loos doodt het haar
P
2e BLAD
Van Week tot Week
UM
BURGERLIJKE STAND
yzw
De origineele pepermunt
Nieuwe Winkel.
Muziek en Zang te Westkapelle.
a.s. Woensdag 4 September Muziek door
„Oefening Kweekt Kunst" directeur P. de
Rooij, zang door de vereeniging „Looft den
Heere", directeur M. P. Ventevogel en het
Dameskoor „Noordzeegalm" directeur P.
de Rooij. De respectievelijke vereenigingen
zullen zich laten hooren vóór het gemeente
huis te Westkapelle. Aanvang 8 uur.
MIDDELBURG van 2329 Aug. 1929.
OndertrouwdJ. Flipse jm. 28 j. en N.
Rijkse jd. 27 j. A. de Leeuw jm. 24
en K- E. Harms jd. 23 j. J. G. K. van
Iren jm. 22 j. en j. M. Buijs jd. 21 j.
Getrouwd Jac J. v. d. Burg jm. 33 j.
en A. J. Vertregt jd. 33 j. H. F. M. van
Opstal jm. 22 j. en A. M. H. Priester jd.
21 j. A. G. Wagensveld jm. 26 j. en I.
Blokpoel jd. 24 j.
BevallenW. C. Schellings geb. van
Nassau d. A. de Klerk geb. v. Kleven
z. E. Marinissen geb. Maas z.
Kooman geb. Catsman d. M. L. van
Hese geb. Eman d. E. Kerkhove geb.
de Groot d.
Overledenlevenloos aangegeven kind
van P. Houmes en Joh. Louwerse H.
M. Janssen 77 j gehuwd met J. C. Eggel
J. de Kraber 56 geh. met N. Riemens
WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 30 AUGUSTUS 1929 No. 35.
BINNENLAND.
Wereldreizigers, die pech hadden. Be
delaars, die den Nederlandschen naam
schaden. Verbod van onderstand. Een
verdwijnend vak. Alastrim. Geen reden
zicli ongerust .te maken, doch men
zij op zijn hoede. Wat van medische
zijde wordt gezegd. Over een onsma
kelijke en onwaardige insinuatie. De
moordzaak Lans. Tegenstrijdigheden.
Het weggeworpen pakje. De hoed en
de jas. Adders in ons land. De najaars-
beurs en de voorbereiding. Drukke
dagen voor Utrecht. Over heimwee en
een geval, dat niet bepaald heimwee is.
Men doet tegenwoordig van alles om aan den
kost te komen. Tegenwoordig, maar vroeger
deed men het waarschijnlijk ook. Alleen
het aantal manieren waarop men vroeger tracht
te een eerlijk stuk brood te verdienen, was
zeker heel wat kleiner dan het thans is en de
keuze van een broodwinning was wellicht
iets moeilijker. Moeilijker vooral voor degenen,
die óf geen vak verstonden óf die door gebrek
aan werkgelegenheid, moesten aanpakken wat
zich opdeed. Of het „vak" van den „wereld
reiziger" er een van den laatsten tijd is? Zeker
niet. Maar tde Hollandsche jongen uit vroeger
jaren verliet moeders pappot in hoofdzaak
om in dien vreemde te gaan werken en het
schijnt wel, dat de huidige wereldreizigers of
globetrotters of hoe men ze noemen wil de
wereld ingaan speciaal met den lust zonder
werken aan den kost te komen tenzij men
het voortrollen van een vat of het duwen van
een kruiwagen of het verkoopen van prent
briefkaarten als „werken voor den kost" wil
beschouwen. Men kan ook van verkapte bede
larij sprekeii. Ook als wereldreiziger kan men
„pech" hebben. Niet elke. vlieger gaat op, ook
niet van de would-be wereldreiziger. En dan
lean het geval zich voordoen, dat hij in een
vreemd land op gebrek lijden is aangewezen.
Een landgenoot, door medelijden bewogen, is
niet altijd aanwezig. Doch zoo hier en daar in
het buitenland hebben we officieele vertegen
woordigers en juist deze moeten nog al eens in
de termen gevallen zijn door mislukte globe
trotters in de arm genomen te worden
om onderstand. Onze regeering vindt hel
nu welletjes. Zij heeft aan haar diplomatieke
en consulaire ambtenaren opgedragen voortaan
alle hulp en bijstand te weigeren en onder
geen voorwaarde geldelijken onderstand te ver-
leenen aan die Nederlanders, die zonder be
hoorlijk middel van bestaan naar het buiten
land zijn getrokken en daar onder het mom
van wereldreiziger te zijn, al bedelende rond
trekken, tot schade van den Nederlandschen
naam. 'tVak van wereldreiziger zal dus een
verdwijnend emplooi worden. 'tVet is van den
ketel.
De alastr^mgevallen blijven ln de laatste
dagen toenemen. Van medische zijde werd al
bij herhaling een dringend beroep gedaan op
de burgerij tot vaccinatie of re-vaccinatie. De
directeur van den Geneeskundigen en Gezond
heidsdienst te Amsterdam, die aan persver
tegenwoordigers eenige mededeelingen deed,
wees er o.m. op, dat het verkeerd is, zich
ongerust te maken en het gevaar te overschat
ten doch, dat men ook niet mag onderschat
ten. Volgens hem is het ook heelemaal niel
zeker, dat de tot nog toe betrekkelijk kleine
epidemie niet de voprlooper is van een grootere
Qok daarom is het noodig op zijn hoede te
zijn. De kwestie van al of niet inenten is er
eene van zeer ouden datum. In verband mei
het voorkomen nó inenting van een andere
ziekte encephalitis is de vaccine, voor
kinderen, die de school gaan bezoeken niet
verplicht meer. Naar de bladen meldden, zou
den zich in ons land enkele gevallen van ence
phalitis hebben voorgedaan. De bovenbedoel
de directeur heeft o.m. nog meegedeeld, dat
gevaar voor' encephalitis bij herinentrng prac-
tisch niet bestaan, ook niet bij kinderen bene
den een ja,ar en wat de andere kinderen be
treft acht. hij het alastrimgevaar veel grooter
dan het enoephalitisgevaar. Conclusie dus: wél
inenten. De geneeskundige medewerker van
„Het Vaderland" schreef in zijn blad een arti
kel naar •aanleiding van een kroniek in het
weekblad „Voeding en Hygiéne" gewijd aan
de volksgezondheid. Uit wat bedoeld medewer
ker van "Het Vaderland" schrijft, valt op te
maken dat de schrijver van de kroniek o.a.
de opvatting heeft (of heeft gehad) dat het met
de alastrim zoo'n vaart niet loopt, dat de ziekte
betrekkelijk weinig besmettelijk is en dat
er sommige geneeskundigen zouden zijn, die
van de huidige situatie gebruik willen maken,
om ondanks de enoephalitismisére de vacci
natie te foroeeren. Een geringe verbreiding
van de alastirïm zou volgens de bedoelde
kroniek een leelijke streep door de rekening
zijn voor *d'ie „sommige geneeskundigen". We
kunnen hier niet verder ingaan op wat de
geneeskundige medewerker van het „Vader
land" in verband met de kroniek aanvoert.
Hij spreekt van een onwaardige en onsmake
lijke insinuatie.
In de moordzaak Lans is een nieuw onder
zoek begonnen, maar dit hernieuwde onder
zoek heeft nog niet veel licht in de zaak ge
bracht. Tal van tegenstrijdigheden moeten zich
bij ide behandeling der zaak hebben voorge
daan en meerdere malen werd als vaststaand
en waardevol gegeven door latere verklarin
gen of nieuw ontdekte feiten min of meer
waardeloos althans de twijfelachtige waarde
gemaakt De mogelijkheid zou nu gebleken zijn
HERINNERING.
Bijna zestig jaar geleden
In de kleine cel hij zat,
Omdat hij tegen één der wetten
Van het land gezondigd had.
't Was maar kort, zes heele dagen
Zat hij er zijn straftijd uit.
De herin'ring steeds hem bijbleef,
Waar hij ging, naar Noord en Zuid
Want de tijd, door hem daar, eenzaam
In de oei toen doorgebracht,
Was in 't tijdperk, dat het leven
Ieder haast nog tegenlacht.
Waarin moed men heeft en blijheid
Om het leven in te gaan
Langs den weg, waar vele rozen
Maar gewis ook doornen staan.
De herin'ring aan de dagen
In de cel eens doorgebracht
Bleef hem bij zijn heele leven.
Jaren lang had hij gewacht
Voor hij aan den levensavond
Oud, vergrijsd, maar toch nog kras
Weerkwam in het dorpje, waar hij
Eenmaal opgesloten was.
Nogmaals toefde hij heel even
In de cel, waar eens hij „zat"
Waarvan steeds herin'ring bijbleef
Op zijn verder levenspad.
FOREST.
Worth a crown.
lOcts. per rol 20cts.peron*
dat er een nieuw verdachte in het geding
komt. Er was een pakje weggeworpen en han
gende het hernieuwde onderzoek moet bij het
gerecht een anonieme brief zijn ingekomen.
Volgens een bericht in „Het Volk" is de brief
schrijver gevonden en werd hij verhoord. Hij
zqu verklaard hebben, dat de tot nogtoe ver
dachte O., niet de man was, die het pakje weg
wierp. De pakjeswerper was blootshoofds en
had geen overjas aan. Doch er waren reeds
verklaringen van 'ónderen, die ook het pakje
hadden zien wegwerpen, volgens welke ver
klaringen de man die het pakje wierp wel een
hoed op en een overjas aan had. Alweer te
genstrijdigheden dus. De zaak kan nog van
langen duur zijn. Vermoed wordt, dat het wel
October zal zijn, voor de nieuwe behandeling
voor de rechtbank begint.
In vergelijking met vele andere landen zijn
wij hier nogal veilig van roofgedierte van
allerlei aard en vorm. Gevaarlijke roofdieren
houden wij er eigenlijk niet op na, d.w.z. zeg
gen, dieren die voor den mensch gevaarlijk
?ijn, zooals beren, wolven enz. En giftige
slangen? Ja toch we hebben er een: de
adder, maar welbeschouwd komt die zoo wei
nig* in het „openbaar" voor, dat we wel eens
gemeend hebben, dat hij zoo goed ais alleen
in schoolboeken voorkwam. Wat intusschen
heelemaal niet erg zou zijn. Doch ons land
bezit werkelijke adders, niet alleen dus die
welke zoo hier en daar in figuurlijken zin
onder het gras schuilen. De bekende zegs
wijze bewijst overigens, dat we hier te lande
ongeveer de werking van het addergif ken
nen en vreezen. Dezer dagen werd tweemaal
melding gemaakt van een geval, dat iemand
door een adder gebeten was. Het schijnt, dat
bewoners o.a. van de provincie Drente wel
degelijk met de mogelijke aanwezigheid van
adders rekening moeten houden, al moeten die
gevaarlijke dieren ook niet uitsluitend op de
hooge gronden gevonden worden.
Utrecht is bezig zich voor te bereiden voor
de najaarsbeurs welk eer van 3 tot en met 12
Sept .gehouden zal worden. Gemeld wordt,
dat deze najaarsbeurs een goede beurs belooft
te worden. Er is veel belangstelling van deel
nemers: het aantal aanvragen moet zelfs weer
zoo groot zijn, dat een groot aantal firma's
afgewezen moest worden in verband met ge
brek aan ruimte. Het tweede jaarbeursgebouw
zal eerst bij de voorjaarsbeurs 1930 in ge
bruik genomen kunnen worden. Er staan in
Utrecht, de oude Bisschopsstad, weer drukke
dagen te wachten.
Er zijn menschen, die niet lang en ver van
huis kunnen, menschen wie het noodlottig
zou kunnen worden als ze niet aan den gewel
digen drang van weer terug te gaan konden
toegeven. Echt heimwee moet een leelijke ziekte
zijn. Er zijn ook menschen, die zoolang ge
bromd hebben, dat ze na ontslag uit de ge
vangenis, alles doen wat ze kunnen om in vre
desnaam er weer in te komen, al was 't alleen
maar om den kost. Dezer dagen kreeg de
chef-veldwachter te Aalten bezoek van een
tachtigjarige uit Amerika, die de cel nog eens
wilde zien waarin hij in 1870 zes dagen „ge
zeten" had wegens een jachtsovertreding. De
man was vergezeld van zijn zestigjarigen zoon,
die een kiekje maakte van zijn vader in de
cel. Naar de „Standaard" meldde gaat het
tweetal de volgende maand weer naar Amerika
terug. Wie weet met hoeveel voldoening de
oude zijn cel-foto in alle naiviteit daar zal
laten zien.
BUITENLAND.
Nota's, die gewisseld werden. Wat „ge
wone" menschen doeai, die elkaar
iets te zeggen hebben. Een theemid
dagje bij baron Adatsji. Persoonlijk
contact. Een Paliaansch aanbod, dat
weinig om 't lijf heeft. Duitsche on
tevredenheid. Opschieten opschie
ten. De ontruiming. De „Graf Zep
pelin" in Amerika. Incidenten bij den
klaagmuur te Jeruzalem. Ingrijpen van
Engeland.
De radioluisteraars in ons land werden de
vorige week verblijd met de mededeeling,dat
de heeren Briand en Stresemann zich voor
den microfoon zouden plaatsen om zich aan
hel Nederlandsche volk te laten hooren. Wan
neer nu gewone menschen zooiets beloven, mag
min of meer verwacht worden, dat ze op het
afgesproken uur present zullen zijn. Maar
een gedelegeerde ter Conferentie Den Haag
1929 is geen meester van zijn tijd, en dus was
het niet te verwonderen, althans niet kwalijk
te nemen, dat de hee,ren op het aangegeven uur
verhinderd waren. Enfin, ze hebben dan toch
gesproken. Briand heeft het gehad over de
vriendelijke ontvangst (waaromtrent heel Ne
derland al alles wist) en dan heeft hij zoo iets
gezegd van het meenemen van schoone her
inneringen. We kunnen tevreden zijn. Wat zou
Briand anders ook gezegd moeten hebben. Wel
licht was hij staande voor den microfoon
blij dat hij niets over de conferentie behoefde
te zeggen. En wat had hij kunnen zeggen?
Dat het miserabel ging? 't Had als een klacht
kunnen klinken, maar alle luisteraars ter we
reld zouden niet in staat geweest zijn Briand
te troosten zoo hij al troost noodig had.
In elk geval, we hebben het stemgeluid van
Briand gehoord. En nu over de conferentie,
die al drie weken aan den gang was, zonder
dat men aan het eigenlijke begin gekomen was.
Wanneer twee of meer gewone menschen el
kaar iets te zeggen hebben of ze hebben een
netelige kwestie uit te zoeken, dan komen ze
bij elkaar, en ze zoeken elkaar en ze weten
in den regel zelfs degenen, die er tusschen
uit zouden willen knijpen bij de panden van
zijn jas vast te houden. Wanneer hooge gedele
geerden iets hebben te bespreken of te on
derzoeken iets neteligs als het plan-Young
wel is dan komen ze met groot gevolg naar
een zelfde plaats, en zenden elkaar nota's.
Het duurt heel lang eer ze met elkaar in per
soonlijk contact komen en als ze dan elkaar
niet gauw genoeg begrijpen of elkaar ondanks
de gewisselde nota's heelemaal niet begrijpen,
gevoelen ze zich, de een voor, de ander na,
geprikkeld ontevreden en dan beginnen ze hei
melijk of uitgesproken, naar het einde te
verlangen. Gelukkig zijn er te 's-Gravenhage
ook nog gemoedelijke menschen, als de Ja-
pansche gedelegeerde Adatsji, die een oaar
heeren, Briand en Snowden, op de thee noo-
digde, om de heeren eens gelegenheid te ge
ven met elkaar te praten. Men kent de opvat
tingen, welke door de gedelegeerden der ver
schillende landen worden gehuldigd: ieder wil
voor zijn land zooveel mogelijk hebben van
wat Duitschland betaalt. En het loven en
bieden heeft de vorige week voornamelijk dit
resultaat gehad, dat er van beëindiging der
conferentie geen sprake was en dat bij het
begin van de nieuwe week de oplossing van
de gerezen verschillen nog ver te zoeken was.
De heeren verweren zich scherp tegen elkaar,
daarvoor zijn ze nu eenmaal diplomaten. Zoo
als we reeds meerdere malen zeiden, wil En
geland meer hebben dan de anderen willen
geven. Italië wil echter wel meer geven, maar
volgens de desbetreffende berichten op ei
genaardige manier. Italië toch zou, om En
geland tevreden te stellen, aangeboden heb
ben den invoer van Britsche steenkool in
Italië gedurende de volgende tien jaren min
stens op vijf en twintig percent boven den
gemiddelden invoer der laatste vier jaren te
stellen. Doch, in die laatste vier jaren zit
ook het jaar 1926, het jaar dus, waarin En
geland door de kolenstaking een zeer gerln-
gen uitvoer had. En in verband daarmee zou
het gemiddelde over de laatste vier jaren nog
aanmerkelijk beneden den huidigen invoer van
Britsche kolen in Italië blijven. Zoodat de
tegemoetkoming van Italië practisch al heel
weinig om 't lijf heeft. Wie over den tragen
gang van zaken ook heel slecht te spreken zijn,
dat zijn de Duitschers. Voornamelijk daarom,
omdat het hun tamelijk onverschillig kan zijn
of de geallieerden den buit al of niet in der
minne weten te verdeden en of Engeland iets
meer krijgt en Frankrijk en Italië iets min
der de totale som zal ten slotte door
Duitschland opgebracht moeten worden, on
verschillig hoe de heeren in Den Haag de
som willen verdeelen. Duitschland wenscht
haast te maken omdat zij wel degelijk begrij
pen, dat ze groote kans hebben, dat het
plan-Young den len September nog niet aan
vaard is. dus nog niet in werking kan treden
en uit den aard der zaak hebben de Duit
schers er geen liefhebberij in ook na genoem
den datum nog te blijven betalen op den voet
van het plan-Dawes (waarvoor het plan-Young
in de plaats moet komen.)
Het plan-Dawes vergt jaarlijks 500 millioen
mark meer van de Duitschers dan het plan-
Young. Hebben de Duitschers gelijk, dat ze
willen, dat er wat voortgemaakt wordt? Vooral
waar Briand geweigerd heeft toe te stemmen
in een door Duitschland gevraagden over
gangsmaatregel van het plan-Dawes naar het
plan-Young, En ook daarom zijn de Duitschers
slecht in hun schik over den gang van zaken,
omdat voor hen tenslotte ook een hoofdzaak
is de ontruiming, terwille van welke ze zich
bereid verklaarden het plan-Young te aan
vaarden. Zooals we reeds vroeger meldden,
staan de Engelschen heel anders tegenover
de ontruiming als de Franschen. Engeland
moet bereid en voornemens zijn de Britsche
troepen terug te t rekken uit het Rijnland
un zelfs ook het Britsche contingent, dat in
het Saargebied gestationeerd is ter dekking
van het spoorwegverkeer.
H «R Uw hoofdhuid en waech daarna Uw hoofd
w w met warm water en gewone^zeep of nog
I beter met Purolzeep. Herhaal dit zoo nu en dan. Uw
hoofdhuid wordt daardoor roosvrij, het haar schoon
en zacht en valt niet uit.
Maandagmorgen 'is de „Graf Zeppelin", die
êe vorige week, kort voor het vertrek uit
Tokio nog een kleine vertraging gehad, boven
Los Angelos verschenen. Het luchtschip werd,
door een millioen menschen opgewacht. De
vlucht over den Stillen Oceaan moet bijzon
der vlot gegaan zijn.
De Engelsche regeering heeft eenige oorlogs
schepen naar Palestina gezonden, waar het
tusschen Joden en Arabieren niet al te best
botert. Verscheidene botsingen hebben tusschen
de twee genoemde volken al plaats gehad «.n
er zijn van weerskanten dooden gevallen. In
hoofdzaak vielen de incidenten voor bij den
klaagmuur, waar ook het vorige jaar onaan
genaamheden plaats hadden tusschen Joden
en Arabieren. De klaagmuur is een voor de
Joden gewijde plaats. Het is de eenige over
gebleven muur van den tweeden tempel te
Jeruzalem, de muur, waar het Joodsche volk
komen klagen over het lot van hun stam en
waar ze komen bidden om herstel van het
Israëlitische volk. Dus is die klaagmuur, xoö
oud en vervallen en verweerd en verbrokkeld
als hij is, een Joodsch heiligdom, maar het
eigendomsrecht van den grond, waarop de
klagende Israëliet staat, berust bij den Arabier.
En de Arabieren zien nauwlettend toe, of er
ook aan hun eigendomsrecht getornd wordt,
wat zoo nu en dan aanleiding tot conflicten
geeft, waarbij de beide parten zich niet on
betuigd laten en wellicht van beide zijden
wel eens iets gedaan wordt dat als een uitda
ging beschouwd wordt. Dezer dagen is het
weer mis en Engeland als mandataris van
Palestina gaat nu krachtdadig ingrijpen, wat
waarschijnlijk daarom wel te meer noodig ge
acht wordt, omdat het conflict zich van Jeru
zalem uit over geheel Palestina zou kunnen
verbreiden. f ri "t*
Wederom is Middelburg een modern inge
richt winkelpand rijker geworden. Op de VIas-
markt heeft de heer J. G. Vermeer een zaak
geopend o[p het gebied van radio, electrische
apparaten en rijwielen. Gaarne hebben wij
voldaan aan het verzoek om de meuwe zaak
in oogenschouw te nemen. Tn Je naar de
eischen des tijds ingerichte winkelruimte ont
dekten wij de alom bekende Philips en Erres
radiotoestellen benevens de moderne grumo-
foon-versterker. In de af deeling rijwielen is
een ruime keuze in „Metailicus"-rijwielen. De
heer Vermeer is op het gebied van radio en
electriciteit een „vakman", zoodat de bezoe
kers van zijn zaak vakkundig worden inge
licht. Wij twijfelen er niet aan of ook deze
zaak zal haar koopers uit geheel Walcheren
weten te trekken.
VLISSINGEN van 22-29 Aug. 1929.
Ondertrouwd: J. van Lindonk 25 j. en C.
J. van Puffelen 25 j. A. van der Wilt
25 j. en H. Vlielander 21 j. P. J. van deir
Star 54 j. en R. C. J. Elias 54 j.
Getrouwd: W. Meerman 21 j. en K. Schroe-
vers 19 j. - F. Steutel 38 j. en H. H. M.
Grizell 32 j. M. van Boven 23 j. en A.
Th. M. van Opbergen 22 j. A. C. J. Fynaut.
30 j. en L. Koolwijk 24 j. J. Postema 27
j. en W. Buning 23 j. C. Wi. Betcke 26 j.
en N. B. Schouwenaar 25 j. J. de Voogjl
29 j. en C. M. van Noppen 24 j.
Bevallen: L. Huiszoon geb. Jobse z. C.
J. Kole geb. Cornelisse z. J. J. Jonckman
geb. Hoogstraten z. J. Tielroolj geb. Land
man z.
Overleden: M. G. Waldschmidt wed. van
P. van der Does 78 j.