DRAISMA-VANVALKENBURQ'S-*
ft A ••jLEVERTR;
BURGERLIJKE STAND
WEGELÏNG'S NIEUWSBLAD VAN DINSDAG M DECEMBER 1929 No. 53.
EEN MIDDAGJ-APON.
Bovenstaand ontwerp geeft weer eens een
ander voorbeeld van den kiokrok. Hier begint
hel klokken pas heel onderaan, een 10 cM.
boven de knie De geplooide strook wordt na
tuurlijk afzonderlijk aangezet.
Voor de rest is het japonnetje glad en uit
een stuk. Het bo venstuk heeft een ietsje ruimte
ter hoogte van de taille, maar verder sluit het
tameiijk nauw. De mouwen zijn lang en even
eens nauw, ook de rok is strak, hetgeen na
tuurlijk heel goed kan, omdat de noodige vrij
heid van beweging door de klokplooien toch
verzekerd is.
Het kraagje met het aardige dasje vorm
vrijwel de eenige garneering der japon. Eigen
lijk is er niet eens sprake van een kraagje
daar het slechts opgestikte strooken zijn. He
geheel is zeer eenvoudig en.zal bij het maken
dan ook wel meevallen.
Een knippatroon kan men bestellen aan onze
bureaux onder opgave no. 160, In de maten
42, 44, 46 en 48. Prijs 55 oents.
VOOR DE HUISVROUW.
Een flinke japon om in huis te dragen, dat
is het doei van dit ontwerpje. De stof behoeft
niet duur te zijn en in het maken is het kiee-
dingstuk zeker niet bewerkelijk, alhoewel tiei
toch zeer aardig is.
Het bovenstuk valt over de taille waar het
aan den rok bevestigd wordt. Het heefL als gar
neering een alleraardigst frontje met een los
strikje er onder. De mouwen zijn lang en
sluiten nauw om de polsen, maar laten
toe dat men zich ruim en vrij beweegt.
De ceintuur, hier van zwarte zijde, kan mer.
jwellicht het beste vasthechten. Er is geen
reden om een losse ceintuur te verkiexaen
De rok valt glad omlaag, doch heeft een
drietal mooie stolpplooien daar hij anders na
tuurlijk te nauw zou zijn. Wij gelooven dat
men voor dit modelletje het beste een flinke
gabardine kan nemen of een andere soepele
winterstof.
Een knippatroon kan men bestellen aan onze
bureaux onder opgave van no. 161, in de maten
42, 44, 46 en 48. Prijs 55 oents.
VOOR KLEINE MEISJES.
Dit snoezige kindermanteltje met mutsje,
maakt men van fluweel met wat zwaandons
of licht bont. Het patroontje is zeer eenvoudig
i'ii gemakkelijk. Front en schouderstuk zitten
aan elkaar, de zijstukken worden geplooid en
afzonderlijk ingezet. Het mutsje wordt uil
één stuk gemaakt, dus ongeveer als een baret.
De rand haalt men eenvoudig in, waardoor
men een menigteia ardige, kleine plooitjes
verkrijgt. De sluiting van het manteltje ge
schiedt als bij een jurk, en wel van voren.
Een knippatroon kan men bestellen aan
onze bureaux onder no. 150 voor meisjes van
3—4 jaar. Prijs 55 oents.
AFGELOOPEN
Toen nu, een goede dertig jaar geleden, het
aar 1900 op komst was, verkeerden de men-
schen in een soort geestvervoering. Het was
ook zoo vreemd: zoo oud men was had men
nog nooit anders gehoord, dan achttienhonderd
zooveel en nu zou dat dan negentienhonderd''
aaan worden. Er kwam niet een nieuw jaa»f
neen, er kwam een geheel nieuwe eeuw. Een
stuk nieuwe geschiedenis stond op het punt
aan te vangen en wat geweest .was zou ver
weg zinken
En zoo is het Inderdaad geworden. Nog he
den klinkt het jaartal 1900 in onze ooren als
tamelijk dicht bij, maar 1899 klinkt zoo'n
beetje als vaderlandsche geschiedenis. Zelfs al
hebben wij het jaar beleefd
De negentiende eeuw is afgelopen.
Wij zijn aan de 20e eeuw bezig en reeds is
ook deze voor bijna een derde heen. Over een
aar dagen schrijven wij 1930 en wed prom is
'aarm een period0 'ien jaren a g s olen.
"re gaan op weg naar 1910.
Wat bettekenen die stapjes ln de eeuwig-
Meld? En wat bet eek enen ze voor ons? Tien
'nren Is een heele tijd en velen zullen op 1
lanuarl met weemoed het djfer 2 uit ons
n art al zien verdwijnen
En toch geloof Ik dat wij blij mogen zijn,
at het zoover is Zij zijn niet zoo bijster mooi
i weest, die eerste dertig jaren onzer 20e
«euw. De eerste tien konden er nog mee door.
i'hoewel wij nu ontdekt hebben dat er toen
ook al heel wat mis was in de wereld, die
wel wonderlijk ons juist in die periode
zoo rustig en gelukkig toescheen. De periode
1910—1920 kan geen mensch zich meer helder
en duidelijk voor den geest roepen. Het is ecu
chaos in onze herinnering, een groote bloed
vlek op een wit laken, uitgevloeid naar alle
kanten en onmogelijk weg te wasschen. Wel
licht zal een latere generatie, die in staat
is alles van een vrij en eerlijk standpunt te
bezien, oonslateeren. dat de laatste oorlog in
de orde der wereldgeschiedenis, de grootste
ramp was na den zondvloed. Laten wij het ho
pen, want als er eene nog grootere ramp
meetelt, danzou die waarschijnlijk nog
moeten ko-men.
En de laatste tien jaren?
Ook die hebben ons niets gebracht. Alleen
teleurstellingen. Zou er wel ooit eeh lijd
van zooveel teleurstellingen geweest zijn als
de laatste tien jaren ons gegeven hebben? Wij
gelooven het niet En zou dit au spoedig beter
worden? Eerlijk gezegd: dat gelooven wij ook
niet.
De mooie idealen, welke ons vlak na den
oorlog vervulden, ach, zij zijn doodgepraat;
doodgedaasd mogen wij wel zeggen. Ontwape
ning? Zeker als de Russen en Chineezen elkaar
in het haar vliegen en wie weet al draaiende
en vechtende misschien over de grenzen rollen.
Zelfs de ijverigste aller voorstanders wrijft
zich nu nog eens peinzend over de kin. En
tochwat zou er nog eenvoudiger zijn dan
een algeheele ontwapening? Maar o, wat is
het moeilijk om juist dat eeenvoudige te be
reiken.
Men zegt: de wereld is tegenwoordig nog
maar klein. En voor wie niet verder denkt
dan: in tien dagen met de K. L. M. naar Indië,
:s dit inderdaad zoo Maar voor alle andere
zaken geldt nog steeds, dat de wereld zeer
groot, zoo groot, dat het heel moeilijk is om
pr de vrede te bewaren. De volken, die zich
'aariijks te Genève laten vertegenwoordigen,
vormen tezamen tenslotte nog maar een handle
vol. De volken, die zich niet laten vertegen
woordigen zijn veel talrijker en. wat erger is,
"pel te onontwikkeld om zich bij de besluiten
der beschaafde staten neer te leggen.
Ach. ik weet wel, het doet ons niet direct
kwaad. wat er met de diverse Oellah's in Af-
*amVan gebeurt. Het doet ons ook niet direct
kwaad wat er op de Chineesqh-Siberische
mrnzen gebeurt: het is allemaal veel te ver
weg Maar toch. waar moet het tens^oPe naar
+oe? Wat schieten wij er mee ot>, of wij hei
hier in Eurooa al eens wordpn ''als het
ooit zoo ver komt) en daar. In Azië blijft het
spoken
Tien jaren beteekenen voor ons mensch pp
heel veel. In dieri tijd kunnen wij oud woeden,
of ziek, of arm. Maar wat betenkent een sfap'e
van tien laren in de geschiedenis der werold
Maakt het veel verschil of men 1930 of 1940
gulden verdient? Neen, nietwaar? Welnu het
Hiaakt evenmin veel verschil of er 1930 of
1940 jaar vergleden zijn. De menschen komen
nn gaan. maar de wereld ziet niet het verschil
tusschen een vader en ziln zoon. De were'd
riff t>rs verschil tusschen de overgrootvaders
en de achterkleinzoons.
Daarom moet men niet wanhopen. Het zal
werkelijk tenslotte wel in orde komen, over
de geheele wereld Wanneer? Dat is alleen
maar de vraag Maar wat komt dat er on aan**
Wat hitidorf het of wij het heieven? Het zou
wel heerlijk zijn, zeker, maar meer ook niet,\
De idealen, die nu weggenraat zijn. komen
vroeg of laat terug, desnoods na nieuwe ram-
nen. maar toch zli komen terug En eens zul
len rü verWprenHikt worden. Eens zal de
mensr-hheid riin zijn om de algeheele veran-
rioHrxt tp ondprpiaan en dan zuilen rii worden
'vs»t 7ii* {,1 H17ATi?arpn had Vn^nAn
-run pic 7Ü /Sa i©er der beschaving maar heter
K a rmATYpn fl/S
T.atp-n WU /Sparom Tmt oude laar bf^ë?ndf<w*n
door in fTA^0A>itf» fo fiT-An/rpri aan allen,
A Vinn lrr-fi on ft off AI-AD li#»HfvAD pan bei (JA.
tond mflVort vpn de jtIaVa wenpM IV'en hebben
dfl»»i-fnn firm TV*rcoon'ff1i'p H**1p nflwn rtphiftpit i*er
wnpniooftd en Wnp al|én wptm rW dat z'i de
Tpnerlng njdf 'nooit flf»n«f*hnfiwen
work*" voo- d° i'omevd" tfTrm11®" "n t
ooi? mIa» dit «rorV n* te lfAiiron OoV fll dip WÜ
oi'nrtnled dnf er vppV ruf—-qljfffv fn»l*pn rfnmaoVf
wordoo Tntpffondnpl hnldp en nipte- dan huM*
Pn lflton wii tevens horven dpt 1030 nnq weer
een stnrvie al is het maar Vlein n^dor 7a 1
hronmen tnt het groote tdaflftleen Wereld VBn
"rede pn verdraagzaamheid
WINTERTEENEN.
In ettelijke huisgezinnen worstelen nu de
kleine kindertjes weer met een van de ergste
kwaaltjes, die er in hun leventje zijn te beden
ken: n.l. de winterteenen. Het eene kind suk
kelt er ieder jaar mee, het andere kind weel
niet wat het is. Maar die het heeft slaat heel
wat pijn en ellende uit, geloof dat vrij. Hel
begint met een verschrikkelijk jeuken, dal
tenslotte bijna ondragelijk wordt en niet op
houdt voor de teentjes gloeiend rood worden
en eindelijk open gaan. Met kamferzalf, en
der]gelijke smeersels tracht men de pijn te
verzachten, maar meestal is het te laat en zijn
de voetjes al geheel ruw en stuk.
Hoe komen de kinderen er aan? Wij gelooven
in hoofdzaak door tocht langs den grond in
warme kamers. Er zijn natuurlijk kinderen,
die daar absoluut geen hinder van hebben,
maar er zijn er ook met zulke gevoelige voetjes
dat slechte gevolgen natuurlijk niet kunnea
uitblijven. De kinderen doen de wintervoetjes
veeiai op in een box, waarin zij dan op bloote
voeten staan. Zoolang zij nog erg klein zijn, ge
looven wij echter niet, dat 't loopen op bloote
voeten de eerste oorzaak is, integendeel, er
zijn bewijzen te over, dat juist de kinderen
die nimmer zonder kousen zijn het eerst die
wintervoeten krijgen. Wel echier is het nadee-
lig als de kleintjes op den grond spelen, omdat
er allicht tocht in de kamer komt onder de
kieren van deuren en vensters. In goed ver
warmde vertrekken is die tocht des te erger.
Daarom is het raadzaam in een box steeds
voor een goede vloerbedekking te zorgen, bij
voorkeur beslaande uit een wollen deken en
daarop een gewatteerd^ deken. Men behoeft
hiervan niet te schrikken door de gedachte
dat dergelijke dingen nogal kostbaar zijn, want
natuurlijk bedoelen wij niet een stel mooie
beddedekens. De gewatteerde deken maakt men
zeer goedkoop zelf, door van een flinken,
ouden lap een zak te maken, ter grootte van
den box en die met ongezuiverde watten te
vullen. En het wolletje dat er onder gaat, mag
natuurlijk ook een halfsleetje zijn.
Als men nu de kinderen daarop laat spelen
en er verder voor zorgt dat zij niet uit den
box komen en dus over den grond gaan krui
nen, zal dit er veel toe do-en om de winter
teenen te weren. Daarbij lette men er nog
pp, dat de voeten van de kleintjes altijd goed
droog zijn, vooral na het wasschen dus flink
en stevig afdrogen. En dan nog kan men bij
kinderen waarvan men bijna zeker weet, dat zij
elk jaar opnieuw met het kwaaltje tobben
veel doen, door reeds bij het begin vgn de win
termaanden, dus als de voetjes nog in het ge
heel niet aangetast te zijn, met een smeerseltje
te beginnen. Hetzij een kamferzalfje, glycerine
of glysol, enz..
Men moet er echter veel voor over hebben,
dat is zeker, want werkelijk, de kleintjes lij
den veel pijn.
EENVOUDIG HANDWERK
Wij geven hier de afbeelding van een nacht
zak, welke mei de vrije hand geborduurd is.
tiet werkje is niet moeiujk, mam' men moei er
even wal toeken werk voor over hebben.
De zak zelf is van goede katoen of linnen
gemaakt en afgewerkt met franje van wol
Met een blauw krijt teekent' men na het knip
pen maar nog voor het naaien de bloemen
op de stof. Dit behoeft echter niet precies
volgens het model. Men kan op de plaats "waar
de stengels komen gewoon een lijntje trekken.
Later borduurt men daar overheen. En daar
waar de bloemen komen zet men een stip of
een klein cirkeltje.
De bloem hebben wij vergroot naast den zak
afgebeeld. Voor een handige huisvrouw zal
doze aanwijzing meer dan voldoende zijn. De
blaadjes aan de stengels worden gewoon met
kruissteekjes gemaakt op de overbekende ma
nier. En de stengels maakt men eenvoudig door
een enkele, lange serie van korte kruissteekjes.
Is dit borduurwerk klaar dan kan de zak
dich'geraaid worden. Inpiaats van den lus
kan men ook een klep maken. Dit is natuun*
Mjk iets naar eigen smaak. Tenslotte spreekt
hot vanzelf, dat men het gegeven model ook
wel voor iets anders kan gebruiken, bijv. een
hoodschappenta.sch. of zoo iets En het bloem-
motiefje past vrijwel overal bij, bijv. bij een
hoofdkussen voor een leuningstoel of pp een
voetenkussen.
MIDDELRURG
Getrouwd Pieter Fastenau 23 j. jm. en
C H. A. Kooman jd. 26 j. Andr. de
Lange jm. 28 j. en J. C. H. Geers jd. 27 j.
H. j. van Dijk jm. 26 j. en M. J. van
der Linden jd. 23 j.
Revallen op 20 Dec. M. C. Wielemaker
geb. Meerman z.
Overleden op 22 Dec. J. L. Le Cointre
ongeh 75 j. d v. J C. Le Cointre en M.
W. de Lange beiden overleden.
