2e BLAD Van Week tot Week KI oosterlociLfjenn.^ v. „Ceen goud xoo 0oed. BURGELÏJKE STAND Beenwonden WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN VRIJDAG 2 AUGUSTUS 1929 No. 31. BINNENLAND. De retiden ie In het teekexT der Inter nationale belangstelling. De huisves tingskwesties. Commissies, ook voor feesten enklachten. Ons land te duur? De Kabinetskwestie. Gerucht over ontheffing van opdracht. De voel horens uitgestoken. Parlementair ofl extra-parlementair, wat zal 't zijn? Dank aan dappere zeehelden. Geen record. Particulier initiatief. Boekwerk jes te koop. Klein in het groote? Holland, dat zich ongetwijfeld door vele schitterende hoedanigheden van land en volk ttlag verheugen, komt dezer dagen zeer zeker in nog meerdere mate te staan in het teeken van een belangstelling, die ons Hollanders toch inderdaad het harte goed moet doen. In 1648, het jaar van den vrede van Munster, trad ons land met een zekere waardigheid en fierheid in de rij der Europeesche mogendhe den en sinds dien hebben we ons, bij enkele minder gelukkige tusschenpoozen uitgezonderd, Weten te handhaven op de plaats, die we in 1648 zoo fier gingen innemen, misschien om dat ons klein land in kleine dingen groot was. Wanneer nu de mogendheden, die onder en met elkaar er over te beslissen hadden, ons land aanwijzen, zooals geschied is, als plaats waar de groote internationale conferentie ge houden zal worden, kunnen we dubbel en dwars tevreden zijn. Een pessimist zal mis schien willen beweren, dat mogelijk ons land niet gekozen zou zijn indien de mogendheden of althans sommige mogendheden wat minder hioeilijk in hun keus geweest waren en zich wat eerder bij de aanvankelijk geopperde wpn- 0chen hadden neergelegd. Maar nu, Parijs biet, Brussel en Genève niet, Londen niet, maar het vorstelijk 's-Gravenhage zal de plaats zijn, waar de groote conferentie, uitvloeisel van de conferentie van financieel© deskun digen te Parijs, gehouden zal worden, Of er in Den Haag ook genoeg plaats was? Er gaan vele makke schapven in één hok. Afgezien van de vraag of de heeren die In Den Haag bijeen zullen komen vergeleken zijn met schapen en nog wel makke schapen, in één hok behoeven» ze niet en al zal het aantal gedelegeerden met hun aanhang nogal groot zijn met eenig hoofdbreken wordt er wel een geschikt plaatsje voor allen gevonden. Verleden jaar hebben we pas de Olympische Spelen in Amsterdam gehad en de ervaring toen opgedaan en de maatregelen toen getroffen kunnen ongetwij feld ook met betrekking tot het herbergen van vele hoogere en lagere gasten van nut zïjn. Augustus, dat ls zoo ongeveer het drukst van het seizoen. Vermoedelijk zou het logeeren van de legaties met hun aanhang van ambte naren en journalisten gemakkelijker geweest zïjn als de conferentie een maand was uitge steld. Maarv 't zou toch al te mal zijn, indien een stuk van het groote politieke wereldge beuren moest worden uitgesteld, omdat de residentie 's-Gravenhage te nauw behuisd was. Men is druk met de voorbereiding bezig. Er zijn commissies benoemd voor journalistieke aangelegenheden de pers, de Koningin der Aarde is mede te gast; voor telefoon- en tele graafdienst, natuurlijk ook voor huisvesting, «^en commissie voor feestelijkheden en ontspan ning en een klachtencommissie, 't Is niet meer dan billijk, dat aan de heeren, die hier hun moeizamen arbeid komen verrichten de gelegenheid gegeven wordt zich te ontspannen en dat Den Haag werd uitverkoren is op zich zelf al een motief tot het in elkaar zetten van feestelijkheden en al zal er wellicht geen re- clamedoel achter zitten, het kan geen kwaad dat het internationale gezelschap voor zoover nog noodig ons land en volk speciaal de residentie ook van den vroolijken kant leert kennen. Hopen we nu maar dat de klachten commissie niets te doen zal hebben. Bij voor baat zijn de Franschen met Den Haag als conferentie-plaats niet ingenomen, o.a. omdat Nederland, „zoo duur is", 't Is ons niet be kend, wat de Franschen „duur" of „goedkoop^ noemen. In elk geval zal het zaak zijn, dat we ons beste beentje voorzetten en er voor trach ten te zorgen, dat ook zij die mogelijk met ©enigen tegenzin hierheen komen, met een tevreden en dankbaar gemoed ons land, na de conferentie, den rug weer zullen toekeeren met een welgemeend „tot weerziens" op de lippen. Ons volk houdt zich dezer dagen nog met iets anders bezig, dan met de groote eer, "welke ons met de conferentie te beurt valt en wel met de Kabinetskwestie. Op den dag, dat wij dit schrijven, is de Kabinetsformateur Jhr, Mr. Ruys de Beerenbrouck nog niet ge slaagd in het samenstellen van éen Kabinet. Aan het einde der vorige week gingen er ge ruchten, volgens welke hem ontheffing van de opdracht gegeven zou zijn. Doch, zoover 'lxwam het nog niet. Maandag j.l. werd ge meld, dat van ontheffing geen sprake was, maar dat ofschoon de pogingen tot, vorming van een Kabinet nog werden voortgezet, aan genomen kon worden, dat de kansen op het slagen de vorming van een parlementair Kabinet er niet op verbeterd waren. Wat natuurlijk niet wegneemt, dat het zeer goed mogelijk is, dat bij wijze van verrassing, plot seling de mededeeling komt, dat er een parle mentair Kabinet gevormd is. En zoo niet, dan zijn uit den aard der zaak de pogingen van Jhr. Mr. Ruy» de Beerenbrouck' toch in geen geval geheel vruchteloos en wel daarom WONDERDOKTER. Spanje heeft een wonderdokter Ieder Spanjaard spreekt van hem. En d'andere dokters zitten zeker Leelijk met hem in de klem. Want, als 't waar is, wat de dokter Dokter Asuero- zegt, Komt waarschijnlijkf van hun wijsheid Op den duur niet veel terecht. 't Een'ge ding waarop het aankomt 3 Bij den mensch, dat is de neus Dat is Asuero's leus. Al het andere is maar larie, Op den neus slechts komt het aan. Daaruit is ook te verklaren Hoe het spreekwoord is ontstaan: „Laat niet bij den neus U nemen" Dat 's voor ons de teere plek. Maar, wie bij den wonderdokter Om advies komt, 't klinkt heel gek, Wordt er bij den neus genomen, In den waren zin van 't woord. En daar gaat de groote massa Ook in. Spanje mee accoord Daag'lijks wordt in Spaansche kranten Asuero's roem verbreid. Maar het laatste woord is zeker Over hem nog niet gezeid. En de wetenschap zegt nuchter: Asuero, knappe man, Voor je ons alles haarfijn uitlegt Gelooven wij geen steek er van. Forest. Veler» -öu.K&eler» jaren, lang rneV verou-derde been. Wooden, die maar niet genezeo vs/»llen. NJcctn cAcicirv^>or nu CCn6 (Adv. in Blokschrift) niet, omdat hij de politieke voelhorens naar llle kanten zal hebben uitgestoken en bij een eventueel verzoek" om ontheffing van zijn op dracht aan H. M. de Koningin genoeg verno men zal hebben om van het noodige advies te kunnen dienen. De vraag of we een parlemen tair Kabinet of een extra parlementair (al of niet uitgesproken rechtsch karakter) zullen krijgen kan voorhands nog niet beantwoord worden. De tijd zal leeren hoe en wat. In het verslag over 1928 van de directeuren van de Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Red ding van Schipbreukelingen wordt er o.m. hulde gebracht aan de nagedachtenis van Üe dappere bemanning van de stoomreddingsboot „Prins der Nederlanden" die bij een poging tot redding van de schipbreukelingen op het Letlandsche schip „Valka" om het leven kwa men. Onder de omgekomen leden van de be manning van de „Prins der Nederlanden." was er een, die in de ruim twintig jaar, dat hij schipper was op genoemde boot het leven heeft gered van ruim 1200 schipbreukelingen en eenige malen een schipbreuk wist te voor- lomen. Dat wil wat zeggen. Als we ons niet vergissen zijn! er aan onze kust zeehelden ge weest, aam wie een nog grooter aantal schip breukelingen het leven te danken heeft gehad. Het getal 205 duidt dus geen record aan. Geen record. Wordt er op het gebied van datgene, wat onze stoere visschersbonken daar onder het woeden der elementen soms verrichten wel ooit van een record gesproken is. Zeker ^ullen de dapperen wat ze verrichten niet in de eerste |>laats doen om het record, waarvan ze mis schien ook geen flauw begrip hebben. Van particuliere zijde is in de laatste iaren zoo een en ander .gedaan om den zeehelden en bunne nagelaten betrekkingen het aardsche bestaan wat lichter te maken. Men denke aan de actie voor het Dorus Rijkersfonds. We moe ien het in ons land blijkbaar van het particu- 'ier initiatief hebben. Zoo werd kort geleden, en wordt in sommige deelen van het vaderland op dit oogenblik misschien nog, gecollecteerd langs de huizen met boekwerkjes, ten bate van menschen, die hun leven waadden, tien tallen van malen, om dat van anderen te redden. De ijver dergenen, die een dergelijke steunactie op touw zetten is dunkt ons te prij zen; evenzeer als de liefdadigheid van hen, die om het goede doel, in den zak tasten. Het vreemde ligt hierin, dat het noodig is op deze wijze gelden bijeen te brengen voor hen, die in de ure des ge vaars op de door hen ge kozen post moedig pal hebben gestaan. Men zou er toe kunnen komen te vragen of het noodig is. dat een volk en een regeering, die in kleine dingen groot kunnen en willen zijn, noodwendig de kleinheid moeten betrach ten waar het groote dingen betreft. BUITENLAND. De oorlogsbijl nog niet opgegraven. Bemiddelingspogingen niet aanvaard. Nut van waarschuwingen en vermanin- fen. Kansen op behoud van deni vrede gestegen. Engelsche teleurstel- tag. Vioolbouw vertraagd, ook in Amerika. Britsch-Amerikaansche be sprekingen. Kabinetscrisis in Frank rijk. Herdenking van Blériot's eerste vlucht over het Kanaal. Terugkeer van den ex-kelzer naar Duitschland niet gevaarlijk meer, alleen onge wenscht. Ook dit jaar en wel in de laatst verloopen weken er van heeft het er ernstig naar uit gezien, dat.de oorlogsbijl opgegraven zou wor den, de oorlogsbijl, die wellicht na de rijpe ervaringen van de laatste jaren wat dieper ligt dan vroeger, maar omtrent de aanwezigheid waarvan en de vindbaarheid voor wie haar met kwaden ijver mocht zoeken het toch nog vrijwel eens is, blijkens de in verschillende landen uitgesproken vrees, dat het tusschen Moskou en Nanking tot een oorlog zou komen. Aan aanbiedingen tot bemiddeling heeft het niet ontbroken, wat als een bewijs mag worden aangenomen, dat bij de verschillende regeerin gen in de oude en de nieuwe wereld wel ter dege de ernst en de noodlottigheid van een gewapend conflict zijn doorgedrongen. Maar zoowel Rusland als China hebben er blijken van gegeven, dat ze verstandig willen ztjn, en welke nu de motieven ten slotte ook mogen zijn, waarom ze voor een minnelijke onder linge schikking vatbaar zijn, dat doet er op 't oogenblik minder toe, als ze maar zoo ver standig zijn de oorlogsbijl te laten waar ze is. Moskou en Nanking willen naar het heet geen gebruik maken van de van zoo vele zijden geboden vriendelijke bemiddeling. Ze willen flus heti zaakje onder elkaar, om zoo te zeg gen „en tamïne" opknappen. Dat die bemid delingspogingen gedaan zijn, zal misschim^ wel zijn goede zijde hebben en niet minder nut tig zal feuet wel geweest zijn, dat van vele kan ten ernstige woorden van waarschuwing en vermaning hebben geklonken: Weet goed, wat ge gaat beginnen. Zoowel de Russen als de Chineezen zullen misschien met het vernomene hun voordeel kunnen en willen doen. Ten slotte zal het mogelijk voor de beide landen in zekere mate aangenaam geweest zijn van zoo vele kanten wijze en kalmeerende woor den vernomen te hebben. China, zoowel als Rusland verkeeren momenteel wat hunne in terne aangelegenheden betreft in een positie die een buitenlandsch gewapend conflict alles zins ongewenscht maakt en die er welbezien Chineezen zoowel als Sovejt-Russen den hemel voor moet doen,danken als 't conflict zonder oorlog afloopt. Iets, waarop gelukkig de kan sen steeds grooter schijnen te worden. In Engeland houdt de ontevredenheid over den nieuwen premier Mac Donald, nog steeds aan. Wie er ontevreden zijn, dat ztjn specdaaj zij, die zich vastklemmend aan een eens gege ven belofte, vergeten, dat er voor het berei ken van resultaten tijd noodig is en dat zelfs Mac Donald en zïjn kabinet die resultaten niet uit den grond kunnen stampen. Sinds de La bour-regeering aan het bewind kwam is het aantal werkloozen nog aanmerkelijk gestegen maar die stijging was al sinds maanden een gewoon verschijnsel. Het zou dwaasheid zijn, die stijging thans te willen toeschrijven aan He Labour-regeering, maar even dwaas zou het zïjn te verwachten, dat het huidige Engel sche kabinet in één handomdraaien de werk loosheid zou kunnen doen verminderen of foen ophouden. Teleurstelling is er echter, ook met betrekking tot den achturigen arbeids dag in het mijnbedrijf. De Engelsche régee- ring moet voornemens zijn de achturendag in eenige etappes te doen veranderen in den zevenungen dag. Betreffende het vlootplan van de Labourregeering kan in 't kort gemeld fvorden, dat besloten is den aanbouw van nieuw vlootmateriaal op te schorten. Mac Do nald blijkt er prijs op te stellen alvorens zijn regeering tot definitieve regeling van denvloot- bouw overgaat, de aangekondigde besprekingen te houden met Amerika. En, van hun kant doen de Amerikanen voor Mac Donald niet onder. Blijkens mededeeling van president Hoover zal met den bouw van de op het vlootpro- gram voor dit jaar voorkomende drie kruisers niet begonnen worden voor er gelegenheid geweest is in den breede te beraadslagen over de gevolgen en van op de definitieve overeen komst inzake de gelijkheid van de strijdmacht ler zee, welke naar zijn meening tusschen Amerika en Engeland bereikt zal worden. Nu kan president Hoover over de noodzakelijk heid tot vermindering van de uitgaven voor vlootbewapening praten, Hoover al is hij pre sident, is heel Amerika niet. Er is ook in Amerika al critiek gekomen op wat Hoover éezegd heeft, en wel van de zijde van den heer Britten, van den man, die verleden jaar op eigen houtje een uitnoodiging zond aan Engeland met het oog op het houden van niet- Tfficieele besprekingen betreffende den vloot- bouw en vlootbewapening, maar hij wil, dat alle stappen op dit gebied gebaseerd zullen zijn op een overeenkomst met Engeland. Het treft dus goed, dat èn Mac Donald èn Hoover beiden zoo zeer gesteld zijn op het houden *an besprekingen, die lot het door Britten gewenschte doel zullen kunnen voeren. In Frankrijk heeft ook de Senaat de ratifi catie van de schuldenovereenkomsten met Ame rika en Engeland goedgekeurd en Poincaré zal dus tevreden kunnen z^jn. Hij heeft er voor gevochten om het zoover te kunnen krijgen. Want de heer Poincaré is ziek en met die riekte moet in verband staan zijn aftreden als minister en met Poincaré is het heel* ministerie afgetreden. De kabinetsformatie werd door den president der Friansche republiek, Doumerque opgèdragen aan den heer Briand, die de opdracht aanvaardde. Reeds in het. be gin dezer week werd uit Parijs gemeld, dat de crisis zoo goed als opgelost was en dat het zoo goed als zeker was, dat alle ministers van het demissionaire kabinet in het nieuwe minis terie zitting zouden hebben. Verwacht werd, dat Briand reeds Vrijdag het nieuwe kabinet aan de Kamer zou presenteeren. Nu, Poincaré heeft vooral in de laatste weken plezier gehad van zijn hooge ambt, vooral waar het ging om en over de ratificatie der schulden. En dat het hierbij in vele opzichten ging om het kabinet Poincaré dan om de ratificatie der schulden zelve, moge blijken uit een artikel In de „Echo de Paris'" waarin cronisch ge vraagd werd wat de andere partijen zouden doen als Poincaré eens plotseling tegenstander van ratificatie werd, welke vraag dan als ant woord gegeven wordt, dat dan ongetwijfeld alle meeningen in de Kamer zouden omslaan. Poincaré heeft zelf de behandeling van de rati ficatie niet tot het gewenschte einde mogen brengen. In Briand heeft bïj een goed pleit bezorger gevonden. De vorige week Donderdag was het twintig jaar geleden, dat de Fransche vlieger Blérlot over het Kanaal vloog, wat voor dien tijd een prestatie was van belang, een prestatie even merkwaardig en met evenveel bewondering aangezien als nu in den tegenwoordigen tijd een vlucht over den Atlantischen Oceaan wordt beschouwd. Blériot beschikte in 1909 over heel hndere hulpmiddelen dan die, waarmee de hedendaagsche Oceaan vliegers zijn toegerust en anderen pionierswerk hebben velen met succes voortgebouwd. De Berlijnsche correspondent van het PariJ- sche blad „L'Oeuvre" heeft een ondartnud gehad met den Duitschen minister van buitea- landsche zaken en wel over iets dat den Fran schen nog in het bijzonder schijnt te inte- resseeren, al hebben we de jaren, waarin min of meer ernstig over mogelijke „uitlevering" Taan de geallieerden) van den voormaUjgeó Puitschen keizer al lang achter den rug. 't Ging dus tusschen bedoelden correspondent en minister Severing over den ex-keizer, meer speciaal over den mogelijken terugkeer naar Duitschland, Severing vertelde o.m. dat het nieuwe wetsontwerp tot bescherming van de Republiek zoo gloed als klaar was, maar'ttat er eenige paragrafen betreffende den keizer uit waren vervallen. In verband hiermee wees de heer Severing er op, dat wettelijk nietsl meer den terugkeer van den ex-keizer in Duitsch land in den weg staat. De republiek Is than» beschermd tegen het herstel der monarchie en Severing, acht den terugkeer van den eix-keizer niet gevaarlijk meer, alleen ongewenscht. WEET GIJ? dat men een uitstekend meubelwas krijgt door gelijke deelen gekookte lijnzaadolie «n bruinen azijn door elkaar te mengen, het mengsel in een flesch te doen en goed door elkaar te schudden? en dat Ford' voor het invoeren van zijn nieuwe modellen alleen in de Vereenigde Skaten en Canada aan advertentiereclame 1.300.000 dol lar besteedde? en dat een. goede moeder meer waard i» dan honderd schoolmeesters? VLISSINGEN van 25 Juli 1 Aug 1929 Ondertrouwd J. K. van Beers 57 j. en A. G. Rotgans 43 BevallenN. Verboven geb. Filius z. L. E. Vader geb. Everaerts 2d. C. Ma rijs geb. de Wo'f z. B. Koetje geb de Groot z. A. C. M. Langedijk geb. De- moor z. OverledenE. F. Verhoeven man van J. M. |ansen 68 MIDDELBURG, van 25 Juli 1 Aug. 1929 Ondertrouwd: M de Lange 26 j. en A. Snijders 23 j. H. Franken 23 j. en E. C. Heuseveldt 23 J. A. Baljeu 49 en M. A. Bergmann 35 GetrouwdJ. Steinvoorte 23 j. en K Va der 23 j. J. de Klerk 30 j. en J. A. Loo- mans 22 K. H. van Faassen 24 en G. J. Wentzel 2? A. W. Dekker 291. en C. H. Louws 30 j. E. Hewitt 28 en H. Kraak 20 L. Joosse 63 j. en W. de Klerk 36 j. BevallenSchuilwerveKloet z. J. Adriaansede Klerk d. M. E. W. Ant- heunisse—Snijders d. S. F. Dirven— Geilman z. C. Adriaanse—Louwerse OverledenH. Ova 4 mnd. z. van J. Ova en J. Bliek J. Haaij 66 j. wede. C. Wondergem G. Schrier 83 j. wede C. Fruijtier.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1929 | | pagina 5