ST. NICOLAAS-NUMMER
I
ASTHMA
ABDIJSIROOP
4e BLAD
Van WeeA lat Week
Uw
VAN VRIJDAG 29|NOVEMBER 1929 - No. 48
AKKER*
Voorde Borst
WEGELING8 NIEUWSBLAD
BINNENLAND.
Sinterklaas en de geest van den mo-
i dernen tijd. Verschuivings van den
i leeftijdsgrens Inzake het al of niet
gelooven aan den Sint. Gelukkig nog
bij velen het „vol verwachting klopt
ons hart". Voor het misdeelde kind.
Het fietsende Nederland. Draadlloo.ee
-Ongcsprekketn, Do algemeen© be-
"?ng«n. Over alles en nog wat.
tegen dansen. De nieuiwe
ietel verdeeling bepleit.
Nog een span. Pujds en het St Nioolaas-
feéft Is weer daar. Of er nog vool aan „gedaan"
wordt ln ons land. Vermoedelijk zeer zeker wel.
jfaar toch, onnes Inziens, valt het niet te ont
kennen. dat de geest van den modernen tijd.
Iets heeft weggenomen van wat zooveel eeuwen
lang als traditie bewaard gebleven ls. In zekei
opzicht is er Iets verdwenen van de kinderlijk
eenvoudige opvatting, dat de goede Sint over de
daken 'fcjdende Jong en oud met zijn gaven
komt verblijden De fïguui van den Sint,
zooals die volgens de kindergedachte bestaat,
rijdende over de daken (het halsbrekende van
dit werk komt ln .het kinderhoofd niet op) ls
oog voor velen kleinen werkelijkheid. Maar
toch er heeft o.i. een waarschuwing plaats
gehad van den leeftijd, waarop de jeugd nog
geheel en ongedwongen opgaat ln wat latere
leeftijd hem als fantasie doet zien. Men zou
kunnen zeggen, dat de geest van den modernen
tijd zich minder goed met de St Nloolaasge-
dachte kan vereenigen en dat de leeftijd waar
op het kind verklaart niet meer aan den Sint
te gelooven Iets lager ls, dan laten we zeggen
een twintig dertig jaar terug. Dat niet meer
gelooven aan den Sint is te beschouwen als
het verlies van een illusie. En wie zal zeg
gen hoeveel strijd, hoeveel zich niet naar
buiten geopenbaarde strijd ln het kindergemoed
gevoerd Wordt voor het kind zelf tot da tegen
over zijn makkers als min of meer heldhaf
tig geuite verklaring komt, dat de Sint er niet
meer is. En ook het verlies van deze Illusie
moet hoe kort dan ook bij sommigen toch wel
even pijn doen, evenals het verlies van elke
andere illusie. Én wie weet hoe lang sommige
kinderen onbewust "nog zich het geloof aan
den Sint, waarvan ze zoo moeilijk kunnen
scheiden, blijven suggereeren, vooral als hét
zoo tegen den vijfden December loopt Mis
schien dat de menschelijke hebzucht (in haar
zacht sten en met meest vergeeflijken vorm)
Ihier ook een rol speelt. Laten we tegen en
!met St. Nicolaas niet al te nuchter zijn. Waar
om moet de goede heilige deel hebben en ne
men aan de moderne uitvindingen? Waarom
moet hij per vliegtuig komen inplkats van de
zooveel bezongen boot? Stel u voor een kind,
dat zijn schoentje zou neerzetten bij den radio-
lor der centrale verwarming Goed, maar de
schoorsteen is toch gewoonlijk ook nog aan
wezig. Gelukkig dat het „vol verwachting klopt
ons hart" nog door zooveel kleuters in allen
eenvoud en kinderlijke oprechtheid in deze
dagen aangeheven zal worden.
Evenals het vorige jaar zullen ook thans
weer weldadigheidszegels uitgegeven worden
in waarden van anderhal ven tot twaalf en
een hal ven cent met een hoogere verkoops-
waarde. Behalve deze zegels die van 10 Dec.
tot 9 Januari verkrijgbaar zullen zijn, zullen
ook verkocht Worden twee series van zes prent
briefkaarten, één gekleurde naar een teekeming
van Felix Timmermans en één lichtdruk naar
zeventiende eeuwsche schildersDeze kaar
ten zullen niet aan de postkantoren verkrijg
baar zijn maar bij een dertigtal plaatselijke
comité's. De opbrengst is, naar men weet voor
het misdeelde kind, ook in ons land in velerlei
afwijking van het normale en door maatschap
pij en natuur wel bedeelde kind nog veelvul
dig voorkomt De wenschelijkbeid en de nood
zakelijkheid van een poging als deze om het
misdeelde kind te helpen zou, men in zeker
opzicht kunnen zien als een erkenning van een
zeker tekort aan hulp langs anderen weg. Doch
aangenomen, dat dat juist gezien is, dan zou dit
nog geen reden zijn, zich aan de medewerking
in de hierbedoelde poging te onttrekken. Zoo
dat we eigenlijk maar zeggen willen, dat we
voor de belanghebbenden, de misdeelde kin
deren, hopen, dat de zegels en kaarten in groo
te getale gekocht zullen worden.
Er wordt wel eens beweerd, dat Holland in
den vreemde, speciaal in Duitschland, gunstig
bekend s taat om zijn rijkdom en dat men daar
te lande de gemiddelden Hollander voor „rijk"
aanziet Misschien hebben we bij onze Ooste
lijke na uur en die goede reputatie ook al weer
overleefd.
Zij, de Duitschers kunnen in elk geval weten,
dat er ook in Holland, minder- en allerminst
gNgoedan sjjn, ccuKi6ch*n du* dl* niet bepaald
„stejlinrelch,, zijn. Maar afgezien van moge-
ijke verdenkingen van rijkdom, zien de Duit
schers ons toch aan voor een volk, dat zich
de weelde ten het gemak van do fiets kan ver
schaffen, meer dan eenlge andere natie. In
Duitsche bladen doet het bericht de ronde,
dat er niet minder dan drie en dertig percent
»an het Nederlandsche volk fietst Dat ls
dus ongeveer één derde deel of, op elke drie
Hollanders één, die fietst 't Zou natuurlijk
aan de hand van de opbrengst der rijwielbe
lasting na te gaan zijn, ln hoeverre het Duit
sche bericht juist is. Eén derde van het Ne
derlandsche volk op de fiets. En dan wordt
er nog beweerd, dat ons land arm is aan goede
wegen. Wegen, die minder goed hoeten te zijn
dan de Belgische, terwijl ln België maar oen
vijfde dor bevolking zich per rijwiel voortbe
weegt
Het mankeert ln ons land niet aan de nei
ging partij te trekken van de uitvindingen van
den modernen tijd. Naar door de „Midd. Crt"
wordt gemeld, zullen, binnenkort op de maat
schappijen van de Stoomboot-Mij. „Zeeland"
installaties worden aangebracht met het oog
op de te nemen proeven met het voeren van
draadloosteleïonlsche gesprekken tusschen de
schepten van genoemde maatschappdj die op zee
zijn, en den vasten wal. Proeven, die ln het
buitenland zoo hier en daar al genomen zijn.
Een echte Hollandsche zakenman zal bij het
vernemen van dit bericht ln de eerste plaats
vragen: wat kan me dat kosten. Doch, omtrent
de tarieven staat nog niets vast Wat het kost,
daarover zullen we wel Iets vernemen als
de resultaten van de proeven békend zijn.
De algemeene beraadslagingen over de Rljks-
begrootlng 1930 gleveni als altijd aan de dames
en heeren kamerleden nog eens extra gele
genheid min of meer in den breede te wljizen
op speciale gevallen van den meest uiteenloo-
penden aard. Een staalkaart van tevredenheids-
en ontevredenheidsbetuigingen, dat ls het wat
het verslag dier algemeene beraadslagingen
oplevert. Intussohen voor den aandachtigen
lezer een goede gelegenheid om zich nog eens
te orlënteeren in de vele opvattingen, die door
onze vertegenwoordigers in het Parlement ge
huldigd worden, niet alleen wat betreft het
regeeringsbeledd, maar ook wat aangaat al
datgene Wat er zoo van dag tot dag in ons klein
landje heel of half officieel of heelemaal
niet officieel voorvalt. Bij de beraadslagingen
over de Justftiebegrootlng werd o.a. gesproken
over de danskunst en werd van communisti
sche zijde een pleidooi geleverd voor de dans
kunst, terwijl bi| de beraadslagingen over de
begrooting van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw insgelijks, maar van andere zijde het
dansen ter sprake kwam in dien zin, dat door
een der vrouwelijke kamerleden aangedrongen
werd op de invoering van dansverlof in ver
band met de naar haar meening aan de dans
gelegenheden verbonden gevaren. Wat betreft
de zetelverdreling ingevolge de bestaande kies
wet, werd door een der leden ate ideaal ge
noemd de verdeeling van ons land in elf pro
vinciën (die inderdaad bestaat) waarbij dan
voor elke provincie het aantal zetels wordt
vastgesteld, welk aantal dan volgens de even
redige vertegenwoordiging in elke provincie
toegewezen kunnen worden. Inderdaad er komt
bSj de algemeene beraadslagingen veel aan de
orde, veel en velerlei
BUITENLAND.
Clemenceau overleden. De man van den
Vrede, van het verdrag van Versailles,
dat ook vele Franschen niet bevredigde
om verschillende redenen. De conferen
tie ter oplossing van de kwestie van het
Saargeied. Wat het Verdrag van Ver
sailles bepaalt Duitschland kan de mij
nen in dat gebied terugkoopen. Verschil
lend inzicht omtrent de waarde der mij
nen. Politieke laster. Een pleidooi te
gen de slavernij.
In den nacht van Zaterdag op Zondag is in
het kleine dorpje in de Vendée, waar hij; terug
getrokken leefde, overleden een van Frank-
rijks meest bekende figuren op het gebied van
politiekGeorges Clemenceau. Hij stierf in
den ouderdom van 88 jaar. Een strijder in den
waren zin des woords, die naar zijne wijze
en naar zijne opvattingen zijn land gediend
heeft, zooals hij meende, dat het 't best te
dienen was. Hij heeft zijh land gediend en
op- en ondergang) en vrijwel in alle politieke
functie van President der Frdnsche republiek
functie van Persident der Fransche republiek
heeft hij niet mogen bekleeden, als leek het
misschien even in 1920, dat hij ook voor den
hoogen waardigheid bestemd was. Aanvankelijk
studeerde hij in de medicijnen en promoveerde
hij tot doctor in de geneeskunde, maar een po
litieke loopbaan bleek voor hem weggelegd,
als politieke figuur heeft hij een veelbewogen
leven doorgemaakt. Voornamelijk in en na de
oorlogsjaren heeft hij in het buitenland zoowel
als in Frankrijk van zich doen spreken. Hij
behoorde niet tot de buigzamen van natuur
«n h|j was niet een man van zachte middelen.
Onder zijn bewind werd het Vredesverdrag van
Versailles gesloten. Hij heeft ln moeilijke da
gen by zijn volk den moed doen herleven en,
dat de vrede gesloten werd op den voet van
het Vredesverdrag van Versailles, met al wat
daarin bepaald werd, dat Frankrijk verkreeg,
w&t het verkreeg, ook Elzas-Lotharingen, dat
wordt door velen toegeschreven aan de geest
kracht van Clemenoeau. Hij wist 'niet wat men
noemt een man des Vredes, althans niet ie
mand, bij wiein het streven naar vrede met
verzoeningsgezindheid gepaard ging. Zijn land-
genooten heeft hij ondanks het door hein
bereikte niet geheel en op den duur kunnen
bevredigen. Aan den eenen kant gaf hl] aan
het militaristisch aangelegde deel van Frankrijk
reden tot ontevredenheid, doordat na den oor
log bij het Verdrag van Versalllei niet bereikt
Natuurlijk ls hst het beate dadelijk
AkkerAbdljilroop te nemen, wanneer
de eerste asthmatische verschijnselen
Sooals s spoedig vermoeid zijnen hijgen,
beginnende benauwdheden bij trappen-
klimmen enz. zich voordoen. Men
voorkomt daarmee erger. Maar ook
wanneer Uw kwaal reeds vergevor
derd ls. ook dan zult Gij van een ge
regeld gebruik van AkkerAbdijsiroop
oogenbllkkelijk verlichting kunnen
ondervinden. Volg het voorbeeld van
duizenden, die ééns aan asthma
leden en versterk .Uw luchtwegen
ea bevrijd ben van het slfjm met
Per kokerf 1J0, f Z7A f450
werd, wat men zich gedroomd had en omdat,
zooals het heette, Clemenceau door al te veel
het oor te leenen aan de pacifistische beschou
wingen en wenschen van President Wilson
waardoor Frankrijk dan niet gekregen zou heb
ben wat het gehoopt had. Aan den anderen
kant verwekte hij op den duur ontevredenheid
bij degenen, die tenslotte wel begonnen in te
zien, dat het Verdrag van Versailles en de
aan Duitschland opgelegde vrede niet als een
duurzame oplossing te beschouwen waren en
dat er mogelijk aanleiding tot nieuwe conflic
ten uit zouden voortkomen. Clemenceau trok
zich terug uit het poltiieke leven, toen het
hem gebleken was, dat de openbare meening
hem, ondanks de vele hoedanigheden die hij be
zat en de vele diensten, die hij zijn land be
wezen had, niet waardig keurde het hoogste
ambt, dat van president der republiek, te be
kleeden. Zoo is het tenslotte voor een belang
rijk deel ook de critiek geweest, die hem
noopte zich in het dorpje ln de Vendée terug
te trekken, voorgoed, waar hij overleden is.
Uit het testament, dat hij naliet, bleek zijn
wiensch. dat bij zijn teraardebestelling geen
officieele plechtigheden zouden plaats hebben.
De begrafenis had Maandag al plaats. De regee
ring besloot, dat aanstaanden Zondag ter her
denking van den overledene door de oud-strij
ders gedefileerd zal worden voor het graf van
den Onbekenden soldaat. De vorige week is te
Parijs de conferentie begonnen waarop ge
tracht zal worden te komen tot de liquidatie
van de Saarkwestie tusschen Frankrijk en
Duitschland. Het Saargebied, dat volgens het
Verdrag van Versailles, van Duitschland werd
afgescheiden, zonder dat het in werkelijkheid
aan Frankrijk toebedeeld werd, zou volgens de
desbetreffende berichten voor een tijdperk van
vijftien jaar bestuurd worden door een door
den Volkenbondsraad benoemde Commissie. De
bedoeling van deze met betrekking tot het
Saargebied getroffen regeling was Frankrijk
schadeloos te stellen voor de door de Duit
schers op Fransch gebied aangerichte ver
woestingen. In 1935 zou dan, volgens de af
spraak een volksstemming gehouden moeten
worden waardoor dan zou worden uitgemaakt
of d* bewoners van dit gebied tot Frankrijk of
tot Duitichland zouden behooren. Of Frankrijk,
toen de afspraak gemaakt werd, niet heimelijk
gehoopt heeft in den loop der Jaren bij het
herkregen gebied Elzas-Lotharingen ook het
Saargebied met de rijke mijnen als eindelijke
winst van den oorlog te voegen? Hoe dit zij,
het moet sinds 1918 al meer en meer gebleken
zijn dat het met de verfransching van het
Saargebied (indien deze dan gewenscht en ver
wacht werd) niet zoo vlot ging en dat de uit
slag van een te houden referendum ln het
Saargebied aan duidelijkheid omtrent den
volkswil niet veel te raden zou overlaten.
Met andere woorden, de kans, dat de bevol
king van het Saargebied zich voor de opname
van hun land in het Franscc regecringsver
band zou verklaren, moet niet bijster groot
geacht worden. Wanneer ln 1935 de bewoners
van het Saargebied zich voor Duitschland vee-
klaren, dan moet Duitschland volgens de bepa
lingen van hot vredesverdrag de kolenmijnen
van Frankrijk terugkoopen. En af ge/Jan
nog van de ©ogenblikkelijke waarde dier mij
nen en het bedrag, dat Frankrijk er eventueel
voor zal krijgen, zou de afstand van de mijnen
voor Frankrijk van zeer groote economische
bieteekenls zijn, al was het alleen daarom,
dat Frankrijk zijn industrie thans op het bezit
dier mijnen heeft ingericht. Voorzien wordt,
dat er op de conferentie inzake het Saargébied
heel wat te praten zal vallen en dat het wel
eens lang zou kunnen duren voor Frankrijk
en Duitschland het op politieke en economi
sche gronden met elkaar eens zijn. Is het bezit
van het Saargebied met zijn mijnen voor Frank
rijk van groot belang, van niet minder belang
ts het ook voor Duitschland. En als het
tusschen Duitschland en Frankrijk tot een ver
vroegd acooond inzake de teruggave van heit
Saargebied zou komen, zal, naar mag worden
aangenomen, de prijs welken Duitschland voor
de mijnen te betalen heeft een belangrijk punt
van bespreking uitmaken. Frankrijk zal gaarne
voor de mijnen zooveel mogelijklontvan genj ferti
Duitschland zal allicht zoo weinig mogelijk
willen geven. Volgens Fransche bladen zou
de prijs waarvoor de mijnen gegeven moeten
worden ver uitgaan boven het bedrag, waarop
oorspronkelijk de waarde geschat is, namelijk
driehonderd millioen mark. Want, zoo rede
neeren die Fransche bladen er zijn door de
Franschen groote verbeteringen aangebracht
fn de installaties. Maar Duitsche bladen zetten
hun meening hier tegenover. ZIJ beweren na
melljk, dat de waarde der mijnen verminderd
ls tengevolge van den, door de Franschen toe-
seoasten roofbouw Zooals gezegd, er zal heel
*wat te praten vallen voor de liquidatie van
de Saarkwestie een feit geworden is.
Ook in de porfffek wordt gelasterd. De
..Kfllnische Zeitung" ver+elt een staaltje van
taster, dat nogal kras lijkt. Volgens genoemd
blad zo,u Iemand in een vergadering van het
..Volksbegehren" Me bekende Hugenbergsche
ictfe! verteld hebben, dat aan wijlen minister
Strespmann door hemfdde'ing van een Am ster-
damsohe Bank een bedrag van een mtllloen
mark was toegestont als belooning voor hef
tot stand brengen van het plan-Young en, aan
minister Briand zou zelfs vier millioen zljh
uitgekeerd Achteraf is gebleken, dat de man,
een dokter, die het nieuws in de vergadering
van het VoTksb^oehren" vertelde (mét de be
doeling om eenlge aanhangers te winnen"! zifb
nieuws had van een zegsman, die Tater er
kende, dat zijn mededeelingen onjuist waren
geweest. Het zou niet onmogeelijk zijn, dat de
dokter in kwestie zich nu nog te verantwoor
den krijgt. Er zijn van die boeken geweest,
waarvan na hun verschijnen, beweerd werd,
dat ze een rilling door het menschdom deden
gaan. Een dergelijk boek moet dat geweest zijn,
waarin al vele tientallen jaren geleden, mevr.
Harriet Beecher Stowe de ellende van de sla
vernij ten toon stelde. WIJ leven thans in de
meening, dat de slavernij afgeschaft is. Maar,
dit meenende hebben we het blijkbaar ver
mis. Thans is te Londen een boek verschenen
van de hand van een zekere lady Simon, waar
in genoemde dame een pleidooi houdt tegen
de slavernij. En die persoonlijke slavernij zou
volgens lady Simon nog bestaan in China, Ara-
bië, Abessinië, in Centraal Amerika enz. enz.
Lady Simon verwacht van de bestrijding der
nog heerschende slavernij; veel, zoo niet alles
van de openhaée meening. Zoo moet ook me
vrouw Beecher Stowe er over gedacht hebben,
maar hoe gunstig de openbare meening tegen
over haar werk gestaan moge hebben, zij
heeft blijkbaar in groote gebieden nog niet *t
gewenschte effect kunnen hebben.
Üit de kazerne.
Wachtmeester (tot een recruut. die er vuil
uitziet): „Waarom heb je je niet gewasschen?"
Recruut: „Ik heb mij gewasschen, wacht
meester".
Wachtmeester: „Ja, even ln de lucht ge
spuwd en daar door gesprongen. Noem je dat
WMschmf'
