loos doodt het haar P 2e BLAD Van Week tot Week UM BURGERLIJKE STAND yzw De origineele pepermunt Nieuwe Winkel. Muziek en Zang te Westkapelle. a.s. Woensdag 4 September Muziek door „Oefening Kweekt Kunst" directeur P. de Rooij, zang door de vereeniging „Looft den Heere", directeur M. P. Ventevogel en het Dameskoor „Noordzeegalm" directeur P. de Rooij. De respectievelijke vereenigingen zullen zich laten hooren vóór het gemeente huis te Westkapelle. Aanvang 8 uur. MIDDELBURG van 2329 Aug. 1929. OndertrouwdJ. Flipse jm. 28 j. en N. Rijkse jd. 27 j. A. de Leeuw jm. 24 en K- E. Harms jd. 23 j. J. G. K. van Iren jm. 22 j. en j. M. Buijs jd. 21 j. Getrouwd Jac J. v. d. Burg jm. 33 j. en A. J. Vertregt jd. 33 j. H. F. M. van Opstal jm. 22 j. en A. M. H. Priester jd. 21 j. A. G. Wagensveld jm. 26 j. en I. Blokpoel jd. 24 j. BevallenW. C. Schellings geb. van Nassau d. A. de Klerk geb. v. Kleven z. E. Marinissen geb. Maas z. Kooman geb. Catsman d. M. L. van Hese geb. Eman d. E. Kerkhove geb. de Groot d. Overledenlevenloos aangegeven kind van P. Houmes en Joh. Louwerse H. M. Janssen 77 j gehuwd met J. C. Eggel J. de Kraber 56 geh. met N. Riemens WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 30 AUGUSTUS 1929 No. 35. BINNENLAND. Wereldreizigers, die pech hadden. Be delaars, die den Nederlandschen naam schaden. Verbod van onderstand. Een verdwijnend vak. Alastrim. Geen reden zicli ongerust .te maken, doch men zij op zijn hoede. Wat van medische zijde wordt gezegd. Over een onsma kelijke en onwaardige insinuatie. De moordzaak Lans. Tegenstrijdigheden. Het weggeworpen pakje. De hoed en de jas. Adders in ons land. De najaars- beurs en de voorbereiding. Drukke dagen voor Utrecht. Over heimwee en een geval, dat niet bepaald heimwee is. Men doet tegenwoordig van alles om aan den kost te komen. Tegenwoordig, maar vroeger deed men het waarschijnlijk ook. Alleen het aantal manieren waarop men vroeger tracht te een eerlijk stuk brood te verdienen, was zeker heel wat kleiner dan het thans is en de keuze van een broodwinning was wellicht iets moeilijker. Moeilijker vooral voor degenen, die óf geen vak verstonden óf die door gebrek aan werkgelegenheid, moesten aanpakken wat zich opdeed. Of het „vak" van den „wereld reiziger" er een van den laatsten tijd is? Zeker niet. Maar tde Hollandsche jongen uit vroeger jaren verliet moeders pappot in hoofdzaak om in dien vreemde te gaan werken en het schijnt wel, dat de huidige wereldreizigers of globetrotters of hoe men ze noemen wil de wereld ingaan speciaal met den lust zonder werken aan den kost te komen tenzij men het voortrollen van een vat of het duwen van een kruiwagen of het verkoopen van prent briefkaarten als „werken voor den kost" wil beschouwen. Men kan ook van verkapte bede larij sprekeii. Ook als wereldreiziger kan men „pech" hebben. Niet elke. vlieger gaat op, ook niet van de would-be wereldreiziger. En dan lean het geval zich voordoen, dat hij in een vreemd land op gebrek lijden is aangewezen. Een landgenoot, door medelijden bewogen, is niet altijd aanwezig. Doch zoo hier en daar in het buitenland hebben we officieele vertegen woordigers en juist deze moeten nog al eens in de termen gevallen zijn door mislukte globe trotters in de arm genomen te worden om onderstand. Onze regeering vindt hel nu welletjes. Zij heeft aan haar diplomatieke en consulaire ambtenaren opgedragen voortaan alle hulp en bijstand te weigeren en onder geen voorwaarde geldelijken onderstand te ver- leenen aan die Nederlanders, die zonder be hoorlijk middel van bestaan naar het buiten land zijn getrokken en daar onder het mom van wereldreiziger te zijn, al bedelende rond trekken, tot schade van den Nederlandschen naam. 'tVak van wereldreiziger zal dus een verdwijnend emplooi worden. 'tVet is van den ketel. De alastr^mgevallen blijven ln de laatste dagen toenemen. Van medische zijde werd al bij herhaling een dringend beroep gedaan op de burgerij tot vaccinatie of re-vaccinatie. De directeur van den Geneeskundigen en Gezond heidsdienst te Amsterdam, die aan persver tegenwoordigers eenige mededeelingen deed, wees er o.m. op, dat het verkeerd is, zich ongerust te maken en het gevaar te overschat ten doch, dat men ook niet mag onderschat ten. Volgens hem is het ook heelemaal niel zeker, dat de tot nog toe betrekkelijk kleine epidemie niet de voprlooper is van een grootere Qok daarom is het noodig op zijn hoede te zijn. De kwestie van al of niet inenten is er eene van zeer ouden datum. In verband mei het voorkomen nó inenting van een andere ziekte encephalitis is de vaccine, voor kinderen, die de school gaan bezoeken niet verplicht meer. Naar de bladen meldden, zou den zich in ons land enkele gevallen van ence phalitis hebben voorgedaan. De bovenbedoel de directeur heeft o.m. nog meegedeeld, dat gevaar voor' encephalitis bij herinentrng prac- tisch niet bestaan, ook niet bij kinderen bene den een ja,ar en wat de andere kinderen be treft acht. hij het alastrimgevaar veel grooter dan het enoephalitisgevaar. Conclusie dus: wél inenten. De geneeskundige medewerker van „Het Vaderland" schreef in zijn blad een arti kel naar •aanleiding van een kroniek in het weekblad „Voeding en Hygiéne" gewijd aan de volksgezondheid. Uit wat bedoeld medewer ker van "Het Vaderland" schrijft, valt op te maken dat de schrijver van de kroniek o.a. de opvatting heeft (of heeft gehad) dat het met de alastrim zoo'n vaart niet loopt, dat de ziekte betrekkelijk weinig besmettelijk is en dat er sommige geneeskundigen zouden zijn, die van de huidige situatie gebruik willen maken, om ondanks de enoephalitismisére de vacci natie te foroeeren. Een geringe verbreiding van de alastirïm zou volgens de bedoelde kroniek een leelijke streep door de rekening zijn voor *d'ie „sommige geneeskundigen". We kunnen hier niet verder ingaan op wat de geneeskundige medewerker van het „Vader land" in verband met de kroniek aanvoert. Hij spreekt van een onwaardige en onsmake lijke insinuatie. In de moordzaak Lans is een nieuw onder zoek begonnen, maar dit hernieuwde onder zoek heeft nog niet veel licht in de zaak ge bracht. Tal van tegenstrijdigheden moeten zich bij ide behandeling der zaak hebben voorge daan en meerdere malen werd als vaststaand en waardevol gegeven door latere verklarin gen of nieuw ontdekte feiten min of meer waardeloos althans de twijfelachtige waarde gemaakt De mogelijkheid zou nu gebleken zijn HERINNERING. Bijna zestig jaar geleden In de kleine cel hij zat, Omdat hij tegen één der wetten Van het land gezondigd had. 't Was maar kort, zes heele dagen Zat hij er zijn straftijd uit. De herin'ring steeds hem bijbleef, Waar hij ging, naar Noord en Zuid Want de tijd, door hem daar, eenzaam In de oei toen doorgebracht, Was in 't tijdperk, dat het leven Ieder haast nog tegenlacht. Waarin moed men heeft en blijheid Om het leven in te gaan Langs den weg, waar vele rozen Maar gewis ook doornen staan. De herin'ring aan de dagen In de cel eens doorgebracht Bleef hem bij zijn heele leven. Jaren lang had hij gewacht Voor hij aan den levensavond Oud, vergrijsd, maar toch nog kras Weerkwam in het dorpje, waar hij Eenmaal opgesloten was. Nogmaals toefde hij heel even In de cel, waar eens hij „zat" Waarvan steeds herin'ring bijbleef Op zijn verder levenspad. FOREST. Worth a crown. lOcts. per rol 20cts.peron* dat er een nieuw verdachte in het geding komt. Er was een pakje weggeworpen en han gende het hernieuwde onderzoek moet bij het gerecht een anonieme brief zijn ingekomen. Volgens een bericht in „Het Volk" is de brief schrijver gevonden en werd hij verhoord. Hij zqu verklaard hebben, dat de tot nogtoe ver dachte O., niet de man was, die het pakje weg wierp. De pakjeswerper was blootshoofds en had geen overjas aan. Doch er waren reeds verklaringen van 'ónderen, die ook het pakje hadden zien wegwerpen, volgens welke ver klaringen de man die het pakje wierp wel een hoed op en een overjas aan had. Alweer te genstrijdigheden dus. De zaak kan nog van langen duur zijn. Vermoed wordt, dat het wel October zal zijn, voor de nieuwe behandeling voor de rechtbank begint. In vergelijking met vele andere landen zijn wij hier nogal veilig van roofgedierte van allerlei aard en vorm. Gevaarlijke roofdieren houden wij er eigenlijk niet op na, d.w.z. zeg gen, dieren die voor den mensch gevaarlijk ?ijn, zooals beren, wolven enz. En giftige slangen? Ja toch we hebben er een: de adder, maar welbeschouwd komt die zoo wei nig* in het „openbaar" voor, dat we wel eens gemeend hebben, dat hij zoo goed ais alleen in schoolboeken voorkwam. Wat intusschen heelemaal niet erg zou zijn. Doch ons land bezit werkelijke adders, niet alleen dus die welke zoo hier en daar in figuurlijken zin onder het gras schuilen. De bekende zegs wijze bewijst overigens, dat we hier te lande ongeveer de werking van het addergif ken nen en vreezen. Dezer dagen werd tweemaal melding gemaakt van een geval, dat iemand door een adder gebeten was. Het schijnt, dat bewoners o.a. van de provincie Drente wel degelijk met de mogelijke aanwezigheid van adders rekening moeten houden, al moeten die gevaarlijke dieren ook niet uitsluitend op de hooge gronden gevonden worden. Utrecht is bezig zich voor te bereiden voor de najaarsbeurs welk eer van 3 tot en met 12 Sept .gehouden zal worden. Gemeld wordt, dat deze najaarsbeurs een goede beurs belooft te worden. Er is veel belangstelling van deel nemers: het aantal aanvragen moet zelfs weer zoo groot zijn, dat een groot aantal firma's afgewezen moest worden in verband met ge brek aan ruimte. Het tweede jaarbeursgebouw zal eerst bij de voorjaarsbeurs 1930 in ge bruik genomen kunnen worden. Er staan in Utrecht, de oude Bisschopsstad, weer drukke dagen te wachten. Er zijn menschen, die niet lang en ver van huis kunnen, menschen wie het noodlottig zou kunnen worden als ze niet aan den gewel digen drang van weer terug te gaan konden toegeven. Echt heimwee moet een leelijke ziekte zijn. Er zijn ook menschen, die zoolang ge bromd hebben, dat ze na ontslag uit de ge vangenis, alles doen wat ze kunnen om in vre desnaam er weer in te komen, al was 't alleen maar om den kost. Dezer dagen kreeg de chef-veldwachter te Aalten bezoek van een tachtigjarige uit Amerika, die de cel nog eens wilde zien waarin hij in 1870 zes dagen „ge zeten" had wegens een jachtsovertreding. De man was vergezeld van zijn zestigjarigen zoon, die een kiekje maakte van zijn vader in de cel. Naar de „Standaard" meldde gaat het tweetal de volgende maand weer naar Amerika terug. Wie weet met hoeveel voldoening de oude zijn cel-foto in alle naiviteit daar zal laten zien. BUITENLAND. Nota's, die gewisseld werden. Wat „ge wone" menschen doeai, die elkaar iets te zeggen hebben. Een theemid dagje bij baron Adatsji. Persoonlijk contact. Een Paliaansch aanbod, dat weinig om 't lijf heeft. Duitsche on tevredenheid. Opschieten opschie ten. De ontruiming. De „Graf Zep pelin" in Amerika. Incidenten bij den klaagmuur te Jeruzalem. Ingrijpen van Engeland. De radioluisteraars in ons land werden de vorige week verblijd met de mededeeling,dat de heeren Briand en Stresemann zich voor den microfoon zouden plaatsen om zich aan hel Nederlandsche volk te laten hooren. Wan neer nu gewone menschen zooiets beloven, mag min of meer verwacht worden, dat ze op het afgesproken uur present zullen zijn. Maar een gedelegeerde ter Conferentie Den Haag 1929 is geen meester van zijn tijd, en dus was het niet te verwonderen, althans niet kwalijk te nemen, dat de hee,ren op het aangegeven uur verhinderd waren. Enfin, ze hebben dan toch gesproken. Briand heeft het gehad over de vriendelijke ontvangst (waaromtrent heel Ne derland al alles wist) en dan heeft hij zoo iets gezegd van het meenemen van schoone her inneringen. We kunnen tevreden zijn. Wat zou Briand anders ook gezegd moeten hebben. Wel licht was hij staande voor den microfoon blij dat hij niets over de conferentie behoefde te zeggen. En wat had hij kunnen zeggen? Dat het miserabel ging? 't Had als een klacht kunnen klinken, maar alle luisteraars ter we reld zouden niet in staat geweest zijn Briand te troosten zoo hij al troost noodig had. In elk geval, we hebben het stemgeluid van Briand gehoord. En nu over de conferentie, die al drie weken aan den gang was, zonder dat men aan het eigenlijke begin gekomen was. Wanneer twee of meer gewone menschen el kaar iets te zeggen hebben of ze hebben een netelige kwestie uit te zoeken, dan komen ze bij elkaar, en ze zoeken elkaar en ze weten in den regel zelfs degenen, die er tusschen uit zouden willen knijpen bij de panden van zijn jas vast te houden. Wanneer hooge gedele geerden iets hebben te bespreken of te on derzoeken iets neteligs als het plan-Young wel is dan komen ze met groot gevolg naar een zelfde plaats, en zenden elkaar nota's. Het duurt heel lang eer ze met elkaar in per soonlijk contact komen en als ze dan elkaar niet gauw genoeg begrijpen of elkaar ondanks de gewisselde nota's heelemaal niet begrijpen, gevoelen ze zich, de een voor, de ander na, geprikkeld ontevreden en dan beginnen ze hei melijk of uitgesproken, naar het einde te verlangen. Gelukkig zijn er te 's-Gravenhage ook nog gemoedelijke menschen, als de Ja- pansche gedelegeerde Adatsji, die een oaar heeren, Briand en Snowden, op de thee noo- digde, om de heeren eens gelegenheid te ge ven met elkaar te praten. Men kent de opvat tingen, welke door de gedelegeerden der ver schillende landen worden gehuldigd: ieder wil voor zijn land zooveel mogelijk hebben van wat Duitschland betaalt. En het loven en bieden heeft de vorige week voornamelijk dit resultaat gehad, dat er van beëindiging der conferentie geen sprake was en dat bij het begin van de nieuwe week de oplossing van de gerezen verschillen nog ver te zoeken was. De heeren verweren zich scherp tegen elkaar, daarvoor zijn ze nu eenmaal diplomaten. Zoo als we reeds meerdere malen zeiden, wil En geland meer hebben dan de anderen willen geven. Italië wil echter wel meer geven, maar volgens de desbetreffende berichten op ei genaardige manier. Italië toch zou, om En geland tevreden te stellen, aangeboden heb ben den invoer van Britsche steenkool in Italië gedurende de volgende tien jaren min stens op vijf en twintig percent boven den gemiddelden invoer der laatste vier jaren te stellen. Doch, in die laatste vier jaren zit ook het jaar 1926, het jaar dus, waarin En geland door de kolenstaking een zeer gerln- gen uitvoer had. En in verband daarmee zou het gemiddelde over de laatste vier jaren nog aanmerkelijk beneden den huidigen invoer van Britsche kolen in Italië blijven. Zoodat de tegemoetkoming van Italië practisch al heel weinig om 't lijf heeft. Wie over den tragen gang van zaken ook heel slecht te spreken zijn, dat zijn de Duitschers. Voornamelijk daarom, omdat het hun tamelijk onverschillig kan zijn of de geallieerden den buit al of niet in der minne weten te verdeden en of Engeland iets meer krijgt en Frankrijk en Italië iets min der de totale som zal ten slotte door Duitschland opgebracht moeten worden, on verschillig hoe de heeren in Den Haag de som willen verdeelen. Duitschland wenscht haast te maken omdat zij wel degelijk begrij pen, dat ze groote kans hebben, dat het plan-Young den len September nog niet aan vaard is. dus nog niet in werking kan treden en uit den aard der zaak hebben de Duit schers er geen liefhebberij in ook na genoem den datum nog te blijven betalen op den voet van het plan-Dawes (waarvoor het plan-Young in de plaats moet komen.) Het plan-Dawes vergt jaarlijks 500 millioen mark meer van de Duitschers dan het plan- Young. Hebben de Duitschers gelijk, dat ze willen, dat er wat voortgemaakt wordt? Vooral waar Briand geweigerd heeft toe te stemmen in een door Duitschland gevraagden over gangsmaatregel van het plan-Dawes naar het plan-Young, En ook daarom zijn de Duitschers slecht in hun schik over den gang van zaken, omdat voor hen tenslotte ook een hoofdzaak is de ontruiming, terwille van welke ze zich bereid verklaarden het plan-Young te aan vaarden. Zooals we reeds vroeger meldden, staan de Engelschen heel anders tegenover de ontruiming als de Franschen. Engeland moet bereid en voornemens zijn de Britsche troepen terug te t rekken uit het Rijnland un zelfs ook het Britsche contingent, dat in het Saargebied gestationeerd is ter dekking van het spoorwegverkeer. H «R Uw hoofdhuid en waech daarna Uw hoofd w w met warm water en gewone^zeep of nog I beter met Purolzeep. Herhaal dit zoo nu en dan. Uw hoofdhuid wordt daardoor roosvrij, het haar schoon en zacht en valt niet uit. Maandagmorgen 'is de „Graf Zeppelin", die êe vorige week, kort voor het vertrek uit Tokio nog een kleine vertraging gehad, boven Los Angelos verschenen. Het luchtschip werd, door een millioen menschen opgewacht. De vlucht over den Stillen Oceaan moet bijzon der vlot gegaan zijn. De Engelsche regeering heeft eenige oorlogs schepen naar Palestina gezonden, waar het tusschen Joden en Arabieren niet al te best botert. Verscheidene botsingen hebben tusschen de twee genoemde volken al plaats gehad «.n er zijn van weerskanten dooden gevallen. In hoofdzaak vielen de incidenten voor bij den klaagmuur, waar ook het vorige jaar onaan genaamheden plaats hadden tusschen Joden en Arabieren. De klaagmuur is een voor de Joden gewijde plaats. Het is de eenige over gebleven muur van den tweeden tempel te Jeruzalem, de muur, waar het Joodsche volk komen klagen over het lot van hun stam en waar ze komen bidden om herstel van het Israëlitische volk. Dus is die klaagmuur, xoö oud en vervallen en verweerd en verbrokkeld als hij is, een Joodsch heiligdom, maar het eigendomsrecht van den grond, waarop de klagende Israëliet staat, berust bij den Arabier. En de Arabieren zien nauwlettend toe, of er ook aan hun eigendomsrecht getornd wordt, wat zoo nu en dan aanleiding tot conflicten geeft, waarbij de beide parten zich niet on betuigd laten en wellicht van beide zijden wel eens iets gedaan wordt dat als een uitda ging beschouwd wordt. Dezer dagen is het weer mis en Engeland als mandataris van Palestina gaat nu krachtdadig ingrijpen, wat waarschijnlijk daarom wel te meer noodig ge acht wordt, omdat het conflict zich van Jeru zalem uit over geheel Palestina zou kunnen verbreiden. f ri "t* Wederom is Middelburg een modern inge richt winkelpand rijker geworden. Op de VIas- markt heeft de heer J. G. Vermeer een zaak geopend o[p het gebied van radio, electrische apparaten en rijwielen. Gaarne hebben wij voldaan aan het verzoek om de meuwe zaak in oogenschouw te nemen. Tn Je naar de eischen des tijds ingerichte winkelruimte ont dekten wij de alom bekende Philips en Erres radiotoestellen benevens de moderne grumo- foon-versterker. In de af deeling rijwielen is een ruime keuze in „Metailicus"-rijwielen. De heer Vermeer is op het gebied van radio en electriciteit een „vakman", zoodat de bezoe kers van zijn zaak vakkundig worden inge licht. Wij twijfelen er niet aan of ook deze zaak zal haar koopers uit geheel Walcheren weten te trekken. VLISSINGEN van 22-29 Aug. 1929. Ondertrouwd: J. van Lindonk 25 j. en C. J. van Puffelen 25 j. A. van der Wilt 25 j. en H. Vlielander 21 j. P. J. van deir Star 54 j. en R. C. J. Elias 54 j. Getrouwd: W. Meerman 21 j. en K. Schroe- vers 19 j. - F. Steutel 38 j. en H. H. M. Grizell 32 j. M. van Boven 23 j. en A. Th. M. van Opbergen 22 j. A. C. J. Fynaut. 30 j. en L. Koolwijk 24 j. J. Postema 27 j. en W. Buning 23 j. C. Wi. Betcke 26 j. en N. B. Schouwenaar 25 j. J. de Voogjl 29 j. en C. M. van Noppen 24 j. Bevallen: L. Huiszoon geb. Jobse z. C. J. Kole geb. Cornelisse z. J. J. Jonckman geb. Hoogstraten z. J. Tielroolj geb. Land man z. Overleden: M. G. Waldschmidt wed. van P. van der Does 78 j.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1929 | | pagina 5