Uraagen£anbod Belangrijk voor Adverteer Ie BLAD ST. NI COLA AS F EEST T A» V I C E-V E R S A WEEKBLAD VOQR WALCHEREN 21 en 28 Nov. en op Woensdag 3 Dec. slechts 10 cent per regel. Kloosterbalsem 36e JAARGANG VRIJDAG 14 NOVEMBER 1930 No. 45 Uitgave H. Wegeling, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg De venijnige steken van spit in den rug ,,Ceen goud zoo goed DRUKKERIJ H. WEGELINQ VL1SSINGEN Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijf behoeften zijn wij goed en goedkoop DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Wegeling sïïieuwsblad ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT RER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT DRUKKERIJ H. WEGELING VL1SSINGEN Wij zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst in prijs I DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Het op handen zijnde vraag natuurlijk Uw volle aandacht. Denkt U daarbij 'ooral ook aan een goede reclame voor deze gelegenheid en ve- *eet niet, dat bijna 10.000 lezers van ons blad, de St. Nicolaasadvertentiën raadplegen. Onze St. Nicolaasnummers verschijnen op Van de 2 laatste nrs. worden nog 100 Een advertentie voor deze 3 nrs. opgegeve Deze speciale nummers bevatten St. oplossing "in de advertenties moet worde Om iedere winkelier in de gelegenheid ben wij voor deze nummers de adverten exemplaren meer verspreid, dus 11.000 ex. i, dus 3x plaatsen, wordt slechts 2x berekend. Nicolaasverhalen, Prijsvragen waarvan de i gezocht, enz. te stellen, zijn artikelen aan te bieden, heb- ieprijs gesteld op ze Administratie, adverteeren tegen contract- lgemeen verspreid en gelezen wordt. neer werk kan er van gemaakt worden. DE UITGEVER. Zij, die contracten hebben loopen met oi prijs. Wij garandeeren U, dat ons blad Geef Uw advertentie tijdig op, des te DE JEUGD EN DE VREDE. In het „Geïll. Volksblad," schrijft M. Veren over bovengenoemd onderwerp en hij schrijft aldus: Er wordt in dezen tijd heel wat kwaad ge zegd, van wat men noemt de rijpere jeugd. Men spreekt van „botsende" jeugd, van „vlam mende" jeugd, van jeugd, die zicth op alle fhanieren en naar iedere zijde wil uitleven. De jonge mensohen van tegenwoordig kennen1 geen ernst, geen eerbied of ontzag, ze eischein de Wereld op voor al wat jong en bloeiend' is, de ouderen hebben afgedaan, moeten Wij ken naar den achtergrond. Voor 't oogenblik zullen we deze beschuldigingen onderschrijven noch weerleggen allerminst willen we gene raliseeren) en als daar iemand kwam, die ze tnet bewijzen staafde, zou 't ons zeker niet moeilijk vallen, de uitzonderingen aan te ge ven op één dezer uitzonderingen vestigen wie nu de aandacht 'onzer lezers. Welk verwijt men den jongeren van tegenwoordig ook maken kan, niet dat ze onaandoenlijk staan tegen over het wereldgebeuren, zich liefst opsluiten in eigen, beperkten kring. De strijd tegen den alcohol telt zeer vele jeugidgen in de rijen zijner toegewijde krijgers, in de worsteling om ontwapening en wereldvrede staan ze in de voorste gelederen. Een verblijdend, moedge vend teekenl Nog maar enkele weken geleden mochten we een propagand a-a vond der Jongeren-Vre- desactie bijwonen, en we betuigen graag, dat het daar gebodene onze onverdeelde sympa thie had. "Er werd een film opgevoerd: De grootste Vijand, en de aanschouwelijke voor stelling van de recente oorlogsgruwelen maak te blijkbaar op alle aanwezigen een diepen in druk. Van nog meer belang echter leek mij de mentaliteit der jonge menschen, die door defce opvoering uiting gaven aan 't geen er leefde in hun hart. Wïj, ouderen, o> zeker, wij haken naar vrede en ontwapening, doch terwijl onze begeerten en wenschen in die schier onbereikbaar ver, het doel nog van ons richting drijven, beseffen wij tegelijk, hoe ver, driftigen vragen zich soms twijfelend af, öf zij dat morgenrood des vr^des nog zullen zien streven is, verwijderd en zelfs de meest geest- aanbreken. overvallen U onverwachts. Grijp dadelijk naar Akker's Klooster bal sem, welke tot diep in de weefsels doordringt, de pijn stilt, ophoo- pende ziektestoffen doet verdwij nen, snel en grondig verlicht. ■ik Maar de jongeren kennen geen aarzeling, geen vrees, geen twijfel aan hun overwinning. In 't fiere bewustzijn van hun ongebroken kracht en 't groolsche doel, dat zij voor oogen hebben, eischen rij de wereld op voor een be tere rechtsorde, voor een hooger en heerlijker idea 1. Z:j hebben zoo veel gehoord en gelezen, ook iets gezien en ervaren van den gruwel der verwoesting, die oorlog heet welnu 'ze zullen niet rusten, vóór de menschheid ervan bevri'd is, mede dóór hun toedoen. Zij voelen zich een met de jongeren uit alle deelen der wereld, zie eigenen zich niet tien naam toe van „Hope 'des Vaderlands", doch trachten hun beginselen te doen zege pralen over alle grenzen van taal en naliona- litéit. Dat het streven der jongeren rijke, rijke vrucht drage. VLISSINGEN. Mej. G. C. Rottier is ten posl- |an telegraafkantoor te Goes aangesteld als leerling-telefoniste bij den interlocalen dienst. Geslaagd voor het voorloopig machinisten- diploma de heer G. Boot pe avonddiensten in de Ned. ;Herv. Kerk zullen gedurende de winteruiaanden om half zes uur aanvangen. In de vergadering van radio-distribuiie-abon- née's was het bestuur opgedragen met de di rectie van de centrale voor de distribu ie schrif telij k en mondeling contact te krijgen, hetgeen niet gelukte. Men zal nu andere wegen mogen zoeken, om de ontevredenheid ovei de door zending op de daartoe aangewezen plaats ken baar te maken. Men zal moe'.en trachten voor de leden op gemakkelijke afbetalingsvoorwaar den een eigen toestel aan te schaffen. Overal worden buurtcommissies gevormd om de havenfeesten te vieren. In een druk bezoqhte vergadering van den Chr. Besturen bond werd besloten geen zitting te nemen in het uitvoerend comité voor de feesten. Wel wordt vrijheid gelalen daadwerkelijke mede werking te verleenen. Ook de Vlissingsche Bestuurdersbond neemt aan de feestelijkheden geen deel. Voor de Afd. Vlissingen van het Instituut voor Arbeidersontwikkeling was een cursus vergadering belegd, in welke de heer J. de Meij het onderwerp inleidde: „De financieele ver houding tusschen rijk en gemeenten". Voor de vereeniging C. K. Wl O. hield Ls. A. de Voogd in de nieuiwe Geref. Kerk ecu lezing over: „Hoe heeft Rembrandt Jezus gekend?" wiaarin de 4 perioden in zijn leven en rijn Christusbescihrijvingen werden oind er gheid en. Dinsdag werd door den Chr. Besturen bond in het Concertgebouw een propaganda- vergadering gehouden met medewerking van de Chr. Zangvereeniging „Op Hoop van Ze gen". Vanaf Dinsdag is in de voormalige Geref. Kerk een bazar gehóuden ten bate van de meu bileering der jeugdgebouwen der Geref. Kerk. - In een comité ter huldiging van. Ds. J. B. Netelenbos, bij gelegenheid van zijn 25-jarig ambtsjubileum hebben voor Vlissingen zitting de heeren G. van Westen en F. C. Wijsveld, 'vender de heer W. J. Camper (secretaris), K. Schout (penningmeester), Mr. P. Dieleman, Mr. R. M. van Dusseldorp en A. Petermeijer te Middelburg. MIDDELBURG. De hear A. deNeeling, notaris alhier, is als zoodanig benoemd te Gorssel. Bij de Tweed eKamer is ingediend een wetsontwerp voor den aanleg -en de verbete ring van een weg van Westkapelle naar Mid delburg. In de gehouden vergadering vani „Handels belang" werd besloten, krachlig actie te voe ren tegen het vestigen van een raadskelder in de voormalige vleescihhal. Afgewezen werd een uitnoodiging van de Chr. Middenstandsver. om met haar en „de Hanze" een federatie te vor men. Het bestuur is krachtig in actie voor het (Vrij naar het Engelsah). 5. „Ei* is iets met U gebeurd, is het niet? En dat moet toch door iets veroorzaakt zijn", argumenteerde Dick. „Ik hield dat duivelscbe ding vast, dat is zoo," zei Paul, „hier is het. Maar wat heb ik gedaan om het in werking te stellen?" „Ik weet hei" riep Dick uil. „Herinnert U het zich niet? U zei, dat U wenschue, weer een jongen zooals ik te zijn. En nu bent U het, zooals U ziet, precies als ik. *Wat grap pig, vindt U niet?" zei Dick. „Maar ik wil U wel zeggen, dat U zoo niet naar het kantoor kunt gaan. Ik vind dat U beter met mij naar Grimby kunt gaan en kijken, hoe het U daar bevalt. Ik zou het er niet zoo naar binden als U er ook kwam. Wat zou Grimby opkijken als hij er twee zooals ik zag. Toe ga mee". „Dat is belachelijke nonsens", zei Paul, „dat weet je wel. Wat zou ik op mijn leef lijd op school doen? Ik zei je immers al, dat ik inner lijk dezelfde gebleven ben, ofschoon ik uiter lijk in elkaar geschrompeld ben tot een on deugende jongen. Kortom, het is een ellendige geschiedenis, Dick. "Waarom kon je ook den steen niet laten liggen? Kijk nu eens, wat je veroorzaakt hebt, in welke moeilijkheden je me gebracht hebt". „U moest niet gewenscht hebben", zei Dick. „Gewenscht", echode mijnheer Blinders ton. „Wel", zei hij, met een glimp van lerugkee- netnde hoop, „natuurlijk, daar heb ik nog niet aan gedacht Het is een steen die wen schen in vervulling brengt. Men heeft hem maar vast te houden, veronderstel ik, en dan hardop te zeggen, wat men verlangt en dan krijgt men het. Als dat zoo is, kan ik spoedig alles weer in orde brengen, door mijzelf weer in mijn vroegere gestalte terug te wenschen. Ik ik zal er later om lachen, dat zal ik zeker". Hij nam de steen in de hand en ging in een hoek van zijn kamer staan, waar hij de woor den begon te herhalen: „Ik wou, dat ik weer zooals vroeger was, ik wou dat ik de man van vijf minuten geleden was, ik wou, dai dit allemaal niet gebeurd was", en zoo ging hij verder tot hij zeer opgewonden en rood in zijn gezicht was gewonden. Hij probeerde het, terwijl hij den steen in rijn linker- dan weer in zijn rechterhand had, zittende en staande, onder alle mogelijke variaties, die hij kon be denken, maar er gebeurde absoluut niets en het eind was, dat hij precies zoo jongensach tig en jeugdig bleef. „Het helpt niet", zei hij op 't laatst op een mismoedigen toon. Het schijnt, dat die dui- velsche uitvinding er op de een of andere manier uit verdwenen is; ik kan hem niét meer in werking stellen". Misschien", zei Dick, die den geheelen tijd vroolijk was geweest, „misschien is het een van die talismans, waarbij je slechts één wensch kunt uitspreken, weet U". „Dan is alles vergeefsche moeite" bromde Paul. „Wat moet ik nu in 's hemelsnaam •doen? Wat zal ik doen? Verzin alsjeblieft Wat, sta daar niet te lachen. Begrijp jij dan niet, in wat een vreselijke moeilijkheid ik ben gekomen? Veronderstel eens, dat je zuster of een van de bedienden hier binnenkwam en mij zoo zagen". Alleen de gedachte al maakte Dick vroolijk. „Laten we dat eens hebben", lachte hij, „wat zou dat grappig zijn. Wat zullen ze lachen, als wij het hen vertellen". En hij vloog naar de bel. „Raak die bfl eens aan, als je durft", zoo schreeuwde Paul. „Ik wil zoo door niemand gyiaen worden. Wat ter wereld heeft die schurk van een oom van je er toe gebracht om zulk een verschrikkelijk ding als dit mee te brengen. Nog nooit in mijn heele leven heb ik van zoo iets gehoord. Zoo kan ik niet blijven, ik zou we' eens willen weten of Dr. Bustard mij iets zou kunnen geven om mij "weer gewoon te maken. Maar dan zal de geheele buurt het weten". Als ik niei spoedig! raad weet te schaffen, zal ik gek worden". En hij stapte rusteloos de kamer op en neer met opgewonden hersens. Eensklaps zag hij een straal van hoop, hoe wel een zeer zwakke, maar hij had toch hoop om aan de gevolgen van deze dwaasheid te ontkomen. Hij was nu wel genoodzaakt om vast te stellen, dat, hoe onwaarschijnlijk en fantas tisch het mocht schijnen, er de een oT andere verborgen kracht in den Garudasfeen zat, die hem in zijn tegenwoordigen onplezierigen 'oe- stand gebracht had. Het was ook duidelijk dat de kracht van den talisman niet meer op zijn hrvel wiMe wei*Ken. Maar hieruit volgde niet, dat in de handen van een ander de tooverkrachl even machteloos zou blijven. In alle geval, zou het een proef neming zijn, die de moeite wel waard was en hij liet er geen gras over groeien om zijn denk beeld aan Dick uit te leggen, die, te oordeelen naai- het glinsteren van zijn oogen en zijn op gewondenheid, scheen te denken, dat het wel eens zoo kon zijn. „Dat wil ik wel eens probeeren" zei hij, „geef hem mij". „Daar heb je hem jongen, zei Paul met een vaderlijk air. „Neem hem in je hand en Wenscht dat je arme oude vader zichzelf weer is". Dick nam hem op en hield hem eenigé oogenblikken in gedachten vast, terwijl Paul met zenuwachtige ongeduld wachtte. „Helpt het niet?" zei hij (en laa ste op een treurigen toon, toen er niets gebeurde. ,fk weet het niet", zei Dick kalm, „ik heb nog niet gewenscht." „Doe het dan dadelijk", zei Paul, „doe het dadelijk. We hebben geen tijd te verspillen; dike seconde is van waarde, je rijtuig kan idder oogenblik hier zijn. Ofscho":.. ik op bctetchelijke wijze veranderd ben, hoop ik toch mijn gezag als vader te behouden, en als vader verwacht il^, dat je mij zult ge hoorzamen, jongeheer". „O, zeker", zei Dick onverschillig „U moogt uw gezag behouden als U wilt". ,.Doe dan wat TL je zeg, begrijp je dan •niet, dat het noodig is dat een schandaal jzooals dit, niet bekend wordt? Ik zou de risée van de stand zijn. Niemand moet welen dat er ooit zoo iets gebeurd is. Dat moest je zelf inzien". „Ja" zei Dick, die al dien tijd op een punt van de tafel zat, zijn boenen heen en weer Slingerende. „Dat begrijp ik. Het zal aoed. komen. Ik ga onmiddellijk wenschen en nie- mand zal er achter komen, wat hier gebeurd isf\ (Wbrdt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1930 | | pagina 1