Üraagen£anbod
I
v ROSSEM's ZEEPAARD I5cr
DE TROTSCHAARD
VanSluijs&Co's
OCHTENDVOER
EERSTE BLA<
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
35e JAARGANG
VRIJDAG 31 MEI 1929
DRUKKERIJ
H. WEGELINQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT PER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
Noordstr. 44, Teief. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
No. 13
DRUKKERIJ
H.WEGELING
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DÊ LANGE JAN
MIDDELB.
MERK B
50 K.G. f 7.50 - 25 K.Q. f4.00
„DE R00DE TOREN", M'burg
LICHTE MARYLAND BAAI
IN PATENTVERPAKKING.
Wi] zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs
Weqeling 'sJlie
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijfbehoeften
zijn wij goed en
goedkoop I
De stembus is weder in het zicht. Het is
dus een tijd van actie. Huisbezoek en openbare
vergadering met of zonder debat, dat alles is
weer druk aan den gang. Jammer, dat het voor
vele menschen ondanks dat alles, nog moei
lijk zal zijn, te bepalen aan wie(n) hij zijn
stem zal geven. Alle par! ij en bedoelen het heil
des lands, opgevat naar wat zij onder „heil"
verstaan. Het is geen wonder, dat er velen
zijn, die geen weg weten in den doolhof' van
partijen en partijtjes en die zich nu afvragen,
wat moeten wij? En het is ook\een wonder,
dat men, vragens moe, maar dat alles van
zich afschudt en zegt: ik bemoei er mij niet
mede. De partijen hebben dan nu ook wel
zwaar werk. Hun hand is tegen allen, en de
hand van allen is tegen de enkele. Met zorg
vraagt men zich wel eens af, waar het heen
moet, als telkens nieuwe belangen-parlijtjes
staan, zooals nu na de candidaatstelling het
aantal de 30 reeds ver overschreden is. Hel
„Handelsblad" komt daar ook tegen op, want,
zegt het blad, het gevolg is dat „men" ruim
30.000 Nederlanders er toe brengt hun stem
weg te gooien". Natuurlijk, het kan niet an
ders. Men gooit zijn stem weg, bereikt niets,
of misschien juist het tegendeel vari wat men
wil. Door op te komen voor heel aparte be
langen, speelt men vaak juist in de kaart van
hen, die op allerlei ander gebied de tegenpartij
zijn. Laat men toch wijs wezen. Genoemd blad
vraagt dan ook of „het geen tijd zou worden,
dat ook hier bij het aanbieden van een lijst
zekere waarborgen werden geëischt, dat daar
op ook werkelijk bijv. 10.000 ^temmen worden
uitgebracht? Men verg et e niet, dat deze lijs
ten-fabrikanten kosten veroorzaken. De gewel
dige waschlijsten. waarop wij onze stem zullen
uitbrengen, worden noodeloos grooter gemaakt
door al deze groepjes en kliekjes, die een of
ander eerzuchtig welmeenend Nederlander tot
Kamer-candidaat proclameeren. Een bijdrage
in de kosten, voor deze volstrekt nuttelooze
oefening was dus gerechtvaardigd. En als pre
ventieve maatregel zou het een zeer nuttig
effect hebben. Vooral als men het bedrag
niet te klein maakt. Wie dan de politieke lief
hebberij van candidaat-3lellen wil botvieren,
dio moet daarvoor maar een offer brengen
aan de gemeenschap. Wordt de helft van den
kiesdeeler gehaald, dan zou men de waarborg
som terug kunnen betalen. Als in 1925 dit
stelsel ware toegepast, dan zou meer dan de
helft der lij sten-opstellers hun waarborgsom
hebben verbeurd. En wij zouden ditmaal waar
schijnlijk een stembiljet hebben gekre
gen met niet meer dan ruim een dozijn lijsten.
Nu zijn het er meer dan twee dozijn".
)Inderdaad, dit geeft te denken, al zullen
natuurlijk de stichters der kleine partijen daar
hun instemming niet mee betuigen. Wij leven
och in een land van vrijheid, (stemplicht
dan uitgesloten, deze is nog steeds gehand
haafd tot ergernis van meerderen). Maar men
kan nu eenmaal het niet zoo hebben als men
wenscht, maar als men krijgt wat men niet
begrijpt, dan wordt het ook een gevaarlijk iets.
En dat vooral komt bij de stemming vaak, voor.
Wie maar eens een kijkje in een stemlokaal
neemt, ziel, hoe wonderlijk sommige menschen
staan tegehover het volbrengen van hun plicht.
Op hun gezicht leest men het niet-begrijpen.
In zijn „Uit mijn leven", verlelt wijlen de
heer L. Penning o.a. het volgende: De verkie
zingsveldtochten zullen me heugen. Kluchtige
ervaringen heb ik beleefd in dien tijd. Er zou
een boek van vol te schrijven zijn, maar ik
wil mij tot twee ontmoetingen bepalen, 't Was
er heet toegegaan bij de stemming voor de
Provinciale Stalen. De balans trilde in den
evenaar. En bij het natellen der stembussen
uit den omtrek werd er een netelig verschil
Gegarandeerd Zuiver
ontdekt. Waar schuilde het abuis? De gansche
nacht was er mee gemoeid de fout te ontdek
ken, totdat tenslotte op het Gorkumsche stad
huis met "wiskundige nauwkeurigheid kon wor
den geconstateerd, dat de anti-revolutionaire
Candida at" de heer Mr. L. van And el was ge
kozen. Met één stem meerderheid.... Inder
daad -het had er aan gespannen. Ik reed dien
morgen naar een naburig dorp en wij deel
den den uitslag mee. „Kijk", zei een der dorpe
lingen met triomfantelijke stem: dat heb ik
hem geleverd. Mijn stem gaf den doorslag.
„Jouw stem?" vroeg een der omstanders met
groote verbazing: „jij stemt toch liberaal?"
Wis en zeker. Van Andel is liberaal. En daar
om stemde ik hem". De verbazing der om
standers- klom nog en de huisvrouw van den
kiezer zag haar man aan met dreigende, on
heilspellende blikken. Er scheen een zwaar
huiselijk onweer op til. „Hoe weet je, Klaas,
dat die vent liberaal is?" vroeg ze met gejaag-
den adem. „Wel dat staat op het stembiljet.
L. van Andel dat L. is natuurlijk een afkor
ting van het woord „Liberaal". De omstanders
stonden gewoonweg paf van zooveel scherp
zinnigheid, maar de huisvrouw zeide met een
woedend gebaar: „Nou breekt me toch wa
rempel de klomp. O. driedubbel uilskuiken,
wat heb je nu weer uitgehaald? Direct naar» 't
land hoor, en je komt vandaag niet meer
onder mijn oogen".
Als Penning dat zoo vertelt, denkt men on
willekeurig: wat doen zulke menschen toch
met het 'stemrecht? Ze kennen nog niet eens
de allereerste beginselen der leeskunst. Er was
toen nog geen vrouwenkiesrecht, maar zijn
vrouw zou het allhans beter geleverd hebben,
en voor iemand als deze stemmer is het ook
maar beter direct naar het land gejaagd 'te
worden, dan naar de stembus eerst, daii was
hij ook niet in het openbaar als een kind be
handeld. dat een dwaze s'reek heeft uitgehaald
en niet meer onder moeders oogen mag ver
schijnen op straffe van ja wie wat? De man
zal op het land nog wel lang hebben nage
dacht over zijn recht te mogen stemmen en
met loome schreden zal hij 's avonds zijn thuis
gekomen. Wacht'e hom toen misschien nog een
lesje in de kunst van goed te stemmen,, moge
lijk in den vorm van een bedsermoen? 't Is
voor den armen drommel niet te hopen ge
weest.
En met dat al is er een cand'daat gekozen,
dank zij de knapheid van iemand die er
niets van weet. 't Gaat wonderlijk in onze
wereld.
VLISSINGEN. Op het drietal te Arnhem
komt o.a. voor Ds. W. A. B. ten Kate te En
schedé. vroeger Ned-Herv. predikant alhier.
Voor het kerkelijk voorbereidend exa
men slaagde de heer G. F. Voorhoeve.
Tot referendaris bij de posterijen, tele
grafie en telefonie zijn benoemd de heeren
J. van der Bend en A. Veenhoven, resp. di
recteur van het post- en telegraafkantoor al
hier en te Middelburg.
Voor het voorloopig machinisten-diplo
ma slaagden de heeren B. T. van Buuren,
B. N. Brans, P. F. Blankenwaardt, J. vanf den
Boogaard. A. N. Lap. W. Lorijnen. H. Lijkle-
ma, B. P. Althues. W. L. Bierhuisz, M. C.
van Damme. Th. B. Kers, W. Bakker en D.
Nijdem. Voor het examen als derden stuur
mal; slaagden de heeren H. C. Bolle en H. A.
Scheijbeler.
Maandag herdacht de heer J. J. van der
Heijdt, den dag, waarop hij vóór 40 iaar in
dienst kwam bij de stoomvaart-maatschappij
..Zeeland" als schrijnwerker.
Aan boord van Hr. Ms. „Bri#io", varend
op de Westerschelde, kwam Donderdagmiddag
een uitgeputte postduif aan. Op den ring aan
x-^n rechterpoot stond Belg 20.4071027. Het
beestje kon worden toruribrikomen aan het
adresBadhuisstraat 108boven.
In het Bellamvpark is een marinesche-
neling door een burger met een dolkmes in
et hoofd gestoken. Door Dr. B-ongers werd
.hij in het Gasthuis verbonden. De dader werd
aangehouden en het mes in bes'ag genomen.
Naar de „Zeeuwsche Kerkbode" meldt,
zal vanaf Zondag"2 Juni hel z.g. s'ilto gebed
voor den aanvang van den dienst in de nleuwp
Geref, Kerk alhier, gezamenTjk p'aa's hebben,
gelijktijdig als de predikant voor de preekstoel
staat, wat aan de rust voor dat gebed ten
goede komt. Ook wordt het instituut van voor
lezer niet langer gehandhaafd.
Donr?erda<* werd de iaa^-ereadering 'ge-
Voor Allen die Sukkelen
met Verstopping of moeilijken,tragen en
onregelmatigen stoelgang zijn
Mijnhardt's Laxeertabletten
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ct.
houden van den Ned. Coöp. Vrouwenhond, ter
gelegenheid van het 5-jarig bestaan-der Vlis-
singsche afdeel ing. Aangenomen werd een voor
stel om zich af te scheiden van den Nationalen
vrouwenraad, wegens het aldaar voorkomen
van enkele gebruiken, die strijdig zijn met de
principes van een groot deel der leden van
den Vrouwenbond. Aan den Volkenbondsraad
zal een adres worden gezonden, waarin op ont
wapening wordt aangedrongen. Des avonds
werd door de „Broederband" een feestavond
aangeboden en Vrijdag een autotocht door
Walcheren gemaakt.
In de Hoheinstraat sloeg Zaterdag een i
paard op hol. De melkwagen, voor welke het
dier gespannen was, botste tegen den muur,
waardoor het paard tot stilstaan kwam.
Op den hoek dezer straat en der Paul Kruger-
straat reed een wielrijder een 7-jarig knaapje
aan, dat kwam te vallen en licht verwond
werd. De man nam er geen notitie van en reed
door. Fijn gevoeld. In den Koudenhoek was
ergens de heer des huizes onder den invloed
van den drank en sloeg zijn huisraad stuk,
waarna hij zijn vrouw mishandelde. De politie
bracht hem naar het bureau ter ontnuchte
ring. De heer J. Prins, onze vroegere plaats
genoot, thans te Amsterdam, is benoemd tot
hoofd der Chr. school te Oostburg. De
luitenant ter zee 2e kl. marine-reserve V. V.
Maas. wordt 1 Juni geplaatst aan boord van
Hr. Ms. wachtschip Vlissingen, schipper H.
D. Holman van „Van Speijck" tijdelijk naar
genoemd schip.
MIDDELBURG In de commissie voor de
Hoogdultsche taal en letterkunde (akte M. O.
B.) A is o.a. benoemd tot lid de heer A. Pe-
termeijer, leeraar aan de R. H. B. S.
Tot lid der commissie tot het afnemen
van het examen bedoeld in art. 12 der Hoogere
Onderwijswet is o.a. benoemd Dr. W. F. Stut-
ferheim, rector van het openbaar gymnasium
In verhand met de afsluiting van dei brug
over den Watergang, zal het verkeer (usschen
binnen- en buiten-Langevielebrug in één rich
ting geleid worden. De stod verlatende, moe
ten voeriuigen het Domburgsch Schuitvlot ne
men en de stad inkomende moet door de Zand
straat worden gereden. In verband met hvt
gevaar een tram op den hoek te ontmoeten,
moet dit langzaam geschieden.
Alhier werd de jaariijksche vergadering
van de Prov, Ver. van Vrijz. Hervormden in
Zeeland gehouden, onder leid'ng van den heer
J. C. Paap. In een tweel al vacatures werd
voorzien door de benoeming der herren A.
Mijs, notaris te Oostburg en Ds. H. J. Kastein,
voorganger der afd. alhier. Laatstgenoemde
werd bovendien aangewezen als lid van het
Hoofdbestuur en als diens plaa'svervan^er Ds,
H .T. Bnruouw te Aarden^urrr, secr°'aris der
(Naar het Duilsch).
6.
Toen het klaar was, zei hij: „Ik dank je
en luister eens, als je me nog een plezier wil
doen, vergeef me dan, dat ik mijn drift niet
beheerschen kon en vergeet alles, wat ik ge
zegd en gedaan heb. Ik weet zelf niet, hoe het
gebeurde. Jij hebt me er nooit aanleiding toe
gegeven neen waarlijk niet en je zal nooit
meer iets van mij hooren, wat je beleedigen
kan."
„Ik moet je vergiffenis vragen", viel zij hem
in de rede. „Ik had het je anders moeten zeg
gen en je niet moeten vertoornen door mijn
domme manier van spreken. En nu ook nog
die wond „Dat was zelfverdediging en daar
enboven werd het tijd, dat ik weer meester
over mijn zinnen werd". En zooals ik al zei,
die wond,.heeft niets te beteekenen. Praat me
niet van vergeven. Je hebt me nog bijtijds ge
red en daarvoor dank ik je. En ga nu slapen,
daar daar is je doek, die kan je gelijk mee
nemen".
Hij reikte haar de doek toe, maar zij stond
nog op dezelfde plek en scheen in tweestrijd
Eindelijk zeide zij„Je hebt ook je buis door
mij verloren en ik weet, dat het geld van de
verkochte sinaasappelen daarin zat. Dat schoot
my Allemaal onderweg te binnen. Ik kan het
je niet teruggeven, want wij hebben het niet,
en als wij het hadden zou het van mijn moe
der zijn. Maar ik bezit het zilveren kruisje dat
de schilder mij gaf, toen hij de laatste maal
bij ons was. Ik heb er na dien tijd niet meer
naar omgezien en wil het niet langer in mijn
kast hebben. Als je het verkoopt het is wel
eenige piasters waard zei moeder toen dan
was je schadeloos gesteld, en mocht het te
weinig zijn. dan wil ik probeeren het met spin
nen te verdienen, 's nachts als moeder slaapt".
„Ik neem niets aan", zei hij kort en schoof
het witte kruisje terug, dat zij uit haar zak
gehaald had.
„Je moet het nemen", zeide zij. „Wie weet,
in hoe langen tijd je met die hand niets kunt
verdienen. Daar ligt het en ik wil het niet
meer zien".
„Gooi het dan in zee". 3
„Het is geen geschenk dat ik je geef; het is
niets meer dan dat, waar je recht op hebt en
wat je toekomt".
„Recht? Ik heb op niets van je recht. Als je
me later eens ontmoeten mocht doe mij dan
het genoegen en kijk me niet aan, opdat ik
niet moet denken, dat je me herinnert aan wat
ik je schuldig ben. En nu: goeden nacht".
Hij deed de doek in de mand, legde het
kruisje er op en sloot het deksel. Toen hij op
keek en haar gezicht zag, schrok 'hij.
Dikke tranen rolden over haar wangen. Ze
liet ze haar vrijen loop.
„Lieve hemel", riep hij, „ben je ziek? Je
beeft over geheel je lichaam.
„Het is niets", zeide zij. „Ik ga naar huis",
en ze wankelde naar de deur. Zij drukte haar
voorhoofd tegen de deur aan en snikte nu
luid en heftig. Maar voor hij haar bereiken
kon om haar terug te houden, keerde zij zich
plotseling om en sloeg haar armen om zijn
hals.
„Ik kan het niet verdragen", riep zij en
drukte hem tegen zich aan, zooals een ster
vende zich aan het leven vastklampt, „ik kan
het niet aanhooren, dat je goede woorden tot
mij spreekt en me van je weg laat gaan met
al die schuld op mijn geweten. Sla me, ver
treedt mij met je voeten, verwensch me of,
als het waar is. dat je nog van mij houdt na
al het slechte dat ik je aangedaan heb, neem
mij dan en doe met me, wat je wilt. Maar
stuur me zóó niet van je weg". Nieuw, hevig
snikken volgde hierop.
Hij hield haar een poos sprakeloos in zijn
armen.
„Of ik nog van je houd?" riep hij eindelijk
uit. Heilige Moeder Gods. denk je, dat al mijn
hartebloed uit die kleine wond van mij ge
boeid is? Voel ie mijn hart niet in mijn borst
'-tonnen, of het er uit wilde en naar jou
toe'' Als je het zegt om mij on de nroef te
stellen of als je medelijden met mij hebt, ga
dan weg. en dan wil ik ook dat nog veroe+^n".
„Neen", riep zij vastbesloten en zag van zijn
schouder hem met haar betraande oogen in
't gezicht. „Ik hou van je en ik heb lang te-
^en dat gevoel gevochten. Maar nu wil ik
anders worden, want ik kan hel niet meer uit
houden. je niet aan te kijken, als ik je op
straal tegehkom. Nu wil ik je ook een zoen
geven", zeide zij, „zoodat je tegen jezelf zeg
gen kunt, wanneer je weer in twijfel mocht
zijn: zij heeft mijij gekust en Laurella kust
niemand als degene, dien zij tot man wil heb
ben. Zij kuste hem driemaal en zeide: „Goeden
nacht, liefste. Ga nu slapen en verzorg je
hand goed. ga niet met mij mede, want ik ben
voor niemand bang. behalve voor jou". Met
deze woorden liep zij naar de deur en ver
dween in de schaduw van den muur. Hij
keek echter nog langen tijd door het venster
naar de zee. waarboven hem alle steiTen hem
schenen toe te lachen.
Toen de kleine pastoor de volgende maal
uit de biechtstoel kwam. waarin Laurella lan
gen tijd geknield gelegen had. lachte hij in zich
zei ven. Wie had nu toch gedacht, zeide hij;
dat God zich zoo snel over dat wonderlijke
hart erbarmen zou. En ik maakte mij nog ver
wijten, dat ik den duivel eigenzinnigheid niet
feller bestreden had. Maar onze oogen
zijn kortzichtig voor de wegen van God. Wel
nu, dat de Heer haar zegene en dat ik het
nog eens mag beleven, dat Laurella's oudste
jongen mij eenmaal in plaats van zijn vader
overvaart. Ei, ei, el. l'Arrabbiata.
EINDE.
