üraagendhinbod Transpireerende De rustige plaats Ie BLAD WEEKBLAD VOOR WALCHEREN 36e JAARGANG VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1930 DRUKKERIJ H. WEGELING VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT RER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT No. 30 DRUKKERIJ H. WEGELING VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. Uitgave H. Wegeling, Noordstr. 44, Telef. 130, Viisslngen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg oksels en voeten 7. Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijf behoeften zQn wl] goed en goedkoop I Wegeling slïieuwsblai Wij zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst In prijs 1 Onder dön titel „De Bloedige Internationale der Bewapenings-iiid us trie'is een boek ver- scphenan van Alb. de Jong, dat een tipje op licht van de funeste practijken, die er tijdens den oorlog plaats hadden onder verschillende wapenfabrikanten, Bn waarbij men tot de ont dekking komt, dat de meest JSatanisohe mach ten zijn bezig geweest, die het voorspel wa ren van en tijdens de groote tragedie, dief zich tusschen *1914—1918 afspeelde. Uit het Duit- sche werk van Otto Lehmann-Russbüldt pu bliceerde Prof. van Riel in „Het Volk" on langs enkele feiten, waarin aan den dag treedt, de niets ontziende immoraliteit van de interna? tionale kartel, om oorlogstuig te leveren aan alle landen, dLie met elkaar in bloedigen strijd waren, terwijl de mannen aan het front 'totaal onkundig waren van de werkwijze dezer inter nationale helsche combinatie. Het oorlogstuig van het eigen vaderland werd door den vijand gebruikt bm de zonen van hen, die het ver vaardigd hadden, een smadelijken dood te doen sterven. Zoo was het niet onmogelijk, ja zelfs vrijwel zeker, dat duizenden soldaten sneuvel den, door de projectielen die hun eigen hand of 'die der familie hadden vervaardigd. Het boek beschrijft verder, hoe in 1915 de "Engel- schen bij regimenten werden weggemaaid door de scheepskanonnen, waarvan hun eigen land- genooten de leveranciers en vervaardigers wa ren. Duitsche soldaten crepeerden op Fran- schen bodem in het prikkeldraad, waarvan him eigen vaderland de leverancier bleek te zijn. Fransche soldaten werden vaneengescheurd door Duitsche granaten, wier onderdealen ge leverd waren door Fransch-Engelsche fabri kanten. Zoo gaat deze droeve lijst met ontstel lende feiten van de meest weerzinwekkende realiteit door, het beneden-beestelijke vierde hoogtij en zop is het niet onmogelijk, dat een maal Nederlandsche soldaten, hun vaders en moeders Incluis, crepeeren in het stikgas, dat op Nederlandschen bodem door Nederlanders gemaakt is, zegt Van der Sluijs in het „Geïll. Volksblad", en hij eindigt met een oproep aan alle moeders van Europa, om dit boek te le zen. Misschien zult gij vloeken van veront waardiging cn ergernis, om zooveel dierlijkheid, maar gij zult ook tegenover den blonden knaap, die daar nog speelt aan uw voet, de heilige belofte afleggen, dat hij 'aan die misdaad zich niet zal schuldig maken". Inderdaad, dat is ook een internationale, maar van een bloedig soort. Kome spoedig de tijd van de Internationale des Vredesl Een verzuchting, maar die geen verzuchting blijven mag. Of liever wij moeten het er niet bij laten. Aan de komst dier internationale moeten Wij medewerken. En dan niet zóó, dat Vdj het van anderen verwachten, óók dat; maar in de eerste plaats moeten wij zelve men- schen des vredes zijn. Niet zóó, dat we alleen maar den oorlog vervloeken, óók dat, maar in eigen omgeving moeten wij allen doen, wat mogelijk is, om den vrede tusschen de men- schen onderling te bewerken. Er zijn Landen en volken, er zijn ook families en huisgezin nen. Hoe vaak leven die niet met elkander op voet van oorlog? Het is voor de vredes- vrienden wel eens om moedeloos te worden, als zij hoor en, hoe ouders met hun kinderen niet kunnen opschieten, als daar de een den ander vermoordt, uit lage berekening van winstbejag, of uit feilen haat tegen zijn per soon, als daar zijn die onderlinge ruzietjes, die geniepige daden, die speldeprikken, dat booze oog, die scherpe tong, kortom dat alles, waardoor de vrede verstoord is, eindeloos, ein deloos. Is het wonder, dat de zelfzucht van het menschelijk hart niet alleen uitkomt in de kleine wereld der alledaagsche fcnenschen, maar ook in de groote wereld der volken en natiën? 't Gaat alles om het eigen belang het draait alles om het eigen ik. Zoolang is er de brandstof voor den oplaaienden oorlogs vlam. Zoolang ook de internationale van den krijg en de vrede staat van verre als een engel, die zijn aangezicht bedekt met de vleu gelen. Uit schaamte, uit smart, over die ego- istische menschen. De Internatonale des Vredes! ach, wat Is er nog veel te doen, eer zij haar zachten schep- ter voert. Wat is er nog veel te herzien in allerlei kringen en groepen en bovenal in ons eigen zelfzuchtig hart. Laat ons die herzie ning aandurven, want het mag toch niet lan ger zoo dat onvrede hoogtij viert en de menschen van elkaar verwijdert, die elkaar zoo bitter noodig hebben. En wier leven toch al zoo kort is, om nog eikaars korte leven te knoeien, te verbitteren, te verkorten zelfs. Laat ons hebber verantwoordelijkheidsbesef, bij al les, Wat wij denken, zeggen en doen. De op bouw van de Internationale des Vredes is een reuzen-Werk, zwaar en moeilijk óók een behandele men met Purolpoeder. Dit ïshet meest afdoende middel daarvoor. Het kost 45 en 60 ct. per bus, en Is evenals Purol, verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten. dankbaar werk, het zware en moeilijke wüürd. Wie er zich aangèèf't, beginnend in eigen om geving, zal de voldoening smaken medewerker te zijn aan het grootsche gebouw. Zij ons werk als de rollende sneeuwbal, die al groo- ter wordt al grooter. Van persoon tot per soon, van huis tot huis, van familie tot fa milie tot familie, van volk tot volk. Mogen do oogen voor dit ideaal worden ge opend en de harten zich' ontsluiten en zetten wij allen onze schouders er. onder. Terwille van hen, die dicht bij ons zijn, terwille van hen, die verre zijn, maar die ook, als wij, menschen zijn. Laatstleden Zondag was het Vredes-Zondag. Een dag, waarop deze en der gelijke gedachten bijzonder tot ons spreken. Laat iedere dag zulk een dag zijn en wij „van goeden wille". r VLISSINGEN. Geslaagd voor eind-examen H. B. S. 5-jarigen cursus onze plaatsgenoot de heer C. J. van Tatenhove. Onze vroegere stad genoot de heer J. M. Th. Hoste te Dongen, slaagde voor de Fransche taal akte A (MO.), Mej. D. J. van der Meer voor Engelsche handelscorrespondentie. De heer C. A. J. de Groot is benoemd tot 1 eeraar aardrijkskunde en geschiedenis aan het R. K. Gymnasium te Rolduc en de R.K. H. B. S. 5-j. cursus te Heerlen. Zondag nam Dr. J. EL Blase, predikant bij de Evang. Luthersche gemeenten te Vlis- singen en Middelburg, Wegens vertrek naar Indië afscheid, des morgens alhier, des avonds te Middelburg. Tot tekst had de leeraar ge kozen 2 Cor. 13 13. Geslaagd voor examen Nijverheidsonder wijs de heer J. B. Grijff. De hoofdinspecteur van politie de heer J. F. Berkel, is tot commissaris van politie te Culemborg benoemd. Donderdag werd de proefvlucht onder nomen van Ostende naar Vlissingen. Nog vóór den vastgestelden tijd daalde een machine de PH—ADO op het vliegveld heer. Er waren 6 passagiers. Met de Prov. booten kwamen dien dag 2250 menschen en 46 auto's aan. In den tuin der Willem Ill-lcazerne werd de Chr. Geref. Zendirigsdag gehouden. Ds. Tol- sma van Zaamslag opende, Ds. Gruppen van Zwaagwesteinde sprak over:1 „Om één ziel"; Ds. H. Hoogendoorn van Zierikzee over: ,',Een kracht Gods"; Ds. L. H. v. d. Meijden van Den Haag over: „Onder alle heidenen Uw heil"; Zendeling Geleinse over: „De zegen der geslachten" en Ds. H. Jansen s>rak oen slotwoord. De Stoomvaartmaatschappij „Zeeland" opende in Grand Hotel „Britannia" een infor matie- en reisbureau, alwaar biljetten naar Nederland, België en Duitscfaland verkrijgbaar worden gesteld. beste da^eliiksche il !er opwekking 'enverfrissching. jê Voor rekening van het badbedrij'f zijn 2 cano's vervaardigd, 1 eenpersoons en 1 twee persoons. Donderdagavond viel bij het oude Arse naal een kleine jongen te Water. Een 13-jarige jongen probeerde hem te redden. De schippers zoon G. Rijkers van het motorschip „Veran dering", had het geluk beide jongens behouden op het droge te brengen. Na een lading melasse gelost te hebben vertrok het Engelsche stoomschip „Tantary" Het bestuur van den Ned. Oudheidkun digen Bond opende een inschrijving ten be hoeve van het behoud van den gevel van .het Beeldenhuis. Zaterdag, na het beëindigen der werk zaamheden, nam de heer K. Wever afscheid van het personeel der afd. ketelmakerij der Kon. Maatsch. „de Schelde". De hoofdbaas, de heer C. vna den Berge, sprak hem toe en overhandigde hem een gouden horloge en een stoel. Op den hoek SchuitvaartgrachtKerkhof-* laan reden e>en fietser en een auto tegen elkaar aan. De fietser viel en Werd licht gewond, de fiets Werd vernield. Het Ameorikaansche stoomschip „Man» hourry" is, na alhier een lading petroleum te hebben gelost, naar Antwerpen vertrokken. In gecombineerde vergadering van het Be stuur der S. D. A. P. en den Vlissingsohen Be stuurd er sbond, is de plaatselijke raad voor par tij en vakbeweging gesticht, waarvan de hee- ren J. v,an der Peijl en F. van Spanning resp. voorzitter en secretaris werden. Pogingen zul len worden aangewend, om te komen tot op richting van een afdeeling van den Arbeiders Sportbond. Het programma van het strandfeest, dat gehouden wordt op Zaterdag 30 Augustus, is als volgt vastgesteld: aZandwerk voor kinderen, leeftijd 810, 1012 en 12—14 jaar. b. Wedstrijd voor kinderen met vliegende Hollanders (baanlengte plm. 30 meters), vier- wielerss *en auto-steps. a Voor jongens, leeftijd 14 jaar en ouder: Hindernislóopen, baanlengte plm. 50 M. Athletiek: acirca 2 K.M. Boulevard-loop. start en fïnis op het strand; b. touwtrekken, ploegen van 4. Zwemmen: a. hindernis zwemmen, start ge- cos tumeerd. Als hindernissen worden gebruikt evenWichtsboom naar glij toren, naar springto- Paul meende, dat hij al langen tijd geslapen had en dat het midden in den nacht moesfl zijn, toen hij wakker werd. Buiten woedde het on weer, door de kieren van de vensterluiken kon hij het felle bliksemlicht zien; een harde donderslag deed het huis beven en klonk grom mend na in de bergen, evenals een hardje, scheldende stem. En dan, Paul hoorde nog iets, een stem. Paul luisterde. Ja, het was in de kamer van zijn ouders, naast hem, het was de stem van zijn vader. Hij sprak op luiden toon en zeer snel en van tijd tot tijd werd zijn stem zeer heesch en was het spreken hem tnoeilijk. Nu, daar het geluid van den donder zweeg, kon Paul de stem duidelijk hooren: „Goed, goed ik zal het niet ontkennen, ik ben gekomen, omdat ik wist, dat hij hier was. Je vindt dat belachelijk misschien is het dat oc(k wel maar aan wie de schuld, dat ik Wat belachelijk doe? Jij, jij alleen. Het is ongerijmd, dat een man als ik,"om zoo'n blaas kaak ook maar één oogenblik zal Lijden of iets belachelijks doen". Nu hoorde men de stem van mevrouw Irene, rustig en helder zeggen: „Arme man". „Arme man" vloog de directeur op. „Ik wil geen arme man zijn, dat is niet noodig. Als ik een vrouw heb, moet zij zich zoo gedragen, dat. mij zulke belachelijke dingen gespaard blijven. Zij heeft zich zoo te gedragen, dat ik niet belachelijk ben, dat ik geen „arme man" ben. Ik wensch niet, dat men mij beklaagt. Je lucfhtzinnigjieid, zeg ik je, je behaagzucht, speelt hier een zeer gevaarlijk spel Nu liet het onweer zich weer hooren, het rolde en gromde en overstemde de krakende en hoonende stem van den vader. Paul wik kelde zich bevend in zijn dekens; de wereld leek hem zeer donker en gevaarlijk toe en hij verviel in zoo'n moedelooze stemming, zooals een kind die soms hebben kan. Den heelen middag had het geregend, tegen den avond hield .het op, grauwe, laaghangende wolken waren aan den hemel; de bergen had den witte nevelmutsjes en de lucht was stil en drukkend. Paul liep mismoedig in den tuin rond, hij had geprobeerd weer eens de vlucht van zijn moeder en hem te spelen, maar al gauw wierp hjj alles weg en ging op de bank zitten, terwijl hij voor zich uit staarde en met zijn bennen schommelde. Waarom had hij zich toch zoo op het buiten-zijn verheugd? Maar zoo ging het hem altijd; hij verheugde zich heel erg op iets, dat zou komen en als het gebeur de, dan stelde het hem zoo bitter teleur, dat hij best zou kunnen huilen. Daar zag hij ün de dorpsstraat Fok, de jhond van den slager en die aam de aandacht van Paul in beslag. Fok liep langzaam, zijn kop een beetje opzij, van tijd tot tijd stak hij dan hier dan daar zijn neus vooruit, wendde zich dan weer verveeld af, rekte zich en ging langzaam verder. „Zijn honden ook treurig?" vroeg Paul zich af, „zijn honden ook teleurgesteld?" Hij hield niet van den hond van den slager, want hij was bang voor hem, maar nu verbond een .soort kame raadschap met den treurigen hond. Door het raam van de villa klonk de stem van mevrouw Irene, die zong. „Nu zingt zij weer", dacht! Paul ja als vader, geweest was en zij woor den gehad hadden, dan zong zij altijd veel en luid. „Zingt zij omdat zij treurig is, of zingt zjj, omdat ze niet meer treurig ia?" Paul kon o daar niet achter komen. Toen dacht hij plot seling, wat zou mijnheer van Mirden toen op de wandeling gezegd willen hebben, dat niet mocht? Groote heeren huilen niet, maar toen kiek het er veel op. Paul hield wel van mijnheer van Mirden; ""in elk geval was het gezelliger en veiliger, wanneer hij er was, dan Wanneer vader thuis was. Paul dacht, dat moeder dat ook zoo vond. Nu kwam er leven in de dorpsstraat. Er liep een jonge man langs de huizen, kinderen kei- ken uit de ramen, de man riep hun wat toe en ging verder. Hij liep tot aan het eind van tie straat, daar bleef hij aan den kant van het weiland staan, zette zijn handen als een scheepsroeper aan zijn mond en riep de maai ers op het Land wat toe. Men zag zomergasten, dames met stroohoeden op, zij gingen haastig Óiaar het postkantoor, als zij elkander ont moetten bleven zij staan en begonnen druk te praten. Die dame in het wit was de vrouw van Majoor Welker en daar was tante Dina ook, met fladderende keellinten vloog zij van de post naar huis. En plotseling verschenen ook Loulou en Anna: zij stonden in het mid den van de straat en Loulou begon wonderlijk te dansen; hij sprong in de hoogte en zwaaide met zijn armen, of het molenwieken waren. Daarbij riep hij voortdurend iets. Anna had eerst toegekeken, maar toen begon zij ook mede te huppelen en te springen en met haar hooge heesohe stem begon zij ook wat te roe pen. Zeer nieuwsgierig ging Paul bij het tuin hek staan, maar hij verstond er niets van. Lou lou en Anna haderden hem, al dansend en springend; nu stonden zij verhit en ademloos voor hem. „Wurm", riep Loulou, „er is oor log". „Oorlog", herhaalde Paul. „Ja oorlog, en een erge oorlog ook, oorlog met allemaal, met Russen, Franschen en Ser viërs nou, en de anderen komen ook gauw, dat zal je zien". Paul dacht na. „Waar zijn ze?" vroeg hij. Loulou maakte een beweging met zijn ar men. „Overal". „Zijn ze daar ook?" en Paul wees met rijn vinger naar de bergen. „Ja zeker, daar ook", verzekerde Loulou. „En zullen zij hierheen komen?" vroeg Paul. Loulou lachte. „Laat ze maar komen, ik weet, wat ik te doen heb". „Ja, dan moet je wat doen", zeide Paul na denkend. Maar Loulou lachte hoonend: „Jij wurm, wat wou jij doen? Je zou je achter de' kindermeid verbergen, dèt zou je doen". Nu begon 'Anna ook te l.achen, haar hooge, schelle lach, die Paul niet verdragen kon. „Ik zal wat doen", zei hij met bevende stem, „Ja, in een muizengat kruipen", spotte Lou lou weer. Paul kreeg een kleur, zijn oogen werden groot door opwinding, haast begon hij te hui len. „Ik zal wat doen", riep hij; „jullie zult allebei ervan opkijken.- Je gelooft zeker, om dat ik niet als jullie op straat dans en steenen maar honden gooi, ik ook niets kan doem. Dansen en steenen gooiem kan iedereen, maar jullie zult allebei er van opkijken, jullie zult eens zien" Anna had opgehouden met lachen en keek Paul nieuwsgierig aan. Loulou htiaLde zijn schouders op en zei: „Wat een groote woorden heeft dal wurm. „Kom", zei hij tot Anna, keerde Paul den rug toe en, beiden begonnen weer hun wonderlijken dans. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1930 | | pagina 1