou dat grappig zijn. Wat zullen ze lachen,
als wij het hen vertellen". En hij vloog naar
de bel.
„Raak die bfl eens aan, als je durft", zoo
schreeuwde Paul. „Ik wil zoo door niemand
gyiaen worden. Wat ter wereld heeft die
schurk van een oom van je er toe gebracht
om zulk een verschrikkelijk ding als dit mee
te brengen. Nog nooit in mijn heele leven
heb ik van zoo iets gehoord. Zoo kan ik niet
blijven, ik zou we' eens willen weten of Dr.
Bustard mij iets zou kunnen geven om mij
"weer gewoon te maken. Maar dan zal de
geheele buurt het weten". Als ik niei spoedig!
raad weet te schaffen, zal ik gek worden". En
hij stapte rusteloos de kamer op en neer met
opgewonden hersens.
Eensklaps zag hij een straal van hoop, hoe
wel een zeer zwakke, maar hij had toch hoop
om aan de gevolgen van deze dwaasheid te
ontkomen.
Hij was nu wel genoodzaakt om vast te
stellen, dat, hoe onwaarschijnlijk en fantas
tisch het mocht schijnen, er de een oT andere
verborgen kracht in den Garudasfeen zat, die
hem in zijn tegenwoordigen onplezierigen 'oe-
stand gebracht had. Het was ook duidelijk dat
de kracht van den talisman niet meer op zijn
hrvel wiMe wei*Ken.
Maar hieruit volgde niet, dat in de handen
van een ander de tooverkrachl even machteloos
zou blijven. In alle geval, zou het een proef
neming zijn, die de moeite wel waard was en
hij liet er geen gras over groeien om zijn denk
beeld aan Dick uit te leggen, die, te oordeelen
naai- het glinsteren van zijn oogen en zijn op
gewondenheid, scheen te denken, dat het wel
eens zoo kon zijn.
„Dat wil ik wel eens probeeren" zei hij,
„geef hem mij".
„Daar heb je hem jongen, zei Paul met
een vaderlijk air. „Neem hem in je hand
en Wenscht dat je arme oude vader zichzelf
weer is".
Dick nam hem op en hield hem eenigé
oogenblikken in gedachten vast, terwijl Paul
met zenuwachtige ongeduld wachtte. „Helpt
het niet?" zei hij (en laa ste op een treurigen
toon, toen er niets gebeurde.
,fk weet het niet", zei Dick kalm, „ik
heb nog niet gewenscht."
„Doe het dan dadelijk", zei Paul, „doe het
dadelijk. We hebben geen tijd te verspillen;
dike seconde is van waarde, je rijtuig kan
idder oogenblik hier zijn. Ofscho":.. ik op
bctetchelijke wijze veranderd ben, hoop ik
toch mijn gezag als vader te behouden, en
als vader verwacht il^, dat je mij zult ge
hoorzamen, jongeheer".
„O, zeker", zei Dick onverschillig „U moogt
uw gezag behouden als U wilt".
,.Doe dan wat TL je zeg, begrijp je dan
•niet, dat het noodig is dat een schandaal
jzooals dit, niet bekend wordt? Ik zou de
risée van de stand zijn. Niemand moet welen
dat er ooit zoo iets gebeurd is. Dat moest je
zelf inzien".
„Ja" zei Dick, die al dien tijd op een punt
van de tafel zat, zijn boenen heen en weer
Slingerende. „Dat begrijp ik. Het zal aoed.
komen. Ik ga onmiddellijk wenschen en nie-
mand zal er achter komen, wat hier gebeurd
isf\
(Wbrdt vervolgd).