2e BLAD i fflBÏj HEERENBAAI Van Week tot Week Voor Dames. Waarom smaakt die pijp zoo lekker Héél hoog boven op het dak Nog al logisch.: wat ik rook is Jtiooqe" kwaliteit tabak i verschaft U tvdkm van genot. WEGELÏNG'S NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 4 JULI 1930 No. .28. BINNENLAND. De tijd gaat snel. We gaan het jaar al weer „uit". De nieuwe zendlijdver- deeling is ingegaan. Wat is een al gemeen programma. Wat het naar de meening der regeering geven moet. Het mond- en klauwzeer. Het middel, dat acht jaar geleden gevonden heette te zijn, doch als waardeloos werd... vergeten. In Spanje als deugdelijk erkend? Een Nederlandsche veehou der ging er op uit. Negatieve resul taten ook in Spanje. Het Suikerwetje. Verschillende beoordeeling. Verhoo ging van den suikerprijs. Nota van den heer Colijn. Niet meer producee- ren dan ons land behoeft. Den Langsten dag hebben w© al weer achter den rug en de eerste helft van het jaar even eens. Wat zooveel zeggen wil als dat we het loopende jaar thans even hard „uif'gaan, als We het nog maar luttele maanden geleden „in" gingen. De tijd gaat snel. De lange avonden krimpen al weer in, wat ongetwijfeld door velen als iets onprettigs gevoeld wordt. Maar er zijn er en zeker ook wel velen, die met eenig genoegen constateeren, dat van dag tol dag de lamp wat vroeger aangestoken moei worden. Voor menigeen, die des avonds nog wat te doen heeft binnenskamers is de ver zoeking le groot om nog wat buiten te blijven en zoo is ten slotte de zomertijd voor hen, die des avonds nog te arbeiden hebben aan werk tafel of studeercel in zeker opzicht een onge rief, waaraan het korten der dagen geleidelijk Weer een einde maakt. Deze week Maandag is de nieuwe zendtijd regeling voor de radio ingegaan, de veel be sproken, veel becritiseerde zendtijdregeling die aanleiding gegeven heeft tot protest zoowel als tot waardeering. Er zal ook op gezette tijden een algemeen programma ten gehoore gebracht moeten worden, met de uitvoering waarvan beurtelings de verschillende omroep vereenigingen belast zullen worden. De vraag is gesteld van sommige zijden Wat men onder een „algemeen" programma te verstaan had Daaromtrent kan men van meening verschil len. Bij beschikking van den Minister van Wa terstaat is een oommissie ingesteld, tot keu ring van het algemeen programma. Met betrek king tot die commissie en tot het algemeen programma zijn eenige regelingen vastgesteld, en met betrekking tot het algemeen programma het volgende: dat het algemeen programma tal moeten bevatten mededeelingen van woord, toon of beeldinhoud van ontspannenden leer- zamen aesthetischen of ethischen aard en dal het algemeen programma zoo moet zijn, dat aan den inhoud redelijkerwijs niemand aan stoot kan nemen. Hieruit blijkt dus, dat hel algemeen programma zoo zal moeten zijn als wel elke omroepvereeniging voor haar leden in het bijzonder zal wenschen te geven. Zou er een vereeniging zijn welke haar leden zou willen trakteeren op een programma dat „niet" Ontspannend, „niet" aesthetisch of „niet" leer zaam was of op een programma dat wel aan stoot zou kunnen geven? Nu, dit laatste mis schien wel Elke omroepvereeniging spreekt uit den aard der zaak speciaal voor hare leden en luistervinken en zoo verbroederd zijn we in ons land nog niet, dat er, als we „onder ons" zijn niet eens een enkelen keer iets ge zegd of gezongen zou kunnen worden waaraan anders eenigen aanstoot aan zouden kunnen nemen. Het algemeen programma is blijkbaar bedoeld als iets, dat door allen genoten zal kunnen worden. En juist over de noodzakelijk heid van een van hooger hand opgelegde „al gemeen „programma" is ook al verschil van meening ontstaan. Wie een tochtje maakt door de veeteelt- en landbouwgebieden komt al gauw tot de ont dekking dat het gevreesde mond- en klauw zeer weer allerwege voorkomt. Boerderijen waar het bekende biljet„Mond- en klauwzeer" niet voorkomt zijn haast uitzonderingen. Hel mond- en klauwzeer is een veeziekte, die bijna jaarlijks aan den veestapel groote schade be rokkent en tevens voor menigen veehouder een belangrijk financieel verlies beteekent. Geen wonder dus dat ijverig wordt uitgezien naar het verlossende middel tegen deze ziekte. Een jaar of acht geleden leek het inderdaad (dat „het" middel gevonden was en menige belang hebbende zal zich in die dagen vergenoegd de handen hebben gewreven. Edoch naar al spoedig bleek, werd van wetenschappelijke zijde de waardeloosheid van het middel betoogd en het middel dat gevonden heette te zijn dween in den doofpot. Eenige weken terug ver scheen in verschillende bladen de zeker op zienbarende mededeeling, dat het in ons land als niet deugdelijk verworpen en verguisde mid del in Spanje toepasing had gevonden met medewerking van de hooge regeering en de we tenschap daar te lande. Het is le begrijpen, dal van sommige zijden met eenige scherpte op het geval werd gewezen en dat (wederom) een aanval gedaan Werd op de wetenschappelijke autoriteiten, op grond van wier verklaringen de Waardeloosheid van het mididel (nu onge veer acht jaar geleden) door velen als een feit werd aanvaard. En te verklaren was het ook, dat met eenige «ontevredenheid werd opge merkt, dat de fabriek, die in Spanje het mid del heette te vervaardigen,niet alleen hier, in ons land had kunnen, maar ook had moeten «taan. We gelooven niet, dat de belangheb- IN DANK TERUG. (Fantasie naar aanleiding van een kranten bericht). Lange jaren had zij samen Met haar braven man gesjouwd. En, waar zij niet konden sparen, Op de toekomst maar vertrouwd. Op de toekomst: Voor hun jongen* Hadden alles zij gedaan En die zou hen, als hij groot was Zonder hulp niet laten staan. Alles lieten zij hem leeren, Wat in hun vermogen was. Want zij zeiden: „Wat geleerd is Komt toch later steeds te pas. - Groot geworden trok de jongen Naar heel verre landen heen En toen zaten zij weer samen Net als vroeger, saam alleen. Maand'lijks zond de brave jongen. Alles wat hij missen kon, Aan zijn ouders, tot op éénmaal Al de narigheid begon. Vader was te oud geworden; Moest den arbeid laten staan. En zijn vrouw, zoo goed 2ij kon nog Zou dan maar uit werken gaan. Toen begon haar man te sukk'len Blind was ieder, die het niet zag Dat hij, die voorheen zoo sterk was Minder werd, schier bij den dag. Eens, datmoeder zat te tobben: Kwam er nu maar gauw wat geld, Bracht de post yeen brief hun Iets heel droevigs werd verteld Ziek lag daar hun brave jongen. Ziek al vele weken lang. En toen werd het de twee oudjes Om het hart zoo droef en bang. Vele weken kregen beiden Van het plaatslijk armbestuur Net genoeg om brood te koopen Medicijnen en dab de huur. O, hoe érg zij 't beiden vonden Dat die hulp zoo noodig wast Dankbaar waren ze echter zeker Voor wat hun zoo kwam te pas. Eindelijk was de jongen beter, Kwam er weer een brief met geld Dat door moeder heel voorzichtig Aan haar man werd Voorgeteld. Meer was 't, dan ze Wel verwachtten. Honderd gulden, wat een som! En de moeder dacht: Nu breng ik 't Geld aan 't armbestuur weerom. Op een donkren winteravond, Niemand zag haar. bracht ze vlug 't Geld in een papieren zakje, Waarop stond: In dank terug! FOREST. Dames die gesteld zijn op een goed en dege lijk toiletpoeder, maken gaarne gebruik van Purolpoeder, dat aangenaam en gezond voor de huid is. Doos met donsje 45 ct. en evenals Purol verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten. benden, de veehouders nu direct zoo bijzonder warm liepen voor hetgeen uit Spanje werd medegedeeld. Een Nederlandsdh veehouder heeft de stoute schoenen aangetrokken en is naar Spanje gegaan om een onderzoek ,.in loco" in te stellen en de fabriek te bezoeken niet alleen, maar tevens zijn licht te gaan opsteken bij de mannen van de Wetenschap in het land van Sinterklaas. Het verslag door bedoelden veehouder uitgebracht is nu niet bepaald gun stig te noemen en de hoop, dat het hier te lande verguisde middel in Spanje inderdaad zooveel succes gehad zou hebben wordt door dat verslag de bodem ingeslagen. De in Spanje genomen proeven toch moeten een negatieve uitkomst gegeven hebben, Werden reeds een jaar geleden genomen en in een schrijven van den directeur van het abbatoir te Madrid wordt ..het" middel een kwakzalversmiddel genoemd, Hat geen enkele wetenschappelijke waarde heeft, terwijl meerdere Spaanscbe autoriteiten verkla ringen omtrent de Waardeloosheid aflegden „Het" middel tegen mond- en klauwzeer blijft dus voorloopig nog Weer illusoir. En het mond en klauwzeer waait rond van boerderij tot boer derij en blijft hier en daar zijn offers eischen wat in verband met den heerschenden crisis op landbouwgebied vermoedelijk nog een haar tje erger is dan anders. De regeering is overgegaan tot het nemen van een maatregel in verband met den heer- schenden landbouwcrisis en wel in den vorm van het Suikerwetje. Als dit wetje tot stand ge komen is en wordt uitgevoerd zal door de hef fing van een invo-ersrecht op suiker de sui kerprijs twee twee en een hal ven cent per kilogram kunnen stijgen. De regeering geeft iifkie memorie van Antwoord aan de Eerste Kamer uiting aan haar meening. dat dit geringe doov ihfèt Nederlandsche volk te brengen of fer gerecchtvaardigd is door het behoud van de suikercultuur met haar vele werkgelegenheid In de suikerindustrie Blijkens het voorloo pig verslag van de Tweede Kamer wordt het suikerwetje zeer verschillend beoordeeld. Er waren leden, die dit wetje beschouwden als de eerste positieve regeeringsmaatregel om den landbouw te helpen. Anderen bleken bezwaren te hebben en kwamen oa. met de vraag of het nu wel door den bieten verbouw vertegenwoor digde tak van landbouw moest zijn, die het eerst voor steunmaatregelen in aanmerking moest komen, terwijl nog andere opmerkten dat met h et op bedoelde Wijze verleenen van steun aan den verhouw van de suikerbieten het pad werd betreden, dat zou leiden tot het verleenen van soortgelijken steun aan andere landbouwprodducten wat ten slotte zou kun- nen voeren tot een alzijdige protectie. De heer Colijn heeft in een nota er o.m op gewezen, dat als men de boeren metterdaad met zes millioen per jaar wil helpen, door den binnenlandschen suikerprijs met zes millioen op te zetten, dat dan voorkomen zal moeten worden, dat die zes millioen weer geheel of ge deeltelijk weer verloren gaan aan verliezen op den uitvoer van de suiker die we hier over hebben. Wie moeten er dus maar voor zorgen, dat we geen overschotten hebben, wat kan ge schieden door te zorgen, dat niet meer suiker wordt verbouwd, dan noodig is om aan de be hoefte in het binnenland te voorzien. Het P,Centraal Bureau der Tuinbouwveilin gen te 's-Gravenhage heeft aan den Minister van Waterstaat telegrafisch verzocht onmiddel lijke verlaging der spoorvrachten van vroege aardappels. Genoemd Bureau heeft van den minister tot antwoord gekregen de mededee ling, dat het met het oog op de tegenwoordige buitengewone omstandigheden door de regee ring besloten is een reductie van dertig pro cent te verleenen op de Nederlandsche spoor wegvrachten voor het vervoer van aardappelen van Nederlandschen bodem in binnenlandsch verkeer of naar het buitenland. Deze reductie geldt van 1 Juli tot 15 Augustus. BUITENLA ND. De ontruiming van het Rijnland. Waar dige> ingetogen houding der bevolkin Een nieuwe stap op den weg naar den vrede. De meening van een onverzoen lijke. Beweringen omtrent Duitsche sar botage in de Vereen g le Sla en. Ver nietiging van vee en belemmering va munitiefabricage. Een nieuwe minis ter van Financiën in Duitschland. D ambtenaren moeten helpen, de vrij gezellen het meest. Duitschland ii nood. De Fransche schatkist.. Gen vervluchtigde milliarden noch gehe me bewapening De spanning tussche Italië en Frankrijk. De ontruiming van het Rijnland door d laatste Fransche troepen is een gebeurtenis die, in Duitschland althans aanleiding tot op luchting en vreugde geeft. Met de beëindiging van de bezetting van het onderpand is eigenlijk weer een periode van den na-oorlogschen tijd afgesloten en op die manier zou zoo zachtjes aan de oorlog zelve min of meer vergeten kun nen worden, nu de meest schrijnende herinne ringen werden weggenomen. De meeste schrij nende herinnering, dat is natuurlijk voor het Duitsche volk de plicht tot betalen, die nog tot een lengte van jaren zal blijven drukken. Maar de zooveel aanstoot gevende vreemde bezetting daarmee is het afgeloopen en daarmee zou we der een reden te meer ontstaan kunnen zijn voor de Duitsehers- om den Franschen nabuur nog wat vriendelijker aan te zien. De bezetting heeft elf jaar geduurd. Het is te begrijpen, dat de bezettingstroepen vooral gedurende de eer ste bezettingsjaren met allesbehalve vriendeHjkfl oogen werden aangezien. Maar, de verhouding moet zich in den loop der jaren zoo gewijzigd hebben, dat de bezetters en de Duitsche bevol king elkaar goed verdroegen en blijkens wat in Fransche bladen geschreven werd zijn er vele Franschen, die slechts noode het aan natuur schoon zoo rijke bezette gebied gingen verlaten. Er waren ook vele en waaronder zoo teedere banden aangeknoopt. De houding der Duitsche bevolking was waardig en ingetogen. Tusschen de Duitsche en Fransche autoriteiten werden hoffelijkheden gewisseld en van weers kanten legde men bloemen en kransen op de graven der gesneuvelden. De Fransche bladen, de ontruiming besprekende, lieten niet na te wijzen op den goeden wil vgn Frankrijk inzake het toestaan van een „vervroegde" ontruiming en ook volgens Poincaré heeft Frankrijk door de ontruiming in te willigen nog voor de werkzaamheden tot versterking van de grenzen zijn beëindigd, opnieuw een teeken gegeven van zijn oprechten wensch naar vrede. De opvatting dat de ontruiming een nieuwe stap op den weg naar den vrede beteekent wordt overi gens ook in Engeland en Amerika gehuldigd. In elk geval is er een steen des aanstoots min der. In Frankrijk zelf werden enkele stem men gehoord die van minder waardeering ge tuigen. Zoo was op de muren van Versailles een manifest geplakt waarin door een lid van den gemeenteraad gewaarschuwd werd tegen de zijns inziens noodlottige gevolgen van de ontruiming, waardoor Frankrijk zijn laatste vredeswaarborgen verloren heeft. Er zijn van die onverzoenlijken. De ontruiming zal er toe kunnen bijdragen, dat iets aan den oorlog vergeten wordt. Maar, er zijn ook omstandig heden die wellicht de dagen van den oorlog weer eens opnieuw in de herinnering doen opleven en die de Duitsche handelingen be lichten op een wijze, welke zeker Duitschland niet bepaald aangenaam zal zijn. Eenigen tijd geleden hebben de Vereenigde Stalen aan het Duitsche Rijk een bedrag van 180 millioen toegekend voor' schepen, die tijdens den oor log in beslag genomen zijn. Als waar is wat de „Daily Telegraph" thans van haar corres pondent te Washington heeft vernomen, zul len er misschien Amerikanen zijn, die van wege het door de Ver. Staten toegekende som metje spijt hebben. Wat is het geval. Volgens genoemd Engelsoh blad zou door de Ver. Staten een bedrag van zestig millioen van Duitschland geëischt worden, wegens door de Duitsche agenten in Amerika gepleegde sabo tage (in den lijd, dat Amerika nog neutraal was). De Amerikaansche regeering zou het bewijs in handen hebben, dat reeds in 1915 door Duitsche afgezanten ziektekiemen wer- *k Heb niet enkel goed gereedschap Noodig voor een karrewci Voor good werk behoort er óók ectt Pijpje DOUWE EGBERTS bij. Clinge Doorenbot ECHTE FR1ESCHE 20-50 a PER ONS KT den overgebracht voor de vernietiging van het voor geallieerd gebruik bestemde Ameri kaansche vee. En verder zou Duitschland agen ten naar Amerika gezonden hebben met de bedoeling de vervaardiging en het vervoer van munitie te belemmeren. Wanneer inderdaad een op feiten gegronde eisch van schadever goeding tot het genoemde bedrag aan Duitsch land wordt voorgelegd, zal vermoedelijk over die terecht of ten onrechte beweerde sabo tage nog wel een en ander los komen, dat ons weer eens midden in dein oorlogstijd terug brengt. Duitschland heeft eindelijk weer een mi nister van Financiën, die inderdaad een man van durf en doorzicht zal moeten zijn, wil hij in den toestand van financieelen nood waarin Duitschland verkeert, een gunslige ver andering brengen. Onder de maatregelen, wel ke de nieuwe minister van Financiën denkt te nemen is een heffing van de ambtenaren. Minister Dietrich heeft het gezegd voor de dekking van het tekort is de hulp der ambte naren noodig. De door hem bedoelde heffing" van de salarissen boveip een zeker aangegeven bedrag, zal twee en een half procent bedragen. En die heffing zal van begin Augustus van dit jaar tot ultimo Maart van het volgende jaar honderd vijfendertig millioen moeien opbren gen. En, dan wordt er gesproken van een hef fing van tien procent, waardoor de vrijgezel len zouden worden getroffen. Inderdaad moet het er in Duitschland financieel voo«r groote groepen heel sobertjes voorslaan en onder die groepen moet ook een deel van den midden stand gerekend worden. Duitschland heeft te royaal geleefd wordt er gezegd, leeft nog te royaal en desteeds toenemende malaise zou o.m. te wijten zijn aan het gebrek aan energie der laatste rijksregeeringen. Dat Duitschland te royaal leefde en nog te royaal boven zijn krachten leeft, zou moeten blijken uit een pas ingesteld onderzoek Dat onderzoek zou tot iie wetenschap gevoerd hebben, dat er in Duitschland veel te voel ambtenaren zijn, dat bijna 25 pet. van de ambtenaren als overtollig te beschouwen is. Diezelfde ambtenaren moch ten zich intusschen onder een vorigen minis ter van Financiën (in 1928) in een salarisver- hooging verheugen welke het rijk toen vijf tienhonderd millioen per jaar meer kostte Ook dit wordt thans als te groote royaliteit beschouwd waartegen indertijd door de Ameri kaan Parker Gilbert al gewaarschuwd moet zijn. De vreugde (zoo die er al was) is in elk geval voor het Duitsche ambtenarencorps vfcn korten duur geweest. Ook in Frankrijk wordt van sommige zijden gewezen op financieel onmacht. Van socialistische zijde werd een voorstel ingediend om aan de commissies voor financiën en voor het leger op te dragen on verwijld een verslag in te dienen over de in komsten en lasten van de schatkist. Maar mi nister Tardieu is wat men noemt op de ketting gesprongen en heeft heftig geprotesteerd tegen de voorstelling als zou de schatkist op ge heimzinnige wijze zijn leeggevloeid en als zou den er milliarden vervluchtigd zijn. Hij pro testeerde ook tegen de bewering volgens welke Frankrijk tot geheime bewapening zou over gaan. Tardieu beweerde dat de toestand van de schatkist gezond is en de socialistische mo tie werd verworpen, waarmee een meerderheid haar vertrouwen in de regeering uitspraken. Blijkens wat Briand in de Senaatscommissie van Buitenlandsche Zaken meedeelde over de

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1930 | | pagina 5