VraaqenJïanbod
Gesprongen Handen
DE VERLOREN ZOON
STER-TABAK
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
VRIJDAG 28 FEBRUARI'IOSO
ADVERTENTIEPRIJS
20 CBNT PER REGEL
IN0BE. MEDEDEEL. 49 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
No. 8
DRUKKERIJ
H. WEOELINQ
VLISSINQEN
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
ellng, Noordstr. 44, Telef. 130, Vllsslngen. Bijkantoor: Drukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
WIJ zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn tooh het
laagst In prijs I
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Zulk een geestdrift werkt
aanstekelijk! Wie vroeger
een pijp rookte uit sleur zal
na kennismaking met
enthousiast uitroepen: „Ik
wist niet dat er in een pijp
Ster-tabak zulk een wereld
van genot verscholen lag!"
Ruwe Huid Schrale Llooen
Ruwe Huid Schrale Lippen
Winterhanden Wintervoeten
Dommi 39-60 Bij Apotii_seI>og<staj
2.
80(0 «JAARGANG
MEER BROOD ETEN?
Onder dit opschrift lezen we in „De Stan
daard":
Wel was het een merkwaardige belofte, die
de leden ran het Engelsche Hoogerhuis op
het eind der achttiende eeuw ten aanhoore
van het gansche volk aflegden.
Plechtig verzekerden zij in de komende da
gen slechts de helft van het brood te zullen
nuttigen van hetgeen tot dusverre door hen
werd gegeten.
Zij deden dat, omdat twee achtereenvolgende
Jaren van misgewas groot korengebrek had
den veroorzaakt en zoo aan het volk een voor
beeld gegeven werd van versobering, die het
pijnlijk tarwe-tekort noodzakelijk maakte.
Mee onder den invloed daarvan schreef Mal-
thus zijn hoek, waarin hij de dreigende over
bevolking als ernstig kwaad schilderde, dat
piet inspanning van alle kracht diende te
worden bezworen.
Hoe zijn de toestanden sindsdien gewijzigd.
Niet het gebrek aan tarwe, maar haar over
vloed benauwt thans de geesten.
Met de prachtige gegevens, welke het In
ternationaal Landbouwinstiluut te Rome ver-
Mcfhafte, ten grondslag, berekende Dr. van
Rhijn dezer dagen, dat, terwijl de bevolking
na den oorlog met 11 °/o steeg, de productie
van tarwe met niet minder dan 28 o/'o omhoog
ging-
Wanneer wij Rusland en China uitschake
len, blijkt de tarweproductie over heel de
wereld in Ide laatste voor-oorlogsjaren 82.3
tnülioen ton per jaar te bedragen, terwijl
deze in 1928 steeg tot 105.1 millioen.
De toename van de productie valt in onder
scheidene landen saam met eene verminde
ring Yan het verbruik, doordien de verhoogde
welvaart het broodgebruik deed inkrimpen.
„Wij zullen meer brood eten", Is eene ge
lofte, die nu van heel wat meer gemeenS-
tchapsadn zou getuigen dan de vroegere ver
klaring der Britsche lords.
Tal van omstandigheden bewerkten deze dis
harmonie en prikkelden de productie.
Reeds wezen wij er op, dat de verhoogde
productie-techniek in Argentinië, Canada, de
Vereenigde Staten en Australië veel grooter
oppervlakte in bebouwing deed nemen.
Dan drijven in verschillende Europeesche
landen nationalistische factoren tot het he
geeren om fcich, wat betreft de korenvoorzie
ning, van andere landen zoo veel mogelijk
onafhankelijk te maken.
Mussolini ving om die reden zijn kachtige
graan-propaganda aan.
Tardieu gaat er in Frankrijk prat op, den
landbouw systematisch te beschermen.
Door allerhande kunstmatige prikkels bracht
frankrijk, dat voorheen niet tot de graan-
exporteerende landen behoorde, de laatste we
ken heel wat tarwe op de Rotterdamsche beurs.
Duitschland voert met zijn schaalrechten
en invocroertificatcn eenzelfde beschermende
politiek.
Zoo kwam er eene wijziging in de graan
markt, die in de naaste toekomst den Neder-
landschen landbouw voor ernstige moeilijk
heden plaatst.
Moeilijkheden, waaraan door de gelofte van
meer brood te zullen eten, geen eind wordt
gemaakt.
VLISSINNGEN. Ds. Visbeek, predikant te
Heem se, die het beroep naar de Ned. Herv.
Gemeente alhier aannam, denkt vermoedelijk
op 27 April intrede te doen.
Onze vroegere plaatsgenoot, Ds. M. C. W.
Wegeling, predikant te 's-Heerenhoek, nam
het beroep naar de Silo-gemeente te Brussel
aan.
Geslaagd voor het examen als werktuig
kundig ingenieur, de heer F. Goote alhier.
Bij de Chr. Geref. Kerk is beroepen Ds.
W. van Ree te Barendrecht.
De mijnenlegger „Van Meerlaht" heeft op
de reede het motor-klipperschip „Cornelia"
uit Middelburg, zoodanig aangevaren, dat het
met sleepboothulp de haven moest worden
binnengesleept
In de Kleine Kerkstraat ontstond een
schoorsteenbrand waarschijnlijk door roetaan-
oliedamp bedwelmd, moesten zij naar 't zie-
max. Ook in de Kasteelstraat werd de hulp
der politie ingeroepen, hoewel hier slechts de
pijp van een kachel gloeiend rood stond. De
politie doofde de kachel.
Op de fabriek der N.V. „Vlismar" vielen
twee werklieden in een leegen olieketel. Door
oliedamp. bedwelm, moesten zij naar het zie
kenhuis worden vervoerd, alwaar een hunner
n.1. D. uit Koudekerke Zaterdag is overleden
terwijl de ander als hersteld uit het ziekenhuis
is ontslagen.
Met de „Staatscourant" no. 36 zijn de
statuten verzonden van de Zuid-Nederlandsche
Radio-Distributie Maatschappij alhier.
Donderdagavond trad ln het Beursgebouw
typ de heer J. Cock uit ZIerikzee voor de
Vllsslngsohe Amateur-Fotografenclub om te
spreken over stereoscopic.
De heer J. Bouma, portier van het kan
toorgebouw der Kon. Mij. „de Schelde" her-
flacht Vrijdag den dag, waarop hij vóór 40
iaar in dienst trad. Aan vele bewijzen van be
langstelling ontbrak het niet
De Rijkswaterstaat heeft den bouw van
havenloodsen en een dienstgebouw aan de
nieuwe buitenhaven opgedragen aan de N. V.
Aannemersbedrijf C. van Leeuwen te Hilligers-
berg voor f204.949.
Het Duitsche stoomschip „Patricia" is
door de sleepbooten „Wotan" en „Goliath" op
de reede gesleept, met een defect aan de stuur
inrichting. Na herstel door de Kon. Mij. „de
Schelde"; kon het schip naar Antwerpen op-
stoomen.
Bootsman M. Griffioen van het wachtschip
Vlissingen is overgeplaatst naar de onderzee
dienst-kazerne.
MIDDELBURG. Ds. A. Verhagen, Geref. pre
dikant, bedankte voor het beroep naar Rotter
dam-Zuid.
Bij de Geref. Kerken in Hersteld Verb.
Is beroepen Ds. J. van der Woude te Amers
foort.
Candidaat I. de Wolf nam het beroep aan
naar de Geref. Kerk te Mussel en bedankte
voor Nieuwerkerk, Sleen en West-Tersdhel-
'ftng-MidsIand.
Wederom zijn naar „Het Volk" meldt,
^an de N.V. „The Vitrite Works" een aantal
arbeiders wegens slapte in het werk, ontsla
gen. En men vreest, dat nog meerderen zullen
moeten volgen.
In de vergadering van „Volksonderwijs"
werd medegedeeld, dat op 7 Maart een rede
voor de Avro zal worden gehouden. Aan de
commisie voor volksonderwijsoollecte zal wor
den verzocht, dit jaar een collecte te houden,
door gebrek aan verkoopsters der bloempjes
kon dit het vorig jaar niet plaats hebben. Het
ledental steeg tot 142.
r De Ver. voor Slechthoorenden vergaderde
Donderdag ter herdenking van haar 10-jarig
bestaan. Mevrouw Unger en de heer Lucier
werden als bestuursleden herkozen. De pre
sidente droeg een geestig vers voor, met platen
verduidelijkt. Er is een goed slot in kas van
f76.20.
Aan de Ambachtsschool had een open
bare les plaats. Het gebouw heeft een uit
breiding gekregen, doordat aan de zijde van
flen Zuidsingel door de jongens der school
een loods is gebouwd voor rijwielen. Door
dezen bijbouw was het licht ontnomen aan
het schaftlokaal en werd daarin een koekoek
gebouwd.
De Middenstandsvereeniging „Handelsbe
lang'" vergaderde Donderdag. Haar ledenaan
tal bedraagt 274. De secretaris bracht verslag
uit. De heer C, A. Schutte werd tot cere-lld.'
benoemd. In plaats van den heer G. Neder-
veen, die als voorzitter bedankte, werd geko
zen de heer L. A, Stofkoper, thans secretaris
en in diens plaats als zoodanig de heer F. B.
den Boer G.Wz. Besloten werd weder een
excursie te houden, zoo mogelijk naar de ten
toonstelling te Antwerpen.
(Naar feet Duitsch.)
Het huis dat aan de familie Amthor al se
dert vele geslachten toebehoorde, lag in de
bovenstad, een oud gebouw van drie verdie
pingen. In de benedenverdieping bevonden zich
de woonkamer en de kamer, waarin d© oude
hu'sknecht en de trouwe dienstmaagd, tegelijk
kokkin en hiiisbcwaardér woonden. Daarboven
waren de kamers van moeder en dochter die
in den tuin uitzagen; op de bovenste verdie
ping had de overleden raadsheer zijn biblio
theek naast zijn studeerkamer gehad en later
had André er zijn verblijf gehouden. De kamer,
waar het bed van den zoon stond, was al den
tijd, sedert hij uit het ouderhuis vertrokken
was, door de oude dienstmaagd betreden. De
moeder kwam er nooit binnen en ook het
zusje sloop, wanneer zij naar boven moest
om het een of ander boek te halen, steeds
met ingehouden adem de deur voorbij.
Het was nu een Septemberavond van den
dag, waarop Lize haar negentiende verjaar
dag vierde. Moeder had voor dezen dag zes van
haar liefste speelgenootjes gevraagd en meit
gezang en allerlei vermaken, waarbij die stren
ge mevrouw Helena de jeugd meest aan zich
zelf overliet, was het ongemerkt tien uur
geworden. De meisjes echter, die na den war
men dag nog laat onder gewichtig gefluister
arm in arm in den tuin liepen, zouden wel tot
12 uur hebben willen blijven, als er niet een
onweer was komen opzetten. Ook waren de
dienstmeisjes, met hun lantaarntjes in de hand,
reeds gekomen om ze te halen en toen werd
haastig afscheid genomen en in de groote
voorkamer was het weer stil als gewoonlijk,
toen het eerste rollen van den donder zich
hooren liet
Mevrouw Helena was bij haar dochter komen
staan, die bij de open balcondeuren stond en
over den donkeren tuin heen naar de Aar zag,
zoo gedachtenloos starend, als men doet, wan
neer een feestdag met al zijn drukte voorbij is.
Moeder legde zachtjes haar hand op haar
hoofd en het kind vleide, zonder een woord te
spreken, haar hoo'd tegen de schouders der
\touw, alsof zij tegen de felle bliksemstralen
die de zwarte wolken vaneenscheurden, een
schuilplaats wilde zoeken. „Doe de deuren
dicht kind", zeide moeder, „het zal spoedig
gaan regenen".
De dochter schudde zwijgend haar hoofd. On
verschrokken keek zij naar de helle bliksem
stralen aan den horizon, waar zij de sneeuw
toppen der bergen van het Oberland in het
rustige maanlicht kon zien, een wonderbaar
schouwspel.
„Moedertje", zeide zij, „wat is de aarde toch
groot. Daar boven zien noch hooren zij hoe
het hier spookt En nog verder, waar de ster
ren hoven de bergen staan, zullen zij niets
merken, al was onze gansche aarde in droef
heid ondergedompeld.
De moeder antwoordde niet. Haar gedachten
waren, zij wist niet waar, maar wel bij hem,
aan wien zij bij slecht weer het eerst dacht,
evenals jaren geleden, als de lucht donker
werd en zij wist, dat haar jongen nog niet
thuis was.
„Wat een vreeselijk weer", begon het meisje
weer. „En toch dansen zij en maken muziek
in de herberg. Het zijn toch goddelooze men-
schen".
„Zij houden juist op, zij zullen het ook te
bar Weer vinden", zeide de moeder. „Er is
geen mensch zoo verhard, dat hij het uur niet
bemerkt, waarin God hem wil waarschuwen.
Maar kom nu van de deuren af. Er vallen al
groote, dikke druppels".
„Kijk toch, moeder", zeide het meisje en
hield de moeder vast „Daarginds is er wat
aan de hand. De deur van de herberg wordt
opengegooid, menschen dringen naar buiten,
er is een meisje bij, nu blinkt er zoo Iets als
een sabel hoor. zij schelden elkaar. O, wat
een woeste bende".
De donder hield juist op en men kon duide-1
lijk over het water een verward gepraat hoo
ren, daartusschen het gerinkel van gebroken
glazen, terwijl een clarinet, zich niet om al
het lawaai bekommerende trillers deed hooren.
„Ik zou wel honderd kronen willen geven",
zei mevrouw Helena met gefronst voorhoofd,
„als die lasterholen daar beneden in de stad
gesloten werden. Zij zouden mij er werkelijk tóe
Kunnen brengen om op mijn ouden dag in een
ander huis te gaan wonen, alleen om dat niet
meer te moeten hooren".
„En juist in de uren, dat alles rutsig is en
men eens goed peinzen en droomen kan. Kijk
eens daar gaan zij oVer den weg. Om Godswil,
zij gaan met wapens op elkaar los. Eén wordt
tegen de leuning van de brug aangeduwd, de
vtouw werpt zich er tusschen, hij heeft zijn
armen weer vrij, zij vallen in de rivier."
„Nu is het genoeg", zei de moeder op een
gebiedenden toon; nu moet je van de deur weg.
Dat is geen schouwspel voor christenen, als
menschen nog erger dan verscheurende beesten
)p elkander aanvallen. Lees mij het avondge
bed nog voor en dan gaan we slapen".
Een plotselinge bliksemstraal verlichtle, als
of het dag was, de huizen beneden aan de Aar,
de herberg en de hooggaande golven. Een
oogenblik zag men de donkere menschenhoop,
die op de smalle brug bij elkaar stond; de
roode veer op de baret van een langen jonge
ling, die zich tegen de overmacht verweerde,
slechts bijgestaan door eene vrouw, die een
witten doek om haar hoofd had. Sabels blon
ken en hulpgeschreeuw van de vrouw klonk
over de stille straat, toen brak uit de wolken
tegelijk met den donder, een verschrikkelijke
regenbui los. die een lawaai maakte, alsof een
hoog huis ineenstortte. Een zware duisternis
verzwolg het woeste gezelschap op de brug,
zoodat niets moer zichtbaar was dan het roode
licht uit het venster van de herberg.
De vrouwen hadden zich verschrikt in de
kamer teruggetrokken en terwijl de moeder
langzaam over den met een kleedbelegden
vloer heen en weer liep, zat Lize aan tafel,
haar handen gevouwen over het boek dat
opengeslagen voor haar lag: haar oogen op
een grooten bloemruiker gericht, die in een
mooie Venetiaansche vaas stond, een geschenk
van haar peet voor haar verjaardag. Aan lezen
viel niet Ie denken, daar het onweer haar
stem overheersehte, nog minder aan slapen,
want het beeld van het zoo even geziene
schouwspel stond haar nog helder voor den
geest Zij luisterde steeds naar de geluiden
buiten. O, God, bad zij onbewust, laat toch
alles goed afloopen. Juist flitste weer een blik
semstraal door het venster en door de opening
van de deur, die op een kier stondtoen
het haar voorkwam alsof zij een schaduw
voorbij zag vlieden, die een oogenblik achter
de vensterruiten opdook en dan weer verdween.
(Wordt vervolgd).
1
