M6ISJ6S
ÉiPUROL
2e BLAD
Van Week tot Week
BURGELIJKE STAND
Iedere lepel Kei pi
om LU-/ bcnoutWclLicicl te Kalmeer-en,
Atftara Abdij-siroop
Heropening Meubelmagazijn.
MIDDELBURG van 26 Sept.—3 Oct. 1929
Getrouwd P. A. van den Ham 21 en
C. de Lange 22 j. A. Snijder» 26 j. en j.
C. de Graaf 34 H. Blok 31 j. en C.
van Boven 29 j. R. A. Stenhuis 33 j.
cn Z Provoost 30 j. W. de Bie 62 j.
en M. Louwerse 54 j. D. Schrier 20
j, en A. Riemens 20 j
Bev. lien P. .M. Flipje?van Moolen, rot k
d. A. Ingelse—Verspoor z. E M v.
WaesbergheHamerlinck d. A. le Due
—Simpelaar d. M C. de |onge—Lio-
lijn d.
Overleded A. M. de Paauw 18 j on-
geh. zoon C. Wattel 14 j. zoon
LU*/ te bedcirao, LU*/ adem,
Kaitngftorgancn te neem
WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 4 OCTOBER 1929 No. 40.
BINNENLAND.
Nazomer. Einde zomertijd. De kente
ring nadert Onze luchtlijn Holland -
Indiê. Tegenspoeden in de lucht zoo
wel als te land. Spoorwegongeval De
onbewaakte overwegen. Van onge-
wenschte gasten Behendigheidswed
strijd tusschen België en Nederland.
Wie zal de zigeuners hebben? Gebrek
aan mijningenieurs voor Indië, Buiten
landers benoemd. Alastrim-geruchten
in de residentie» Zaandamsche staking
opgeheven. Een monument voor onze
zeehelden.
De zomer kan maar niet scheiden lijkt het
Dag in, dag uit, Week in week uit mooi zomer
weer, nazomer, weliswaar zonderde verschroei
ende hitte, maar zomer toch, met nog veel
kleurigen bloementooi. Maar desniettemin, de
kentering moet wel haast komen. De eigenlijke
herfst, de officieele herfst, was op den 22en
der knaand precies op tijd, maar heeft niet
veel meer gedaan, dan even het terrein ver
kennen. 't Was hem blijkbaar nog te vroeg.
Thans is het zoover, dat de zomer officieel
afscheid van ons neemt. In den nacht van vijf
op zes October moeten de klokken een uur
teruggezet of stilgezet worden. We winnen
een uur en dan zijn we weer in den normalen
gang, we houden ons dan voorloopig1 maan al
leen aan de zon en de ontevredenheid over
de nieuwerwetschen zomertijd kan gevoeglijk
eenige maanden fristen, tot het volgend jaar.
Met onze luchtverbinding tusschen Indië en
het Moederland gaat het maar wat goed. Het
eene vliegtuig vertrekt na het andere voor den
verren tocht en we aanvaarden dit feit, alsof
het de meest gewone zaak van de wereld be
trof. We weten al niet beter of het hoort zoo:
een luchtverbinding met Indië. Wel zeker, we
staan voor niets en voor niets meer te kijken
tegenwoordig. Toch, er zijn aan den tocht nog
wel eenige gevaren vermoedelijk, die zeker
niet onderschat zullen worden, door de koene
mannen, die het luchtruim gaan doorklieven,
van hier naar Indië. En, al gaat het schitterend
tn menig opzicht, er is ook melding te maken
van eenigen tegenspoed. Het tweede vliegtuig,
dat op reis was van Bangkok naar Medan,
werd floor het slechte weer op de Westkust
van het schiereiland Malakka gedwongen een
noodlanding te maken. Bij die landing moet
het toestel nogal ernstig gehavend zijn. Der
gelijke tegenspoed zal intusscben op den moed,
den durf en den ondernemingsgeest van onze
dappere vliegeniers wel niet veel meer In
vloed hebben als de tegenspoed welken onze
voorvaderen uit de zeventiende eeuw ondervon
den bij hunne ontdekkingstochten ter zee, op
hun ondernemingsgeest heeft gehad. En, onge
lukken, zegt men, kunnen overal gebeuren,
ook te land met den spoortrein.
Wat oa dezer dagen in de streek} in de na
bijheid van Hoorn gebleken is, waar een goe
derentrein geladen met landbouwproducten op
een stootblok reed. Het ongeval kostte aan
den hoofdgeleider van den trein het leven. En,
veel groenten ging verloren, wat natuurlijk
niet het ergste is. En dan het ongeluk, dat
plaats had op den onbewaakten overweg bij
Prinoenhage, waar twee kleine kleuters in een
genoeglijk ritje wreed gestoord werden en het
met den dood moesten bekoopen. Er is over
de onbewaakte overwegen al heel veel gezegd
en geschreven, maar dat neemt niet weg, dat
een ongeval als 't hier bedoelde althans niet
wordt opgevat als iets, dat zoo behoort. Men
gewent aan veel, zoo niet aan alles, maar
daar is tijd voor noodig.
Er blijkt een strijd te zijn ontbrand tus
schen de Nederlandsche en Belgische politie
aan tie Wederzijdsche grens. Niet wat men
noemt feen gewone kloppartij, maar eigenlijk
meer een behendigheids wedstrijd in het over
de grens brengen van tal van. zigeunersbenden
Naar het „Hbld." verneemt moeien er in Bel
gië zeer veel zigeunerbenden aanwezig zijn,
die afkomstig zijn uit Zuid-Frankrijk, waar
men ze ook liever kwijt dan rijk was. Het is
vooral met het oog op den komenden winter
begrijpelijk, dat men de ongerwenschte gasten
gaarne zou willen loozen en nu wordt ge
tracht de benden over onze grens te brengen
Doch, onze marechaussee, onze rij kl veld wacht
ziet scherp toe. En nu kunnen de Belgische
autoriteiten aan de zigeuners wel het bevél
geven binnen enkele dagen het Belgische ge
bied te verlaten, maar ze moeten toch ergens
blijven, dat spreekt. De Belgische gendarmen
drijven hen in de richting van ons land, maar
wij wenschen van het bezoek verschoond te
blijven en de Belgen probeeren nu hier, of
daar een gaatje te vinden, waardoor en waar
langs het zigeunervolkje kan aftrekken en de
Hollanders trachten dit te voorkomen.
Een aardig spel, zoolang het spel blijft En,
zeker is 't niet alles zigeuner te zijn.
Ons kleine landje is rijk en groot, door
zijn bezittingen in het verre Oosten. We zijn
o.a. een voornaam mijnbouwend volk. Doch,
het gaat daar in Indië met den mijnbouw ei
genlijk wat te hard. Te hard, omdat de uit
breiding van den mijnbouw daar te lande geen
gelijken tred houdt met de toename in Neder
land van het aantal mijningenieurs. Thans
moet het zoo erg zijn, dat bij gebrek aan Ne
derlandsche liefhebbers, een achttal buiten
landers moet worden uitgezonden om bij het
mijnwezen in Indië een betrekking te aanvaar
den. Of het nu inderdaad zoo „erg" is, dal
buitenlanders in onze bezittingen min of meer
verantwoordelijke posities gaan innemen, dit
staat niet aan ons om te beoordeelen. Er zijn
nu eenmaal menschen, die het voor ons land
beschamend vinden, dat ons land niet genoeg
gestudeerde jongelui beschikbaar heeft om
den gestadigen gang en de voortdurende uit
breiding van het mijnwezen in Indië te steu
nen. Er zijn er ook, die misschien In de nood
zakelijkheid van het in dienst nemen van. bui-
tenlandsche gestudeerden een kansje te meer
zien voor de „pénétration pacifique". Bismarck
moet indertijd al gezegd hebben, dat Nederland
zich zelf wel annexeert (bij Duitschland). Of
die annexatie door het benoemen van buiten-
landsche ingenieurs (waaronder misschien ook
wel Duitsche) zal bevorderd worden is intus-
schen nog de vraag. Hoe dit zij, het gebrek
aan Nederlandsche mijningenieurs moge den
Hollandsche studeerenden een prikkel zijn zich
op de mijnbouwkunde te gaan toeleggen. Waar
voor ganders "hebben we ook in Delft zulke
groote en grootsche gebouwen staan?
In de residentie liepen dezer dagen geruch
ten dat er daar ter stede alastrimgevallen ver
zwegen zouden zijn. Men wil blijkbaar een ver
klaring vinden voor het zeker wel opmerkelijke
feit, dat de bevolking van Den Haag. schoon
in Veel en velerlei contact met nabijgelegen
Rotterdam, tot dusver zoo goed als verschoond
bleef van alastrim. Op zichzelf is dit geluk
kig, wanneer het een feit is, maar juist wordt
er, blijkens het gerucht, aan getwijfeld of
het een feit is, dan wel of inderdaad zich meer
dere gevallen hebben voorgedaan, die verzwe
gen werden. Blijkens de verschillende berichten
is de alastrim nog niet tot staan~*gekomen, uit
Delft o.a. kwamen nog dagelijks berichten, om
trent nieuwe gevallen. Al zijn de medici het
nog niet allen eens misschien over den aard
der ziekte of over de juiste benaming, daar
over zijn we het toch wel eens, dat alleen een
krachtige bestrijding kan helpen. De ervaring
heeft geleerd, o.a in Zwitserland, dat het ja
ren kan duren voor deze ziekte geheel be
dwongen is.
De bij het conflict in het houtbedrijf te
Zaandam betrokken organisaties van werkne
mers hebben in het laatst der vorige week met
hun leden vergaderd, om o.a te bespreken,
wanneer de hervatting van het werk zal be
ginnen, nu er een einde aan de staking geko
men is. Besloten is na verschillende bespre
kingen, het werk op 7 October te hervatten.
Het conflict in het houtbedrijf, dat thans ge
ëindigd is, heeft zes maanden geduurd.
Het plan bestaat te Den Helder een monu
ment op te richten ter eere van het Neder
landsche Reddingswezen, een monument om
den landgenoot en den vreemdeling te wijzen
op den heldenmoed en de plichtsbetrachting
dergenen, die hun leven wagen om dat van
anderen te redden. Het moet een mooi monu
ment worden maarer is veel geld voor
noodig.
BUITENLAND.
Mac Donald vol verwachting op reis.
"gegaan naar Amerika. Veel vriende
lijkheden. De basis dus gevonden. Hoe
het verkeeren kan. Ontwapening te
land. Painlevé aan het woord. Oude
wapens opgeruimd. Wie zal ze koopein.
Reden tot vrees niet uitgesloten. Ver
ouderde nieuwe luchtschepen, te zwaar
te klein, te langzaam. Nieuw minis
terie in Oostenrijk. De doodstraf. De
Belgische beul overleden. De stad Ber
lijn voor 10 millioen opgelicht
Mac Donald heeft de reis naar Amerika aan
vaard en naar gemeld wordt, vol verwachting.
Hij verwacht veel van zijn verblijf in Amerika
en in Canada. Hij hoopt, dat de vijf zeemo
gendheden, die indertijd de overeenkomst van
Washington onderteekend hebben, opnieuw zul
len gaan overleggen, om tot een nog beter
resultaat te komen. We mogen allicht aanne
men, dat de zaak er (althans tusschen Amerika
en Engeland) al goed voorstaat Immers, de
Engelsche premier zou de reis niet aanvaarden
voor een eenigszins betrouwbare basis gelegd
was voor zijn mondelinge besprekingen te Was
hington. Hij is dus op reis gegaan, en, zal met
veel vriendelijkheden ontvangen worden. Hij
komt aan te New-York, waar hem het eere
burgerschap der stad zal worden aangeboden.
Het kan raar loopen in de wereld. Mac Donald
heeft zich ingescheept op de „Berengaria"
een schip, dat oorspronkelijk Duitsch bezit
was, (onder den naam van „Impérator") maar
dat na den oorlog in handen der Engelschen
kwam. En op dat schip werden hem, Mac Do
nald als verblijf aangewezen, de apartemen-
ten, die indertijd aan den toemmaligen Duit-
schen keizer Wilhelm werden ingericht. Het
kan verkeerenEn terwijl Mac Donald op
reis gaat om de ontwapeningsplannen, voor
zoover de vloot betreft, te helpen bevorderen,
wordt ook nog altijd druk gesproken over ont
wapening en beperking te land. Niet, dat er
in tie laatste dagen te Genève of elders be
langrijke besluiten rijn, waaruit son
rijn af te leiden, dat de ontwapening te land
of de krachtige beperking om zoo te zeggen
al voor tie deur staat Zoover is het nog niet
Maar, toch wordt er druk over gesproken al
is het maar alleen in Frankrijk, waar Painlevé
de minister van oorlog, Zondag in een rede
voering nogmaals gewezen heeft op de groote
rol, welke Frankrijk heeft gespeeld op het
gebied van de bevordering van den vrede, en
hij heeft ook doen uitkomen, dat geen land ter
wereld nog gekomen is tot een beperking) van
bewapening als die, welke Frankrijk zich ge
troostte door het terugbrengen van den mili
tairen diensttijd op één jaar, en dit wel zonder
dat Frankrijk's veiligheid daardoor verzwakt
werd (omtrent de mogelijkheid of waarschijn
lijkheid waarvan men zich zeker toch van te
voren wel behoorlijk zal hebben vergewist).
In die vermindering van den diensttijd zal
het waarschijnlijk wel niet zitten, dat Frankrijk
zooveel oude wapens heeft, waarvan het zich
de volgende maand zal ontdoen, door verkoo-
ping. Er moet veel oud en antiek spul bij zijn,
maar ook nog wel een aardig partijtje door de
Britsche en Amerikaansche legers achterge
laten machinegeweren. De verkooping zal plaats
hebben onder voorwaarde, dat alles binnen 't
jaar het land uit moet rijn. Als de Franschen
het maar kwijt rijn. Toch, zou men zeggen,
kan het Frankrijk niet onverschillig zijn wie
de oude wapens (waaronder nog bruikbare)
koopt en met welk doel. Het klinkt heel poë
tisch te beweren, dat de zwaarden tot ploegen
werden omgesmeed, maar ploegen kunnen wel
licht gemakkelijker en goedkoop-er vervaardigd
worden dan uit geweren en kanonnen. In elk
geval, als dat de bedoeling was, kon Frankrijk
de wapens zelf nog wel gebruiken. Er, moeten
Imenschen zijn, ook in Frankrijk, die vreezen
dat de wapens gekocht zullen wordein, door
een of anderen oorlogszuchligen stam en dat
de Fransche wapens nog eens zullen dienen
om misschien wel in handen van rebel len hier
of daar (de wereld is zoo groot) een bruikbaar
wapen te vormen. En, ten slotte zou rich het
geval kunnen voordoen, dat Frankrijk ergens
met rijn eigen kogels uit zijn eigen geweren
begroet werd. En daarom zijn er, diei beweren
dat het beter zou rijn, alles maar te vernietigen
en niets te verkoopen, wat toch ook mogelijk
velen weer aan het hart zou gaan, vanwege
het geld, dat indertijd die dingen gekost heb
ben. Oude wapens. Wanneer is eigenlijk een
wapen oud? Dat is moeilijk te zeggen. Iets
nieuws kan al weer oud zijn althans verouderd.
Dat blijkt in Engeland, waar men o.a. twee
nieuwe luchtschepen heeft gebouwd, die hun
proeftocht nog moeten doen. Beweerd wordt,
dat de luchtschepen nu al niet meer deugen
omdat ze ïe zwaar, te langzaam en te klein
zijn om in de moderne luchtvaart eert eenigs
zins goede figuur te maken. Het is te begrij
pen, waar de bouw van een paar luchtschepen
zooveel tijd in beslag neemt, dat 'er tusschen
den aanvang en de voltooiing alle gelegenheid
is het in de bouwplannen vastgestelde op veler
lei wijze te overvleugelen. K
In Oostenrijk is een nieuw kabinet opgetre
den. Er was sedert langen tijd onrust in dat
land en de verschillende partijen stonden zoo
vriendelijk tegenover elkaar, dat zelfs van een
te verwachten burgeroorlog gesproken werd.
Blijkens de laatste berichten schijnt het gevaar
voor een burgeroorlog zoo goed 'als geweken en
hebben de thans gematigde elementen-de macht
zoodanig in handen, dat er kans bestaat, dat
de binnenlandsche moeilijkheden langs volko
men wettelijken weg tot een oplossing gebracht
zullen kunnen worden. Duitschland en Oos
tenrijk leggen zich toe op de invoering van een
zekere eenheid in het stelsel van strafwetten.
Maar heelemaal eens zijn de Duitsehèrs en. He
Oostenrijkers het niet. met name over de
doodstraf. In Duitschland bestaat de doodstraf
nog, in Oostenrijk is ze afgeschaft. Maar er
is toch overeenstemming mogelijk, waar in
Oostenrijk een sterke strooming is waar te
nemen voor de wederinvoering. Nu behoeft het
met de doodstraf overal waar ze bestaat zoo'n
vaart niet te loopen. In België is het nog niet
tot een officieele afschaffing gekomen. De dood
straf bestaat er dus wettelijk wel, maar ze
werd al sinds jaren niet meer toegepast Toch
werd het ambt van beul nog vervuld, op een
onbloedige wijze. De terechtstellingen bepaal
den zich er toe, dat wanneer iemand'ter dood
veroordeeld was, de „beul" een paal oprichtte
waaraan het vonnis met den naam van d£n
veroordeelde werd vastgespijkerd. Thans is de
„beul" overleden. Of er een nieuwen benoemd
zal worden en of er gegadigden voor het eer
tijds gevloekte ambt zullen zijn? Als 't goed
betaald wordt, vermoedelijk neg wel, te meer
daar de man volgens de hedendaagsclie Belgi
sche opvattingen zijn bedrijf zonder het zwaard
kan uitoefenen en dus het griezelige er af is.
In Berlijn is weer een financieel schandaaltje
van nogal grooten omvang. Drie gebroeders
hebben zich o.m. aan eenige honderden ver-
▼altehingMi schuld Iff gemaakt ten nadeel e ran
H Er is geen deugdelijker middel
Q7 voor hetverkrljgen en behouden
van een fraaie Huid van
Handen en Gelaat, dan
<*00"*n vao 30-40 to 90 ct. Tub* 80 ct.
de stad Berlijn, welke zij, de gebroeders Skla-
nek, in totaal een schadepostje van tien milli
oen mark zouden hebben berokkend. De ge
broeders (die een contract hadden met de stad
inzake leveranties van alle kleederen en textiel-
goederen aan de stedelijke bedrijven) namen
bij de Stadsbank voorsclio.ten op hunne leve
ranties en waren zoo slim de verschillende
orders en orderbevestigingen te gebruiken voor
het opnemen van nieuwe credieten, maar, en
dat was het meest winstgevende misschien,
vele van die orders en orderbevestigingen wa
ren gefingeerd, zoodat de gebroeders dus
krachtens die orders geen vorderingen op de
stad konden hebben. De totale verplichtingen
van de gebroeders Skalarek ten opzichte van
de stad Berlijn bedragen tien millioen Rijkg-
mark. Toch zal de stad Berlijn niet zooveel
schade lijden, want tegenover de verplichtin
gen der gebroeders staat ook eenig bezit O.a
een drietal villa's ter waarde van zes millioen
en twee renstallen ter waarde van drie en een
half millioen. De heeren moeten er iets voor
over gehad hebben om met de groote wereld
op en neer te kunnen gaan. In elk geval wisten,
ze zich aardig in te spannen, wat ten slotte
de stad Berlijn toch weer ten goede komt.
Het bekende meubelmagazijn van den heer
A. Kerkhove in de Vlissingsche straat te Mid
delburg wordt morgen heropend. Wij hebben
in de hernieuwde zaak eens een kijkje geno
men en stonden verbaasd over de groote op
pervlakte welke de winkel heeft gekregen na
de verbouwing. Er Is thans een flinke «ruimte
om diverse ameublementen te exposeeren en
vonden er complete salon-, woonkamer- en
slaapkamer-ameublementen. Ook in diverse
groote en kleine meubelen is een ruime sortee
ring aanwezig. W5j kunnen den heer Kerkhove
niets anders dan gel uk wenschen met zijn her
boren zaak en zal zeer zeker nieuwe clientèle
tot zich trekken.
VLISSINGEN, van 28 SepL-3 Ocl 1929.
Ondertrouwd: B. Spuij 28 j. en S. van
Schijndel 25 j. P. Storm 29 j. en A. C. P.
Sohier 18 j. P. Storm 29 j. en A. G. P.
de Waal 26 j.
j Getrouwd: M. Kuzee 67 j. en P. van de
Plasse 58 j. M. Goedegebure 26 j. en F.
Cal jouw 20 j. A. de Croo 32 j. en E. M.
Seubert 30 j. H. Ardewijn 27 j. en L. H.
Schuaring 25 j. J. C. Meijers 24 j. en J. C.
Waltz 23 j. L. A. Vigne 24 j. en V. E. P.
Debrae 23 j. ML Wulff 21 j. en J. G. t.
Pluijmers 21 j.
Bevallen: J. G. de Lege geb. Woltering d.
F. H. E Hönsel geb. Dorn z. J. ML vai.
Splunder geb. Kuijper d. A. F. Janssen geb.
meters z. A. Grootjan* geb. Meerman d. -
S. van Scheers geb. Ledjnse z. P. J. Caatel
geb. Schuite z. H. van Praet geb. Govers z.
H. Blaauw geb. Schutte d. M. Bouma geb.
Louwerse d. G. H. Lootsma geb. de Haand.
Overleden: C. E le Clercq d. 15 j. ML de
Jonge jm. 40 j. A. Heajdens man van A. C.
Berting 63 j.
BIGGEKERKE over September 1929.
Geboren: Cornelia Levina d. v. C. Vos en
A. Wielemaker Leintje d. v. A. van Keulen
en M. Schreijenberg.
Ondertrouwd: Jacobus Joziasse 28 j. en Dina
Goedbloed 25 j. Lein Wijkhuijs 21 j. en
Pieternella Harpe 22 j.
Getrouwd; Jan Poppe 50 j. en C. Brasser
46 j. Jan Konraad 22 j. en Catharina Klaas-
se 22 j. Pieter Schoul 23 j. en Johanna
Harpe 24 j.
Overleden: Prina Wielemaker 68 j. echtge-
noote van Jacobus Verhage.
SINT-LAURENS over September 1929.
Geboren: Kornelis, zoon van I. Bassie en
M. Dingemansc.
Ondertrouwd A. BuJJs 70 i. en M. M#«u 21 f.
(Adv. In Blokschrift)
