VraaqenJhtnbod
v.ROSSEM's ZEEPAARD 15».
EEN GEBED
Transpireerende Voeten
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
EERSTE
35a JAARGANG
VRIJDAG 5 JULI 1929
drukkerij
h. wegeling
vlissingen
No. 27
DRUKKERIJ
H. WEGEÜNO
VLIS SINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT PER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
DRUKKERIJ
DE LANGE JA N|
MIDDELB.
Wij zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs i
Wegelings7lieuwsblad\
Ook op het gebied
van Kantoor/- en
Schrijfbehoeften
zijn wij goed en
goedkoop
MDDELB. Uitgave^dft.^gellng, Noordstr. 44, Telef. 130, VEissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
Onder het opschrift „Oorlogssouvenirs"
schrijft Rubie Conn in het „Geïll. Volksblad"
het volgende, dat wij gaarne overnemen, want
is er één ding waar ieder mensch van door
drongen moet zijn, dan is het wel dit, dat de
oorlog een gruwel is, zoowel tijdens, dat hij
gevoerd wordt als ook nog lang daarna in
zijn nawerking. Vandaar dat ieder van harte
de vredesbeweging, die steeds groeiende is,
moet toejuichen. Maar de beste argumenten
voor die beweging zijn feilen, als hieronder ge
noemd en waarvoor schrijver voor de letter
lijke waarheid van het gebeurde instaat. Hij
schrijft dan: Daarmee met dat „souvenirs"
bedoel ik nu niet wonden of verminkingen
in den oorlog opgedaan, óók niet een verdwaal
den kogel of een bomscherf mee naar huis
genomen, om ze daar eens te laten zien, hoe
die dood en verderf brengende dingen; er wel
uitzien, maar ik heb op 't oog sommige „eigen
aardigheden", wijzigingen in karakter of denk
wijze, rechtstreeks stammend uit die lugubere
oorlogsjaren.. De Fransche schrijver Brieux
zegt, dat er nooit zooveel onbedachte en onbe
redeneerde, gewaagde en zelfs onverantwoor
delijke huwelijken zijn gesloten als na d$n
oorlog van Augustus 1914. Vóór dien tijd over
wogen de jonge menschen nog wel eens, of
het verstandig en geoorloofd was, tot het
sluiten van een huwelijk over te gaan, de mee
ning der ouders werd niet buiten spel gelaten,
men ging, als regel, niet over tot een anderen
staat des levens, of aan sommige( voorwaarden
moest wel degelijk worden voldaan. Tegen
woordig heeft men zooveel gemoedsbezwaren
niet meer. Als de gelegenheid zich voordoet:
trouwen, wel ja, waarom eigenlijk niet? Een
huwelijk is bijna even spoedig en' gemakkelijk
ontbonden als gesloten, de helft derf verbinte
nissen loopt weer op scheiding uit. Wie niets
wagen durft, heeft geen kans iets te winnen. Is
het in vele gevallen hoogst bedenkelijk, licht
zinnige beloften te doen en lichtvaardige vei -
houdingen aan te gaan, zoodra er van een hu
welijk sprake is, moet men dubbel oppassen,
omdat niet enkel het tegenwoordige, doch: ook
het komende geslacht de gevolgen draagt.
Lichtzinnig gesloten huwelijken openen wijd
deuren naar demoralisatie en verwording
van het volksleven.
Een vrouw van middelbaren leeftijd deelde
mij mede, dat haar zoon, tijdens Augustus 1914,
een veelbelovend student was, die met ijver
en volharding werkte. De oorlog rukte hem
vier jaar uit zijn studiën. Na ruim vijftig maan
den mobilisatie na kamp- en kazerneleven,
met M wat er toe behoort, was 't hem eenvou
dig onmogelijk, den gestadigen arbeid weer op
te vatten. Hij wilde wel, maar kon niet.
Zijn hersenen waren niet meer in staat, lo
gisch te denken, alle krachten te concentreer en
op één punt. Telkens greep hij! weer naar de
boeken, telkens poogde hij zijn gedachten te
ordenen, naar een bepaald onderwerp heen te
leiden, doch 't mislukte altijd weer. Ten einde
raad beloofden zijn ouders, hem een langge-
koesterden wensch te zullen vervullen, indien
hij vlug en ijverig afstudeerde. De jonge man
spande alle krachten in, zette alles op één
worp, werkte dag en nacht, dwong zich tot
gezette studie en bereikte hef doel. Twee
maanden later droegen zijn ouders heml naar
't graf: het denkvermogen, dat zoo lang ge
dwongen had braak gelegen, kon de overbelas
ting niet doorstaan, 't gaf dén strijd op, na
eerst het lichaam versleten te hebben. Niet in
den oorlog, maar door den oorlog gevallen.
Wel een betreurenswaard verschijnsel, dat het
soldatenleven in sommige (misschien in velel
gevallen den terugkeer tot het gewone burger
bestaan hoogst moeilijk, zelfs onmogelijk maakt.
VLISSINGEN. Overgeplaatst van Nieuw-Borg-
vliet naar hier, de besteller varf den post- en
telegraafdienst J. Jansen. Op het wachtschip
de officieren van administratie 2e klasse L. P.
van Boven en W. F. L. Waleveld resp. voor
de. maanden Juli en Augustus. Herbenoemd
tot lid van den Voogdijraad 's-Gravenhage II
Mevr. A. S. R. E. van Raalte-van Raalte.
De politie zette een Belg over de gren
zen, die getracht had als metaalbewerker ge
niaalst te worden op de fabriek! „de Schelde"
doch die daarin niet geslaagd was en geen mid
del van bestaan had.
Op Maandag 15. Woensdag 17 en Zater
dag 20 Juli zullen in de voormalige Middelkerk
z.g. anti-kermisvergaderingen worden gehouden
door de vereeniging C. K. W. O. Maandag 15
Juli treden als sprekers op Ds. Hartjes met 't
onderwerp: „De toestanden in Frankrijk" en
Ds. Wiersinga met: „De jongeman in Indië"
Woensdag is er muziek- en voordrachten-avond,
met het orkest van Mej. de Hondt. Zaterdag
20 Juli treedt de bekende declamator Arie
Post op.
De inspecteur-generaal van het loodswe
zen heeft een circulaire gericht tot het loods-
personeel om het te verbieden, fooien ot
premiën aan te nemen van kapiteinSy kantoren
of sleepbootmaatschappijen. Vlissingen is
een athletiekvereeniging rijk geworden, „Mara
thon", waarvan als leider zal optreden de
heer C. Sinke, momenteel verbonden aan de
gymnastiek- en sportschool te Breda. Voorzit
ter van het voorloopig bestuur is de heer A.
Everaars, bestuurslid van den Zeeuwschen
Athletiekbond.
Op den Koningsweg reden twee wielrijders
tegen elkaar, de een viel en bezeerde ernstig
zijn been. Ook enkele anderen, die zich niet
aan de verkeersregelen hielden, werden verbali-
seerd. S
Definitief benoemd tot stoker bij den Prov.
Stoombootdienst op de Wester-Schelde, A. Le-
naerts alhier.
B ^andwortdcrt
rfwen Ifing
onndot de KtAicl vernield
K^oodterloaidemcr
op verdriet dddelLjK de pi^
doet de tolarert verdwenen
Cr* 0«r»eeab zonder
Adv' ',r> BioK^cWir.ftT
Wegens het plegen van ontuchtige hande
lingen, is een 64-jarig man aangehouden en
aan de justitie te Middelburg voorgeleid.
Onder den invloed van den drank, heeft zich
een man bij een vechtpartij verwond. Hij wei
gerde zich door den medicus tel laten behan
delen.
B. en W. stellen voor, den heer P. J. We-
melsfelder met ingang van 1 Augustus' op zijn
verzoek eervol ontslag te verleenen als Com
mandant der Brandweer.
MIDDELBURG. Tot adjunct-commies bij den
post-telegraaf- en telefoondienst is benoemd
de kantoorbediende 1ste klasse J. van den
Berge van het kantoor alhier.
Voor het eindexamen aan de Rijkskweek
school slaagden de damesC. E. A. Groosman
te Vlissingen, A. C. de Bokx te Goes, H. A.
Chevalier alhier, R. A. G. Wagenaar te Vlissin
gen en J. J. Sanderse te Koudekerke. Aan
de Chr. Kweekschool slaagden voor eind
examen de dames A. Brandsma, J. Geense van
hier, J. Lange veld Goes, A. Looy Vlissingen
en PI. Stok Goes. Geslaagd voor het diploma
en andere transpireerende Iichaamsdeelen moet men
behandelen met Purol-Huidpoeder, als zijnde het
meest afdoende middel daarvoor.
Purol-Voet-, Toilet- en Kinderpoeder in Bussen van
60 cent en 1 gulden. Bij Apoth. en Drogisten
A Mej. J. G. van Deinse en de heeren H. Boas-
son, A. van Geuns, W. E. HeJjboer, P. Schoo-
nenboom en W. A. Vrijlandt, allen van het
Gymnasium, voor het examen handenarbeid
(slöjd) aan de Rijkskweekschool de heeren J.
M. Zachariasse, Tholen, C. F. M. de Krijger,
Rosendaal, A. P. M. Bernaert Vlissingen, C. A,
A. Kouman Rilland-Bath, C. C. F. Courrin
en J. Glerum beide Ierseke, voor de nuttige
handwerken aan die school slaagden de dames
J. L. Net, P. A. van der Pluljm en H. A. Che
valier, allen te Middelburg, C. E. A. Groosman
en R. A. G. Wagenaar te Vlissingen, Wi J,
Corstanje en A. C. de Bokx te Goes. Geslaagd
voor het cand.-examen scheikunde te Delft
de heer Jhr. G. H. van der Mieden van Opmeer
alhier.
De jaarlijksche classicale vergadering der
classis Middelburg van de Ned. Herv. Kerk
is alhier gehouden. Aanwezig waren 20 predi
kanten en 27 ouderlingen. Verschillende leden
werden herkozen. In de vacature van Ds. Voor
hoeve werd als secundus-lid-predikant van het
classicaal bestuur gekozen Ds. Blaauwendraad
en als quaestor Ds. J. F. Ossewaarde.
Zaterdag werd op het terrein tusschen
Noordbrug en Seisbrug een anti-rev. landdag
gehouden, waar als sprekers optraden Ds. J.
Severijn en de heer J. J. C. van Dijk. De land
dag werd geleid door Mr. P. Dieleman. Het
Chr. Muziekkorps „Oefening na den Arbeid"
zorgde voor afwisseling.
Verplaatst van het post-, telegraaf- en tele
foonkantoor te Middelburg naar het hulppost-
telegraaf- en telefoonkantoor te Bruinisse de
besteller bij den post- en telegraafdienst C. Kik.
In de vergadering van het Ned. Congres
voor Openbare Gezondheidsregeling in de so
ciëteit St.-Joris", werden door de heeren Dr.
M. D. Horst, directeur van den gem. geneesk.
dienst te Leiden en door Dr. W. Schuurmans
Stekhoven te Utrecht adviezen gegeven inzake
,,de toekomst der maatschappelijke gezond
heidsregeling", waarna een motie werd aange
nomen. Des avonds werd met een 3-tal touring
cars een bezoek gebracht aan Veere, alwaar
de congressisten op het Stadhuis werden, ont
vangen.
Geslaagd voor de acte L. O. aan de Chr.
Kweekschool, de heeren J. A. J. L. van Meeren-
donk, Middelburg, D. Galle, Zaamslag, J. Jo-
Naar het Duitsch.
5.
De domkerk was stampvol; de zon scheen
door de gekleurde ruiten en zachte orgeltonen
klonken door de groote ruimte. Hoe rustig
klonk de stem van den bisschop, toen hijj vroeg
of Raoul waardig was, de wijding te ontvangen.
Wat was het mooi, toen de oude man de han
den op zijn hoofd legde en een zonnestraal
hem en Raoul verlichtte. Nu was, hij aange
kleed, en werden zijn vingers met heilige olie
gewijd, opdat alles, wat hij zou aanraken, ge
heiligd was. En nu moest hij de mis bedienen.
Toen hij zich omkeerde, zag hij onder al de
menschen slechts Edith, die naar hem keek.
Toen hun blikken elkander ontmoetten, wan
kelde het jonge meisje en viel op den grond.
Raoul's blik werd donkerder en zijn gezicht
toen hij weer naar het altaar terugkeerde,
drukte een groote smart uit. Tassilot had ge
holpen, den bewustelooze, van den grond te
tillen, maar was niet meegegaan, toen meaj
haar uit de kerk droeg, want Berthalda's oogen
keken naar hem.
Tassilo had zijn vader geschreven, dat hij
niets voor Bertha voelde, maar een meisje
had gevonden, waar hij veel van hield, maar
ze was arm. Hij kreeg tot antwoord van zijn
vader, dat de liefde in het huwelijk zou ko
men; bovendien was het wenschelijk de rijke
erfgename te trouwen, en hij had zich al ver
wonderd geen bericht gekregen te hebben.
Tassilo zuchtte. Hij bracht zich het gedrag
van Bertha bij elke gelegenheid binnen. ïn den
Laatsten tijd was zij zoo humeurig, dat het nie
mand bij haar kon uithouden. Grootmoeder
werd zelfs ongeduldig tegen haar.
„Je bent dom, kind", zeide zy, zoo wint
men het hart van een man niet; hou je tong
in bedwang, ik zie neigingen van je moeder
in je, die mij vaak ook zulke antwoorden gaf,
wanneer ik haar terug wilde houden, van den
afgrond, waarin zij zichzelve en mijn zoon
gestort heeft".
„Die scherpe tong heb ik eerder van U,
grootmoeder".
„Met dat onderscheid, dat jij nooit gedeerd
hebt, ze in bedwang te houden".
„Dat heeft niemand mij geleerd".
„Omdat je ontembaar bent".
„Ik zou wel te temmen zijn geweest, als U
mij niet altijd lief en goed en mooi gevonden
had, totdat ik zoo geworden ben als ik nu
ben, totdat ik de menschen afstootte, totdat
ik zoo ongelukkig geworden ben, zooals nog
nooit een mensch voor mij geweest is".
„Zwijg", riep grootmoeder.
„Neen, ik zwijg niet; nu wil ik het zeggen.
U heeft mij geleerd de menschen uit te lachen,
U kuste mij, wanneer ik straf verdiende en
strafte Raoul als ik schuld had. En nu is het
goede in mij gedood. U had mij moeten slaan,
grootmoeder".
„Dat kan nu nog gebeuren", zei de oudie
vrouw met fonkelenden blik en bevende lip
pen. Zij gaf haar kleindochter een oorveeg
zoodat deze de sterretjes voor haar oogen kreeg
en grootmoeders vingers als witte striemen
op haar wangen stonden. Bertha stond een
oogenblik als versteend; daarna holde zij1 uit
de kamer, sloeg de deur hard dicht, sloot zich
'n haar kamer op, stootte haar hoofd tegen den
muur. stak zich met een schaar diepe wonden
in haar arm en dacht er aan zich te dooden.
Maar daar bedacht zij, dat dan Tassilo zeker
met Edith zou trouwen en dat mocht niet ge
beuren. Hij kwam nog dienzelfden middag; hij
was zeer stil en zag er treurig uit.
Bertha deed haar best om lief en aardig te
4jn en hem tot plagerijen of praten over te
halen; zij wilde hem zien lachen, maar alles
te vergeefsch, hij lachte niet, gaf korte ver
strooide antwoorden en haar lieftalligheid
scheen hem eerder een drukkende last te zijn.
Op een dag kwam Raoul ook, voor de eerste
maal na een heel langen tijd. Ook hij was
ernstig en zag er lijdend uit. Hij had zich, naar
hij zeide, wat overwerkt. Moede zat hij in een
stoel en zijn handen rustten doorzichtig op de
armleuningen. Er heerschte een onbehaaglijke
stemming in de kamer, die niet verminderde,
toen grootmoeder binnenkwam en Bertha op
kouden toon eenige bevelen gaf. Zonder tegen
spreken gehoorzaamde Bertha, zoodat Tassilo
haar verwonderd aankeek. Raoul was zeer ge
liefd in de stad; hij was medelijdend en had er
slag van lijdenden troost te geven. Doch ner
gens bleef hij lang en ging weer weg, zoo
gauw hij niet dringend noodig was. Naar groot
moeder ging hij zelden, uit vreesi Edith er te
zullen ontmoeten. Maar Edith kwam daar al
leen als ze genoodzaakt was om er heen te
gaan, want Bertha en grootmoeder waren; alle
bei niet aardig voor haar. Maar vandaag kwóm
zij er toevallig en kreeg een hoogroode kleur,
toen zij zag, wie daar waren. Bijna was zij bij
de deur van de kamer teruggekeerd, maar
grootmoeder was blij een bliksemafleiding te
zien. Bertha en ik waren het vandaag niet
eens met elkaar", zeide zij scherp, „nu moet
jij onze scheidsrechter zijn, lief kind"*.
Bertha's wangen werden vuurrood, terwijl
Edith bleeker werd, Tassilo scherp toeluisterde
en Raoul snel ademde en zijn lippen vaster
op elkaar sloot.
Bertha werpt mij voor de voeten, dat ik
haar te zeer verwend heb en haar daardoor on
geschikt voor het leven gemaakt, ik daarentpg~n
dacht altijd, dat voor een jong mensch enkind
liefde even noodig was, als zonneschijn, voor
een bloem. Het gehoorzamen verleert men daar
door toch
„Gehoorzamen is altijd moeilijk", zei Edith."
„Vooral als onze ouders geen rekening hou
den met onze gevoelens" zeide Tassilo met een
lichte beving in zijn stem.
„Bertha beweerde, dat ik naar haar gevoe
lens niet had moeten vragen".
„Dat bewijst", zeide Tassilo, „dat zij nog
nooit iets onder dwang heeft moeten doen en
niet beseft hoe goed zij het gehad heeft".
„Meestal zien wij het te laat, hoe goed onze
ouders het met ons meenden", zeide Raoul.
„Maar wij moeten dan toch het leven dragen,
zooals wij het zelf voor ons gemaakt hebben",
riep Tassilo uit.
„Dat wil zeggen" zeide Raoul, „ons heele
leven lang gehoorzamen wij aan een macht,
zonder te weten, waarheen zij ons voert en ge
lukkig is de mensch, die zonder morren en
klagen zich daaraan onderwerpen kan".
Raoul was opgestaan, groette en ging weg.
Enkele dagen later kwam Tassilo met een
kloppend hart en een zorgvolle uitdrukking
op zijn gezicht de steenen trappen weer op, hij
wilde zijn vader het groote offer brengen en
de hand van Bertha vragen. Maar bij de deur,
die half gesloten was, bleef hij als vastgenageld
staan; hij hoorde haar stem luid en heftig uit
roepen
„Jij, jij alleen, hebt hem van mij afgetrog
geld, want door zijn en mijn ouders was hij
voor mij bestemd; maar jij moest er met je
zachte stem tusschen komen. Jij schreide om
zijn medelijden op te wekken, iij' viel in on
macht om hem te verschrikken en ialoersch
te maken, toen de menschen zeiden dat je ver
liefd was op Raoul. jij schaam eloos meisje. Wie
weet, heb ie hem geen liefdesdrankje ingegeven,
opdat hij die zwarte heks vergeten zou en zich
in jouw poppengezicht vergapen. Hoeveel jon
gens moet je nog het hoofd op hol brengen,
zeg het nu maar, dan zal ik ze waarschuwen".
(Wordt vervolgd).
