üraagenJhtnbotl
PUROL
De rustige plaats
Ie BLAPfelfe
Stukge/oopen
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
36e JAARGANG
VRIJDAG 26 JULI 1930
DRUKKER^
H. WEQELINQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT RER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
No. 29
DRUKKERIJ
H. WEGELINO
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Uitgave: IJL Wegellng, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlisslngen, BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijf behoeften
zijn wij goed en
goedkoop 1
Wegelingsïïieuwsbla,
Wij zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst In prijs i
Onder het opschrift: „Algemeen en Bijzon
der" geeft de redacteur van de Oog en Oor-
ruibri^c ia het „Alg. Weekblad" een rake
Zeekoning van wat er in de Radiowereld om
gaat. Hij schrijft:
Wij hebben nu een reuze-radio-organisatie.
Het kind is zoo eerlijk mogelijk gevierendeeld.
En ieder „rechthebbende" heeft precies een
kwart. En dat kwart is voor een deel „alge
meen", voor een deel „bijzonder". Men zou
zeggen: het kon niet mooier 1 De Christelijken
znogefi '(neen moeten) in hun algemeen
programma wat meer „wereldsoh" gaan doen
en de Vara heeft nu officieel verlof om in
haar „bijzonder" programma dingen te zeg
gen, die een rechtgeaard vaderlander; èen beet
je hinderen. En tóch zijn er moeilijkheden.
Bajv. over de vraag: „TOt is „bijzonder", en
•wat is „algemeen"? (Wat een mooie vraag
voor eindexamen Nederlandsch!) Vaz Diaz
tneende in zijn onnoozelheid dat beursberich
ten in 't „algemeen" programma thuishooren.
Maar de wakkere radio-raad heelt hem dat
Wel anders geleerd. Stel je voor: beursberich
ten algemeen 1 En de helft van 't menschdom
heeft heelemaal geen obligaties of aandeel en.
En die moeten dan maar aanhooreu dat dage
lijks aan kapitalisten bij algemeen program
ma wordt verteld, hoe 't op de beurs staat
Die niet-bezitterde helft van het menschdom
Ihooren toch ook bij „algemeen" en hebben er
ftocih ook recht op dat de „algemeene" om
roep met hun belangen rekening houdt? Ge
lukkig was "de radio-raad wijzer. Net zoo min
als de Christelijke radio-vereeniging bij haar
.yalgemeene" omroep de Apostolische geloofs
belijdenis mag doen hooren, net zoo min mag
Üe „algemeene" omroep beursberichten ver
hielden. De heeren hebben gebedeld om onder
curateele te mogen staan, welnu: ze staan
onder curateele".
Wat is bijzonder, wat algemeen? Dit is niet
Üe eenige moeilijke vraag. Er is nog een an
dere: Wat is geoorloofd en wat niet? De Kijk-
jelSschrijver van 't „Geïll. Volksblad" heeft'
het over „sommige bladen die over de houding
^an enkelen onzer bewindslieden niet bijster
te spreken zijn, men verwijt minister Reymer
tdjn optreden tegenover den Algemeenen Radio-
Omroep, minister Deckers wordt gekapitteld,
omdat hij weigert, een ridder van de Militaire
Willemsorde tnet militaire eer te doen
verasschen. In dit laatste woord ligt meteen de
oorzaak dier Weigering. Persoonlijk is Zijn
(Excellentie van Defensie zeer gekant tegen lijk
verbranding en daarom komen bij zulk een
tnensch-onteerende handeling geen soldaten of
militjaire muziek te pas. 't "Mag ons niet an
ders dan aangenaam zijn, wanneer Minister
Deckers toont, zijn manschappen niet voor een
in zijn oog twijfelachtig doel te willen be
schikbaar stellen. Kunnen ze straks nu maar
niet aangewend worden voor veel erger en
•noodlottjger doeleinden I In Westerveld die>-
nend, om den begrafenisstoet meerder plech
tigheid te geven, moeten ze zich d&n zelf
beschikbaar stellen, om doorschoten, vernield
en verbrand te worden, wat toch een veel
slechter doel is dan ze mee te doen loopen
in een reeds gevormden stoet. Maar de mee
ningen over geoorloofd en ongeoorloofd loó-
pen in dit opzicht veel uiteen". Als men
het maar wéét..
VLISSINGEN. Geslaagd examen getuigschrift
ais organist de heer G. Feij.
Overgangsexamen R. H. B. S.: Bevorderd
van de le naar de 2de klasse:
Ly. Agterberg, P. Andriesse, Mtje. Bal jé,
P. Beenhouwer, P. v. d. Bergen, M4 Blok
land Visser, P. L. Braat, J. A. Brinkhorsjf,
Ca. Pa. Broeksma, J. B. J. Buissing, Ca Dek
ker, C. Dobbelaar, Ie. M. J. Doornbos, Wa
Cl Gijzeis, W. L. Goedbloed, J. J. J. van der
Griek, Wa. van Griethuijsen, H. G. van Grol,
Lje. Hesselius, A. C. A. van den Heuvel, J. A.
van Hiele, A. J. Hubregtse, Ha Ma de Kat,
C. G. Lemmers, Aa C. Loesberg, A. E. Mar
e/hand, P. E. A. van Nieuwland, C, Onder
lijk, Aa J. Ouborg, Mi. Aa, Outhuijs, G. J.
Ponnock, A. Poerstamper, J. W. van Tijen,
J. Vader, A. G. A, Verdonk, Je, Wolters,
Afgewezen 9. Herexamen 4.
Bevorderd van de 2e naar de 3e klasse:
A. Bode, M. J. Castenmiller, Wy. A. A.
Ce*ukiu, Ca. J. Gillissen, S. Hiegehlich, W. J.
Man Hoeke, Wa. Korvas, J. Kosten, H. de Kos
ter, J. W. G. Leeflaing, E. J. van der Linden,
Ja. M. van der Made, L, Lucassen, B. Th.
Matzinger, Ja. Naerebout, C. Noom, Ca E.
Üuiborg, Tje. M. de Ridder, Ga Rijkeboer,
(M. Sanders©, H. P. Siegers, Wy. L. Swart, A.
Ch. Vader, L. Verhagen, J, J. Versluijs, Eje.
Visser, L. J. Zietsa
AfgeWezen 0.
Bevorderd van de 3e naar de 4e klasse:
Ja. Brander^ He. J. M Brinkhors, t, P. den
voelen, verzacht en geneest men met
Dooi 30-60. Tube 80 ct. Bt) Apoth. en Drogliten
Broeder, J. I. C. Butler, Ga M. Caljouw, Ly.
F. M. Debra, H. Depoorter, A. Groenenberg,
J* A. van der Griek, Aa J, L, Harts, J. S. M
Harts, Mje. de Lange, A. J. van der Linden,
J. J. den Outer, P. M. den Outer, J. Parent,,
Th. A. Pennock, J. W. Pieters, Aa, M. Ravelli,
D. C. Sorel, A. van de Velde, L. J. van der
Vliet, A. K. de Vries.
Afgewezen 6. Herexamen 3,
Bevorderd van de 4e naar de 5e klasse:
A. afdeeling: Aa N. A. Bakker, J. Brocifc,
J. H. Pieterse, Aa van Raalte, Ny. Theune,
Afgewezen 1. I
B afdeeling: J. Anker, Chr. A. van der
Efijlk, C. M. C. Brouerius van Nidek, J. Fran
ke, J. de Geus, K. de Kat, H. Matzinger, A.
Naerebout, L. Wl van Os, A. L, F. Vos, Afge
wezen 5.
Toelatingsexamen R. H. B. S. te Vlis-
singen. To de le klasse der R. H. B. S. alhier
zijn toegelaten: Pa. Da. Ha. Amelunxen, Wv
ï5. J. Baars, J. van Blerkom, P. J. van Driel
te Oost- en West-Souburg, L. P. van Gelder,
Pöl He. Harting, M. J, Th. Harts,
.Hoek. W. v. d. Hoek, Th. J. Höfelein, L. A.
C. Hontelé, F. de Jonge, G. Laedjendecker, J.
R Meekels, J. M. Pennock, J. P. Ravelli, D.
Q. de Rooij, Ga. Siegers, Aa Ca. Slooves, Sja.
Ja. Sluajter, P. van Steveninck, C. J. Troost,
0. de Waard, H. Wagtho, J. H. E. Woltering,
Ja Wolters, Ths. J. Zwanenburg, J. A. Zwa
nenburg.
Voor de 2e klasse: C. A. Stouthart
Toelatingsexamen Nijverheidsonderwijs.
Voor het toelatingsexamen der Avondschool
voor Nijverheidsonderwijs zijn geslaagd: Ch,
Arde/wijn, Iz. Bosselaar, G. van Belzen,
Joh. Bertijn, D. H. Beneder, Jan Buijs, G. M.
(v. Breugel, Jos. Cracau, P. Donze, H. Doense,
B. van den Ent *z- Eversdijk, A. den EngelSh
hian, Joh. Eckhardt, L. van Eenennaam, Fr.
Fleurbaaij, Iz. P. Gazan, P. van Gemst Joh.
Gijselman, A. H. Hendrikse, P. Hendrikse, P,
Hendrlkse, Ch. P. Hedjman, G. van der Heijden,
a van der Hooft C. Fr. Hokke, W. Hui-
bregtse, J. Jongepier, M. Kuzee, Joh. Klaassen,
Joh. de Kam, Chr. Kats, J, G. Knijpers, A. W.
Krijger, C. Klaasse, W. J. Louwerse, H, Lour
Werse, W. Leeuwenburg, L. K. van der Linden,
C. Marinisse, P. Maljers, L. van Moolenbroek,
J. Minnaard, Jao, de Nooijer, J. A. de Nooijer,
"H. Nagtegaal, A. S. Pihl, Iz. Patenier, E. de
Priester, A. Roelse, W. Roelofs, Joh. de Ruaj-
ter, J. P. Risseeuw, P. Rijkse, J. Scharloo,
L. P. Sterzenbach, M. Swennen, L. van Soelen,
AA. Sommeijer, Joh. Schipper, D. Valkier,
»M. Verheij, A. van de Vrede, C. Vertregt M.
fle Vos, J. Vollemaere, G. van de Voorde, J.
de Vinx L. J. de Vin, A. van der Wteele,' P. de
Wolff, T. Zurhaar. 1 wegens ziekte niet aan
wezig; 14 afgewezen.
Einddiploma, afd. Waterbouwkunde: de
"heeren J. H. Buning en M. Vader.
Mulo-examen diploma B B. van Wouwe,
leropwekk
'enverfrisschlrt?»
diploma A, C. Klip, J. Bijl, J. Gunst J. J. Jan
sen, J. J. Waterman, N. A. van de Velde.
De Rotterdjamscbe Lloyd droeg aan de
Kon. Maatsch. „de Schelde" op, den bouw
van een casco voor een vrachtschip van 7700
ton draagvermogen.
De Koninklijke Luchtvaart Maatschappij
haeft (een dienst geopend eiken Donderdag
van Ostende, Knocke, Le Zoute naar Vlisslngen
en terug.
De heer P. L. Abrahamse, chef de bu
reau op het kantoor der Gasfabriek, herdacht
den dag, waarop hij vóór 25 jaar in dienst
trad. Namens het hoofdbestuur der Imp. GonL
Gas Association te Londen, overhandigde de
directeur den jubilaris het diploma voor 25-
jarigen trouwen dienst met zilveren medaille,
benevens een geschenk. Als persoonlijk blijk
van swaardeering schonk de heer Van der
Jagt een klok, de heer Stofkoper bood na
mens employé's van het administratiekantoor
een fraaie clubfauteuil aan. Verder kwamen
vele felicitaties en bloemen in.
Gepasseerd de Fransche oorlogsschepen
„Torbin", „Suffren" en „Fourgeux" op weg
naar Antwerpen. Door een mijnenlegger wer
den op de reede saluutschoten gelost, welkü
Öoor een der oorlogsschepen werden beant
woord.
De politie zette weder enkele stow-away's
jde grens over. k
Met de Prov. booten kwamen Donderdag
1700 passagiers en werden 23 auto's over
gezet.
De Kon. Marinekapel gaf op de tent op
den Boulevard Evertsen een concert Niette
genstaande het regenachtige weer, vulde een
fcroote menigte het plein en de lanen van het
Villapark.
Tot Zondag 27 Juli is het tap verbod van
toepassing.
De vereeniging voor voortgezet nijver
heidsonderwijs opent met September weder
hare cursussen in waterbouwkunde.
Donderdag 24 Juli werd in het voormalig
Burgerweeshuis een halfjaarlijksche tentoon-
stelilng gehouden van de Industrie- en Huis
houdschool ^Middelburg, afd. VUssingen.
Tot adjunct-commies bij den post-, tele
graaf- en telefoondienst, is benoemd de kan-
ïoorbe&iiende le klasse W. A. Blansaart al
hier en J. J. van den Bergen te Middelburg,
beiden werkzaam te dezer stede.
Anna sprong onvermoeid, heen en weer;
heen en weer. De zon verbrandde haar dunne,
bruine beentjes, het zwarte haar vloog woest
om haar gezicht en zoo nu en dan uitte zij
een schril vogelgeschreeuw. Paul keek er naar
en het leek hem een bijzonder opwindend spel
te zijn. Hij bleef 'achter de dennen staan, tot
de kinderen in het weiland genoeg van hun
spel hadden. Loulou rolde het touw op en
beiden gingen naast elkaar in het gras zitten.
Ook toen nog bleef Paul een poosje achter
de dennen staan: het werd hem droef te moede
en dat begreep hij nu wel, dat die twee daar
naast elkaar in het gras gelukkig waren en
dat hij ongelukkig was.. Toen hij langzaam
naar rijn tuin terugging, voelde hij zich zeer
eenzaam.
's Avonds zaten mevrouw Irene en tante
Dina op het balkon. Paul ging bij hen zitten.
Achter de bergtoppen ging de zon in een
roodgouden glans onder; de koeien Werden
naar huis gedreven, de wegen waren druk met
menschen, die van hun werk naar huis gin
gen; zomergasten, in lichtgekleurde kleederen
liepen door de dorpsstraat hetdal was
plotseling vol van leven en kleuren, totdat
de schemering daalde en alles stil werd. De
deuren van de dorpshuizen werden gesloten,
gele lichten zag men door de vensters schij
nen en een frissche Wind kwam van de be
dauwde weilanden. Eindelijk was het heele
maal donker, een paar twinkelende sterretjes
stonden aan den hemel. Mevrouw Irene en
taate Dina aaiden af tri toe korte zinnetjes
tegen elkaar en dan zwegen rij voor een hee-
len tijd.
Paul zat daar, met in rijn hart die vreemde
étngst, die kinderen krijgen als het stil en
donker wordt, de wereld hun f dndig groot
voorkomt en zij zich zelf als een klein, raad
selachtig wezen in die groote stilte voelen,
a «r«
Zondag kwam de heer van Mirden. Paul
hoorde in den tuin, door het open raam van
de woonkamer zijn vroolijke lach en stem.
Paul ging naar binnen.. De heer van Mirden
zat tegenover mevrouw Irene, hij had een
licht zomerpak aan, zijn gezicht was warm
en rood, want hij had den weg van het station
naar het dorp te voet afgelegd. „Daar hebben
we onzen kleinen vriend", riep hij tegen Paul;
trok hem naar zich toe en streek hem, zooals
hij dat zoo graag deed met de hand door zijn
blonde haren. „Nog altijd dat bleeke naden
kende gezciht. Neen, wendde hij zich tot me
vrouw Irene „dat is nog geen buitenkind ge
worden, de buitenlucht heeft op hem nog
geen invloed gehad',
„Dus mij vindt U al veranderd? Waaraan
ziet U dat", zette mevrouw Irene het onder
broken gesprek weer voort. Zij leunde in
den hoek van de sofa acchterover, en verljrok
haar mond een weinig, alsof rij wou gaan
lachen; een uitdrukking die Paul van haar
kende, wanneer zij trachtte niet te lachen.
„O, dat zie ik dadelijk", riep Mirden. „U
heeft ja, hoe zal ik het zeggen aan ieder van
uw bewegingen kan men zien, dat U den tijd
heeft, dat U niet opgejaagd wordt door al
die kleine zorgen en gedachten van een stad,".
„Gaat dat zoo spoedig?" vroeg Irene.
„Dat kan zeer gauw gaan", antwoordde Mir-
tien. „Al op den weg van het station naar
hier, was het of alles van mij afviel".
„Wat viel van U af?"
„Nou de stad, het delbet, credit en saldo".
Irene glimlachte. „Dat durft U mijn man
niet zeggen".
„Ik weet, dat de directeur van al die din
gen houdt. Het verwondert mij, dat uw zoon
geen „Saldo" heet".
„Saldo", herhaalde Irene, „nee dan zou ik
niet zooveel van hem kunnen houden".
„Ik wil geen „Saldo" heeten", verzekerde
Paul.
„Je hebt gelijk", antwoordde Mirden. „Sal
do Is het kind van debet en credit, en dat is
niet prettig".
„Is het in de stad nu werkelijk zoo naar",
vroeg Irene.
„Erg naar", zei Mirden. Allen verwachten
oorlog, en niemand gelooft er aan en ieder
heeft zoo zijn meening".
Oude schrijvers op het kantoor, die het
heele 'jaar geen woord zeggen, nu hebben zij
een meening".
„En U, hebt U ook een meening?" vroeg
Irene verder?
Mirden sloeg met rijn vlakke hand op zijn
knie: „Dal is het juist natuurlijk heb ik
ook een meening en daarom valt het mij moei
lijk op mijn verlof te wachten, omdat ik
buiten ir. de vrije natuur ook hierover mijn
gedachten kwijtraak. Dan zou ik mij graag
in een groen weiland wel willen strekken,
over eenvoudige zaken denken, een mensch
rijn".
„Als wij dat toch eens konden", zeide me
vrouw Irene nadenkend.
„O, maar dat kunnen wij", verzekerde Mir
den haastig, „let eens op de menschen hier,
hoe vaak kan men een man of vrouw lang,
op een plek zien staan en naar de ber
gen ldjlcen; op hun gezichten staat het geschre
ven, dat zij maar aan één ding denken. Op
mijn weg van het station naar hier, zag ik
een man bij zijn weiland staan; hij keek naar
zijn hooi, hij had daar vast al heel lang geh
staan en steeds maar gedacht: „Zou het hooi
morgen droog zijn?" Dat moesten wij eenige
weken lang kunnen doen om weer gezond te
worden van de ziekte door het groote stads
leven. Onze gedachten moeten tot een rus
tige, eentonige muziek worden".
Mevrouw Irene zweeg. Zij keek recht voor
zich uit door het venster naar buiten; zij
voelde dat de oogen van Mirden naar haar
keken en zij wilde hem hierin niet storen.
„Ja, waarlijk", begon Mirden weer en Paul
dacht: „Waarom klinkt zijn stem nu zoo an
ders?"
„Ja, waarlijk dat gaat alles heel gemakkelijk
als wij een beetje verliefd rijn, want dan wor
den we behalve dat meer eenvoudige men
schen. Het is merkwaardig hoe lang wij een
en dezelfde gedachte kunnen hebben als we
verliefd zijn".
Paul bemerkte met verbazing, dat zijn moe
der een kleur kreeg. Een zachte blos ver
spreidde zich over haar gezicht tot aan het
blonde haar op haar voorhoofd, en zij zag er
wonderlijk jong en hulpeloos uit. Mirden was
ernstig geworden. Paul keek beiden aan en
kreeg een prettig en rustig gevoel. „Paul, jon
genlief', zei mevrouw Irene, „gia in den tuin
spelen". Paul gehoorzaamde ongaarne, maar
hij wist, als het interessant begon te worden,
werd hij weggestuurd en het doen van de
groote menschen bleef liaardoor altijd geheim
zinnig voor hem.
(Wordt vervolgd).
