ST. NICOLAAS-NUMMER
Agentuur Juwelier R, VERHOOG
„De Drie Apvocaten"
Fa. J. GOETHEER, Waistraat
ANTOINE MES.
RADIO
i
3e BLAD
GESLAAGD
CHRISTOFLE-ZILVER
KO HAR1NCK
1
ADVOCAAT
Gortstraat Middelburg
PIANO'S ORGELS EN KLEINE
MUZIE K-INSTRUMENTEN
Geschikt voorSt.NicolaesCadeaux
F. H. Cl'Oli, - IniiM 12 2 Miiurg
VAN VRIJDAG 29 NOVEMBER 1929 - No. 48
Onrustig en Slapeloos
Mijnhardt's Zenuwtabletten
WED. S. WOLF, St,-Jacobstraat 10 Vlissingen
Het plannetje van Baas
Petersen.
ST. NICOLAAS-ADVERTBttTIES
het best© der Zilver Oplaagmetalen
Tafelcouvert f4.55, Deseertcouvert f 4.20
Soeplepel f tl,20, Groentenlepel, f 6.00
Sauslepel f 5.60, Aardappellepel f 6.00
Dienvork f S.60 enz. enz.
LANGE DELFT B138, TELEF.237, MIDDELBURG
Z
Door.de vele beweringen van men
schen die het weten kunnen, Jhoorde
St. NicolBas van de iroote con
currentie die Ko Harlnck voert in
Tabak, Sigaren, Sigaretten,
Kleine Sigaartjes en
Rookbenoodigd heden
dus was St. Nicolaas wel genood
zaakt eerst eens bij hem te gaan zien
en zag dat de prijzen werkelijk bene
den alle concurrentie waren, dus
moest wegens zijn voordeel bij
zijn inkoopen doen.
St. Jacobstraat 6, - Vllsslngen
N
Te Vlissingen verkrijgbaar bij
Fabrikanfe Fa. A. A. Mes Gzn.
Middelburg.
als: VIOLEN, MANDOLINES, enz.
Prijscourant wordt op aanvraag toegezonden.
Desgewenscht gemakkelijke betalingscondities,
PIANO'S of ORGELS worden in ruil genomen.
w
moderne gouden Ringen, Broches, Arm
banden, Colliers, Tafelzilver enz. enz.
tegen zeer billijke prijzen.
1 GEZ. MOTKÈ Nieuwendijk 23-25, Vllsslngen
ST. NIGOlAAS-CADEAUX
PARFUM3RIEN voor qeheel ZEELAND
Let s.v.p. het juiste adres.
WEGELING8 NIEUWSBLAD
Hel was op een Donderdagavond, drie dagen
voor Paschen. In den morgen van dien dag was
de wind opgestoken en den geheelen dag hao
het gestormd. Regenvlagen en hagel- en ook
sneeuwbuien hadden elkaar afgewisseld. Hei
was een weertje geweest om er geen hond oi
kat door te sturen. De jongens van het dorpje
Moerveld hadden zich toen de school uk
was, haastig naar huis begeven. Van spelen op
straat was geen sprake geweest. Maar, er wa>
toch een plekje waar ze elkaar ook bij hel
guurste weer wel wisten te vinden. Dat was
in de smederij' van baas Petersen. Den smid
mocmeu alle jongens gaarne lijden en als hij
des avonds in zijn smederij aan het werk was
hoe gezellig was het daar dan. Om beurten
mochten ze aan den blaasbalg trekken en als
fit* vonken links en rechts van het gloeiende
ijzer "spat ten, dat Petersen en zijn knecht Geer!
onderhanden hadden, wanneer het buiten don-
werden het schijnsel uit de smederij licht-
ken wierp op de natte besneeuwde straal
wa i nngs de nïeaschen zich haastig voortbe
w; ook dan was hel zoo echt gezellig daar
in die smederij en dan wist Petersen de jongen?
zoo "aardig met allerlei grappen bezig te hou
den,- Op den avond waarop ons verhaal begin
waren met den smid en zijn knecht drie jon
gens in de smederij aanwezig: Jan Dijkers.
Bart van Vloten en Piet van Houten. Drie
vrienden, even oud die na Paschen de school
zouden verlaten. Petersen wist dit. want de
jongens hadden, het hem als iets bijzonder ge
wichtigs zeker al wel tien maal verteld. „Wel
Bart", sprak, Petersen tot den jongen, die juist
den trekker van den blaasbalg van zijn vriend
Piet overnam, „vertel me nu eens, wat je van
plan bent te gaan doen als je van school af
bent. Je gaat toch niet rentenieren, jongen?
Als ik jou was, zou ik smid worden. Dan kom
je bij mij in de leer".
Erg vriendelijk van je hoor baas," gaf Bart
ie i antwoord., „maar 't is me zomers veel te
warm in de smederij en 't is me hier ook
Ie vuil en te zwart". „Wat zeg je, jongen, te
vuil en te zwart? Ben je bang voor je blanke
velletje?" „Neen baas, dat niet, maar..,.
..Nu, wat maar?" Bart „keek even stil voor
zich uit. Zou hij zeggen, wat hij eigenlijk der
vórigen dag zelf pas vernomen had? Zelfs Jan
en Piet, zijn beste vrienden, wisten er niets
van. Nu, waarom zou Petersen, die toch een
Oebruik hiertegen de Zenuwstillende en zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten
oed vriend was, niet mogen weten. „Neen,
iaas", zei hij eindelijk, ik word geen smid, ik
vord meubelmaker en ik ga over veertien da
en naar de ambachtsschool m Kronenburg
)nze meester gaat de volgende week alles voor
ne bespreken en als de Paaschvacantie om
is ga ik er heen". Jan en Piet keken vreemd op,
lat hun makker naar een andere school zou
jaan, heel in Kronenburg, het stadje, dat wel
wee uur gaans van Meerveld verwijderd lag.
.Vat zóuden zij ook graag daarheen gaan. Maar
3iet moest bij zijn vader op de boerderij ko
nen en Jan, de zoon van een weduwe, zou bij
len timmerman in de leer gaan. Dat was al af
gesproken. Hoe benijdden zij Bart, van wien
ze gedacht hadden, dat hij wel eiken dag met
zijn vader zou zijn meegegaan, die vrachtrijder
vas en elke week driemaal met zijn karretje
iet naburig stadje bezocht om boodschappen
e doen, pakjes te halen en te bezorgen en, on
derweg bij de boeren eièren op te koopen.
„Zeg Bart", vroeg Piet, ,.maar moet je dan
4lken dag hoen en lerug dat eind naar de stad
oopen. Dan zal je wel vroeg op moeteen, jon
getje". „Wel neen, ik rijd toch zeker d,rie
naai per week met vader mee en dan, Bart's
légen schitterden, toen hij het zei, als ik erg
nijn best doe, krijg ik al gauw een fiets". De
jongens Piet en Jan begrepen niet, dat Bart
daarover had kunnen zwijgen een fiets. Dal
wps me nogal wat. En zij keken hun vriend
aan, die heel ernstig den blaasbalg trok, als
was alles, wat hij daar verteld had, maar iets
heel gewoons geweest. Baas Petersen lachte
eens en dacht: „die oüde van Vloten Is er ach
ter. Zijn jongens een flink vak laten leeren.
dat is je ware, en de smid, die zelf geen jonge
kinderen meer had, nam zich voor dien Bart
in de gaten te houden. Als h\ij hem helpen kon,
zou hij het niet laten. Terwijl de jongens nog
met aandacht stonden te kijken hoe de smid,
geholpen door Geert een band om een wiel
legde, werd opeens de deur van de smederij
opengeworpen. Een meisje van een jaar of vijf-
'ien stak het hoofd naar binnen en riep: „Is
Bart hier? Hij moet dadelijk thuis komen"
Bart keek op het hooren van zijn naam ver
schrikt op. Zijn zuster. Huilde ze? Ja, waarlijk.
Wat kon er aan de hand zijn? „Hier ben ik,
Mien, wat Is er gebeurd? Waarom huil je zoo?
1 „Kom gauw mee, vader is thuisgekomen, thuis
gebracht hij is ziek". Bart schrok er van.
..Ziek zeg je?" „Ja jongen, kom gauw mee".
Mien trok haar brper mee voort en samen
draafden ze naar huis, naai* de woning van den
vrachtrijder van Vloten,
Eerst thuis vernam Bart, volledig wat ei
gebeurd, was. Zijn vader was dien dag late
dan gewoonlijk met zijn wagen uit de stad
gegaan. De weg was slecht en heel donker, aan
de kanten doorweekt door den regen. Bij een
boerenwoning h ad hij een pakje afgegeven, wa?
daarna weer op den wagen gestapt, die hee
dicht aan den kant van den weg stond en pa
had hij de teugels goed in handen gehad of di
wagen reed tegen een grooten steen en doo
den schok gleed het paard en al langs de hel
ling van den Weg naar beneden. Eenige minu
ten later Werd van Vloten onder den wagen ge
vonden. Door een der boeren werd hij in een
wagen thuisgebracht. Toen Bart doodsbleek de
kamer binnentrad, was dokter Arends juisl
met zijn onderzoek bezig. .,Een been en een arm
gebroken". De patiënt moet nog vanavond naa
het ziekenhuis in Kronenburg gebracht worden
Bart's moeder en zijn zuster waren als verplet
terd. Hoe vreeselijk. Die arme vader ,die zo:
droevig kreunde naar het ziekenhuis, voor wi
weet hoe lang. Dank zij de welwillende hul]
van dokter Arends werd van Vloten nog dien-
zelfden nacht naar het ziekenhuis vervoerd.
Bart's moeder, zijn zuster en hij zelf gingen
mee. Het afscheid was droevig en toen de drie
eerst tegen den morgen weer thuis gekomen
waren, zaten ze langen tijd als wezenloos legen-
over elkaar. Gelukkig hadden ze een klein
spaarpotje, waarschijnlijk voldoende om de
vele kosten er uit te kunnen bestrijden. Den
volgenden dag werd besloten, dat Bart met.
behulp van een jongen knecht de zaken zou
drijven en toen de Paaschdagen, heel droevig
voorbij waren gegaan, nam het werk voor Bart
een aanvang. Gelukkig dat het zomer werd.
Driemaal per week reed hij met een volgeladen
wagen naar Kronenburg en terug. En wanneer
hij dan op zijn karretje zat, en het paard op
een sukkeldrafje liep raakte Bart dikwijls aan
het mijmeren over de heerlijke plannen, die
hij gehad had voordat zijn vader een ongeluk
kreeg^ Tranen had het hem gekost van al dat
moois afstand te doen. Geen ambachtsschool
geen fiets, niets van dat alles, maar, en dat
dacht hij telkensi weer, 't moest, 't was voor
vader en moeder. Hoe gelukkig was hij, als
hij na enkele weken, 's avonds van een ver
moeiende reis terugkwam en hij zijn moeder,
'die al naar hem stond uit te zien van verre
kon toeroepen: „Dag moeder, 't gaat met vader
al weer beter. Ik ben wel een half uur bij
hem geweest en U moet de groeten hebben
en vader hoopt gauw thuis te komen". Dat
gauw duurde echter nogal een poosje. Vijf
maanden moest van Vloten in het ziekenhuis
blijven, maar hij herstelde. Wat hem vooral
gelukkig maakte was. dat alle menschen, die
hem kwamen opzoeken, verklaarden, dat die
Bart toch zoo'n f inke, brave, handige jongen
\vas, die nu letterlijk nooit een boodschap
vergat en aan wien men alles kon opdragen,
t Kwam altijd goed uit. Na vijf maanden was
van Vloten hersteld. Dit was een feest, toen
hij weer thuis kwam. Benige vrienden waren
nede in zijn woning om hem te ontvangen.
Ook Bart's oude meester was er, en kwam ver
tellen, dat hij den directeur van de ambachts
chool bezocht en dat deze goed gevonden had,
'at Bart als zijn vader het werk weer zou
unnen doen. toch nog als leerling werd aan
genomen. Of Bart dit met blijdschap hoorde,
■ok baas Petersen was aanwezig, toen van
Tloten thuis kwam. Hij hoorde ook wat mees-
er zeide en toen lachte hij heel stil. Hij raaak-
e een plannetje. Nu zou hij iets voor Bart
unnen doen. Nog ruim twee maanden bleel
'art „vrachtrijder", 't Was begin December.
Afgesproken werd, dat Bart met Nieuwjaar
aar de ambachtsschool zou gaan. 't Werd
interklaasavond. Vader, moeder en Bart en
Mien zaten gezellig om de kachel. Twee man
nen schoven een heel groot pak naar binnen,
't Leek wel een ingepakte kist, dacht Bart,
die als de wind was opgestaan om te zien, wat
daar in huis gebracht werd. En toen aan het
uitpakken. Wat zou het zijn? Al gauw was t
omhulsel weggenomen, 't Leek wel een
maar neen. dacht Bart, „dat kan toch niet.
'I Was een fiets, een fonkelnieuwe fiets, „Voor
Bart, die zoo kranig zijn best gedaan heeft"
stond er op een kaartje, dat aan het glimmende
stuur hing. „Vader, moeder, hoe mooi. Van
wien zou ik die. Voor Bart had uitgespro
ken verscheen het lachende gezicht van baas
Petersen om het hoekje van de deur. Achter
hem stonden dokter Arends, de Meester en
nog eenige anderen. Toen begreep Bart en
vol dankbaarheid schudde hij de handen van
zijn vele vrienden. De ambachtsschool en de
fiets. „Vader, moeder, Mien. Wat ben ik ge
lukkig".
PLATE Broodmanden, Bonbonmandjes, Theezeef
jes, Lekbakjes, Portretlijsten, Kinderbekers, Servet-
èanden, Poederdoosjes, Toiletgarnituren enz. enz.
Ui
N
2
CL
UI
Q
I-
Lt
N
m
H
O
m
Ruime keuze nieuwe en gebruikte
In het Magazijn van OOUD- en ZILVERWERKEN van
vindt men een ruime keuze St.-Nicolaascadeaux, waaronder
^>iiiiiiiiiii:iii::v viiiiiiii!iuii!iiiiiiitiiiiiiiiiiiiiii)i!iiiniiii!iiiiiiiiiiiitt!iiiii!iiiiiiiiiiitiiniiiiiiniiniiiiinniiiiiiiiiiwiiiiniiiiiN
Uitgebreide keuze in practische
Dames-, Kinder- en Dienstbodenschorten, Manteltjes, Jurkjes,
Kapjes. 'Alle Bébé-Artikelen. Enorme keuze in Handschoenen,
Zakdoeken Zakdoeken in doozen, Kussens en Theewarmers,
Nachtzakken Witte en Qekleurde K eedjes. Vesten Pullovers
Enz. Enz. Kousen en Sokken in alle soorten.
Alles in de bekende prima kwalteiten tegen de laagst
mogelijke prijzen.
bent U voor Uwe St. NlcolaaS'Cadeaux Indien U
zich naar onderstaand adres wend.
h.eft voorradig de grootste sorteering
Merken zooalsBoldoot, 4711, Piver, Gidet, Che-
rainy, Haubigant, Coty enz. enz.
Vrij antree xonder verplichting tot koopeu.
'oortaa Is ome zaak den geheelen dag geopend. "90
